maandag 19 april 2010

Stille dag

De meeste dagen werk ik. Ik heb geen weekend, want dan loop ik teveel inkomsten mis. Ik neem wel dagen vrij, maar niet elke week dezelfde. Soms werk ik gewoon de hele week door. Er zijn klanten die alleen maar op een bepaald moment kunnen, en die wil ik wel kunnen ontvangen. Mijn vrije dagen plan ik dus heel zorgvuldig.

Laatst had ik per ongeluk een vrije dag. Er waren voor die dag twee klanten opgeschreven, en ik had zin om lekker te werken. De ene klant kwam niet, en de andere belde af. Het was tien uur, en de rest van de dag was er niets. Het was heel onverwacht, ik had me voorbereid op werken. Het voelde heel raar om dan opeens niets te hebben die dag.

Vrije dagen neem ik altijd met een reden, om te winkelen of om met vriendinnen uit te gaan. Soms ook gewoon om een luie dag te hebben, maar daar moet ik me op voorbereiden, anders heb ik niet de goede mood. Nu had ik natuurlijk me nergens op voorbereid, en ik had ook niets te doen. Ik hoefde nergens heen, ik was verrast door hoe stil het was. Ik besloot na een poosje om dan maar iets te gaan plannen.

Ik heb een uur gezeten in mijn lees-stoel, uit het raam starend. Het was toen nog zo koud, dus ik had een deken over de verwarming gelegd, en ik zat daar met mijn blote voeten op. Ik had een kop koffie in mijn handen, en terwijl ik op mijn onderlip kluifde, moest ik iets verzinnen. Ik had nergens zin in, niet in schoonmaken, niet in shoppen, nergens. De tijd ging heel langzaam voorbij. Lezen heb ik ook al geprobeerd, maar ik was zo rusteloos dat ik me er niet op kon concentreren. Ik wou gewoon werken.

Toen het middag was, voelde ik me depressief. Ik was aan het malen, en ik vroeg me af wat ik verkeerd deed. Ik wist best dat ik veel klanten heb, en bijna elke dag is volgepland. Toch voelde het alsof ik niet meer gewild was, en ik ging zoetjesaan plannen maken om op meer websites te adverteren, en misschien toch maar eens een nieuwe advertentie te schrijven. W probeert al heel lang me te helpen met een nieuwe advertentie, maar ik krijg writer's block als ik het probeer.

Ik vroeg me af of ik niet te oud was. Ik schrijf dat ik vijf jaar jonger ben dan ik echt ben, zoals iedereen in de prostitutie. Misschien was het te duidelijk geworden. Ik kreeg het vervelende gevoel, dat ik toch niet zo goed in mijn werk was als ik dacht. Er zijn natuurrlijk steeds meer jonge meisjes die de prostitutie ingaan, en daar moet ik mee concurreren. Misschien was het voor mij gewoon over.

In de middag heb ik me heel depressief afgevraagd, waar ik nog aan de bak zou komen met mijn stomme HBO-keuzes, en mijn lege CV. Kraker, kunstenares zonder papieren, en hoer. Dat is al het werk geweest wat ik met plezier heb gedaan. Dan nog wat baantjes in de kantoorwereld, waar ik nooit echt kon aarden, en waar ik echt geen referentie aan over heb gehouden. Waar kom ik dan nog aan het werk? Ik zou mijn huisjes ook niet af kunnen betalen, want daar zit nog hypotheek op. Daar ben ik veel geld aan kwijt. Wat voor baan zou ik kunnen krijgen, dat het geen financiële ramp word?

Ik was elke tien minuten naar mijn e-mail en mijn telefoon aan het kijken, en ik hoopte dat er iemand me zou boeken. Het gebeurde maar niet, en dat was best toevallig want meestal krijg ik meerdere telefoontjes en mails per dag. Nu helemaal niet. Ik heb de buurvrouw gevraagd om mijn nummer te bellen, want ik wou zeker weten dat mijn telefoon het wel deed.

De hele dag verder heb ik gemaald over dat het over zou zijn. Ik kon me er niet rustig bij voelen, het is niet iets dat ik wil stoppen. Ik bleef mezelf maar vertellen, morgen heb ik al víér afspraken, dus waar gaat het over? Maar het hielp niet. Als je voor jezelf werkt, ben je overgeleverd aan de klanten, en als die wegblijven, valt alles weg. Ik had er eventjes geen vertrouwen meer in.

Misschien ligt het gewoon aan het voorjaar. In het voorjaar voel ik me vaak onrustig, en labiel. Dat heb ik dit jaar meer dan anders. Daar moet ik misschien even mee naar de dokter. Het kan ervoor zorgen dat ik heel erg sip word. Het voorjaar is best mooi, maar pas als het echt zomer begint te worden, kan ik ervan genieten. Dan is die depressieve periode voorbij voor me. Misschien heeft het ook te maken met die ijskoude winter die we hebben gehad.

De volgende dag kon ik weer lekker aan de slag. Alles was weer terug naar normaal. Heerlijk toch? Ik had weer het gevoel dat ik de wereld aankon, en mijn zaakjes gingen goed. Aan het einde van die dag had ik negenhonderd euro in mijn kluisje zitten, die ik de volgende ochtend fijn kon storten. Ik voelde me na zo'n goede dag natuurlijk meteen in topvorm.

Ik hou niet van stille dagen. Ik heb het liever te druk dan te rustig. Laat ze maar komen, die mannen.

EDIT: Dit schreef ik in 2010, toen dit soort dagen nog zeldzaam waren. Later werd het veel normaler om het moeilijk te hebben met de hoeveelheid klanten. En niet door de crisis.

13 opmerkingen:

Anoniem zei

Je verhaal klinkt niet anders dan dat van een willekeurige freelacer/zzp-er.
Als de telefoon een tijdje niet gaat, slaat de twijfel toe...;-)

Anoniem zei

Een prachtig stukje Zondares! Ik heb alle stukjes inmiddels wel een keer of 2, 3 gelezen, het blijft fascinerend om een inkijkje te krijgen in een wereld die zich normaal in de duisternis bevindt.

Ik benijd jouw mogelijkheid om alles helemaal zelf te kunnen bepalen. Ik moet gewoon in de tijd van de baas werken en als ik op een dag merk dat ik vrij heb omdat ik een feestdag ben vergeten of zo zou ik een gat in de lucht springen!

Zondaar zei

Hallo zondares.
Weer een heel mooi stukje. Vraagje: waar adverteer je? Ik snap heel goed dat je anoniem wilt blijven. Maar ik vraag me toch af op welke sites/plaatsen/kranten je adverteert, zodat ik in ieder geval de kans heb dat ik van je diensten gebruik kan maken. Heb je het gelijk ook weer wat drukker met werk :-)) PS: begrijp ik het goed dat je niet (meer) werkt achter de ramen maar uitsluitend privé in een privéhuis?

Kinses zei

Hm, depressieve momenten hebben we allemaal wel eens. Echter moet je wel voorbereid zijn op je ergste nachtmerrie zoals je die hier beschrijft. Wat als?

Anoniem zei

(Nog eens gepost, eerste is er niet doorgekomen):

Hm, depressieve momenten hebben we allemaal wel eens. Echter moet je wel voorbereid zijn op je ergste nachtmerrie zoals je die hier beschrijft. Wat als?

Anoniem zei

Zondares wederom een heerlijk stukje.

Hoe zit het met het vlees eten trouwens? je zou jezelf kunnen stellen 3x in de week vlees, dan hou je et denk ik langer vol ipv dat schuld gevoel. Had me zo grappig geleken je in die tent te zien zitten, alsof je een misdaad pleegd als je een stukje vlees eet. Je klanten die een wilde stoeipoes hadden hebben geluk gehad, wie wil dat nu niet.

Ik lees dat je een gevoelsmens bent en dat maakt je denk ik gewoon mooi als mens. Leuk dat wij mogen meegenieten. dat stel ik zeer opprijs

gr

Dyral

Martijn zei

Ha Patrick!

Ik heb het opgegeven om er achter te komen want het lukt niet maar Zondares klinkt als de soort prostituee die ik graag zu bezoeken en ik heb gezocht en zelfs een paar oud gediende van hookers een pm gestuurd of zij het toevallig wisten maar zij weten het niet of willen haar privacy beschermen waar ook wat voor te zeggen is.

Ik lees deze blog nog steeds met veel plezier en kan me helemaal inleven in hoe het gevoeld moet hebben als er niemand komt.

Zondares zei

Het is soms heel onzeker om ZZP-er te zijn. Dat is altijd wel fijn als je voor een bedrijf werkt, die zekerheid.

En zoveel kan ik niet zelf bepalen hoor, heel lang geleden heb ik al een stukje geschreven daarover. Het heet eigen baas ofzo.

Patrick, lieve schat, ik ga niet uitleggen waar ik adverteer, want dan is het zó uitgevonden wie ik ben. Dat is heel slecht voor mijn privacy en voor de zaken. Dat ga ik dus ook niet doen. Ik ben blij dat op Hookers ze mijn privacy beschermen.

Ik werk al jaren niet meer achter de ramen, ik werk in de thuisontvangst. Dat is wat anders dan een privé-huis.

Als ik moet stoppen, is dat niet gepland. Dus ik heb er ook geen ideeën voor.

Anoniem zei

Hallo zondares,

volgens mij bent u/ben jij een lief mens.

Dat bleek al toen je een "gangster-rapper" aan de telefoon had, maar in geen geval wilde discrimineren.

In jouw vorige stukje blijkt dat je ook om dieren geeft.

Ik ben vegetariër maar voor mij is het geen prestatie, want ik vind kikkererwten, kaas en sperziebonen nou eenmaal heerlijk.
Maar ik doe ook niet zulk fysiek werk als jij :-) .

(Eigenlijk is kaas ook niet bepaald kalf-vriendelijk, dus erg veel hebben de dieren niet aan mijn houding).

Anoniem zei

Hoi "Zondares",

Het "uiterlijk verval" gedurende het ouder worden is voor vooral veel vrouwen niet alleen een lichamelijk maar zeer zeker ook een (zwaar) geestelijk proces.

Als je dan ook nog eens (gedeeltelijk) met je mooie uiterlijk je geld verdient dan weegt dat geestelijk proces natuurlijk nog zwaarder.Want zoals jij zelf al schets:Waar is de deadline en hoe kan ik op ditzelfde inkomensniveau blijven?

Allereerst dit in het algemeen:
Ik ben van mening dat vrouwen er tot op ver gevorderde leeftijd mooi en sexy uit kunnen (blijven)zien.

En voor alle (jong en oud) mensen geldt: Dat als je een gelukkig leven hebt dan straal je dat uit. Dat uit zich dan qua uiterlijk in lichaamshouding, manier van bewegen, gezichtsplooi- en uitdrukking en een zekere twinkeling in de ogen.

Gelukkige mensen stralen! Of ze nou mooi of lelijk zijn! En dat is een schoonheid op zich (en misschien wel de ware schoonheid)!

Helaas zien velen dat in deze tijden van uiterlijke vertoning toch anders. En die (mijns inziens verkeerde)cultuur/zienswijze drukt zwaar op de velen die hier gevoelig voor zijn.

Maar nu terug naar jou, "Zondares":
Jij weet dat je dit beroep niet tot in de lengte van jaren uit kunt blijven oefenen want voor hoerenlopers zijn de begrippen jong en uiterlijk heel belangrijk.

Je moet je dus af gaan vragen waar je (overige) interesses liggen en waar je goed in bent of zou kunnen zijn. Als je dat weet dan moet je in die richting je geld gaan proberen te verdienen.

Vanwege dat "CV gat" dat je hebt lijkt mij solliciteren naar een baan geen optie of wel een zeer moeilijke. Buiten dat lijkt het mij voor iemand die jaren lang als zelfstandig onderneemster haar geld verdient heeft moeilijk om zichzelf te dwingen in het keurslijf van een werknemer.

Al met al heb je volgens mij nog wel wat jaren en sta je niet voor het blok. Buiten dat laat je in je schrijfsels zien dat je over veel kwaliteiten en een zekere intelligentie beschikt en dat verteld mij dat het wel goed komt met jou.

Wel moet je een keer aktie gaan ondernemen en niet de zaken voor je uit blijven schuiven. Als je dat proces in werking zet dan zul je zien dat de vertwijfeling op een gegeven moment niet meer bij je toe zal slaan op die stille dagen!

groet,

HL 69.

Anoniem zei

Lieve jij,


Heel herkenbaar dat toeslaan van die twijfel als het eens wat rustiger gaat.
En toch... na verloop van tijd wen je er aan.

Besef gewoon dat je als zelfstandige in goeie tijden moet opzij leggen voor de mindere tijden en dan verdwijnt dat twijfel-gevoel vanzelf.

Geniet gewoon van zo'n vrije dag, daarvoor is die 'toevallige' stilte ook bedoeld.

Jij lijkt me nog een vrij jong iemand en ik kan je bij deze geruststellen dat er in heel de wereld nog vrouwen aan de bak komen wiens leeftijd reeds enkele jaren door het getal 6 wordt voorafgegaan.
Zolang jij jezelf verzorgt en zolang jij vriendelijk blijft tegen jouw klanten en hen niet als 'nummer' behandelt tijdens jullie nummertje (haha) dan kan je doorgaan tot... tja, tot je echt niet meer kan zou ik zeggen.

Ik herken jouw profiel want ik zit in dezelfde branche en ik heb dus al die stadia reeds doorlopen waar jij nog mee worstelt.

Wat komen moet komt toch lieve meid. Het is de bedoeling dat je geniet van je leven alsof jij en niemand anders de hoofdrolspeelster van een mega-film bent. Zo is het in feite ook hoor.

Oh ja...
Besef jij eigenlijk nog wel dat er mensen zijn die niet eens 900 euro maandloon hebben? Kus je twee schaamplipjes maar dat jij in staat bent om op deze wijze uit de armoede te blijven.

Het moge jou goed gaan lieve 'zondares' heel goed zelfs.

Liefs en vele dikke knuffels van me

Zondares zei

Dankjewel voor de lieve commentaren jongens!

Unknown zei

Jouw werk is voor jou als drugs, als het wegvalt is het mis, Als je voor zulke noodgevallen een invalklantenlijst maakt, kun je zo'n dag voorkomen. Ik houd me aanbevolen als invalklant voor je gewone prijs.
Co.