Hengsten

Toen ik net begon achter de ramen, vond ik het een hele vreemde ervaring. Ik had al wel wat ervaring met prostitutie, ik had al wat ervaring met seks, en ik had al wat ervaring met me laten bekijken, maar het was wel heel anders om daar achter het raam te staan, zichtbaar klaarstaan om je werk te doen voor iedereen die langskomt. En ik was dus ooknog begonnen op de Wallen, en daar ben je gewoon een toeristentrekpleister. Al was dat toen minder de hoofdmoot dan nu.

Ik weet nog hoe opgelaten ik me voelde. Ik had een kruk, daar ging ik de hele tijd op en af omdat ik me zo ongemakkelijk voelde, en me geen houding kon geven. Ik wist dat ik oogcontact moest proberen te maken, maar ik sloeg de hele tijd mijn ogen neer omdat ik verlegen was. Het is achteraf heel grappig om aan terug te denken, maar ik voelde me dus alsof ik me aan het opdringen was aan de mensen die daar liepen.

Je moet het leren, het lonken achter het raam. En ik had wel goede tips gekregen, maar die kwamen niet goed bij me door toen ik er eenmaal stond. Ik heb het maar moeilijk geleerd de eerste tijd. Als ik niet klanten had gehad die puur voor de nieuwigheid op me af waren gekomen, had ik de eerste dagen geen klanten gehad, en dan had ik het misschien wel opgegeven. Ik stond daar best een beetje om mezelf te bewijzen namelijk.

Het bleek helemaal niet moeilijk te zijn om te zien wie een klant zou kunnen zijn, en wie een geilende toerist was die alleen ging staan aapjeskijken. Dat had ik op de tweede dag al goed door. De geilende toeristen keurde ik geen blik waard, dan gingen ze ook het snelst weer weg. Klanten kregen blikken, daar lonkte ik tegen, en liet ik een lekker wiebeltje aan zien.

Dat deed ik in het begin ook tegen de mogelijke klanten die in een troep toeristen mee waren. Een samenzweerderige knipoog naar de huisvader die met zijn vrouw en twee kinderen door de Wallen schuifelde, of een wenk naar een man die probeerde niet op te vallen tussen een hele toergroep. Dat werkte wel, maar het moedigde de toeristen enorm aan. De toerleiders kwamen dan telkens bij jouw raam terug. Dat vond ik de omzet niet waard. Andere meiden vonden dat andersom.

Van die toeristen begreep ik wel dat ze me even opgelaten aankeken, met de andere toeristen mee wegschuifelden, en dan pas uren later langskwamen, weggedoken in hun jas, en zo snel mogelijk achter mijn deur wouden verdwijnen. Die willen niet voor de neus van de aapjeskijkers, of van hun gezin zelfs, met mij in gesprek over wat ze wouden hebben en dan naar binnen verdwijnen. Dat is teveel van het goede.

Ik begreep het alleen niet van de klanten die in hun eentje kwamen. Die kwamen ook kijken, die namen ook die knipoog of die tong langs de lippen aan, die keken even ondeugend, en die liepen, bijna huppelden, dan weer verder de straat af. Dat gebeurde echt héél veel, en elke keer voelde ik me dan alsof hij me niet goed genoeg vond. Maar een deel van die klanten kwam een uur later wel langs om een nummertje te maken.

Er waren wel klanten die je zagen, die even naar je geflirt stonden te kijken, en dan meteen naar binnen kwamen. Maar dat waren er niet zoveel als ik had gedacht. Veruit de meeste hingen een poos rond, en liepen de meiden af voordat ze een praatje maakten. Ja, goed, dat praatje was kort en krachtig, en daarna had je in een handomdraai je wip gepiept, maar die ronddwalende mannen vond ik moeilijk te begrijpen.

Mijn collegaatjes waren er minder mee bezig. Zo ging het nou eenmaal, dat was hoe het was. Er was zelfs een werkwoord voor: "hengsten." Mannen die voor de hoeren kwamen, en voor de ramen rondhingen totdat ze eens ergens binnenstapten. En daarna waren ze weer weg. Van sommige mannen wist je dat ze niet hengstten, andere mannen stonden er juist om bekend dat ze de hele avond konden hengsten, en soms zelfs dàn niet ergens binnenstapten.

Hengstende mannen kon je gewoon accepteren, je kon ze negeren, maar veel meiden vonden ze vooral irritant. Je hebt zo'n vent die langskomt, je flirt met hem, en hij gaat weer weg. En komt even later weer langs. En weer. Je stopt er werk in, en hij loopt weg. Dus je doet werk voor niets, en ookal geven we het niet graag toe, het is niet fijn voor je zelfvertrouwen.

Als een man die bij jou heeft lopen hengsten bij een ander naar binnen gaat, is dat zuur. Zij is wel lekker genoeg, jij niet. Je gelonk heeft niet gewerkt, je flirten was kennelijk niet spannend genoeg, of zij is mooier. Waarom komt hij dan wel bij je hengsten? En waarom komt hij volgende keer wéér bij je hengsten, ookal stapt hij wéér bij haar binnen? Soms voelt het alsof ze met je spotten.

Sommige meiden krijgen er wat van. Als die een hengstende man zien, dan negeren ze hem of kijken hem weg. Die komen tòch alleenmaar bij je geilen en je gratis flirts kijken, en geven je niets terug. Je hebt niets aan zo'n man, laat hem oprotten. Je kan beter hebben dat hij snel doorloopt, want zolang je met hem bezigbent komen de echte klanten niet voor je raam staan. Zo dacht ik ook een tijdje. Bestwel lang eigenlijk.

Ik was al bijna weg achter de ramen, omdat ik de hele toestand met Sjaban Baran te hachelijk vond worden. Niet dat ik veel van die klootzak gemerkt had, maar collegaatjes wèl, en ik was vooral angstig geworden door te zien dat de politie helemaal niets tegen hem ging doen. Collegaatjes waren al naar eigen bescherming toe aan het trekken, en ik wou niet klem komen te zitten in een pooieroorlog. Achteraf gezien begreep ik maar half wat er gebeurde, maar dat is een heel ander verhaal.

Het was bijna het eind van de shift, en ik was komen buurten bij een collegaatje waar ik goed mee op kon schieten. Ze was serieuzer dan ik, en was ook achteraf gezien gewoon geschikter voor de ramen. Ze werkte door tot het laatste moment van de shift, terwijl ik tegen haar aan stond te praten, in het hoekje waar ik van buiten niet te zien was. Ze keek niet naar me, alleen naar buiten.

We waren aan het praten, ik weet niet meer waarover, en zij flirtte met een man die langs kwam hengsten. Hij liep door. Wij praatten verder, en hij kwam nòg een keer hengsten. Zij flirtte weer met hem, met evenveel vriendelijkheid en openheid als de keer ervoor. Het viel me op, wist ze dan niet dat dat gewoon moeite voor niets was? Ik zei tegen haar dat hij alleenmaar kwam hengsten. Moest ik hem voor haar wegsturen?

Ze maakte eerst haar flirt af, tot hij weer wegschuifelde, en ging toen met me in discussie. Waarom zou hij wegmoeten? Hij is een klant. Ze wil hem hebben, nu er nog even tijd was in de shift is. Ik snapte haar niet, zij snapte mij niet, maar al snel was duidelijk dat zij heel anders naar hengstende mannen keek dan ik. Omdat ze beter snapte hoe raamwerk werkte dan ik.

Hengsten is namelijk niet alleenmaar een irritant soort gedrag waar je mee moet dealen in het raamwerk. Het is juist wat raamwerk zo goed laat werken en zo goed laat verdienen. En ik kwam er dus pas achter toen ik zo'n beetje ophield. Ik had nog niet genoeg ervaring en kennis van de business om het een goed plekje te geven, en ik was nog niet volwassen genoeg om een brede blik erover te hebben, maar ik had wel wat nieuws geleerd.

Die collega legde me uit dat die hengstende klanten niet bezig zijn met gratis showtjes van je te stelen, maar dat ze zichzelf op aan het werken zijn om bij jou de afmaker te komen halen. Waar je eigenlijk mee bezigbent is voorspel. Die mannen kijken naar alle meiden, en kiezen er dan eentje. En dat is er dan natuurlijk niet één die geïrriteerd gaat doen als hij niet meteen naarbinnen is gesprongen.

Ze had gelijk. Zo werkt het met de hengsters, ookal begrijpen die hengsters vaak ook niet wat ze precies aan het doen zijn. Al denk ik dat ze best herkennen wat er speelt als je het er met ze over hebt. Het is niet vergezocht, je hebt er geen diep inzicht voor nodig ofzo. Het is eigenlijk alleen kijken naar je klanten ook als ze buiten je kast zijn, inplaatsvan ze te negeren zolang ze buitenblijven.

De ramen zijn uniek doordat klanten komen kijken ook als ze nog niet besloten hebben om een bezoekje te brengen. Of vaker, als ze nog niet aan zichzelf toegegeven hebben dat ze dat van plan zijn. Ze zijn gewoon passanten, ze zijn gewoon door de straat aan het wandelen, ze zijn toeschouwers, ze zijn nog niet over die drempel van het deelnemen heen. Naar de hoeren gaan kijken is immers gewoon toeristengedrag. Dat kunnen ze zichzelf in ieder geval vertellen.

En als zo'n man langs de ramen loopt, en de ene na de andere meid ziet, dan gaat hij hengsten. Dat krijg je vanzelf. Hij voelt zich aangetrokken. Hij voelt ook dat we willen dat hij komt. Hij voelt zich nietmeer sociaal gepusht om bij ons weg te blijven, maar juist om naar ons toe te komen. Vooral als het ene na het andere raam hem toelonkt, en hij heel veel die bevestiging krijgt.

Iedere keer als hij een klein zetje krijgt doordat hij vanuit een raam door een knap meisje wordt toegeflirt komt hij dichterbij het aanspreken. De drempel wordt steeds lager, het wordt steeds natuurlijker om toch even verder te gaan. Hij laat zich lokken, en hij heeft het gevoel dat hij er eigenlijk weinig initiatief in heeft allemaal. Hij laat het zich een beetje aanleunen, en hij laat het zich een beetje overkomen.

Het is niet alleenmaar moed verzamelen, al is dat zeker een belangrijke. Het is ook funshoppen voor mannen. Netzoals je een geweldige dag kan hebben in een winkelcentrum met veel hippe kledingwinkels, en uiteindelijk alleen met drie nieuwe topjes en een sjaal thuiskomt, hebben die mannen ook plezier in het "aanproberen" van de flirts van de meiden. Kijken wat ze leuk zou staan.

Bij hengsters heb je ooknog dat ze er wel op kicken dat we met zijn allen naar hem staan te lonken. Dat gaat niet alleen om dat hij keus heeft, maar ook om de kick dat er zoveel vrouwen op hem staan te wachten. Op hem staan te hopen zelfs. Zo'n man voelt zich alsof hij een hele harem voor zich heeft staan. Mannen verzamelen graag vrouwen, al is het maar heel vluchtig. kijk maar naar hoe ze met pornoverzamelingen omgaan.

Dat hengsten is een manier om over de drempel heen te komen. Om zich sterk genoeg te voelen, om zich begeerd genoeg te voelen, om de moed te verzamelen, om af te komen van het idee dat hij zich opdringt en niet welkom zou zijn. En dat begint op de meest vrijblijvende manier: gewoon door de straat lopen. Een echte straat, die ergens heengaat. Waar ook mensen lopen die niet komen voor de hoeren.

Tegelijk is het ook voorspel. Die man staat daar zichzelf van voorspel te voorzien door al dat geflirt en gelonk aan te kijken. Hij doet het meeste werk zelf, en hij komt alleen voor de afmaker naar jou toe. Als je hem binnen kan krijgen, is het zo gepiept om hem een heel bevredigende wip te geven, zonderdat je zelf voorspel moet gaan leveren. Dat is toch al heel lastig achter de ramen.

Maar dat hij bij jou naar binnen komt is natuurlijk niet zeker. Jij bent één van heel veel meisjes die met hem flirten. De aandacht die je aan hem geeft, gaat ten koste van wat je aan andere mannen zou geven, vooral als het zo'n tiepje is die een minuut blijft staan kijken voordat hij weer doorloopt. Dat is natuurlijk helemaal onbelangrijk als het toch al niet erg wil lukken met de aanloop, maar als het druk is ga je keuzes moeten maken.

Je hebt er voordeel van als de klant bij jou binnenstapt, en zijn hengsten heeft gehaald bij al je collegaatjes. Je hebt er niets aan als hij bij een ander binnenstapt. Het kan dus nuttig zijn om te kunnen gokken of de man bij jou binnen gaat stappen. Dat weet je nooit zeker, want mannen zijn onvoorspelbare beestjes die veel impulsiever zijn dan ze zelf denken, maar er zijn wel wat signaalvlaggen die je kan zien.

Een man die wat rondhangt en nog niet aan het hengsten is, moet je altijd wat extra aandacht geven. Hengsters lopen namelijk bijna altijd binnen bij de meid waarbij ze begonnen zijn met hengsten. Als hij nog niet bezig is, probeer hem dan aan te zwengelen. Ookal loopt hij dan weg, de kans is groot dat hij uiteindelijk bij jou terechtkomt. Als je een passant even toelonkt en hij komt even later langshengsten, dan kan dat makkelijk jouw klant worden. Jaag hem dan dus niet weg.

Sommige hengsters willen telkens een ander meisje, dat lijkt ook logisch met hun achtergrond. Maar opvallend veel van die mannen hengsten de hele straat en de hele buurt af, maar stappen dan toch weer naarbinnen bij hun vaste meid. Als je dat weet, dan hoef je er geen aandacht aan te besteden natuurlijk. Dat is dan verloren tijd, en verloren aandacht. Nou ja, alles is een gokje waard als het niet wil lopen op een shift natuurlijk.

Bij verlegen mannen wil het weleens werken om een babbeltje met ze te maken, of even samenzweerderig te doen. Bij hengsters werkt dat helemáál niet. Die reageren juist goed op een gebrèk aan intimiteit, een beetje afstand tijdens het lonken. Die willen niet gezien worden, die willen vooral zíén. Liefst hebben ze dat je elke keer doet alsof je hem voor het eerst ziet.

Het is verleidelijk om een beetje druk op hem te zetten om binnen te komen. Wenken, tikken, deur openmaken, dat soort dingen. Maar dat is voor een hengstende man juist niet aantrekkelijk. Daarmee maak je de kans dat hij binnenkomt eigenlijk alleenmaar kleiner. Het moet juist telkens een flirt zijn. Telkens een lonk, en dan hem de vrijheid geven. Als je te hard lokt komt het te dichtbij. Hij moet zelf voelen dat hij er klaar voor is. En als jij dan telkens gelonkt hebt, voelt hij zich bij jou op zijn gemak.

Een goed teken is ook als hij telkens even bij jouw raam komt hengsten, terwijl hij nog niet een heel rondje heeft gemaakt. Als hij een paar keer vlak na elkaar komt hengsten, is dat extra hinderlijk, maar ook een teken dat hij bijna klaar is om binnen te stappen. Dan is de kans dat hij naar een ander gaat al flink verminderd. Even doorzetten is dan nuttig.

Hengsters niet wegsturen lijkt meer investeren dan de huisvaders die in hun jas gedoken binnenstappen centraal stellen. Maar hengsters hebben een paar flinke voordelen als ze langskomen. Ten eerste zijn ze goed geil, en hebben ze vantevoren geen budget met zichzelf afgesproken. Ze gaan dus sneller mee met extra's en hoge prijzen. Hengsters rekende mijn collega ook altijd de hoofdprijs.

Als tweede heb je dat hengsters hun eigen voorspel al hebben gedaan. Je hoeft ze niet op te stoken, je moet eerder oppassen dat ze niet te snel over het randje gaan. Ze hebben in hun hoofd al een enorm avontuur beleefd met hun hele lonkende harem, waarbij jij er positief uitsprong omdat je hem bleef lonken terwijl de andere meiden hem al beu waren en al op het raam tikten.

Ten derde hebben hengsters vaker de neiging om plekken als Hookers op te zoeken, en zijn ze meestal heel positief met hun recensies. Ze zijn dus goede reclame, en ze zijn vaak ook gewoonteklanten, die een hoop geld naar de buurt brengen. Als je een hengstende man als vaste klant kan krijgen, heb je er goed omzet aan. En niet te vergeten is het ook belangrijk dat andere klanten zo'n man naar je raam zien kijken als je raam niet goed in de loop ligt.

Hengsten is dus niet zomaar een irritant gedrag van sommige klanten, het is belangrijk. Vooral omdat dan weliswaar alleen echte hengsters er een heel ding van maken, maar eigenlijk èlke raamklant wel een beetje hengst. Het is een ding dat hoort bij het raamwerk, en waar niet gehengst kan worden, daar loopt het raamwerk niet lekker. Het is nou net dat ene ding dat zorgt dat je zonder flink voorspel kan.

Ja, achter de ramen wordt ook gepijpt en gerukt, maar dat is nauwelijks voorspel. Je hebt er ook gewoon geen tijd voor. Je kan niets opbouwen. Het moet er al zijn als je begint. Als je de klant binnenkrijgt is dat voor de afmaker. Verlangen scheppen doet hij zelf, jij bevredigt dat. En dat is niet erg zolang hij er maar de kans voor krijgt. En daar zijn de ramen ideaal voor.

In andere takken van de branche, vooral in clubs, proberen we ookwel om de mannen wat te laten hengsten. Vooral de clubs die hardnekkig blijven proberen zichzelf als een uitgaanstoko met optionele kamerbezoekjes neer te zetten. Die hopen ook dat met het gezuip aan de bar de klant zichzelf al in de mood brengt. In de praktijk is het gewoon niet mogelijk om te hengsten, en blijft het met tegen één meid of een groepje aanhangen tot hij daarmee naar boven gaat. Waar je hem alsnog moet opwekken en voorspel moet doen.

Raamwerk heeft een eigen voordeel, en dat komt eigenlijk alleen uit het hengsten. Dat wordt moeilijk herkend, maar als je ernaar gaat kijken zie je het zeker. En soms denk ik weleens dat de verbiedertjes dat beter doorhebben dan wij als deelnemers. En dat ze daarom de afgelopen jaren zo bezigzijn om het raamwerk te "verplaatsen" naar Laufhausen of naar onzichtbare plekken waar niet gehengst kan worden.

Als raamwerk niet meer raamwerk is wordt het totaal anders. Het hele hengsten valt dan weg. Dat is een grote verandering, zelfs als de klanten dat nog niet zien aankomen. Een Laufhaus is al veel minder toegankelijk, het hengsten is daar al flink minder. Door ramenstraten in een gebouw te stoppen, probeer je er gewoon een bordeel van te maken. Een gemankeerd bordeel. Want bordeelwerk is wel heel ander werk, en daar aarden die raammeiden niet. En ook daar wordt niet per ongeluk op aangestuurd.

Ramen verplaatsen naar binnen maakt de ramen kapot. Verplaatsen naar ergens waar een man niet een gewone passant kan zijn maakt hengsten moeilijk te beginnen, en is economisch dus ook rampzalig. Raamprostitutie met de gordijntjes dicht zet ook een streep door het hengsten. De toegang beperken tot mannen die een ticket kopen om aan te geven dat ze voor een wip komen maakt de drempel hoger. Al die maatregelen zijn er om de hengst-interaktie tussen hoer en klant te storen.

Hengsten is niet sjiek, en het lijkt ook niet netjes te zijn naar de meiden toe. Maar het is wat de ramen vitaal en winstgevend maakt. Het legt werk en verantwoordelijkheid bij de klant. Het zorgt voor doorloop, en het zorgt dat de hoeren dichterbij de huisvader kunnen komen voordat die in het diepe hoeft te springen. Hengsten is wat de ramen máákt. Kijk uit dat ze het je niet afpakken.

Regelneefjes

Als je een bedrijfje draait, vooral als je éénpitter bent, kom je nogaleens tegen dat er mensen zijn die je hun diensten aan komen bieden. Cold Calling noem je dat. Je bent niet naar ze opzoek, maar ze komen naar jou, en ze proberen je ervan te overtuigen dat je ergens wèl naar ze opzoek bent. Of zou moeten zijn dan. Vaak door je voor te spiegelen dat je een blinde plek hebt voor die dingen, die zij voor jou kunnen gaan regelen.

In de reguliere economie is dat afentoe een oprisping die je overkomt. In de prostitutie is het eerder een plaag. En die plaag wordt gevoed door grote meutes onervaren meiden die erintrappen. Daar ben ik er ook één van geweest hoor, daar sta ik niet boven ofzo. Maar door schade en schande word je met de jaren tochwel wijs. En je leert ookwel welke dingen je beter aan iemand anders over kan laten en wat niet.

Als alles normaal en eerlijk was over hoe de maatschappij met hoeren omgaat, was het allemaal nietzo moeilijk om je bedrijf gewoon helemaal zelf te draaien. Kapitaal heb je niet nodig, je bedrijfskosten hoeven ook niet hoog te zijn, logistiek is niet aan de orde, je hebt alle diensten zelf in huis, en je inkomen is ook niet ingewikkeld. Dan zou het even een cursusje belasting voor ZZP'ers zijn en je kon het allemaal zelf.

Maar zoals mijn trouwe lezers ruimschoots hebben kunnen lezen in mijn blog, zo eerlijk en normaal is het niet. Daar zorgt de overheid wel voor. Dat ga ik niet opnieuw allemaal uitleggen, het staat al genoeg in de rest van mijn blog. Er is dus genoeg wat je aan rompslomp te beheren en te regelen hebt, en als je een drukke productie wil draaien is het economisch snel nuttig om dingen uit te besteden. En dan natuurlijk aan mensen die daar goed in zijn.

Ik heb dus al sinds heel veel jaar een geldmannetje. Ik besteed mijn computerdingen uit aan mijn computergoeroe. Ik maak gebruik van organisatoren voor accomodatie om klanten te ontvangen. Ik schnabbel bij in circuits die door andere mensen worden gerund. Ik werk niet in mijn eentje, omdat het zo beter voor me werkt. En al die mensen met wie ik werk, daar heb ik in geïnvesteerd, en die heb ik zelf gezocht en gekozen.

Tegelijk heb ik geen telefoniste, geen chauffeur, geen bodyguard, en geen boekhouder. Die zou ik opzich graag hebben, maar dat zit er met het maatschappelijke klimaat gewoon niet in. Voor een deel omdat het voor mij niet zou lonen met al het gevarengeld dat daarin gaat zitten, en voor een deel omdat ik het niet over mijn hartje kan verkrijgen om mensen aan dat soort risico's bloot te stellen.

Via advertenties krijg je alleen tòch cold calls binnen. En als je een blog hebt loopt je mailbox al helemaal over van de mannetjes die denken dat ze je wel wat werk uit je handen kunnen nemen, omdat je daar nognooit aan gedacht zal hebben, en niet beter weet hoe de vork in de steel zit. Die mannetjes hebben meestal helemaal geen idee van wat ze te wachten zou staan.

Nieteens omdat ze mij onderschatten, al doen ze dat massaal wèl. Ze hebben meestal nieteens genoeg zakelijke skills en opleiding om te doen wat ze aanbieden voor normále bedrijfjes, laat staan voor de onmogelijke toestanden in de prostitutie. Ze gaan er inderdaad vanuit dat ik een domme snol ben die geen idee heeft en dat je dan snel wel slimmer zal zijn, en daar gaan ze natuurlijk al de mist in, maar ze laten meestal in hun eerste of tweede bericht al zien dat ze geen idee hebben van de taak die ze op zich willen nemen.

Ik krijg natuurlijk de wannabe-pooiers. Dat is een kleine minderheid, maar het is er eentje die me altijd verbaast omdat ik zo duidelijk over pooiers schrijf, en dat ik ze niet moet. Kennelijk lezen ze niet, of negeren ze het liever. Ja, de meeste zijn bezig met een seksfantasie uitleven, en zouden nooit verder gaan dan chatten, maar er zijn er ook gewoon tussen die denken dat ik me wel ga laten pooieren. Sneuneuzen.

De meeste mannen die me schrijven willen mijn geldzaken voor me regelen. Die denken dat ze dat wel gelikt kunnen doen. Ze hebben geen idee hoe schreeuwend ingewikkeld de overheid het voor hoeren heeft gemaakt, en ze komen met "slimme" ideetjes die gewoon nieteens zouden werken. Sterker nog, als ik daaropin zou gaan, had ik een enorm probleem met de belastingdienst.

Vanwege wat ik schrijf op mijn blog krijg ik ook veel computermannetjes die me willen helpen met vanalles met computers en internet. Van een VPN tot een eigen website, en nog nooit heeft er eentje me iets voorgesteld wat mijn eigen computergoeroe niet allang heeft gedaan, of vaker, waarvan mijn computergoeroe me heeft uitgelegd dat het een heel slecht idee is.

Nu en dan krijg ik ook mensen die me wel juridisch willen bijstaan. Mensen die wel rechtzaken voor me willen opzetten, omdat ze er alle vertrouwen in hebben dat ze die wel gaan winnen. Mensen die op de proppen komen met rechtsprincipes en grondwetartikelen waarmee ze het onrecht wat ik in mijn blog opnoem wel aan kunnen pakken. Soms zelfs voor nop, meestal niet.

Die mensen doen alsof ze advocaten zijn, maar dat zijn ze tot nu toe nooit geweest. Ik heb met bestwelveel van die lui ook echt discussies gevoerd, omdat ik het schokkend vind dat een jurist zo naïef is over zijn overheid, maar meestal blijken ze danook nieteens juristen te zijn. Er zijn heel veel mensen die weleens wat hebben gehoord of gelezen over het recht, en denken dat ze er dan genoeg van weten om er een rechtzaak mee te kunnen winnen tegen de Staat.

Je zou denken dat die mensen me allemaal chaggerijnig maken, en dat je daartussen de ergste van het zootje moet hebben zitten. En dan bedoel ik met "erg" dat ze me boos maken. Maar dit vind ik allemaal irritant domme mensen met spatjes, maar zij zijn niet degene die me het meest op mijn zenuwen werken. Want dat zijn de mensen die idealistisch een hoerentent willen gaan oprichten.

Ik krijg ze niet heel vaak, en àls ik ze krijg, krijg ik ze via mijn blogje. En elke keer heb ik gewoon de rest van de dag een slecht humeur. Hun eerste berichtje is altijd meteen een reclamepraatje waarin ze hoog van de toren blazen over hoe ànders ze het gaan doen. En wat ze "anders" gaan doen is ofwel fantasie die komt vanuit een misèredenkbeeld over het vak omdat ze geen idee hebben over de business en alles geloven wat er in de krant staat, ofwel een open deur die niet ingetrapt hoeft.

Wat me altijd enorm tegen de borst stuit is de houding. Alsof ze ons komen helpen "door praktisch door te denken" vanuit hun onwetendheid, en denken dat wij al jaren en jaren zitten te wachten op hun business plan dat ze aan de borreltafel hebben verzonnen. Als er ook maar iets werkte van wat ze voorstellen, hadden we het al jaren gedaan. Het is een soort neerbuigendheid en arrogantie die er bij mij heel moeilijk ingaat.

Telkens is het weer het geniale idee om een bordeel te starten wat aan alle regeltjes gaat voldoen, en waar ze aktief pooiers gaan weghouden. Wauw, wat een geniaal en vernieuwend idee. Vraag patent aan. Ze schrijven dat dan ooknog op alsof ze verwachten dat je van verbazing achterover gaat slaan. Die "nieuwe aanpak" is zo kinderlijk eenvoudig geschreven dat je je afvraagt of ze ook maar één moment hebben nagedacht of er misschien niet iets aan rammelt, of dat iets ingewikkeld kan worden.

Waarom ik die het ergste vind kan ik je eigenlijk niet vertellen. Het is een gevoel. Misschien is het wel dat al die andere mensen een centje proberen te verdienen aan onze ellende, of in ieder geval voor ons een Don Quichot willen zijn, maar dat deze mensen doen alsof onze problemen zo dun en kwetsbaar zijn, dat het met hun debiele ideeën wel opgelost is. Maar ook dat smaakt niet helemaal naar waarheid.

Corona

Ja, een stukje over hoe het coronavirus invloed heeft op me. Iedereen schrijft over de epidemie, het nieuws gaat al wekenlang nergens anders over, maar ik ga ook maar een duit in het zakje doen. Over het virus ga ik het niet hebben, en ook niet over de epidemie zelf, want daar heb ik geen verstand van, maar ik ben zowel hoer als student, en dat zijn twee rollen die flink geraakt zijn.

Hoeren komen dichterbij hun klanten dan anderhalve meter, dus als we gewoon door zouden werken zouden we het virus heel snel door kunnen geven. De hele hoererij ligt dus ook op zijn gat. Er zijn veel collegaatjes die gewoon hun werk hebben opgeschort en een ongewenste thuisvakantie houden, een paar anderen hebben camwerk of niet-kontaktwerk om op terug te vallen, vooral in de SM. Dat gaat nog door.

Er zijn vast ook meiden die door blijven werken. Er zijn meiden die gewoon dom zijn en niet snappen dat ze iets fout doen, er zijn vast meiden die weten dat ze fout zitten maar het niet kunnen schelen, en er zullen meiden zijn die hele goede redenen hebben waarom ze niet kunnen stoppen. Hoeveel er van elke soort zijn weet ik niet, maar ik ben er niet eentje van.

Mensen uit de vergunde branche hebben onderling gegniffeld over hoe hard dit erin ging hakken bij illegale sekswerkers. Omdat ik "illegaal" werk zou ik niet in aanmerking komen voor de gouden regen van hulppakketten die de overheid over ondernemers zou uit gaan strooien. Dat gniffelen ging gauw genoeg voorbij toen de overheid even heel duidelijk maakte dat hoeren nooit corona-steun zullen krijgen. Voor de overheid is dit gewoon weer een gelegenheid om ons extra hard te pakken.

Ik heb dus al weken geen inkomen meer. Dat is jammer, ookal heb ik gelukkig goed gespaard de afgelopen jaren, dus ik kan het wel overbruggen. Het is alleen jammer dat de beurs ook naar beneden gevallen is, want dat betekent dat ik best veel beleggingen moet verkopen om mijn dagelijkse uitgaven te betalen. Ik doe dus maar zuinig, al is ook dat wel makkelijker als je nergens heengaat omdat alles dicht is vanwege Corona.

Wat me het meest dwarszit is dat vaste klanten blijven proberen afspraken te maken, en soms onze hele werkrelatie verzieken met gedram over dat ze "ècht niets hebben," en ik met ze af kan spreken omdat ik ze al ken. Dat slaat natuurlijk nergens op, we kunnen nogsteeds het virus verspreiden ookal kennen we elkaar al jaren. Ik kan niet testen of iemand besmet is, dus ik kan het risico gewoon niet nemen.

Voor mezelf maak ik me niet heel druk over het virus. Ik ben dan niet zo'n jonge meid als in mijn advertentie, maar ik ben nog niet zo oud dat het risico erg groot voor me is. Maar je moet in dit soort tijden je verantwoordelijkheid nemen, en ik zou me het niet kunnen vergeven als ik het ergens oppik en mijn hele omgeving besmet, waardoor er mensen ziek worden die er wèl aan doodgaan.

Wat me ook flink dwarszit, is dat er weer geen gelegenheid voorbijgaat zonderdat er weer zwartepiet wordt gespeeld in de branche. De vergunningmelkers jammeren in de pers dat die lelijke illegale prostituees nog afspreken, terwijl de nette vergunde bedrijven de deuren stijf dichthouden. Lekker stoken, lekker de zwartepiet weer afspelen. Terwijl gesmokkel met de regels ook bij die vergunningmelkers voorkomt, zelfs al is dat oliedom omdat ze makkelijk te controleren zijn.

De reddingsindustrie vindt het natuurlijk ook makkelijk scoren. We zijn kwetsbaar, we zijn duidelijk gesjaakt, dus we zijn makkelijk als bloedend slachtoffer te gebruiken om geld mee binnen te halen. Initiatieven komen als paddenstoelen uit de grond, waarbij je bijvoorbeeld kan doneren aan een evangelische club, die dan belooft voor elke gedoneerde honderdvijftig Euro iemand van een maaltijd en een bed voor de nacht te voorzien. Geen cent gaat naar de hoeren zelf, dus dat verdient heel lekker voor die jongens. Al willen sommige clubs wel eers power of attorney voor je je nephulp krijgt.

Maar niets haalt het bij de politiek. Je kan erop wachten, alles wat er gebeurt kan worden gebruikt voor hoerenpesten. We zitten zonder inkomen, en komen daarom in de knel. De overheid heeft al beslist om het overgrote deel van de hoeren expliciet uit te sluiten van hulp. En omdat dat zo erg is, willen CDA, PvdA en CU, de partijen die het aktiefst hoeren proberen uit te sluiten van de maatschappij, ons "helpen." Wat is die hulp? Geven ze ons geld, steun bij andere aktiviteiten, opschorting van huurpenningen, of gewoon een plek om te bestaan? Nee, natuurlijk niet. Onze advertentiesites moeten plat. Geld gaat alleen naar de meestal Evangelische uitstapprogramma's.

Studeren op afstand is een leuk idee, maar ik merk dat mijn opleidingsinstituut er makkelijker over praat dan dat ze het echt doen. Normaal wordt er heel veel met hoorcolleges, werkcolleges en praktika gedaan, maar die vervallen nu allemaal en inplaats daarvan hebben we nu filmpjes van profs die zonder vragen en feedback uit de zaal niet echt "er in" komen, en haastig geschreven pdfjes die meer vragen oproepen dan ze beantwoorden.

Ik ben iemand die het beter leert als ze het door een persoon uitgelegd krijgt, en ik studeer nu echt heel veel moeilijker. Andere mensen deden het sowieso al via de boeken en diktaten, en die hebben er minder moeite mee. Bovendien kan je niet aan hetzelfde buro samenwerken met andere studenten op projekten, en via internet is het toch een stuk lastiger om te communiceren. Nee, niets voor mij.

Maar er zijn ook goede dingen. De lucht is schoner met zoveel minder verkeer, ik kom aan meer dingen in mijn huis toe, mensen zijn vriendelijker tegen elkaar op straat, ik slaap langer en beter, en ik heb ook even tijd zonder klanten. Dat klinkt raar, maar als je zelf een klantenkring beheert, voel je je nooit los van je verplichtingen naar je klantenbasis toe. En nu word ik gedwongen om dat wel even te kunnen voelen.

Van mij mag het snel voorbij zijn, maar ik moet het er maar goed van nemen met de dingen die er wèl goed aan zijn. Dus lekker op mijn balkonnetje met een studieboek op schoot, even lekker niet aan mijn klantjes denken. Mijn workouts heb ik al over de dag verspreid, en daar voel ik ook voordeel van. Ik kan zoveel knoflook eten als ik wil. En dan 's avonds maar de hand stevig aan mezelf slaan, dat is nogeens social distancing.

Touren

Ik ben een beetje een huismus. Het liefst zou ik nog steeds werken in mijn werkflatje, met mijn klantjes die naar me toekomen, en hoogstens afentoe een escortklantje tussendoor. Ik vind al dat ge-escort wat ik nu doe eigenlijk al veel reizen, en het is me soms gewoon een beetje teveel. Niet dat ik het niet aankan, maar wel dat het me gewoon een beetje tegen gaat staan.

Er zijn zoveel voordelen aan je vaste stek hebben. Je hebt zelf alles in de hand, je kan er echt je eigen plekje van maken, je kan zelfs de hele inrichting zo maken dat je er optimaal kan werken. Je hebt geen reistijd, klanten vinden het ook prettig dat ze ergens terechtkunnen in een geheim plekje waar niemand ze per ongeluk gaat zien, je bent er de baas omdat het jouw plekje is, en het is gewoon fijn.

Zo denkt niet iedereen erover. Sommige meiden zijn wel honkvast, maar er zijn er ook bestwel veel in de escort die juist het reizen en het nieuwe plekken bezoeken heel tof vinden. Die zien ookwel de voordelen van kunnen ontvangen, en hebben ookwel graag hun vaste klantjes, maar ze vinden nieuw en onbekend leuker. De spanning en de verrassing doen ze meer dan lekker weten waar je aantoe bent.

De meeste escorts hebben een uitvalsbasis, hun huis dus, waarvandaan ze naar hun dates toe reizen. Die adverteren danook met waar ze wel of niet beschikbaar zijn. Als ik weleens naar de concurrentie kijk, zie ik meteen de studentes met de OV-kaarten, de meiden die de Ring A10 nooit uitkomen, en de meiden die binnen de Randstad willen blijven. Dat is eigenlijk wel een heel eigen stukje waard nu ik er zo over schrijf.

Maar dat is niet de enige manier om te werken. Er zijn ook meiden die gaan touren. Touren betekent dat je, netzoals een popband, een aangekondigde rondreis maakt waar je je werk doet. Dat is niet hetzelfde als geboekt worden voor een reisje naar een klant ver weg, want dat is dan voor die ene klant, en daar maak je niet een heel plan voor. Een keer proberen met een klant op reis te gaan is ook iets heel anders.

Touren is als je besluit om een week in een hotel in Limburg te gaan zitten om de markt daar eens aan te boren. Of in België. Maar die twee mogelijkheden zetten geen zoden aan de dijk. Touren wordt pas nuttig als je echt een heel eind weg gaat werken, naar plekken die een speciale aantrekking hebben. Eigenlijk doe je touren om het touren, want zakelijk is het meestal niet heel erg nuttig.

Ik zeg meestal, want sommige soorten touren leveren wel degelijk stukken meer geld op. Een tour in Hong Kong of Singapore kan idioot winstgevend zijn. Daar staat wel weer tegenover dat je erg op je tellen moet passen, want je bent eigenlijk strafbaar, en die straffen zijn niet mals. Als je er zou wonen, of langere tijd zou verblijven, dan zijn ze meestal hard met je. Als je een paar weken geboekt staat en daarna weer verdwijnt, blijft het als alles misloopt vaak bij je zuurverdiende geld inleveren en gedeporteerd worden naar huis. En dat is tochwel minder erg.

Er zijn voordelen aan touren. Als je tourt, ben je minder kwetsbaar voor overheidsrepressie. Dat is in ons werk héél belangrijk. Veel overheden doen hun best je leven onmogelijk te maken, en je vooral te pakken door alles stuk te maken wat je lief is. Maar als je een paar weken in het buitenland werkt, en je kinderen niet mee hebt, kunnen ze je kinderen niet afpakken. Als je daar geen werk hebt, kunnen ze je baas niet onder druk zetten je te ontslaan. En als je daar niet woont, kunnen ze je niet uit je huis zetten. Allemaal voordelen boven in je eigen land werken.

Als je tourt in een land waar je weer weggaat, valt er gewoon veel van je af. De overheid daar kan je minder maken, en ze hebben bovendien minder kans om je te pakken. Als je handig bent, doe je veel via mensen die daar contacten hebben, en ookal ben je daar ook geld aan kwijt, het is veel winstgevender dan zelf te proberen te werven in een land waar je niet weet hoe het klantencultuurtje daar werkt.

Dat er een ander klantencultuurtje is, kan wel aantrekkelijk zijn. Je bent toch weer ergens anders aan het werk, en je komt echt met een vreemde cultuur in aanraking. Daar kan je veel van leren. Het is een hele ervaring, en je maakt dingen mee die je op een gewone reis niet zou zien. Werken in het buitenland is leerzaam, en sekswerken is daar geen uitzondering op. Het maakt de reis interessant.

Maar het is ook economisch zinnig. Als je een expat bent, heb je niet je hele sociale leven dat je afleidt. Je hebt geen familie of gezin waar tochwel veel tijd in gaat zitten. En je hebt ook geen comfortabel huis waar je lekker met sokken aan op de bank gaat zitten met een grote kop koffie en de TV op een dom kanaal. Je blijft makkelijk in de state of mind van hard werken en doorbijten tot je weer terug naar huis gaat.

Zo werken al die Oostblokse meiden die naar hier komen dus ook. Voor hen is Nederland gewoon een tour. Even helemaal in je hoer-persona kruipen, en dan een paar maanden bikkelen zodat je met een mooie smak geld naar huis kan. Maar ja, als je je draai hebt gevonden, blijf je plakken. Zo werken mensen. Dus die tour wordt heel vaak gewoon een huisje, boompje, beestje, gezinnetje. En dat vreet natuurlijk wel aan je werkmodus. En dus aan je verdiensten.

Niet dat iedereen het daarom doet trouwens. Veel Franse meiden doen tours naar net over de grens in Duitsland, Zwitserland, Italië, Spanje of België om daar de Franse klanten te ontvangen die ook hun bezoekje maken met een wipje over de grens. Het Zweedse model is in Frankrijk toegeslagen, en de meiden moeten oppassen dat ze niet kapotgemaakt worden. Dan is het logisch om buiten de grijpende vingers van de Franse overheid te blijven.

Dat is ook de reden dat je tegenwoordig Zweedse meiden in het Nederlandse escort-circuit hebt. Prachtige struise meiden die je vroeger nooit zag, omdat ze gewoon in Zweden konden werken. Nu is er daar zoveel ellende door het Zweedse Model dat die meiden dan maar duizend kilometer in de auto klimmen om hun centen te verdienen. Die maken lange tours, sommigen blijven gewoon plakken, netzoals de Oostblokkers die hier blijven plakken terwijl ze eerst alleen een maandje wouden werken.

Andersom is ook wel gedaan, meiden die naar Zweden gingen vanuit Nederland. Als je daar niets hebt wat ze je kunnen afpakken, is het ergste wat ze kunnen doen je deporteren en je geld afpakken. De mensen met wie je daar samenwerkt komen er veel erger vanaf, dus je bent daar wel flink geld aan kwijt. Maar de laatste jaren is het niet zo populair meer. Zweden heeft door die winstgevende facilitatie enorm veel pooierbendes aangetrokken, en je bent op sommige plekken je leven niet meer zeker als je niet met ze samenwerkt.

Niet alleen is het Zweedse model is een pooierparadijs, de prijzen zijn er ook niet best. Je kijkt naar prijzen die rond het nivo Rotterdam liggen. Daar ga je niet makkelijk voor op stap naar een land waar je extra risico loopt. Je zou zeggen dat de prijzen omhoog zouden gaan door de repressie, maar dat valt dus tegen. De klanten verwachten namelijk door de reclame over het Zweedse model, over dat het alleen de klanten aanpakt, dat ze zèlf gevarengeld verdienen, en niet jij.

In mijn kringetje heb ik bestwel wat meiden die touren. Sommige doen het heel afentoe, sommige meiden maken er hun hele carrière van. en alles ertussenin. De redenen zijn meestal dat ze even in Nederland buiten het oog van de Zedenpolitie willen blijven, of dat ze een sprintje willen trekken voor een nieuwe auto of een aanbetaling op een huis, maar heel vaak is het gewoon wat KSP Fernweh noemt: je wil gewoon weg.

Er zit een boel regelwerk aan vast, en als er iemand weet dat je contacten ergens hebt, willen andere meiden daar ook mee werken. Dat is logisch, maar het is ook heel logisch als je niet je naam wil verbinden aan wat meestal toch illegaal werk is, en dus geen risico wil lopen door je connecties door te geven. Daar is weleens wat gedoe over in mijn kringetje, en ik snap dan allebei de kanten wel.

Het is vaak een kort reisje, twee weken of misschien zelfs maar een lang weekend, maar ik heb ook collegaatjes gehad die een jaar uittrokken om in Amerika te gaan werken. Daar moet je wel héél goed oppassen, want het Amerikaanse rechtssysteem is bij de beesten af, en hoeren is bijna overal strikt verboden, maar als je het handig aanpakt heb je goede kansen dat je er tussendoor glipt. Zij ging wat porno doen, en ookal verdien je daar een habbekrats mee, je prijzen voor escort gaan wel enorm omhoog. Daar verdienen wel meer pornosterren hun boterham mee.

Ik ken natuurlijk ook W, die al jaren van de ene boeking naar de volgende vliegt, en soms meer in het vliegtuig lijkt te zitten dan dat ze op de grond staat. Die zit in het topsegment, en verdient geld als water, maar daarvoor wordt van haar ookwel veel geëist. Ze is in elk land als een vis in het water, en dat doet niemand die ik ken haar na. Maar W is niet echt meer aan het touren, die wóónt gewoon in het vliegtuig, die heeft geen thuishonk meer.

Waar W het voor doet, dat kan ze me nooit zo uitleggen dat ik het snap. Ik denk dat ze zich gewoon verloren heeft in het werk, zoals heel veel carrièretijgers dat doen. Die verdienen ook kapitalen en werken zich helemaal dood, zonderdat ze ooit iets anders doen. Die hebben van hun werk hun leven gemaakt, en die halen daar hun voldoening uit. Ik zou daar niet voor kiezen, maar zij dus wel.

Je hebt ook KSP, die vlieguren moet maken en daarom een paar keer per jaar een vliegtuig huurt om rond te gaan trekken. En daarbij regelt ze ook in elk landje wel een klantje. Omdat ze zelf vliegt kan ze in de vreemdste uithoeken terechtkomen, waar een exotische Noord-Europese goudgeld waard is, en het landen met haar vliegtuigje juist weinig kost. Ze komt dan wel in woeste gebieden terecht, maar KSP is wel een haaibaai, die redt zich wel.

Die zou natuurlijk ook haar vlieguurtjes boven Flevoland kunnen maken, en dan wat klantjes in Amsterdam afwerken om ervoor te betalen. Maar het gaat haar volgens mij meer om het avontuur, en ookwel een beetje het risico. Rondtuffen in een vliegtuigje is voor haar wel lollig, maar als ik haar verhalen hoor over tussen de bergen van Turkije door vliegen, klinkt het toch wel heel anders.

Of kijk naar Lux, die op tour gaat naar het land waar haar ouders vandaankomen. Een land waarvan mensen je een beetje getikt vinden als je er gaat werken, en waar mensen je knettergek vinden als je naar de stad gaat waar ze gaat werken. Maar zij werkt daar graag, het is een soort verbinden met haar roots dat haar bevalt. Ookal is ze daar dan de Nederlandse, en zien ze haar daar als iets exotisch.

Maar ik doe het niet. Ik heb er wel nieuwsgierig naar gekeken, en ookwel over gefantaseerd, maar ik ben toch teveel een huismus. Ik vind de andere kant van de Randstad al ver, en eigenlijk vind ik het platteland nog prettiger. Zolang het maar niet in mijn geboortestreek is natuurlijk. Ik vind het ingewikkeld, en ik zou me te onveilig voelen in het buitenland. Je weet nooit wat er zou gebeuren als je wat overkomt, en dan ben je toch wel erg op jezelf aangewezen.

Naar België ga ik nog wel, maar ook dat vind ik al oncomfortabel ver weg. Naar Zweden durf ik niet, en ondanks de mooie verhalen zie je mij echt niet aan de slag gaan in Tokyo of Hong Kong. Ik snap dat het kàn, en ik snap dat het voor andere meiden een peulenschil is, maar ik durf het gewoon niet aan om in zo'n andere wereld waar ik de weg niet weet te gaan werken met iets wat daar niet mag. Om over uitjes naar een land als Libanon nog maar te zwijgen.

Zenuwen

De eerste keer dat ik hoerde, gierden de zenuwen me door mijn keel. Niet omdat ik dacht dat ik niet zou kunnen wat ik ging doen, ook niet omdat ik dacht dat ik seksueel niet goed genoeg was, ookal was dat wel een realistische kijk geweest, maar gewoon omdat je plotseling je in een hele intense situatie gaat brengen. Dat is gewoon spannend. En nieuwe klanten blijven altijd een beetje spannend, ookal is het nooit meer zo zenuwslopend geweest als de eerste keer.

Zenuwslopend of niet, de ontlading na die eerste keer was alsof ik een warme douche kreeg. Ik liep op de lucht nadat al die spanning van me afgevallen was. Ik voelde me alsof ik de wereld aankon, en het nam alle twijfel weg die ik vantevoren had gevoeld. Ik geloofde toen nog in heel veel van de indianenverhalen die rondgaan over mijn vak, en ik had nog best even wat te leren voordat ik het als werk ging begrijpen.

Maar ik was op die eerste date nieteens de zenuwachtigste. De man, een vrachtwagenchauffeur, was nog zenuwachtiger dan ik. En dat stelde me ergens wel gerust. Ik wist toen nog helemaal niet dat je zo'n klant op zijn gemak moet stellen, en ik had ook nieteens geweten hóé. Als ik wat had geprobeerd was het waarschijnlijk alleenmaar afgeilend geweest, want ik had de verkeerde spanning aangepakt.

Mannen zoeken spanning als ze bij je komen. Nee, niet allemaal natuurlijk, maar de meeste mannen hebben wel zin in een avontuur, in iets met een glimp van gevaar en iets wat stout en wild is. Dat wìllen ze, daar fantaseren ze over, maar als puntje bij paaltje komt zijn ze helemaal niet zo zeker dat ze dat ook kùnnen. Dan worden ze bang om een figuur te slaan, en worden ze stikzenuwachtig dat ze je teleur gaan stellen.

Zoals alle mensen willen klanten niet afgaan. Vooral niet seksueel. En vooral niet bij iemand die ze zo begeerlijk vinden dat ze bereid zijn ervoor te betalen. Dan liever gewoon niet. En als de fantasie steeds realistischer wordt, en de date dichterbij komt, wordt het steeds moeilijker om door te zetten. Sommige mannen zijn daar gewoon niet mans genoeg voor, en die haken af. Dat gebeurt best vaak.

Je hebt een heleboel mannen die niet durven. Die maken wel een afspraak, maar die komen nooit opdagen. In sommige landen is het daarom gewoon om een aanbetaling te vragen, maar hier in Nederland is dat niet te doen. Ik had toen ik nog thuisontvangst deed veel last van mannen die niet op kwamen dagen. Dat was natuurlijk ontzettend vervelend, maar ik begreep wel waar het door kwam.

In de escort heb ik het veel minder. De date wordt gemaakt, en dan moet ik al weten waar ik heen kom. Als een man daar op het laatste moment nog eens mee wil komen, haak ik af. Dat komt nooit tot een date. Dus ik heb veel minder de kans dat ik in de steek word gelaten. Het gebeurt heel soms wel dat ik voor een dichte deur blijf staan, maar als zo'n man niet de deur uit hoeft, hoeft hij minder de stoute schoenen aan te trekken.

Dat is wel een groot voordeel van de ramen. Toen ik daar nog werkte had ik dit gewoon nooit. Ja, je had dan wèl weer vaker klanten die flauwvielen van de zenuwen als ze eenmaal binnen waren, maar je maakte kontakt door je raam, en je lokte ze langzaam naar binnen. Ze hadden niet de kans om niet te komen. Je acquisitie was niet zo ver van je produktie. Er was geen tijd om die angst op te laten komen, en het is zoveel makkelijker om een man tot een impulsaankoop te verleiden als je hem zowat kan aanraken.

Ja, de zenuwen kwamen dan wel op de kamer, en het is me weleens gebeurd dat er een klant in paniek weer de straat op vluchtte, maar je hebt dan in elk geval de betaling al binnen, dus je hebt geen financiële strop. Dat is belangrijk, ookal lijk je meteen een geldgier als je dat zo zegt. Elke keer dat je tijd inroostert voor een klant die niet op komt dagen, verlies je er geld op. Die tijd had je ook aan iemand kunnen geven die wèl op komt dagen. En tijd is het enige dat je niet terug kan kopen.

Ik was een paar weekends geleden op bezoek naar een nieuwe klant. Hij woonde aan de andere kant van het land, maar dat is geen punt. De klanten die reageren op mijn advertentie zijn dun genoeg gezaaid dat ik daar niet op kijk. Toen ik nog op de grote sites kon adverteren, was dat wel anders, maar ik moet het nu doen met wat ik kan krijgen. Ik had het hele eind gereden, en was een eindje verderop geparkeerd.

Toen ik aan de deur kwam, had ik al een rondje om het huis gelopen. Dat doe ik altijd als het kan, want je ziet veel aan iemands huis. Ik had gezien dat er iemand thuis was, en dat de TV aanstond. Het huis zag er wel goed uit, ik zag de date wel zitten. Ik ging naar de voordeur, en ik belde aan. En ik wachtte. En wachtte.

Het duurde niet lang voordat het duidelijk was dat die vent niet open ging doen. Soms moet je lang wachten omdat je aanbelt terwijl de klant nog onder de douche staat, en daar doe ik niet moeilijk over. Maar ik had zijn schim door de kamer zien lopen, en dan is hij me gewoon uit aan het wachten. Dan hoopt hij gewoon dat ik wegga zonderdat hij me hoeft te vertellen dat hij me niet wil.

Daar heb ik echt een grote hekel aan. Dat vind ik nog veel erger dan dat de klant aan de deur komt en meteen begint te zeuren dat hij me niet mooi genoeg vindt. Die heb je niet veel, maar die zijn ook rete-irritant. Die komen er tenminste meteen voor uit. Nu stond ik voor zijn deur, na een lange rit, mijn tijd te verspillen. De rit naar huis is dan ook niet leuk.

Ik begon goed sjagrijnig te worden, en ik probeerde door de ramen te kijken. Hij had de TV nu uitgezet, en het was donker in huis. Ik gaf het maar op, en nijdig liep ik terug naar de auto. Ik had geen zin om meteen in te stappen, en ik klaagde even op de appgroep tegen mijn hulpgroepje die op dat ogenblik bezigwaren met een hele discussie over Femke Halsema. Ik kreeg meteen een peptalk van een collegaatje, en die vertelde me hoe zij dat af zou handelen.

Sekswerk is iets heel persoonlijks, en iedereen heeft haar eigen manier om het te doen. Ik ben soms heel makkelijk met klanten, en leef veel met ze mee. Andere meiden bespelen klanten meer, en weer andere meiden nemen het heft heel duidelijk in handen en domineren ze totaal, of ze dat nou snappen of niet. De succesvolste meiden, de echte tophoeren, doen alledrie. Ik vind het dus altijd heel leerzaam om wat te horen van meiden die het anders doen, maar dat durf ik maar half.

Maar dit was een verloren klant, dus wat had ik te verliezen? Ik chatte wat met haar, zittend op de stoeprand naast mijn autootje, die nog steeds tik-tik-tik deed van de rit daarnaartoe, en ik liet me zelfs een beetje door haar opfokken. Ze is een scherpe, die je niet boos moet maken, en haar scherpheid weet ze aan je door te geven. Dat is wel een kunst die ik ook zou willen kunnen.

Ik dacht: "Kom, ik ga het gewoon doen. Waarom niet!"

Boos liep ik terug naar het huis van de klant, en zag dat de TV weer aanstond. Ik liep naar het raam wat het dichtste bij hem was, en tikte met mijn autosleutel hard tegen het raam. Hij keek me geschrokken aan, en ik lachte vriendelijk en zwaaide. Hij zwaaide terug, maar hij was doodzenuwachtig. Ik liep naar zijn achterdeur, en hij deed voorzichtig open. Ik stapte naar binnen, nog steeds nijdig, en ik deed alsof ik hartstikke vrolijk was.

De klant was niet echt een prater, maar al vrij snel maakte hij smoesjes over dat hij eigenlijk niet goed begrepen had wat nou de bedoeling was, en dat hij eigenlijk niet op zoek naar seks was. Ik deed wat me was uitgelegd, en ik deed alsof ik niet snapte wat hij wou. Ik vertelde hem dat hij ook geen seks hoefde te hebben, we konden vanalles doen, ook gewoon praten. Maar eerst even de zaken afhandelen.

Toen hij me betaalde, zakte mijn woede me in mijn schoenen. Ik kon zien dat hij wel netjes geld voor me had gepind, en dus was hij gewoon goed van zin geweest. Hij durfde alleen op het laatst niet. En nu had ik een hele agressieve aanpak gebruikt, die ik niet meer met mijn gevoel had kloppen. En nu stonden we in die woonkamer, hij doodzenuwachtig en ik een beetje schuldig en ook steeds zenuwachtiger.

Een half uur later in een boeking van twee uur zaten we op de bank, te praten over hoe hij mijn advertentie had gevonden, en had hij een heel verhaal verzonnen, dat duidelijk bestond uit ongemakkelijke leugens, over waarom hij eerst niet open had gedaan. Hij was afkerig, en ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen. Het plan van mijn collega was om hem zover te krijgen dat hij me weg zou sturen met het geld in mijn tas, maar dat kon ik gewoon niet.

Wat ik dan wèl kon wist ik ookweer niet. Ik zat stilletjes een beetje te panieken terwijl ik er niets van probeerde te laten zien, en die man zat waarschijnlijk hetzelfde te doen. Ik had de neiging om maar seks met hem te hebben, gewoon om op bekend terrein te komen, maar ik had nog nooit zó weinig seksuele klik met iemand als met hem, dus ik wist nieteens hoe ik daaraan moest beginnen.

De tijd króóp voorbij. Ik heb normaal een heel precies klokje in mijn hoofd, maar nu was ik telkens verbaasd om te zien dat er maar vijf minuten voorbij waren als ik dacht dat we tochwel een half uur moesten zijn opgeschoten. Het is mijn taak om de sturing te houden, en ik voelde heel duidelijk dat ik aan het afgaan was als een gieter. Ik was echt op van de zenuwen, en het werd alleenmaar stiller.

Toen kwam er een reclameblok op de TV. De man maakte een opmerking over het drankje waarvan een reclame langskwam, en dat hij niet snapte hoe mensen zoiets goors konden drinken. Ik schoot in de lach, want het brak de spanning. Ik vind dat spul namelijk ook niet te drinken, en ik had opeens iets om het met hem eens te zijn. En toen ik zag dat dat voor hem het ijs ook brak, ging de rest van de avond minder moeilijk. Van seks kwam het nog steeds niet, maar het werd tenminste een gewoon gesprek.

Aan het eind, toen het tijd was om te vertrekken, was ik nog steeds zenuwachtig en opgelaten. Hij was intussen op zijn gemak. Ik kon niet wachten om weg te komen. Hij vertelde me dat hij wel vaker meiden had besteld, maar nooit had gedurfd open te doen. Nu hij mij een beetje kende, zou hij de volgende keer wel opendoen. Ik keek in zijn ogen, en ik zag dat hij het nog meende ook.

Toen ik in mijn autootje zat, draaide ik zo grof om dat ik met een voorwiel over de stoep heenging. Ik scheurde weg, en op de oprit naar de snelweg viel alle spanning van me af. Dat was een opluchting, en ik genoot van de snelheid waarmee ik wegreed van dat beschamende toneeltje. Ik had mezelf in de nesten gewerkt, zo voelde het tenminste. En ookal had ik nu tenminste mijn leefgeld, ik wist niet of dat nou al die zenuwen waard was geweest.

Die klant heeft inderdaad opnieuw contact gezocht. Ik heb hem afgewimpeld, want als een klant zo tegen je doet, wordt het eigenlijk nooit wat. Dat is een karaktertrek, en een hele lelijke, die later opnieuw de kop op gaat steken. Ik heb hem gewoon afgeschreven, want dat is wijs. Sowieso denk ik dat als ik terug zou gaan, ik weer een zenuwinzinking zou krijgen. Dan doe ik het gewoon niet. En dat is ook meteen mijn advies aan mannen die zo zenuwachtig zijn.

Vaste klanten

Ik praatte een tijdje geleden met een collegaatje die veel jonger is dan ik, en minder ervaring heeft in de branche. Ze wil heel graag werken, en ze steekt er ook veel tijd en moeite in, maar het gaat nietzo lekker als ze had verwacht. We zaten bij haar thuis een kopje koffie te doen, en ze vertelde me over hoe krap ze zat, en dat haar aanloop zo was ingezakt. Ik luisterde eerst een beetje, gewoon om haar haar verhaal te laten vertellen.

Toen viel me al op dat ze eigenlijk méér aanloop had dan ik. Ze draait meer nieuwe klanten per maand dan ik nu voorelkaar krijg, dat zijn we ook nagegaan met haar administratie. Ik heb haar meteen maar uitgelegd dat je die netjes moet versleutelen en verstoppen, want je weet niet wat de politie ermee gaat doen als ze die in handen krijgen. Er zijn wetten in de maak om klanten van illegale meiden strafbaar te maken immers.

Eerst dacht ik dus dat ze overdreef, want ik was stiekem wel een beetje jaloers op haar aanloop. Nieuwe klanten zijn toch altijd weer spannend, en ik zou meer nieuwelingen ookwel fijn vinden. Maar ik was helemaal niet jaloers toen ik zag hoeveel ze eraan overhield. Het was meestal een halfuurtje, en daarna kwam die klant niet meer terug. Een paar hadden later nogeens geboekt, maar dat hield ook snel op.

Ze is niet slecht in bed, ik heb haar bezig gezien tijdens triootjes. Ze is aantrekkelijk, en ze kan goed haar werk doen. Ik was eigenlijk een beetje verbaasd. Maar al heel snel was het gewoon duidelijk dat ze niet aan klantenbeheer deed, en niet bezig was om haar vaste klanten aan haar te binden. Dat is wel belangrijk, want je succes in de business is vooral hoe goed je je vaste klanten vasthoudt.

Een vaste klant is beter dan aanloop op een heleboel manieren. Een vaste klant kèn je, dus je weet al wat hij wil. Je hoeft niet meer af te tasten waar de beurt heengaat, je kan meteen de goede kant op. Dat komt ook spontaner over, dus hij heeft er meer pret in. Hij kent jou ook, dus hij is meer op zijn gemak en weet waarvoor hij bij je terechtkan. Dus hij heeft meer aan je prestatie, en jij hebt een soepelere wip.

Vaste klanten zijn ook gewoon prettiger plannen. De meeste mannen leven een regelmatig leven, en hebben altijd op dezelfde momenten van de week of maand tijd en geld voor je. Dus daar kun je voor plannen. En plannen blijft altijd een gedoe in dit werk. Seks plannen is lastig, maar het kan best. Mannen doen er alleen vaak nogal nonchalant mee, waardoor je met wat pech achter ze aan blijft rennen met je agenda. Vaste klanten hebben dat veel minder.

Je kan dus rekenen op je vaste klantjes. Dat zorgt ook dat je meer kan rekenen op je inkomen. Zelfs als het een week tegenzit, of de aanloop is weggejaagd door boze verhalen van het OM in de kranten, of je advertentie is niet omhooggeplaatst door de websites, dan heb je tenminste nog je vaste klantjes, en kan je eten. Dat is fijn om te weten. Het geeft je ook een beetje rust, en het zorgt dat je vooruit kan kijken.

Vaste klanten zijn ook guller. Je bent hùn meisje, ze gaan een beetje voor je zorgen. Of je bent hun domina, waar ze geld naartoe willen gooien, dat kan natuurlijk ook. Ze gunnen je meer, want je bent ze dierbaar geworden. Doordat je die band met ze hebt, zien ze het geld dat ze betalen ook niet meer als verlies, maar als iets waar ze jou een plezier mee doen. Dat levert meer geboekte uren op, extra's en fooien.

Daar kan je actief aan werken. Dat moet je niet overdrijven natuurlijk, geen klant zit te wachten op een plakkerige hoer die hem de hele tijd probeert terug te trekken. Gewoon laten zien dat je hem herkent en vrolijk wordt van dat hij er weer is, is al een goede manier. Dan voelt de klant zich herkend, en daar begint het mee. Je hebt ook klanten die het juist ontzettend eng vinden om herkend te worden, maar die wil je toch niet vasthouden, dus dat geeft niet.

Waar bestwel veel mensen wel mee de mist ingaan, is uitmelken. Je moet uitmelken voorkomen, want het werkt niet goed. Als jij een vaste klant gaat proberen uit te melken, door hem onder druk te zetten meer te komen of meer te betalen, voelt hij dat echt wel. Ook als jij denkt dat je subtiel bent. De meeste klanten zwichten wel, maar niet omdat jij handig bent of omdat ze het wìllen. En het maakt jullie band zwakker. Als je het teveel doet, en dat is héél snel, ben je hem kwijt.

Andersom is uitmelken ook een probleem. Er zijn klanten die reageren op onervaren meiden die proberen een klant aan zich te binden, door de boter eruit te braaien. Ze zien het aan je als je probeert om een band met ze te smeden, en helaas zijn er dan veel fijne mannen die afhaken omdat ze denken dat ze anders misbruik van je enthousiasme maken, en veel rotzakken die dan juist gaan zuigen tot ze voor een dubbeltje op de eerste rang zitten.

Een hele populaire is bijvoorbeeld korting krijgen als vaste klant. Dat slaat nergens op, maar er zijn teveel meiden die erintrappen. Je krijgt soms ook berichtjes op de app, waar ze gewoon zeggen dat ze op zoek zijn naar een vast meisje, en heel vaak gaan komen, kan er dan korting af? Of een gratis eerste keer? Dat wordt nooit wat, en je wordt gewoon uitgemolken. Trap daar nooit in. Het zijn gewoon pingelaars.

Als je nog niet weet wat je doet, is het onthouden van zijn naam, wanneer je de vorige keer hebt afgesproken, en wat jullie toen deden al een goed begin. Probeer ook te zien of hij zijn haar, tattoos of juwelen heeft veranderd. Een complimentje laat zien dat je je hem herinnert. Dat kan moeilijk zijn, maar dat kan je leren. En gewoon zeggen dat het lang geleden is laat ook al zien dat je ergens wel aan hem gehecht bent. Maar dat is voor beginners wel het randje!

Met de jaren en de ervaring komt dat je meer kan doen. Subtiele dingen zoals hem onderdeel maken van een verhaal, dat bestaat uit allemaal 'arcs' die inelkaargrijpen. Zorgen dat hij meeleeft in een intrigerend of spannend verhaal waar hij door jou deel van uitmaakt. Je kan hem voorstellen gaan doen, dingen laten proberen waar je van aan hem kan zien dat hij ze wel spannend vindt, maar die hij zelf nog nooit bedacht had. Maar doe dat pas als je héél goed weet wat je doet.

Zo'n verhaal gaat vooral over wat en wie jij bent. Klanten willen je heel graag leren kennen, en een deel worden van je leven. Ze willen een inkijkje, denken ze. Veel onervaren meiden laten die vaste klanten dan steeds verder hun leven in, en dat gaat meestal helemaal mis. Niet dat de klanten opeens boemannen blijken te zijn, maar je echte leven is gewoon nietzo spannend, en hij kijkt nu opeens mee met je eigen leven. Dat is privé.

Een vaste klant maken is investeren. En die investering gaat niet altijd lukken. Je wil dus ook niet dat je eraan begint als het er niet inzit. Bovendien haken sommige mannen juist af als je teveel investeert. Dus je moet pas echt er werk van gaan maken als je ziet dat er wat van te maken is. Wat ik doe is mijn basistipjes voor beginners bij iedereen toepassen, en als de klant er duidelijk op reageert, langzaam uitbreiden.

Dat reageren kan op twee manieren zijn, hij kan er gewoon blij van zijn en verder niets, of hij kan ook een band gaan opbouwen. Dat merk je doordat hij je vertelt dat hij aan je heeft gedacht, of hij komt met iets van de vorige date, of hij heeft gewoon kleine attente dingetjes die hij bedenkt. Als hij alleen blij is, ga je gewoon door met die simpele stukjes herkenning die je hem geeft. Dat hoeft niet méér te worden. Als hij ook een band begint op te bouwen, kan je samen aan de slag gaan met grotere dingen.

Mijn collegaatje had al deze dingen niet gedaan. Ze wist niet dat het bestond, ze had geen mentor die het haar tot in de verfijning uit kon leggen, en uit haarzelf was het ook niet spontaan naar boven gekomen, terwijl ik het wel snel vanzelf ging doen. We hebben danook wel verschillende karakters, ik ben softer dan zij, en kennelijk heeft dat afentoe ook eens vóórdelen.

Toen ik haar over al de dingen in dit stukje vertelde, zat ze me haast ongelovig aan te kijken, totdat ze uitriep dat er een klant was die al een poosje met dat band smeden bezigwas, en zij hem juist af aan het weren was omdat ze hem te close en te plakkerig vond. Daar zat nou juist de kans voor een vaste klant. Dus nu moest ze kiezen of ze een vaste klant wou, of liever afstand hield. Ik denk dat ze daar nog even op moet broeden.

Meiden die groot worden in de business krijgen vaste klanten. Vaste klanten zijn belangrijk om je omzet te houden. Maar uiteindelijk moet het maar net je stijl zijn. Want als je gewoon niet zo met je klanten om wil gaan, is het wel een heel intiem iets wat je openstelt voor je boterham. En als je liever een dunnere boterham eet, maar wel werkt op je eigen manier, is dat gewoon jouw manier, en is dat niet slechter.

Verlopen

Toen ik begon met hoeren, had ik geen idee waar ik aan begonnen was. Ik had veel van dezelfde vooroordelen als waar de meeste mensen last van hebben, en ik had geen kennis die andere mensen niet hadden. Ik probeerde maar wat, en ik koos niet de beste mentors. En als ik goede mentors had gehad, had ik daar niet naar geluisterd omdat ik hun advies niet goed had kunnen inschatten.

Ik zie veel beginnende meiden dezelfde foute ideeën hebben als ik had toen ik begon. Dat is niet raar ook, als je kijkt naar alle rare verhalen die we meiden leren over seks. En ik geef ze wel advies, maar ik ga er niet vanuit dat ze er slimmer mee zullen omgaan dan ik deed. Daar leg ik me ook bij neer. Ze leren het vanzelf wel, als ze lang genoeg in het werk blijven zitten. Met de jaren komt de wijsheid wel. Of ik ze nou advies geef of niet.

Na wat gezworven te hebben, heb ik een tijd in de clubs gewerkt. Dat zijn bordelen waar ook een bar aanvastzit, waar je de klant je laat "versieren" voordat je hem mee naar boven neemt. Ik was toen niet helemaal groen meer, en ik had het idee dat ik àlles van seks en van hoererij wist wat er te weten was. Ookal kan ik nu wel zien dat ik er misschien wel minder van snapte dan toen ik begon, en nog wìst dat ik er niets van snapte.

Wat ik in die tijd altijd raar vond, was hoe verlopen die bordelen er vaak uitzien. Ook de strakste bordelen hebben vaak iets mufs, iets versletens, en iets oubolligs. Het is er niet echt vies, maar het heeft nooit echt klasse. Ik stelde me altijd voor dat je in een strakker, stijlvoller bordeel ook strakkere en stijlvollere klanten kreeg, die meer te besteden hadden. En dat het er veel drukker zou zijn.

Inplaats daarvan was het altijd een beetje hetzelfde: luxe inrichting, met veel lounge-meubels, stoeprandhoge platformpjes waar je de eerste weken blauwe tenen aan overhoudt, erotische kitsch en goudverf, disco-seventies verlichting, en altijd dezelfde broeierige kleuren. Stijl en klasse leken wel verboden, en vooral het gevoel van ruimte en frisse lucht miste je er toch wel. Toen ik nog clubs deed mocht je er ooknogeens roken, en dan krijg je helemaal zo'n bedompte club met zo'n gele nicotinewaas overal overheen.

Dat vond ik raar. Ik had ideeën over clubs waar je in een stijlvolle omgeving met veel lucht en intieme hoekjes, naast een soort danszaal als in een echte dansclub, je klant kon verleiden om mee te gaan naar een kamer die meer wegheeft van een luxe hotelkamer. Maar elke keer dat ik in een club aan het werk ging, was het weer zo'n bedompte, verlopen zaak. Ook als ze net nieuw waren, of net verbouwd, en dat begreep ik maar echt niet.

Ik vind het ook nu nog niet raar dat ik zo dacht. Want als je naar een schoenenzaak gaat, ben je ook meer bereid even te blijven shoppen en duurdere schoenen te kopen, als je naar een stijlvolle winkel gaat waar je wel gezien wil worden. Je hebt toch minder de neiging uit te spatten in een nebbisj winkeltje dat sinds de vorige eeuw niet meer opgeknapt heeft. En dat kan je makkelijk naar een bordeel doortrekken.

Het is alleen niet waar. Bordelen moeten een beetje nebbisj, een beetje "sleazy" zijn. Dat verwachten de klanten, en daarmee zijn ze op hun gemak. En je klanten op hun gemak stellen, dat is de helft van wat je doet. De klant geeft geld uit in een bordeel omdat hij geld uit wil geven, niet omdat het zo'n goede deal voor hem lijkt. Het meeste van wat er in zo'n club geld kost is namelijk geen goede deal, en dat doen ze toch grif. Ook als het voor de rest vrekken zijn die dan net over de prijzen van wat op de kamers gebeurt weer gaan zitten muggenziften.

Dat snapte ik toen nooit. Ook niet toen ik al best lang in clubs had gewerkt. Dat was vooral omdat ik gewoon nog niet volwassen genoeg was om me met de gedachtenwereld van de klanten en van mannen bezig te houden. Ik had niet alleen geen besef, ik had ook gewoon de interesse niet om te weten dat het iets was om aan te denken. Ik was te weinig bezig met de zakelijke kant van het werk daarvoor. Het besef kwam eigenlijk pas veel later, en dat was misschien maar goed ook.

Ik ging namelijk mijn eigen werkflatje inrichten, toen ik voor mezelf ging werken. Dat wou ik in één keer gedaan hebben, en daar heb ik dus flink op gepland. Na een half jaar heb ik het tochnog flink laten verbouwen, want die eerste keer een werkflatje inrichten was toch anders dan ik gedacht had, maar de toon was licht, luchtig, meisjesachtig en vertrouwd. Niet een verlopen bar. Ik was overtuigd dat klanten dat geweldig zouden vinden.

Nou, niet echt. Ja, de klant komt voor jou. Hoe je werkplek eruitziet is voor mannen best onbelangrijk. Er zijn meiden die goede zaken doen ik kale kelderboxen met een matras die ze van de stoep hebben gehaald op grofvuildag. Toch merk je wel dat een man ook gevoelig is voor de sfeer die je maakt, ookal hebben ze niets met kaarsen en bloemblaadjes. En ookal vinden mannen frisse lucht netzo belangrijk als wij, toch helpt zo'n bedompt hok voor de goede sfeer.

Dat geldt niet voor alle klanten trouwens, ik heb ook vaste klanten gehad die het juist ontzettend verfrissend vonden om in een vrolijke lichte luchtige ruimte hun ding te kunnen doen. Ik had alleen gedacht dat het voor alle klanten wel welkom zou zijn, en voor sommige klanten zelfs een openbaring dat het ook zó kon. Dat had ik gewoon flink overschat, want ik geloofde in het idee dat bordeelbazen gewoon te lui en te conservatief zijn om iets moderns neer te zetten.

Het is eigenlijk een gelikt stukje klantpsychologie. Dat ben ik pas veel later gaan zien, maar klanten gaan meer uitgeven en komen vaker terug op zo'n plek die er verlopen uitziet. Ook als de meiden er wat verlopen uitzien. Die hebben daar ook hetzelfde voordeel van. Mensen kijken toch naar je in de kontekst van je omgeving. Je voelt je prima in je bikini op het strand, maar als je 's avonds in de stad in een café zou zitten met die bikini, voel je je heel ongemakkelijk, en wordt er anders naar je gekeken.

Als een klant in een nette zaak zou komen, dan voelt hij zich de nette man die hij overdag moet zijn. Dan voelt hij zich alsof hij niet ordi of vies moet zijn. Dat klopt niet met de ideeën die de meeste mensen toch met seks hebben. Al praten mensen nogzoveel over hoe normaal seks vinden, en hoe verlicht ze zijn, toch heeft bijna iedereen een flinke angst voor seks en denken ze mee in het denkbeeld. Taboes genoeg.

Zet hem in een verloederde omgeving, en opeens is het heel anders. Daar durft hij wel. Hij voelt zich meer op bezoek op een alien plek, op een plek waar niemand op hem let, en hij kan losgaan. Hij durft zich dan eens ordi te gedragen, en lekker bezig te zijn met zuipen en schaameloos geilen op het vrouwelijk schoon wat we naar hem toe pushen. Hij is aan het slummen, hij gaat langs in een wereld beneden hem. Dus hij hoeft niet zo op zijn tellen te passen.

Dat klinkt misschien onaardig, maar dat is niet zo. Mensen zijn nou eenmaal heel gevoelig voor de normen op de plek waar ze zijn. Daarmee verandert ook hun rol, immers. Daarom kunnen toeristen zich zo verschrikkelijk misdragen, die denken dat dat hun rol is van feestganger. Daarom kunnen mensen zo zenuwachtig doen op nette feestjes, waar ze ontzettend bang zijn om voor elk foutje te worden veroordeeld, terwijl niemand in feeststemming zo naar ze kijkt.

Seks hoort niet in een nette omgeving. En met seks val je vrouwen làstig. Alleen ordi meisjes doen aan seks buiten een relatie, en je kan alleen iemand die je niet kent zo ordi vinden in een ordi omgeving. Dat is bij veel meer mensen zo dan je zou denken. Nette mensen doen niet aan seks, zo voelen de meeste mensen dat. En voor een snelle wip zoeken ze dus mensen die niet netjes zijn.

De klant moet zich ook béter voelen dan de plek waar hij is. Mannen voelen zich zo snel minderwaardig en kwetsbaar, dat gevoel moet je ondermijnen door hem allerlei signalen te geven dat hij super is. In ieder geval beter dan de mensen om hem heen. In ieder geval dat de omgeving om hem heen niet te goed voor hem is. Maar wel dat hij in een omgeving is die genoeg luxe uitstraalt dat hij luxe-gedrag gaat vertonen.

Want zo'n klant in zo'n verlopen bedrijf voelt zich de bink. Die is niet verlopen, die laat wel even zien hoe mannelijk en dominant hij is. Die laat het dus breed hangen. En dat is een stuk van de kick voor hem. Hij brast er wel even wat doorheen om de meisjes onder de indruk te maken, en wij kirren wel met hem mee. Zolang de magie van de verlopen tent werkt, gebeurt dat ook wel. Vooral als er ook andere klanten met flappen aan het zwaaien zijn.

Dat werkt zolang je in het bargedeelte hangt. Als hij daar is, en nog bezig is om je te "versieren," koopt hij piccolootjes, betaalt je barrekening, en is hij de grote meneer vanwege zijn geldsmijterij. Hij voelt zich de big spender, de grote man. Bij sommige mannen merk je echt dat ze zo'n beetje daarvoor kómen. En als je dan met ze op kamer zit, en hun ogen alleennogmaar voor jou zijn, en de jacuzzi en de ijsemmer niet meer opvallen, dan verandert een man die net achthonderd gulden aan champagne uitgaf in een man die moeilijk doet over vijftig gulden extra voor anaal. Betalen moet een onderdeel zijn van de ervaring.

Vooral vanuit de bordeelhouder is het dus nuttig om dat verlopene erin te houden. Als je het allemaal te mooi maakt, betalen de klanten niet meer graag. Hoe netter en strakker, hoe krenteriger je klanten. Nou moet je niet denken dat bordeelhouders zo'n kien inzicht hebben over wat hun klanten allemaal denken en voelen, maar ze merken gewoon dat opfrissen van hun zaak de inkomsten neerdrukt, en vooràl dat níet opknappen iets is waar ze geen pijn voor in de portemonnee voelen.

Want het is ècht niet alleenmaar klantenpsychologie hoor. Een bordeel mag meestal geen ramen hebben, die moeten geblindeerd worden om klachten over overlast en schennis voor te zijn. Dus dan krijg je wel een donker hok. Meestal moet zo'n bordeelbaas ook maar wat zien te maken van het pand waar hij een vergunning voor kon krijgen maar niet of nauwelijks financiering, en dat betekent vaak oude, slechte panden in slechte buurten waar je kleine kamertjes en smalle trapjes hebt.

Dan moet er ooknog geluidsisolatie komen, weer tegen de overlastverhalen, er zijn meestal belachelijke regels over hoe het pand moet werken om aan de vergunning te voldoen, en verbouwen zou de vergunning in gevaar kunnen brengen, het mag allemaal niet te licht zijn zodat je ziet hoe oud de hoeren soms zijn, het moet allemaal toch een beetje porno overkomen dus je komt snel bij de erotische kitsch uit, veel zaken hebben alleen een vergunning als "erfstuk" uit de tijd dat alleen penoze werd gedoogd, dus die penozestijl blijft ook hangen, noem maar op.

Het werkt alleen ook voor de meisjes. Dat merk je ook niet meteen aan de klanten, dus een hoop meiden denken dat ze meer zouden krijgen als de zaak maar moderner, frisser en klassieker was. Dat merk je pas als je eens gaat werken bij een bordeel dat het niet snapt, of als je zelf gaat uitproberen hoe je je klanten het best de ambiance laat ervaren. Het is voor ons ook niet meteen intuïtief duidelijk ofzo. Maar als je het eenmaal gezien hebt, is het snel duidelijk wat er gebeurt.

Mensen, zoals alle dieren, neuken graag omhoog. Je wilt met iets beters dan jezelf seksen. Vrouwen willen indrukwekkende mannen, mannen willen indrukwekkende vrouwen. Dat is gezond. Daar zit een hele evolutionaire filosofie achter, maar dat heb je eigenlijk niet nodig. Je hoeft het alleenmaar consequent om je heen te zien, want het is gewoon zo. Liefst neukt een klant een meid die véél te hoog gegrepen is voor hem.

Helaas zitten klanten netzogoed als de rest van de samenleving vast in het denkbeeld. Ze kunnen zich niet voorstellen dat seks en sekwerk werken zoals het werkt. Je kan ze uit proberen te leggen hoe het zit, maar ze geloven het nooit helemaal. Dus dat een vrouw waar ze in de datingmarkt nieteens aan hoeven te beginnen het prima kan vinden om ze alle hoeken van de slaapkamer te laten zien omdat ze er haar werk van heeft gemaakt, dat doet het niet voor ze.

Andersom is het zelfs zo dat klanten denken dat je eigenlijk helemaal geen hoogwaardige vrouw kàn zijn als je ze accepteert als klant. Dan worden ze argwanend, en gaan ze bij je denken dat je eigenlijk helemaal geen hete stoot bent, maar dat er wat mis met je is. En als je met zo'n oog naar iemand kijkt, vind je altijd wel iets wat je mis met iemand kan vinden. Dus dat helpt ookal niet om een goede paydate te laten gebeuren.

Het enige wat je kan doen, is meegaan in hun denkbeelden. Je moet een arc, dus een soort verhaalboog, voor ze opzetten zodat ze mee kunnen voelen in wat je ze voorspiegelt, wat past in hun denkbeelden en toch de toetsen raakt die je belangrijk vindt dat ze meekrijgen. Daar kan het heel nuttig voor zijn om een beetje verlopen over te komen. Je bent dan de hoogwaardige vrouw die verzeild is geraakt in een positie waarin zijn klandizie heel welkom is.

Want iedereen weet dat je zonder aan lager wal te zijn geraakt nóóit die keus zou hebben gemaakt. Dus je moet wel laten zien dat je wat hebt meegemaakt, dat er wat krasjes op je zitten, en dat je daarom beschikbaar bent. Dat maakt het voor de klant veel geloofwaardiger dat hij met een hoogwaardige vrouw kan ketsen. Het zou niet nodig moeten zijn en ergens is het gewoon onzin, maar je moet nou eenmaal dealen met de bekrompenheid van de maatschappij. Want die zijn je klanten.

Ik heb weleens discussies gehad met collegaatjes die denken dat zo'n klant die het graag met een verlopen hoer doet een soort machtsfantasie uitleeft omdat hij denkt dat hij misbruik maakt van haar negatieve keus, maar ik herken dat maar heel weinig in klanten die dat zoeken. Niet alleen omdat ik die klanten sinds mijn bordeeltijd maar héél weinig heb gezien, maar vooral omdat er bestwel veel tussen zitten die je, na een beetje bevriend te zijn geworden, graag een steuntje in de rug of een handje hulp aanbieden. Dat vind ik niet kloppen met iemand die een machtsfantasie uitoefent.

Eigenlijk is dat dezelfde redenering als al die feministen die ons belerend vertellen dat wat wij doen eigenlijk geen eerlijk werk is, of dat het eigenlijk verkrachting is, omdat "onze consent wordt gekocht" door de klant. Je gaat er dan vanuit dat de hoer eigenlijk niet wil hoeren, en dat je haar dwingt door haar geld aan te bieden. Dat is je reinste onzin natuurlijk, want je moet wel heel ver zoeken voordat je een situatie vindt waarin dat genoeg is om van verkrachting te kunnen spreken. Maar daar heb ik eigenlijk al een heel stukje over.

De klant zover krijgen dat al deze dingen voor hem werken, dat kan je niet voor hem doen. Dit komt vanuit de klant, ookal heeft hij wel heel veel zetjes in de richting van deze manier van denken gehad vanuit onze cultuur en de media. Maar uiteindelijk kan je als hoer alleenmaar hem de kans geven er zelf in te gaan zitten, en zelf zich meer op zijn gemak te voelen door zijn illusie mee te helpen opbouwen. En daar zal ik het ook maar mee moeten doen soms.

Geschikt voor het werk?

Sinds ik een mailbox heb geopend voor lezers van mijn blog, krijg ik minder commentaren in mijn reactiepanelen, en véél meer reacties via de mail. Daar zit vaak wat bij waarvan ik goed begrijp dat mensen onder vier ogen willen houden, maar er is ook veel wat beter in de reacties had gekund. Niet alleen omdat ik gewoon niet aan al mijn mail toekom, maar ook omdat ik heel veel dingen telkens opnieuw moet beantwoorden.

Ik krijg bijvoorbeeld heel vaak in mijn mail vragen van vrouwen die het werk wel inwillen, en een mentor zoeken of een tip om een start te maken. Soms is die keus goed doordacht. Heel vaak ook helemaal niet. Ze hebben meestal nog rare ideeën bij hoe het werk zit, en concentreren zich helemaal op dingen die er niet toe doen, en er vaak ook gewoon niet zijn. Dat probeer ik wel bij te sturen.

Soms vragen ze me of ze geschikt zouden zijn voor het werk. Soms hebben ze dat al voor zichzelf beslist, en moet ik maar voorzichtig proberen te vertellen dat ze zoals ze er nu instaan, geen goede ervaring zullen hebben. Meestal zijn het gelukkig verstandige meiden, die met een paar tips gewoon hun gang kunnen gaan, en de rest vanzelf wel leren. Maar die zijn niet de vrouwen waar ik het meeste werk aan heb. Dat zijn eerder de vrouwen met de kromme opvattingen.

Ik zal wat voorbeelden geven.

Ik denk dat prostitutie wel wat voor mij is, want ik ben toch al verbitterd en ik haat mannen.
De vrouw die dat schreef meende dat echt. Die was teleurgesteld door haar vriendjes, en nu wou ze haar cynische blik op mannen uiten door te gaan hoeren, en daar haar geld mee te verdienen. Dat werkt niet. Als je zo lelijk naar je klanten kijkt, is het veelteveel werk om ze het idee te geven dat ze aansluiting bij je vinden.

Je hebt er niets aan om je klanten te haten, of op ze neer te kijken. Dat is alleenmaar moeilijk voor het werk, want je gaat heel intens en intiem met ze om, en iemand zo dichtbij laten komen die jij niet respecteert is heel ongemakkelijk. Bovendien zijn mannen nietzo sterk met emotionele intelligentie, maar dat soort dingen merken ze echt wel. Het is niet goed voor jou, en het is niet goed voor het werk.

Seks is voor mij gewoon een handeling, het laat me koud, ik kan er even goed geld voor gaan vragen.
Als je sekswerk gaat doen, is het werken met je lijf, en met je seksualiteit. Goed, je zal van de meeste mannen niet warm of koud worden, maar je lijf moet wel een beetje meedoen. Als je je seksualiteit niet mee kan laten doen, moet je àlles faken, en dat is niet makkelijk!

Als dit voor jou geldt, kan je het werk wel gaan doen, maar het wordt nooit leuk. Je haalt er niet uit wat àlle goeie meiden die ik ken er toch instoppen. Bovendien is het niet normaal om zo naar seks te kijken, en zit er meestal iets onder wat je blokkeert. En dat kan weer een grote toestand worden als je veel onpersoonlijke seks gaat hebben. Je komt jezelf wel tegen, dus pas ervoor op.

Ik ben toch al misbruikt, dus ik heb niets meer te verliezen.
Als je zo denkt, werk je jezelf alleenmaar dieper in de problemen. Je baseert dan een beslissing op dat je gelooft dat je waardigheid weg is nou dat je misbruikt bent, terwijl dat onzin is, en nou zou je meer van hetzelfde op je nek halen? Ik begrijp niet waarom iemand zo zou denken. Je gaat toch ook niet jezelf in brand steken als je je toch al aan je broodrooster gebrand hebt?

Die houding houdt ook in dat je denkt dat je misbruikt bent, van meer misbruik niet slechter zal worden, en dus maar een soort misbruik kiest die geld oplevert. Dat is zo'n scheef beeld van sekswerk, dat het hele idee echt iets is wat ik niet serieus kan zien. En dan zit er ooknog de kant aan dat zo iemand denkt dat je na misbruik geknakt bent, en het nooit meer goed kan komen. Dat is gelukkig ook onzin.

Ik wil een hoer zijn omdat ik van vernedering en gebruikt worden hou!
Er zijn vrouwen die geil worden van mannen die ze als afval behandelen, en als gebruiksartikel. Die hebben vaak een hele dikke natte dot voor het idee van seksslavernij, en omdat we zo afgebeeld worden in de media denken ze dat ze bij ons terechtkunnen daarvoor.

De praktijk is natuurlijk dat klanten niet goed bediend worden door iemand die eigenlijk helemaal niet met de praktijk van sekswerk bezig is, maar alleen met haar eigen misbruikfantasie. Dat wordt als werk dus niets. Dat maakt voor dat soort vrouwen nietzo uit, want daar doen ze het ook helemaal niet voor. Wat ze vaker dwarszit, is dat de mannen hun rol helemaal niet spelen. Die blijven hardnekkig gewone mannen, waar geen kwaad in steekt.

Ik had zo'n collegaatje ooit in mijn clubtijd. Die dreef al haar overdreven hoerige outfitje uit voordat ze begon, en we maakten ons een beetje zorgen dat ze met pure geilheid alle klanten af zou pikken. Nou ja, ik dan. De oudere meiden maakten zich niet zo druk. Ze vertelde ons over haar idee bij het hoeren, en was reuze opgewonden. Dat was snel voorbij, en ze leek een beetje opgelaten aan het eind van de eerste week.

De klanten kozen bestwel vaak voor haar, in elk geval in de bar. Daar trok ze ze wel aan, omdat ze nieuw was en zich flink te koop zette. Maar toch knapten ze vaak af op hoe ze zich als een misbruik-objekt neerzette, en de paar keer dat ze naar boven ging met een klant had ze telkens niet die felle, snoeiharde gebruikservaring die ze zocht. Elke klant zoekt verbinding, en dat verprutste het beeld wat ze voor ogen had.

Ik kan me goed afsluiten, ik hou mijn neus wel even dicht.
Er is een soort misverstand over sekswerk, dat we iets smerigs doen waar we ons voor afsluiten. Natuurlijk klopt dat van geen kanten, dat kan je in de twee koppelingen in de vorige zin al lezen. Maar als je zo al begint met je werk, moet je toch je realiseren dat je bezig bent om je werk je te laten overkomen, en dat gaat niet werken in deze baan.

Gelukkig ìs het niet vies, en hóéf je niets af te sluiten. Het is best goed werk als het je ligt, en als het niet bij je past, dan helpt even je neus dichthouden ook niet. Anders kon je dat wel bij alles wat mensen erg vinden om mee te maken. Het is gewoon werk, en dus is het iets waar je gewoon mee om moet kunnen gaan. Een uitzonderingsgeval kan je nog wel uitstaan ookal staat het je tegen, maar als je verwacht dat het hele werk dat gaat zijn? Dat kan je niet volhouden.

Dus ik wil wel werken in de prostitutie, maar ik wil alleen niet gepenetreerd worden.
Deze heb ik het vaakst gehoord met penetreren, maar ook dikke mannen, oude mannen, harige mannen, mannen met grote pikken, mannen die niet onder de dekens willen vrijen of mannen met gezichtsbeharing heb ik wel gehoord als no-go. Je kan sommige dingen makkelijk ontwijken, en dan is er geen probleem. Maar als het gaat om geen penetratie willen, of niet willen dat hij je met zijn handen aanraakt, dan heb je geen toekomst in het werk.

Het is niet heel raar om dingen niet te willen. De meeste meiden hebben ongeveer dezelfde regels als het om hun menu gaat, sommigen doen wat meer of wat minder, maar je zet jezelf wel heel erg de markt uit als je dingen niet doet die de meeste klanten wel zoeken. Dan is het drie mogelijkheden: Je gaat toch je grenzen verkennen, je gaat accepteren dat je nauwelijks klanten zal hebben, of je begint gewoon niet aan de hoererij.

Dat is een kwestie van kijken naar hoe belangrijk die weerstand voor je is. Veel meiden komen erachter dat het gewone menu prima voor ze is, en ze geen last hebben van meer doen dan waar ze als groentje op hun gemak mee waren. Je gaat vanzelf ontdekken wat je grenzen nou ècht zijn, en wat vooral koudwatervrees was. Maar als het belangrijk voor je is, en je die regel echt gaat houden, moet je bedenken dat het nooit goed werk wordt zo.

Ik kan natuurlijk nooit een komplete lijst geven van alle redenen die fout zijn om te denken dat het werk wel wat voor je is. Maar ik kan je wel een paar tips geven waarvan ik zeg dat het belangrijke dingen zijn om eerlijk van jezelf te beoordelen. Dat is moeilijk, maar als je niet eerlijk tegen jezelf bent, loop je er toch vanzelf wel tegenaan. En zelfs als je deze stoplichten allemaal op groen hebt staan, kan ik je nog steeds niet beloven dat je geschikt bent voor de business.

De basis van sekswerk is dat je seks hebt voor geld. Je moet dus niet alleen op je gemak zijn met seksuele handelingen verrichten terwijl je dat niet doet omdat je zelf geil bent, maar ooknog het prima vinden om het in een kontekst van wèrk te doen. Als je dat allebei ziet zitten, heb je de belangrijkste dingen wel gehad. Natuurlijk weet je het pas zeker als je het hebt gedaan, maar daar gààt het eigenlijk om.

Als je problemen hebt met de machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen, als je bang bent voor seks, als je iets anders uit sekswerk wil halen dan wat er vastzit aan werken voor geld, met seks, dan gaan die in de weg zitten. Als het kleine dingetjes zijn die je wel afleert, is er niets aan de hand. Als ze diep in je hartje zitten, dan ga je daar steeds harder mee botsen, en moet je het gewoon niet proberen.

Ben je onzeker over jezelf, ben je iemand die makkelijk te neppen of te manipuleren is, dan is sekswerk een probleem voor je. Ben je iemand die chanteerbaar is, bijvoorbeeld omdat je familie je zou verbannen, of omdat je kinderen makkelijk weggenomen kunnen worden, of omdat je gewoon niet zo slim bent, dan moet je in ieder geval heel voorzichtig zijn. Met een hoop dingen heb je dan veel aan een mentor of iemand die op je past, maar je moet je wel afvragen of je dan nog wel wil werken.

Tenslotte moet je helaas kijken naar wat je te verliezen hebt. Je denkt misschien dat je woont in een land waar hoeren mag, en je denkt misschien dat je niets zal gebeuren als je maar je aan alle regeltjes houdt, maar zo is het nu niet in Nederland. We wonen in een hypocriet land, en als je pech hebt ben jij aan de beurt voor de harde aanpak. Een baan, je huis, je kinderen, je kan ze zomaar kwijt zijn als de zedenagent jou kiest.

Het is goed werk als het jouw soort werk is. Het is niet vol te houden als het dat niet is. Kijk dus naar jezelf, wat je denkt dat je erin moet stoppen en wat je denkt dat je eruit krijgt. Maar uiteindelijk weet je pas of het het werk voor jou is, als je het een tijdje doet. En niemand kan het tot je dat hebt gedaan zeker weten.

Wat doe je voor vijftig Euro?

Mijn advertenties zijn best normaal voor mijn segment. Ik schrijf een lokkend verhaal, ik ben heel duidelijk over wat ik aanbied, en ik ben heel duidelijk over mijn regels. En omdat het gaat om sekswèrk, ben ik er ook heel duidelijk over wat de prijzen zijn voor de diensten die ik aanbied. De balans tussen zakelijk en geil is lastig, maar het is goed te doen als je eenmaal snapt hoe een man zo'n advertentie leest.

Mijn prijzen zijn hierendaar hetzelfde als de rest van mijn concurrentie, soms wat hoger voor dingen die ik alleen wil doen als er genoeg compensatie tegenover staat, en heel soms wat lager voor dingen die ik leuk vind en waar ik graag mee wil concurreren, maar daar adverteer ik niet mee. Ik ben best conform aan mijn marktsegment. Teveel afwijken van de prijzen pakt haast nooit fijn uit, dus dat doe ik ook niet.

In de prostitutie, en vooral in de illegale escort, zijn de prijzen messcherp. Je moet concurreren met buitenlandse meiden, ookal zijn die in mijn sector minder vertegenwoordigd. Je moet een markt van bange mannen bedienen, die geleerd is om zich schuldig te voelen voor alles. Er is gewoon een moeilijke markt, en als je net te duur bent zie je nooit een klant. Ga je goedkoper, dan haal je je kosten er niet meer uit.

Best veel klanten snappen dat gewoon niet. Die klagen dat het zo dúúr is, en dat ik zo streng ben dat ik niet uren uitloop laat gebeuren, en ik vind het toch óók lekker om een wippie te maken? Met een beetje handig je advertentie schrijven kan je veel van die klanten al laten afhaken voordat ze je nummer beginnen in te toetsen, maar ze komen er altijd wel doorheen.

Achteraf ben ik soms best nieuwsgierig hoe ze op het idee komen dat het een goed idee kan zijn om te gaan zeuren over het geld, of om gewoon te doen alsof ik mijn prijzen helemaal niet heb uitgelegd en ze me wat kunnen gaan bieden. Ik ben meestal gewoon zo beledigd en zo geïrriteerd dat ik gewoon meteen van ze af wil, en dan vraag ik het ze niet. Maar als ik een stukje erover wil gaan schrijven, en zo'n man belt me, dan komt dat even goed samen.

Tijdens mijn colleges of mijn slaaptijd krijg ik telefoontjes die meteen naar voicemail gaan, waar ze te horen krijgen hoe ze netjes contact met me krijgen. Die bellen meestal niet terug. Mannen kunnen zo door naar een meid die wèl de hele dag tijd heeft, of die een http://zondares.blogspot.nl/2012/06/telefoniste.html heeft om de afspraken voor haar te regelen. Daar ben ik wel jaloers op, maar het geeft meer problemen dan het oplost. En ach, ik overtuig mezelf maar dat die mannen toch vervelend zouden zijn als ze al niet met simpele regels om kunnen gaan als het om bellen gaat.

Nu had ik lunch, in de stad, weg van mensen die ik ken, en mijn werktelefoon ging. Ik nam op, en begroette het nieuwe nummer. Je wil altijd vriendelijk overkomen, en benaderbaar, want de meeste mannen bellen met het zweet op hun voorhoofd. Tegelijk ben je zelf ook wantrouwig. Goed, de meeste mannen zijn fijne mannen, maar je moet altijd oppassen voor gluiperds, pestkoppen, drooggeilers, fakers, en het ergste: zedenagenten.

Het is normaal dat een man zich even voorstelt na mijn begroeting. Die naam is haast altijd nep natuurlijk, maar daar gaat het niet om. We hebben een beleefd gesprek. Zelfs als hij na zijn begroeting even stilvalt, omdat hij het niet over zijn opvoeding heenkrijgt om een wildvreemde vrouw aan de andere kant van de telefoon te vragen of ze met hem naar bed wil. Over die hobbel help ik mannen tegenwoordig moeiteloos heen, maar hij is dan in ieder geval netjes.

Deze man stelde zich niet voor. Het enige wat ik meteen te horen kreeg was: "wat doe je voor vijftig Euro?"

Eigenlijk kan ik dan netzogoed meteen neerleggen. Met die klanten komt het nooit goed. De afspraak komt er niet, of als hij er wel komt is het een irritante flop. Het is het gewoon niet waard. Maar je moet netjes zijn, en professioneel, dus meestal vertel ik heel kort dat het voor mij niet lonend is om voor vijftig Euro een klant te bezoeken. Dan legt hij meestal meteen neer, maar anders wikkel ik zelf het telefoontje snel af. Daar heb ik geen tijd voor.

Niet dat je moet denken dat ik vijftig Euro zo'n klein bedrag vind dat ik er niet voor van mijn kont kom. Je moet alleen realistisch kijken. Als ik een kwartiertje aanbied voor vijftig Euro, dan heb ik een uurprijs van tweehonderd. Dat is stukken meer dan ik gewoon per uur reken. Maar daarvoor moet ik wel reizen en me optutten. Daar gaat geld en vooral tijd in zitten. Als ik alle kleine dingetjes optel ben ik aan voorrijkosten voor iemand in mijn stad al snel vijftien Euro onkosten kwijt èn meer dan een uur onbetaalde tijd.

Dat is bij klanten in andere steden natuurlijk meteen een stuk meer. Dat is niet alleen in de tijd, maar ook gewoon kosten van benzine hakken erin als je naar de andere kant van het land gaat. Er zijn veel plekken in Nederland waar je gewoon nieteens naartoe komt voor dat geld. Het gaat alleen van mager naar onmogelijk. Maar zelfs in mijn voorbeeldje boven, in mijn eigen stad dus, hou ik nog maar vijfendertig Euro over aan anderhalf uur niets anders kunnen doen. Dat is drieëntwintig Euro per uur. Bruto.

In die tijd die je nu aan je kwartiertjes-vrek gaat besteden had je ook een fijne klant kunnen plannen. Die wel genoeg tijd boekt dat ik een goeie boeking kan neerzetten, en die me gewoon wìl betalen. Het is dus ook op die manier zakelijk niet handig om me door een vijftigjesvrek te laten boeken. Als je meerekent dat een andere klant blokkeren je dus ook de toegevoegde waarde daarvan kost, kom je nog nadeliger uit.

Nou zijn dit soort klanten niet echt van die mannen die een afspraak op een dag en tijd willen maken. Die willen dat je over tien minuten perfekt gekapt, gekleed en opgemaakt voor zijn deur staat. Daar kan ik toch al niet aan beginnen, dat is voor een vrouw die alleen werkt heel moeilijk lonend te maken. Je krijgt dat makkelijker van escortburo's die meiden klaar hebben staan om meteen weggereden te worden als er een belletje komt.

Zakelijk is het dus gewoon niet te doen. Maar dat is nieteens het belangrijkste. Een man die een vijftigje overheeft voor seks met mij waardeert me gewoon niet genoeg. Je kan niet een beetje geld naar me toe gooien en dat ik er dan een sekskunstje bij verzin. Vooral als ik al duidelijk heb gemaakt wat ik je graag wil leveren. Die houding staat me niet aan. Hou dan je vijftigje maar.

Ik wou hem eigenlijk gewoon afpoeieren, toen ik opeens bedacht dat dit stukje in de schetsen stond op mijn notitieblok. Dus ik griste dat uit mijn tas, nam mijn pen, en ik ging hem eens interviewen. Dat was niet waarvoor hij belde, maar dat zit me niet zo dwars. Mijn werktelefoon is immers ook niet voor het vrekkige gedoe waar hij voor belde.

Met mijn pen in mijn hand begon ik hem eens uit te vragen. Waarom kwam hij met dat voorstel? Hij begreep me niet. Waarom wil hij weten wat ik voor vijftig Euro doe, als hij op mijn advertentie ziet wat mijn prijzen zijn? Nou, dat vond hij te duur, en hij vond dat het ookwel voor vijftig kon. Waarom dacht hij dat dan? Nou, op de Wallen vragen ze ook vijftig. Ik wou vragen waarom hij dan niet naar de Wallen ging, maar ik hield me in.

Ik legde uit dat de prijzen bij escort anders liggen, omdat er reistijd bij komt kijken en de diensten anders zijn. Hij zei dat het hem niet kon schelen, want hij wou gewoon neuken, de rest deed er niet zo toe. Ik vroeg of hij dan ook naar sterrenrestaurants ging om die een Euro te bieden voor een frietje kapsalon, maar hij begreep me niet. Hij begon dat ik niet moest doen alsof ik iemand was, dat hij de klant was en de klant is koning.

Normaal had ik allang neergelegd. Normaal zou ik het nieteens zover laten komen. Maar voor mijn stukje wou ik wel weten hoe hij er nou bij kwam. Ik vroeg of hij op zoek was naar een vrouw die voor een vijftigje wou neuken, of dat hij bij het bladeren naar een escort op het idee was gekomen. Nee, hij was begonnen met bladeren in advertenties en was geil geworden. En toen had hij beslist om er een vijftigje aan te wagen.

Dat is de manier waarop de meeste ramenklanten werken. De meeste gaan naar een ramenbuurt om te gluren en te staren naar de meiden, en worden langzaamaan geil genoeg om toch ergens binnen te stappen. Hengsten noemden we dat. Ik herken dat gedrag dus wel van mijn tijd achter de ramen, jaren en jaren geleden. Als je ze dan helemaal loskreeg kon je er nog wel meer uithalen, door gewoon tijdens de wip meer diensten te verkopen. Dat heette uitpezen. Daar heb ik altijd een hekel aan gehad.

Ik heb hem nog wat achtergrondvragen gesteld, want ik kon niets anders bedenken. Hij was dertig, zei hij. Dat zal wel ouder zijn geweest. Hij had geen ervaring met hoeren, maar intussen wist hij dus wel wat de prijs op de Wallen was. Hij had een baan als directeur van zijn eigen bedrijf, zei hij, maar intussen was het wel beknibbelen voor en na. Daar had ik dus helemaal niets aan.

Toen ik geen vragen meer wist, heb ik hem dus bedankt voor de informatie, en gezegd dat ik verder geen vragen meer had. Hij was nu erg in de war, en ik groette hem vriendelijk en legde neer. Dan was hij misschien een vervelende vent die denkt dat ik als een hongerig aapje spring als hij met zijn bankbiljet wappert, maar hij had me tenminste geholpen met mijn stukje. Dat vond ik wel een goede prijs voor het telefoongesprek.