Status en sexy

Een tijdje geleden schreef ik over de flip. Netzoals elk stukje dat wat dieper gaat, werd het door veel mensen niet begrepen, of begrepen ze er maar een stukje van. Maarja, ik ben een idealiste, en ik wil graag de wijsheid die het vak me heeft gegeven delen met andere mensen. Het is alleen frustrerend dat als ik ècht belangrijke en ingewikkelde dingen aansnij, dat zo vaak niet wordt gesnapt. Het voelt als veel werk voor niets.

Meestal leg ik me er danmaar bij neer dat er iets niet wordt begrepen. Je kan het aanbieden, maar ondanks dat ik er enorme lange teksten van maak om te zorgen dat àlles op de manier wordt aangeboden dat het voor iedereen begrijpelijk moet zijn, kan ik het nooit zo opschrijven dat iedereen het móét snappen. Dus als er dan, zoals eigenlijk altijd, een grote groep is die het niet heeft gesnapt, dan ìs dat maar zo.

Dan moet je niet denken dat ik die reakties en vragen niet meeneem. Ik zie er bijvoorbeeld óók aan watvoor stukjes er nog nodig zijn. En ik kan eraan zien waar mensen nog vastzitten in hun bijgeloof over het vak. En waar mensen minder ontwikkeld zijn dan ik dacht. Dus ik neem ze mee voor nieuwe stukjes. En dat is dan niet alleen meer irritant, maar dus ook inspirerend.

En soms is het gewoon duidelijk dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest. Meestal snappen mijn lezers van buiten het vak er maar weinig van, snappen de broodmeiden het half, en snappen de aartshoeren het prima. Mijn hulpploegje snapt het eigenlijk altijd wel, soms beter dan ik zelfs, want dat zijn ook mensen die wat hebben gezien van de wereld. Er zitten veel betere hoeren bij dan ik, en die kunnen me vaak veel bijleren.

Maar na mijn stukje over de flip kreeg ik toch uit mijn hulpploegje juist een vraag die duidelijk maakte dat er iets niet was gesnapt. Dan heb ik wel wat uit te leggen, want als mijn hulpploegje het al niet snapt, snapt niemand anders het. En het bleek ooknog iets te zijn waar ik makkelijk een heel stukje over kon volschrijven, en daarvoor hoefde ik het nieteens heel erg uit te diepen.

Ik had in mijn stukje in de flip geschreven over dat mannen niet geïntimideerd zijn door je succes, en daar had ik uitleg bij gegeven. Vooral in het kader van de flip. Ik had het best duidelijk opgeschreven dacht ik zelf, en mijn eerste idee was danook dat de klager gewoon niet goed had gelezen, en meteen aanstoot had genomen door een zinnetje dat niet in de smaak viel. En dat kan zelfs waar zijn. Dus snij ik het onderwerp eventjes anders aan.

De vraag die ik kreeg was: "Als mannen niet aangetrokken worden tot succesvolle vrouwen, wat moet je dan doen om je vrouwelijkheid de kans te geven? Is er dan gewoon geen plek voor mij in de seksuele wereld als ik vrouw ben met status? Ik wil ook voordeel hebben van mijn vrouwelijkheid, en het is niet eerlijk als ik alleen maar nadeel heb van mijn vrouwelijkheid." En die vraag kan ik niet beantwoorden, want ik sta met mijn bek vol tanden. Dat heb ik namelijk helemaal niet geschreven in mijn stukje.

Ik denk eigenlijk dat de vragenstelster een bepaald plan had om haar seksualiteit een plek te geven binnen de zakenwereld, en in wat ik schreef iets vond wat daar een streep doorheen leek te zetten. En dan schieten sommige mensen in de slachtofferrol, en krijg je dit soort reakties. De slachtofferrol is niet leuk, en ik ben danweer zo iemand die meteen wil helpen om daaruit te komen. Ik schrijf nogwel een heel stukje over de slachtofferrol, want daar heb ik een hoop over te leren gehad.

Dus ik schoot meteen in de schrijfrol, en ik had een stukje in de maak over wat er nou ècht speelt. Maar dat is véél. En dat is gebouwd op concepten die ik nog uit aan het timmeren ben in eigen stukjes. Stukjes over deseksualisering, stukjes over verleiden, over betekenis, over flirten, over seks voor voordeeltjes, over aantrekking, over respekt en disrespekt op basis van seks, over de wrede kant van seks, en het werd veel te groot. Veel groter dan al mijn andere stukjes. Zelfs de grootste. En dat moet ik eigenlijk allemaal eerst afgerond hebben voordat ik dit onderwerp echt goed kan behandelen.

Vandaag dus geen mooi afgerond stukje. Eigenlijk zie ik dit meer als een noodstukje, om het bloeden te stelpen. Ik ga niets uitleggen, want dan moet ik te diep, en dat gaat niet. Ik ga wat dingen vertellen, en die moeten jullie maar even aannemen voor nu. Later komen er meer stukjes met meer uitleg over al deze dingen. Beloofd.

Een vrouw met status heeft geen nadelen in de zakenwereld, en ook geen nadelen met aantrekkelijk zijn. Mannen vinden het vaak zelfs reuze seksueel aantrekkelijk als je een go-getter bent met initiatief. Veel vrouwen met status voelen dat alleen niet, omdat het ergens anders misgaat. Waar het misgaat is als je mannen probeert je status in hun gezicht te wrijven op een manier die ze niet sexy vinden. En dat ligt dan niet aan die status.

Veel vrouwen met status maken de fout om erkenning voor die status te willen voelen van een man waar ze seksueel mee omgaan. Dat werkt niet. Mannen hebben moeizaam geleerd om a-seksueel met vrouwen om te gaan binnen de werkwereld, en als jij erop staat om op die werkstatus-manier met hem om te gaan, is dat voor hem een héél sterk signaal dat je geen seksualiteit van hem accepteert. Daar knapt hij wel op af.

Je ziet zelfs ook dat vrouwen daar aktief een hand in hebben. Die willen pas als vrouw worden gezien als de man genoeg erkend heeft dat ze status heeft. En dat werkt alléén als je bezig bent om de jonge stagiair op zijn tenen te laten lopen voordat hij je vol mag douwen met jeugd. Niet als je een allebei een werknemer bent binnen het bedrijf. En daar gebeuren danook de meeste botsingen tussen je seksualiteit en je status.

Het helpt je niet om je vrouwelijkheid op te schorten om je status naar voren te schuiven, want dan gaan de mannen ook eerder reageren op je status dan op je vrouwelijkheid. En vrouwelijkheid doet niet af aan je status. Als vrouw gezien worden is niet vernederend, en doet niet af aan respekt. Als je feministische patronen gelooft zoals dat, heb je sowieso problemen om seksueel met mannen om te gaan.

Er is ook helemaal geen tegenspraak tussen een leuke sexy vrouw te zijn, en status te hebben in de werkwereld. Ze helpen elkaar zelfs nogal. Als je een vrouw bent met status, hebben mannen daar respekt voor. Die vinden het cool van je, die vinden je ambitie spannend. En als je een sexy ding bent, helpt dat ook met de status die je binnen de werkwereld hebt. Want zo werkt onze biologie gewoon.

Andersom is het ook een probleem over en weer. De kantoorkneus is minder sexy, ook als ze van zichzelf een leuke meid is. Als er meewarig over je wordt gedaan, ben je niet sexy. En als je een vette homp bent of een sjagrijn van jewelste, kan je nòg zo goed in je werk zijn, maar je wordt gewoon gepasseerd door de mensen die wèl een gezonde seksualiteit uitstralen, en de anderen onder de gordel aanspreken.

De samenleving vindt dat seks geen plaats heeft op kantoor. Dat is recht tegen onze biologie in. Daar heb ik een heel stukje over in de maak. Je bent een seksueel wezen, en hoe beter je met je seksualiteit om kan gaan, hoe beter het werkt, ook met je werkrelaties. Je status is daar geen hindernis bij, die is zelfs een hulp. De enige hindernis is dat mensen verknipt zijn over seks, en dáár loop je nogweleens tegenaan.

Je moet natuurlijk wel een beetje snappen hoe je met die status om moet gaan. Veel vrouwen kunnen daar geen reet van, want die hebben niet hun hele kindertijd apenrots gespeeld zoals de jongens, maar elkaar vliegen afgevangen met die o zo lieve meisjes. Veelteveel vrouwen met status willen de hele tijd erkènning voelen voor die status, en hebben er geen vertrouwen in dat die stilletjes zijn werk wel zal doen.

Maar terwijl jij denkt dat je voor hem staat te pronken met je status, en dat hij je daardoor wel een geile boss bitch zal vinden, krijgt hij van jou dus het signaal dat je alleen je zakelijke kant wil laten zien, dat hij in een werkomgeving met je zit, waar seks geen plek heeft. Dus jouw gepronk voelt hij als afwijzing. En dan houdt hij wel op met je begeren, en komt er geen toenadering van hem af.

Mannen blijven mannen. En mannen willen iets te bieden hebben. Dus als jij laat zien dat jij al alles hebt wat hij je kan bieden, weet hij niets meer om je mee te imponeren. Mannen weten dat vrouwen seksueel naar ze toekomen als zo'n man een opstapje kan zijn voor haar carrière. Als jij benadrukt dat jij er al bènt, geef je hem vooral aan dat hij voor jou geen toegevoegde waarde heeft. Terwijl het voor jou voelt alsof jij op dezelfde manier voor hem aantrekkelijk zou moeten zijn als die mannen voor die klimgrage meisjes zijn.

Het is het oude liedje, mannen denken dat vrouwen wel aantrekkelijk zullen vinden wat zij aan vrouwen aantrekkelijk vinden, vrouwen denken dat mannen wel aantrekkelijk zullen vinden aan vrouwen wat zij aan mannen aantrekkelijk vinden. En zo werkt het niet. Met hoeveel mensen zich in hun hoofd halen over seks is het een wonder dat er uberhaupt nog een pik in een kut verdwijnt.

Ambitieuze meiden zijn sexy. Meiden die arrived zijn en hun doelen en status gehaald hebben, zijn dat niet. Dan heeft hij hoogstens het gevoel dat hij je hete gedrevenheid gemist heeft toen je jonger was. Een vrouw die wat wil bereiken vindt een man reuze aantrekkelijk. Hoe feller haar verlangen zich op te werken, hoe hoger haar ogen op de apenrots gericht zijn, hoe harder de pik.

Het werkt dan helemaal omgekeerd als je erkenning gaat proberen te verzamelen voor wat je al bereikt hèbt. Dat mag hij best te weten komen, maar hij moet niet het idee hebben dat je hem vertelt dat het wel weer genoeg is met de ambitie, en je nu iemand wil die jou op zijn schouders neemt, omdat je al zoveel gewerkt hebt. Een vrouw die dat doet komt passief over. En als je naast die passiviteit óóknog erkenning wil voor wat je eerder hebt gedaan, is dat een enorme verslapper.

Dus als je je status naar voren gaat schuiven, of ermee gaat pronken, of er erkenning voor zoekt bij een man, dan krijgt hij snel van jou de boodschap dat je zijn seksualiteit niet hoeft, en dat hij zich vooral seksloos onder moet schikken. En dat is niet sexy. En vooral jammer voor de vrouwen die het juist wel lekker vinden om een man seksueel onder zich te schikken, met hun status als middel. Met jonge instappers lukt dat nog, maar verder is het frustratie troef.

Hierarchie en seks, dat krijgt ook nog wel een eigen stukje. Of meerdere. Want dat is heel belangrijk hier, en het is iets wat veelteveel mensen alleen in hun kruis begrijpen, en niet in hun hoofd. Want ookal hebben we als maatschappij hierarchie en seks zoveel mogelijk gescheiden, en zelfs wettelijk strafbaar gemaakt, het is een heel sterk stuk van onze biologie om seks af te laten hangen van hierarchie, en seks te gebruiken voor hierarchie.

Status is ook voor vrouwen sterk geassocieerd met onkwetsbaarheid. Iemand van hoge status is onaantastbaar in de vrouwelijke blik op de maatschappij. Mannen zien hoge status meer als de gelittekende sluwe aap bovenop de rots, die alle blikken op zich gericht heeft omdat iedereen onder hem de kans zal grijpen om hem te laten vallen. Dat verschil slaat ook seksuele spanning plat.

Mannen bovenop de apenrots werken dagelijks met risico. Ze zijn de brutaalste en de meest doortastende mannen. Verantwoording nemen is risico nemen immers. Ze hebben zich eerder al gebrand, en ze weten wel welke risico's ze moeten vermijden, en welke risico's ze wel aandurven. En als ze het niet lekker vonden om risico's te nemen, zaten ze niet zo hoog op de rots.

Vrouwen zijn juist risico-mijdend. Nee, niet iedereen en niet allemaal op dezelfde manier. Maar we zijn het. Voor vrouwen is het veel belangrijker dan voor mannen dat het niet onze schùld is als er wat foutloopt. En vrouwen met status willen wèl het gezag, maar niet het risico. Dat maakt klimmen ook stukken moeilijker. Gelukkig voor ons is de werkwereld wel heel erg ingeschikt om ons toch te laten klimmen terwijl we aan die schuldmijdendheid vast kunnen blijven houden.

Dat verschil van kijken naar kwetsbaarheid is seksueel een probleem. Kwetsbaarheid speelt heel sterk in seks. Dat krijgt óók een eigen stukje. En kwetsbaarheid is totaal niet te kombineren met hoe vrouwen tegen status aankijken. De man met status mag zich niet kwetsbaar tonen, en de vrouw met status mag niet kwetsbaar zijn. Ze moet een onaantastbare girl boss zijn, en dat saboteert haar seksualiteit. En zet haar op meer dan alleen die manier buitenspel.

Maar dat hóéft niet. Als vrouw met status hoef je niet de hele tijd je bezig te houden met of iets jouw schuld kan zijn. Je hoeft niet de hele tijd een scherm van onkwetsbaarheid omhoog te houden. Je hoeft geen ijskoningin te zijn die boven alles staat. Je kan prima status hebben èn een vrouw zijn met een volwassen mentaliteit die beseft dat risiko bij het leven hoort, en dat je kwetsbaar mag zijn.

Het werkt alsnog tegen je dat zoveel andere vrouwen het niet snappen, want dat zorgt ervoor dat de verwachtingspatronen wel allemaal klote zijn, hoe goed jij het zelf ook aanpakt. Als maatschappij hebben we bepaalde patronen die we verwachten goed naar seks te leiden, en het onwerkbare beeld van de moderne smetteloze powervrouw past daar niet in. Dus als je te goed in dat plaatje past, sta je seksueel buitenspel.

Een nieuwe secretaresse die, groen als gras, overwerkt en bij de kopieermachine gegrepen wordt door haar baas klinkt als het begin van een porno-verhaaltje over verboden passie. Een powervrouw die head marketing is die door haar chef gegrepen wordt in de boardroom klinkt als het begin van een HR-nachtmerrie over eindeloze liability claims van beide kanten. Het klinkt niet alsof het goed kàn aflopen.

Je kan dus beter ervanuitgaan dat hij je status vanzelf wel ziet, en er juist voor zorgen dat je niet in het hokje van de seksloze powervrouw terechtkomt. Je wilt niet dat stereotype op je gestempeld krijgen, want iedereen om je heen is gedrild om dat altijd aan te nemen. Als je een seksueel wezen bent, en daar op een natuurlijke en fijne manier mee om kan gaan, doet dat je status echt alleenmaar goed.

Ambitieuze meiden zijn geil, maar geile meiden zijn ook ambitieuzer. En scherper. Het is een wisselwerking. De seksuele kant van je persoonlijkheid in de strijd gooien werkt op het werk. Daar hoef je niet voor met je benen wijd, maar het kan helemaal geen kwaad. Seks heeft een heel duidelijke plek in werkverhoudingen, ookal zijn we daar maatschappelijk niet mee op ons gemak.

Je kan het al zien aan hoe dating werkt. Mannen ervaren dating als een sollicitatie-procedure, en daar zit wel wat in. Je hebt je status te bewijzen. En die parallel gaat dieper, veel vrouwen zien de werkwereld als de "mannenwereld," en voelen dat als je established bent in de werkwereld, je je daarmee ook bewezen hebt in de mannenwereld, en mannen daardoor je moeten accepteren als status-hebbend en als passend. Maar dat slaat uiteindelijk nergens op.

Het komt niet helemaal uit het niets dat we zo denken, trouwens. Veel is onze eigen onzekerheden en hang-ups, maar de dingen die we verkeerd interpreteren en overdrijven vanwege die onzekerheden en hang-ups bestáán wèl. Want er is een geweldig ingewikkelde toestand met seks en respekt, en dat is makkelijk verkeerd te interpreteren als je er weinig van snapt, maar wel gevoelig over bent.

Heel in het kort zit er in seks iets transgressiefs, en een overschrijden van grenzen is iets wat we verbinden met een gebrek aan respekt. Dat ligt veel ingewikkelder, maar dat laat ik even voor nu. En status is helemaal verweven met respekt. Seks zou die status opzij schuiven, of zelfs aantasten. Tenminste, als je de status neerzet als iets waar de man doorheen moet voordat hij bij de seks komt. En dat doen veel vrouwen, die confronteren de man met hun status als het gaat om seks.

Je hebt ooknog dat het verschil maakt hoe ver je je passiviteit ingedouwd moet worden voordat je met je benen wijd gaat. Sommige vrouwen kunnen alleen passief gepaald worden, en hebben te veel in hun hoofd om ook seks te kunnen hebben terwijl ze meer inbreng, en dus verantwoordelijkheid voor wat er gebeurt, houden. En mannen zijn daaraan gewend, en hebben een bepaalde verwachting bij hoeveel passiviteit er nodig is voor seks bij vrouwen.

Zoals zovaak zijn het weereens de verwachtingen die roet in het eten strooien. Ja, er zit ervaring en redenen achter die verwachtingen, ze komen niet uit het niets, maar verwachtingen zijn maar verwachtingen, en ze zijn niet wat er hoeft te gebeuren. Als je een beetje anders dan anders aanvliegt hoe je de dingen doet, kom je ergens anders terecht dan waar de verwachtingen liggen. Dat is altijd zo, en hier dus ook.

Als jouw seksualiteit botst met je rol als vrouw met status, heb je een probleem met seks in het werkveld. Dat probleem kan je oplossen door de ene of de andere even opzij te schuiven voor wat je op dat moment nodighebt. Als je seksualiteit niet botst, of als je jezelf wat laat groeien zodat die botsing niet hóéft, dan is het meteen geen probleem meer. En dat is erg nuttig, ook als je niet van plan bent om je collega's of zakenpartners te neuken.

Vrouwen hebben er veel aan om aandacht te trekken, en een beetje een flirt te zijn. En dat is genoeg, het gaat er niet om wat je allemaal seksueel dóét, maar om wat voor seksueel wezen je laat zien dat je bent. Het is niet een handeltje waarbij je seks ruilt voor status of voordeeltjes op het werk. Al kan je natuurlijk verder kijken als je een vent tegenkomt die het lekker vindt om jou een leg up te geven.

Zie het gewoon zoals het is. We zijn mensen, mensen hebben seksualiteit, mensen verbinden met elkaar, de zakenwereld is een onmenselijke wereld waar een beetje menselijkheid erg wordt gewaardeerd door de mensen om je heen. Leer ermee omgaan, en zie vooràl de seks niet als het probleem, maar eerder het feit dat de werkwereld niet met seks om kan gaan. En de mensen erin meestal wèl.

Nou, ik heb wel genoeg uitgelegd vind ik. Wie de schoen past, moet hem maar aantrekken. En vooràl nog eens het stukje over de flip lezen, om te kijken of ze niet gewoon kunnen zien wat ik bedoelde. Want het is onzin dat ik zou zeggen dat vrouwen met status niet sexy kunnen zijn. Ik hoop dat dit rommelige stukje nog wat duidelijk heeft gemaakt.