donderdag 31 oktober 2013

Weinig nieuws over de WRP en Utrecht

Ik had me voorgenomen om niet meer de hele tijd bovenop het nieuws te springen, en ik vind dat ik me daar best goed aan hou. Het scheelt een boel tijd. Die kan ik goed gebruiken, want ik zit weer tot over mijn oren in mijn eigen projectjes, en ik heb genoeg te doen. Soms is het een opluchting als mijn nakijkploeg een stukje in meer delen wil verdelen, want dan heb ik meer tijd voor het volgende!

Daarnaast heb ik ook niet veel gemist. Er is wel nieuws over de prostitutie, maar dat is meestal totaal niet nieuw. Het is weer een handjevol meldingen dat er een grote boze mensenhandelaar is opgepakt, met wat suggestieve dingen eromheen. Voor de rest hoor je vooral opinie, en gaat het steeds over hetzelfde. Dat wordt snel saai. Ik kijk ernaar uit dat ik ooit genoeg "Antwoord op" stukjes heb dat ik per nieuwsbericht gewoon een handjevol koppelingen kan neerzetten. Ze komen toch nooit met iets nieuws.

Een tijdje terug kon je dat mooi zien aan het congres "een andere kijk op prostitutie." Dat was om het beeld van prostitutie te vernieuwen. Ik ging niet, je moest je identiteit geven bij het komen. Het staat wel online. Dan kan je ook makkelijk zien dat het alleen dezelfde mensen zijn, die dezelfde dingen zeggen die ze al jaren zeggen. Er is niets "anders" aan.

Het was allemaal gerecycled. Karin Werkman kwam met hetzelfde waar ze altijd mee komt, die pakt de geruchten die ze hebben wil en verklaart dat die gelden voor de hele business. Sitalsing is netzo leugenachtig als altijd. Julie Bindel komt even de radfem uithangen, maar houdt zichzelf in. Geen enkele opmerking dat alle heteroseks verkrachting is deze keer. Renate van der Zee komt haar pamfletje pluggen, daar is ook niets opmerkelijks aan.

Patrick Cederlöf uit Zweden is daar Rapporteur, en die heeft als taakomschrijving onder andere om het Zweedse Model in het buitenland te promoten. Maar hij beweert hier dat hij dat niet komt doen, en houdt zich bij het normale verhaaltje. Linda van Goch komt met hetzelfde uitgekauwde slachtofferverhaaltje. En dan komt Lemaire met zijn "praktijkervaring," namelijk dat hij een hoop keren het OM heeft aangehoord over mensenhandel. Hij wil dat misbruik mag worden aangenomen, want dat is zo vervelend te bewijzen.

Niets nieuws. Helemaal niets. Kijk zelf maar.

In Utrecht had de PvdA een debat geregeld over de toekomst van de prostitutie in Utrecht. Dat is reuze juichend ingehaald, maar volgens een hulpengel die voor me is gegaan was het gewoon weer het herhalen van zetten. Aleid vond zichzelf helemaal goed, en vond dat het ècht niet beter had gekund. De hoeren daar zijn een soort spinnennest, en iedereen in de witte sector in Utrecht steekt elkaar in de rug, inclusief de exploitanten en hun mensen.

Er waren twee stemmen die me wel bevielen, en dat was prostituee "Marlies", die niet veel aan het woord was, maar wel goeie dingen te zeggen had, en een arts van het HAP, die uitsprak tegen de beeldvorming. Maar ja, dat waren ook dingen die ìk weer eerder heb gezegd, en die ik dus óók niet als nieuw kan zien. Het enige wat me opviel was dat er door de kant van de organisatie van de prostituees zelf met de wolven wordt meegehuild, ondanks dat ze weten dat het beeld niet klopt. En dat voor het voordeel van hun eigen kleine clubje, en daarmee versterken ze landelijk alleen maar het beeld dat juist voor al deze ellende heeft gezorgd.

Jammer, opvallend, en het maakt me boos, maar het is weer niets nieuws. In dit hele stukje heb ik maar één nieuwtje, en dat is dat Opstelten een nieuwe brief over de WRP aan de Tweede Kamer heeft geschreven. Je kan hem hier lezen. Ik zal heel in het kort beschrijven waar hij over gaat, maar hij is snel te lezen, het zijn maar vijf kantjes.

Hij vertelt dat de vergewisplicht en de registratieplicht zijn gesneuveld, en komt dan met een juichverhaaltje dat er zoveel meer gedoe is met mensenhandelgevalletjes, en dat dat vooruitgang is. Een nieuwtje is dat SOA/Aids tegenwoordig wordt genoemd als één van de clubjes die signalen verzamelen, dus die kan je ookal niet meer vertrouwen. Jammer, zo gaan ze één voor een neer.

De minister komt weer met de argumenten waar hij in de Eerste Kamer al voor op zijn donder kreeg. Hij heeft geen schaamte. Hij zegt nog steeds dat het vergunningstelsel het makkelijker maakt om te controleren, hij zegt nog steeds dat het de sociale positie van hoeren verbetert als je alléén maar boetes voor ze in de wet zet, en ze vogelvrij maakt voor de gemeentes, en hij doet alsof vergunningvrij nog blijft bestaan na het invoeren van zijn wet.

Wat echt schokt is dat hij geen verloopregeling meer wil voor de jonge meiden als de leeftijd omhooggaat, maar dat hij ze gewoon allemaal in een uitstapprogramma gaat zetten. Ze worden gewoon opgeruimd. Ze moeten stoppen, of ze krijgen straf, en geen woord over wat de Raad voor de Rechtspraak schreef over dat je volwassenen niet als kinderen moet behandelen als het gaat om hun eigen seksuele rechten.

Hij geeft op van de overleggen die hij met de gemeentes heeft gehad. Die bestaan uit de voornemens om nog meer barrières tegen prostitutie op te werpen onder het mom van mensenhandelbestrijding, en het bekijken wat ze nou moeten met de effecten van hun eigen beslissingen, voorzover die flink in het nieuws zijn gekomen. Want anders kan het ze kennelijk niet schelen.

In 2014 gaat hij de eerste "nulmeting" doen over de prostitutie. De aard en de omvang wordt namelijk haast niet onderzocht, en we weten eigenlijk heel weinig. Al jaren. Ik vraag me echt heel erg af of dat wel gaat gebeuren. Er komt vast een rapport, maar als dat rapport echt netjes wordt uitgevoerd, ontdekken ze heel snel dat de cijfers niet gaan kloppen met de hype. Wat gaat de minister dan doen? Zegt hij dan sorry, ik heb jullie voor niets opgejaagd? Of wordt er gesmokkeld? We weten het antwoord wel.

Misschien ben ik wel langzaam, maar ik begin te zien dat hij in de Eerste Kamer echt néderig was. Die arrogante bulldog doet hier alsof hij de zaken in de hand heeft, en hij bluft dat het allemaal gaat werken. Hij kan het niet echt nog geloven na de afstraffing die hij van de Eerste Kamer heeft gehad. De Tweede Kamer is véél dommer, dus daar kan hij het nog flikken, maar één ding is zeker, hij is een leugenaar.

dinsdag 29 oktober 2013

Reacties op de laatste stukjes

De reacties op mijn blogje zijn voor iedereen open. Het enige wat ik erafhaal is mensen die mijn blog als advertentiesite willen gebruiken, en mensen die strafbare dingen neerzetten. Rotopmerkingen laat ik gewoon staan, ookal irriteer ik me er rot aan. Ik kan het namelijk niet hebben dat mensen zouden denken dat ik reacties weghaal omdat ik ze wil verstoppen, of dat ik mij ervoor verstop. Laat maar lezen hoe sommige mensen me willen behandelen.

Het geeft niet of mensen het met me eens zijn, de meeste reacties vind ik leuk. Niet elke reactie hoeft een meesterwerkje te zijn. Een beetje inzicht in wat mensen nou meekrijgen van mijn stukjes houdt mij ook bij de les. Een heleboel van de uitlegstukjes komt van de dingen die ik leerde van mijn reacties. Ze inspireren me om dingen uit te leggen, want het laat zien dat zelfs mensen die het wìllen snappen, toch vaak flink uitleg nodig hebben.

Ik reageer nietzovaak als ik zou willen, en nietzovaak als ik zou moeten. Dat is niet omdat ik niet wil, maar omdat het lastig is. Ik kom niet op mijn blogje zoals jullie. Ik werk via Blogger, en dat luistert vanalles af aan je PC. Als je je identiteit geheim moet houden, zoals ik, is dat best moeilijk. Daar heb ik technische bescherming voor, maar die is niet makkelijk in het gebruik. Inloggen om een reactie te plaatsen, en die ook te laten lukken, kost me heel veel tijd.

Natuurlijk doe ik het wel. Maar als het snel gaat, en Google zijn regels verandert zodat mijn hele "interface" opnieuw ingesteld moest worden, dan hou ik het niet bij. En de discussies gaan snel tegenwoordig. Ik zou graag vaker reageren, maar ik ben bezig met flink onderzoeken voor een paar belangrijke stukjes die eraan zitten te komen, ik moet mijn gewone stukjes schrijven, èn ook nog mijn werk doen!

Je ziet vast niet hoeveel werk er in dit blog gaat zitten, en vooral niet hoeveel werk erin gaat zitten om al mijn contacten goed te houden, en hoeveel uitzoekwerk erin gaat zitten om te zorgen dat ik vooràl niet domme dingen in mijn stukjes zet die niet waar blijken te zijn, dat is best veel inzet en uren die ik daaraan besteed. Ik word soms echt een beetje geleefd door dit blog. Ik roep niet maar wat.

Mijn blogje is vooral mijn uitlaatklep. Ik schrijf dingen van me af. Maar in die vijf jaar is het ook veel meer geworden. Het is nu ook een manier voor mij om te proberen mensen wat te leren over prostitutie, en ik heb ook gemerkt dat ik best veel hoeren heb die meelezen. Sommige stukjes zijn bedoeld om me gewoon uit te laten spreken, sommige stukjes zijn vooral voorlichting, en heel afentoe heb ik een stukje dat bedoeld is voor mijn collegaatjes.

De stukjes over je vent uit de lik houden waren van die laatste soort. Ik schreef ze voor mijn collega's, en dat staat ook al in het eerste stukje. Dat is niet voor de grap, het is niet bedoeld als publieke voorlichting. Natuurlijk mag je het lezen. Maar heel weinig van jullie hebben de achtergrond om het allemaal een plaatsje te geven. Ook als je trouwe lezer bent en al mijn voorlichtingsstukjes hebt begrepen.

Ik weet best dat de meeste van jullie mijn uitleg over de politie, overheid en instanties met een flink korreltje zout nemen. Dat kan ik jullie ook niet kwalijk nemen. Ik ben bezig met rustig dingen uitleggen in een vorm die je nog wel kan begrijpen, zonderdat ik te paranoia overkom. Ik weet best dat er een idee van samenzweringsdenken aan mijn stukjes kleeft. Er zijn veel lezers die denken dat ik het te groot zie.

Als ik voor de voorlichting schrijf laat ik het maar een beetje. Ik leg gewoon de dingen neer die iedereen wel kan zien, en ik probeer het een beetje kalm en neutraal te houden. Ik wil maar wàt graag een boekje opendoen over de kleinzielige gemeenheid in de overheid, de gemeente en de politie, maar ik denk niet dat jullie dat serieus zouden nemen. Dus ik hou het maar bij de dingen waar je wel wat aan hebt.

Maar als ik een stukje schrijf voor mijn collegaatjes, die om moeten kunnen gaan met àlles wat ze opeens met je kunnen doen, dan schrijf ik voor die collegaatjes, en dan komt daar misschien wel bij naar voren dat een burgerrecht iets is waar je niet op kan vertrouwen. Je kan me uitleggen dat ik allerlei rechten heb waar ik me aan vast zou moeten houden, maar dat is makkelijk praten als je als echt mens wordt behandeld. Ik niet.

Veel hoeren werken zonder problemen. Die verklaren me waarschijnlijk voor gek. Het valt me altijd mee dat ik die niet veel in de reacties krijg, maar misschien weten ook de hoeren die nu nog nergens last van hebben wat er boven hun hoofd hangt. Het is namelijk hélemaal willekeurig wanneer de overheid beslist om je opeens te gaan verneuken. En om ermee op te houden, want daar heb ik ookwel van gehoord. Maar het is er, en je moet ermee om kunnen gaan.

Wanneer het komt, moet je voorbereid zijn. Ze pakken je hard, en metéén. Die tips die ik geef zijn belangrijk. Ze komen niet alleen van mij af, dit zijn de tips die andere meiden ook uit ervaring hebben. We hebben overlegd over welke tips nou goed en slecht zijn, en wat nou waar is en wat roddels zijn. En daarna is het nogeens langs mijn advocaat geweest. Die heeft er tips uitgehaald die niet mogen. En advies gegeven over wat er niet helemaal klopte. Wat ik uiteindelijk publiceerde is goed.

Heel soms schrijf ik niet voor de gewone lezer, maar voor mijn collegaatjes. En die stukjes zijn anders, en zullen de meeste mensen gewoon helemaal niet begrijpen. Wat me helemaal in mijn verkeerde keelgat schiet, is dat ik uitleg dat je op moet passen omdat je burgerrechten niet voor je gelden als hoer, door sommige mensen wordt gezien als dat ik slecht advies geef omdat ik me met mijn burgerrechten zou moeten verdedigen. Dan volg je het niet.

Er wordt heel makkelijk voorbijgegaan aan de stress van altijd maar verhoren, aan de druk die de politie op je zet via al die middelen die ze hebben. Blijven zwijgen is niet alleenmaar moeilijk, het is bijna onmogelijk om dat vol te houden als ze op je blijven inwerken. En als het vandaag niet lukt gaan ze morgen door, en als morgen niet lukt gaan ze morgennacht door. En als je ondanks al die druk nog blijft zwijgen, dan is dat bewijs dat je wel heel bang voor je pooier moet zijn. Het advies wat ik geef is het enige dat echt een beetje helpt.

Ik zou niet boos moeten worden, maar zoals ik al schreef, dit blog is vooral mijn uitlaatklep, en dit soort dingen ga ik niet oppotten. Als ik op Viva nog eens kom kijken en ik zie vooral hatelijkheid als een meid vraagt naar informatie van escorts, jaren nadat we daar weggepest zijn, ik lees het nieuws over de zoveelste politieactie tegen zelfstandige meiden die zogenaamd vergunningplichtig zijn, en ik kom op mijn èìgen blog nog eens dat soort dingen tegen, dan ben ik echt even klaar.

maandag 28 oktober 2013

Antwoord op: Je wil niet dat je dochter het doet

Het is niet echt een argument, maar toch komen héél veel mensen ermee. Ze denken dat het opeens een heel andere kijk op de prostitutie geeft, om te zeggen: "Je kan wel voor de prostitutie pleiten, maar je wil toch ook niet dat je dochter het doet?" en dan hebben ze je misschien niet voor jezelf in de problemen, maar als je de discussie bijvoorbeeld op TV ziet, zal de andere kant niet hier opingaan.

Je zegt niet zomaar dat je het prima vindt als je dochter zelf haar keuzes maakt over prostitutie ja of nee. We leven in een tijd dat je wordt verwacht heel erg seks weg te houden van je kinderen. Een vriendin had eens een opmerking gemaakt dat ze het prima vond dat haar zoon porno te zien kreeg op jonge leeftijd, en die heeft er best wel wat roddels over gekregen, en lag er echt een poosje uit bij haar sociale omgeving.

Mensen zien hun kinderen niet graag als een seksueel wezen. We begrijpen dat ook onze kinderen ooit aan seks gaan doen, maar dat zien we dan het liefst zo romantisch mogelijk, en we willen vooral niet dat het echt op seks gaat lijken. Dat het vriendje bij je dochter blijft slapen, dat vinden we gezond, ookal is dat ookal wat ongemakkelijk, maar verder moet het niet gaan.

Niemand voelt zich gemakkelijk om zich voor te stellen dat dochter zich met een tevreden grijns vastbijt in haar kussen terwijl die pukkelige sliert van een jongen achter haar zijn stijve puberlul zwetend in haar kut stoot terwijl hij zich hijgend vastklemt aan haar nog smalle heupen. We houden dat graag zover mogelijk van ons af. Dat is natuurlijk en gezond, maar het is niet iets wat je als reden moet hebben om het seksleven van je kind te gaan bepalen.

Er is nog een andere manier dat die uitspraak op mensen inwerkt, want voor ouders is het altijd pasgeleden dat je kind nog niet eens zelf haar sokjes aan kon doen, en nu moet je je voorstellen dat ze zich kan verweren tegen geile mannen? Vooral met hoe onvolwassen de seksuele kant van de ouders zelf meestal is, en het overtrokken idee dat ze hebben van hoe het toegaat in de prostitutie, willen ze hun dochter beschermen. Dat is heel lief, maar dus echt niet nodig.

Prostitutie is niet het enige waartegen we onze kinderen willen beschermen. Ook een leeg leven, of een baan als stuntman, of een hopeloze poging om professioneel skateboarder te worden, of tienermoeder, of professionele gamer, of een soldatenleven als schietschijf in Afghanistan, dat zijn allemaal dingen waar je je kind weg van wil proberen te sturen. En als je denkt dat prostitutie niet gezond is, zal je dat ook daarmee doen. Maar dat zegt iets over jezelf, niet over de prostitutie.

Het heeft ook te maken met een ander idee, dat je verkocht bent en niet jezelf meer hebt als je een hoer bent. Een raar idee, en daar heb ik al eerder een antwoord op geschreven. Dat hoor je ook in een heel oud citaat dat de verbiedertjes tegenwoordig graag gebruiken in artikelen en op internet: "Indien dat werkelijk uwe mening is, zijt ge zedelijk verplicht uw dochters voor dit doel beschikbaar te stellen." van Aletta Jacobs. Als die vent dan voor zijn dochterz moet bepalen, zijn dochters beschikbaar moet stellen, als passief dingetje? Aletta had het niet goed door.

Als de mensen beter wisten hoe het echt toegaat in de business, zouden ze zich minder zorgen maken. En dan zou er ooknog minder bestaan om je zorgen over te maken, trouwens. Want het onbegrip is de grootste reden dat het stigma steeds maar groter gemaakt kan worden, en het denkbeeld over prostitutie kan blijven bestaan. Het is dus vooral op gevoel spelen. Dat is zo voor wel meer argumenten die in mijn antwoord-stukjes langskomen.

Maar zou je willen dat je dochter het zou doen? Als je het aan mij vraagt, ja! Mij lijkt het heel goed. Seks leer je niet vanzelf, en als hoer leer je snel meer over seks dan de meeste andere mensen. Ik zie het wel als een soort stage. Natuurlijk, je moet weerbaar en slim zijn, en weten hoe je je moet beschermen, maar met wat goeie voorlichting laat ik mijn eventuele dochter graag de business ontdekken.

Voor mijn dochter zou ik het wel als bijbaantje willen zien. Ik denk dat het voor de meeste meiden een betere bijbaan is, dan dat ze er echt als full time meid voor gaan. Alleen als ze het een poos gedaan heeft, en er bijvoorbeeld een opleiding bijdeed, en het dan nog ècht wil doorzetten, zou ik haar steunen om het als carrière te nemen. Het is namelijk wel makkelijk om je in te verliezen als je eigenlijk nog andere keuzes aan het creëren bent met je opleiding.

Ik had de ervaringen die ik heb opgedaan doordat ik dit werk ben gaan doen, niet willen missen. Ook niet als ik uiteindelijk een andere carrière had gekozen. Het is heel leerzaam geweest, over seks, over mezelf, over andere mensen, over wat mensen nou echt beweegt. Dan zou het toch heel hypocriet van me zijn als ik het mijn dochter wel zou willen laten missen? Ik zou het niet aankaarten, maar als ze er zelf mee kwam zou ik het aanmoedigen. Maar ja, dat is wel weer mensenhandel natuurlijk.

Eigenlijk zou ik het erger vinden als mijn dochter het niet zou doen omdat ze netjes wil zijn. Als ze niet wil omdat ze er geen zin in heeft, is het natuurlijk van de gekke dat ze het zou doen. Maar als ze wel wil, maar het niet doet omdat ze vindt dat het niet hoort, dan zou ik het erg voor haar vinden. Ik denk dat als veel meiden het eens een poosje proberen als ze jong zijn, als opstapje tijdens hun studie bijvoorbeeld, dat er dan een stuk minder problemen met seks zouden zijn in Nederland. Dat zou pas een echte seksuele revolutie zijn.

maandag 21 oktober 2013

Je vent uit de lik houden (2/2)

Hier dan het tweede en laatste deeltje over hoe je je vriend uit de lik kan houden. Het eerste deeltje ging over hoe je je moet voorbereiden, maar ik heb ook nog wel tips voor als je eenmaal oog in oog staat met mensen die het slecht met je voorhebben. Zoals de politie en de gemeente.

Bij controles
Bij controles krijg je van vanalles aan mensen. Je hebt belastingcontroleurs, en die zijn alleen maar op je geld uit. Die hoef je dus ook niets uit te leggen over je relatie. Soms zitten ze er wel bij die denken dat ze wat meer moeten doen, maar je moet je bij die jongens vooral over je portemonnee drukmaken.

Controleurs van de gemeente denken dat ze àlles zijn, en ze zijn meestal domme sukkels die vanalles mogen maar niets kunnen, en die kan je gewoon een beetje afwimpelen. Die vragen wat ze willen, maar ze zijn geen politieagenten, ookal doen ze wel alsof. Hou ze maar gewoon op een afstand, ze gaan wel ergens anders klieren. Als ze lastig worden vraag je maar wat ze komen controleren, dan hebben ze ook geen smoes meer om langer te blijven. Er zijn best veel kwallen bij die je het leven zuur maken, maar ze zijn gelukkig niet al te slim.

Aan de andere kant is het ook niet nodig om slim te zijn. Ze kunnen opschrijven wat ze willen namelijk, en er is niets wat je ertegen kan doen. Het is net als met parkeercontroleurs, je moet het maar uitzitten en hopen dat ze geen toestanden maken, want ze verzinnen graag wat om te melden, en niemand die controleert of ze het niet weer verzinnen. Bij controleurs is het gewoon uitzitten wat ze te doen hebben, en niet teveel ermee te praten. En niet te veel bloot laten zien, want dan heb je zo'n vent die een half uur op je staat te geilen. Als het saai voor ze is gaan ze de volgende wel pakken.

Gewone politieagenten zijn meestal mee met controles, en je moet onthouden dat die vooral met jou praten omdat ze zich doodvervelen terwijl de gemeentecontroleur aan je zeepjes zit. Je hoeft dus niet echt met ze in gesprek, maar het kan geen kwaad om aardig tegen ze te zijn. Als je iets dwarszit waar je wat aan gedaan wil hebben, een junk die tegen je gevel pist, een caravan die al maanden voor je deur staat, ofzoiets, dan zijn ze ook nog wel nuttig als je lief bent.

Rechercheurs zijn een andere soort. Als agenten zich voorstellen als rechercheur zijn ze meestal zedenrechercheur, maar je kan ook geluk hebben dat het een normale is. Een normale rechercheur is op zoek naar wat er echt aan de hand is, en die heeft met een paar woorden meestal wel genoeg. Nog steeds moet je niet van je verhaal afwijken natuurlijk, maar hij gaat niet pulken aan dingen die hij wel gelooft. Soms krijg je met een rechercheur te maken als je zelf de politie opzoekt, maar als het over hoeren gaat krijg je toch weer de zedenrechercheurs voor je neus.

Die zedenrechercheurs zijn ranzige typetjes. Juist de meest moralistische mannetjes en vrouwtjes worden zedenrechercheurs volgens mij. Ze hebben hun verhaaltje al klaar voordat ze je zien, en dan wordt het proberen om een aanleiding te vinden om je leven overhoop te halen. Ze zijn vantevoren al overtuigd dat er overal wat te halen valt, maar als er iets èchts aan de hand is, dan zijn ze altijd totaal verbaasd.

Ze zitten zo raar in tussen doen alsof alles misdadig is, maar toch wel geleerd hebben dat het zo zeldzaam is dat ze echt niet weten wat ze nou moeten als ze echt wat vinden. Ze zijn vooral bezig met de opgeklopte verhalen waar ik al zovaak over schrijf. En daarom gaan ze vissen, en dat is het beste moment om te zorgen dat ze niets hebben om aan te pakken. Want later kan het nog wel goedkomen, maar als ze zijn begonnen ben je voorlopig niet klaar.

Als ze je vragen of je een vriend hebt, is de verleiding erg groot om maar nee te zeggen. Maar doe dat alléén als je je relatie ook echt stiekem hebt, want als ze aan je telefoons al hebben gehoord dat je wel een vriend hebt, is het natuurlijk een teken van mensenhandel dat je hem ontkent. Dan zit je dus al in de problemen, en dan was het beter om maar je afgesproken verhaal te vertellen.

Vaak willen ze weten waar je voor werkt. Dan moet je voorkomen dat je iets zegt dat het idee opwekt dat het ook maar een heel klein beetje voor hem is. Als je zegt dat je voor "ons" werkt zit je al hélemaal fout. Bij alle gesprekken over motivatie mag je het alleen over jezelf en je kinderen hebben, niet over je vent of je familie, want dan is het meteen uitbuiting en dus mensenhandel. Dan heb je het net op een briefje gegeven.

Als je sponsjes bij je hebt, dan is het belangrijk dat je vertelt dat je ze fijner vindt dan tampons. Dat is zo'n beetje de enige manier dat ze niet meteen de conclusie mogen trekken dat je werkt tijdens je ongesteldheid en dùs een mensenhandelslachtoffer bent.

En als ze vragen gaan stellen over je seksleven met je vriend, dan is hij lief en teder, is de seks met hem héél anders dan met je klanten, kom je bij hem klaar en nergens anders, likt hij zovaak je wil je kut maar pijp jij hem af en toe of nooit, pakt hij je nooit in je reet, doe je niet aan SM en bondage, doe je het met condoom met hem, is het heel intiem en liefdevol, blijven jullie van elkaar af tijdens je ongesteldheid, en zoenen jullie veel.

Bij verhoren
Je kan zomaar verhoord worden door de politie. Vooral als je vriend veelbelovend is, bijvoorbeeld omdat jullie uit een bronland komen, maar ook gewoon zomaar. Bij razzia's is het ook normaal. Bij verhoren zit je altijd met zedencreeps te praten. Hou daar goed rekening mee. Je moet elk woord kiezen zodat je niet misgaat.

Je hebt in principe wel recht om dingen niet te zeggen, ze kunnen je immers niet echt dwingen, maar het recht om niet met de politie te hoeven praten heb je niet. En bovendien, als je niet praat wordt dàt weer tegen je vent gebruikt. Maar je hebt natuurlijk wel het recht om je dom te houden en ze alles uit je te laten trèkken. Doe maar gewoon een stugge boer na. Hou het bij het minimum, en dan gaat er het minste mis.

Die verhoren gaan meestal in drie fases, en dat kan in één verhoor zijn, of meer verhoren, maar je ziet dit regelmatig: eerst proberen ze je zelf te laten praten, met wat vraagjes om je aan te moedigen, en dan hopen ze dat je al zelf met een verhaal komt waar ze wat mee kunnen. Als ze handig zijn dan is de toon van het verhaal dat je smoesjes mag vertellen over waarom je zulk vies hoerenwerk doet, want ze vinden het zo raar van zo'n leuk slim lief net meisje als jou.

Als dat klaar is, of bijvoorbeeld als het niet lukt, dan gaan ze kijken hoeveel ze met je verhaal kunnen rommelen. Je wordt een beetje uitgeprobeerd. Het moet wel heel raar gaan als jij zelf al met een verhaal komt dat in hun denkbeeld past, dus er moet flink aan je verhaal worden verbouwd. En dat gaan ze uitproberen, door eerst kleine redelijke dingetjes aan je verhaal te proberen te veranderen, en te kijken hoe je reageert, en dat steeds verder te laten gaan.

Zedenrechercheurs weten allang dat ze een verhaal moeten máken, want ze krijgen nooit iets wat voldoet aan het plaatje wat de rechter moet gaan horen. En ze gaan dus aftasten hoe makkelijk ze jou zover krijgen dat je je verhaal verandert. Dat proces heet coaching. Ze kijken of je reageert op aandacht, op bedreigingen, op omkoping, en als je een beetje interesse laat zien, hebben ze beet en laten ze je niet meer los.

Ze gaan doen alsof je het snelste ervanafbent als je maar doet wat ze willen. Dat is snel al verleidelijk, want zo'n verhoor sloopt je, en je wil weg. En wat ze in het begin van je vragen is meestal iets wat er nietzo toe doet. Dus dan ben je snel verleid om ze dat maar te geven. Dat kan je beter niet doen. Want ze weten dan dat jij te coachen bent, en dan gaan ze er helemaal op los.

Hou je je bij je verhaal, en laat je zien dat je echt niet te coachen bent, dan gooien ze het over een andere boeg, en dan gaan ze in de lengte met je lullen. Ze proberen je een beetje te provoceren, en je boos te krijgen of verdrietig, bijvoorbeeld vragen ze je om te vertellen waar de laatste ruzie met je vriend over ging. Dat komt dan heel onverwacht in zo'n rechtzaak terug. Dus laat je niet provoceren.

En laat je niet intimideren. Ze dreigen met de belastingdienst, dat die op de hoogte komt als je niet meewerkt, maar dat ze je zullen helpen als je het wel doet. Dat ze het melden gebeurt toch wel, en de belastingdienst trekt zich heel weinig aan van wat de politie zegt over je meewerken. Dus trek je dat maar niet aan. Het werkt alleen maar als je echt gaat beweren dat je slachtoffer was en geen cent mocht houden. En als je niet mee wil werken aan vertellen over hoeveel je werkt, dan dreigen ze weleens met een inwendig onderzoek. Maar dat gebeurt niet echt.

Het duurt heel lang, en dan wordt het moeilijk om de hele tijd op je woorden te passen. Maar blijf deftig praten, want als je plat gaat praten met uitdrukkingen kunnen ze daar veel meer mee. Ze zijn vooral er dol op als je wil zeggen dat je vriend het ergens niet mee eens zou zijn en je het zegt als: "dan wordt hij woest" of "dan maakt hij me af" want dat ziet er opeens uit als iets veel ernstigers als het in zo'n officiëel document geprint staat.

Een stiekem truukje waar je èrg op moet passen, is dat ze je verhaal herhalen, maar nèt anders gezegd, zodat het meer nadelig is voor je vriend. Als je dan "ja" zegt, omdat je ervanaf wil zijn, en je wil aangeven dat hij het wel begrepen heeft ookal zegt hij het wel verkeerd, dan is dat opeens jouw getuigenis! Die kan dan heel veel betekenen in de rechtzaal, ookal is het alleen maar een rare zin. Dus trap daar niet in.

Ze willen meestal ook de pin van je telefoon hebben, en de wachtwoorden van je computer. Die hebben ze niet eens echt nodig, want ze kunnen het ook wel kraken, daar heeft de politie wel maniertjes voor. Maar je kan altijd zeggen dat je van de stress helemaal vergeten bent wat je pin en je wachtwoord zijn. Dat geloven ze niet, maar ze gaan echt niet proberen om te bewijzen dat je maar wat liegt.

Aan het eind van een verhoor moet je wat tekenen. Lees dat altijd helemaal, want ze verstoppen er graag wat dingetjes in die je eigenlijk helemaal niet hebt gezegd. En je kan ook altijd gewoon niet tekenen, ookal doen ze er nog zo moeilijk over. Ze doen heel graag alsof je verplicht bent om te tekenen, maar dat ben je nooit. Het kan dan wel heel laat worden, want ze zetten dan echt druk op je. En niet willen tekenen kan natuurlijk ook weer tegen je vriend worden gebruikt in de rechtzaal. Maar het is minder erg dan een verklaring van jou.

De boel is soms al aan het rollen, en je hebt je al door de verklaringsrondes heen gewerkt, en dan komen ze opeens met een gekkenverhaal aan, bijvoorbeeld omdat je vriend zich niet in kon houden. Dan is de verleiding heel groot om naar de politie te gaan om het uit te gaan leggen. Doe dat niet. Ze laten je lekker praten en ze knippen en plakken met je woorden en gebruiken alléén de dingen die ze tegen je vriend kunnen gebruiken. Ze wìllen helemaal niet weten hoe het echt zit. Met dingen uitleggen maak je het nooit beter!

Als ze hem gaan verhoren
Het lastigste is als ze hem gaan verhoren. Want hij heeft jouw ervaring niet, en hij voelt zich alsof hij jou aan het verdedigen is, terwijl ze eigenlijk op hem azen. En daar spelen ze heel handig opin. Ze doen alsof ze hem vragen stellen om jou te helpen, want jij zit in de problemen. Daar gaan mannen heel makkelijk voor. Ze stellen vragen die hij niet begrijpt dat ze gevaarlijk voor hem zijn. En dat doen ze samen met wat jij zegt, tot het lijkt dat jij hem beschuldigt en hij het toegeeft maar geen spijt heeft.

Ze gaan altijd spelen met zijn motivatie. Ze willen dat hij er zoveel mogelijk over zegt. Vooral als het met geld te maken heeft. En als hij terughoudend is, gaan ze hem zachtjes vernederen. Een echte man kan er toch niet tegen als er andere kerels over zijn vrouw heengaan? Dat soortvan dingen. Ze provoceren hem om uit zijn verhaal te komen. En mannen zijn daar heel kwetsbaar voor.

Er is maar één manier waarop hij mag antwoorden op die motivatievraag, en dat is dat hij het niet wil maar dat hij het maar jou moet toestaan omdat jij je zinnen erop hebt gezet. Als de rechter kan zeggen dat hij niet genoeg om je geeft om je de vieze prostitutie uit te halen, dan heeft hij duidelijk een uitbuiterspositie. Zo zit dat letterlijk. Hij zit al klem, want een liefdesrelatie noemt de rechter een "feitelijke afhankelijkheidspositie" en dat werkt volgens de rechters alleen maar één kant op!

Voor de rest moet hij echt geleerd hebben dat hij zijn klep houdt. Hij moet niet proberen om je te redden. Hij moet niet proberen om de politie te slim af te zijn. Hij moet niet verontwaardigd worden. Hij moet vooràl niet denken dat hij veilig is omdat hij niets verkeerd doet, want dat doet er helemaal niets toe. Hij moet leren dat hij in een kutpositie zit, en een groot stuk van de Nederlanders hem het liefst levenslang achter de tralies wil hebben.

Hoeveel risico loop je nou
Als je vriend en jij uit een "bronland" komen, dat is politietaal voor landen waar de politie op neerkijkt, loop je een heel veel groter risico. Je kan wel zeggen dat een bronlander met een hoer als vriendin al "pooier" op zijn voorhoofd heeft. Nederlanders met Nederlandse vrouwen worden veel minder vaak gepakt, maar het begint op te komen, en ze werken er bij de "experts" flink aan om dat door te laten zetten. Dus zelfs als je nu nog geen groot risico loopt, kan dat heel anders worden.

Het beste is als je hard kan maken dat hij van niets weet. Dat je het voor hem verborgen hebt. Maar als je dat niet echt ook doet, is dat eigenlijk onmogelijk om vol te houden. Ze jagen op je vent. En daar moet je mee leven, met het risico dat ze hem echt in de gevangenis stoppen omdat ze hem een mensenhandelaar vinden. En daarom zijn er ook al meiden die me hebben verteld dat ze hun vriend daarom maar hebben laten gaan, om hem te beschermen. En dat vind ik erg. De overheid geeft je pooierplicht en partnerverbod.

En er zijn vast heel veel mensen die denken dat ik hier hysterisch zit te overdrijven. Ik denk wel de meeste lezers. Maar dit zijn allemaal dingen waar mensen echt mee in de problemen zijn gekomen. Dit zijn allemaal dingen uit de eerste hand. Dit is allemaal gebeurd, niet verwacht, gebéúrd! Met dit stomme spelletje zijn levens geraakt, mensen in de gevangenis gestopt die er niet thuishoren, en alles voor de preutsheid.

Heb je zelf nog tips? Ik hoop het wel, schrijf ze in de reacties of stuur ze in.

maandag 14 oktober 2013

Antwoord op: Geen meisje droomt ervan om hoer te worden

Je hoort weleens mensen, vooral de verbiedertjes, zeggen: "geen meisje droomt ervan om hoer te worden." En dat wordt wel door iedereen geaccepteerd, alsof het wel duidelijk is dat het zo is. Ik ben daar in mijn blog nooit zo opingegaan. Maar het kwam weleens op in mijn reacties, en vooral sinds er meiden zijn die hun hartje bij me komen uitstorten op de mail, heb ik er wel wat meer over geleerd.

Voor mij ìs het namelijk ook zo. Ik heb er nooit van gedroomd als klein meisje, hoer worden. Ik wist er voor een hele lange tijd niet eens vanaf, en ik zou er niets van moeten hebben gehad als je het me had uitgelegd. Toen ik op de middelbare school nogeens te horen kreeg hoe je kindertjes maakt, vond ik het horror. Het was duidelijk een onderdeel van de vloek van Eva, en ik voelde me zelfs een beetje schuldig dat ik mijn ouders had gedwongen om dat te doen.

Dat werd wel heel veel minder toen ik op waterpolo ging, en van de seculiere meisjes in mijn club hoorde hoe die ertegenaankeken, maar ik was nog lang huiverig ervoor. Ookal werd ik wel nieuwsgierig. Er was nog de grote stap van mijn maagdelijkheid, en daar zag ik echt tegenop. Ik vond seks iets voor getrouwde mensen. Ik moest nog jaren langzaam ervaring opdoen, voordat ik prostitutie een goed idee vond.

Ik ben er wel gekomen. Het werd wel mijn droombaan, maar dat heeft heel lang geduurd. Ik vond het dus zelf ook makkelijk te geloven dat meisjes er niet van dromen. Als jong meisje weet je immers nog niets van seks, vind je het maar eng, en kan je er nog niet mee omgaan, zelfs als je al wel af en toe geil bent. Dus dat je dan niet aan prostitutie denkt, is nog nietzo raar.

Maar ik heb intussen wel geleerd dat dat hélemaal niet opgaat voor alle hoeren! Ik heb toestemming van een paar meiden die me hebben benaderd om hun verhaal aan te halen. Wees maar niet bang, er komt niets op mijn blog zonder je toestemming hoor! Iedereen kan gerust schrijven. Ik heb er veel aan.

Eva, een zelfstandige escort met flink wat jaartjes ervaring:
"Al toen ik heel klein was vond ik flirten leuk. Ik vind het eigenlijk heel natuurlijk om zo in de prostitutie te zijn gerold. Ik kon van mijn hobby mijn beroep maken toch? Ik dacht er nog niet aan toen ik klein was om echt hoer te worden. Ik heb dat pas bedacht toen ik Jambers een keer daar over zag. Toen was ik vijftien."

Dionne, die een normale, intensieve baan met escort combineert:
"Dat was toen ik 9 was. Mijn moeder vertelde me wat prostitutie inhield, vanwege hetn ieuws, en ik wist meteen al: dit is het voor mij. Vanaf toen dacht ik er aan bij het masturberen, het viel meteen op zijn plek. Ik heb er nooit anders over gedacht. Ik kan het niet uitleggen, misschien kan jij dat wel beter. Ik probeerde te beginnen van dat ik 14 was, maar niemand wou me hebben tot ik 18 was, en na 3 maanden pooier ging ik op mezelf."

Michelle, clubtijgerin:
"Dat is veel te lang geleden joh. Ik weet het al zo lang ik terug kan denken dat ik het een goeie baan leek. Het idee had gewoon wel wat. Op school werd ik ermee gepest toen we het over werk hadden. Dat was nog de basisschool, nou ga maar na."

Phoenix, thuisontvangst:
"Mijn moeder dreigde me steeds
Als ik geen goede cijfers op school kreeg Kreeg ik later geen baan
Dat ik dan hoer moest worden
Ik had hier echt nacht merries van
Maar dit werden lust dromen toen ik ouder werd
Toen ik 12 was
Ik was toen voor het eerst geil
Die fantasie liet ik werkelijkheid worden
Ik begon zo snel als kon
Maar als je het probeerd als tienager
stoppen ze je in het internaat"

Thea, escort en topbaan:
"Ik was een soort lolita. Ik kon met mannen spelen, en dat vond ik het leukste om te doen. Mijn pa om mijn vinger winden, ik kreeg alles van hem gedaan. Toen ik me had neergelegd bij het vooruitzicht mijn eigen leven te moeten gaan leven, was mijn eerste keuze om gered te worden door iemand. Ik had een generieke slachtofferrol in gedachten. Dat waren maar vage ideeen. Mijn tweede keuze was toen ik mijn vaders Playboys ontdekte. Ik wilde toen bunny worden. Even later groeide ik door, en besloot ik om golddigger te worden. Dat was me toch te passief, maar ik treuzelde tot ik zestien was voordat het kwartje viel. Ik wist plots dat ik al die tijd eigenlijk zocht naar de formule: hoer. Daar zou ik in doorgegroeid zijn, maar school en studie leken realistischer en onmisbaar. Ik heb mijn beste prostitutie-jaren verspild aan vriendjes. Nu is de top buiten bereik. Mijn meisjesdroom is aan stukken."

Cathy, uit het buitenland, clubs:
"Get fucked for money, lots of money. I like to fuck, why not? I knew when I got tittys I was going to making money with them."

Lux, escort en af en toe thuisontvangst, parttime naast een baan:
"Ik was ook heel voorlijk, echt kut. De voorlichting van school is kut, je weet van niks, je wil alleen neuken en je weet niet hoe. Neuken was iets voor getrouwde mensen, en mijn ouders dachten dat het net zo zou gaan voor mij als in ... want daar hadden zij het ook op straat geleerd. Daar begin je ook vroeger dan hier, believe me. Ik was 10 en ik wou trouwen want dan kon ik tenminste eindelijk neuken. Ik kwam bij de schoolpsycholoog, ze dachten dat ik misbruikt werd. Al die shit omdat je voorloopt. Ik dacht dat ik de enige was die sex wilde, ik was bereid om ervoor te betalen. Toen ik hoorde dat je als chick betaald kan worden voor sex, it blew my mind. Daarna altijd bezig geweest om in te breken bij de scene, mijn eerste grown man toen ik 13 was. Ik dacht dat ik geen maagd meer was na een beurt van een klasgenoot. Mannenlul is toch heel wat anders. Het deed tiefuspijn, maar ik wist meteen, this is it. Te jong en te stupid om discreet te zijn, dus je word opgepakt nog voor je eerste klant. Ze geven je allemaal aan als ze je advertentie zien. Zo veel toestanden met de smeris, ik ging daarna maar op 16 met de trein naar Antwerpen voor mijn uitjes. Toen ik ... ging studeren kon ik een appartement huren, Louboutin, Vuitton, Jil Sander en vakanties in Thailand en op Goa, mijn vriendinnen zullen wel denken dat mijn pa wel rijk was dacht ik. Daar ben ik nog uit gezet vanwege ontvangst. Maar wel afgestudeerd, en ze konden mijn reet likken. Ik vond zo weer wat anders."

Dus er zijn best meiden die ervan hebben gedroomd. En hoeveel dat er zijn, dat kan ik niet zeggen. En ze zijn verschillend met hoe ongewoon ze zijn. Sommige zijn opvallende, maar hele leuke, meiden, zoals Lux, maar de meeste zou je heel gewoon vinden. Maar het is een stuk meer dan ik had verwacht. Daar was ik dan weer naïef over. Erg eigenlijk hè, dat ik me zo laat kennen? Maar ik kan nu wèl zeggen, dat er wel meiden zijn die ervan dromen als ze jong zijn. Misschien zijn ze een uitzondering. Maar misschien ook wel niet. Dat is wel interessant, maar ik heb niet de tijd om het echt uit te zoeken.

Hoeveel banen zijn er wel niet waar mensen ècht niet van dromen? Er zijn mensen die vuilnisman of accountant noemen, maar er zijn wel betere voorbeeldbanen te bedenken. Welk kind droomt ervan om afwasser te worden? Of parkeerwacht, rioolwerker, of kantoorslaaf met een baantje dat eigenlijk is om papieren te schrijven over andere papieren? Wie wil er later gif gaan spuiten tegen kakkerlakken?

Jongens willen later boer worden, of politieagent, of brandweerman. Of dokter, veearts of astronaut. Meisjes dromen ervan om prinses te worden, of schrijver, actrice, fotomodel. En die laatste is ooknog iets wat wordt geaccepteerd, terwijl het juist een boel van de dingen heeft die worden genoemd als nadelen van de prostitutie, terwijl ze bij de prostitutie niet voorkomen maar bij fotomodellen wèl. Moeten we die banen dan de enige goeie banen vinden?

Moest ik ook beschermd worden tegen mijn baantje in de pluimveeslachterij, waar ik schoonmaakte? Dat was pas smerig, en het betaalde ook nog slecht. En niemand droomt er als klein meisje van om bloederige klonten veertjes uit hoeken van kamers en bakken te schrapen in kaplaarzen vier maten te groot. Het is weereens een onderbuik-argument dat wordt gebruikt om de vrijwilligheid, en de eigen keus, maar vooral de mondigheid, van de prostituees in twijfel te trekken.

maandag 7 oktober 2013

Je vent uit de lik houden (1/2)

Dit zou eerst een heel kort stukje zijn, dacht ik.

Op mijn mail krijg ik veel vragen, maar ook veel tips, over hoe je nou om moet gaan met je vriend om te zorgen dat hij niet in de problemen komt. Niet alleenmaar met je dagelijkse leven, maar vooral omdat de politie hem te grazen wil nemen. Dat is de afgelopen jaren een steeds groter probleem geworden, en we zien dat de politie steeds meer middelen wil om dat meer te gaan doen. En ook krijgt.

Er wordt dus op de mannetjes gepast. Want niemand wil haar vriend of man achter de tralies hebben. En helaas wordt dat steeds meer werk, en het is dus nuttig om tips uit te wisselen. Daar ben ik nou over de mail mee bezig geweest, maar het is natuurlijk beter om daar eens een grondig stukje voor te schrijven.

Ik heb vanwege mijn zoektocht naar de achtergronden van de pooiers wel wat pooiers gesproken, en ik heb ze dus ook gevraagd hoe je nou kan zorgen dat je man veilig blijft. Want die pooiers weten dat wel, hun meiden hebben het minste last van al het politiegeweld, en daar kan ik ook nog wel wat van leren. Maar ze houden dat voor zichzelf, ookal vind ik dat wel heel onsportief. Ze zijn bang dat het anders niet meer werkt.

Samen met mijn lezers heb ik gelukkig wel flink wat bijelkaargehaald, en dan komen we toch wel ergens. Dit is dus geen volledig plan, maar gewoon een boel tips. Denk goed na over hoe je ze gebruikt, want deze dingen zijn allemaal uitgevonden omdat iemand ze nodig had. Het wordt al lang genoeg ookal gebruik ik maar de tips die echt een geschiedenis hebben waarbij iemand door schade en schande wijs werd.

Vantevoren
Als je een vent hebt die het maar moeilijk te accepteren vindt, zoals heel veel, dan houdt hij meestal zijn mond wel. Maar mannen die je accepteren, en die hebben gezien hoe het ècht is, hebben vaak de neiging om op te gaan komen voor ons. Die snappen niet wat voor risico's er zijn, en ze zijn heel erg slordig met hun anonimiteit. Dat is vragen om problemen. Leer je vent anonimiteit.

Het duurt voor iedereen even om te leren hoe belangrijk anonimiteit is, maar voor hem is het extra belangrijk om het snel te leren. Als je als hoer bij een paar mensen ge-out wordt, dan is het nog wel recht te praten. Maar als man is het meteen pooier voor en na, en voordat je het weet hangt hij eraan. Hij moet dus door jou uitgelegd krijgen wat er moet gebeuren, en hij moet het serieus nemen. Hij zal juist beschermend zijn en je angst willen troosten, maar dat is averechts. Hij moet wantrouwig leren zijn.

Dagelijkse dingen
Er zijn dingen die je gaat moeten doen. Als eerste, hou er rekening mee dat telefoons worden afgeluisterd. Als jij ooit hebt geadverteerd, of met een exploitant hebt gebeld, wordt je telefoon afgeluisterd. En er is flink veel kans, je andere telefoons ook. Als je gecontroleerd bent, dan wordt je telefoon ook afgeluisterd. Dat is zo vaak zo, daar moet je vanuitgaan. Nederland luistert enorm veel af.

Praat dus over de telefoon alsof er een zedenrechercheur meeluistert, want dat ìs ook zo! Vooral ruzies smullen ze van, maar ook als je over je werk praat met hem kunnen ze dat gebruiken om hem te beschuldigen en veroordelen, dat hij je aanstuurt of aanmoedigt. Dat mag je niet negeren. Praat dus nooit over de telefoon over iets wat die kant op kan gaan. Hou dat voor thuis. En haal de batterij uit je telefoon als je hem niet gebruikt, die kan zonder dat je het weet de microfoon aanhebben.

Dat is niet alleen zo voor je vriend trouwens. Het kan heel verleidelijk zijn om bijvoorbeeld een klant te vertellen dat je niet bij hem thuis wil afspreken maar bij een bepaald hotel "want daar werk je altijd" omdat je het anders niet vertrouwt. Die teksten worden gebruikt als bewijs, en je kan de rechter nooit uitleggen dat je maar wat zei over de telefoon. Voor rechters zijn die afgeluisterde telefoongesprekken onwrikbaar. Alles wat je aan de telefoon zegt moet niet als bewijs kunnen worden gebruikt. En ze gaan ver hoor.

Hou hem weg van je helpen. Als hij je helpt is dat heel snel mis. Dus niet alleen maar dat hij je geen lift geeft naar je werk, of op je past buiten de kamer, maar bijvoorbeeld ook niet spotten. Spotten lijkt onschuldig, gewoon hem de hele tijd doorgeven waar je bent en op geregelde momenten een levensteken geven, zodat je veilig bent, maar een rechter vindt dat "werkzaamheden controleren" en dat levert je zo een veroordeling voor mensenhandel op. Er is ook geen alternatief, als hij je beschermt gaat hij voor de bijl.

Ze zijn er ook als een kat bij als je vriend sponsjes of condooms voor je koopt. Dat is iets wat ze heel bruikbaar vinden, kennelijk staat dat ergens in een richtlijn ofzo, want de politie hamert er ook altijd op bij verhoren. Ze hoeven het niet eens te bewijzen, dus zorg dat jij het met jouw pinpas koopt, en dat je die dingen zelf bij je eigen spulletjes hebt liggen. Ze grijpen alles aan, en je kan niet even snel alles goedleggen als er opeens een huiszoeking is.

Een normaal koppel kan wel lingerie kado doen, maar hij kan dat maar beter laten. Ook als je het nooit voor je werk gaat gebruiken, noemen ze dat werkkleding leveren, en dat is weer zo'n cliché waar de politie naar zoekt. Het maakt ze niet uit of je dat uitlegt, als ze maar een verklaring van hem of jou hebben dat je ondergoed van hem kreeg, is het zo gebeurd. En het afschrift van de aankoop op zijn pinpas is al genoeg.

Als je een werktelefoon hebt, mag hij die nóóit opnemen! Zelfs als je zit te kakken, moet hij het maar gewoon laten gaan. Het maakt niet uit of hij verkooppraatjes doet of niet, of dat hij afspraken opneemt, of zelfs maar berichtjes doorgeeft, het is meteen mis als je dat toestaat. De rechter vindt dat hij dan je werkwijze bepaalt en klanten voor je werft. Hij mag het nooit doen.

Een keertje bellen met je exploitant dat je ziek bent en niet kan komen kan al teveel zijn. Het hoeft dus niet iets regelmatigs te zijn. Zelfs een keertje uit nieuwsgierigheid opnemen en niet eens iets bespreken dat met je werk te maken heeft is al mis, ookal gebruiken ze dan de tekst van het gesprek niet als bewijs. Het is genoeg om je verdacht te maken, en dan vult de rechter de rest van het plaatje wel in. Die is expert, weet je nog?

Hij mag nooit je spullen bij zich hebben. Dus je telefoon, je ID, je geld, je pasjes, die moet jij altijd bij je houden. Ook niet even hem je tasje laten dragen, en ook niet hem je jasje laten dragen als daar iets inzit. En reken er maar op dat als ze met de arrestatie komen, dat ze dan het geduld hebben om te wachten om te kijken of hij even je boel vasthoudt terwijl jij naar de openbare WC gaat.

Een goeie administratie is niet alleen maar voor de belasting superbelangrijk, maar ook bij de politie. Dat vinden ze zelf niet belangrijk genoeg, want met fantasie komen ze veel verder dan met de feiten, maar je advocaat kan het goed gebruiken. Vooral om te laten zien dat de politie ernaastzit. Dingen die op papier staan zijn èchter voor rechters. Dat is belangrijk, en dus is het ook belangrijk dat hij klòpt, want één klein aantoonbaar foutje en de politie wordt door de rechter geloofd met àlles. Hou hem bij, en hou hem up-to-date, want je weet nooit wanneer de razzia komt.

Niets mag op zijn naam staan. Het huis, de auto, rekeningen en andere bezittingen moeten allemaal op jouw naam staan. Behalve leningen, die mogen weer juist niet op jouw naam staan. Dat is heel vervelend, dat begrijp ik, maar als ze kunnen laten zien dat jij geld binnentrekt voor iets wat op zijn naam staat, zoals een wagen, dan is het metéén uitbuiting, en dan zit hij vast.

Hij mag niet voor jou drank of drugs halen. Als je drugs gebruikt, doe dat niet via hem, en drank is al een risico. Dat vinden ze altijd mooi, om te laten zien dat jij in drugs bent gevlucht, en hij je afhankelijk maakt of je dwingt om drugs te nemen. Ook als het gaat om een pilletje x in het weekend, hij is je met drugs aan het afhankelijk maken volgens de rechter. Die snapt zelf niets van die dingen.

Zorg dat hij een normale baan heeft. Maakt niet uit of dat nou de moeite is, als hij een baan heeft is hij veel minder kwetsbaar. Dan is het tenminste nietzo makkelijk om te zeggen dat hij niets doet en jou laat werken. Dat is bij bronlanders natuurlijk wettelijk ongeveer onmogelijk, maar zwartwerken werkt dan juist vóór hem. Het is dan wel belangrijk dat hij kan bewijzen dat hij werkt, en dat is zwart natuurlijk ook weer moeilijk.

Voorbereiden op problemen
Spreek het verhaal af. Wanneer jullie zijn samengekomen, hoe je je relatie noemt, wat jullie rollen zijn, wat je vertelt over hoe ruzies gaan, al de dingen waar ze naar vragen in verhoren moet je hetzelfde verhaal over hebben. Daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen. En hij moet het ook als hij veel stress heeft nog weten, dus het moet erinzitten. En het moet iets zijn wat hij makkelijk vindt om te zeggen, anders gaat hij het verhaal toch weer veranderen.

Mannen zijn vaak ontzettend naïef hoe ze onder druk zullen zijn. Die gaan netzohard voor de bijl als wij, maar ze geloven het niet van zichzelf en ze zien het niet komen. Dus jij moet het voor hem doornemen, alles van voor tot achter, tot hij het kan dromen. Laat hem het verhaal niet uitbreiden, en hou het heel simpel. Het is belangrijk dat alles zoveel mogelijk wáár is, dus geen onnodige verzinsels. Dat is al moeilijk genoeg, verzinsels gaan mis.

Maar laat wel dingen weg. Als hij zijn best heeft gedaan om je het hof te maken, vertel dat dan niet. Dat is namelijk voor de rechter dat hij jou onder zijn invloed heeft gebracht, en je verliefd heeft gemaakt. Jullie hebben elkaar ook niet ontmoet voor je achttiende! Als jullie al met elkaar contact hadden voor je achttiende verjaardag gaan ze proberen om er grooming van een minderjarige van te maken. Zorg dat je afkomt van foto's waar je samen opstaat terwijl jij minderjarig bent, en dagboeken, brieven, enzovoort.

Jij en hij moeten er ook duidelijk over zijn dat je niet werkt tijdens je ongesteldheid. Dat klinkt heel raar, maar de rechters nemen zonder een woordje aan dat werken tijdens je menstruatie hetzelfde is als werken terwijl je ziek bent. Dat je prettig kan werken met een sponsje geloven ze echt niet, en het heeft al in flink veel rechtzaken meegeteld als bewijs. En wat jij ervan vindt, tèlt niet. Zoals eigenlijk alles in deze tekst.

Zorg dus ook dat je nietteveel sponsjes hebt liggen, want die zijn dus bewijs van werken als je de rooie vlag uithebt, en dat is dan weer mensenhandel. Het klinkt te gek voor woorden, maar juist sponsjes zijn van die dingen waar ze je keukenkastjes voor leeghalen en je bed omkeren. Het gaat ook niet eens alleen om wèrken tijdens de klats, maar ook erg om neuken met je vriend. Dus leer hem om te zeggen dat het niet gebeurt.

De politie kan het maar beter ook niet weten als jullie swingen, of als één of allebei een oogje dichtknijpt als de ander vreemdgaat. Dat is heel snel grooming voor die mensen. De politie kan alles wat afwijkt van een hele preutse moraal gebruiken om te laten zien dat je tot seksueel grensoverschrijdend gedrag bent gebracht, en daar gaan rechters helemaal mee mee. Ze kunnen het zo voor grooming door laten gaan. En dat is al mensenhandel.

Laat hem niet meedenken over je prijzen. Dat is ook zo'n doodsklap. Het is natuurlijk logisch dat je vriend beter kan zien waar je in de poezenparade past met je prijs en je aanbiedingspakket, maar je zal het zelf moeten doen, want anders is hij een mensenhandelaar. Laat hem ook niet met je advertentie meeschrijven. Dat is ook iets waar ze gek op zijn. Dat tikt natuurlijk het hardst aan als hij Nederlands kan schrijven en jij niet. Dus als je hem het hardste nodig hebt.

Toegeven dat je anaal doet wordt door rechters ook snel gezien als iets grensoverschrijdends. Terwijl het zelfs op mutsenforum Viva al bijna normaal wordt gevonden. Als je ermee adverteert, of als je over de telefoon hebt gezegd dat je het doet, is het toch nog het beste om te zeggen dat je het wel met de klanten doet maar niet met je vriend. Want anders is het al snel geen echte liefdesrelatie volgens de rechter. Jouw mening doet er niet toe.

Beperk je uren. Als je een vierentwintig-uur-escort bent, zien ze dat heel snel als een vorm van misbruik. Het is een klap voor je klantenbestand, maar het is iets waar ze je vriend voor pakken. Je kan ze proberen uit te leggen dat het helemaal niet betekent dat je overwerkt bent, of dat er iets miszit, of dat er druk op je staat, of dat je vriend er ook maar iets mee te maken heeft, maar daar zijn ze gewoon niet in geïnteresseerd. Het staat in de jurisprudentie als iets wat een mondige Nederlandse prostituee nooit zou doen.

Je moet leren accepteren dat huiszoekingen gebeuren. En dat zal altijd onverwacht zijn. Zorg dus dat de spullen bij de goeie plekken liggen, de condooms bij jouw spullen en niet bij hem, dat je niet teveel sponsjes in huis hebt, dat je niets hebt liggen dat je verhaal tegenspreekt, dat je geen dagboek hebt waar ze uit kunnen knippen, dat je al je geld in huis kunt verantwoorden, en dat het meevalt met drankflessen en drugs.

Denk eraan dat je vriend geen video of foto's van je in zijn bezit mag hebben die je seksueel kan noemen. Naaktfoto's en seksfilmpjes, daar denkt de politie vanalles bij, dat hij je chanteert enzo. Zorg dat hij die niet heeft, zelfs topless kiekjes of filmpjes van je vakantie in Cap d'Agde zijn taboe! Alles wat ze kunnen vinden telt samen op naar iets waar ze samen je vriend mee kunnen pakken.

Stel een goeie pin in op je telefoon. Dus niet 0000 of 7777, en het eerste wat ze daarna proberen is de geboortejaren van je kinderen. Doe maar helemaal geen jaartallen. Zet een goed wachtwoord op je computer. Ze komen er wel in, want de politie heeft daar wel maniertjes voor, maar hoe minder ze meteen al hebben, hoe lastiger het voor ze is. En misschien geven ze het dan wel helemaal op.

Het helpt ook wel ertegen als ze gaan dreigen om alle contacten in je telefoon af te gaan bellen, omdat ze van jou niet genoeg horen. Dan hopen ze dat je paniekt omdat ze je hele klantenbestand gaan wegjagen, of dat ze je ouders aan de lijn krijgen, maar als ze dan eerst je telefoon moeten insturen naar de telefoonkrakers, dan staan ze toch weer minder sterk.

Zorg toch ook maar dat je zo weinig mogelijk contacten in je telefoon hebt staan. Die zijn allemaal kwetsbaar, want we hebben met Zuzana wel gezien wat voor naaistreken de politie graag doet. Wis geregeld je oude contacten, en mensen die kwetsbaar zijn sla je gewoon niet eens op.

Over twee weken komt hier het tweede deel van, over hoe je het moet aanpakken als puntje bij paaltje komt, en je met de politie te maken krijgt.

woensdag 2 oktober 2013

Vijf jaar!

Het is vandaag vijf jaar geleden dat ik met mijn blogje begon. Dat is bijna een eeuwigheid op Internet. Ik zit ook op de vijfhonderdéén stukjes. Dat had ik nooit gedacht toen ik begon. Na mijn eerste stukje dacht ik eigenlijk dat er nooit meer wat bij zou komen. En ieder jaar dacht ik dat mijn blogje eigenlijk nu wel een beetje vol was, en dat ik niets meer zou weten om erbij te schrijven. Maar het is nu alweer vijf jaar oud.

Het was me het jaar wel. Met al die politieke dingen waar ik betrokken bij raakte, en met al die nieuwsdingen waar ik commentaar op moest geven, en die zenuwslopende toestanden met de WRP die maar niet goed wou aflopen. Het is een zorgelijke tijd. Maar ik ben wel blij dat ik er mijn zegje over kon doen, en dat er tenminste een paar politici zijn geweest die antwoord wouden geven.

Behalve al mijn stukjes over de politiek was er ooknog het burgerinitiatief van ikbenonbetaalbaar.nl, en natuurlijk Patricia Perquin die werd ontmaskerd, ookal heeft dat haar helaas niet haar baantje als prostitutie-adviseur gekost, en heeft het ook de verkoop van haar leugenboeken niet gestopt. Die staan nog steeds in de winkels te pronken bij de non-fictie. Maar toch ben ik blij dat de waarheid wel uitkomt.

Er was natuurlijk ook Gert-Jan Segers die even een grote mond kwam hebben, maar niet op de argumenten wou spelen. Ik vond het een gemiste kans, want hier kon ik eens kijken of hij nou ècht wat in zijn mars had. Tijd genoeg om na te denken, en helemaal openbaar voor iedereen. Maar hij liet zien dat mijn inschatting helaas gewoon helemaal klopte. Dat was hoog bezoek, maar ik heb toch een stuk meer aan mijn reageerders.

Mensen die regelmatig reageren maken mijn blog voor mij toch ook een leukere plek op Internet. Ik geef niet vaak antwoord op reacties, ik lees ze ook niettevaak, want ik kan er best obsessief over zijn, maar ik vind het fijn dat ze er zijn. Vooral de reacties van mensen die het snappen, en van collegaatjes. Als ze het eens zijn, want dan voel ik me gesteund, maar ook als ze commentaar hebben, want dan kan ik het ook anders zien. Ookal ben ik niet makkelijk te overtuigen.

De mensen die dus de moeite hebben genomen om een mooie reactie te schrijven wil ik graag bedanken. Ik heb ooit de reacties anoniem en open gemaakt om te zorgen dat mensen hun eigen mening erbij konden schrijven, want ik vind het nodig dat mensen tegen een mening in kunnen gaan, maar het geeft me heel veel voldoening soms. Ookal zijn veel reacties toch helaas dat mensen laten zien dat ze het gewoon niet snappen.

Mijn stukjes zijn veranderd, dat merk ik ook. Vooral deze zomer, want ik kon niet meer eronderuit om aan te gaan pakken met moeilijke concepten die ik maar voormeuit had geschoven. Die hangen ooknog allemaal samen, en die moeten dus achtermekaardoor behandeld worden. Ze zijn ook heel veel werk, en heel veel moet gecheckt worden. Daar gaat dus zoveel tijd inzitten dat het echt uit de hand aan het lopen is.

Toch is het wel nodig, want dit zijn dingen die je niet ergens anders vindt waar ik naar zou kunnen koppelen, en ik wil het al heel lang eens zeggen. Het overzicht in mijn aantekeningen was ik ook helemaal aan het kwijtraken. Normaal komt een stukje in het klad bijelkaar, maar deze dingen werden nachtmerries van bladzijde na bladzijde losse aantekeningen die geen verhaal willen worden. Deze stukjes zijn helemaal niet leuk om te schrijven, maar het is heel bevredigend om ze geschreven te hèbben!

Ik vond het zorgelijk toen er verdachtmakingen waren over of ik wel echt was. Ik had niet verwacht dat mensen daar nu nog echt aan konden twijfelen, maar er is best gebakkeleid op Hookers, en de verbiedertjes vonden het wel een hele makkelijke positie om maar niet meer over argumenten te hoeven nadenken die mensen van mijn site afhalen. Het is ook wel heel makkelijk om te zeggen dat ik dan mijn identiteit moet opgeven.

Mijn identiteit, alsof het uitmaakt. Ik ben nu voor de meeste mensen onchanteerbaar, en die druk kan ik missen als kiespijn. Bovendien zijn mijn argumenten goed genoeg op zichzelf zonder dat ik een autoriteit hoef aan te nemen. En al die "hulpverleners" en experts weten helemaal niets en worden serieus genomen zelfs zonder argumenten, dus die logica gaat niet eens op. Als ik me niet hoer maar deskundige zou noemen, zou niemand het zo moeilijk te geloven vinden.

Er zijn dus pogingen geweest om achter mijn identiteit te komen, op Hookers bleef het bij brallen, Donkey heeft een hele poging gedaan maar die werd nooit echt gevaarlijk want die strooide zichzelf zand in zijn ogen, maar ik heb via Nerd wel informatie gekregen dat er serieuze pogingen zijn gedaan om achter mijn identiteit te komen. Ik ben erg blij dat de overheid zo slecht met zichzelf samenwerkt, dat zeg ik je wel.

Hoewel het nog stééds mijn persoonlijke blogje is, en mijn uitlaatklep, en ik helemaal alles in de hand hou, is het niet meer alleen mijn inzet. Er zijn lezers die me helpen. En dat zijn niet zomaar mensen. Mijn blogje heeft me in contact gebracht met echte genieën, zoals Bouche, Nerd, mijn statisticus, en een consultant voor het Rijk die ook wat uit de doeken deed. Dat zijn allemaal superslimme mensen die me heel veel hebben geleerd, en het voelt een beetje achterstevoren dat ik dan schrijf wat ik belangrijk vind, en dat zij dan mij helpen inplaatsvan andersom.

Maar ook mensen die gewoon wat informatie hebben, of andere hoeren, die me op de hoogte brengen, zijn héél waardevol. Al was het maar omdat mensen me in de gaten houden dat ik geen fouten erinzet. En natuurlijk heb ik altijd mijn geldmannetje als vertrouwensman, en die pakt alles voor me aan wat geregeld moet worden. Die doet stilletjes toch maar het meeste nog! Maar ik ben iedereen vooral heel erg dankbaar voor al hun werk.

Nerd heeft me een mooi kado gegeven. Die heeft een mooie internetoplossing gegeven waardoor ik moeilijker op te sporen ben, en hij heeft een feedpagina aangemaakt waar ik in één oogopslag allemaal nieuws geselecteerd op mijn computer krijg, zodat ik op de hoogte blijf van al het nieuws en alle roddels vanaf héél veel forums en andere plekken, waar ik normaal niet eens kan lezen.

Die feedpagina is verslavend. Je vinger zo aan de pols hebben van allerlei mensen op allerlei plekken, het voelt als gluren, maar het geeft zo'n duidelijk overzicht. En het gaat heel hard, als je een dagje niet kijkt kost het je uren om weer bij te lezen. En éígenlijk hoeft dat niet, want ik zou ook zonder die feedpagina genoeg te beschrijven hebben, en er staat heel weinig bij over de prostitutie zelf dat ik niet wist, maar ik kan dan een beetje vooruitkijken hoe het zal gaan in de politiek en het verbiederswereldje.

Het is om te schrikken hoor, hoeveel "metadata" er door een slimme nerd op internet kan worden gevonden. Ik ben blij dat hij aan mijn kant staat. Maar ik heb gelukkig door hem wel weer een hele dikke muur tussen mij en achtervolgers kunnen zetten. En dat was nodig ook. Wat ik had vond ik al heelwat, maar dat is niet meer genoeg. En gelukkig kan ik hetzelfde gebruiken door na te gaan wie er achter dingen zit die mij problemen geven. Zoals chanteerders.

De feedpagina maakt me niet vrolijk. Maar ergens geeft het ontzettend veel voldoening om te lezen hoe de verbiedertjes en de professionele zieligerds mijn blogje háten. Elke valse opmerking geeft me telkens een rooie kop van de schrik, dan word ik boos, en voel ik de adrenaline, en dan komt de voldoening dat ik ze zwaar op hun maag lig. En ze kunnen me nooit wat maken, want ze kunnen er niet omheen dat ik gewoon gelijk heb. Dat is gewoon zalig.

Sinds een paar maandjes heb ik een mailadres gemaakt om mensen de kans te geven om me te benaderen. Dat had ik veel eerder moeten doen. Ik heb heel lang geen mailadres gehad omdat mijn blogger-adres regelmatig ge-abused werd, zodat het telkens uitgezet werd. Daarom had ik het van mijn blog afgehaald. Nu heb ik een nieuw adres dat niet aan mijn blogger vastzit, maar daar krijg ik nu ook nuttige mail op.

Er zijn best veel andere hoeren die me al hebben gemaild, en dat stel ik erg op prijs. En ook reageerders die hun verhaal willen doen zijn welkom. Er zijn ook best veel jonge mensen die advies willen hebben, en die geef ik ook wel antwoord. Maar het meeste is toch hatelijkheid. Ik zit op drie doodsbedreigingen per dag. En beledigingen of flauwe grappen zijn soms tientallen per dag. Dat komt vooral met uitschieters, zoals op de dag van het congres Andere Kijk Op Prostitutie. Maar dat is makkelijk om te negeren, je went eraan.

Helaas zijn er ook elke dag wel minstens tien mannen die denken dat ik voor hèm wel een uitzondering zal maken om een afspraak met hem te maken. Dat is dom, maar de eerste keer blijf ik gewoon beleefd. Maar sommige mannen kunnen nog steeds niet met "nee" omgaan, en ze denken dat ik wel overga als ze maar blijven zeiken. Ik ben er echt heel verbaasd over afentoe.

Voor de rest zijn er veel verzoeken om mannen en jongens te ontmaagden. Het is altijd als reden dat ze op hun leeftijd nog steeds maagd zijn, en alleen mij vertrouwen door mijn blog. Die leeftijd is van twaalf tot éénenvijftig jaar, en ik geef ze dan wel wat antwoord dat past bij hun leeftijd. En genoeg onderzoekers, journalisten, en schrijvers die achtergronden willen. De meeste héél onbeleefd. Gelukkig zijn er ook nog nette, maar dat zijn er weinig.

Wat me heel erg opvalt is de Facebook en LinkedIn verzoekjes. Vooral LinkedIn kan ik niet goed begrijpen, want je wil een hoer niet echt aan je CV hebben hangen. Maar mensen proberen me te bereiken op de sociale media, en daar kan ik door de privacy natuurlijk niet aan beginnen. Plekken als Facebook en Twitter kan ik niet eens lézen zonder speciale handelingen, want die zijn héél gevaarlijk voor je privacy.

Er kwam op de mail een aanbod van een grote uitgever om me in een groot magazine een vaste column te geven. Dat klonk héél verleidelijk, maar meteen kwam ze al met eisen, en daar zat niet alleenmaar in dat ik korte stukjes moest schrijven, maar ook dat ik niet tè controversiëel mocht schrijven en moest minderen met mijn blog. Nee dus. Dat was weer een pak van mijn hart, want hoe zou dat met mijn anonimiteit zijn gegaan? Maar het voelt toch als een gemiste kans.

Hetzelfde verhaal was het een week later toen een heel groot TV-productiehuis me een aanbod wou doen om een TV-serie van mijn blog te maken. Ik zat al meteen in de twijfels, want ik wou niet dat mijn verhaal verdraaid zou worden, en hoe zou ik mijn anonimiteit bewaren, maar ze hakten de knoop in de volgende mail al door. Ze vertelden me op een bullebakkerige manier dat het alleen door zou gaan als ik afstand deed van alle rechten, en dan ben je bij mij natuurlijk helemaal verkeerd. Ze wouden er een sensatieshow van maken met een echtheids-tintje door mijn naam te gebruiken. Bah.

Even later waren er nog twee kleine TV-makers die wel interesse hadden, maar die zijn ook afgeketst. Ik vind dat eigenlijk wel prima. Het is allemaal verleidelijk, maar eerlijk gezegd zie ik er geen goede dingen van komen als ik niet zoals op mijn blogje honderd procent de touwtjes in handen heb. Ik zou me doodschamen als er fouten of verdraaiingen met mijn naam erop in de wereld zouden komen. Hier krijg ik misschien veelminder mensen mee bereikt dan als ik een TV-serie zou krijgen over mijn leven, maar je leest hier tenminste wel wat ik echt wil zeggen.

Op mijn mail krijg ik ook regelmatig vurige mails van mensen die aan mijn kant staan, maar vinden dat ik veelteveel schrijf wat de verbiedertjes kunnen gebruiken. Ik schrijf over dingen die miszijn, en over dingen die prostitutie toch nietzo mooi laten zien. Ze vinden dat ik als tegengewicht voor al de ellende in de media het alleen van de goeie kant moet laten zien. Maar dat vertik ik. Ik wil mijn plaatje laten zien, en dat is gewoon met alle kanten, de goeie en de slechte. Ongenuanceerd en zwart-wit is er al genoeg over de business.

Verder krijg ik opvallend veel mensen die vroeger bij de Rode Draad zaten, en de verhalen spreken mekaar nogal tegen. De informatie is heel welkom, en ik vind het fijn dat ze zich nog betrokken voelen, maar ik ga geen partij kiezen bij oude ruzies. Oude Rode Draad koeien uit de sloot halen laat ik liever van mijn blog af.

Er komen ook een boel mensen die me inlichtingen geven over de achtergronden van de hele zieligheidsindustrie. Dat is erg nuttig natuurlijk, ookal kan ik natuurlijk het meeste niet publiceren. Wat wel heel erg opvalt is dat er redelijk veel informatie komt over rare dingen bij Fier Fryslan. Dat hoor ik bovendien van bronnen binnen de politie enzo, die komen normaal niet snel met dingen. Maar mensen lijken wel bang voor die club. Wat is dat toch? Ik hoor graag meer van mensen die wat durven uit te leggen.

Iets wat me heel erg opvalt is hoeveel jonge meiden ik op de mail krijg. In mijn reacties komen ze niet veel voor, maar ik ben bijna een Lieve Lita. En dat gaat meestal meer over seks en jongens dan over de hoererij, ookal zijn best wel veel jonge meiden daar toch wel in geïnteresseerd. Ik geef zo goed mogelijk advies, maar dat is vooral dat ze eerst maareens wat op moeten groeien. Als minderjarige kan je enorm in de problemen komen als je gepakt wordt door de overheid.

Sommige mensen kunnen niet lezen. Zoals de pooiers die zichzelf aanbieden over de mail. Ik heb wel héél duidelijk op mijn blog staan wat ik vind van die types, en dat ik helemaal niets met ze te maken wil hebben, maar ze proberen het nog steeds. Ik denk ook niet omdat ze echt denken dat ze een voordeeltje aan me hebben, maar meer voor hun eigen ego ofzo. Ik weet het niet precies, maar er zit een kantje ijdelheid aan.

Echte gekkies heb je ook. Een oudere hoer heeft gedreigd om me aan te klagen omdat ik haar ideeën zou hebben gekopiëerd. Ik heb nooit van het mens gehoord, en ze heeft nooit wat uitgebracht, dus ik vind het maar een raar verhaal. Ze wil dat ik ga betalen, en dat vind ik nog wel het koddigste.

Dit is ook het eerste jaar dat mijn cijfers achteruit zijn gegaan. Ik heb minder nieuwe lezers, ookal blijven mijn vaste lezers wel komen. Via de zoekmachines krijg ik éénendertig procent minder bezoek. Mijn vaste lezers zijn gelijk gebleven. Ik heb gemerkt dat de statistieken over mijn blogje altijd wel populair zijn bij een deel van mijn lezers, en ik vind het ook wel leuk om wat te weten over mijn lezers.

Nog steeds krijg ik regelmatig bezoekjes van de Nederlandse en Oekraïense politie, maar tegenwoordig ook uit Hongarije en Bulgarije. Niet uit Roemenië, en die hoort toch wel in het rijtje thuis. Vreemd hoor. Aan de andere kant krijg ik van een boel bedrijven geen hits meer, maar dat is omdat ik op lijsten ben gekomen van pornosites, dus dat veel bedrijven me blokkeren op hun internetverbinding.

De universiteiten zijn altijd wel een flink stuk van mijn "arrivals" geweest, maar voor het eerst krijg ik meer hits vanaf gewone universiteiten dan vanaf technische universiteiten. Ik weet wel dat de Technische Universiteit Delft actief is geweest voor exxpose, dus misschien heeft dat er wat mee te maken? Nerd denkt van niet, maar voor mij is het toch wel erg toevallig hoor.

Het populairste stukje van dit jaar was Arme Myrthe Hilkens, 16,801 hits. Als je de stukjes die door GeenStijl niet op de voorpagina zijn gekoppeld niet meetelt, is de topscorer Seksverslaving, 2,226 hits. Het stukje wat het minste scoorde was Rapport Jurisprudentie Mensenhandel, 107 hits. Die laatste is wel droog, dat begrijp ik wel, maar jammer dat het net wel een belangrijk onderwerp is. In het buitenland is mijn enige Engelse stukje het populairst. Daar waarschuw ik voor Dettmeijer.

De populairste zoektermen die worden gebruikt om naar mijn blogje te komen, zijn op volgorde: (not provided), pik, zondares, cockring, beffen. Maar het is veel interessanter om te kijken naar de zeldzame en vreemde. Eerst maar de drie zoektermen die sessies van de langste tijd gaven: "Hoe verdien ik geld in de prostitutie?" 4h17m23s, "seks voor lichting" 3h08m56s, "hoeren verhalen" 3h01m44s. Die zijn wel de soort van zoektermen die je verwacht.

Het grappigste is natuurlijk de vreemdste zoektermen. "wat is een kut" vond ik wel opvallend. "help met huwelijksnacht" vond ik ontroerend. "als je niks meer wil" "0j54C" "melkflessen schoonmaken zonder chemische stoffen" "kubota kx080 afschrijving" "viva vrouwtjes fisten" "waterpolo sletjes" "nail biting in class" "ik geef het op" "Gang activity in Amsterdam prisons" "littoral_detritus.csv" "hond eet plastic zak op komt me moeder er achter" zijn te vreemd. Dat het naar mij toe leidt snap ik dus niet. Als ik het intik niet. Ze klikken niet eens allemaal meteen weg.

Eentje die me wel ongerust maakte was: "gonoroe medicijnen werken niet" want dat kan gaan over de nieuwe gonorrhoe die in Amerika begint te komen, en die niet meer kan worden aangepakt met antibiotica. Daar knijp ik hem wel voor. Als je dit hebt, ga er dan meteen mee naar de dokter. Dit kan heel erg ernstig zijn.

Ook best veel van die gluipers met zoektermen zoals: "geile verhaaltjes gedwongen prostitutie" "hoeren verkrachten" "sexverhaal prostituee geweer bloed" "hoe licht je een hoer op" "kan hoer ana je zien dat je hiv heb" "kan je gepakt worden als je een hoer slaat" "www.hoe krijg ik een prostituee uit huis gezet" "hoertje lekker pijn doen" "ik haat prostituees" "kan de prostituee voelen dat je het condoom af hebt gedaan?" en die mogen eens lekker over zichzelf gaan nadenken.

En wat zoektermen van vrouwen die ik liever gewoon als vraag in de mail had gehad: "hoe krijg ik zijn smegma uit mijn vagina + ontsteking" "me vriendje spuit aleen in me gezig is dat normaal" "kan ik zwanger worden van dubbel penetratie" "is zwanger van hond worden mogelijk?" "ik word niet zwanger, zijn sperma blijf in zijn voorhuid" "mijn vagina verliest geen sperma als ik met mijn minnaar neuk maar wel met mijn man"

Nou nog de uitsmijter: elk jaar heb ik een heleboel spam reacties weg te gooien. De spamfilters doen het zelf best goed, maar het moet soms ook met de hand. De afgelopen jaren was het vooral spam over andere hoeren, Viagra, of telefoons, maar dit jaar is het voor het eerst dat er heel veel spam voor squirt-cursussen langskomt. Dat wordt nog heel groot zo te zien.

Ik denk dat ik jaar zes ook nog wel volkrijg. Nouja, we zien wel wat dit jaar gaat brengen.