maandag 6 februari 2023

De WRS en de WGTS

Het blijkt heel moeilijk te zijn om hier een stukje over geplaatst te krijgen, en ik wanhoop nu zo'n beetje dat het er ooit nog doorkomt. Ik heb al flink wat dingen geschrapt waar de censuur op kan aanslaan, er is dus niet veel meer over, maar ik móét wat schrijven over wat er aan de hand is. Ik màg dit niet voorbij laten gaan zonder er wat over gezegd te hebben, hoe onpopulair dit soort stukjes ook zijn, en hoe depressief ik het ook vind om ermee bezig te moeten zijn.

Nog steeds is de WRS onderweg. Heel in het kort is dat een kopie van de Prostituiertenschutzgesetz uit Duitsland, die dáár al niet werkt, en die ze nog wat erger hebben gemaakt met Zweedse elementen, en een Hollands sausje. De WRS is opgesteld door de hoerenhaters in het kabinet, en die hebben om hem erdoorheen te krijgen hun medewerking beloofd aan de hobbies van de andere partijen. De wet legt een boel onduidelijke en slecht begrensde burokratie op het sekswerk, en maakt een boel onschadelijke mensen strafbaar voor niets.

Als je dit vorige alineaatje te onduidelijk vindt, kan je het beste hier lezen wat de WRS eigenlijk ìs. Dat is misschien sowieso wel een goed idee. Er zitten een hoop aspekten aan, en ik moet niet dat hele stuk hier weer gaan herhalen. Lees het voor jezelf, of neem maar aan dat dit een nutteloos en schadelijk stuk pesterij is naar de hoeren en de mensen om ons heen toe. Netzoals de wetsvoorstellen die hieraan voorafgingen.

Heb je intussen weer op het netvlies wat de WRS is? Dan kan ik nu even ingaan op wat er voor ontwikkelingen zijn. Tijdens het vorige kabinet is de WRS er niet doorgekomen, waar Gert-Jan Segers erg boos over was. Het wetsvoorstel ligt er nu weer, en de samenstelling van het kabinet is weer precies hetzelfde. De situatie voor de wet is dus niet veranderd, en hij gaat op dezelfde manier als eerst door het proces heen.

De WRS is bestwel populair, want hij spreekt erg aan met zijn oproep om arme hoertjes te beschermen tegen misstanden en uitbuiting door ze alles en iedereen af te kunnen pakken en te kunnen betuttelen tot ze nederig buigen voor de ambtenaar, maar toch is het niet van een leien dakje gegaan met het wetsvoorstel. Dat is vooral omdat er nogal hoog spel is gespeeld, en er nogal veel gebotst wordt met burgerrechten en rechtsprincipes. Daar willen politici best in ons geval vanafzien, want we zijn geen èchte mensen, maar dan moet dat wel goed geregeld zijn.

En dat was het niet, dus is de wet een beetje blijven hangen in de beoordeling door het parlement. Daar is het kabinet deze keer schichtiger over dan vorige keer, want toen vorige keer de Tweede Kamer meeging in allemaal rechtenschendingen en slecht doordachte regelingen, is de WRP daar in de Eerste Kamer op gestruikeld, en teruggestuurd zonder veel van de sappige stukjes. Dat mag niet nog een keer, dus deze keer doen ze voorzichtiger. Maar de haat moet er wel inblijven.

Hij komt dus telkens terug in de commissiedebatten, in behandelingen, maar vooral in de achterkamertjes. Er kunnen telkens geen garanties worden geritseld dat alle twijfelachtige aspekten worden weggewuifd door de Eerste Kamer als het door zou komen, dus er moet wat gedaan worden aan de lastigste aspekten van het wetsvoorstel. Dat kan natuurlijk het beste door wat gebaren te maken en wat droge juridische veranderingen aan te brengen. En dat gebeurt dus nu ook.

De WRS wordt een beetje aangepast. De strafbaarstelling van de prostituee als ze adverteert of werkt zonder vergunning wordt verminderd. Het lijkt alsof hij helemaal geschrapt wordt, maar dat is niet zo. Want die vergunning waarvoor de strafbaarheid weg wordt gehaald, is maar één van de twee vergunningen die de WRS een prostituee oplegt om te hebben. Een prostituee zonder die andere vergunning wordt nog steeds gestraft. En belangrijker, de mensen om haar heen ook.

Het komt er dus op neer dat je de boete, die van ondergeschikt belang is, opheft, zodat het lijkt alsof de hoer zelf vrijloopt. Terwijl het middel van de prostitutievergunning om haar sociaal te isoleren en haar economisch ten gronde te richten, intact blijft. Op deze wijze wordt een gebaar gemaakt dat de hoer lijkt te vrijwaren, terwijl ze nog steeds buitensporig gedupeerd wordt. Een slinkse politieke streek.

Een minder belangrijke verandering is een soort antwoord op het feit dat zo'n gesprek om je vergunning te krijgen totaal geen beeld geeft, en dus een wassen neus is. Als het er tenminste niet om zou gaan om een ambtenaar de kans te geven je een beetje te zitten kleineren. De oplossing is om elk jaar opnieuw bij die ambtenaar te moeten aanschuiven om telkens weer door het praatje heen te moeten. Dus dat wordt nu ook verplicht.

We zien ook iets waar Gert-Jan heeft moeten toegeven. In de WRP en de WRS was het zo dat klanten àltijd strafbaar waren als ze in een misstand terecht waren gekomen, ook als ze ermee naar de politie zouden rennen. Volgens de CU was dat om te voorkomen dat klanten zich konden "verstoppen" achter dat ze meldden wat ze hadden gezien. Dat is natuurlijk van de gekke, en er is nu schoorvoetend een periode van vierentwintig uur gesteld waarbinnen een klant kan aangeven en niet strafbaar is.

De belangrijkste dingen, ook als ze door zowel de sekswerkvriendelijke kant als door de juridische kant van het gesprek zijn afgefakkeld, blijven gewoon met wat luchtige opmerkingen in het wetsvoorstel. Dat de hele rechtvaardiging van de wet, het hele concept en de hele opzet schadelijk zijn en niemand een steek verder gaan brengen behalve hoerenhaters, dat wordt door iedereen hardnekkig genegeerd.

Met dit wetsvoorstel worden er nog steeds goede mensen gecriminaliseerd, wordt er nog steeds veel meer hulp afgesneden dan er ooit bij geboden kan worden, en wordt het leven van hoeren en de mensen om ons heen nog steeds gevaarlijker, moeilijker, onzekerder en lelijker gemaakt. Met andere woorden, precies wat de makers voor ogen hebben.

Er wordt verder nog een beetje triomfantelijk gedaan over de zes miljoen Euro die nu jaarlijks naar uitstapprogramma's gaat, een verdubbeling. Dan kunnen ze nu twee keer niets voor ons betekenen. Het is iets waar ik minder boos over word dan sommige collega's. Het is eigenlijk gewoon corrupt geld wegsluizen, en daar is al heel veel van. Daar heb ik weinig last van, als je het met de monsterlijke dingen in de wet vergelijkt. Collega's die ooit een uitstapprogramma nodig hadden gehad, zijn er wèl boos over dat al het geld alleenmaar naar totaal on-effektieve Evangelische clubjes gaat.

De rest is wat holle letters over dat de positie van sekswerkers moet worden verbeterd, en het stigmatiseren vanuit de overheid wel wat minder mag. Dat wordt gedekt door losse flodders als dat er dingen "zullen worden opgepakt", en wat vrijblijvende voorlichting aan ambtenaren. Geen enkele verplichting aan wie dan ook komt erbij, er komen alleen wat workshopjes en voorlichtingspakketten.

Het zou ook een trendbreuk zijn geweest als er een wetsvoorstel was geweest met ook maar één extra recht voor sekswerkers, of zelfs maar één extra waarborg voor een recht wat we volgens de bestaande wetten allang horen te hebben. Er komt geen verplichting voor overheden, banken, verzekeraars of andere noodzakelijke instituten om ons gelijk te behandelen aan iedereen anders. Discriminatie blijft mogen, zoals ze niet mogen met welke andere maatschappelijke groep ook.

Dat leidt naar het tweede wetsvoorstel wat ik behandel, en wat gelukkig veel korter is. Dat is de WGTS, de Wet Gemeentelijk Toezicht Seksbedrijven. Deze wet is zowel een achterdeurtje voor de regels in de WRS, als dat het de WRS makkelijker door te douwen maakt. Het is aan de ene kant een heel stiekeme truuk, en aan de andere kant zijn ze er zo hard over aan het jubelen dat je het echt niet stiekem kan noemen.

Een groot probleem aan de WRS wat door de hele juridische wereld duidelijk was, is dat een heleboel van de handhaving en controle op de gemeentes wordt gelegd. En die gemeentes mógen dat niet, dat is iets waar de WRP ook al voor afgestraft werd door de Eerste Kamer. Het is namelijk strijdig met dat je bijzondere persoonsgegevens zoals wat iemand seksueel doet, niet zomaar mag vastleggen. En dat moet in de WRS wèl. Daar zaten de gemeentes dus knel.

De oplossing is de WGTS. Daarin verklaart de wetgever namelijk àlle beschermingen voor àlle bijzondere persoonsgegevens, die beschermd zijn door de wet omdat we dat moesten van Europese mensenrechtenregels, "niet van toepassing voor zover dit noodzakelijk is in verband met de naleving van de op grond van het eerste lid vastgestelde voorschriften door degene die bedrijfsmatig gelegenheid geeft tot het verrichten van seksuele handelingen met of voor een derde tegen betaling, dan wel in verband met het toezicht op de naleving en de handhaving van op grond van het eerste lid vastgestelde voorschriften door de gemeente."

We worden dus, als enige, uitgezonderd van al die grondrechten. Bij geen enkele andere groep in de samenleving flikken ze dit.

De reden dat de WGTS apart wordt gemaakt van de WRS, en niet gewoon een toevoeging of verandering eraan wordt, is geen geheim. De gemeenten zijn teruggefloten door de rechter toen ze hoeren gingen registreren en vergunnen, want er is geen wettelijke basis voor en het schendt de beperkingen neergelegd in de Gemeentewet. Maar de rijksoverheid wil erg graag dat de gemeentes doorgaan met het vervolgen en straffen van ongehoorzame hoeren, en wil ze dus een vrijkaart geven om daarmee door te kunnen gaan.

Eerder heeft de WRP al gefaald, en de WRS is ook gammel. Het is dus handig om de WGTS apart in te voeren. Die heeft meer kans om vlot erdoor te komen, want regeltjeswetten die te droog zijn om de krant te halen komen er makkelijker door, als de WGTS er eenmaal is lijkt de WRS een minder grote stap om te nemen, en flink wat van de dingen die de WRS wil laten doen door de gemeentes kùnnen alleenmaar als de WGTS er is. Dus een grote stap wordt in twee makkelijke stapjes gehakt.

Het is belangrijk dat we onze stem laten horen in de internetconsultatie. Ja, het wordt hooghartig genegeerd door de ambtenaren en de poltici wuiven het luchtig weg, dat is waar. Maar als er géén weerwoord komt, kunnen allebei die groepen zich er in toekomstige debatten aan vastklampen dat we ingestemd hebben door niet te hebben ingesproken. Dat hebben we nu ook al vaker gezien.

Dus schrijf een stukje inspraak. Het hoeft niet iets heel groots te zijn, maar zorg wel dat het steekhoudend is. Verwijs naar mijn blog als je wil, graag zelfs.

De links naar de internetconsultaties zijn iets anders dan je van me gewend bent, want de censuur blijkt er nogal op aan te slaan als ik ze niet een beetje vreemd neerzet, en we proberen het dus nog maar een keer:

De WGST: https://t.co/evhmoIRgrZ

De wijziging van de WRS: https://t.co/wfp7yLIvRF

Heel fijn als jullie mee willen helpen!