Antwoord op: De excessen de norm maken

Dit stukje begon als één stukje, werd toen twee en drie stukjes, toen voegde ik er weer twee bijelkaar, en daarna kwam de derde ook weer terug. En om er toch maar weer één stukje van te maken, moest ik het herschrijven. Dit is een lastig stukje geweest, en ik denk dat je dat er ookwel in terugleest. Het is wat rommeliger dan ik het zou willen, maar zo is het nou eenmaal gegaan. Ik moet er ook mijn statisticus en Bouche voor bedanken!

Er zijn verschillende dingen die ik in dit stukje behandel, maar ze hebben wel allemaal wat gemeen. Namelijk, dat het erom gaat dat abnormale toestanden worden gebruikt om het beeld over de hele prostitutie te maken. Dat is nietzo moeilijk, want er is enorme media-aandacht voor alle indianenverhalen over prostitutie, zonderdat er wordt gekeken naar wat er nou waar is of wat nou erbijverzonnen is.

We hebben het allemaal vaak genoeg gehoord. Uitspraken als "Prostitutie en mensenhandel zijn onlosmakelijk verweven" of "Waar prostitutie is heb je gedwongen prostitutie" of "Als je prostitutie toestaat, krijg je misstanden die daarbij horen" of "Weer een voorbeeld van hoe vol met misstanden de prostitutie zit" of "we hebben niets tegen prostitutie, alleen tegen de criminaliteit die het met zich meebrengt" of wel duizend andere soorten uitspraken.

Het komt allemaal neer op één fout die al die uitspraken en ideeën laat ontstaan, namelijk dat je een kloppend beeld van de prostitutie krijgt door te kijken naar de uitwassen waar we de hele tijd over horen. Het extreme is iets waar mensen van gehoord hebben, dus dat gebruiken ze alsof het het normale plaatje is, hoe prostitutie inzichzelf ìs. Zonderdat je kijkt naar wat er nou echt gebeurt, en wat er nou echt klopt.

En dat is natuurlijk je reinste onzin.

Je bedenkt niet dat iedereen met een fiets in het schuurtje aan de doping zit omdat je Lance Armstrong in de krant hebt zien staan. Je denkt niet dat het elke dag stormt en regent omdat je een weerwaarschuwing van het KNMI hebt gezien. Je denkt niet dat ziekenhuizen doodsfabrieken zijn als er een keer iets over een medische fout in de pers komt. Maar dat is alleen omdat je een breder idee hebt over die onderwerpen, en zelf ziet hoe het echt zit.

Het is iets menselijks. De loterij-industrie bestaat omdat mensen denken dat de excessen veel vaker voorkomen dan de normale uitkomst. We wéten allemaal dat er maar één iemand die hoofdprijs krijgt, en de rest hun inleg kwijt is. Maar toch spelen miljoenen mensen in loterijen, omdat ze voelen dat de kans veel groter is dan hij echt is. Mensen zien spectaculaire dingen als veel groter en veel waarschijnlijker dan ze zijn.

Dit is een heel bekende logica-fout, en hij heet de spotlight fallacy. Die houdt in dat je dingen die flink in het nieuws komen, als een groter deel van de wereld gaat zien dan ze echt zijn. Bovendien springt de media bovenop nieuws dat eerder groot is opgeblazen, om hun succes te herhalen. Je ziet dus heel veel van het spectaculaire afwijkende, en bijna niets van wat de dagelijkse normaliteit is.

Ook confirmation bias speelt een rol. Dat is dat mensen makkelijker iets aannemen dat toch al in het plaatje past wat ze hebben. Vooral als dat hoort bij een comfortabel denkbeeld. Hoe vaker mensen dingen horen, hoe meer ze op hun gemak zijn om te geloven dat het zo is, en hoe meer ze een hekel krijgen aan ideeën die dat tegenspreken. En hoe simpeler iets in te voelen is, hoe sneller mensen vóélen dat het waar is.

Maar die redenen om het zo te denken, of meer, om het zo te vóélen, hebben helemaal niets temaken met of het ook zo ìs. Mensen baseren hun mening juist niet op grondige onderzoekingen, maar juist op wat ze aangesproken heeft, en dat zijn prikkelende verhalen. En geen verhaal is prikkelender dan een indianenverhaal. Als het gewoon ging om fictie, was er verder niets aan de hand. Maar het gaat om een werkelijkheid, die heel anders is dan zijn excessen.

Het is onzinnig om excessen op te rekken en te doen alsof ze de norm zijn. Als iedereen kon zien dat dat was wat er gebeurt, was er weinig om uit te leggen, want dan zagen mensen wel snel in dat ze niet logisch bezigwaren. Helaas is er zoveel onzin over prostitutie in de media, dat het helemaal niet zo duidelijk is dat dat is wat er aan de hand is in de ideeën over onze business.

Om te beginnen krijgen de meeste mensen alléén hun informatie, en vaak ook gewoon hun mening, uit de media. Hoeren en hun klanten hebben een zwaar stigma te dragen, en komen daarom liever niet naar buiten met hun eigen ervaringen, en hebben ook niet het idee dat ze zicht hebben op de hele business, omdat het vanwege dat stigma geen sociaal wereldje is. Dat is het nooit geweest, en dat is de laatste jaren erger geworden.

Mensen hebben echt het idee dat de media ze een eerlijk plaatje laat zien. Goed, als je met ze praat zèggen ze wel dat je alles op TV met een korreltje zout moet nemen, maar dat korreltje zout némen ze dan weer niet. Kritisch media gebruiken is voor de meeste mensen niet meer dan een programma kiezen wat ze vertelt wat ze willen horen. Als je kritiek hebt op hoe zorgvuldig de media met het nieuws omspringen zijn de meeste mensen toch geschokt.

De media laten je alleen verhalen zien waarvan ze denken dat het zal verkopen. Je hebt weleens een echte journalist ertussen zitten die probeert om te laten zien hoe het echt is, maar dat is zeldzaam, daar moet je niet op rekenen. De hoofdtoon is altijd sensatie, en over prostituees kan je àlles beweren, want die zijn toch gestigmatiseerd, niemand die je aanpakt omdat je onzin verkoopt.

Als er nieuws in de kranten moet, komt er nooit tussen te staan dat het best goed gaat met het zelfreinigen van de business. Je hoort nooit dat steeds meer meiden geen louche mannen meer nodighebben om aan het werk te kunnen in de legaliteit, omdat ze tegenwoordig door hoeren die hier al zitten worden geholpen. Dat is geen nieuws, want het is niet spannend.

Wat je hoort is de zestienjarige die dacht dat ze kon gaan hoeren, en tegen de lamp is gelopen. Dat wordt dan eerst door de politie opgeblazen, daarna door het OM, omdat die alles wat onder de achttien is automatisch gedwongen noemen in de pers, en de journalist die het persberichtje in zijn kolomruimte moet persen knipt het bij zodat het het spannendst klinkt. Je hoort alleen de wildste verhalen over de wildste excessen.

Voorzover die excessen bestáán, dan! Want hoe vaak hebben we wel niet gezien dat verhalen van Maria Mosterd, Maria Genova, Patricia Perquin, Renate van der Zee, Evelynn Valois, Sarah Forsyth of Jojanneke van den Berge worden geloofd als het Evangelie door de massamedia, ookal staan al die publicaties vol met fouten en onmogelijkheden, ookal zijn sommige zelfs in de massamedia al doorgeprikt?

Nietbestaande excessen oprekken tot de norm is helaas heel gewoon geworden. En mensen vechten met hand en tand om dat niet te hoeven zien. Het is voor ons nog lastiger als wèl bestaande excessen worden opgerekt tot de norm. Neem Sjaban nou, dat liet wel zien hoe machteloos de overheid is tegen echte pooiers en criminelen. Sjaban was verreweg de grootste goorlap die we ooit hebben gezien, maar alsnog teisterde hij een klein stukje van de prostitutie. Hij was geen voorbeeld van hoe het algemeen is. Dat dat zo is, willen mensen niet zien.

Als je probeert uit te leggen dat de prostitutie helemaal niet vol met criminaliteit zit, komen mensen altijd aan met gevallen uit de pers, en vaak Sjaban. Geen mens ontkent dat Sjaban een klootzak was die de smerigste dingen uithaalde, maar mensen willen maar niet begrijpen dat hij een uitspatting was, en er een veel grotere wereld was dan die ene bende die zo hun gang kon gaan. Voor hun ogen is Sjaban netzogroot als de duizenden vrouwen die dagelijks hoeren.

Maar het allerlastigste is de niet-zo bestaande excessen. Een voorbeeld is de Valkenburgse zedenzaak. Daar is een zestienjarig meisje van haar werkplek getrokken door de politie, en dat is echt gebeurd. Maar niet zoals het in de pers kwam, waar het meteen dwang was, en enorme aantallen klanten, en heftige verhalen over geweld en vernietigde levens. Dat blijkt nergens uit, dat wordt alleen áángenomen!

Bij die niet-zo bestaande excessen vooral kom je snel in een Vals Dilemma. Dan kunnen mensen alleen begrijpen dat je zegt dat er helemaal niets is gebeurd, of dat het zo gebeurd is als in de media. Dat zijn de twee hokjes, en als je aangeeft dat alletwee die hokjes fout zijn, en er een derde ding aan de hand is, denken ze alleen dat je eromheendraait. Een grote reden daarvoor is dat de discussie voor ons om feiten gaat, en voor buitenstaanders vaak toch om gevoel.

Laat helemáál maar zitten als mensen gaan bedenken hoe zo'n exces, waar of niet, gewèrkt moet hebben. Daar worden de raarste verhalen over psychische afhankelijkheid en occulte toverdwang bij verzonnen, en grif geloofd. De meest kinderachtige sprookjes worden serieus genomen in de media, en je vindt het overal terug bij opgewonden mensen die vinden dat er wat moet worden gedaan, maar van toeten noch blazen weten over wat er aan de hand is.

Doordat dit allemaal gebeurt zijn er bepaalde ideeën over de prostitutie die je telkens terughoort, en die tegen ons worden gebruikt. En altevaak hoor je die ideeën uit de monden van mensen die heel veel beter zouden kunnen en moeten weten. Soms is het gewoon domheid, maar veel vaker zijn het ideeën waar heel veel uren aan gewerkt is, en die zorgvuldig worden gebruikt om mensen te misleiden over ons werk.

Verweven
Er is bijvoorbeeld het idee van verwevenheid. Je hoort hem vaak letterlijk, dat de wereld van de prostitutie verweven is met criminaliteit, misstanden, mensenhandel, uitbuiting of watdanook. Ze gebruiken het oprekken van de excessen om te doen alsof je met prostitutie eigenlijk altijd ook te maken hebt met ellende. Alsof je overal waar je prostitutie hebt, misstanden tegenkomt omdat die helemaal erdoorheen gewoekerd zijn.

Als er wordt gepraat over verwevenheid doen ze dat omdat ze een reden willen geven om prostitutie maar over één kam te scheren met misstanden. Of vaker, omdat ze willen voorkomen dat ze argumenten serieus moeten nemen over dat je prostitutie niet hetzelfde moet behandelen als de misstanden waar de hele tijd de kranten mee volstaan. En omdat ze het verweven noemen, kunnen ze verder doen alsof de prostitutie en misstanden gewoon één ding zijn.

Het is natuurlijk gewoon niet waar. De meeste hoeren krijgen alleen afentoe een roddel te horen over misbruik, uitbuiting of dwang, en komen het zelf nooit tegen. En de meeste van die roddels blijken nogal opgeblazen, want ik heb elke roddel die ik de afgelopen jaren hoorde nagetrokken, en het eindigt altijd met een hoop gebakken lucht die ontsnapt als je prikt in het verhaal.

Dat gebeurt ook als de politie hetzelfde doet. Die gaan dolenthousiast elke roddel achterna, en lopen telkens dood als de dader, de misdaad of het slachtoffer niet blijken te bestaan. Ondanks al hun razzia's en gesoebat om van een mug een olifant te maken krijgen ze het niet voorelkaar om iets anders te kunnen laten zien dan een handjevol excessen, die flink moeten worden opgepompt voordat ze nieuwswaardig zijn.

Er ìs niet genoeg misbruik, dwang en uitbuiting om het met de hele business in contact te brengen, laat staan dat het genoeg is om met elkaar verweven te worden. Behalve als je de definities van misbruik, dwang en uitbuiting enorm uitbreidt, om alles er maar onder te laten vallen, en dat is danook precies waar de overheid nu al jaren mee bezig is. Want die willen dit concept maar wat graag kunnen gebruiken om prostitutie op te ruimen.

Onvermijdelijk
Deze is er eentje die je veel hoort bij mensen die een argument moeten hebben om te beweren dat je prostitutie moet bestrijden omdat de prostitutie "schoonmaken" niet kan. Het hoort er nou eenmaal bij. Het is als malaria in Afrika, het is als snot bij kleine kinderen, het is als stress bij ondernemers, je wil niet dat het erbijhoort, maar het komt er nou eenmaal altijd bij.

Ze beweren dat wàt je ook doet, prostitutie altijd met misstanden komt. En dat je dus wel kan proberen wat te doen aan misstanden, maar dat zolang er prostitutie is, het gewoon dweilen is met de kraan open. Soms letterlijk zo, met die woorden. Geef het maar op, al je goeie bedoelingen, want misstanden zijn onvermijdelijk met prostitutie, en je krijgt altijd mensenhandel, moderne slavernij als je ons niet verbiedt.

De toon is altijd gelaten, en het klinkt alsof ze met tegenzin toegeven dat ze machteloos staan. Het klinkt nederig, en alsof ze moeten toegeven aan de realiteit. Dat maakt dat ze geloofwaardig klinken. Het wordt achteloos aangenomen als iets wat gewoon zo is, en vooral als het van mensen van het OM en de politie komt, wordt het gezien als iets waar je niet eens vragen over hóórt te stellen.

Je hoeft maar een beetje gehoerd te hebben om te zien dat er helemaal geen reden is om te denken dat het er onvermijdelijk bijhoort. De meeste meiden overkomt namelijk helemaal niets. En als je wat overkomt is het meestal de overheid die bezig is met jou gebruiken voor hun waanideeën. En dat is alleen onvermijdelijk zolang de overheid het prostitutiebeleid overlaat aan hoerenhaters.

Er is ook niets aan prostitutie dat misstanden veroorzaakt, of uitlokt. We doen sekswerk, en dat is gewoon dienstverlening. Het enige verschil met alle andere dienstverlening is dat we seks hebben, en van seks komt ook geen misstand. Maar we hebben wel het stigma, en daar komt alle ellende van. En doen alsof het aan het sekswerk ligt, versterkt dat stigma alleenmaar.

Oorzaak
Laat ik dan meteen ookmaar even ingaan op wat ik in het vorige paragraafje zei: er is niets aan prostitutie dat misstanden veroorzaakt. Er zijn wel heel veel gevoelens over dat prostitutie gevaarlijk en eng is, en de fantasieën over prostitutie hebben ook telkens geweld en enge mannen zoals pooiers erin, maar al die dingen zijn niet nodig voor prostitutie, en als je ze er niet bijdwingt, komen ze er niet vanzelf bij.

Pooiers krijgen je niet te pakken, als je er één wil moet je met ze samenwerken omdat er anders niets van komt. Dat is iets wat je ontdekt als je echt gaat kijken hoe pooierrelaties werken. Pooiers worden aantrekkelijk als ze dingen voor je kunnen doen omdat die voor jou niet makkelijk zijn. Dat is waarom sommige minderjarige meiden graag een pooier zoeken. Als die de vrijheid hadden lieten veel meer die links liggen.

Het idee dat misstanden horen bij prostitutie komt als je diep genoeg doorgraaft meestal vanaf het idee dat niemand het werk leuk vindt, niemand ervan droomt als meisje, we het niet lekker vinden, meiden het werk ingehaald moeten worden omdat ze zelf niet willen, dus dat er wel een sinistere reden moet zijn om te hoereren. Dus omdat mensen te kortzichtig zijn om te zien dat wij er gewoon anders over denken, en vooral vóélen, dan zij.

We doen gewoon sekswerk, en dat is gewoon werk. We seksen met de klanten, en van die seks komt dan niet geweld en misstanden. We worden betaald, en de klant èn de hoer vinden dat een goeie deal, dus daar komt ook geen geweld of misstand van. Zolang we niet door de overheid in de hoek worden gewerkt, en door de samenleving niet gestigmatiseerd, is er ook niets dat ons kwetsbaar maakt voor opportunisten. En daar ligt het probleem.

Die stigmatisering en die overheidsrepressie wordt juist goedgepraat met praatjes over dat we in een criminogene business werken, en dat er zoveel misstanden bij prostitutie horen. Mensen die investeren in die stigmatisering hebben dat al jaren als de belangrijkste argumenten voor wat ze doen. Zelfs al is het niet echt de reden dat ze doen wat ze doen. Mensen die die praatjes verkopen, zijn bezig om het omgekeerde te doen van wat ze zeggen te willen.

Het ene ìs het ander
Deze hoor je vooral uit de hoek van de radfems. Hij gaat ongeveer zo: Je kan hoererij en de misstanden niet scheiden, en apart bekijken, want ze zijn elkaar gewoon. Prostitutie ìs de misstanden. Natuurlijk valt dat idee kapot als je kritische vragen begint te stellen, en wordt het dan spelen met woorden als patriarchie, mannenmaatschappij en seksisme, maar zover komt het in de pers al niet, want je stelt geen kritische vragen aan feministen. Dat zou meisjes plagen zijn, en dat mag niet.

Je hoort deze haast alleenmaar als de sprekers zeker weten dat ze geen antwoord gaan krijgen. Het is een kwetsbaar argument, en daar houden ze rekening mee. Dat bewaren ze dus meestal voor Jinek-achtige programma's waar er maar één kant van het verhaal aan het woord komt, of incrowd-lezingen als Andere Kijk Op Prostitutie. Hij heeft minder kracht dan de andere ideeën in dit lijstje, en hij komt alleen langs omdat het zo dicht bij hun harten ligt.

Moet ik deze echt uitleggen? Er is een verschil tussen gedwongen worden tot seks omdat iemand je geld wil opstrijken, en zelf besluiten om te neuken omdat je er geld mee wil verdienen. Doen alsof we onmogelijk die keus kunnen maken is onzinnig. Doen alsof seksen opeens je ziel en lichaam sloopt als je geld ervoor krijgt is ook onzinnig. Doen alsof seksen voor geld niet kan zonderdat je er vanalles aan misbruik bij toverslag bijkrijgt ook.

De samenzweringstheorie
Ik ben altijd verbaasd over hoe populair deze is. Je hoort hem onder andere van de politie, het OM, de zieligheidsindustrie, de Nationaal Rapporteur, en politici. Hij wordt best makkelijk geloofd. Het zijn geen korte zinnetjes waar het in wordt uitgelegd, maar het zijn veel verhalen waar "het topje van de ijsberg" in voorkomt. Het gaat om een heel vreemd idee.

Kort gezegd gaat het om het idee dat er een grote ondergrondse wereld is van georganiseerde misdaad die door toverpooierij en monsterlijk bruut doch onzichtbaar geweld de façade van een gezonde prostitutiesector overeind houdt, en dat die façade slechts dient om de werkelijkheid, namelijk een wereld van melancholische marteling en leed à la Victor Hugo, te verhullen. Deze verhulling zou zijn om te voorkomen dat de overheid ingrijpt in de prostitutie om deze gedrochtelijke misstanden een halt toe te roepen. De belangen van deze georganiseerde misdaadsyndicaten, voldoende voor deze feilloos uitgevoerde theaterproductie door duizenden, zijn gelegen in de putatieve opbrengsten van een sekswerkbranche die nagenoeg volledig in hun handen is. De adembenemende omvang van zo'n veronderstelde onderneming wordt zo min mogelijk belicht, de onvindbare infrastructuur doodgezwegen, de telkenmale op feitelijke onjuistheden strandende verklaringen van angebliche slachtoffers vergoelijkt door te zeggen dat de teneur blijft kloppen omdat deze verhalen slechts één voorbeeld uit ontelbare zijn. De paar anekdotes die bruikbaar zijn ter ondersteuning van dit theater, al of niet zuiver, en nooit zorgvuldig gecontroleerd, worden voorgesteld als boodschappen van mensen die de spitsroeden van de sinistere ondergrondse pooiernetwerken hebben gelopen om ons met gevaar voor lijf en leden te waarschuwen voor deze onzichtbare moloch. De excessen worden aldus geframed als de enige zuivere waarneming die door de dikke deken van obfuscatie heen komt.

Dat slaat natuurlijk nergens op. In de koppelingen in de vorige paragraaf staat al voor een paar dingen uitgelegd waarom dat zo is, en dan zie je meteen waarom deze antwoordstukjes zo nuttig zijn! Het is een idee dat wordt gebruikt om te kunnen verklaren waarom, ondanks al die uitstapprogramma's, razzia's, hulpverlening, hersenspoelbedrijfjes, gemeentelijke en politiecontroles, registraties en sluitingen, er nog steeds zo weinig dwang wordt gevonden.

Als er geen onverwoestbare criminele machine is, zou dat namelijk betekenen dat die hele dwang, waar het hele denkbeeld om draait, er gewoon niet ìs, en dan moeten mensen hun comfortabele denkbeeld verlaten. Dat willen ze niet. Dat je die criminele machine nergens kan vinden, betekent dan maar dat andere mensen moeten worden aangepakt om die criminelen een hak te zetten. Daar gaat het immers om.

Ze denken er ook liever niet over na dat als je al die meiden gedwongen in de prostitutie zou hebben, dat die ook niet nergens vandaankomen, en nergens heengaan. Hun familie merkt wel dat er dingen niet kloppen. Het gaat niet om onvindbare vrouwen die geen identiteit hebben. Als er een loverboy-affaire voor de rechter komt, gaat het steevast over meiden die al ellenlange voorgeschiedenissen in de dossiers van hulpverlening, politie en Jeugdzorg hebben.

Ik ga het afronden, want de grote dingen zijn al gezegd en anders ga ik weer zo door over alle kleine details die mensen toch al zelf konden bedenken als ze hier wat meer van weten, en die de mensen die het nu nog niet snappen, toch niet nodighebben. Je ziet wel hoe het gebruiken van de oprekking van de excessen eigenlijk nergens op slaat, en heel onwaar en schadelijk is.

Mensen die deze manier van beeldvormen over ons gebruiken, doen dat om te benadrukken wat zij willen dat jij denkt over de hoererij. Netzoals bij alle andere vormpjes van het basisidee dat je de excessen op kan rekken, is het hier om een karikatuur maken van de prostitutie. En met karikaturen neem je de extremen. En een karikatuur is nooit een eerlijke manier om te laten zien wat je karikaturiseert, maar alleen een makkelijk herkenbare.

De mensen die al deze verschillende uitspraken verzinnen, zijn bezig om iets recht te praten wat krom is. Die zijn aan het bedenken hoe ze ons allemaal kunnen laten opdraaien voor wat een enkeling alofniet heeft gedaan. Er zijn ook mensen die het gewoon napraten, en die dan wel eerlijk weergeven wat ze denken, ookal hebben ze nooit gekeken of dat wel klopt. Helaas zijn die netzo schadelijk. Want gif dat je verspreidt omdat je niet beter weet, blijft gif.

Je eigen pooier zijn

In elke soort werk moet je jezelf kunnen motiveren. Soms is dat makkelijk, maar bijna iedereen moet zich soms uit zijn bed slepen om weer naar het werk te gaan, en daar weer te presteren. Ze betalen je immers omdat je het niet voor niets zou doen. Werk is er nou eenmaal, en jij moet het doen, als je zin hebt, en als je geen zin hebt. Jezelf motiveren is belangrijk, niet alleen in je werk, maar in elk stuk van je leven.

Zelf heb ik het nooit moeilijk gevonden om mezelf te motiveren. Daar kan ik ookwel van zien dat ik daar geluk mee heb. Mijn vader heeft me toen ik jong was altijd geleerd om gemotiveerd te werken, en goed op te passen dat ik niet lui werd. Daar heb ik nogsteeds wat aan, en ik heb om me heen veel gezien dat mensen die dat niet van hun ouders mee hebben gekregen, daar veel problemen mee hebben.

In mijn clubtijd was ik bestwel lui. De wiet was daar een uiting van, niet dat ik daar dan passief van wèrd. We waren daar allemaal een beetje zo. Dat is in best veel clubs een stuk van hoe het gewoon gaat in bordelen. Het is niet alleen in bordelen, maar daar merkte ik het wel vooral. Ook achter de ramen en in de ontvangst heb ik het wel bij mezelf gemerkt. En niet alleen bij mezelf. Er is zoiets als hoerenluiheid.

Hoerenluiheid is misschien niet het beste woord. Maar het is wel iets wat bij hoererij hoort, en best veel voorkomt. Andere meiden noemen het "klanten moe zijn," "in de nagloed blijven hangen," of "permanent sufgeneukt zijn," maar we hebben het over hetzelfde. Dat je een soort afwezige, dromerige, bijna slaperige bui krijgt als je tussen de klanten inzit. En als je niet uitkijkt gaat dat gewoon door op kamer.

Wat het inhoudt is dat je een beetje lui wordt. Een beetje als een puber die eigenlijk in bed zou moeten liggen, en liever een beetje als een volgevreten poes bij de verwarming ligt. Je bent een beetje passief, en je hebt snel een reden voor jezelf klaar om de volgende klant maar te laten gaan. Je wil je liever uitrekken, en niet nadenken over de zaken die je nog moet doen. Niet omdat je niet van je baan houdt, of omdat je het geld niet wil verdienen, maar omdat je het niet zonodig nú hoeft.

De ervaren meiden, als die eenmaal genoeg met me erover praten om te snappen wat ik precies bedoel, kennen het wel. Niet iedereen krijgt het, maar iedereen heeft het wel gezien. Ze hebben er allemaal hun eigen ideeën over. De meeste hebben het gewoon over dat je lui wordt van het werk, zonderdat er echt een reden voor is. Een collega met een medische achtergrond wijst juist weer tien stofjes aan die in je lijf komen van seks, en waardoor je gedrag wordt beïnvloed, omdat je evolutionaire achtergrond achterloopt bij ons moderne leven. Ik geloof daar nietzo in, maar ze beschrijft wel goed hoe het werkt.

Het besluipt je. In het begin kan je doen wat je wil zonderdat het ooit inzet, maar als je een poosje hoer bent, en je krijgt vaste grond onder je voeten, begint het te komen. Eerst lijkt het gewoon routine, maar dan word je ècht luier. Bij aanloop zoals raam of bordeel heb je het het meest en het sterkste, maar ook in de ontvangst en zelfs in de escort ga je het merken.

De eerste klant van de avond gaat meestal nogwel goed. Daarna krijg je gewoon steeds meer zin om de kantjes eraf te lopen, en steedsmeer zin om rustig klanten aan je voorbij te zien gaan. Je gaat de boter eruit braaien. Je wordt een beetje arrogant, en zonder het te merken ook een beetje zurig. Je kan de body language naar de klanten toe niet goed meer opbrengen, en eigenlijk kan dat je ookal nietzoveel schelen.

Het kan flink doorzetten, en dan kan het je flink klanten en omzet gaan kosten. Je hebt geen cent meer te makken, maar op je werk gedraag je je telkens weer alsof het je niets kan schelen, alsof je toch al zwemt in het geld, en dit eigenlijk nietmeer nodighebt, en je je afvraagt waarom je hier eigenlijk nog zit. Dan maakt het niet uit ook dat je dat eigenlijk niet dènkt, want je doet het gewoon zo, en dat is genoeg.

Er zit een soort ontwijkgedrag in. Je hebt ergens het gevoel dat het wel goed is zo, vooral na zo'n eerste klant, en dat je het allemaal nietzo meer hóéft. Dat wordt later al meteen zodra je op je werk bent, zelfs al vóór de eerste klant. Je krijgt het gevoel dat de volgende klant ook goed genoeg is, en dat je deze wel kan laten lopen. Je voelt snel dat het genoeg is wat je voor de klant waar je mee bent aan het doen bent. Je wordt gewoon lui.

En onderweg naar huis ontnuchter je een beetje, en ga je je afvragen waarom je dat nou dééd. Je kan zelf ookwel zien dat het je omzet kost, en je reputatie wordt er ook helemaal niet beter van. Je praat jezelf makkelijk aan dat het kwam door de klanten, door de baas, door hoeveel je gedronken had, door hoe je collegaatjes tegen je deden, door sores van buiten het werk, maar het is gewoon hoerenluiheid.

Als het erge vormen aanneemt, gaat het ook in de rest van je leven zo werken. Waarom zou je op je studie of je gewone baan niet lui zijn, want je hebt immers je hoereninkomen. En dat denk je zelfs als dat hoereninkomen afbrokkelt, juist weer door die luiheid. Zover moet je het eigenlijk niet laten komen, maar het gaat sluipend, en eigenlijk zie je het niet tijdens dat het gebeurt, maar vooral achteraf.

En dan komt de spijt. Voor spijt koop je niets, maar je kijkt terug naar hoe lui je bent geweest, en hoe nukkig en onwillig, en je schaamt je gewoon voor hoe kinderachtig je bent geweest. Je hebt gewoon je best niet gedaan, je hebt gewoon niet je taken opgepakt waarvan je heel goed wist dat je ze moest aanpakken. Je hebt kansen laten lopen, en als je echt wat van je werk wil máken, moet je die altijd gewoon grijpen.

Je neemt je natuurlijk voor om het de volgende dag beter te gaan doen, maar met goede voornemens is de weg naar de Hel geplaveid. Die overleven het niet. Het gaat niet om een gebrek aan goede bedoelingen, of om een gebrek aan kennis. Het is uiteindelijk iets wat sterker is dan een gewone zelfbeheersing. Je moet echt flink zelfdiscipline opbouwen om eroverheen te kunnen komen met je wilskracht. En dat is niet makkelijk, en niet leuk.

Als je het uit de hand laat lopen, krijg je iets wat heel erg op een burn-out lijkt. Iedereen ziet het misgaan voordat jij het ziet. Je raakt steeds meer in dat gat waarin je geen motivatie kan opbouwen, en je hebt steeds minder energie en steeds minder zìn om er wat aan te doen. Je vindt het makkelijkste hoekje van het werk wat je nog net kan volhouden, en als je niet uitkijkt, word je daar oud in.

In één van mijn oude clubs hadden we een vrouw die geadverteerd werd met "rijper," en die eigenlijk nietzo oud was als ze wel leek. Die was in zo'n burn-out gekomen, en zat eigenlijk alleen de ene sigaret met de ander aan te steken, en soms wat te lonken, maar zelfs als ze daar een klant mee aantrok deed ze daar weinig mee. Het moest helemaal van de klant afkomen om haar op kamer te krijgen. Aan het eind van bijna elke werkdag bietste ze dan van ons wat geld, en dat was bijna al haar inkomen. Zo kan je terechtkomen.

Je moet jezelf eigenlijk telkens overwinnen. Dat hebben de meiden met wie ik veel contact heb ook allemaal wel gedaan. Op onze eigen manieren hebben we bestwel veel zelfdiscipline verzameld. Succesvolle hoeren zijn harde tantes, ook tegen zichzelf. Vooràl tegen zichzelf. Beheersing is heel belangrijk in het werk, en daar hoort vooral zelfbeheersing bij. Maar niet iedereen doet dat zo, en nog meer zijn het pas gaan doen na wat andere manieren te hebben geprobeerd.

Ik ben wel één van de meiden bij wie het er hard inhakte. Er zijn in mijn kring, en vooràl mijn kring van nu, veel meiden die het bestwel snel van zich af hebben geschud. Dat zijn wel altijd de taaie tantes, die veel agressie in zich hebben. Meiden die meer zacht zijn, zoals veel mensen mij wel vertellen dat ik ben, hebben er kennelijk meer last van, dat hoor ik ookwel van ze.

Het gaat veel beter als je iets of iemand hebt om het voor te doen. Dan kan je jezelf over je luiheid heenzetten. Dat is nog nietzo makkelijk, met een baan waar de hele samenleving op neerkijkt. Vrouwen met kinderen die anders niet op vakantie kunnen, hebben daar tenminste nog iets aan. Meiden die echte ambities in het vak hebben, die komen ookwel een eindje. Maar een doel hebben blijft wel behelpen.

Sommige meiden gaan zichzelf bestraffen als ze merken dat ze weer lui zijn geweest. Dat helpt helemaal niet. Jezelf straf geven is niet hetzelfde als zelfdiscipline. Straf gaat over je voordelen van je luiheid te klein maken vergeleken met de straf. Zelfdiscipline gaat erom dat je je aan je eigen regels blijft houden. Die dingen staan los van elkaar. Je leert niemand discipline met straf.

Je moet een engeltje op je schouder hebben die in de gaten houdt wat er gebeurt, en het gewoon eerlijk herkent als je jezelf smoesjes vertelt, en aan je oor trekt. Je moet er een geweten voor krijgen. Als je het leert zien, is het nogsteeds moeilijk om jezelf eroverheen te zetten dat het wel veel màkkelijker is om te doen alsof je het niet ziet. Maar als je die zelfdiscipline eenmaal hebt, is hij voor je hele leven nuttig.

Natuurlijk gaat dat niet altijd goed. Je hebt best nog baaldagen dat die luiheid tochnog wint. Dan helpt het alleen om gewoon de dag op te geven, en morgen met nieuwe moed te beginnen, of iemand die een schop onder je kont geeft. Ik heb een goeie herinnering aan een dag in de club dat ik zat te sippen, en C binnenkwam in het keukentje, en gewoon riep: "En nou werken, slet!"

In sommige groepen meiden is dat een soort leus. We kunnen heel grofgebekt zijn tegen elkaar. Als je dat gewend bent, is het een heel prettige, open manier van omgaan met elkaar. Het komt voor in van die groepen collega's die niet meer geven om preutsheid tegenover elkaar, zoals naaktheid, seksueel gedrag, een beetje stoeien of een tik afentoe, of onnadenkend en grof je mening uiten. Dat is bevrijdend, maar als je weer verhuist moet je wel opletten dat dat helemáál niet overal zo gaat!

Pooiermeiden zoeken dat heel erg bij hun pooier. Die hebben een vent nodig die ze uitfoetert en aan het werk zet met een standje en een grauw. Dat is opzich niet een heel raar iets, we hebben allemaal weleens een schop onder onze kont nodig, maar bij pooiermeiden komt daarbij dat ze er wel erg op gericht zijn. Soms krijg je het idee dat ze die hele prostitutie met die pooier doen voor die momentjes dat hij haar dat standje geeft.

Als sommige meiden dan ooknog gaan rellen vraag je je helemáál af wat nou het belang is. Dan is het duidelijk dat de pooier er niet is om de luie bui weg te jagen, maar dat de luie bui wordt gebruikt om lekker drama met de pooier te maken. De echte goeie pooiers gooien het roer om als ze dat merken, want die willen het productief houden. Maar de meeste pooiers laten zich gewoon rellen, als een hond die vanachter een hek wordt geplaagd.

En als die meiden ècht een luie bui hebben, dan bellen ze die pooier natuurlijk niet. Dat is gewoon dan onderdeel van het lui zijn. Het werkt dus alleenmaar als ze meewerken. Dat doen ze wel, want ze vinden het wel een mooi momentje voor wat drama. Het perverse pleziertje van een boze pooier is wat ze dan nogwel motiveert om zich aan het werk te laten schreeuwen. Ik kan dat nu volgen, ookal vóél ik het nogsteeds niet.

Dat is heel anders dan bij de pooiermeiden die meer volwassen doen. Die bellen afentoe de pooier als ze weereens niet gemotiveerd zijn, en die is dan de bassende predikant die ze hel en verdoemenis voorspelt als ze niet meteen aan de slag gaat. En goeie pooiers kennen hun meisje, en weten hartstikke goed wanneer hun meisje mooi weer speelt, maar eigenlijk haar best niet doet. Op dagen dat ze die bui zien hangen, staat de telefoon nooit stil.

Zulke hulp heb je niet nodig, maar ik kan heel goed begrijpen waarom je dat zou willen. Vooral als je echt een goeie band hebt met zo'n vent, en je kan vertrouwen op zijn oordeel. Een vent die gewoon gaat brullen als het ècht niet meezit op een dag, daar heb je niets aan. Maar vooral die pooiers die hun pappenheimers kennen, en weten wanneer ze hard moeten zijn, die zijn geliefd bij hun meiden. Die gaan dan weer met een glimlach aan het werk.

Dit is voor mij gesneden koek. Mijn nakijkploeg vindt het moeilijker te begrijpen, behalve wat van de ervaren hoeren. Ik moet dus maar uitleggen dat dit werkt binnen de vreemde relaties die pooiers met hun meiden hebben, en dat je zonder meer te weten over hoe pooiers zijn, wat voor soorten je hebt, en hoe ze ontstaan, het heel moeilijk is om te volgen wat er nou gebeurt tussen een hoer en haar pooier.

Als het echt op goed werken aankomt, heb je geen pooier nodig, maar heb je nodig dat je je eigen pooier bènt. Jij bent degene die het duidelijkste kan zien wat er gebeurt, en daar heb je ook de verantwoordelijkheid voor. Jij moet jezelf in de gaten houden, dat je jezelf geen verhaaltjes aan het vertellen bent, en jezelf een trap geven als je merkt wat je aan het doen bent. Dat is hard werken, om jezelf aan het werk te krijgen.

Antwoord op: Het is geen werk

Vandaag weer een stukje waarvan ik eigenlijk niet begrijp dat ik het nog nooit eerder heb geschreven, omdat het zo belangrijk is, en zo voor de hand ligt. Vandaag behandel ik het idee dat hoererij geen werk is. Dat idee leeft heel erg bij de mensen, omdat de meesten geen idee hebben van wat we eigenlijk doen, wat er van ons verwacht wordt, en hoe daar meer achter de schermen mee gebeurt dan ze weten.

We komen deze tegen op een hoop manieren. Echt overdreven, zoals mensen die zeggen dat we een beetje achteroverliggen, of dat wat we doen geen seks is, maar dat de mannen in ons masturberen. Dat we er alleenmaar zijn voor een snel en makkelijk orgasme. Dat we lappen vlees zijn voor het genot van de man. Dat we voor geld onszelf laten gebruiken als een gat om die lul in te hangen. Maar het kan ook subtieler.

Soms komt het in een vorm dat wat we doen niet het respect moet krijgen van werk, omdat we alleenmaar sletten zijn die geld vragen voor onze eigen lage pleziertjes. Het is een hele andere invalshoek, maar hetzelfde idee wordt gebruikt. Netzoals als het verhaal is dat we eigenlijk ons laten betalen om misbruikt te worden. Of dat we doen wat iedereen wel kan, maar alleen betaald worden om te doen wat andere vrouwen beneden zich vinden.

Het idee dat je niet betaald hóórt te worden voor seks, omdat het iets is wat de meeste mensen gratis doen, hoort hier ook bij. Seks is voor de meeste mensen, ook voor ons, iets wat we voor ons plezier doen, dus dan is het geen werk, is het idee. Dat geldt natuurlijk weer wèl voor ons, en níét voor profvoetballers, tuiniers, bouwers, vuurwerkspecialisten, voetballers, acteurs, muzikanten, dansers of schrijvers.

Natuurlijk is het je reinste onzin.

Je hebt ze wel hoor, de meiden die er geen werk van maken. Die het maar genoeg vinden om de klant zijn ding te laten doen, zonderdat ze er werk van maken. Puttana noemt die meiden "stekkerbakken," W noemt ze "Kokettines." Meiden die geld verdienen aan alleenmaar gaten hebben. Ook die adverteren met véél meer dan wat ze eigenlijk doen, want geen klant die komt voor zo iemand.

Die meiden zijn nooit wat een klant zoekt. Eigenlijk belazeren ze de boel. Want de klanten verwachten weldegelijk dat je je werk doet. Zelfs als ze zich eigenlijk niet realiseren wat dat werk allemaal inhoudt. Vooral als ze al wat ervaring hebben, weten ze hoe het kan zijn bij een hoer, en ookal snappen ze niet hóé dat gebeurt, ze merken het heel goed als het níét gebeurt.

Hier heb ik het nog niet over de broodhoeren. Dit zijn de meiden die zelfs het routinewerk van een broodsnol nog teveel inspanning vinden, en duidelijk hun oninteresse en passiefheid laten voelen. Gewoon omdat ze er niet om geven. Dat is om je een idee te geven van hoe diep je gezonken moet zijn om dit soort dingen zo aan te pakken. Eigenlijk ben je dan gewoon je werk niet aan het dóén. En dat doen ze dus ook meestal niet lang.

Om een klant te geven wat hij zoekt hoef je niet eens heel ambitieus te zijn. Er zijn vrouwen die er ècht hun ziel en hun zaligheid inleggen. Die maken er netzoveel werk van als een hooggegrepen carrière in de gewone wereld. Soms om zoveel mogelijk te verdienen, maar meestal om gewoon de beste hoer te worden die ze kunnen zijn. Die komen dan meestal in andere werelddelen terecht, waar de kunst van het hoer zijn nog wordt begrepen. En daar zijn die meiden ook veelmeer op hun plek.

Maar om een klant te geven wat hij zoekt hoef je alleenmaar wat van het vak te leren, en er gewoon goed werk van te maken. Een beetje vakvrouwschap en gewoon inspanning zijn al genoeg. Nou is "genoeg" natuurlijk niets om een bloeiend bedrijfje mee te maken, maar als je die twee simpele dingen niet hebt, wordt het nooit wat met je zaak. Maar het enige wat je hoeft te doen om ermee door te kunnen, is het behandelen als wèrk.

Het ìs werk. De klant komt voor een belevenis die jij moet laten gebeuren op jóúw voorwaarden. De klant kan er zelf niets van, jij zal moeten zorgen dat hij krijgt waar hij voor komt. Maar mannen zijn jagers, en willen voelen dat zij de actieve kant zijn. Je moet dus de hele wip beheersen, terwijl hij het voelt alsof hij mìnstens zelf flink de vinger in de pap heeft. Zoals een Amerikaanse collega het zegt: "You're the whore, you control the bang."

Dat is in de eerste plaats natuurlijk je lijf leren kennen, en seksueel leren wat je ermee kàn. Daar is een stuk meer over te leren dan de meeste mensen denken. Daar kom je in het werk wel achter, tijdens je leertraject. De kunst is niet alleen om te weten wàt je doet, en hóé je het doet, maar ook dat je je lijf gewoon de vaardigheden leert, en in conditie brengt, om te kùnnen doen waar je het hoe en wat van weet. Je moet je lijf bewust kunnen beheersen.

Beheersing van wat er gebeurt is waar het eigenlijk allemaal om draait. Niet alleen je eigen lijf onder controle hebben, niet alleen de klant kunnen sturen, niet alleen uitvinden wat er psychologisch allemaal gebeurt, maar ook je voorwerk goed doen, een illusie voor hem bouwen, zijn lichaam aan kunnen sturen, hem het idee geven dat hij de leiding heeft, naturel op hem overkomen, en gewoon wat bedgymnastiek, want dat gebeurt ook niet zomaar.

Die bedgymnastiek is best veel werk. Niet alleen je lijf in vorm houden, en zorgen dat je het uithoudingsvermogen, de kracht en de lenigheid hebt, maar ook gewoon wéten wat je doet, en het geoefend en goed kùnnen. Er is een hoop meer te leren dan het beetje onhandig tegen elkaar wrikken wat alleen spannend is als je een tienertje bent, maar waar veelteveel mensen de rest van hun leven niet voorbijkomen. Klanten verwachten dat je een flink menu hebt in bed.

En tegelijk, zonderdat hij het merkt, ben je de hele tijd bezig met hygiëne en veiligheid, twee dingen waar de klant ècht niet aan denkt, en waar je ook niet van wìl dat hij eraan gaat denken, want het leidt af en hij kan er toch niets van, je past op zijn gedrag, want de meeste pijn en blessures, bij jou èn hem, komen niet van geweld dat bedoeld is als geweld, maar van mannen die eerlijk niet weten waar ze mee bezig zijn.

Je moet ook leren om discreet en netjes met je klanten om te gaan, en tegelijk toegankelijk en uitdagend, maar danweer zonderdat je dat laat gebruiken. Je moet zorgen dat hij zelfs als hij oliedom doet nog steeds opaankan van jouw discretie. Dat betekent soms dat je heel beheerst moet zijn, en heel principiëel. Je moet zorgen dat je altijd weet hoe je moet reageren als er opeens iets raars gebeurt, en je klant in de klem kan komen.

Daar komt dan ooknog bij dat je gewoon een bedrijf te voeren hebt. Met alle administratie, acquisitie, klantbeheer, marketing, quality control, en gewoon hard doorwerken wat daarbijhoort. Zelfs als we alle barrières die de overheid voor ons maakt wegcijferen, dan hou je nog over dat het een vluchtige dienstverleningssector is met keiharde concurrentie en minimale klanttrouw. Maak je er geen werk van, dan takelt je zaak meteen af.

Beheersing is waar het werk ongeveer om drááit. Iedereen doet maar wat bij de hoeren, we zijn de bliksemafleider voor heel veel mensen op heel veel manieren, en wij moeten als puntje bij paaltje komt zorgen dat het goedgaat. En dat is niet alleen zorgen dat dingen die gebeuren goedgaan, maar ook dat de dingen die moeten gebeuren ook echt gebeuren, en allemaal zonder het te laten zien dat het voor jou werk is.

Natuurlijk worden we deels óók betaald voor het feit dat wij over een stigma heenklimmen, over onze angst voor seks heenkomen, en seksueel aan de slag gaan met mannen waar we vaak in het dagelijks leven, onbetaald, niet aan zouden zijn begonnen. Maar dat is niet waar het om gaat, en het is zéker niet genoeg. Klanten verwachten veel meer, zelfs als ze dat zelf niet beseffen. Ze krijgen een hoop werk waarvan ze de illusie hebben dat het geen werk is.

Hoewel veel meiden het als een bijbaantje doen, als part timer, of als een korte termijn job, heb je ook meiden die er een echte carrière van maken. Dat hóéft niet, maar dat kàn wel. Die willen klimmen, en steeds meer van hun werk maken. Daar is maar heel weinig plek voor, maar dat geldt eigenlijk voor elke business. Anders hadden we honderden CEO's per multinational. Die carrièreontwikkeling bestaat dus best in ons werk. Net als in alle soorten van werk.

Je mag dus wel zeggen dat het complete onzin is dat de prostitutie geen werk is. Je hebt juist heel veel te doen, ook buiten je contacturen met je klanten, en je hebt je handen eraan vol, als je het een beetje goed wil doen. En als je het niet een beetje goed wil doen, hou je er erg weinig aan over, en is het echt niet je tijd waard. Zelfs mensen die er zo min mogelijk werk van maken moeten nog steeds werken. Het is dus een dom idee, en het zijn domme uitspraken.

De mensen die deze domme uitspraken gebruiken, weten vaak helemaal níéts van wat er komt kijken bij hoererij. Toch doen ze die uitspraken, en drammen door dat het zo is. Want het gaat ze er niet om of het waar is wat ze zeggen. Ze willen namelijk eigenlijk iets anders uitdrukken. Namelijk dat het geen werk is, dus geen respèct verdient als werk. Ze willen ons als passieve dingetjes afbeelden, en doen alsof we onmondig zijn.

Het is namelijk veel makkelijker voor hun denkbeeld. Wij doen iets wat zij eng en vies vinden, dus wij moeten het verkeerd hebben. Daar past niet bij dat wij er met verstand aan werken om er iets moois van te maken, daar hoort domheid en viesheid en passief zijn bij. Daarom is het zo belangrijk voor ze om het werk te zien als iets doms, viezigs en passiefs. Dat het anders is, dat wìllen ze niet weten, en ze willen helemáál niet dat het door anderen wordt geweten.

Mee met Meester

De meeste klanten zijn hele gewone mannen. Soms komt er iets tussendoor wat iets anders is, maar dat is altijd een uitzondering. Dat gebeurt best wel, in ieder geval genoeg om telkens weer wat interessants en nieuws ertussendoor te laten komen. Het is veel zeldzamer dat ik koppeltjes krijg. En daar zit heel vaak iets onverwachts bij. Misschien omdat ik duidelijk maak dat ik geen vrouwelijke klanten doe, dus koppeltjes komen niet voor lesbische avontuurtjes.

Ik was gebeld door een nieuwe klant, die me via mijn advertentie had gevonden. Hij vroeg of hij zijn vrouw mee mocht nemen. Toen ik hem vertelde dat ik geen seks met vrouwen heb, vond hij dat geen probleem. Dan mocht hij komen, en had ik een afspraak gemaakt. Ik moest nog maar zien hoe zijn vrouw erover zou denken, want er zijn best veel VVM-triootjes waar de man denkt dat het alleen om hem gaat, maar de vrouw ook wat aandacht van de andere vrouw verwacht.

Je begrijpt dus wel dat ik er wat twijfels bij had, maar je moet je klant ook een beetje vertrouwen als hij je vertelt dat hij het snapt en het in orde is. Je weet het inderdaad vaak beter dan de klant, maar daar moet nou net niet de klant die het wèl een keertje goeddoet de dupe van worden. En het is geen groot probleem als hij het mis blijkt te hebben, dus dan moet je niet moeilijk doen vind ik.

Ik had op de dag van de afspraak eerder al klanten gehad, en ik was eigenlijk aan een blogstukje aan het schrijven, want daar was ik toen net serieus aan begonnen, toen het koppeltje tien minuten te vroeg kwam. Deze keer was dat niet erg, maar het kan heel vervelend zijn als mensen niet stipt zijn. Helaas moet je dat klanten leren, want die denken vaak dat je de hele dag maar duimen zit te draaien totdat zij komen.

Natuurlijk liet ik ze wel binnen, en ik liet het bij een snelle opmerking dat ze vroeg waren. Achteraf komt er nog wel een opmerking dat ze volgende keer op tijd moeten zijn. Te laat is vervelend, maar dat kan je van zijn tijd af laten gaan. Te vroeg kan van jouw tijd afgaan, of van de tijd van de vorige klant. Dat kan je niet maken, en ìk ben degene die dat bij moet gaan passen.

Het koppeltje kwam stilletjes binnen, zij in een grote lange jas, terwijl het eigenlijk daar niet het weer voor was. Het komt vaker voor dat klanten zich inpakken omdat ze zich bekeken voelen als ze naar een hoer gaan, dus zo raar was dat niet, maar het viel wel op. Hij had er duidelijk geen probleem mee. Ik leidde ze maar snel naar mijn werkkamer, zodat we even konden praten.

Na het betalen was het even stil. Er hing een soort spanning tussen die twee, die ik niet meteen herkende. Maar toen zij haar jas uitdeed, en er alleen een corset onder aanhad, en verder niets anders droeg dan handenvol piercings door schaamlippen, clitoris en tepels, was het wel weer duidelijker. Ze hadden een soort meester-slavin-verhouding, en ik was op één of andere manier onderdeel van hun spel.

Ik bracht natuurlijk wel even ter sprake dat SM bij mij vantevoren moet worden doorgesproken, en dat het ook extra kost. Dat was geen probleem, verzekerde de man me. Die wou gewoon normale seks met mij, en zij moest er alleen bij zitten kijken. Verder verwachtte hij niets, hij wou alleen een goeie wip maken. Maar zo zei hij het niet. Hij zei dat hij "eindelijk eens" een goeie wip wou maken.

Hij zette haar naast de deur van de kamer, op haar knieën, in een houding die niet lang comfortabel kan zijn geweest. Met grote hondenogen keek ze naar hem op, totdat hij haar vaderlijk zei dat ze niet in zijn ogen mocht kijken. Daarna ging hij met mij een kort babbeltje maken, en begonnen we danmaar. Hij leek gewoon voor een simpel nummertje te komen, en ik ging er danmaar vanuit dat ik wel zou zien wat er moest gebeuren.

Gelukkig werd het snel duidelijk. Toen ik begon met een beetje sensueel hem uitkleden, was hij niet echt mee te krijgen. Hij zat teveel op zijn vrouw te letten. Stiekem, zodat zij het niet zou merken, maar ik merkte het natuurlijk wel. Ik begon te zien dat het voor een belangrijk deel een show opvoeren voor zijn vrouw was. Dat had hij beter vantevoren even kunnen uitleggen, maar ik ben de moeilijkste niet.

Ik ben normaal een beetje subtiel totdat ik merk dat de man wat meer hoerigheid en slettigheid wil, maar hier sloeg ik een paar stapjes over. Ik ging los, en ik overdreef flink. Dat deed hij namelijk ook. Ik kan prima pijpen, maar zoveel misbaar als dat hij maakte was het nou óók weer niet waard! Er kwamen allemaal korte, gemene opmerkingen uit die vent over dat ik zoveel beter kon pijpen dan die "domme slet" die hij mee had genomen.

Hij was eigenlijk nietzo bezig met wat wij aan het doen waren, eigenlijk was hij alleen bezig om zijn vrouw te vernederen. Hij werd daar duidelijk geil van, en zij duidelijk ook. Het was iets tussen die twee, waar ik maar een beetje mee te maken had. Ik liet maar achterwege om hem dingen toe te fluisteren, en hem aan te moedigen. Dat had niet gepast in het spel wat ze speelden.

Ik ging snel over op neuken. Tijdens het pijpen werd het wel duidelijk dat deze vent het klaarkomen niet lang kon uitstellen, dus ik koos ook maar wat exhibitionistische standjes waar ik de baas ben, en hem koest kan houden. Hij had een gemiddelde Hollandse pik, dus dat was makkelijk zat. Dat ging ook mooi mee in hun spel, want het was erg confronterend naar haar toe. Ik maakte mooi show met moeilijke standjes en buikdansbewegingen, en het sloeg wel aan bij die twee.

De man sloeg de meest neerbuigende taal naar haar uit, en moedigde mij aan om er ook wat van te zeggen. Intussen hoorde ik uit haar alleen af en toe een oerkreun komen. Ik was eigenlijk gewoon een beetje met mijn kunstige standjes bezig, en ik wist niet goed wat ik zou moeten zeggen, dus ik maakte maar variaties met wat hij al zei. Het viel duidelijk in de smaak. Met wat proberen kwam ik er wel achter wat hij wou dat ik zei.

Het vrouwtje was een heel net, wat muizig vrouwtje. Niet heel dun, maar gewoon slank. Ze zorgde duidelijk heel goed voor zichzelf. Maar we noemden haar een smerig vet varken. Ik vind het altijd lastig om te begrijpen hoe mensen zoiets over zichzelf kunnen geloven, maar aan de andere kant zou ik langzaamaan toch beter moeten weten. Mensen zijn niet logisch als het over seks gaat.

Ik riep wat over dat ik wel had gemerkt dat hij thuis gewoon niet krijgt wat een hengst als hij nodigheeft. Ik zei dat ze hem niet waard was, en dat ze lelijk en onsexy was. Hij kwam met een opmerking dat ik veel beter neukte dan zijn vrouw, en ik antwoordde iets over dat ik mijn best nog niet eens deed, en dat ze echt een loser was als ze dit zelfs niet kon. Zo kraakten we haar af. Ik moest oppassen dat ik hem niet over het randje praatte.

Het was moeilijk om het gaande te houden. Voor hem was herhalen genoeg, want hij was aan het penetreren. Dan kan je gewoon telkens hetzelfde blijven zeggen. Maar zij zat ernaast, en dan klinkt dat snel raar. Dus dan moet je logischer klinken, en intussen had ik maar héél weinig om mee te werken! Ik liet danmaar flinke pauzes vallen, terwijl hij zich herhaalde. Als we vantevoren afspraken hadden gemaakt, had ik veel meer gehad.

Toen het bijna tijd was liet ik hem even in hondjes, terwijl ik me zo diep presenteerde als ik kon zonder mijn rug te verrekken. Hij hield het maar een paar stoten vol, zoals ik ookwel had verwacht. Toen het moment eraankwam trok hij eruit, en deed het condoom af. Ik lag meteen op mijn zij met mijn benen gekruist, want dat is een momentje om op te passen. Maar hij stapte uit bed, en trok zich af op het gezicht van zijn vrouw, die braaf met open mond op hem wachtte.

Hij kwam over haar gezicht, volgens mij had hij amper wat in haar mond. Hij raakte wel haar oog, en ze knipperde zelfs nauwelijks. Ze zat alleen vol toewijding te kijken hoe hij over haar heenspoot. Daarna maakte ze hem passievol schoon met haar mond. Hij liet haar mij bedanken, en ze kleedden zich aan zonder verder met me bezig te zijn. Er hing een betekenisvolle stilte tussen hen in. Toen ze wegliepen ondersteunde hij haar, ze zwaaide op haar benen.

Ik zag ze nooit meer terug. Misschien vonden ze bij mij niet wat ze zochten, misschien was het iets voor één keertje, of misschien gingen ze wel naar andere meiden op zoek. Het was een opvallende ervaring, maar niet iets wat zo vreemd is dat ik het niet begrijp. Er was maar één ding aan wat ik niet begrijp. Ik adverteer niet met dit soort dingen, en ik sta er ook niet om bekend. Waarom hadden ze mij gekozen?

Antwoord op: De gedwongen prostitutie verplaatst zich naar...

In de pers kom je deze uitspraak bijna alleen tegen met "de thuisprostitutie" en "het illegale circuit" erachter. In gemeentenota's en politiedocumenten vind je ooknogwel "kleinere gemeenten," "onvergunde vormen van prostitutie," "buiten zicht" en "het internet." Het klinkt alsof ze de vinger wel aan de pols moeten hebben als ze zo trends kunnen zien in hoe de gedwongen prostitutie verandert.

Geloof je dat? Ik niet.

Er is nooit goed breed onderzoek gedaan naar prostitutie, en al helemaal niet naar hoe die zich ontwikkelt. We weten niet eens hoeveel hoeren er zijn, we weten niet hoeveel misstanden er zijn, we weten héél weinig, en hoe harder de hetze wordt, hoe beter de meiden zich gaan verstoppen, dus dan wordt het helemaal een boeltje. Ik ga niet herhalen wat ik al eerder beantwoord heb, dus als je meer wil weten over de cijfers, lees je dat hier.

De kennis over de grootte en samenstelling bestaat niet. Dus waar komt dan vandaan dat de overheid het nodig vindt om steeds maar weer deze dingen te zeggen? Dat kunnen we het beste zien aan wannéér ze met deze uitspraken komen. En dat is telkens nadat ze opgeklopt hebben dat er héél erg veel misstanden zijn in een bepaalde branche, er een razzia komt, en er bot gevangen wordt. Dan moeten ze een verhaal hebben waarom ze niets vinden.

Als ze eerlijk zouden zijn, zouden ze toegeven dat ze er gewoon naast hadden gezeten. Dat hun preken en regels zijn gebaseerd op verhitte fantasietjes. Ze zouden de conclusies trekken uit de resultaten, en zien dat wat ze gezegd hebben onhoudbaar is. En zouden ze hun leven beteren. Maar dat zal de overheid nooit doen. Ze durven niet af te gaan. Dus bedekken ze hun leugens met meer leugens.

Ze liegen vooral zichzelf voor. Als ze handiger waren, en in de gaten hielden dat wat ze zeggen verkeerd is, zouden ze zichzelf beter indekken met die razzia's, door wat succesverhalen te faken. Zoals ze dat nu doen, door zaken die er niets mee te maken hebben te verbinden met zo'n razzia, werkt slecht omdat het nog steeds erg mager afsteekt. Als je ziet hoe zedenrechercheurs elkaar in het geloof helpen, is het niet raar.

Hoeren zijn juist best honkvast. Sommige meiden hebben verschillende soorten prostitutie gedaan, maar meestal zijn we in één soort bezig. Je zag het ook in Utrecht, toen de overheid daar alle raammeiden op straat gooide, gingen die vooral naar andere ramensteden. Er wordt niet zomaar naar een andere soort overgegaan. Dat zijn andere klanten, andere manieren van werken, en je moet je hele reputatie opnieuw opbouwen.

De reden waarom de gedwongen prostitutie zich zou verplaatsen, wordt meestal niet gegeven. Maar als er iets over wordt gezegd, is het dat het heldhaftige optreden van de overheid de criminelen heeft verjaagd van de plekken waar de controles plaatsvinden. Dat zou dan meteen ook de enige criminele business zijn die door de overheid echt effectief is verjaagd, want dat zie je dus echt nergens anders.

Het is een beetje triest om te zien hoe de overheid een rad voor hun eigen ogen draait, om maar niet te hoeven zien dat ze zich een rad voor hun ogen hebben gedraaid. Het is nog triester dat de media het klakkeloos overnemen, en er geen spoortje twijfel wordt geuit, en geen moment wordt uitgezocht of het wel geloofwaardig is wat die overheid vertelt. En het is nog triester wat er door al dat zelfbedrog met ons gebeurt.