maandag 11 maart 2013

Seksverslaving

Na het stukje van vorige keer, over seksualisering, dan ook maar wat over seksverslaving. Daar ben ik ook wel over gevraagd, en daar heb ik ook zo mijn gedachtes over. Er is ook weleens in de commentaren in mijn stukjes door mensen wat over gevraagd, en daar haal ik toch ook wel veel uit over wat mensen nog van me moeten horen. Maar het is netzoals veel stukjes die ik de laatste maanden schreef, hier moet ik wel weer voor opzoeken en werken, dit schud ik niet zomaar uit mijn mouw.

Seksverslaving stond vroeger in de DSM, een soort lijst van psychologische ziektes. Nu staat het er niet meer in, terwijl ze uitgezocht hebben hoe seksverslaving werkt. Maar alle verslavingen zijn eruitgehaald, dus eigenlijk is het nietzo netjes om dat te gebruiken om te bewijzen dat al die seksverslaving overal eigenlijk onzin is. Dat is mijn mening namelijk, en ik zal uitleggen waarom ik dat zo vind.

Wat seksverslaving is, is nog niet makkelijk te zeggen. Er wordt nogal veel over gepraat, maar het is niet duidelijk wat nou het belangrijke is om officieel te zeggen dat iemand seksverslaafd is. Ze hebben het namelijk over dat het gaat om mensen die teveel seksdrang hebben, en wat is nou eigenlijk teveel? Wie bepaalt dat? Het komt eropneer dat de dokter dat maar moet gaan beslissen, en daar hebben andere dokters ook nog verschillende kijk op.

Het is nog ingewikkelder dat de moraalridders er een handje van hebben om het te hebben over seksverslaving. Zoals ik vorige week al in mijn stukje over seksualisering schreef, willen mensen graag doen alsof hun mening over seks ook echt een vaste regel is, iets waar je redelijk over bent als je dat bij iemand anders op wil leggen. Dit is vooral doen alsof iemand ziek is omdat hij niet hetzelfde met seks omgaat als je wil.

Via iemand anders heb ik contact met een dokter die ook in het leven zit. Ze is een uitgesproken type, en ik heb bij haar nagevraagd waar de seksverslavingstoestand vandaankomt. Zij noemt het "Doctor Phil bullshit" en vertelde me dat het vooral afkomt van de zelfhulp-industrie uit Amerika. Heel veel boeken en coaches adverteren zelfs dat ze je van je seksverslaving af kunnen helpen, voor geld.

Ik heb wel wat gehoord over seksverslaving, maar dat is ook omdat prostitutiebezoek door een hoop van de lijstjes wordt gebruikt als een belangrijk signaal van seksverslaving. Ik hoor er klanten dus weleens over. Dat is niet iets wat supervaak voorkomt hoor, maar ik krijg de pratertjes wel zoals ik nu werk. Ik ben er ook gevoelig voor omdat ik zelf weleens door een seksuoloog ben verteld dat ik weleens seksverslaafd kon zijn.

Een ander keertje schrijf ik nog wel een heel stukje over mijn toestanden met een seksuoloog, dat is wel interessant. In het kort heb ik eens een seksuoloog verteld dat ik mijn prostitutiewerk met plezier deed, en hij wou niet geloven dat dat kon zijn zonder dat ik seksverslaafd was. Hij heeft geprobeerd me daarvan te overtuigen. Ik had toen al nietzoveel vertrouwen daarin, want ik merkte wel dat ik met mijn ervaring toch veel meer wist over seks dan hij.

Waar iedereen het wel over eens is, is dat je bij seksverslaving geen controle meer hebt over je seksdrang, en seks problémen veroorzaakt in je leven. Dan heb je last van je seksdrang, die dringt zich ongevraagd aan je op, en gooit je leven en je zelfbeeld in de war. Als je seksleven ten koste begint te gaan van je gewone leven, dan is er iets waar je wat aan moet doen. Dat klinkt heel logisch, totdat je erover na gaat denken.

Waarom mag seks niet doen wat je wel hebt met andere dingen? Je hebt vanalles dat je leven beïnvloedt. Je werk zit je dwars bij àlles in je leven. Je hebt altijd dingen in je sociale leven die voor stress zorgen. Kijk ook maar hoeveel mensen er om je heen zijn die ongezond dik zijn door eten. Dat vinden we allemaal normaal, het moet héél bijzonder zijn voordat we het een verslaving noemen.

Met seks is het anders. Als dat niet perfekt in je leventje past dan heet het meteen verslaving. Seks hoort volgens de mensen die erover beginnen alleen iets voor erbij te zijn. Iets wat alleen thuishoort op zijn plekje in een relatie. Het relatiedenken is waar de ideeën over "normaal" vandaankomen. En het is dus nietzo vreemd dat mensen erachterkomen dat hun seksuele drang dingen doet die niet op diezelfde manier normaal zijn.

Er wordt gepraat over mensen die een pijn onderdrukken met seks. Dat zou je een ziekte of een probleem kunnen noemen, maar je hebt het dan over een probleem dat met seks onderdrukt wordt. Dan is seks niet het probleem. Je gebruikt seks juist, om naar een gezond leven te komen. Ook al is het maar voor eventjes. Seks als medicijn. En toch kijken ze dan weer naar de seks, alsof het iets is waar je bang voor moet zijn.

Dat is trouwens helemaal niet alleen maar zo bij de mensen die erover praten bij anderen, maar ook bij de zogenaamde verslaafde zelf. Die hebben een beeld van zichzelf dat ze nietzoveel seksbehoefte moeten hebben als ze echt hebben, of ze schamen zich ervoor wat ze willen, of ze zijn gewoon bang voor seks. Als je je seksdrang niet leert kennen, dan kan hij je de baas worden, en dat is inderdaad eng. Maar het is niet dat de seksdrang dan verkeerd is.

Je behoefte aan seks kan netzosterk zijn als honger of eenzaamheid. Als je lijf behoeftes heeft, voel je dat gewoon. Dat is de natuur, en zo heeft de Here ons geschapen. Het is niet verkeerd om je daardoor gedwongen te voelen om te eten, om gezelschap te zoeken, of om seks te zoeken. Als je niet met seks kan omgaan, kan je dat natuurlijk heel eng vinden, maar het probleem is dan natuurlijk niet dat je een behoefte naar seks hebt.

Het is bijna normaal om seks te zien als zwakte. Je hoort vaak dat mensen zich zwak noemen omdat ze seksuele behoeftes hebben. Geil zijn is niet zwak. Seks is niet toegeven aan iets verkeerds. Seks is iets wat uit jezelf komt, en het is sterk. Je behoeftes zijn waar je echt van lééft, ook als ze niet zijn wat de maatschappij je vertelt dat ze moeten zijn. Als je zo al begint met verkeerd tegen seks aankijken is het niet zo raar dat je er niet mee kan omgaan.

Ik kijk naar hoe ik het best leef. Ik begrijp dat het alleen voor mij waar hoeft te zijn, maar dat is genoeg. En als het voor mij werkt, zijn er echt nog wel andere mensen voor wie het ook zo is. Als ik veel neuk heb ik het naar mijn zin, en mijn lichaam bloeit op. De partners met wie ik het doe zijn er blij mee, en samen betalen zij mijn hele inkomen. Dat doen ze graag, voor de seks die ik met ze heb. Mijn seksleven maakt een boel mensen blij en gelukkig. En daar hoor ik zelf ook bij.

Vooral als er op de TV wat is geweest over seksverslaving krijg ik weleens bezorgde klantjes. Ze hebben meer zin dan hun vrouw, ze bezoeken prostituees, en ze kijken porno, zijn ze niet gewoon seksverslaafd? Daar maken ze zich dan echt zorgen over. Vroeger ging ik daar best over in gesprek, maar nu laat ik ze gewoon nadenken, door ze te zeggen dat ze zich maar moeten voorstellen wat voor leven ze hadden als ze alleen met seks bezig zouden zijn als hun vrouw zin heeft. Dan hoor ik meestal: "dan ben ik liever seksverslaafd!"

33 opmerkingen:

Anoniem zei

Met dit stukje sla je de plank echt mis. Je zal van seks veel verstand hebben, maar van verslavingen niet. Seksverslaving is geen onzin. Je hebt het over de behoefte aan seks, dat die sterk kan zijn en je vergelijkt seks met andere dingen die je leven ook beïnvloeden.
Seksverslaving is niet 'veel plezier beleven aan seks en het gebruiken om je goed te voelen'. Dan zou het inderdad geen probleem zijn. Het kenmerk van een verslaving is dat je je er niet meer prettig bij voelt. Een verslaafde doet het om zich normaal te voelen, niet om zich prettig te voelen. Dit geldt voor alle verslavingen: eetstoornissen, gokken, seks, wiet, noem ze maar op. En als een verslaafde niet kan gebruiken, voelt hij zich onprettig en onrustig tot het wel weer kan. Daarom zal een verslaafde andere dingen in zijn leven opgeven om te kunnen gebruiken. In het geval van seksverslaving kan een verslaafde bijvoorbeeld zijn sociale afspraken afzeggen om seks te hebben of afwezig zijn op zijn werk om seks te hebben. Het beheerst de rest van zijn leven.

De positieve gevoelens die je beschrijft bij het hebben van seks hebben dus niks met seksverslaving te maken.

Mvg, een psycholoog.

Anoniem zei

Ik wil graag iets aan mijn eerdere reactie toevoegen. Ik denk wel dat mannen die op porno kijken betrapt worden, het soms op 'seksverslaving' gooien om ellende thuis te voorkomen. Als je het een verslaving noemt, heb je zelf minder verantwoordelijkheid. Dat draagt wel bij aan het beeld dat seksverslaving onzin zou zijn. Het moeten ontkennen van de behoefte aan seks omdat het 'fout zou zijn' zie ik als ongezond. Seks kan leuk, lekker en prettig zijn en je hoeft er niemand kwaad mee te doen. Maar bovenstaande heeft met seksverslaving niets te maken.

Mvg, een psycholoog.

Vera zei

Ik kon me ook niet zo vinden in je stukje, zondares. Ik ben de echtgenote van een seksverslaafde. Mijn man bezocht dwangmatig prostituees en niet omdat hij er nou zoveel plezier aan beleefde. Ik kan me volledig vinden in de hiervoor geplaatste opmerkingen van de psycholoog.

Vera zei

Overigens denk ik dat veel "seksverslaafden" zichzelf niet zo zouden zien. Als je het ze op de man af zou vragen zien ze hun gedrag helemaal niet als problematisch, ook omdat ze in hun hoofd allerlei rechtvaardigingen hebben bedacht. Mijn man besefte pas achteraf in volle omvang waar hij mee bezig was.

Serena zei

Ik snap de reacties bovenstaande. Maar ik ben het toch écht eens met zondares. Ik zal uitleggen waarom. Zoals zondares al zei: we hebben geen bepalingen wanneer je dit stickertje zou mogen krijgen. En ik vind überhaupt niet dat iémand een stickertje (welke dan ook) zou mogen plaatsen omdat er meer kapot mee wordt gemaakt dan heel. Ook al is het de deur naar de hulpverlening: stickeren verwoest levens! En ga me niet vertellen dat dat niet zo is. Ik heb voorbeelden te over waar het fout ging. Meer dan goed. En dit zeg ik als leerkracht. Terug naar verslaving ;)

Ik beschouw een verslaving, op welk gebied dan ook (eten, sporten, gamen, lijnen, snuiven, spuiten etc.), als een activiteit waar je niet meer mee kunt stoppen. Er is geen rem meer en de balans is weg. Je kunt dus aan álles, maar dan ook álles verslaafd zijn. Alleen sommige dingen worden opgepikt door de verslavingszorg die er wel een mooie boterham aan wil/kan verdienen. En van seksverslaving ging de kassa wel héél erg rinkelen.

Maar wie bepaalt de grens? Wanneer doe je iets teveel? Wanneer heb je je point of no return bereikt? Kun je dit vast laten stellen door een psycholoog? Of een DSM? Waarom liggen er invloedrijke mensen zéér regelmatig met mij en collega's onder de lakens terwijl ze coke snuiven, maar worden die AB-SO-LUUT niet als 'verslaafd' beschouwd door het nederlandse publiek en door iedere psych 'normaal' verklaard? Onze behoefte aan etiketjes plakken is te groot. Daar ligt het probleem. We willen overal een naampje en een verklarinkje voor en denken dan graag dat dit voor iedereen hetzelfde is. That's not how the world goes around. It just does'nt.

Er zijn een hoop dingen die we vast kunnen stellen: Als je zoveel weegt, eet je zoveel en dit is het resultaat en hiermee kunnen we met enige zekerheid vaststellen dat jij verslaafd bent aan eten. Maar seks? Ik ken mensen die het 4x op een dag doen, zijn zij seksverslaafd? Wie kan dat vaststellen? Waar ligt de grens? Wie zegt dat de ondervrager zélf niet een gigantisch gekleurde bril op heeft.
MAAR... Kúnnen we in dit preutse tijdperk wel door iémand laten vaststellen wat 'teveel seks' is? Misschien heeft iemand er wel héél veel behoefte aan, gewoon vanuit de genen en is het kut: maar gewoon de natuur.

Het is té makkelijk om het op seksverslaving af te schuiven. In ieder geval zolang in de psychiatie de blinden nog steeds de blinden blijven volgen.

Vera zei

Seksverslaving gaat niet over frequentie.

Richard zei

Ik denk dat Serena hier goed aangeeft wat er bedoeld wordt. Je kunt wel degelijk verslaafd zijn aan seks, net zoals aan wat dan ook. Maar doordat er aan seks zo'n zware lading wordt gegeven, zijn er veel mensen die hier misbruik van maken en het een etiketje geven van verslaving. En daarmee de verantwoording van zich afschuiven.

Hoe vaak hoor je niet iemand zeggen dat ze ergens verslaafd aan zijn, bv een tv-programma? Maar als het om seks gaat is dit opeens "fout". En velen, ook in de psychische hulpverlening, begrijpen niet dat er met seks op zich niets mis is. Dat blijkt wel met de seksuoloog uit dit stukje.

Een psycholoog heeft in die zin dan ook gelijk dat de aangehaalde voorbeelden niets met seksverslaving te maken hebben, maar is dat ook niet het punt dat Zondares probeert te verduidelijken?

Richard

MSc Psychology zei

Ik vind het heel erg jammer dat je in deze zo kortzichtig bent. Seksverslaving is zeker wel iets wat serieus genomen moet worden en gaat niet om hoevaak je seks wilt, maar eerder om waarom je seks wilt en hoever je gaat om het te krijgen.
In mijn link zul je mijn onderzoek vinden dat ik in opdracht van mijn universiteit gedaan heb, waarin ik aantoon dat het daadwerkelijk bestaat.
http://elenapinna.blogspot.nl/2012/07/seksverslaving-mythe-of-feit.html

Daarnaast kan ik je uit eigen hand garanderen dat het daadwerkelijk wel bestaat!

Anoniem zei

Ik geloof best dat er seksverslaving bestaat en ik heb ook wel verhalen gehoord van mensen die volledig in beslag worden genomen door seks en er ook naar handelen, maar om nu iedereen met een sterke behoefte verslaafd te noemen, gaat me te ver. Nadat ik als jongen van 19 seks had met mijn eerste vriendinnetje, net als ik nog maagd, ging er een nieuwe wereld voor ons open en konden we er geen genoeg van krijgen. We deden het zo vaak als we konden, als het even meezat een paar keer achter elkaar als we bij elkaar waren, soms wel acht of tien keer per week, tot het echt niet meer lukte maar we nog wel zin hadden. Toch geloof ik niet dat je dat een verslaving kan noemen. Later ben ik getrouwd en de seks was eigenlijk best normaal tot bleek dat we niet op een gewone manier kinderen konden krijgen. Om een lang verhaal kort te maken: mijn vrouw zei op een gegeven moment seks niet meer spannend te vinden omdat ze er toch niet zwanger van werd, want dat was voor haar de kick. De relatie kwam behoorlijk onder spanning te staan en tot vrijen kwam het niet of nauwelijks meer. Proberen het uit te praten hielp niet en later begon ze erover dat ik dan maar naar de hoeren moest gaan als seks voor mij zo belangrijk was. Ik was verbaasd over dit voorstel en dacht eerst dat het was bedoeld om haar echte gevoelens te verbergen, maar ze gebruikte het idee meer en meer als wapen om te treiteren. Het was zeker geen grap. Volgens haar moest ik juist blij zijn met zo'n ruimdenkende vrouw als zij en als ik een echte man was, dan ging ik toch gewoon? Ze beloofde het te accepteren en er niet over te praten, wat dacht ik wel? Ik had haar karakter inmiddels goed leren kennen en wist zeker dat als ik erop inging zij het tegen mij zou gaan gebruiken en het in de kennissenkring zou vertellen. Ik ging zo weinig mogelijk in op deze vervelende discussies, maar ik voelde me er heel ongemakkelijk onder. Seks thuis zat er niet meer in, maar over het idee van betaalde seks heb ik lang moeten nadenken. Na bijna twee jaar zonder seks hield ik het niet meer uit en besloot naar de hoeren te gaan. Ik ben toen op een speciaal daarvoor opgenomen vrije middag bij een lieve Surinaamse dame in de Oude Nieuwstraat in Amsterdam naar binnen gestapt en heb het ervan genomen. Ik was opgelucht dat ik deze stap had gezet. Na dit bezoek voelde ik me bevrijd van een enorme last en merkte ik onder welke stress ik had geleefd. Ik had mijn thuissituatie verteld en ze vond dat ik zo'n wip gewoon nodig had, en zelf voelde ik dit ook zo. Ik ben blij dat er vrouwen zijn zoals zij die dit werk willen doen, het voorziet in een grote sociale behoefte. Hoeren verdienen daarom alle respect, voor mij is het een normaal beroep. Sinds die middag ben ik zo gemiddeld een keer per maand bij haar op bezoek geweest, en dat doe ik nog steeds, al ben ik nu inmiddels gelukkig gescheiden. Ik zou deze uitstapjes, soms samen met een goede vriend, op dit moment niet kunnen missen, maar ik vind dit geen verslaving, want seks is een normale behoefte.

Anoniem zei

zondares je weet nix van sexverslaving. verdiep je eerst een in de materie voor je wat schrijft!!!

Je zou bijvoorbeeld de film shame eens kunnen kijken!

Anoniem zei

Elena, in alle blogposts die ik tot op heden heb gezien van Zondares, waar ze in de commentaren werd beschuldigd van kortzichtigheid, heeft ze altijd dubbel en dwars gelijk gehad.

Ik weet niet genoeg van deze materie af om hierover met autoriteit mee te discussieren. Op grond van Zondares haar track record, en wat ik zelf van seks weet, ben ik instinctief wel geneigd haar gelijk te geven. Rn ik kan in elk geval zonder al te veel moeite zien dat jouw verhaal een aantal gaten bevat.

Ten eerste geef je definities van verslavingen die niet doen wat een definitie behoort te doen, namelijk het onderwerp van de definitie afbakenen van wat er niet onder valt. Eten valt onder de door jou genoemde definities (niet alleen een "eetverslaving" maar ook normaal en gezond eetgedrag), evenals slapen. Het lijkt me dat je die twee uit je definitie van "verslaving" weg wilt houden, anders heeft "verslaving" geen toegevoegde betekenis t.o.v. bijvoorbeeld "biologische behoefte" behalve dat zij ruimer is (onder de laatste valt bijvoorbeeld geen heroinegebruik). Je kunt dan in ieder geval aan "verslaving" niet meer een negatieve connotatie meegeven, en daarmee valt automatisch de noodzaak tot oplossen weg en is er dus geen gedefinieerd probleem waarvan een oplossing kan worden besproken.

Verder geef je niet aan waarom jij denkt dat seksueel gedrag gezien zou kunnen worden als een verslaving. Je motivering is simpelweg niet voldoende beschreven om de objectieve lezer te laten begrijpen hoe jij tot je keuzes komt. Je beschrijft wat verschillende schrijvers ervan denken, maar ik mist je eigen inbreng. Die is bij onderzoek ook belangrijk, met alleen literatuurvergelijking kom je er niet, zoals je zelf ook weet.

Ik denk eerlijk gezegd dat de eerste zin van je conclusie het goed samenvat:

"Zoals gezien is men het nog steeds niet eens over het daadwerkelijke bestaan van seksverslaving, waardoor er ook nog geen specifieke definitie en classificatie voor handen is."

Ik ga er nog wel eens het een en ander over lezen, maar eigenlijk denk ik dat de maatschappij van tegenwoordig niet is toegerust en over onvoldoende kennis beschikt om te kunnen vaststellen wanneer seksueel gedrag objectief gezien problematisch is.

Misbruikte kinderen (die ook in jouw artikel worden genoemd) die als volwassenen nog aan seks doen hebben natuurlijk gewoon een gezonde dosis lef. Ze volgen hun instincten, zelfs na wat ze hebben meegemaakt. In plaats van deze mensen van een stempel te voorzien, hun gedrag als problematisch te bestempelen en ze op basis van een voor velen tegennatuurlijke seksuele moraal gedrag aanleren waar ze fysiek gezien niets mee kunnen, hebben ze m.i. veel meer aan een fatsoenlijke (seksuele) opvoeding. Deze mensen als slachtoffer bestempelen heeft geen enkel nuttig effect.

Psycholoog, ik heb seks nodig om mij normaal te voelen, net als dat ik slaap en eet om mij normaal te voelen. Van alle drie de dingen krijg ik een goed humeur, een mooie huid en een frisse uitstraling. Dat vind ik normaal. Ik doe het zelfs als ik moe ben of geen zin heb, net als eten en slapen. Als ik niet genoeg eet, slaap of neuk, word ik onrustig en voel ik me onprettig. Dat is voor mij niet "normaal". Natuurlijk heb ik wel eens een afspraak afgezegd voor een saaie verjaardag omdat ik gillend met mijn benen in de lucht klaarlag voor de 3e dosis sperma die dag. Wie fantaseert tijdens een saaie verjaardag niet van een heerlijke beurt met een lekker ding?

Jouw redenering vind ik dus ook onzuiver. Ik heb sowieso moeite met de term "verslaving", ik begrijp wel dat hij uit de DSM is verwijderd.

(Seksueel)gedrag dat leidt tot problemen, daar moet je wat aan doen, maar ik denk dat veel problemen helemaal geen probleem zouden moeten zijn, en dat de normen en waarden van deze maatschappij seksueel gedrag voorschrijven dat voor de meeste mensen simpelweg fysiek niet gezond is. Het is dan natuurlijk niet gek als er mensen zijn die gaan jagen op wat wel gezond is. Dat is overlevingsinstinct.

T. t. H., huisarts zei

Dit blog trok mijn aandacht door de sensatie rond Patricia Perquin, maar ik wil graag even reageren op de reacties die deze column heeft opgeroepen. Ik ben geen vaste lezer, maar ik vind het wel een goede website.

Ik wil graag even ingaan op de reactie van de psycholoog op de eerste plaats van het lijstje reacties. Ik vind het namelijk buitengewoon naief, en voor een psycholoog ook onverantwoord, om als diagnostisch kenmerk van verslaving te noemen dat patient zich niet meer prettig voelt bij het verslavende gedrag of het feit van de verslaving. Ik hoef in mijn praktijk alleen maar naar de rokers te kijken om daar tal van tegenvoorbeelden te zien van dit diagnostisch criterium. Nochthans zijn zij allen verslaafd.

Het idee van seksverslaving is een verschijnsel dat voornamelijk leeft bij de patient zelf, en onafhankelijk is van de aard van zijn of haar seksuele gewoontes. Vele mensen zijn ongemakkelijk met hun seksuele geaardheid of gedrag, en zien hierin psychopathologische problemen, terwijl in veruit de meeste gevallen de acceptatie van de eigen seksualiteit het probleem blijkt te zijn.

"Zondares" stelt niet dat verslaving aan seks, of seksueel afwijkend gedrag, niet bestaat, maar ze legt wel degelijk een vinger op een zere plek in de medische hulpverlening als het aankomt op pathologisering van seksueel gedrag op gronden van maatschappelijke acceptatie.

Anoniem zei

Je bent seksverslaafd als je dingen doet die niet normaal zijn, en vaker dan een keer. Als je een keer naar de hoeren gaat, ben je misschien niet seksverslaafd, maar ga je vaker dan ben je gewoon seksverslaafd. Klaar.

Anoniem zei

Jesus, we hoeven toch niet uit te leggen wat normaal is?

Anoniem zei

Ik ben blij dat dit belangrijke onderwerp eindelijk eens aan bod komt. Jammer dat Zondares het inderdaad verkeerd heeft.

Kijk hier maar of je seksverslaafd bent:

http://www.ben-ik-seksverslaafd.nl/heb-ik-hulp-nodig.html

Anoniem zei

Volgens mij zijn de discussies die hier gevoerd worden niet gebaseerd op een meningsverschil maar meer om een verschil in de definitie van seksverslaving. Dat er een aanzienlijk aantal mensen zijn dat enorme problemen met de drang naar seks is, dat staat buiten kijf, maar volgens mij was het doel van zondares niet het ontkennen van deze problematiek, maar eerder waarnemen dat de maatschappelijke discussie overtrokken wordt. In vind de vergelijking met eten wel goed, ook daar zijn veel mensen die problematische gevolgen hebben van het dwangmatig eten van ongezond voedsel.

Overigens snap ik de reacties wel want in betogen wordt meestal 1 kant belicht en wordt er niet gesproken over de andere kant. Het is ook een gevoelig onderwerp waardoor mensen echt een moeilijk leven kunnen hebben, maar volgens mij is er bij elke verslaving wel een spreiding in mensen die twijfelen of ze verslaafd zijn en echt verslaafd zijn. Ook bij alcohol hoor ik sommige mensen die enkele keren in de week drinken dat ze zich zorgen maken. De grens is vaag, dat is een goed punt, maar dat er probleemgevallen zijn met mensen die echt hun leven verwoesten vanwege een verslaving is zeker wel een feit. En in die zin vind ik het niet gek dat er ook bij seks in die gevallen van een verslaving gesproken kan worden.

Anoniem zei

Weet je wel hoe het is, om elke dag aan seks te denken? Als je elke dag zin hebt in seks? Als je bij iedereen van het andere geslacht die persoon als sekspartner inschat? Dat is verschrikkelijk! Ik moet zelf leven met mijn seksverslaving, en ik doe al die dingen, ook al weet ik dat het verkeerd is. Ik wil dolgraag stoppen, maar zonder hulp kan ik dat echt niet! Denk eens aan anderen Zondares!

Unknown zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Unknown zei

"Het is bijna normaal om seks te zien als zwakte": Kinderen wordt nog steeds verboden met hun lulletje of kutje te spelen, krijg daarna de gedachte dat het vies is er maar eens uit.
Co.

MSc Psychology zei

@TTH huisarts, Zondares verwoordt het idd verkeerd. Zij stelde wel degelijk dat seksverslaving niet zou bestaan.

Daarnaast wil ik even kort op de kritiek ingaan. Voor mijn onderzoek werd een literatuur syudie vereist, waarin mijn mening er zeker niet toedoet aangezien dat als professional noet gevraagd wordt.
Mijn definitie van verslaving komt tevens uit de bronnen waarin daadwerkelijk wel aan bod komt dat mrn pas van verslaving spreekt wanneer er sprake is van negatieve gevolgen of als niet prettig ervaren wordt.

MSc Psychology zei

Excusues voor de fouten, mijn telefoon heeft kuren maar ik wilde wel graag even reageren.

Zondares zei

Wat een reacties zeg. Even om heel duidelijk te zijn, ik denk dat je soms kan zeggen dat iemand een seksverslaving heeft, hetzelfde als dat mensen een TV verslaving hebben, of een Internetverslaving. Dat zijn ook van die betwijfelbare dingen. Ik denk dat het alleen op die manier bestaat. Al die bangmakerij die je tegenkomt over seksverslaving gaat alleen maar daarover.

Ik blijf bij mijn stukje. Het is meestal gezonde seksualiteit die botst met bekrompen ideeen. Misschien zijn er uitzonderingen, maar ik heb ze nog nooit gezien.

Anoniem 12 maart 2013 04:36, dat is normaal, je hoeft je geen zorgen te maken.

Huisarts, wat een mooie manier om het te zeggen. Kom maar vaker reageren!

Elena, ik zeg nergens dat het niet bestaat, ik zeg alleen dat ik vind dat het nergens op slaat wat er allemaal over word gezegd en gedacht. Je kan beter op de inhoud van anoniem 11 maart 2013 13:32 ingaan, die heeft wel wat te vertellen. En ik ben jaloers op haar, voor mij is het veel te lang geleden dat ik drie keer zaad op een dag kreeg!

Anoniem zei

Zondares, die anoniem met commentaar op Elena was ikke.

En drie keer sperma op een dag kun je hebben als je een vriend hebt waarmee je veilig zonder condoom kunt. Gewoon laten testen, en naaien maar! Is wel altijd van dezelfde knul, helaas (vindt hij niet jammer overigens ;) ). Sperma mengen heb ik nog niet vaak in mijn leven kunnen doen.

Huisarts, ik wilde dat ik wist wie je was, dan kon ik je tot mijn huisarts maken. De huisarts van Zondares klinkt overigens ook helemaal prima. Ik vrees dat die van mij toch wel een beetje achterlijk is.

Esmeralda

Anoniem zei

Aan eenieder die oprecht geïnteresseerd is in het fenomeen: lees deze website eens http://www.vanzessen.com/

Anoniem zei

Anoniem zei... "Weet je wel hoe het is, om elke dag aan seks te denken? Als je elke dag zin hebt in seks? Als je bij iedereen van het andere geslacht die persoon als sekspartner inschat? "

Uhm, ja, dat weet iedere man, en sommige vrouwen ook.

Achinoam zei

Je schrijft:

Er wordt gepraat over mensen die een pijn onderdrukken met seks. Dat zou je een ziekte of een probleem kunnen noemen, maar je hebt het dan over een probleem dat met seks onderdrukt wordt. Dan is seks niet het probleem. Je gebruikt seks juist, om naar een gezond leven te komen. Ook al is het maar voor eventjes. Seks als medicijn.

Als dat jouw reden is om seksverslaving niet te erkennen hoef je een alcohol of drugsverslaving ook niet te erkennen. Die middelen worden ook gebruikt om het echte probleem te verdoven.
Een verslaving is iets dat jaren je leven beheerst, waar je geen plezier (meer) aan beleefd (hooguit kortstondig) waar je mee wilt stoppen, maar niet kan en wat je sociale, emotionele en financiele leven verwoest. Je hebt geen controle meer over je leven omdat je verslaving je leven beheerst.
De hersenen van een seksverslaafde zien er hetzelfde uit als die van een cocaine verslaafde. check de site www.yourbrainonporn.com.

Mijn man is seksverslaafd. zonder twijfel. Daardoor heeft hij heel veel kapot gemaakt. Is hij zielig en ziek? Nee, niet zoals bv bij een hersentumor. Een verslaafde is zeker zien, dat kan je zien op hersenscans, maar ze zijn wel degelijk zelf verantwoordelijk voor hun stappen naar herstel. En dat is dan weer het volgende probleem bij een verslaving: Die kracht ontbreekt zovaak. want een verslaving verlamt.

Anoniem zei

Leeuwen paren 50 keer per dag.

Wij leven in een maatschappij waar seks (nog) vaak in een relatie met z'n 2n beleefd wordt. Verschil in opvatting over wat normaal is in een relatie en waarvan de 1 vaak zijn of haar mening wil opdringen aan de ander .... Het is dan zo heerlijk makkelijk om de ander van een seksverslaving te betichten.

Er zijn mensen die dag in dag uit op zolder met hobbytreintjes in de weer zijn en de hele wereld over reizen voor beurzen en onderdeeltjes. Hoe noemen we die .................?

Het is goed dat het woord 'verslaving' uit de DSM is gehaald

R60

Anoniem zei

Zondares heeft het helemaal bij het rechte eind. Hierbij een aantal links naar psychologen die precies hetzelfde zeggen.

Een Nederlandse: http://marijkespraktijken.nl/2013/08/06/seksverslaving-bestaat-niet/

En een Amerikaanse Seksuloog en relatietherapeut: http://sexualintelligence.wordpress.com/2010/04/01/an-epidemic-of-sex-addiction/

http://sexualintelligence.wordpress.com/2013/06/03/ten-things-humanists-need-to-know-about-sex/

http://sexualintelligence.wordpress.com/2011/06/02/what-sexual-conditions-dont-need-treatment/

Anoniem zei

echt helemaal fout, je hebt geen idee waar je het over hebt. . Ik heb een seksverslaafde man, die uiteraard stiekum, nog geen klus en half uur kon volhouden zonder tussentijds naar porno te moeten kijken. die de prostitutie opzocht waar de vrouwen hun best deden de man zo snel als mogelijk was weer te laten vertrekken en te cashen, niet iets wat echt een bevredigend gevoel gaf maar een gevoel van teleurstelling en zich vies en gebruikt voelen ( het was voor het geld) die steeds extremere situaties opzocht omdat gewone prostituees ook niet spannend genoeg meer waren en gewone porno ook niet meer. Die geslachtsziektes riskeerde en ook riskeerde dat ik dat kreeg. die 15 jaar lang heeft gelogen en heeft moeten vechten om normaal te kunnen functioneren met de behoefte aan porno, de leugens, de schaamte en de angst. kijk maar eens goed naar jouw mannen en bepaal of ze allemaal echt zo blij weg gaan.

Anoniem zei

We leven in een preutse maatschappij die verwacht van iedere man dat hij voldoende sociale vaardigheden geeft om een vrouw aan te trekken en te houden.

De realiteit is echter dat 40% van alle mannen nog nooit een relatie geeft gehad van langer dan 3 opeenvolgende maanden met lange periodes tussen en dat de behoefte naar seks daarentegen blijft en omdat vrouwen niet louter neuken voor het plezier met om het even welke vent moeten ze er uiteindelijk nu in dan of in het ergste geval hun hele leven voor betalen!!!!

Anoniem zei

Precios hetzelfde meegemaakt

Anoniem zei

Seksverslaving bestaat niet, terug naar de oertijd met de man met pijl en boog die ging jagen om eten te verkrijgen voor zijn vrouw die daarna een beurt kreeg

Anoniem zei

Seksverslaving is geen onzin. Zelf ben ik seksverslaafd geweest. De hersenen bestaan uit neurotransmitters. Als je neurostransmitters in onbalans zijn, oftewel te weinig dopamine, serotonine, endorphine of oxytocine, dan is er risico voor verslaving. Immers van seks gaat je dopamine niveau omhoog en oxytocine. Dit is feitelijk hetzelfde als een verslaving aan suikerhoudende dranken of andere verslavingen. ze hebben effect op je neurotransmitters. Nu kan je ook teveel neurotransmitters aanmaken waardoor je ook in onbalans bent. Daarom wordt het gedrag van een verslavende meestal als obsessief omgeschreven. Er is teveel van het ene en te weinig van het andere. Er zijn natuurlijke middelen om je neurotransmitters in balans te houden en sinds ik daar achter ben gekomen ben ik plots van mijn drang naar seks af. Het is alsof ik mezelf niet meer terug ken, ik heb de behoefte niet meer, terwijl ik jaren lang streefde naar seks, bij alles wat ik deed. Het heeft 6-7 jaar m'n leven overheerst en ik ben nog niet gewend aan wie ik nu ben, maar het heeft me al heel veel opgeleverd. Ik heb meer controle over mn emoties en gedrag en ben beter in balans en voel me een beter en normaler mens. het is alsof seks geen fix meer voor me is voor m'n onbalans, de drang is totaal weg. Dat betekend niet dat ik geen gezonde seksuele drang heb, maar geen obsessieve drang wat mn leven overheerst als een drank verslaafde die zich elke avond klem zuipt.