Hoererij kan je op veel manieren doen. Daar heb ik aleens over geschreven. En nog wel in meer stukjes. Ik heb altijd gezocht naar wat er bij me paste, en ookal heb ik veel soorten van hoererij uitgeprobeerd, er kwam wel telkens in terug dat ik persoonlijk contact met mijn klantjes maakte. Zelfs op de Wallen wist ik hun namen, en kreeg ik ze aan de praat. Want dat is gewoon mijn sterke kant, zo werk ik fijn.
In de thuisontvangst en de escort is daar veel meer ruimte voor. Niet alleen omdat de dates langer zijn, maar vooral ook omdat de klanten het meer willen, en meer verwachten. Ze komen om even zich bloot te kunnen geven, even welkom te zijn, met hun seksualiteit maar ook met alle andere dingen die belangrijk voor ze zijn. Daar komt gewoon heel veel pillowtalk van, en je krijgt de kans mooie illusies te maken.
Meestal vind ik die illusies leuk. Dan voel je een beetje aan wat de klant zoekt, en spiegel je hem wat moois voor. Soms ben je de volkse meid, of de spring-in-'t-veld, of juist de luie schootpoes, of de oversekste nymfomane, of de moederlijke vrouw, of juist de lerares die hem gaat helpen met alle dingen waar hij zich onzeker over voelt omdat hij ze niet kan. Er is voor iedereen wel een rol, en je kan het zo gek niet bedenken of er is een man die het wil.
Er is alleen een rol die me met al die jaren heel erg is gaan tegenstaan. En dat is de rol waarin je doet alsof je betrokken bent in al die misstandenverhalen die voor waar doorgaan in de pers. Gelukkig zijn er maar een handjevol mannen die daarvoor gaan, ookal zijn er bestwel wat die het wel geil zouden vinden als je er zelf mee zou komen. Die vind ik overigens een stuk gezonder, want die zijn gewoon klaar om ermee te spelen, en niet op zoek naar ellende.
Je merkt het meestal pas als je hem op kamer hebt. Dan komen de voorzichtige vragen, over hoe je aan het werk kwam, en wat voor rol je vriendje daarbij speelde. Altijd vissen naar je motivatie, en blijven drukken op dingen die weleens bij een pooierverhaaltje kunnen horen. En geef je ze een vinger, dan blijven ze trekken tot ze de hele hand hebben. Als je daaraan meewerkt dan, want hij kan wel meer willen.
Als je geluk hebt, is het een vent die op zoek is naar een kans om de held te spelen. Die wil een uitgebuit, gedwongen meisje vinden die hij kan redden uit de handen van een pooier. Hij is altijd op zoek naar een geknakte seksslavin die hij kan losrukken uit haar grauwe hel. En wat ze dan uit dankbaarheid gaat doen, in ruil voor kost en inwoning bij hem, dat mag je zelf raden. Redden betaalt goed, ook in de fantasie van mannen die erop geilen.
Maar als je minder geluk hebt, geilt hij gewoon op slavinnetjesporno. Daar is opzich niets mis mee. Slavinnetjesporno werkt heel goed voor héél veel mensen. Mannen èn vrouwen. Dat komt omdat het goed past bij bepaalde basis-instinkten, en die worden meestal nietzogoed bediend in andere soorten van seksualiteit dan de slavinnetjesfantasie. Erop geilen is niet erg. Maar dat is niet zo voor erop geilen en dan ooknog deelnemen aan dat het echt zo ìs.
Van de mannen die wouden naaien met een slavinnetje, en dat zijn er sowieso maar heel weinig vergeleken met de rest van de klanten, heb ik er géén gehad die éérst even controleerde of het wel goed met me zat voordat ze ernaar gingen vissen dat ik een verhaal op zou hangen over dat ik tot seks met hem gedwongen werd door een agressieve pooier. Ook de "redders" niet. Want ze willen het geloven, en daarvoor moet er twijfel zijn of ik wel menswaardig leef.
Jaren terug had ik er geen moeite mee. Daar heb ik aleens wat over geschreven, ookal was de kontekst ietsjes anders. Ik speelde graag het slavinnetje, want de klant vindt het leuk en ik vind het een prima rol. Een beetje nederig doen en je pooier aanroepen voor alles waar je geen zin in hebt is makkelijk zat, en je kan het aanpassen aan waar je de klant nog mee vertrouwt, en wat je hem liever niet laat doen.
Bovendien ben ik ook niet van steen, en vind ik die passieve rol afentoe best eens verfrissend. Ik ben eigenlijk altijd degene met het initiatief tijdens mijn werk, en ik heb ook gewoon vrouwelijkheid die goed past bij mannen die het heft in handen nemen. In mijn fantasie gebeurt er minstens zoveel met mij als dat ik zelf doe, en op mijn werk is dat eigenlijk nooit zo. Dan bepaal ik eigenlijk alles wat er gebeurt, ook wat de klant doet omdat hij denkt dat het zijn initiatief is.
Maar ik doe het gewoon niet meer. Niet omdat ik er geen lol meer in zou hebben, en ook niet omdat ik het niet als werk meer zou willen doen, maar omdat ik het zo zat ben dat de maatschappij maar gelooft in al die fabeltjes over ons. En elke klant geef je toch de illusie mee naar huis. Als je nog niet heel ervaren bent, denk je dat klanten zich wel realiseren dat je illusie maar een luchtkasteel is. Later merk je pas hoeveel mannen het heilig blijven geloven, ook thuis.
Ik heb weleens gespeeld dat ik een elfje was die met een toverfluit gevangen was. Het kwam recht uit een Frans kinderboek uit de jaren vijftig. Maar inplaatsvan dat ik de jongen die me ving mee op avonturen nam, was nu de man die mij gevangen had me erg enthousiast aan het naaien. Hij had me als slavinnetje. Dat vind ik prima. Er zijn geen bijgeloven over elfjes die ik daarmee onderstreep, en ik ben ook niet elke dag bezig met wat die verhalen met elfjes doen. Dus dan heb ik er geen bijsmaak bij.
Want dat is het nog het meeste. Het botst gewoon met me. Ik ben zo hard bezig om mensen te laten zien dat we mensen zijn, en dat we gewoon rechten moeten hebben en niet in een geile fantasiewereld met onzichtbare toverpooiers leven, dat ik het gewoon niet meer over mijn hart verkrijg om bij klanten dan wèl te doen alsof het zo is. Het voelt zo bitter en zo boosmakend. Ik wil het gewoon niet meer in mijn buurt hebben. Het komt via de TV en de brievenbus al genoeg bij me binnen.
maandag 31 juli 2017
maandag 24 juli 2017
Antwoord op: Maar waarom hoor ik dan altijd...
Antwoord op: Maar waarom hoor ik dan altijd...
De media zijn vergeven van de ellendeverhalen. De rechtbanken ook, en de hele overheid preekt het ellendeverhaal. Mensen worden ermee omgeven en doordrenkt, dus het is niet raar dat iedereen die geen ervaring heeft met hoererij gewoon honderd procent het verhaal over enorme misstanden en toverpooierij slikt. En als je ze uitlegt dat het niet klopt, en gewoon niet kàn, krijg je meestal de vraag: "Maar waarom hoor ik dan altijd..."
Natuurlijk is dat soms gewoon een heel eerlijke vraag, en daar moet ik ook een antwoord op hebben. Daarom heb ik daar goed in gewroet, want ik kan wel gaan kijken naar wat ik dènk dat erachterzit, maar dat is niet eerlijk. Ik heb dus, samen met mijn helpersgroepje, flink wat mensen stevig aan de tand gevoeld over hun motivaties om onzin over onze beroepsgroep te verkopen.
Dat heeft flink voeten in de aarde gehad. Het is heel veel werk om mensen zover te krijgen om hun motivaties te laten zien, en ze doen er veel aan om je bij de neus te nemen. Want de motivaties die ze noemen zijn altijd dat ze zich zorgen maken over die arme misleide geknakte verslaafde meisjes die er eigenlijk niet voor kiezen en natuurlijk liegen over hun motivaties, ookal zijn ze nog zo ongelukkig met hun vieze, traumatische werk. Ze weten gewoon niet beter. Nou ja, daar heb ik al genoeg over geschreven, lees de koppelingen in de vorige zinnen maar na.
De grootste groep mensen brengt de verhalen niet in omloop, maar huilt gewoon met de wolven mee. Dat is ronduit de meerderheid, en dat zijn de mensen die nog overtuigd zouden kunnen worden door argumenten, en door ze voor te lichten. Die mensen zijn namelijk danwel misleid, maar ze zijn meestal gewoon eerlijk, ookal vindt niemand het leuk om te zien dat ze zich jaren voor schut hebben gezet met onzinverhalen.
Je komt vooral de volgende redenen tegen bij de mensen die een beetje meelopen:
Ik ben geen hoer!
Veel vrouwen zetten zich af tegen hoerzijn. Je ziet dat vooral bij vrouwen die het ongemakkelijke gevoel hebben dat ze misschien ooit met ons op één hoop zullen worden geveegd. Promiscue meiden, sugarbabies, soms zelfs pornoactrices, de hele whorearchy komt langs. Maar gek genoeg ook juist vrouwen in Islamitische gewaden, streng Christelijke vrouwen en anders-seksuelen hebben hier de neiging van.
Om zich af te zetten spreken ze dus het kwaad van ons dat ze overal om zich heen horen, en laten zo zien dat ze zich niet bij ons aansluiten. Die mensen hebben verder helemaal geen interesse in ons, maar ze willen niet meegenomen worden alsof ze bij ons horen, en daar zijn ze op de ene of andere manier kennelijk bang voor. Het is jammer dat die angst ertoe moet leiden dat ze ons helpen stigmatiseren.
Ik ben geen hoerenloper!
Heel veel mannen hebben weleens seksuele diensten aangeschaft. Alleen al uit nieuwsgierigheid, maar meestal gewoon omdat ze er zin in hebben. Maar ze weten ook heel goed dat die mannen gestigmatiseerd worden. Voor mannen buiten de industrie die niet meedoen aan de hetze is het heel snel gedacht dat die misschien niet meehetzen omdat ze zèlf graag af en toe eens uitspatten met een hoer.
Daarom is je niet tegen de hoererij uitspreken "verdacht." En weinig mannen die dat niet weten. Als die iets genuanceerds zeggen over prostitutie, of gewoon iets niet-negatiefs, wordt er meteen scheef gekeken en moeten ze gaan uitleggen dat ze spreken uit principe, en vooral niet omdat ze klant bij ons zijn. Gewoon meepraten met de hetze tegen hoererij is een veel makkelijkere manier om niet zelf verdacht te zijn.
Ik ben geen wegkijker!
Er wordt vaak opgeroepen om niet "weg te kijken" van onrecht en misstanden. Dat is raar, want mensen komen natuurlijk eigenlijk niets tegen aan misstanden, anders zagen wij die van binnen het werk wel eerder. Het enige wat ze te zien krijgen waar ze op kunnen handelen is aansporingen om geld te geven aan de zieligheidsindustrie. Het is dus duidelijk dat het erom gaat dat mensen niet mogen wegkijken van de reclame voor de zieligheidsorganisaties. Iets anders ìs er niet om van weg te kijken.
Maar wegkijken klinkt zo hard. Het klinkt alsof je doet of je neus bloedt, terwijl er voor je ogen verschrikkelijke dingen met zwakke mensen gebeuren. Niemand wil zo iemand zijn. Dus doen ze maar gewoon mee, ookal hebben ze zelf geen idee wat er aan de hand is. Het kost ze een paar duiten, maar ze denken dat die goed worden besteed. Dan kunnen ze weer zonder schuldgevoel door, want ze zijn niet onverschillig geweest.
Stoer doen
Dit zie je veel bij opiniemakers in kranten, en bij mensen die graag ongenuanceerd doen over politiek. Mensen die houden van crimefighten, van de botte bijl, van geen rekening houden met de nuance. Die er prat op gaan dat ze zich van dat soort dingen niets aantrekken. Mensen die graag streng doen, en houden van autoriteit, zolang zij tenminste bij die autoriteit mogen horen. Mensen die graag stoer doen, en zich groot maken.
Ookal vinden ze het vanwege het simpele denkbeeld een veilig onderwerp om lekker stoer over te doen, en is sekswerk sowieso voer voor crimefighters, moraalridders en andere populisten, toch blijven ze liever op een afstandje. Ze gaan zich er niet in verdiepen, en als je ze aanspreekt komt er na wat bars gebrom niets meer uit. Ze hebben immers geen argumenten, en rekenen er ook niet op dat ze ooit op hun woorden zullen worden aangekeken. Laat staan gecontroleerd.
Nadat ze merken dat ze geen poot hebben om op te staan nemen ze geen woord terug, en gaan ze ook niet op zoek naar de waarheid. Moraalridders hebben namelijk geen echte ridderlijkheid. Als je je niet laat afblaffen, hebben ze niets anders dan te doen alsof je oneerlijk bent door ze met hun eigen woorden te confronteren. Meestal wordt het dan gegrien over dat ze toch recht hebben op hun mening.
Die mening is niet waar het om gaat. Het gaat ze om hun eigen stoerdoen. Jij bent alleen een makkelijk iets om streng over te zijn, en om bot en afwijzend te behandelen. Als het een andere tijd was, waarin hoeren minder veracht werden, dan zouden ze hetzelfde over een andere groep doen, en de hoeren niet interessant vinden. We zijn niet echt het onderwerp van de discussie. We zijn het achtergrondplaatje voor de stoerdoenerij.
Ik ga geen ruzie zoeken met autoriteit
De hetze over hoererij komt niet van de roddels aan de biljarttafel, of langs het tuinhek bij het was ophangen. Het nieuws staat er bol van, actualiteitenprogramma's meten het breed uit, het OM en politie doen een duit in het zakje, en ook op scholen krijgen leerlingen het ingeprent. Wie ben jij dan, als iemand die niet beroemd is van TV, om daar tegenin te gaan? En als iemand je dan daarop aanspreekt, vraagt die eigenlijk iets onredelijks van je.
Helaas is niet iedereen die de hetze predikt een meeloper.
Een veel kleinere groep is de mensen die actief bezigzijn om alle gruwelverhalen over ellende in de hoererij te verspreiden. Meestal door het zonder een echte aanleiding te herhalen, maar soms ook door ze te bewerken of helemaal nieuw te verzinnen. Dat is een groep die je nooit zal kunnen overtuigen met argumenten, want die wìllen helemaal niet denken over wat ze doen, die willen gewoon dat hun verhaal geloofd wordt. Maar ook van die mensen is het nuttig om te weten waar hun gedrag vandaankomt.
Niet alleen om te begrijpen waarom ze zoveel haat en schadelijke onwaarheden verspreiden, maar ook om een beetje te kunnen voorspellen wat het volgende wordt, en wat ze ermee gaan doen. Op die manier kan je makkelijker ingaan op wat er gebeurt, en weet je waar je je voor moet beschermen. En natuurlijk is het nuttig om te weten welke dingen je toch nooit voorelkaar gaat krijgen met iemand.
Deze groep heeft veel meer redenen om te doen wat ze doen:
Xenofobie: Hoeren zijn aliens
Ik schreef hier al over mensen die zich niet kunnen inleven in de motivaties en waarden van andere mensen. Die zien je als een ééndimensionale karikatuur die ze als fout en bedreigend ervaren. Ze zien je niet als menselijk, ze ontmenselijken je, en dus vinden ze je een onmens. Dat je bestaat, daar worden ze overstuur en boos van. Ook omdat je de draak steekt met hun plaatje van de wereld door te bestáán. Dus gaan ze verhalen verkopen over hoe jij fout bent en hun eigen wereldbeeld erdoor drukken.
Xenofobie: Buitenlandse meiden
Een groot gedeelte van de sexwerkers zijn buitenlandse meiden die hier komen cashen. De enigen die daar echt een probleem van hebben zijn wij, maar wij zijn niet de mensen die het het meeste dwarszit. Er zijn mensen die echt zitten te tandenknarsen bij het idee dat er buitenlandse meiden komen die hier grof geld verdienen en daarmee terug naar huis gaan. Gewoon omdat ze buitenlandse meiden zijn, en "hier niet horen."
Xenofobie: Buitenlandse mannen
Ook een veelvoorkomende soort van xenofobie, de hoererij geeft buitenlandse mannen toegang tot "onze vrouwen." Dat is natuurlijk het meest logisch als je denkt aan Nederlandse hoeren die buitenlandse mannen ontvangen, maar meestal zetten ze het toch meer in het voetlicht dat die buitenlandse mannen dominante pooiers zijn die hun meisjes verkrachten. Dat is makkelijker als onrecht neer te zetten, ookal is het gevoel erachter wel hetzelfde.
Schandaal
Mensen maken zich graag lekker boos. Kijk maar in de kranten naar wat het meest naar boven komt, en waarvan de koppen worden gemaakt. Dingen om je zorgen over te maken zijn niet populair, dingen die je moet weten omdat je er je voordeel mee kan doen zie je nauwelijks. Gewoon informatie om je wereldbeeld groter te maken is iets waarvoor je naar tijdschriften moet, want in de krant vind je dat niet. Boosmakerij wel, lekker opgeroepen worden door "jouw soort mensen" in jouw krant om je af te zetten.
Ik schreef hierboven al over stukjes xenofobie, maar die zijn onderdeel van iets groters. Mensen voelen zich graag onderdeel van een groep, en die groep moet afgezet worden tegen andere groepen. En dat afzetten gaat het beste als je die andere groep van iets kan beschuldigen waar je lekker boos van wordt. Een groot onrecht, dat zo groot is dat je er geen nuance meer bij nodighebt. Zoals moderne slavernij of verkrachting ofzo.
Het is ook een heel praktisch iets, als je van jezelf weet dat je ook geen heilige bent, om een andere groep aan te kunnen wijzen die èrger moet worden aangepakt dan jij. Die hebben dan voorrang, en jij komt lekker weg met wat je doet totdat het "ergere" probleem helemaal is uitgeroeid. En als je ooit bang bent dat je aan de beurt komt, kan je eroverheen schreeuwen met beschuldigingen dat iemand die naar jou kijkt, het ergere probleem verwaarloost.
Maar vooral is het gewoon een lekker gevoel om ergens boos over te zijn, en je daardoor rechtvaardig te voelen. Of je dat nou tentoonstelt of niet. Mensen zijn zo bezig met onzekerheden, dat het gefocuste en krachtige van boosheid heel lekker voelt. Het jaagt de onzekerheden weg, en het geeft je het gevoel dat jij niet veroordeeld en opgejaagd kan worden, want jij hoort bij de oordelers en opjagers. Lekker veilig.
Dat is mijn idee ervan, als ik kijk naar mensen die deze motivatie gebruiken om het stigma lekker op te porren. Maar onderzoek zegt weer wat anders, dat zegt dat door je op te winden over een immoraliteit van een ander, je schuldgevoelens over je eigen immoraliteit sust. Dan zijn wij de zondenbok voor alle seksuele dingen die mensen niet van zichzelf accepteren. Zoals altijd eigenlijk.
Godsdienst
God houdt volgens een boel gelovigen niet van hoeren, en daarom willen ze dat we verdreven en verdelgd worden. In de Bijbel staat inderdaad een boel lelijks over hoeren, vooral als dat dochters van Levieten zijn, en worden we niet echt positief besproken. Als Israël weereens lak aan de wetten Gods heeft, wordt het volk door de Richteren vergeleken met een hoer, en dat is niet positief.
Aan de andere kant heeft Jezus wel gezegd dat hoeren en tollenaars de eersten zullen zijn om tot het Paradijs in te gaan, wordt in Spreuken 6 uitgelegd dat je beter naar een hoer kan gaan dan dat je door seksuele frustratie andere dingen gaat doen, en was het voor de Here geen probleem bij Rahab, Tamar, Maria Magdalena, de moeder van Jephta, de vrouw van Hosea, en ga zo maar door. De Bijbel is veel genuanceerder over ons dan de Christenen. Maar de godsdienstige weerstand komt niet omdat ze zich druk liggen te maken over wat de Here ervan vindt.
Het gaat er meer om dat gelovigen van de grote geloven seks zien als iets gevaarlijks, wat zondig is en wat je verbond met God in gevaar brengt. Het mag alleen in het huwelijk, en dan mag je er van genieten, terwijl je ergens ook wel voelt dat je nu iets doet wat je bij uitzondering gegund wordt. Het is in hun ogen spelen met vuur, ookal kunnen ze niet met iets realistisch komen om te argumenteren waarom je je zou branden als je je niet zo stijf gefrustreerd hield. Daar komt alleen onzin bij kijken.
En de hoer is dan natuurlijk de verleidster die nette gelovige mannen tot de zonde brengt. De vrouwelijke seksualiteit op zijn meest onbeheerst. Dat je met seks je partner bevlekt, dat het gevaarlijk is, en dat het een soort schending van de persoon is, dat zit er in het geloof heel diep in. Dus je wordt verleid om iets heel ergs aan te doen aan iemand, en dat is zondig, verwarrend, en als het toch goedgaat is dat een grote schok voor je geloof. En dus slecht.
Feminisme
Feminisme is een naam voor een heleboel geloven, clubjes en politieke stromingen, die nogal verschillen onderling. Er is maar één overeenkomst, en dat is dat ze vinden dat de mannenmaatschappij vrouwen benadeelt. Daar heb ik al over geschreven, dus dat doe ik niet nog een keer. Alles wordt in dat plaatje ingepast, en wat is er nou een groter spanningsveld tussen mannen en vrouwen dan seks?
De belangrijkste manier die je bij feministisch gemotiveerde mensen tegenkomt dat ze tegen ons aankijken, is dat ze afschuw voelen of angst hebben voor mannelijk seksueel gedrag. Veelteveel mensen hebben toch al het idee dat mannen heel sterk moeten worden afgeremd en afgekeurd in hun seksualiteit, en dan is het idee dat ze de dienst kunnen kopen om met iemand te rollebollen die dat niet afremt heel eng. En dat vullen ze maar wat graag voor ons in.
Binnen veel stromingen van het feminisme geldt "het persoonlijke is politiek," dus dat het een persoonlijke keus voor jou en je klant is, en je er niemand mee lastigvalt, vinden ze geen reden om zich er niet mee te bemoeien. Het is hun zaak, want het gaat over feminisme, en ze voelen zich er niet lekker bij dat je dat doet, want ze krijgen de kriebels als ze het bij zichzelf voorstellen. Ze willen dat gewoon niet in hun wereld.
Daar komen soms hele filosofische bouwsels bij, zoals dat je met seks verkopen vrouwen makkelijker te verkrachten maakt. Of dat mannen ingeprent wordt hoe ze met vrouwen om moeten gaan doordat ze denken dat ze recht hebben op seks, als het te koop is. Dat wordt in de massamedia vroom verspreid zonder kritiek. Uiteindelijk zijn het allemaal zorgen over of de mannelijke seksualiteit wel genoeg ingedamd wordt. Want die moet beheerst, en mag niet de kans krijgen om te doen wat hij wil.
Zo gaat het ook met pikstraf. Vrouwen die hun man met seks chanteren, dat wordt binnen veel vormen van feminisme gezien als iets positiefs. De vrouw heeft de beheersing en de macht, de man moet kruipen omdat zijn seksualiteit hem dwingt een uitweg te zoeken. Als een man daaraan kan ontsnappen is het hek van de dam. Bovendien staat de pikstrafster dan voor schut als een frigide trut, en dat draait de rollen toch wel heel erg om.
Maar een hele belangrijke, die veel gegraaf heeft gekost, is dat de hoererij een belangrijk basisbeeld van het feminisme tegenspreekt. We laten zien dat we met een heel seksuele vrouwelijkheid het spel beheersen, dat we mannen zich aan onze regels laten houden, dat we economisch onafhankelijk kunnen zijn door onze vrouwelijkheid, en dat graaft de grond weg onder het idee van een slachtofferschap van vrouwen tegenover mannen. Wij laten zien dat vrouwelijkheid macht heeft, en op een manier die de feministen liever als slachtofferschap willen zien.
Moralisme
Zowel feminisme als godsdienst zijn moralistische stromingen, maar ik heb ze eerst even apart behandeld, omdat ze toch wel wat eigen aandacht moeten. Maar er zijn meer moralistische dingen die mensen ertoe brengen om onzin over ons te gaan verkopen, en die komen breder voor dan alleen bij die twee groepen. Dus dat doe ik even onder een apart kopje, anders krijg je dit allemaal twee keer hetzelfde bij die stromingen.
Het zit alle soorten moralisme dwars dat seks niet zo makkelijk beschikbaar mag zijn. Het hoort moeilijk te zijn, want het is gevaarlijk[angst] en er zijn nietvoorniets zoveel maatschappelijke regeltjes over. En regels zijn regels, wie ben jij dan om je daar niets van aan te trekken? We kennen allemaal wel die kinderen die vroeger op het schoolplein al tegen iedereen gilden dat er vanalles niet mocht, en de regeltjes van elk spel gingen beslissen. Die gaan dat alleen subtieler doen als ze opgroeien.
Je hoort zelfs dat de moeilijkheid om seks te krijgen de waardigheid van de vrouw bepaalt. Dat zeggen ze nooit zo, want dan hoor je hoe bezopen het is, maar je hoeft alleenmaar mijn stukje over waardigheid terug te lezen om te snappen hoe dat werkt. Dan komen ze met omslachtige manieren om hetzelfde te zeggen, met verhalen over de waarde van personen en de integriteit van mensen.
Moralisten blijven binnen hun comfortzone. Dat is de basis van veel moralisme. Die hebben een kringetje van gedrag, dingen en mensen waarmee ze op hun gemak zijn, en waarvan ze kunnen vertrouwen dat die beheersbaar blijven binnen de kaders waar de moralist mee om kan gaan. Accepteren dat er meer is, of dat dingen buiten hun kringetje ook moeten kunnen, voelen ze alsof ze buiten hun comfortzone zullen worden getrokken, en dat ze dan in een chaos terechtkomen waar ze niet mee om zullen kunnen gaan.
Dat hoor je vaak in de uitspraken van moralisten. Die denken dat je naar de beesten gaat als je je niet aan hun moraal houdt, dat de samenleving afbreekt, dat je in een soort apocalyptische wereld terechtkomt als hun moraal niet meer de baas is. Dat het bloed dan door de straten loopt, dat iedereen opeens bi wordt, en dat de rest met beesten ligt te neuken in de creche. Maar dan in kleine stapjes, om niet te gek over te komen. Want ze weten wel dat hun gevoel anders uitgelachen wordt.
Zelfs als het geen risico is dat we echt geaccepteerd gaan worden, of dat de wereld echt verandert in een hellepoel of mancave, worden we alsnog hard bestreden. Want onderin al dat moralisme zit telkens dat die moralisten het niet eerlijk vinden dat wij dingen doen die zij niet durven, kunnen, of mogen van de regels die ze voor zichzelf hebben. Die zijn jaloers en voelen zich gepasseerd. En als wij gewoon opgeruimd worden, dan is er niets meer om zich door gepasseerd te voelen, en dan zijn ze weer gerust. Het is als een mand vol krabben, waarbij de krab die ontsnapt door de rest wordt teruggetrokken.
Moralisten voelen zich alsof ze de moraal in pacht hebben. En dat zij het recht hebben jou die moraal op te leggen, want hij is de èchte, énige moraal. En als jij daar tegeningaat, of zelfsmaar niet in méégaat, dan doe je een onrecht aan die moralist, en ben je hem aan het aanvallen. Dan is de moralist boos en verontwaardigd, en vindt dat jij straf moet. Als jij bestaat terwijl je niet in zijn moraal past, ben jij een boef die hem door te bestáán al onrecht aandoet, en moet je veroordeeld worden. Liefst in de rechtbank.
Macho's
Je zou het bij alle kritiek van de feministen haast niet geloven, maar juist de macho's waarover ze klagen dat we die zo in de kaart spelen hebben ook flink wrok tegen hoeren. Dat steken ze ook niet onder stoelen of banken, luister maareens naar hoe ze over ons praten. Macho's vinden het namelijk maar niets dat wij wel seksuele diensten willen verkópen, maar ons niet gratis door hem laten bespringen omdat hij zo'n onweerstaanbare macho is.
Betalen voor seks vinden ze een nederlaag. Het is zo in tegenspraak met hun idee dat ze met hun mannelijke dominante gedrag ook ons echt kunnen domineren en tot seks kunnen brengen. Wij moeten in aanbidding naar hen toekomen. Dat we er zijn, en dat we ze zeker wel aanspreken met onze verleidelijkheid en met dat we van wanten weten, vinden ze een uitlokking, en dat we dan alleen ketsen op onze eigen regeltjes vinden ze zelfs een schending. Die voelen zich daardoor misbrúíkt. Je lacht je rot.
Held willen zijn
Er zijn veel rebels without a cause die maar wàt graag een held zouden willen zijn. Maar dan wel op een manier die ze uitkomt, en die bij hun interesses past, en bij iets wat moreel heel duidelijk is en dus niet allemaal moeilijke genuanceerde aspecten heeft, want dan is het moeilijker om de goeie kant gekozen te hebben, die sociaal onaantastbaar is. Want het moet wel makkelijk zijn.
Dan is zielige meisjes die door brute mannen meedogenloos in massaverkrachtingen worden gedwongen natuurlijk een énig Goed Doel. Het is theatraal, sexy, duidelijk, het is niet gevaarlijk, ook niet dat je per ongeluk een racist, islamofoob of seksist bent, en vooral kan je er altijd een versie van vinden die je aanspreekt, want de mensenhandelmythologie verandert met de mode mee en laat zich best een beetje aanpassen om bij je morele outfit te passen.
Meestal gaan die mensen zich dan in het zonnetje laten zetten om geld in te zamelen voor een reddingsbedrijf, maar anderen gaan weer awareness verspreiden. Dus belijden dat ze geloven in de mensenhandelmythe, en daar tégen zijn. Die zijn helden door de maatschappij te laten zien dat ze vromer belijden dan gemiddeld, en dat iedereen een voorbeeld aan ze zou moeten nemen.
Deze mensen zijn in de publieke opinie al een probleem, maar vallen in het niet bij mensen in politie, OM en andere overheidsinstellingen die zo in het leven staan. Want die hebben echt macht, en gaan mensen kapotmaken in hun Don Quichot akties. Die combineren dat heel vaak met andere motivaties uit deze lijst, en zijn heel verbeten hun macht aan het gebruiken om binnen hun eigen mythologie te scoren, en tegelijk ons te straffen dat we niet genoeg ons aan hun mythologie houden. Dat zijn fascinerend enge mensen.
Geil
Er is niets mis met verkrachtingsfantasietjes, er is niets mis met geil worden van verhalen over slavinnetjes die gedwongen worden om seks te hebben. Dat zijn normale dingen om over te fantaseren, het moet alleen niet iets worden dat je echt doet. Echt iets doen met fantasietjes over andere mensen kwaad doen gaat over een grens heen waarbij je niet meer bezigbent met iets voor jezelf, maar andere mensen dupeert.
Bijvoorbeeld doordat je je fantasietje veel lekkerder vindt als de maatschappij met je meegelooft, omdat jij het dan ook makkelijker vindt om er helemaal in te duiken. Dat is niet fout op dezelfde maníér als wanneer je een verkrachtingsfantasie in een verkrachting omzet, maar wel om dezelfde réden. Je gaat om je eigen geile plezier een ander kwaad doen, of in dit geval meehelpen aan de maatschappij die een hele groep mensen kwaaddoet.
Dat geldt evengoed voor meiden die het lekker vinden om te zwelgen in een slachtofferrol, en dat buiten de slaapkamer laten komen. Er is niets mis met je lekker laten slachtofferen als je er geil van wordt, maar als je dan dat ooknog naar de buitenwereld gaat spelen, die denken dat het wáár is, dan krijg je dat jouw verhaal wordt gebruikt om mensen aan banden te proberen te leggen.
Helaas zijn er bestwel meiden die dat doen. Die vinden dat geil, en verder kijken ze niet. Als je met ze praat, en je gaat vragen stellen die het verhaal minder geil maken, kappen ze het meteen af en raken gefrustreerd. Ze vinden het meestal nieteens erg om niet geloofd te worden, maar ze moeten wel in hun geile roes kunnen blijven. Dat gaat prima als ze het onbegrepen prinsesje spelen, niet als je ongeile aspecten van hun verhaal aan gaat stippen.
Bijna iedereen heeft wel een seksuele reaktie op de verhalen die over prostitutie rondgaan. Soms sterk, vaak nietzo sterk, maar bijna altijd genoeg om het pikant te maken. En dat is een belangetje om te willen dat het waar is. Want de wereld wordt er net een stukje spannender van, en het is een fantasietje waar je aan alle kanten bijval voor hoort. Tegelijk is het ook vergezocht genoeg dat je niet bang hoeft te zijn dat het je echt overkomt. Ideaal vingermateriaal.
Gek
Je hebt mensen die geestelijk niet helemaal in orde zijn. Sommige mensen zijn geestelijk niet stabiel op een manier dat ze makkelijk heel ver gaan, zonder na te denken, impulsief, om een soort theater van hun leven te maken. Die verzinnen de heftigste verhalen over wat ze meegemaakt hebben, en worden door hun gekte gedwongen om van de ene crisis in de andere te springen.
Mijn collega's hebben het dan over borderliners. Ik vind het niet goed om zo'n medische diagnose te gebruiken als we niet weten dat de dokter dat ook echt heeft gezegd, maar het is wel een makkelijk etiket als je het over die mensen hebt. Die verzinnen ook vaak dingen over gedwongen prostitutie, en ze hebben natuurlijk een enorme klik met pooiers. Ookal zijn ze niet handig genoeg om die zelf te maken, of zelfs vast te houden.
Omdat ze zo instabiel zijn, worden ze makkelijk misbruikt door de zieligheidsindustrie. Die kan hun verhalen bijknippen om de UFO's, engelen, elfen, vorige levens, gesprekken met God en de spontaan genezen kanker en HIV eruit te halen, en heeft dan een heel gewillig boegbeeld dat bereid is om zich in het openbaar als een getraumatiseerd slachtoffer aan te stellen. Daar kunnen ze dan ooknog geld mee verdienen, want zo is het tegenwoordig opgezet om meer verhalen los te krijgen. Maar daar ga ik onder een ander kopje zo over door.
Die vrouwen doen kwaad, maar ik kan het ze niet kwalijk nemen. Ze zijn gewoon niet fris in hun hoofd, en ze hebben het heel zwaar. Ze verspreiden onzin en leugens, maar ze kunnen eigenlijk moeilijk anders. Door met de hype mee te gaan hebben ze iets heel zeldzaams gevonden, namelijk een wereldje dat netzo gek is als zijzelf, en waar ze zich in thuis kunnen voelen. Ik moet ze tegenspreken, maar niet van harte.
Afwentelen
De mythologie over loverboys, mensenhandel, prostitutie en misstanden is in de diepste pit een slachtoffercultus. Het gaat om een onontkoombaar slachtofferschap waar alle verantwoordelijkheid bij de kwade genius ligt. In casu de loverboy of pooier. Het slachtoffer kan in de meeste versies wel verweten worden dat ze niet bang genoeg is geweest, te onvoorzichtig, te geil, te weinig normvast volgens de antisexuele kant van de samenleving, maar niet dat ze zelf aanstichter is van haar slachtofferschap, namelijk het sexwerk dat ze verricht.
Je ziet dus ook genoeg mensen het verhaal over loverboys aangrijpen om van hun verantwoordelijkheden af te komen. Meiden die stiekem wat hoeren en worden betrapt kunnen vrijkomen van verstoting door hun omgeving door maar de schuld aan een loverboy te geven. Dat wil iedereen toch al liever van ze horen dan dat ze hun denkbeeld aan moeten passen, omdat iemand die ze kennen en als volledig mens zien kiest voor hoererij.
Maar ook de overheid doet dit graag. Iedere keer als die falen met hun beleid in de prostitutie is het niet omdat ze domme plannen tegen alle raad en wijsheid in hebben doorgedrukt, en er het lelijkste boeltje van hebben gemaakt. Het is omdat de pooiers zo slim en geslepen zijn, en de enorme ondergrondse macht van de seksindustrie die arme overheid heeft overrompeld. Het is in ieder geval niet hùn schuld. Kijk maar naar Utrecht, waar de exploitanten de schuld kregen van het wanbeleid van de gemeente.
Het ergste vind ik zelf de ouders die een moeilijke puberdochter niet in de hand kunnen houden, en dan maar vinden dat ze een loverboy moet hebben. Die smijten dat kind in de kaken van de zieligheidsindustrie omdat ze anders toe moeten geven dat ze niet om kunnen gaan met het pubergedrag van hun dochter, of met de resultaten van hun waardeloze opvoedwerk. Die wentelen het af op een loverboy waarvan ze weten dat hij niet bestaat, omdat ze weten dat ze er nooit op zullen worden aangekeken. En dat heeft ernstige gevolgen. Ook als het meisje niet hoert, trouwens.
Macht
Een hype, vooral eentje die niet echt op de feiten berust, en dus eentje die je met genoeg media-invloed zelf kan sturen, is een heel sterk machtsmiddel. Krijg je genoeg mensen zover dat ze er genoeg in geloven, dan kan je daarmee macht over ze uitoefenen, en met al die volgelingen krijg je ook macht over de rest. Het is een patroon dat je de hele geschiedenis terugziet. Ik heb het niet voor niets over heksenjachten.
De meest voorkomende vorm hiervan is meerijden op de hype. Luidkeels laten horen dat je het zo èrg vindt, en belijden dat je er tégen bent. Dan laat je zien hoe slagvaardig je wel niet bent, en hoe belangrijk je doelen zijn. Dan laat je zien dat je aan de kant van gerechtigheid staat, en er iets aan gaat doen. Vooral politici vinden deze heel leuk, want het klinkt zo stoer en er is geen afrekening aan het eind. Want het probleem bestaat niet.
Maar die politici die aanhaken zijn het grote gevaar niet. Er zijn politici die het vuur zo hoog mogelijk op proberen te stoken, om te laten zien dat zij in deze noodsituatie de helmstok móéten grijpen, en niet meer naar nuance kunnen kijken omdat het probleem anders de samenleving zal ondermijnen en overweldigen. Ze laten zich dan zien als de enigen die het probleem kunnen zien, en de enigen die het probleem aan durven pakken. Dus dat ze de vrije hand moeten krijgen, en de macht om die te gebruiken.
Die machtsspelletjes zijn al erg genoeg. Helaas zijn ze niet de ergste, want ze zijn vooral show. Het is bijvoorbeeld veel erger dat de politie telkens stilletjes meer bevoegdheden krijgt toegestopt, en de gemeentes steeds meer burgerrechten van hoeren mogen vertrappen. Dat gebruiken ze ook hardhandig, dus die bevoegdheden zijn bepaald geen papieren tijger. Politie, OM en gemeentes gebruiken de hype om macht naar zich toe te trekken, en worden niet gecontroleerd. Want iedereen kijkt alleen naar de hype.
Al die macht die de machthebbers gaan uitdelen blijft nieteens binnen de overheid. Kijk maar hoeveel macht de bedrijven van de reddingsindustrie krijgen toegestopt. Je ziet hoe anti-prostitutie-mensen tot officiële rapporteurs worden verklaard die boven toezicht staan en de enige officiële bron van kennis over mensenhandel zijn, hoe zieligheidsbedrijven worden verklaard tot officiële behandelcentra die bovendien hun eigen vlees mogen keuren, of hoe de normen en kennis over hoe hoererij werkt voor de overheid worden gesteld door zieligheidsbedrijven die zo macht over hun slachtvee krijgen, om hun moraal te kunnen botvieren.
Geld
De grootste drijfveer voor de grootste krachten in het opstoken van de hetze tegen hoeren is geld. Dat zal niemand verbazen. Geld is voor meerdere groepen de reden om het hele misstandencircus op te tuigen, en ze schurken dankbaar tegen elkaar aan, want ze verdienen allemaal aan de samenwerking. Sommige wel meer dan anderen, maar dat heb je altijd.
Ten eerste maar de overheid. Die komt soms met een enorme actie tegen hoeren, en wil ons wegjagen. Daar zit politiek gewin achter, vooral om de godsdienstige partijen een morele kluif toe te stoppen. Maar gemeentes hebben meestal een andere reden. Den Haag is er heel eerlijk over, die willen de hoeren verjagen om het vastgoed in de buurt duurder te maken. Maar Amsterdam wil ook de hoeren weg om de Wallen "economisch hoogwaardig" te maken. En Utrecht begon pas met totale vernietiging van de aanloopprostitutie toen er een vastgoed-buitenkansje ontstond waar de meiden zaten.
Vastgoed is ook altijd een belangrijk iets als je met de buurtbewoners temaken krijgt. Die hebben hun huizen goedkoop kunnen kopen omdat er hoeren in de buurt zitten, want die drukken door het stigma de huizenprijzen neer. Die zien hun huizen dan een ton duurder worden als die hoeren maar weg zouden zijn. Dat komt meestal niet uit, omdat de verloedering die je krijgt als je hoeren wegjaagt de prijs netzogoed in laat zakken, maar ze hebben glimmende Eurotekens in hun ogen.
Het staat niet goed als de buurtbewoners zouden zeggen dat ze de hoeren wegwillen om er geld aan te verdienen, dus komen ze meestal met hele verhalen over misstanden die ze niet kunnen verdragen, misdaad die gek genoeg nooit te vinden is, en overlast waar je ook grote vraagtekens bij kan zetten. Dat geloven mensen toch wel over hoeren, dus dat is een manier om toch je zin te krijgen.
Maar ook veel meiden die tranen met tuiten huilen voor de rechtbanken, en meegaan met de pooierfantasie van het OM doen dat voor het geld. Die weten evengoed dat het onzin is, en ze een onmogelijk verhaal aan het vertellen zijn, maar de rechter weet niet beter en stopt ze tonnen schadevergoeding toe. Veel meer dan ze ooit echt verdiend hebben. Als die zich niet als boegbeeld laten gebruiken krijgen ze geen cent. Het is oneerlijk, maar oplichters heb je nou eenmaal.
Uitstapprogramma's worden met miljoenen Euro's gesubsidieerd, op initiatief van Christelijke partijen, aan Christelijke evangelisatie-organisaties, en met haast geen toezicht. Die uitstapprogramma's geven je geen schijn van kans op een beter leven, dus niemand taalt ernaar. De meiden die denken dat het wat kan zijn stoppen meestal met de uitstap zodra ze kunnen, want er zitten haken en ogen aan kappen. Toch vreet het geld en is de politieke wil om er meer geld in te stoppen enorm.
En tenslotte heb je de grootste fabriek van zielige verhalen: de zieligheidsindustrie. Dat is een industrie waar jaarlijks tientallen miljoenen Euro's doorheen worden gedraaid, en dat geld is eigenlijk alleen brutowinst. Ze worden gezien als edele goede doelen die boven verdenking staan, maar intussen komen ze alleen met bij elkaar gelogen reclamepraatjes die de onderbuik kietelen en mensen een horrorverhaal brengen over dingen die nooit echt bestaan.
Daar worden meiden opgesloten en onderworpen aan morele hersenspoeling, terwijl de zorgverzekeraars betalen voor de behandeling, de gemeente, provincie en het rijk subsidie geven, en de pers vroom elk reclameverhaaltje, hoe onzinnig ook, doorzet alsof het nieuws is. Als die clubs willen uitbreiden, moeten ze daarvoor wel de morele paniek groter maken. Dus dat gebeurt, en de mensen slikken het. Want waarom zouden al die mensen liegen over zoiets ergs als prostitutiemisstanden?
Zieligheidsindustrie heb je in het groot, met officiële lobby-instanties en hun eigen gevangenissen, maar ook in het klein. Dan gaat het soms om "loverboy-voorlichting" waar onderhuids hitsige verhaaltjes aan kinderen wordt verkocht, maar vooral veel boeken en boekjes over bizarre misstanden. Weliswaar blijft van zo'n boekje niets over als je een kritisch oog erop laat vallen, maar omdat ze gelezen worden voor porno valt niemand daarover. Het is gewoon even geld verdienen, want het verkoopt steevast goed.
En ik zal vast nog wel motivaties gemist hebben. Dus je wil weten waar de verhalen vandaankomen? Hier heb je wat overzicht. De rest van mijn antwoordstukjes gaat in op de aspecten van de verhalen zèlf, en waarom ze niet kloppen. Want ik weet ookwel dat alleen zeggen wat de motivatie van je tegenstanders is, nog niets doet aan de dingen die ze betogen. Ik zal alles moeten beargumenteren. Ik heb immers geen trouwe papegaaien in de pers.
Het antwoord is dus: Er zijn heel veel redenen die mensen hebben om verhalen op te hangen over sekswerk, en omdat ze weten dat we in de maatschappij een hele onzekere en ongewenste positie hebben, wordt er niet naar ons geluisterd en weten ze dat ze kunnen zeggen wat ze willen. En ookal weten ze allemaal dat hun echte motivaties te egoïstisch, bekrompen of kinderachtig overkomen, ze weten ook dat ze met de mensenhandelmythologie hun zin wel krijgen. Dus die gebruiken ze graag als stok om mee te slaan.
Oorspronkelijk heette dit stukje "Antwoord op: Waarom zouden ze liegen?" Die titel heb ik geschrapt, omdat ik weet dat mijn antwoordstukjes worden gebruikt in discussies, en met het woord "liegen" in de titel zal je zien dat er veel mensen al zo gekwetst en opgefokt raken, dat ze niet meer verder lezen. Dus danmaar deze titel, die me eigenlijk veel minder bevalt. Want het gaat er eigenlijk om dat er wordt gelogen. En waarom.
De media zijn vergeven van de ellendeverhalen. De rechtbanken ook, en de hele overheid preekt het ellendeverhaal. Mensen worden ermee omgeven en doordrenkt, dus het is niet raar dat iedereen die geen ervaring heeft met hoererij gewoon honderd procent het verhaal over enorme misstanden en toverpooierij slikt. En als je ze uitlegt dat het niet klopt, en gewoon niet kàn, krijg je meestal de vraag: "Maar waarom hoor ik dan altijd..."
Natuurlijk is dat soms gewoon een heel eerlijke vraag, en daar moet ik ook een antwoord op hebben. Daarom heb ik daar goed in gewroet, want ik kan wel gaan kijken naar wat ik dènk dat erachterzit, maar dat is niet eerlijk. Ik heb dus, samen met mijn helpersgroepje, flink wat mensen stevig aan de tand gevoeld over hun motivaties om onzin over onze beroepsgroep te verkopen.
Dat heeft flink voeten in de aarde gehad. Het is heel veel werk om mensen zover te krijgen om hun motivaties te laten zien, en ze doen er veel aan om je bij de neus te nemen. Want de motivaties die ze noemen zijn altijd dat ze zich zorgen maken over die arme misleide geknakte verslaafde meisjes die er eigenlijk niet voor kiezen en natuurlijk liegen over hun motivaties, ookal zijn ze nog zo ongelukkig met hun vieze, traumatische werk. Ze weten gewoon niet beter. Nou ja, daar heb ik al genoeg over geschreven, lees de koppelingen in de vorige zinnen maar na.
De grootste groep mensen brengt de verhalen niet in omloop, maar huilt gewoon met de wolven mee. Dat is ronduit de meerderheid, en dat zijn de mensen die nog overtuigd zouden kunnen worden door argumenten, en door ze voor te lichten. Die mensen zijn namelijk danwel misleid, maar ze zijn meestal gewoon eerlijk, ookal vindt niemand het leuk om te zien dat ze zich jaren voor schut hebben gezet met onzinverhalen.
Je komt vooral de volgende redenen tegen bij de mensen die een beetje meelopen:
Ik ben geen hoer!
Veel vrouwen zetten zich af tegen hoerzijn. Je ziet dat vooral bij vrouwen die het ongemakkelijke gevoel hebben dat ze misschien ooit met ons op één hoop zullen worden geveegd. Promiscue meiden, sugarbabies, soms zelfs pornoactrices, de hele whorearchy komt langs. Maar gek genoeg ook juist vrouwen in Islamitische gewaden, streng Christelijke vrouwen en anders-seksuelen hebben hier de neiging van.
Om zich af te zetten spreken ze dus het kwaad van ons dat ze overal om zich heen horen, en laten zo zien dat ze zich niet bij ons aansluiten. Die mensen hebben verder helemaal geen interesse in ons, maar ze willen niet meegenomen worden alsof ze bij ons horen, en daar zijn ze op de ene of andere manier kennelijk bang voor. Het is jammer dat die angst ertoe moet leiden dat ze ons helpen stigmatiseren.
Ik ben geen hoerenloper!
Heel veel mannen hebben weleens seksuele diensten aangeschaft. Alleen al uit nieuwsgierigheid, maar meestal gewoon omdat ze er zin in hebben. Maar ze weten ook heel goed dat die mannen gestigmatiseerd worden. Voor mannen buiten de industrie die niet meedoen aan de hetze is het heel snel gedacht dat die misschien niet meehetzen omdat ze zèlf graag af en toe eens uitspatten met een hoer.
Daarom is je niet tegen de hoererij uitspreken "verdacht." En weinig mannen die dat niet weten. Als die iets genuanceerds zeggen over prostitutie, of gewoon iets niet-negatiefs, wordt er meteen scheef gekeken en moeten ze gaan uitleggen dat ze spreken uit principe, en vooral niet omdat ze klant bij ons zijn. Gewoon meepraten met de hetze tegen hoererij is een veel makkelijkere manier om niet zelf verdacht te zijn.
Ik ben geen wegkijker!
Er wordt vaak opgeroepen om niet "weg te kijken" van onrecht en misstanden. Dat is raar, want mensen komen natuurlijk eigenlijk niets tegen aan misstanden, anders zagen wij die van binnen het werk wel eerder. Het enige wat ze te zien krijgen waar ze op kunnen handelen is aansporingen om geld te geven aan de zieligheidsindustrie. Het is dus duidelijk dat het erom gaat dat mensen niet mogen wegkijken van de reclame voor de zieligheidsorganisaties. Iets anders ìs er niet om van weg te kijken.
Maar wegkijken klinkt zo hard. Het klinkt alsof je doet of je neus bloedt, terwijl er voor je ogen verschrikkelijke dingen met zwakke mensen gebeuren. Niemand wil zo iemand zijn. Dus doen ze maar gewoon mee, ookal hebben ze zelf geen idee wat er aan de hand is. Het kost ze een paar duiten, maar ze denken dat die goed worden besteed. Dan kunnen ze weer zonder schuldgevoel door, want ze zijn niet onverschillig geweest.
Stoer doen
Dit zie je veel bij opiniemakers in kranten, en bij mensen die graag ongenuanceerd doen over politiek. Mensen die houden van crimefighten, van de botte bijl, van geen rekening houden met de nuance. Die er prat op gaan dat ze zich van dat soort dingen niets aantrekken. Mensen die graag streng doen, en houden van autoriteit, zolang zij tenminste bij die autoriteit mogen horen. Mensen die graag stoer doen, en zich groot maken.
Ookal vinden ze het vanwege het simpele denkbeeld een veilig onderwerp om lekker stoer over te doen, en is sekswerk sowieso voer voor crimefighters, moraalridders en andere populisten, toch blijven ze liever op een afstandje. Ze gaan zich er niet in verdiepen, en als je ze aanspreekt komt er na wat bars gebrom niets meer uit. Ze hebben immers geen argumenten, en rekenen er ook niet op dat ze ooit op hun woorden zullen worden aangekeken. Laat staan gecontroleerd.
Nadat ze merken dat ze geen poot hebben om op te staan nemen ze geen woord terug, en gaan ze ook niet op zoek naar de waarheid. Moraalridders hebben namelijk geen echte ridderlijkheid. Als je je niet laat afblaffen, hebben ze niets anders dan te doen alsof je oneerlijk bent door ze met hun eigen woorden te confronteren. Meestal wordt het dan gegrien over dat ze toch recht hebben op hun mening.
Die mening is niet waar het om gaat. Het gaat ze om hun eigen stoerdoen. Jij bent alleen een makkelijk iets om streng over te zijn, en om bot en afwijzend te behandelen. Als het een andere tijd was, waarin hoeren minder veracht werden, dan zouden ze hetzelfde over een andere groep doen, en de hoeren niet interessant vinden. We zijn niet echt het onderwerp van de discussie. We zijn het achtergrondplaatje voor de stoerdoenerij.
Ik ga geen ruzie zoeken met autoriteit
De hetze over hoererij komt niet van de roddels aan de biljarttafel, of langs het tuinhek bij het was ophangen. Het nieuws staat er bol van, actualiteitenprogramma's meten het breed uit, het OM en politie doen een duit in het zakje, en ook op scholen krijgen leerlingen het ingeprent. Wie ben jij dan, als iemand die niet beroemd is van TV, om daar tegenin te gaan? En als iemand je dan daarop aanspreekt, vraagt die eigenlijk iets onredelijks van je.
Helaas is niet iedereen die de hetze predikt een meeloper.
Een veel kleinere groep is de mensen die actief bezigzijn om alle gruwelverhalen over ellende in de hoererij te verspreiden. Meestal door het zonder een echte aanleiding te herhalen, maar soms ook door ze te bewerken of helemaal nieuw te verzinnen. Dat is een groep die je nooit zal kunnen overtuigen met argumenten, want die wìllen helemaal niet denken over wat ze doen, die willen gewoon dat hun verhaal geloofd wordt. Maar ook van die mensen is het nuttig om te weten waar hun gedrag vandaankomt.
Niet alleen om te begrijpen waarom ze zoveel haat en schadelijke onwaarheden verspreiden, maar ook om een beetje te kunnen voorspellen wat het volgende wordt, en wat ze ermee gaan doen. Op die manier kan je makkelijker ingaan op wat er gebeurt, en weet je waar je je voor moet beschermen. En natuurlijk is het nuttig om te weten welke dingen je toch nooit voorelkaar gaat krijgen met iemand.
Deze groep heeft veel meer redenen om te doen wat ze doen:
Xenofobie: Hoeren zijn aliens
Ik schreef hier al over mensen die zich niet kunnen inleven in de motivaties en waarden van andere mensen. Die zien je als een ééndimensionale karikatuur die ze als fout en bedreigend ervaren. Ze zien je niet als menselijk, ze ontmenselijken je, en dus vinden ze je een onmens. Dat je bestaat, daar worden ze overstuur en boos van. Ook omdat je de draak steekt met hun plaatje van de wereld door te bestáán. Dus gaan ze verhalen verkopen over hoe jij fout bent en hun eigen wereldbeeld erdoor drukken.
Xenofobie: Buitenlandse meiden
Een groot gedeelte van de sexwerkers zijn buitenlandse meiden die hier komen cashen. De enigen die daar echt een probleem van hebben zijn wij, maar wij zijn niet de mensen die het het meeste dwarszit. Er zijn mensen die echt zitten te tandenknarsen bij het idee dat er buitenlandse meiden komen die hier grof geld verdienen en daarmee terug naar huis gaan. Gewoon omdat ze buitenlandse meiden zijn, en "hier niet horen."
Xenofobie: Buitenlandse mannen
Ook een veelvoorkomende soort van xenofobie, de hoererij geeft buitenlandse mannen toegang tot "onze vrouwen." Dat is natuurlijk het meest logisch als je denkt aan Nederlandse hoeren die buitenlandse mannen ontvangen, maar meestal zetten ze het toch meer in het voetlicht dat die buitenlandse mannen dominante pooiers zijn die hun meisjes verkrachten. Dat is makkelijker als onrecht neer te zetten, ookal is het gevoel erachter wel hetzelfde.
Schandaal
Mensen maken zich graag lekker boos. Kijk maar in de kranten naar wat het meest naar boven komt, en waarvan de koppen worden gemaakt. Dingen om je zorgen over te maken zijn niet populair, dingen die je moet weten omdat je er je voordeel mee kan doen zie je nauwelijks. Gewoon informatie om je wereldbeeld groter te maken is iets waarvoor je naar tijdschriften moet, want in de krant vind je dat niet. Boosmakerij wel, lekker opgeroepen worden door "jouw soort mensen" in jouw krant om je af te zetten.
Ik schreef hierboven al over stukjes xenofobie, maar die zijn onderdeel van iets groters. Mensen voelen zich graag onderdeel van een groep, en die groep moet afgezet worden tegen andere groepen. En dat afzetten gaat het beste als je die andere groep van iets kan beschuldigen waar je lekker boos van wordt. Een groot onrecht, dat zo groot is dat je er geen nuance meer bij nodighebt. Zoals moderne slavernij of verkrachting ofzo.
Het is ook een heel praktisch iets, als je van jezelf weet dat je ook geen heilige bent, om een andere groep aan te kunnen wijzen die èrger moet worden aangepakt dan jij. Die hebben dan voorrang, en jij komt lekker weg met wat je doet totdat het "ergere" probleem helemaal is uitgeroeid. En als je ooit bang bent dat je aan de beurt komt, kan je eroverheen schreeuwen met beschuldigingen dat iemand die naar jou kijkt, het ergere probleem verwaarloost.
Maar vooral is het gewoon een lekker gevoel om ergens boos over te zijn, en je daardoor rechtvaardig te voelen. Of je dat nou tentoonstelt of niet. Mensen zijn zo bezig met onzekerheden, dat het gefocuste en krachtige van boosheid heel lekker voelt. Het jaagt de onzekerheden weg, en het geeft je het gevoel dat jij niet veroordeeld en opgejaagd kan worden, want jij hoort bij de oordelers en opjagers. Lekker veilig.
Dat is mijn idee ervan, als ik kijk naar mensen die deze motivatie gebruiken om het stigma lekker op te porren. Maar onderzoek zegt weer wat anders, dat zegt dat door je op te winden over een immoraliteit van een ander, je schuldgevoelens over je eigen immoraliteit sust. Dan zijn wij de zondenbok voor alle seksuele dingen die mensen niet van zichzelf accepteren. Zoals altijd eigenlijk.
Godsdienst
God houdt volgens een boel gelovigen niet van hoeren, en daarom willen ze dat we verdreven en verdelgd worden. In de Bijbel staat inderdaad een boel lelijks over hoeren, vooral als dat dochters van Levieten zijn, en worden we niet echt positief besproken. Als Israël weereens lak aan de wetten Gods heeft, wordt het volk door de Richteren vergeleken met een hoer, en dat is niet positief.
Aan de andere kant heeft Jezus wel gezegd dat hoeren en tollenaars de eersten zullen zijn om tot het Paradijs in te gaan, wordt in Spreuken 6 uitgelegd dat je beter naar een hoer kan gaan dan dat je door seksuele frustratie andere dingen gaat doen, en was het voor de Here geen probleem bij Rahab, Tamar, Maria Magdalena, de moeder van Jephta, de vrouw van Hosea, en ga zo maar door. De Bijbel is veel genuanceerder over ons dan de Christenen. Maar de godsdienstige weerstand komt niet omdat ze zich druk liggen te maken over wat de Here ervan vindt.
Het gaat er meer om dat gelovigen van de grote geloven seks zien als iets gevaarlijks, wat zondig is en wat je verbond met God in gevaar brengt. Het mag alleen in het huwelijk, en dan mag je er van genieten, terwijl je ergens ook wel voelt dat je nu iets doet wat je bij uitzondering gegund wordt. Het is in hun ogen spelen met vuur, ookal kunnen ze niet met iets realistisch komen om te argumenteren waarom je je zou branden als je je niet zo stijf gefrustreerd hield. Daar komt alleen onzin bij kijken.
En de hoer is dan natuurlijk de verleidster die nette gelovige mannen tot de zonde brengt. De vrouwelijke seksualiteit op zijn meest onbeheerst. Dat je met seks je partner bevlekt, dat het gevaarlijk is, en dat het een soort schending van de persoon is, dat zit er in het geloof heel diep in. Dus je wordt verleid om iets heel ergs aan te doen aan iemand, en dat is zondig, verwarrend, en als het toch goedgaat is dat een grote schok voor je geloof. En dus slecht.
Feminisme
Feminisme is een naam voor een heleboel geloven, clubjes en politieke stromingen, die nogal verschillen onderling. Er is maar één overeenkomst, en dat is dat ze vinden dat de mannenmaatschappij vrouwen benadeelt. Daar heb ik al over geschreven, dus dat doe ik niet nog een keer. Alles wordt in dat plaatje ingepast, en wat is er nou een groter spanningsveld tussen mannen en vrouwen dan seks?
De belangrijkste manier die je bij feministisch gemotiveerde mensen tegenkomt dat ze tegen ons aankijken, is dat ze afschuw voelen of angst hebben voor mannelijk seksueel gedrag. Veelteveel mensen hebben toch al het idee dat mannen heel sterk moeten worden afgeremd en afgekeurd in hun seksualiteit, en dan is het idee dat ze de dienst kunnen kopen om met iemand te rollebollen die dat niet afremt heel eng. En dat vullen ze maar wat graag voor ons in.
Binnen veel stromingen van het feminisme geldt "het persoonlijke is politiek," dus dat het een persoonlijke keus voor jou en je klant is, en je er niemand mee lastigvalt, vinden ze geen reden om zich er niet mee te bemoeien. Het is hun zaak, want het gaat over feminisme, en ze voelen zich er niet lekker bij dat je dat doet, want ze krijgen de kriebels als ze het bij zichzelf voorstellen. Ze willen dat gewoon niet in hun wereld.
Daar komen soms hele filosofische bouwsels bij, zoals dat je met seks verkopen vrouwen makkelijker te verkrachten maakt. Of dat mannen ingeprent wordt hoe ze met vrouwen om moeten gaan doordat ze denken dat ze recht hebben op seks, als het te koop is. Dat wordt in de massamedia vroom verspreid zonder kritiek. Uiteindelijk zijn het allemaal zorgen over of de mannelijke seksualiteit wel genoeg ingedamd wordt. Want die moet beheerst, en mag niet de kans krijgen om te doen wat hij wil.
Zo gaat het ook met pikstraf. Vrouwen die hun man met seks chanteren, dat wordt binnen veel vormen van feminisme gezien als iets positiefs. De vrouw heeft de beheersing en de macht, de man moet kruipen omdat zijn seksualiteit hem dwingt een uitweg te zoeken. Als een man daaraan kan ontsnappen is het hek van de dam. Bovendien staat de pikstrafster dan voor schut als een frigide trut, en dat draait de rollen toch wel heel erg om.
Maar een hele belangrijke, die veel gegraaf heeft gekost, is dat de hoererij een belangrijk basisbeeld van het feminisme tegenspreekt. We laten zien dat we met een heel seksuele vrouwelijkheid het spel beheersen, dat we mannen zich aan onze regels laten houden, dat we economisch onafhankelijk kunnen zijn door onze vrouwelijkheid, en dat graaft de grond weg onder het idee van een slachtofferschap van vrouwen tegenover mannen. Wij laten zien dat vrouwelijkheid macht heeft, en op een manier die de feministen liever als slachtofferschap willen zien.
Moralisme
Zowel feminisme als godsdienst zijn moralistische stromingen, maar ik heb ze eerst even apart behandeld, omdat ze toch wel wat eigen aandacht moeten. Maar er zijn meer moralistische dingen die mensen ertoe brengen om onzin over ons te gaan verkopen, en die komen breder voor dan alleen bij die twee groepen. Dus dat doe ik even onder een apart kopje, anders krijg je dit allemaal twee keer hetzelfde bij die stromingen.
Het zit alle soorten moralisme dwars dat seks niet zo makkelijk beschikbaar mag zijn. Het hoort moeilijk te zijn, want het is gevaarlijk[angst] en er zijn nietvoorniets zoveel maatschappelijke regeltjes over. En regels zijn regels, wie ben jij dan om je daar niets van aan te trekken? We kennen allemaal wel die kinderen die vroeger op het schoolplein al tegen iedereen gilden dat er vanalles niet mocht, en de regeltjes van elk spel gingen beslissen. Die gaan dat alleen subtieler doen als ze opgroeien.
Je hoort zelfs dat de moeilijkheid om seks te krijgen de waardigheid van de vrouw bepaalt. Dat zeggen ze nooit zo, want dan hoor je hoe bezopen het is, maar je hoeft alleenmaar mijn stukje over waardigheid terug te lezen om te snappen hoe dat werkt. Dan komen ze met omslachtige manieren om hetzelfde te zeggen, met verhalen over de waarde van personen en de integriteit van mensen.
Moralisten blijven binnen hun comfortzone. Dat is de basis van veel moralisme. Die hebben een kringetje van gedrag, dingen en mensen waarmee ze op hun gemak zijn, en waarvan ze kunnen vertrouwen dat die beheersbaar blijven binnen de kaders waar de moralist mee om kan gaan. Accepteren dat er meer is, of dat dingen buiten hun kringetje ook moeten kunnen, voelen ze alsof ze buiten hun comfortzone zullen worden getrokken, en dat ze dan in een chaos terechtkomen waar ze niet mee om zullen kunnen gaan.
Dat hoor je vaak in de uitspraken van moralisten. Die denken dat je naar de beesten gaat als je je niet aan hun moraal houdt, dat de samenleving afbreekt, dat je in een soort apocalyptische wereld terechtkomt als hun moraal niet meer de baas is. Dat het bloed dan door de straten loopt, dat iedereen opeens bi wordt, en dat de rest met beesten ligt te neuken in de creche. Maar dan in kleine stapjes, om niet te gek over te komen. Want ze weten wel dat hun gevoel anders uitgelachen wordt.
Zelfs als het geen risico is dat we echt geaccepteerd gaan worden, of dat de wereld echt verandert in een hellepoel of mancave, worden we alsnog hard bestreden. Want onderin al dat moralisme zit telkens dat die moralisten het niet eerlijk vinden dat wij dingen doen die zij niet durven, kunnen, of mogen van de regels die ze voor zichzelf hebben. Die zijn jaloers en voelen zich gepasseerd. En als wij gewoon opgeruimd worden, dan is er niets meer om zich door gepasseerd te voelen, en dan zijn ze weer gerust. Het is als een mand vol krabben, waarbij de krab die ontsnapt door de rest wordt teruggetrokken.
Moralisten voelen zich alsof ze de moraal in pacht hebben. En dat zij het recht hebben jou die moraal op te leggen, want hij is de èchte, énige moraal. En als jij daar tegeningaat, of zelfsmaar niet in méégaat, dan doe je een onrecht aan die moralist, en ben je hem aan het aanvallen. Dan is de moralist boos en verontwaardigd, en vindt dat jij straf moet. Als jij bestaat terwijl je niet in zijn moraal past, ben jij een boef die hem door te bestáán al onrecht aandoet, en moet je veroordeeld worden. Liefst in de rechtbank.
Macho's
Je zou het bij alle kritiek van de feministen haast niet geloven, maar juist de macho's waarover ze klagen dat we die zo in de kaart spelen hebben ook flink wrok tegen hoeren. Dat steken ze ook niet onder stoelen of banken, luister maareens naar hoe ze over ons praten. Macho's vinden het namelijk maar niets dat wij wel seksuele diensten willen verkópen, maar ons niet gratis door hem laten bespringen omdat hij zo'n onweerstaanbare macho is.
Betalen voor seks vinden ze een nederlaag. Het is zo in tegenspraak met hun idee dat ze met hun mannelijke dominante gedrag ook ons echt kunnen domineren en tot seks kunnen brengen. Wij moeten in aanbidding naar hen toekomen. Dat we er zijn, en dat we ze zeker wel aanspreken met onze verleidelijkheid en met dat we van wanten weten, vinden ze een uitlokking, en dat we dan alleen ketsen op onze eigen regeltjes vinden ze zelfs een schending. Die voelen zich daardoor misbrúíkt. Je lacht je rot.
Held willen zijn
Er zijn veel rebels without a cause die maar wàt graag een held zouden willen zijn. Maar dan wel op een manier die ze uitkomt, en die bij hun interesses past, en bij iets wat moreel heel duidelijk is en dus niet allemaal moeilijke genuanceerde aspecten heeft, want dan is het moeilijker om de goeie kant gekozen te hebben, die sociaal onaantastbaar is. Want het moet wel makkelijk zijn.
Dan is zielige meisjes die door brute mannen meedogenloos in massaverkrachtingen worden gedwongen natuurlijk een énig Goed Doel. Het is theatraal, sexy, duidelijk, het is niet gevaarlijk, ook niet dat je per ongeluk een racist, islamofoob of seksist bent, en vooral kan je er altijd een versie van vinden die je aanspreekt, want de mensenhandelmythologie verandert met de mode mee en laat zich best een beetje aanpassen om bij je morele outfit te passen.
Meestal gaan die mensen zich dan in het zonnetje laten zetten om geld in te zamelen voor een reddingsbedrijf, maar anderen gaan weer awareness verspreiden. Dus belijden dat ze geloven in de mensenhandelmythe, en daar tégen zijn. Die zijn helden door de maatschappij te laten zien dat ze vromer belijden dan gemiddeld, en dat iedereen een voorbeeld aan ze zou moeten nemen.
Deze mensen zijn in de publieke opinie al een probleem, maar vallen in het niet bij mensen in politie, OM en andere overheidsinstellingen die zo in het leven staan. Want die hebben echt macht, en gaan mensen kapotmaken in hun Don Quichot akties. Die combineren dat heel vaak met andere motivaties uit deze lijst, en zijn heel verbeten hun macht aan het gebruiken om binnen hun eigen mythologie te scoren, en tegelijk ons te straffen dat we niet genoeg ons aan hun mythologie houden. Dat zijn fascinerend enge mensen.
Geil
Er is niets mis met verkrachtingsfantasietjes, er is niets mis met geil worden van verhalen over slavinnetjes die gedwongen worden om seks te hebben. Dat zijn normale dingen om over te fantaseren, het moet alleen niet iets worden dat je echt doet. Echt iets doen met fantasietjes over andere mensen kwaad doen gaat over een grens heen waarbij je niet meer bezigbent met iets voor jezelf, maar andere mensen dupeert.
Bijvoorbeeld doordat je je fantasietje veel lekkerder vindt als de maatschappij met je meegelooft, omdat jij het dan ook makkelijker vindt om er helemaal in te duiken. Dat is niet fout op dezelfde maníér als wanneer je een verkrachtingsfantasie in een verkrachting omzet, maar wel om dezelfde réden. Je gaat om je eigen geile plezier een ander kwaad doen, of in dit geval meehelpen aan de maatschappij die een hele groep mensen kwaaddoet.
Dat geldt evengoed voor meiden die het lekker vinden om te zwelgen in een slachtofferrol, en dat buiten de slaapkamer laten komen. Er is niets mis met je lekker laten slachtofferen als je er geil van wordt, maar als je dan dat ooknog naar de buitenwereld gaat spelen, die denken dat het wáár is, dan krijg je dat jouw verhaal wordt gebruikt om mensen aan banden te proberen te leggen.
Helaas zijn er bestwel meiden die dat doen. Die vinden dat geil, en verder kijken ze niet. Als je met ze praat, en je gaat vragen stellen die het verhaal minder geil maken, kappen ze het meteen af en raken gefrustreerd. Ze vinden het meestal nieteens erg om niet geloofd te worden, maar ze moeten wel in hun geile roes kunnen blijven. Dat gaat prima als ze het onbegrepen prinsesje spelen, niet als je ongeile aspecten van hun verhaal aan gaat stippen.
Bijna iedereen heeft wel een seksuele reaktie op de verhalen die over prostitutie rondgaan. Soms sterk, vaak nietzo sterk, maar bijna altijd genoeg om het pikant te maken. En dat is een belangetje om te willen dat het waar is. Want de wereld wordt er net een stukje spannender van, en het is een fantasietje waar je aan alle kanten bijval voor hoort. Tegelijk is het ook vergezocht genoeg dat je niet bang hoeft te zijn dat het je echt overkomt. Ideaal vingermateriaal.
Gek
Je hebt mensen die geestelijk niet helemaal in orde zijn. Sommige mensen zijn geestelijk niet stabiel op een manier dat ze makkelijk heel ver gaan, zonder na te denken, impulsief, om een soort theater van hun leven te maken. Die verzinnen de heftigste verhalen over wat ze meegemaakt hebben, en worden door hun gekte gedwongen om van de ene crisis in de andere te springen.
Mijn collega's hebben het dan over borderliners. Ik vind het niet goed om zo'n medische diagnose te gebruiken als we niet weten dat de dokter dat ook echt heeft gezegd, maar het is wel een makkelijk etiket als je het over die mensen hebt. Die verzinnen ook vaak dingen over gedwongen prostitutie, en ze hebben natuurlijk een enorme klik met pooiers. Ookal zijn ze niet handig genoeg om die zelf te maken, of zelfs vast te houden.
Omdat ze zo instabiel zijn, worden ze makkelijk misbruikt door de zieligheidsindustrie. Die kan hun verhalen bijknippen om de UFO's, engelen, elfen, vorige levens, gesprekken met God en de spontaan genezen kanker en HIV eruit te halen, en heeft dan een heel gewillig boegbeeld dat bereid is om zich in het openbaar als een getraumatiseerd slachtoffer aan te stellen. Daar kunnen ze dan ooknog geld mee verdienen, want zo is het tegenwoordig opgezet om meer verhalen los te krijgen. Maar daar ga ik onder een ander kopje zo over door.
Die vrouwen doen kwaad, maar ik kan het ze niet kwalijk nemen. Ze zijn gewoon niet fris in hun hoofd, en ze hebben het heel zwaar. Ze verspreiden onzin en leugens, maar ze kunnen eigenlijk moeilijk anders. Door met de hype mee te gaan hebben ze iets heel zeldzaams gevonden, namelijk een wereldje dat netzo gek is als zijzelf, en waar ze zich in thuis kunnen voelen. Ik moet ze tegenspreken, maar niet van harte.
Afwentelen
De mythologie over loverboys, mensenhandel, prostitutie en misstanden is in de diepste pit een slachtoffercultus. Het gaat om een onontkoombaar slachtofferschap waar alle verantwoordelijkheid bij de kwade genius ligt. In casu de loverboy of pooier. Het slachtoffer kan in de meeste versies wel verweten worden dat ze niet bang genoeg is geweest, te onvoorzichtig, te geil, te weinig normvast volgens de antisexuele kant van de samenleving, maar niet dat ze zelf aanstichter is van haar slachtofferschap, namelijk het sexwerk dat ze verricht.
Je ziet dus ook genoeg mensen het verhaal over loverboys aangrijpen om van hun verantwoordelijkheden af te komen. Meiden die stiekem wat hoeren en worden betrapt kunnen vrijkomen van verstoting door hun omgeving door maar de schuld aan een loverboy te geven. Dat wil iedereen toch al liever van ze horen dan dat ze hun denkbeeld aan moeten passen, omdat iemand die ze kennen en als volledig mens zien kiest voor hoererij.
Maar ook de overheid doet dit graag. Iedere keer als die falen met hun beleid in de prostitutie is het niet omdat ze domme plannen tegen alle raad en wijsheid in hebben doorgedrukt, en er het lelijkste boeltje van hebben gemaakt. Het is omdat de pooiers zo slim en geslepen zijn, en de enorme ondergrondse macht van de seksindustrie die arme overheid heeft overrompeld. Het is in ieder geval niet hùn schuld. Kijk maar naar Utrecht, waar de exploitanten de schuld kregen van het wanbeleid van de gemeente.
Het ergste vind ik zelf de ouders die een moeilijke puberdochter niet in de hand kunnen houden, en dan maar vinden dat ze een loverboy moet hebben. Die smijten dat kind in de kaken van de zieligheidsindustrie omdat ze anders toe moeten geven dat ze niet om kunnen gaan met het pubergedrag van hun dochter, of met de resultaten van hun waardeloze opvoedwerk. Die wentelen het af op een loverboy waarvan ze weten dat hij niet bestaat, omdat ze weten dat ze er nooit op zullen worden aangekeken. En dat heeft ernstige gevolgen. Ook als het meisje niet hoert, trouwens.
Macht
Een hype, vooral eentje die niet echt op de feiten berust, en dus eentje die je met genoeg media-invloed zelf kan sturen, is een heel sterk machtsmiddel. Krijg je genoeg mensen zover dat ze er genoeg in geloven, dan kan je daarmee macht over ze uitoefenen, en met al die volgelingen krijg je ook macht over de rest. Het is een patroon dat je de hele geschiedenis terugziet. Ik heb het niet voor niets over heksenjachten.
De meest voorkomende vorm hiervan is meerijden op de hype. Luidkeels laten horen dat je het zo èrg vindt, en belijden dat je er tégen bent. Dan laat je zien hoe slagvaardig je wel niet bent, en hoe belangrijk je doelen zijn. Dan laat je zien dat je aan de kant van gerechtigheid staat, en er iets aan gaat doen. Vooral politici vinden deze heel leuk, want het klinkt zo stoer en er is geen afrekening aan het eind. Want het probleem bestaat niet.
Maar die politici die aanhaken zijn het grote gevaar niet. Er zijn politici die het vuur zo hoog mogelijk op proberen te stoken, om te laten zien dat zij in deze noodsituatie de helmstok móéten grijpen, en niet meer naar nuance kunnen kijken omdat het probleem anders de samenleving zal ondermijnen en overweldigen. Ze laten zich dan zien als de enigen die het probleem kunnen zien, en de enigen die het probleem aan durven pakken. Dus dat ze de vrije hand moeten krijgen, en de macht om die te gebruiken.
Die machtsspelletjes zijn al erg genoeg. Helaas zijn ze niet de ergste, want ze zijn vooral show. Het is bijvoorbeeld veel erger dat de politie telkens stilletjes meer bevoegdheden krijgt toegestopt, en de gemeentes steeds meer burgerrechten van hoeren mogen vertrappen. Dat gebruiken ze ook hardhandig, dus die bevoegdheden zijn bepaald geen papieren tijger. Politie, OM en gemeentes gebruiken de hype om macht naar zich toe te trekken, en worden niet gecontroleerd. Want iedereen kijkt alleen naar de hype.
Al die macht die de machthebbers gaan uitdelen blijft nieteens binnen de overheid. Kijk maar hoeveel macht de bedrijven van de reddingsindustrie krijgen toegestopt. Je ziet hoe anti-prostitutie-mensen tot officiële rapporteurs worden verklaard die boven toezicht staan en de enige officiële bron van kennis over mensenhandel zijn, hoe zieligheidsbedrijven worden verklaard tot officiële behandelcentra die bovendien hun eigen vlees mogen keuren, of hoe de normen en kennis over hoe hoererij werkt voor de overheid worden gesteld door zieligheidsbedrijven die zo macht over hun slachtvee krijgen, om hun moraal te kunnen botvieren.
Geld
De grootste drijfveer voor de grootste krachten in het opstoken van de hetze tegen hoeren is geld. Dat zal niemand verbazen. Geld is voor meerdere groepen de reden om het hele misstandencircus op te tuigen, en ze schurken dankbaar tegen elkaar aan, want ze verdienen allemaal aan de samenwerking. Sommige wel meer dan anderen, maar dat heb je altijd.
Ten eerste maar de overheid. Die komt soms met een enorme actie tegen hoeren, en wil ons wegjagen. Daar zit politiek gewin achter, vooral om de godsdienstige partijen een morele kluif toe te stoppen. Maar gemeentes hebben meestal een andere reden. Den Haag is er heel eerlijk over, die willen de hoeren verjagen om het vastgoed in de buurt duurder te maken. Maar Amsterdam wil ook de hoeren weg om de Wallen "economisch hoogwaardig" te maken. En Utrecht begon pas met totale vernietiging van de aanloopprostitutie toen er een vastgoed-buitenkansje ontstond waar de meiden zaten.
Vastgoed is ook altijd een belangrijk iets als je met de buurtbewoners temaken krijgt. Die hebben hun huizen goedkoop kunnen kopen omdat er hoeren in de buurt zitten, want die drukken door het stigma de huizenprijzen neer. Die zien hun huizen dan een ton duurder worden als die hoeren maar weg zouden zijn. Dat komt meestal niet uit, omdat de verloedering die je krijgt als je hoeren wegjaagt de prijs netzogoed in laat zakken, maar ze hebben glimmende Eurotekens in hun ogen.
Het staat niet goed als de buurtbewoners zouden zeggen dat ze de hoeren wegwillen om er geld aan te verdienen, dus komen ze meestal met hele verhalen over misstanden die ze niet kunnen verdragen, misdaad die gek genoeg nooit te vinden is, en overlast waar je ook grote vraagtekens bij kan zetten. Dat geloven mensen toch wel over hoeren, dus dat is een manier om toch je zin te krijgen.
Maar ook veel meiden die tranen met tuiten huilen voor de rechtbanken, en meegaan met de pooierfantasie van het OM doen dat voor het geld. Die weten evengoed dat het onzin is, en ze een onmogelijk verhaal aan het vertellen zijn, maar de rechter weet niet beter en stopt ze tonnen schadevergoeding toe. Veel meer dan ze ooit echt verdiend hebben. Als die zich niet als boegbeeld laten gebruiken krijgen ze geen cent. Het is oneerlijk, maar oplichters heb je nou eenmaal.
Uitstapprogramma's worden met miljoenen Euro's gesubsidieerd, op initiatief van Christelijke partijen, aan Christelijke evangelisatie-organisaties, en met haast geen toezicht. Die uitstapprogramma's geven je geen schijn van kans op een beter leven, dus niemand taalt ernaar. De meiden die denken dat het wat kan zijn stoppen meestal met de uitstap zodra ze kunnen, want er zitten haken en ogen aan kappen. Toch vreet het geld en is de politieke wil om er meer geld in te stoppen enorm.
En tenslotte heb je de grootste fabriek van zielige verhalen: de zieligheidsindustrie. Dat is een industrie waar jaarlijks tientallen miljoenen Euro's doorheen worden gedraaid, en dat geld is eigenlijk alleen brutowinst. Ze worden gezien als edele goede doelen die boven verdenking staan, maar intussen komen ze alleen met bij elkaar gelogen reclamepraatjes die de onderbuik kietelen en mensen een horrorverhaal brengen over dingen die nooit echt bestaan.
Daar worden meiden opgesloten en onderworpen aan morele hersenspoeling, terwijl de zorgverzekeraars betalen voor de behandeling, de gemeente, provincie en het rijk subsidie geven, en de pers vroom elk reclameverhaaltje, hoe onzinnig ook, doorzet alsof het nieuws is. Als die clubs willen uitbreiden, moeten ze daarvoor wel de morele paniek groter maken. Dus dat gebeurt, en de mensen slikken het. Want waarom zouden al die mensen liegen over zoiets ergs als prostitutiemisstanden?
Zieligheidsindustrie heb je in het groot, met officiële lobby-instanties en hun eigen gevangenissen, maar ook in het klein. Dan gaat het soms om "loverboy-voorlichting" waar onderhuids hitsige verhaaltjes aan kinderen wordt verkocht, maar vooral veel boeken en boekjes over bizarre misstanden. Weliswaar blijft van zo'n boekje niets over als je een kritisch oog erop laat vallen, maar omdat ze gelezen worden voor porno valt niemand daarover. Het is gewoon even geld verdienen, want het verkoopt steevast goed.
En ik zal vast nog wel motivaties gemist hebben. Dus je wil weten waar de verhalen vandaankomen? Hier heb je wat overzicht. De rest van mijn antwoordstukjes gaat in op de aspecten van de verhalen zèlf, en waarom ze niet kloppen. Want ik weet ookwel dat alleen zeggen wat de motivatie van je tegenstanders is, nog niets doet aan de dingen die ze betogen. Ik zal alles moeten beargumenteren. Ik heb immers geen trouwe papegaaien in de pers.
Het antwoord is dus: Er zijn heel veel redenen die mensen hebben om verhalen op te hangen over sekswerk, en omdat ze weten dat we in de maatschappij een hele onzekere en ongewenste positie hebben, wordt er niet naar ons geluisterd en weten ze dat ze kunnen zeggen wat ze willen. En ookal weten ze allemaal dat hun echte motivaties te egoïstisch, bekrompen of kinderachtig overkomen, ze weten ook dat ze met de mensenhandelmythologie hun zin wel krijgen. Dus die gebruiken ze graag als stok om mee te slaan.
Oorspronkelijk heette dit stukje "Antwoord op: Waarom zouden ze liegen?" Die titel heb ik geschrapt, omdat ik weet dat mijn antwoordstukjes worden gebruikt in discussies, en met het woord "liegen" in de titel zal je zien dat er veel mensen al zo gekwetst en opgefokt raken, dat ze niet meer verder lezen. Dus danmaar deze titel, die me eigenlijk veel minder bevalt. Want het gaat er eigenlijk om dat er wordt gelogen. En waarom.
maandag 17 juli 2017
Kijken hoe hij rukt
Veruit de meeste klanten komen voor seks. Dat kan uitgebreide bedakrobatiek zijn, of een snel nummertje, of gewoon knuffelen en een beetje vrijen met een verwelkomende vrouw. Er is een minderheid die niet voor iets seksueels komt, maar om op een andere manier welkom bij je te zijn. Dat kan allemaal verschillende dingen zijn, waar nog stof voor honderd stukjes inzit, als ik zou willen. Maar de meeste klanten komen voor seks.
De seks waar die meerderheid voor komt is seks met mij. Ze komen met me neuken, ze willen verwend worden, ze willen mij onder de indruk brengen (http://zondares.blogspot.nl/2011/06/mannen-zijn-jagers.html), maar ze willen vooral hun seksuele driften volgen en seksuele handelingen met me verrichten. En dat draait uiteindelijk meestal om het neuken, want dat is toch wel het hoofdgerecht van de beurt. Seks gaat om de seks.
Als hoer ben je bijna altijd degene die alles in de hand houdt, die overal het initiatief in neemt. Ook als je dat niet laat merken aan de klant, zoals meestal. Eigenlijk ben je altijd bezig om bij te sturen wat er gebeurt, en ben je ervoor aan het zorgen dat alles goedgaat, en op tijd gebeurt, terwijl je toch je klant bijna helemaal vrij laat om te doen wat hij wil. Gewoon door te verleiden, en door alleen beschikbaar te maken wat je beschikbaar wil maken.
Dat ben ik heel erg gewend. Zo erg dat als ik niet de kans krijg om dat te doen, dat ik me dan heel onbehaaglijk voel, en het gevoel heb alsof het niet in orde is. Ik kan er weinig mee, als ik niet bezigben om te sturen hoe de beurt gaat. Ook als het een knuffeldate is, ook als het een uithuildate is, ik heb altijd de touwtjes in handen om de klant een goede ervaring te geven.
Maar afentoe komt er een klant die wil rukken. Niet dat ik hem ruk, maar dat hij zelf rukt. Dan bedoel ik niet de klanten die zo op het masturberen zijn gericht en eraan zijn gewend, dat ze zonder rukken niet meer kunnen komen. Die dus aan het eind van de neukpartij hem eruithalen om zichzelf klaar te rukken. Die stuur ik wel gewoon. Ook niet de mannen die zich klaar willen rukken terwijl ze me likken. Dat begrijp ik ooknog wel, en die stuur ik wel gewoon.
Het is het lastigst bij die handvol klanten die niet met je bezig zijn terwijl ze rukken. Als een klant wil rukken terwijl ik voor hem poseer, prima. Als hij me wil begluren terwijl ik me verkleed, ook goed. Maar soms wil hij gewoon bij me op de kamer zijn, en rukken. Terwijl we verder niets met of voor elkaar doen. En daar ben ik gewoon niet mee op mijn gemak, ookals is er nooit een probleem van gekomen.
Ik zit dan niets te doen. Ik ben hem niet aan het helpen, en voor mijn gevoel gééf ik hem niets voor zijn geld. Ik kan niet helpen om het beste gebruik van zijn tijd te maken. Ik kan hem niet prikkelen, hem niet leiden, want bij dit soort dates wil de klant juist dat ik een afstand hou, en dat ik haast doe alsof er niets gebeurt. Soms willen ze niet eens dat ik kijk.
Maar wat me het meeste de kriebels geeft, is dat ik zo'n man die zit te rukken gewoon niet aan kan voelen. Zijn seks is helemaal naar binnen geslagen. Dat is zijn zaak, dat is zijn keus, en ik gun het hem best dat hij dat wil en doet, maar het voelt zo ongemakkelijk. En dat is eigenlijk dom van mij, want ik moet het gewoon laten gaan. De klant wil het, hij is blij, hij gaat niet over mijn grenzen heen, en waarom doe ik dan zo moeilijk?
De seks waar die meerderheid voor komt is seks met mij. Ze komen met me neuken, ze willen verwend worden, ze willen mij onder de indruk brengen (http://zondares.blogspot.nl/2011/06/mannen-zijn-jagers.html), maar ze willen vooral hun seksuele driften volgen en seksuele handelingen met me verrichten. En dat draait uiteindelijk meestal om het neuken, want dat is toch wel het hoofdgerecht van de beurt. Seks gaat om de seks.
Als hoer ben je bijna altijd degene die alles in de hand houdt, die overal het initiatief in neemt. Ook als je dat niet laat merken aan de klant, zoals meestal. Eigenlijk ben je altijd bezig om bij te sturen wat er gebeurt, en ben je ervoor aan het zorgen dat alles goedgaat, en op tijd gebeurt, terwijl je toch je klant bijna helemaal vrij laat om te doen wat hij wil. Gewoon door te verleiden, en door alleen beschikbaar te maken wat je beschikbaar wil maken.
Dat ben ik heel erg gewend. Zo erg dat als ik niet de kans krijg om dat te doen, dat ik me dan heel onbehaaglijk voel, en het gevoel heb alsof het niet in orde is. Ik kan er weinig mee, als ik niet bezigben om te sturen hoe de beurt gaat. Ook als het een knuffeldate is, ook als het een uithuildate is, ik heb altijd de touwtjes in handen om de klant een goede ervaring te geven.
Maar afentoe komt er een klant die wil rukken. Niet dat ik hem ruk, maar dat hij zelf rukt. Dan bedoel ik niet de klanten die zo op het masturberen zijn gericht en eraan zijn gewend, dat ze zonder rukken niet meer kunnen komen. Die dus aan het eind van de neukpartij hem eruithalen om zichzelf klaar te rukken. Die stuur ik wel gewoon. Ook niet de mannen die zich klaar willen rukken terwijl ze me likken. Dat begrijp ik ooknog wel, en die stuur ik wel gewoon.
Het is het lastigst bij die handvol klanten die niet met je bezig zijn terwijl ze rukken. Als een klant wil rukken terwijl ik voor hem poseer, prima. Als hij me wil begluren terwijl ik me verkleed, ook goed. Maar soms wil hij gewoon bij me op de kamer zijn, en rukken. Terwijl we verder niets met of voor elkaar doen. En daar ben ik gewoon niet mee op mijn gemak, ookals is er nooit een probleem van gekomen.
Ik zit dan niets te doen. Ik ben hem niet aan het helpen, en voor mijn gevoel gééf ik hem niets voor zijn geld. Ik kan niet helpen om het beste gebruik van zijn tijd te maken. Ik kan hem niet prikkelen, hem niet leiden, want bij dit soort dates wil de klant juist dat ik een afstand hou, en dat ik haast doe alsof er niets gebeurt. Soms willen ze niet eens dat ik kijk.
Maar wat me het meeste de kriebels geeft, is dat ik zo'n man die zit te rukken gewoon niet aan kan voelen. Zijn seks is helemaal naar binnen geslagen. Dat is zijn zaak, dat is zijn keus, en ik gun het hem best dat hij dat wil en doet, maar het voelt zo ongemakkelijk. En dat is eigenlijk dom van mij, want ik moet het gewoon laten gaan. De klant wil het, hij is blij, hij gaat niet over mijn grenzen heen, en waarom doe ik dan zo moeilijk?
maandag 10 juli 2017
Uitgevallen
Deze week had ik een stukje geschreven waar ik bestwel wat werk aan had. Dat ging dit weekend rond bij mijn nakijkploeg, en die hebben er de foutjes uitgehaald. En me verteld dat ik het onderwerp aleens eerder had behandeld. Dat was ik helemaal vergeten, en ik heb dat oude stukje er nogeens bijgehaald. Het ging inderdaad over hetzelfde onderwerp. En het was stukken beter dan wat ik nu zou gaan plaatsen.
Het overkomt me de laatste tijd wel vaker. Oude stukjes waar ik ooit heel spontaan over schreef die terugkomen, en nu met een stijl die veel moeilijker is, en waar ik veel meer werk aan heb, en die ik alleen schrijf omdat ik vind dat het gezegd moet zijn. Terwijl ik vergeten ben dat ik het dus al gezegd hèb. Meestal vang ik mezelf dan wel voordat ik er veel werk in stop, maar deze keer toevallig niet.
Dus deze keer geen netjes uitgewerkt stukje. Maar wel weer doorgegaan met mijn oude stukjes doorkijken, want er zijn er teveel die ik nu lees en die ik me echt niet meer kan herinneren. Dan zit ik te lezen met toch een beetje een gespannen gevoel, want ik ben altijd bang dat ik iets ontzettend stoms zal hebben geschreven. Dat heb ik nog niet gevonden ookal heb ik wel soms dat ik het slecht opgeschreven en onvolledig vind.
Ik ben wel nieuwsgierig hoe mijn lezers erover denken. Wat is jullie favoriete stukje? Wat vonden jullie het leukste, het interessantste, het verbazendste? Of het slechtste, het domste, het foutste? En op welk stukje zitten jullie nog te wachten? Wat zouden jullie nogeens in een stukje willen zien? Ik beloof helemáál niet dat ik dat dan ook ga schrijven, want dit is mijn blogje en niet een plek waar je stukjes bestelt, maar wie weet komt het wel.
Het overkomt me de laatste tijd wel vaker. Oude stukjes waar ik ooit heel spontaan over schreef die terugkomen, en nu met een stijl die veel moeilijker is, en waar ik veel meer werk aan heb, en die ik alleen schrijf omdat ik vind dat het gezegd moet zijn. Terwijl ik vergeten ben dat ik het dus al gezegd hèb. Meestal vang ik mezelf dan wel voordat ik er veel werk in stop, maar deze keer toevallig niet.
Dus deze keer geen netjes uitgewerkt stukje. Maar wel weer doorgegaan met mijn oude stukjes doorkijken, want er zijn er teveel die ik nu lees en die ik me echt niet meer kan herinneren. Dan zit ik te lezen met toch een beetje een gespannen gevoel, want ik ben altijd bang dat ik iets ontzettend stoms zal hebben geschreven. Dat heb ik nog niet gevonden ookal heb ik wel soms dat ik het slecht opgeschreven en onvolledig vind.
Ik ben wel nieuwsgierig hoe mijn lezers erover denken. Wat is jullie favoriete stukje? Wat vonden jullie het leukste, het interessantste, het verbazendste? Of het slechtste, het domste, het foutste? En op welk stukje zitten jullie nog te wachten? Wat zouden jullie nogeens in een stukje willen zien? Ik beloof helemáál niet dat ik dat dan ook ga schrijven, want dit is mijn blogje en niet een plek waar je stukjes bestelt, maar wie weet komt het wel.
maandag 3 juli 2017
Uitstaptips
Ooit schreef ik aleens een stukje met tips voor beginners, maar ik heb nog nooit een stukje geschreven met tips voor uitstappers. Dat is nietzo raar, want ik ben zelf nooit uitgestapt, en helemáál niet van plan om dat snel te gaan doen ook. Maar ik krijg er wel mailtjes over, en ik vind het zelf altijd heel interessant om de verhalen te horen van uitgestapte meiden.
Dus zonderdat ik zelf daar ervaring mee heb, schrijf ik een stukje met tips over hoe je uit de hoererij kan stappen als de tijd ervoor is gekomen. Ik heb dit van allemaal verschillende verhalen en ervaringen samengesteld, en ik heb er wel vertrouwen in dat het klopt. Zie dit stukje maar als aanvulling op wat ik eerder al schreef.
Laat ik maar beginnen met de soort uitstappen waar ik het meest van hoor dat hij zonder problemen gaat, en dat is door te gaan trouwen of samenwonen met een man die voor je zorgt. Jij geeft je werk op, of je gaat tenminste terug naar één klant, hoe je het wil zien dan. Het gaat verrassend vaak goed, ookal lijkt het me helemaal niets voor mij. Als de vrouw weer gaat hoeren, is het eigenlijk nooit omdat haar uitstap niet is gelukt, maar omdat ze weer een graantje mee wil pikken.
Als je geen huisvrouw wil worden, is het wel even moeilijker. Dan heb je wel wat tips nodig, anders kan het vervelend gaan. Je wil dan jezelf kunnen bedruipen, en dat is het moeilijke stuk van de uitstapperij. Je kan het niet op je CV zetten dat je jaren een succesvolle hoer bent geweest, want dat is nog negatiever voor je kansen op de arbeidsmarkt dan als je gewoon een gat laat vallen.
Dat is geen grapje. Veel meiden denken dat ze nogwel kunnen uitleggen wat ze deden, door het maar gewoon te laten zien voor wat het is. Door er overtuigend en informatief over te praten. En met een schelmse knipoog naar de mannen in het sollicitatie-comité. Dat kunnen sommige meiden zelfs ook doen, en die lopen weg bij een comité dat haar begrijpt. Maar als ze weg is, zakt toch het begrip weer weg, en bij de tijd dat de beslissing wordt genomen, geloven ze gewoon weer het denkbeeld.
Hoe goed je het ook doet, je bent altijd raar, dom, oversekst, gek, crimineel, misleid of een slachtoffer. En dat zijn allemaal woorden voor "ongeschikt." Je wordt een leuke anekdote op de kantoorborrels, maar geen collega. Zelfs als het comité nog wel overtuigd blijft, gaan die niet de moeite doen en het risico nemen om je te verkopen aan je nieuwe managers. Je kan echt beter zeggen dat je al die jaren hebt rondgereisd. Of dat je leefde van succesvolle beleggingen. Of dat je voor je oude moeder zorgde.
Je moet ten eerste gaan plannen. Ik heb te vaak gehoord dat er meiden stopten omdat ze het werk niet meer leuk vonden, en geen plan hadden. Dan kom je ook nergens. Dan zal je altijd zien dat je uitstapt tijdens een periode met flinke hoerenluiheid, en dan blijf je daar zo makkelijk in hangen. Zorg dat je gemotiveerd bent voor iets nieuws, want anders ga je een hele zware tijd tegemoet.
Kies nooit voor uitstappen als je alleenmaar negatief denkt. Als je alleen denkt: "Ik wil wèg," zonderdat je ziet waarhéén je wegwilt, dan ben je niet goed bezig. Je wil denken: "Laat dat hoeren maar, ik wil daarhéén!" Je moet iets hebben om heen te gaan wat je echt léúk lijkt, anders is het al snel niet motiverend genoeg om er al dat werk in te steken, en dan heb je je klantenkring voor niets weggegooid. Dat is trouwens bij elk soort werk zo. Met hangende pootjes terugkomen is echt niet leuk.
Uitstappen is makkelijk, je gaat gewoon niet meer werken. Daar heb je geen hulp bij nodig. Je wilt alleen niet gewoon uitstappen, je wil óverstappen. In Duitsland heten uitstapprogramma's daarom ook Umstieg, niet Ausstieg. Dat overstappen gaat alleen op een heel guur stationnetje, want je kan nou eenmaal niet je carrière-ontwikkeling meenemen naar je nieuwe baan zoals bij gewoon werk.
Vooral als je gewend bent om goed te verdienen, is het verstandig om vantevoren te bekijken hoeveel je inkomen gaat worden. Je nieuwe baan betaalt vast niet zoveel als hoererij als je flink aangepakt hebt, want je stroomt laag op de ladder in. Totdat je carrière hebt gemaakt zit je dus op een lager inkomen, en de belastingdienst blijft je nog heel lang als frauderende hoer zien, dus je hebt kans dat je flink blijft betalen.
Probeer dus je vaste lasten omlaag te brengen. Als het kan, ga dan kleiner wonen, doe misschien je auto de deur uit, let op de kleintjes, en zorg dat je stabiel kan blijven met je nieuwe lagere inkomen. Dat kost tijd, en als je dat moet gaan doen tijdens de stresstijden die je bij je uitstap kan verwachten, dan is dat heel moeilijk te combineren. Er zijn altijd dingen waar je veel meer geld aan kwijtbent dan je je echt realiseert, dus spoor die op en knijp ze af.
Ik heb van verschillende meiden gehoord dat ze uitstapten omdat ze een hypotheek nodighadden. Niemand leent aan een hoer, dus dat is nietzo raar gedacht. Maar het werkt alleen niet. Als je uitstapt gaat je draagkracht ook flink omlaag, en dan kan je je alleen een hypotheek veroorloven die je met hoeren en een paar jaar sparen ookwel zonder halsband van de bank bijelkaar had. En uitstappen helpt alleen als de bank niet weet wat je eerst deed, want die geloven niet dat je stopt. Praat erover met je geldmannetje, dan kan er wel wat geritseld worden.
Als je nieuwe werk iets is waar je nog voor moet leren, doe die opleiding dan terwijl je part time blijft werken. Dan is de overgang niet zo hard, en een opleiding lijkt zo makkelijk als hij achter de rug is, maar is best keihard werken als je hem moet doen. Met je sekswerk op de achtergrond heb je iets waardoor je bevestigd wordt, en waarmee je je kan blijven bedruipen. Je kan dan ook altijd makkelijk terug.
Het vinden van je nieuwe baan kan ook veel tijd kosten, en intussen heb je geen WW, en omdat je waarschijnlijk goed hebt gespaard hoef je ook niet op een uitkering te rekenen. Eerst moet je al je pensioen opeten, en je huis. Als je al een uitkering màg omdat je hoer bent geweest, want als het UWV de kans krijgt, laten ze je gewoon stikken. Het is handig om door te werken terwijl je solliciteert naar je nieuwe werk. Pas als je het contract hebt nok je met het hoeren.
In de gewone werkwereld is de houding anders. Je eigenwijze, brutale houding die je met klanten ontwikkelt is in de meeste bedrijven niet welkom. Je kan klachten krijgen dat je collega's intimideert, en de managers zijn soms ook zo makkelijk afgebluft dat ze je geen leiding durven geven of vinden dat er niet met je te werken is. Leer om weer een gedwee amateurtje te zijn, want dat ga je nodig hebben.
Je gaat een grote stap terugdoen in seks. Dat is niet erg, en daar kan je aan wennen, maar de meeste meiden zijn al die seks zo zat als ze uitstappen, dat ze niet verwachten dat ze het gaan missen. En zeker niet hoe gefrustreerd ze dan kunnen raken. Je kan daar niets aan doen, alleen hopen dat het wel mee zal vallen voor jou, maar investeer maar tijd in een neukertje of wat, anders vreet je jezelf misschienwel op zonder je klantjes.
Je carrière maken door je leidinggevenden te verleiden werkt fantastisch als je dat ook kàn. Je moet het namelijk niet zien als gewoon ruilen. Je krijgt niet een promotie voor je diensten, je bent een man of vrouw aan het bespelen, en aan het verleiden om je naar boven te helpen. Seks is dan een manier om ze je groter te laten zien, niet een ruilmiddel. Dat gaat alleenmaar fout.
Wat je nooit moet doen: in een uitstapprogramma trappen! Je bent dan gewoon speelgoed voor een clubje dat jou tot een "volwaardig mens" wil gaan ombouwen, en daarbij zijn ze meer bezig met jou afhankelijk houden dan je op eigen benen zetten. Je bent bovendien dan geregistreerd als een uitstapper, en dat is meteen alle kansen verkijken om bij bedrijven te gaan werken die toegang tot overheidsgegevens kunnen krijgen. Ze doen niets voor je dat een volwassen meid zelf niet kan.
Uitstapprogramma's zijn verkapte subsidie voor Evangelische organisaties. Daarom wordt er ook vanuit de politiek zo'n druk uitgeoefend om die dingen maar vol met geld te blijven proppen. Daarom krijg je ook vooral verhalen over wat de Here met je wil, als je met die clubs omgaat. Ze investeren niets in je, ze willen dat je een lekker slachtoffer bent, en liefst zetten ze je voor de camera om de loftrompet over hun club te steken.
De dienst die die uitstapprogramma's je aanbieden is je helpen met het invullen van UWV-papieren, je crêpepapier aan elkaar te leren naaien op een ouwe naaimachine, en proberen om je te bekeren. Je kan erop rekenen dat je geen volwaardige baan kan krijgen zolang ze grip op je hebben. En als je in een uitstapprogramma stapt, heb je opeens verplichtingen. Dan ga je een verbintenis aan om niet meer te hoeren, en dat je doet wat ze van je willen. Dat is pas het begin van de ellende.
Er is maar één reden om in een uitstapprogramma als RUPS te stappen, en dat is als je al in de boeken bij de gemeente staat als sekswerker. Dus als je legaal hebt gewerkt, of als je illegaal gepakt bent en de politie je gegevens hebben doorgespeeld aan de gemeente. Dat laatste mag eigenlijk niet, maar wie doet de politie wat. Dan krijg je namelijk geen uitkering, want dan vindt het UWV dat je in een "fraudegevoelige branche" hebt gewerkt, en mag je doodvallen.
In dat geval is soms je enige kans op een uitkering een uitstapprogramma. Je laat namelijk zien dat je "openstaat voor rehabilitatie" als je je laat piepelen door zo'n club. Maar dan moet je héél zeker weten dat je niet een baantje kan krijgen, want je uitzicht op werk wordt met een uitstapprogramma veel slechter. Het is beter om danmaar een rotbaantje aan te nemen ergens om aan je geld te komen, ook als je veel beter uit zou komen in de bijstand.
Mijn belangrijkste tip is dit: neem voor je de knoop doorhakt eerst eens twee weken vakantie. Heel vaak hoor ik van meiden die erdoorheenzaten en die toen de brui eraan gaven, terwijl die gewoon even eruit moesten. Die gooien dan veel weg terwijl een weekje Ibiza, Chamonix, Kilimanjaro of Phuket alles weer goed hadden gemaakt. Elke soort werk word je beu. Ook goed werk. Dus kijk eerst of het dat is. En denk na je vakantie eens verder. Bijvoorbeeld of die vakanties er met ander werk nog wel in zouden zitten.
Dus zonderdat ik zelf daar ervaring mee heb, schrijf ik een stukje met tips over hoe je uit de hoererij kan stappen als de tijd ervoor is gekomen. Ik heb dit van allemaal verschillende verhalen en ervaringen samengesteld, en ik heb er wel vertrouwen in dat het klopt. Zie dit stukje maar als aanvulling op wat ik eerder al schreef.
Laat ik maar beginnen met de soort uitstappen waar ik het meest van hoor dat hij zonder problemen gaat, en dat is door te gaan trouwen of samenwonen met een man die voor je zorgt. Jij geeft je werk op, of je gaat tenminste terug naar één klant, hoe je het wil zien dan. Het gaat verrassend vaak goed, ookal lijkt het me helemaal niets voor mij. Als de vrouw weer gaat hoeren, is het eigenlijk nooit omdat haar uitstap niet is gelukt, maar omdat ze weer een graantje mee wil pikken.
Als je geen huisvrouw wil worden, is het wel even moeilijker. Dan heb je wel wat tips nodig, anders kan het vervelend gaan. Je wil dan jezelf kunnen bedruipen, en dat is het moeilijke stuk van de uitstapperij. Je kan het niet op je CV zetten dat je jaren een succesvolle hoer bent geweest, want dat is nog negatiever voor je kansen op de arbeidsmarkt dan als je gewoon een gat laat vallen.
Dat is geen grapje. Veel meiden denken dat ze nogwel kunnen uitleggen wat ze deden, door het maar gewoon te laten zien voor wat het is. Door er overtuigend en informatief over te praten. En met een schelmse knipoog naar de mannen in het sollicitatie-comité. Dat kunnen sommige meiden zelfs ook doen, en die lopen weg bij een comité dat haar begrijpt. Maar als ze weg is, zakt toch het begrip weer weg, en bij de tijd dat de beslissing wordt genomen, geloven ze gewoon weer het denkbeeld.
Hoe goed je het ook doet, je bent altijd raar, dom, oversekst, gek, crimineel, misleid of een slachtoffer. En dat zijn allemaal woorden voor "ongeschikt." Je wordt een leuke anekdote op de kantoorborrels, maar geen collega. Zelfs als het comité nog wel overtuigd blijft, gaan die niet de moeite doen en het risico nemen om je te verkopen aan je nieuwe managers. Je kan echt beter zeggen dat je al die jaren hebt rondgereisd. Of dat je leefde van succesvolle beleggingen. Of dat je voor je oude moeder zorgde.
Je moet ten eerste gaan plannen. Ik heb te vaak gehoord dat er meiden stopten omdat ze het werk niet meer leuk vonden, en geen plan hadden. Dan kom je ook nergens. Dan zal je altijd zien dat je uitstapt tijdens een periode met flinke hoerenluiheid, en dan blijf je daar zo makkelijk in hangen. Zorg dat je gemotiveerd bent voor iets nieuws, want anders ga je een hele zware tijd tegemoet.
Kies nooit voor uitstappen als je alleenmaar negatief denkt. Als je alleen denkt: "Ik wil wèg," zonderdat je ziet waarhéén je wegwilt, dan ben je niet goed bezig. Je wil denken: "Laat dat hoeren maar, ik wil daarhéén!" Je moet iets hebben om heen te gaan wat je echt léúk lijkt, anders is het al snel niet motiverend genoeg om er al dat werk in te steken, en dan heb je je klantenkring voor niets weggegooid. Dat is trouwens bij elk soort werk zo. Met hangende pootjes terugkomen is echt niet leuk.
Uitstappen is makkelijk, je gaat gewoon niet meer werken. Daar heb je geen hulp bij nodig. Je wilt alleen niet gewoon uitstappen, je wil óverstappen. In Duitsland heten uitstapprogramma's daarom ook Umstieg, niet Ausstieg. Dat overstappen gaat alleen op een heel guur stationnetje, want je kan nou eenmaal niet je carrière-ontwikkeling meenemen naar je nieuwe baan zoals bij gewoon werk.
Vooral als je gewend bent om goed te verdienen, is het verstandig om vantevoren te bekijken hoeveel je inkomen gaat worden. Je nieuwe baan betaalt vast niet zoveel als hoererij als je flink aangepakt hebt, want je stroomt laag op de ladder in. Totdat je carrière hebt gemaakt zit je dus op een lager inkomen, en de belastingdienst blijft je nog heel lang als frauderende hoer zien, dus je hebt kans dat je flink blijft betalen.
Probeer dus je vaste lasten omlaag te brengen. Als het kan, ga dan kleiner wonen, doe misschien je auto de deur uit, let op de kleintjes, en zorg dat je stabiel kan blijven met je nieuwe lagere inkomen. Dat kost tijd, en als je dat moet gaan doen tijdens de stresstijden die je bij je uitstap kan verwachten, dan is dat heel moeilijk te combineren. Er zijn altijd dingen waar je veel meer geld aan kwijtbent dan je je echt realiseert, dus spoor die op en knijp ze af.
Ik heb van verschillende meiden gehoord dat ze uitstapten omdat ze een hypotheek nodighadden. Niemand leent aan een hoer, dus dat is nietzo raar gedacht. Maar het werkt alleen niet. Als je uitstapt gaat je draagkracht ook flink omlaag, en dan kan je je alleen een hypotheek veroorloven die je met hoeren en een paar jaar sparen ookwel zonder halsband van de bank bijelkaar had. En uitstappen helpt alleen als de bank niet weet wat je eerst deed, want die geloven niet dat je stopt. Praat erover met je geldmannetje, dan kan er wel wat geritseld worden.
Als je nieuwe werk iets is waar je nog voor moet leren, doe die opleiding dan terwijl je part time blijft werken. Dan is de overgang niet zo hard, en een opleiding lijkt zo makkelijk als hij achter de rug is, maar is best keihard werken als je hem moet doen. Met je sekswerk op de achtergrond heb je iets waardoor je bevestigd wordt, en waarmee je je kan blijven bedruipen. Je kan dan ook altijd makkelijk terug.
Het vinden van je nieuwe baan kan ook veel tijd kosten, en intussen heb je geen WW, en omdat je waarschijnlijk goed hebt gespaard hoef je ook niet op een uitkering te rekenen. Eerst moet je al je pensioen opeten, en je huis. Als je al een uitkering màg omdat je hoer bent geweest, want als het UWV de kans krijgt, laten ze je gewoon stikken. Het is handig om door te werken terwijl je solliciteert naar je nieuwe werk. Pas als je het contract hebt nok je met het hoeren.
In de gewone werkwereld is de houding anders. Je eigenwijze, brutale houding die je met klanten ontwikkelt is in de meeste bedrijven niet welkom. Je kan klachten krijgen dat je collega's intimideert, en de managers zijn soms ook zo makkelijk afgebluft dat ze je geen leiding durven geven of vinden dat er niet met je te werken is. Leer om weer een gedwee amateurtje te zijn, want dat ga je nodig hebben.
Je gaat een grote stap terugdoen in seks. Dat is niet erg, en daar kan je aan wennen, maar de meeste meiden zijn al die seks zo zat als ze uitstappen, dat ze niet verwachten dat ze het gaan missen. En zeker niet hoe gefrustreerd ze dan kunnen raken. Je kan daar niets aan doen, alleen hopen dat het wel mee zal vallen voor jou, maar investeer maar tijd in een neukertje of wat, anders vreet je jezelf misschienwel op zonder je klantjes.
Je carrière maken door je leidinggevenden te verleiden werkt fantastisch als je dat ook kàn. Je moet het namelijk niet zien als gewoon ruilen. Je krijgt niet een promotie voor je diensten, je bent een man of vrouw aan het bespelen, en aan het verleiden om je naar boven te helpen. Seks is dan een manier om ze je groter te laten zien, niet een ruilmiddel. Dat gaat alleenmaar fout.
Wat je nooit moet doen: in een uitstapprogramma trappen! Je bent dan gewoon speelgoed voor een clubje dat jou tot een "volwaardig mens" wil gaan ombouwen, en daarbij zijn ze meer bezig met jou afhankelijk houden dan je op eigen benen zetten. Je bent bovendien dan geregistreerd als een uitstapper, en dat is meteen alle kansen verkijken om bij bedrijven te gaan werken die toegang tot overheidsgegevens kunnen krijgen. Ze doen niets voor je dat een volwassen meid zelf niet kan.
Uitstapprogramma's zijn verkapte subsidie voor Evangelische organisaties. Daarom wordt er ook vanuit de politiek zo'n druk uitgeoefend om die dingen maar vol met geld te blijven proppen. Daarom krijg je ook vooral verhalen over wat de Here met je wil, als je met die clubs omgaat. Ze investeren niets in je, ze willen dat je een lekker slachtoffer bent, en liefst zetten ze je voor de camera om de loftrompet over hun club te steken.
De dienst die die uitstapprogramma's je aanbieden is je helpen met het invullen van UWV-papieren, je crêpepapier aan elkaar te leren naaien op een ouwe naaimachine, en proberen om je te bekeren. Je kan erop rekenen dat je geen volwaardige baan kan krijgen zolang ze grip op je hebben. En als je in een uitstapprogramma stapt, heb je opeens verplichtingen. Dan ga je een verbintenis aan om niet meer te hoeren, en dat je doet wat ze van je willen. Dat is pas het begin van de ellende.
Er is maar één reden om in een uitstapprogramma als RUPS te stappen, en dat is als je al in de boeken bij de gemeente staat als sekswerker. Dus als je legaal hebt gewerkt, of als je illegaal gepakt bent en de politie je gegevens hebben doorgespeeld aan de gemeente. Dat laatste mag eigenlijk niet, maar wie doet de politie wat. Dan krijg je namelijk geen uitkering, want dan vindt het UWV dat je in een "fraudegevoelige branche" hebt gewerkt, en mag je doodvallen.
In dat geval is soms je enige kans op een uitkering een uitstapprogramma. Je laat namelijk zien dat je "openstaat voor rehabilitatie" als je je laat piepelen door zo'n club. Maar dan moet je héél zeker weten dat je niet een baantje kan krijgen, want je uitzicht op werk wordt met een uitstapprogramma veel slechter. Het is beter om danmaar een rotbaantje aan te nemen ergens om aan je geld te komen, ook als je veel beter uit zou komen in de bijstand.
Mijn belangrijkste tip is dit: neem voor je de knoop doorhakt eerst eens twee weken vakantie. Heel vaak hoor ik van meiden die erdoorheenzaten en die toen de brui eraan gaven, terwijl die gewoon even eruit moesten. Die gooien dan veel weg terwijl een weekje Ibiza, Chamonix, Kilimanjaro of Phuket alles weer goed hadden gemaakt. Elke soort werk word je beu. Ook goed werk. Dus kijk eerst of het dat is. En denk na je vakantie eens verder. Bijvoorbeeld of die vakanties er met ander werk nog wel in zouden zitten.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
