Oprisping

Afgelopen donderdag, 3 september dus, was er een debat in de Tweede Kamer over prostitutie. Het was naar aanleiding van het burgerinitiatief van Exxpose, waar ik al eerder over geschreven heb. Het heeft ze lang gekost, en dat kan je vooral zien door hoe ouwelijk dat meisje van Exxpose is geworden als je haar ziet spreken in de Kamer. Ze moet nogsteeds een twintiger zijn, maar je ziet het niet aan haar af. Haat is ongezond.

Het hele debat is vier uur lang, en ookal is er een downloadknop, je kan het niet echt downloaden. Het is immers overheids-IT, het werkt dus niet. Je kan het wel op de website bekijken, hier is de koppeling. Ik schrijf tegenwoordig niet meer over het nieuws. Het is teveel werk, het is teveel herhaling, het wordt niet gewaardeerd. Maar als het gaat om dingen die de politiek doet, maak ik wel een uitzondering.

Ik ben ook nietmeer de enige die kommentaar heeft. Dat is vroeger toen ik begon altijd de reden geweest om te schrijven ookal wou ik niet. Tegenwoordig komen er ook andere mensen tevoorschijn die kritiek hebben in de kranten en op de nieuwssites. Dat vind ik wel een vooruitgang. Ook op Twitter zijn er tegenwoordig mensen die laten zien wat er allemaal niet klopt. Hier zie je bijvoorbeeld de timeline van Laura K, die live flink wat kritiek geeft op 3 september.

Daarom denk ik ook niet dat ik het hele debat moet gaan voorzien van kritiek, en àlles moet gaan uitleggen. Niet alleen omdat dat dubbelop werk is met andere mensen, maar ook omdat er níéts nieuws langskomt. Het is allemaal teruggekotste praatpuntjes die allang ontkracht zijn, maar die politiek te lucratief zijn om van te erkennen dat ze onzin zijn. Het hele debat is één lange zure oprisping.

Exxpose trapt het debat af met een serie onwaarheden waar je U tegen zegt. Vanaf minuut één kookte mijn bloed al, toen ze zich beklaagde over "Laura" die helaas niet langer opgesloten kon worden "voor haar eigen veiligheid" toen ze meerderjarig werd. Wie dit stukje aleens gelezen heeft, weet waarom ik dan zo boos was. De rest is niet beter, gewoon stemmingmakerij met het ene na het andere waar al antwoordstukjes op zijn. Hier is de hele lijst.

Alle politici leveren ook een flinke lading gelik aan het adres van Natasja. Het is bijna dweperig. Je zou je dat soort gedrag voor kunnen stellen bij een basisschoolleerling die een opstelwedstrijd heeft gewonnen, maar voor een late twintiger vind ik het nogal kinderachtig. Alsof bekrompen fundamentalisten ophitsen zo'n prestatie is. Het zal wel zijn om te laten zien hoe geweldig de politici het vinden dat de burger met ze koppelt, als ik het zo positief mogelijk probeer te zien.

De CU heeft van der Graaf als spreker. Vreemd, want tot nu toe was dat altijd Segers. Van der Graaf noemt dit een historisch moment, en komt met geile lulverhaaltjes om lekker emotioneel stemming te maken. Het lijkt dom, maar al snel merk je dat ze best goed haar huiswerk heeft gedaan. Nee, niet dat ze de waarheid gaat spreken, juist niet, maar ze anticipeert op de tegenargumenten die ze kan krijgen.

Ze gebruikt dat verdomde Proud-SOA/Aids onderzoek om te kunnen doen alsof sekswerk automatisch geweld en ongezondheid veroorzaakt. Dat onderzoek is ingestoken met goede bedoelingen, maar het is zo neergezet en uitgelegd dat er heel veel slachtofferschap uit spreekt. In de kringen waar de mensen die het rapport schreven rondgaan is dat slachtofferdenken heel populair, het is modieuze social justice die doorlekt in wereldbeschouwingen, maar het is contraproductief. Daar zijn ze op aangesproken, maar ze hebben het toch slachtofferig geschreven, en dat is in ons gezicht ontploft. Ook nu weer.

Maar ik zag vooral hoe geslepen het verhaal van de CU is geworden toen ik uit het niets hoorde dat we "afmoeten" van het idee dat klanten zulke belangrijke meldingsbronnen zijn. Dat is namelijk een best sterk en gevorderd argument dat hoeren hebben gebruikt om uit te leggen dat klanten criminaliseren hun meldingsbereidheid vernietigt. Dat argument veeg je alleen zo weg als je weet dat het gaat komen, en je weet alleen dat het gaat komen als je van het argument weet. Kuik is wel vaker benaderd om haar uit te leggen hoe schadelijk ze is. Maar dat kan haar niet schelen.

De tweede spreker is Kees van der Staaij. Die komt met een opvallend zwak verhaal, wat we al heel vaak hebben gehoord, en gaat vooral even zeuren over dat mensen die het niet met hem eens zijn wegkijkers zijn. Als hij in een interruptie daarmee wordt geconfronteerd, krabbelt hij terug. Hij heeft niet echt iets interessants in te brengen.

Spreker drie is Bolkestein, van de VVD. Dat is niet de oude Bolkestein, het is een nieuweling die hier voor het eerst komt spreken. Zijn standpunt is warrig. Aan de ene kant heeft hij het erover dat prostitutie legaal moet blijven, maar aan de andere kant heeft hij het er wel over dat wij hoeren hem nooit ge-e-maild hebben, en suggereert dat we niet echt met deze toestanden bezig zijn. Hij wil graag weten of het extra geld voor bestrijding van misstanden tot meer resultaten heeft geleid.

Een interessante spreker is nummer vier, van den Berge van Groen Links. Hij staat voor een scheiding tussen mensenhandel en prostitutie, en bepleit het overwegen van het Nieuw Zeelandse model. Hij interrumpeert anderen scherp, en weet ook de jengelende interrupties met emotionele beeldvorming die hij zelf krijgt goed te beantwoorden. Het is alleen nèt jammer dat hij wèl belijdt dat er zoveel mis zou zijn in de branche.

Minstens zo interessant is nummer vijf, Bouali van D'66. Ik vertrouw die partij niet meer met hoe vaak ze hun principes hebben laten vallen, maar deze man laat goede dingen zien. En slechte helaas. Hij neemt stelling tegen het Zweedse model, en haalt onderzoek aan. Dat is goed! Daar reageert Kuik als door een wesp gestoken op, en komt met feitenloos gezwam over Sjaban, dat vijfennegentig procent van de hoeren hier uit arme Oost Europese landen komen, en dat vijfenzeventig procent van de hoeren tussen de dèrtien en vijfentwintig jaar zijn. Hij prikt daar niet doorheen.

Mocht je het je afvragen, al die "feiten" komen uit stukken van de Europese Commissie die onder andere onder Honeyball onzin over hoererij verspreiden vanuit feministische ideologie. De bron die zij weer gebruiken is de Fondation Scelles, een Franse NGO die een kruistocht tegen prostitutie voeren. Het getal van vijfennegentig procent arme Oostblokkers, dat volgens èlk echt onderzoek veel te hoog is, heeft Scelles weer van het Scharlaken Koord, een Nederlandse Christen-reddertjes-organisatie.

Het verhaal over vijfenzeventig procent van de hoeren die tussen de dertien en de vijfentwintig zou zijn, is een schatting waarvoor ze geen enkele basis geven. Maar zoals zovaak wordt die schatting in het volgende rapport aangehaald als een onderbouwde schatting, en als dat rapport wordt aangehaald is het intussen een waarneming geworden, en één citaat verder is het dan een feit dat uit onderzoek blijkt. Zo gaat dat helaas.

Als je wat kontekst wil, een hoofdstuk uit dat rapport heet "PROSTITUTION = VIOLENCE", er staat in dat hoeren gemiddeld op hun veertiende beginnen met hoeren, maar vaak al op hun elfde, en dat vijfenzeventig procent van de escorts zelfmoordpogingen doet. Beginnen met sekswerk noemen ze "DESCENDING INTO HELL." Het is ontzettend schreeuwerige propaganda, die cijfers uit de hoge hoed tovert. Je kan niet in hun rapporten lezen zonder op te merken dat het allemaal wel héél extreme verhalen zijn, die niet echt waar kunnen zijn.

En wie over Sjaban wil lezen, kan hier terecht, of als je Engels leest hier.

Kuik probeert ook de ijzersterke onderzoeken van Amnesty International te ondermijnen door te zeggen dat ze gebaseerd zouden zijn op verouderde informatie over Noorwegen. Dat is één van de bokkesprongen die feministische verbiedertjes maken als ze met Amnesty geconfronteerd worden. Iedereen die het Amnesty-rapport heeft gelezen kan meteen zien dat het onwaar is, en dat bovendien zonder de Noorse informatie het punt overeind blijft, maar Bouali heeft waarschijnlijk alleen de samenvatting gelezen. Of er alleen van gehoord.

Ook de Graaf interrumpeert hem, en wil dat hij niet alleenmaar naar zijn eigen onderbouwde, feitelijke verhaal luistert, maar ook breder kijkt en haar emotionele chantageverhalen vol emotie en zonder feiten, over enorme groepen onzichtbare slavenmeisjes meeneemt. Bouali laveert daar tussendoor, en gaat niet tegen haar in. Dat is in die parlementaire kringen ook ontzettend not done, zelfs al weet iedereen dat het onzinverhalen zijn.

Bouali houdt wel koers, en als hij wordt beschuldigd van zijn ogen sluiten, legt hij neer dat de verbiedertjes hun ogen sluiten voor de ellende die criminaliseren veroorzaakt. Het is goed, het is alleen jammer dat hij niet aandurft in te zien dat de ellende die de verbiedertjes zo verlekkerd naar voren brengen niet bestáát, en de ellende die komt van criminalisering wèl.

Wat me wèl erg dwarszit is dat hij zijn geloof in grote misstanden belijdt. Daar komen de verbiedertjes haast automatisch mee weg, en ook deze vent speelt ze met volle zeilen in de kaart. Hij doet ook alsof meer zedenagenten zoden aan de dijk gaat zetten. Als we íéts kunnen missen als kiespijn is het wel meer zedensmerissen die ons leven komen verwoesten. Die doen helemaal niets voor ons, en heel veel tégen ons.

Dan nummer zes, Markuszower van de PVV. Daar kan ik kort over zijn, het is crimefighter-gebral, en omdat hij echt gelooft in de mensenhandelmythologie inplaatsvan het te gebruiken als een rookgordijn om moraliteit te kunnen opdwingen, doet hij heel gefrustreerd over hoe slecht de politie scoort met het oppakken van al die pooiers waarvan we doen alsof ze bestaan. Zijn oplossing is natuurlijk meer politie, meer bevoegdheden, en zeiken over immigranten en de EU.

Nummer zeven is Kuiken, van de PvdA. Die is van het klantcriminaliseringswetje, dus je weet meteen dat je daar niets van hoeft te verwachten. Ze komt met wat bizarre uitspraken. Zo heeft ze op de "Groningse Wallen," waar ze de naam niet van kent, gepraat met een sekswerker die danwel vrijwillig was, maar zei dat ze hoorde bij de slechts vijf procent die het werk vrijwillig deed.

Volgens haar zíén we dat prostitutie in vijfennegentig procent van de gevallen misbruik is. Wat haar bron is, daar zwijgt ze over. We moeten haar wilde verhalen maar geloven. Ze plugt haar eigen wetje, ze komt weer met de vijfenzeventig procent van de hoeren die tussen de dertien en vijfentwintig zou zijn, en ze komt met de voor mij nieuwe "meest conservatieve schatting" dat één op de zeven hoeren gedwongen zou zijn. Die moet ik nog nazoeken. Sowieso zijn er veel conservatievere schattingen.

Ondanks dat ze graag leunt op anekdotes en illustratieve voorbeelden, vindt ze het maar niets als er een interruptie komt met een voorbeeld van een Ierse, en hoe die gedupeerd wordt door het Zweedse model dat daar van kracht is. Het emotionele beeld moet natuurlijk wel eenzijdig blijven, want als we moeten gaan afwegen welke verhalen meer waarheid bevatten, is dat niet lekker voor de verbiedertjes.

Kuiken praat kort, en na haar komt nummer acht, Kuik van de CDA. Die is al in de krant geweest met onzinverhalen over dat prostitutie "niet meer van deze tijd" is, en meer van die vage maar ernstige beschuldigingen over criminaliteit, onrecht en oneerlijkheid.

Kuik heeft duidelijk geleerd van haar botsingen met hoeren op Twitter. Niet dat ze ingezien heeft dat haar standpunt fout is, maar wel dat haar argumenten hol en kwetsbaar zijn. Ze doet dus veel aan "immuniseren" door vantevoren tegenargumenten in een kwaad licht te proberen te zetten. Ze weet dat ze fout zit, maar ze wil toch haar haatwet doordrukken. Ze speelt het veilig, en blijft zoveel mogelijk uit de buurt van feiten, en speelt in op dat haar tegenstanders ook belijden dat er zoveel misstanden zijn.

Na haar komt van Nispen van de SP. Ik was heel benieuwd. De SP heeft zowel Quik-Schuijt gehad, die onze sterkste pleiter was tegen de WRP in de Eerste Kamer, als Kooiman, die met Segers in bed kroop om de klantcriminaliseringswet te schrijven. Het kan dus van extreem goed naar extreem slecht gaan. Van Nispen belijdt dat er zoveel misstanden zijn, en praat daarna alleen over dat het allemaal zo teleurstellend is. Hij komt nergens mee.

Dan is het de beurt aan staatssecretaris Broekers-Knol. Die plugt vooral de WRS waar ze mee bezig is. Als de Christenpartijen duidelijk maken dat die te lang duurt, vertelt ze dat die op dertien juli naar de Raad van State is gegaan, extra haastig. Maar het duurde nou eenmaal even, want de internetconsultatie was onverwacht ingewikkeld om af te handelen.

Er moet onderzoek komen, want de onderzoeken spreken elkaar tegen volgens de staatssecretaris. De enige tegenspraak die ik zie is dat de schattingen en propagandaverhalen van verbiedertjesorganisaties tegengesproken worden door echt onderzoek van academici. Ze vraagt zich ook af of de Rode Draad niet wat kan doen, en of die nog bestaat. Zo slecht is ze dus op de hoogte.

De Nationaal Rapporteur moest in eerdere rapporten goedpraten dat de tellingen van mensenhandel blijven dalen ondanks alle heksenjacht, en had daarom beweerd dat de aandacht van de politie voor mensenhandel was ingezakt. Daar klopt natuurlijk geen flikker van, maar de staatssecretaris moest dat nu wel aanhoren. Ze beloofde beterschap, onder andere doordat na de zomer er meer zedenpolitie wordt geworven. Dus we krijgen verse vingers in de doos.

Inplaatsvan eerlijk te kijken naar de kwaliteit van alles wat haar kant opkomt, neemt ze juist even de gelegenheid om de Nationaal Rapporteur de hemel in te prijzen. Want die werkt zó hard!

Er komen wat moties dat het kabinet wat met het Zweedse model moet gaan doen, en de staatssecretaris raadt die moties af. Er wordt morgen over gestemd.

Zo, nu heb ik je vier uur bespaard.

Aan het begin van dit stukje heb ik geschreven dat het allemaal een oprisping is, allemaal oud spul. Maar zoals je kan zien zijn er nu bij GL en D'66 wel mensen die in ieder geval wéten van onderzoek en van echte feiten. Dat is al veel  beter dan wat het was, dus waarom zeg ik dan dat het toch weer hetzelfde is, en eigenlijk een herhaling van zetten?

Ten eerste omdat dit een stukje in de zijlijn is. De grote dreiging is de gortdroge WRS waar niemand behalve de hoeren en de verbiedertjes interesse in heeft. Dit is een kansloos voorstel omdat het veel te simpel en onhandig is. Maar het is er danook niet om aangenomen te worden. Het is er om de politici in te wrijven dat er vanuit de kiezersmassa lust is om hoeren te onderdrukken. De wil van het volk wordt gesuggereerd aan de stemmenjagers.

Dit verandert dus niets behalve dat het de geesten rijp maakt voor meer repressie. Het is bedoeld om mensen murw te maken over het inperken van onze rechten. Als heftige dingen worden voorgesteld om een probleem aan te pakken, wordt er sneller een gematigde versie daarvan gebruikt, inplaatsvan na te denken of er wel echt een probleem is, of dat een overheidstaak is om aan te pakken, en hoeveel ellende dat mag veroorzaken. Het is een techniek die in sales <i>anchoring</i> wordt genoemd.

Maar ten tweede is er ook echt weinig nieuws als je het van een afstandje bekijkt. Ja, de verbiedertjes durven heftigere dingen voor te stellen, en ja, de andere politici hebben intussen van de echte onderzoeken gehoord. Maar de verbiedertjes zijn ze nog steeds een stap voor, en de kennis van de andere politici is nog steeds niet genoeg om daar doorheen te prikken. De verbiedertjes beheersen zo het debat, omdat niemand die leugens herkent.

Het belangrijkste, ten derde, is dat allebei de kanten belijden dat er zoveel mìs is in de prostitutie. Dat jaar na jaar de oogst miniem blijft, dat we speciale rechtbanken nodighebben om ergens te komen met de slappe bewijsloze verhalen die het OM voor zaken door laat gaan, en alle hetze in de kranten gebakken lucht is, dat de Nationaal Rapporteur onzin bij elkaar laat rekenen, dat zal geen politicus zeggen. Zelfs als ze het intussen wel weten. Want dat is politiek te kostbaar.

Dat spelletje blijft hetzelfde, met de verbiedertjes en hun zwakke emotionele chantage als argument, en de andere politici, voorzover ze er al een fuck om geven, geblinddoekt door te weinig kennis en inzicht. En telkens falen de extreme rechtenschendende voorstellen, maar telkens wordt er toch terrein gewonnen door de verbiedertjes. De golven slaan stuk op het strand, maar ze spoelen wel telkens zand weg.

Ze rekenen erop. Voor rationele mensen is het frustrerend, en een hoop werk om telkens al die verschillende valse argumenten en drogredeneringen na te moeten gaan. En als de ene golf voorbij is, loopt de andere alweer op de kust. Voor de verbiedertjes is het heel anders. Die zien vorderingen, al is het nòg zo langzaam, en die kunnen elke keer weer lekker dwepen met hun voze fantasietjes. Daar is het zelfbevrediging voor.

En ik hou er niet van om naar publiek masturberende haatzaaiertjes te moeten kijken. Telkens weer.