Kort nieuws

Met hoe moeilijk het nu is om te plaatsen, en hoe weinig interesse ervoor is, en hoe weinig bereik ik tegenwoordig heb, is het eigenlijk niet zo nuttig meer om over het nieuws te schrijven. Ik volg het tegenwoordig ook minder strak, juist omdat ik er niet de hele tijd meer over denk om er stukjes over te schrijven. Ik moet eerlijk zijn, ik mis het niet. Grote media-dingen als Jojannekes of Red Lights krijgen nog aandacht, verder hou ik het liever bij alleen grote ontwikkelingen.

Ik verwees jullie vroeger graag naar Twitter, maar dat is steeds lastiger geworden. Twitter laat steeds minder zien aan mensen die geen lid willen worden, en de zoekfunktie is ook steeds kieskeuriger geworden. Er zijn steeds minder stemmen van hoeren aanwezig, want die worden geshadowbanned, en wie er nog is kan je steeds moeilijker lezen. Ik haal er zelf ook nauwelijks nog nieuws vandaan, want het ìs er gewoon steeds minder.

De eindeloze razzia's
Want ik kan wel elke razzia proberen te noemen, maar die dingen blijven tegenwoordig elke dag doorlopen. Afentoe komt er een proefballonnetje van het OM langs, waarbij ze wéér net iets verder over de grenzen gaan, en wéér de rechter meekrijgen, maar dan blijf ik telkens bijna hetzelfde stukje schrijven. Bovendien ben ik dan de nadruk de hele tijd op details aan het leggen, terwijl de nadruk zou moeten liggen op dat die heksenjacht uberhaupt gebéúrt.

En het is ook niet alsof ik gewoon een paar krantenartikelen kan lezen en samenvatten, want ten eerste hebben jullie daar niets aan, en ten tweede kloppen die krantenartikelen van geen kanten. Je bent dus heel snel voor één nieuwsitem tientallen uren bezig om uit te vlooien wat er echt aan de hand is, en je moet vier of vijf mensen benaderen voor informatie. Daar heb ik gewoon de tijd niet meer voor. Niet als het niet móét.

Maar helemaal niets doen is natuurlijk ook weer niet mogelijk, dus ik schrijf nu weer een kort nieuwsstukje. Ik kan de diepgravende stukjes van vroeger niet meer waarmaken, maar ik doe mijn best om hier een overzichtje van te maken waardoor je in ieder geval weer een beeld hebt van hoe het nu zit allemaal.

Er zijn veel slepende verhalen in de pers. Het is allemaal hetzelfde liedje, het denkbeeld wordt erin gewreven door een krantenartikel dat het OM als hoogste autoriteit beschouwt. Je ziet als schrijvers heel veel dezelfde journalisten, vaak fetisjisten als Chiel Timmermans, die het duidelijk seksueel benaderen, en de andere groep is laarzenknechten van de overheid. De toon zegt alles.

Het recept is al jaren hetzelfde. Er komt vanuit het OM een zaak de pers in. Door de mensenhandelhysterie mag de zedenpolitie gaan "controleren" bij hoeren, en als ze iets vinden of kunnen máken dat tot een schraal zaakje kan leiden, pompt het OM er platte wagens vol mankracht en bevoegdheden bij. Op basis van hoever de rechtbank eerder de definities van de elementen van mensenhandel heeft laten oprekken sprokkelen ze dan uit onbenulligheden de kernwoorden van hun zaak bijelkaar.

Dus als het gaat om een minderjarig meisje dat van iemand diensten afneemt, dwingt hij haar. Punt. Of hij nou weet wat ze doet of niet, of hij er nou grip op heeft of niet, hij dwingt haar. Want zo is de wet geschreven, zo wordt hij door de rechter gelezen. Als er een meisje wegloopt en er wordt flink geld op haar rekening gestort, is dat bewijs dat ze fors wordt uitgebuit. Als de pooier en de hoer elkaar al kenden toen ze minderjarig was, is het mensenhandel van een minderjarige, of ze nou meerderjarig is begonnen of niet.

Wanneer de journalist het opschrijft, maakt hij niet duidelijk wat die ronkende woorden inhouden. Het is geiler en verkoopt beter als je juist geheimzinnig erover doet, en de wildste inkleuringen van de begrippen kan suggereren. Ja, als je achteraf de vonnissen leest zie je hoe mager die invulling is, maar iedereen leest het geile nieuwsartikel, niet het vonnis van een jaar later. En reken maar dat je die vonnissen nooit in de pers terugziet.

Er zit wel beweging in. In Valkenburg moest er nog gedaan worden alsof de meid gedwongen was, om de klanten te kunnen verketteren. Tegenwoordig kunnen ze gewoon toegeven dat er helemaal geen dwang in zicht is, om toch de klanten af te schilderen als monsters. De rechter glibbert erin mee alsof hij erop heeft zitten wachten om het te mogen doen. De bewijslast wordt sowieso weer lichter.

Dat is een bierkaai waar ik vaker tegen gevochten heb. Ik denk dat ik ooit nog wel een stukje erover schrijf, maar als ik kijk naar hoe mijn stukjes over Valkenburg en de Zeeuwse Zedenzaak zijn ontvangen, moet ik die moeite niet doen als het gaat om een gewone herhaling van zetten. Zelfs Uithoorn maakte geen tongen los. Eerlijk gezegd ben ik nog steeds in mijn lezers teleurgesteld daarover.

WRS
Maar buiten het eindeloze geruis van de geilverhalen in de pers over opgeblazen nepzaken zijn er nog wel ontwikkelingen. Die hebben minder de aandacht van de samenleving, maar voor ons zijn ze superbelangrijk. De WRS is immers stilgezet omdat hij "controversiëel" was, maar intussen is er al een tijdje een "nieuw" kabinet. En omdat het precies hetzelfde is als het vorige kabinet, moet de CU weer een bloedoffer worden aangeboden. Ons bloed. De WRS komt dus weer op gang.

Als je wil weten wat de WRS inhoudt, dan moet je dat hier lezen. Ik ga er niet nog een keer helemaal overheen. Er zijn geen nieuwe stukken over verschenen, en als ik via-via hoor wat er in de achterkamertjes over wordt besproken, zijn er ook niet echt ontwikkelingen. De kritische punten die door maatschappelijke en gerechtelijke organisaties zijn aangedragen worden wel als een beetje genant gezien, maar niet zo erg dat ze niet stilletjes aan de kant kunnen worden geschoven.

Kuiken fractievoorzitter van de PvdA
De PvdA is nooit je vriend geweest als je A seksA is, en er is een lange lijst van PvdA'ers geweest die een dure hobby hebben gemaakt van hoerenhaat. Je hoeft maar naar Amsterdam te kijken, tientallen jaren een PvdA-bolwerk, waar bijna alle hoge ambtenaren nog altijd van die kant komen. De PvdA is geen goed nieuws. Nu Ploumen is opgestapt, die niet onze vriend was, maar nooit veel aandacht aan het hoerenhaten besteedde, is er een nieuwe fractievoorzitter neergestreken.

Dat is Attje Kuiken, die vaker met de CU in bed is gekropen om hoerenhaat-initiatieven te ontplooien. Ze bekende al vaker kleur, en is van de groep die zich concentreert op ons bestuurlijk afknijpen, meer dan strafrechtelijk. Niet alleen de hoeren zijn dan doelwit, maar netzohard mensen die ons diensten verlenen. De PvdA is gelukkig na jaren Samson en Asscher onder het gewicht van zijn eigen arrogantie ingestort, maar in het ambtenarenapparaat worden ze nog heel serieus genomen. Sowieso is het weer een oppositiepartij van wie we niets hoeven te verwachten.

SOA/AIDS en Erasmus MC
Wat ik een ergere ontwikkeling vind, is dat SOA/AIDS niets heeft geleerd van hoe hun eerdere rapport is ontvangen. Samen met Proud hadden ze een rapport geschreven over geweld tegen sekswerkers, waarbij ze dingen door elkaar lieten lopen. Wat geweld was bijvoorbeeld, en waar in onze business dat geweld plaatsvindt. Of door wie.

Dat leidde tot nogal extreme cijfers, en dat beeld van enorme hoeveelheden geweld dat ze probeerden af te schilderen paste precies in het plaatje van de o zo gevaarlijke prostitutie, die aan banden moet worden gelegd en waar grip op moet. Als ze eerlijker waren geweest, en bijvoorbeeld hadden laten zien dat geweld nogal variëert tussen verschillende groepen, dat wat ze geweld noemen niet zomaar in het plaatje van het denkbeeld past, en dat het meeste geweld van de overheid afkomt, was het niet zo makkelijk misbruikt.

Want het onderzoek ìs misbruikt. De vaagheid, de nadruk op slachtofferschap, de idioot hoge cijfers van geweld omdat vanalles meetelt als geweld dat niet voor de hand ligt, dat helpt alleen het denkbeeld mee. Proud keek wel op zijn neus toen CDA en CU ermee aan de haal gingen, van SOA/AIDS weet ik het niet. Maar ze hebben er in ieder geval niet van geleerd. Er is een nieuw onderzoek, en dat is van hetzelfde laken een pak.

Ik heb het onderzoek nog niet gelezen. Want het is danwel door SOA/AIDS en het Erasmus MC aangeboden aan de politiek, en er zit wel een vette persrelease naar nu.nl aan vast, maar het onderzoeksrapport zelf is nergens te vinden. Geen van de betrokkenen publiceert erover op hun websites, in de artikelen staat ook geen link, en Google weet ook van niets. We weten dus alleenmaar wat ze eróver zeggen.

En dat is mager. Er wordt gezegd dat wij sekswerkers, omdat we expliciet en zonder reden uitgesloten zijn geweest van Coronahulp, in het nauw zijn gedreven. Dat we, noodgedwongen, vaak illegaal door hebben gewerkt. Dat de overheid daar voornamelijk op gereageerd heeft door te gaan prijsschieten, omdat veel meer meiden nu kwetsbaar waren voor razzia's. Dat is allemaal waar. Maar hoe dat uit hun onderzoek blijkt is niet duidelijk.

Het onderzoek is uitgekomen omdat er een Nederlandse versie van Ugly Mugs komt. Dat is een website waar hoeren elkaar kunnen waarschuwen voor gevaarlijke of gewoon fake klanten. In het buitenland, bijvoorbeeld Amerika, waar de jacht op hoeren extremer is dan hier, is het al langer gebruikelijk om klanten uitgebreid te screenen. Ugly Mugs is Brits oorspronkelijk, en eigenlijk past het in Nederland niet zo. Nog niet tenminste.

In Nederland heb je namelijk geen cultuur van klanten screenen, en hebben klanten ook geen acceptatie voor het idee dat ze een soort kredietscore moeten opbouwen voordat ze door hoeren geaccepteerd gaan worden. Bijna alle klanten geloven in de verhaaltjes dat in Nederland prostitutie zo normaal wordt behandeld, en zien daar dus geen reden voor.

Hoe Ugly Mugs in Nederland gaat werken is niet duidelijk. Als het gewoon een register wordt van gevaarlijke klanten, zie ik er niet veel nut aan. Dat soort rubrieken hebben we namelijk al op verschillende hoerenforums gehad, en als die effektief werden werden die forums opgeruimd door juist die rubrieken te gebruiken als voorbeeld van onbehoorlijk gedrag. Weten we kutwerk nog?

Ik denk dat het wel nuttig zou kunnen worden, als het onder de paraplu van een organisatie terechtkomt die niet zomaar kan worden geïntimideerd. Maar ik denk dat het meer een symbolische zet is, om te laten zien dat we dit soort diensten nodighebben, omdat we zo kwetsbaar zijn voor geweld. Zoals ze ook naar voren brengen door te doen alsof het een gewelddadige boel is.

Waar een probleem onstaat, is dat ze beweren dat éénenveertig procent van de sekswerkers geweld meegemaakt heeft tijdens die periode, met de suggestie dat dat meer is dan normaal, en de suggestie dat het van klanten afkomt, en dat dat komt doordat de meiden nu in die enge en gevaarlijke illegaliteit werken, èn de suggestie dat het gaat om geweld van het type mishandeling. En dat vind ik moeilijk te geloven.

Alles tegelijk geloof ik niet. Er zijn niet genoeg klootzakken om dat hoge percentage waar te maken. Tenminste niet als "geweld" hier echt gaat om dingen als van de trap af gedouwd worden, en ze niet weer meetellen dat iemand je mondeling kleineert of probeert te pingelen. Ik heb intussen ervaring met legaliteit en illegaliteit, en ik geloof nóóit meer verhalen dat er meer geweld is in de illegaliteit.

Sowieso is het idee dat de meeste ellende van klanten afkomt flauwekul. Klanten zijn de respectvolste mensen die je tegenkomt als hoer, je moet veelmeer uitkijken voor passanten, voor mensen die beweren te helpen, voor familie en omgeving, en vooràl voor de overheid. Overheidsgeweld heet niet snel geweld, maar zelfs als je alleen aanranding meetelt zit je met de overheid al snel op een overheersend deel.

Ik zou dat rapport graag kritisch bekijken. Maar het is er dus niet. Misschien komt het nog, maar zoals het er nu uitziet laten ze het bij hun persberichten. En dan is alleen onderstreept dat de prostitutie zo gevaarlijk is, en vooral de illegale prostitutie. Het enige waar je dan mensen voor meekrijgt is om de illegaliteit weer harder te gaan opjagen, en uitstapprogramma's weer meer geld toe te stoppen. Weer.

Als je je afvraagt of ik niet overdrijf met hoe zoiets overkomt bij de maatschappij, kijk danmaar naar de reaktiepanelen op Nu.nl. Niet de uitgelichte reakties alleen, àlle reakties. Je ziet dat de framing zo sterk is dat het gewoon helemaal de mist in gaat. En op deze manier wordt het alleen maar een grotere neptweedeling tussen de hoer als slachtoffer van de moralisten tegenover de hoer als slachtoffer door de plank misslaande bondgenoten.

Ik denk niet dat het rapport verschrikkelijk veel kwaad gaat doen. Ik denk niet dat het veel invloed gaat hebben. Eigenlijk vind ik het rapport eerder een symptoom van een groter probleem. We laten ons niet meer zien, zoals voor het jaar 2000, als een taaie tak van grijze ondernemers. En ook niet meer, zoals tussen 2000 en 2012, als een gezonde branche gevuld met harde wijven met haar op hun tanden. Of zoals tussen 2012 en 2020, als mensen die alleen hun eigen rechten vragen.

We laten ons tegenwoordig zien als slachtoffers. We benadrukken niet onze aktieve kant, ons ondernemerschap, dat we willens en wetens voorbij de bekrompenheid van de samenleving gaan. We nemen het slachtofferverhaal van de moralisten over, en geven er een draai aan dat er een ander beleid uit voort moet komen dan de moralisten zeggen. Want slachtofferdenken is hip, en social justice is alleen voor mensen weggelegd die genoeg slachtofferpunten scoren.

Verreweg de meeste meiden hebben helemaal geen klik met die houding. Als je slachtofferig denkt, heb je het verkeerd bekeken in de branche. Je moet als je hoert teveel tegen de stroom in zwemmen om je de passiviteit te kunnen veroorloven die bij slachtofferdenken hoort. Dus heel veel meiden vinden hun plek niet in die insteek. En die gaan er nog minder achterstaan dan achter de oude initatieven.

Dat is een probleem. De nieuwe stijl van ons presenteren zelf, niet dat we er niet achterstaan. Of eigenlijk, dat het dè manier is om ons te presenteren. Als het alleenmaar náást een presentatie als hoeren als hardwerkende haaibaaien, verlichte vamps of hobbyende huisvrouwen, dan was er nog weinig mis mee. Maar op deze manier nodigen we alleenmaar uit om ons te komen redden, en dat redden heeft al meer dan honderd jaar alleenmaar ellende opgeleverd. Ik begrijp niet waarom het alwéér geprobeerd wordt.

Het is iets wat ik herken uit mijn tijd bij de Marxisten in de kraak, maar nogveelmeer uit mijn tijd bij de feministen. De hele social justice, het nieuwe politieke correct, is dat het hele denkwezen achter feminisme, over slachtofferschap en daarmee rechtvaardiging om vanalles te eisen, uitgebreid is naar iedereen die slachtofferschap kan eisen. En zo langzaamaan is dat iedereen.

Dat krijg je als je iets toestaat bij een kleine groep. Zo snel je een uitzondering maakt, willen mensen die uitzondering ook voor andere groepen gebruiken. En het wordt, als je doet alsof die uitzondering is gemaakt vanwege een prutsreden, heel makkelijk om die prutsreden ook voor anderen te gebruiken. En voor je het weet heb je een olievlek gemaakt, omdat iedereen zijn uitzondering op de regels wil hebben. En dat is niet goed.

Rapportage Rapporteur Mensenhandel
Ik ben er ook eindelijk aantoe gekomen de nieuwste rapportage van de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen Bolhaar te lezen. En ik kan er kort over zijn, als je de vorige drie rapporten hebt gelezen, is er niets nieuws. Ja, er wordt met de nieuwste migratiestromen geschermd, maar verder is het gewoon niets nieuws. Lees maar een oud verslag terug van jaren geleden op mijn blogje, dan heb je het wel gezien.

Lichtpuntje
Ik hou ervan om dit soort stukjes te beëindigen met een lichtpuntje. Iets in het nieuws dat toch nog laat zien dat je moed moet houden. Deze keer is het een artikel van Ine Vanwesenbeeck. Het is niet heel jong, maar het is ook niet heel oud, en het is mooi dat dit soort dingen, al is het maar afentoe, ook in de kranten komen.

Het is nu een paar weken achter elkaar gelukt om stukjes te plaatsen, ik hoop dat het zo blijft. Het geeft me in ieder geval weer moed om te schrijven, want dat is moeilijk op te brengen als ik het telkens maar niet mijn blog op krijg. Tot nu toe zijn mijn technische mensen in mijn hulpploeg telkens de blokkades te slim af, ik hoop dat dat zo blijft.