Prostitutie is vluchtig. Het is een hele ervaring terwijl je ermee bezig bent, maar als de man de deur uitloopt neemt hij niets met zich mee. Natuurlijk heeft hij wel de bevrediging, en de herinnering, maar de dienst die ik aan hem verkoop, is maar voor eventjes. Er zijn best wel veel mannen die dat eigenlijk jammer vinden. Als mensen een hoop geld uitgeven, willen ze er toch graag wel wat voor mee naar huis nemen.
Ik ben geen pretpark waar je foto's van jezelf laat maken, die je dan voor extra geld mee naar huis neemt voor in het album. Ik hou er helemaal niet van om op de foto te worden gezet door klanten. Ik vertel ze gewoon dat ze aan de foto's in de advertentie maar genoeg moeten hebben. Ik heb er juist heel goed voor gezorgd dat klanten discreet worden behandeld, en dat niets naar mij zal leiden.
Maar daar denken een aantal mannen toch wel anders over. Dat merk ik wel aan hoe vaak ik slipjes kwijt ben. Na de beurt blijf ik meestal even naakt terwijl de man afscheid neemt. Dat komt intiemer over. Bij sommige mannen doe ik het niet, want die hebben een hint nodig dat het voor hen ook tijd is om aan te kleden. En sommige mannen hebben toch wat moeite met naaktheid.
Ze hebben dus vaak de kans wel om mijn slipje te stelen. Dat gebeurt soms dus ook. Ik denk dat het erom gaat om een souvenir van me te hebben. Zo'n slipje draag ik nooit lang natuurlijk, maar er zit wel mijn parfum op. En een heel klein beetje van mijn eigen geur. Voor zo'n vent is het dan wel zonde dat ik die dingen hoogstens een uurtje eerder schoon aantrok.
Slipjes kosten me dus wel wat, maar het valt wel mee. Ik zie het toch als de kosten van zaken doen zoals ik het doe. Vaste klanten doen het bijna nooit, maar klanten voor een keertje vinden het toch soms leuk. Misschien ben ik een slipje per half jaar kwijt. Helaas stelen ze altijd de nieuwste, anders was het prima geweest omdat ik ze toch soms weg moet gooien. Ik snap ook wel dat ze liever wat moois meenemen.
Ik vind het veel moeilijker als ze andere dingen stelen. Ik ben een hangertje kwijtgeraakt op die manier, die ik van mijn grootmoeder had. Het was een glazen dingetje in nepzilver, maar ik was er wel erg aan gehecht. Ik weet niet wie het meegenomen had, anders was ik er wel achteraangegaan. Ik zorg sinds toen wel dat ik geen dierbare dingen in mijn kamertje laat slingeren. Ik ben soms veel te vertrouwend.
Toen ik nog groen was heb ik ook weleens gehad dat ze mijn ID uit mijn tas hadden gestolen op escort. Die heb ik nog op hoge poten teruggehaald. Die vent was een beetje gek ook, en het was een leerzaam moment. Het had veel erger kunnen zijn, soms is het beter om het zo te leren dan als het echt helemaal misgaat. Ik was toen heel makkelijk te chanteren, veel meer dan nu, en ik ben erg blij dat hij het er niet erger mee heeft gemaakt.
Als je niet uitkijkt, nemen ze van alles mee. Vooral vrouwelijke dingetjes, waar zo'n man echt niets aan zou hebben. Ik ben flessenopeners kwijtgeraakt, er is een hardroze puntenslijper gestolen, een koffiekopje, een dream catcher die ik had hangen, en meer dan één keer hebben mannen geprobeerd dildo's mee te nemen. Die zag ik dan wel op tijd, want dat moeten ze proberen terwijl ik er nog naast zit. Dat valt me dan wel op.
Ik begrijp het wel, maar kunnen ze het dan niet gewoon vragen? Ik heb mijn slipjes aan sommige vaste klanten wel zo meegegeven, en je kan ze zó van me kopen. Je hoeft niet te stelen. Ik denk dat er ook een soort pleziertje aan zit dat ze het stelen, ook al is dat wel een beetje kinderachtig vind ik.
Andersom heb je ook hoor. Er zijn niet alleen maar mannen die per ongeluk dingen laten liggen, maar je hebt ze ook die het echt expres doen. Soms is dat omdat ze het leuk vinden om dat later op te "moeten" komen halen, maar ik denk dat de meeste gewoon graag hun spoor achterlaten. Helaas is dat dan niet altijd een visitekaartje dat in de gleuf van mijn kluis wordt gestopt.
De sporen die mannen het leukst vinden om achter te laten, zijn krassen en blauwe plekken op mij. Dat klinkt heel raar, maar zoals ik oppas dat de man geen krassen naar zijn vrouw meeneemt, merk ik het echt wel als een vent echt probeert om de zuigzoenen, krassen, en knijpplekken te veroorzaken. Ik heb zelfs een keer een man gehad die een viltstift gebruikte om op me te schrijven terwijl we hondjes deden.
Zuigzoenen, krassen en blauwe plekken zijn pijnlijk, en die wil ik dus niet. Maar als ze per ongeluk gebeuren vind ik het niet zo'n probleem. Dat is heel anders. Het is het expres doen wat me nog het meeste irriteert. Dan vraag ik me soms ook af of hij me nou gewoon een spoor wil achterlaten, of dat hij me minder aantrekkelijk probeert te maken voor andere mannen. Als dat zo is, begrijpt hij de andere mannen niet. Daar komt nog wel een apart stukje over.
Ik vind het eigenlijk nog wel erger als ze sporen gaan maken in mijn werkflatje. Ik heb het dan over mannen die met een aansteker een kras in het hout van het bed maken, of met een potlood iets op mijn WC-deur schrijven, maar ook mannen die briefjes achter de spiegel stoppen. Ik begrijp dat niet. En soms vind ik het bedreigend, zoals een man die met een viltstift een kring om mijn deurbel tekende beneden aan het portiek.
Er was ook een vent die op mijn badkamerspiegel schreef met viltstift: "Ik heb haar eerder gehad." Dat heb ik schoongemaakt, maar als de spiegel beslaat kan ik het soms nog een beetje zien. Gelukkig is het niet echt meer te lezen. Ik vond dat een lage streek, want zo maakt hij wel mijn andere klanten van slag. Bezitterig zijn hoort bij een man, dat begrijp ik wel, maar zo hoeft het niet.
Als een vent een souvenir wil, kan hij het kopen of ik geef hem wel iets. Hij hoeft niet te stelen. Als een man een spoor wil achterlaten, ik heb zelfs een gastenboekje! Daar staan nog maar drie mannen in, allemaal zonder naam, maar het kan zo wel. Al dat gesteel en gevandaliseer heb je niet nodig. Ik weet wel dat het niet bij de regeltjes over hoerenlopen hoort, maar doe er nou gewoon open over, je krijgt wel wat je wil, en ik ben er dan een stuk relaxter over.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
19 opmerkingen:
"Meestal worden die grieten met een of andere lulsmoes lekker gemaakt dat ze in Amsterdam, Antwerpen of ergens in Duitsland veel geld kunnen verdienen, in het nachtleven, zogenaamd als danseres in een nachtclub of ergens in een bar. Als je geen werk hebt en amper te eten, ben je nogal snel geneigd om dat soort praatjes te geloven. Voordat die grieten hier geparkeerd worden gaan ze een heel traject door. Zo moeten ze eerst allemaal even bij een en dezelfde dokter langs, zeg maar voor een apk-keuring. Ja," lacht ze, "je kunt veel van die Oost-Europese pooiers zeggen, maar niet dat ze niet over organisatietalent beschikken. Want tijdens zo'n keuring wordt niet alleen het tietenwerk op maar gebracht, maar krijgen de aankomende flappentapsters zo nodig tegelijkertijd een liposuctie of een andere cosmetische ingreep. Daarnaast worden de meeste smoeltjes van die grietjes met een paar spuitjes opvulmiddel gemodelleerd naar Europese maatstaven. Want het product moet natuurlijk wel aantrekkelijk zijn voor de toekomstige klantjes. En als die onwetende zielen dat allemaal achter de rug hebben gaan ze gezellig nog even langs bij de Oost-Europese haarspecialist, waar ze dan getrakteerd worden op een lekkere volle bos met lang, veelal blond haar, want blond moet. Dat verkoopt het beste.
Vervolgens gaan ze nog even winkelen in een erotische supermarkt, waar ze uitgerust worden met schoenen en laarzen met hakken waarmee wij bij de eerste stap spontaan een enkelbreuk zouden oplopen, en ze en passant ook nog even worden voorzien van verschillende complete werkoutfits en een setje of vijf van die afgrijselijke IJzeren-Gordijn-bikini's, maatje Barbie. Zogenaamd om in het nieuwe land lekker de swimming pool mee in te duiken. Jaja, duiken zullen ze, alleen niet in het water, maar op duizenden mismaakte, vervelende, stinkende lijven van hoerenlopers met nationaliteiten waarvan ze het bestaan niet eens kenden. En als kers op de taart worden die kinderen bij aankomst in hun nieuwe gastland in een dag of twee, door een mannetje of tien, meestal vrienden en bekenden van het zogenaamde vriendje, eens goed ingeneukt, zodat ze een beetje weten waar Abraham de mosterd haalt.
En als ze dat allemaal hebben overleefd, zitten ze in de laatste fase van het traject. De fase waarin de rekening aan bod komt. In die fase wordt ze in combinatie met wat vuistwerk uitgelegd dat vriendjelief natuurlijk geen familie van Sinterklaas of de Kerstman is. Met andere woorden: dat natuurlijk wel iemand voor al die gemaakte kosten moet opdraaien. En aangezien dat niet vriendjelief is, blijft er maar een persoon over en dat is zij. Doordat door het vele werk de kosten nogal zijn opgelopen en het onderdak aan de prijzige kant is, heeft het vriendje in plaats van dat beloofde baantje achter die bar of in die nachtclub een andere betrekking voor haar weten te fiksen. En hup, voordat ze het weet zit ze naast haar vroegere klasgenootje in het rooie licht."
Zo ziet de waarheid eruit. Ik heb een klein stukje van de ellendige werkelijkheid overgetikt van het geweldige nieuwe boek van Patricia Perquin, achter het raam op de Wallen. Een fantastisch boek dat iedereen zou moeten lezen, om geconfronteerd te worden met de ergste vorm van onrecht. Het is een lot erger dan de dood om verkracht te worden, en prostitutie is niets anders dan pure verkrachting, twintig tot wel vijftig keer per dag, of meer, elke dag, voor jaren lang. Ze kunnen niet weg of hun familie wordt vermoord, en ze zijn afhankelijk van hun pooiers voor hun aidsmedicijnen, een ziekte die ze van hun verkrachters als afscheidkado kregen.
Elke dag haalt de politie weer prostituees uit de gracht, dood, omdat ze weg probeerden te lopen, of naar de politie wilden gaan, of gewoon omdat hun pooier dronken was en zich niet in kon houden. Vanwege de lage straffen kan de politie niets doen tegen deze pratkijken.
Hoe lang moeten we nog wachten op wetgeving die de politie en justitie de middelen geeft om deze moderne slavernij aan te pakken? Hoeveel duizenden meisjes moeten nog verkracht, vermoord worden voordat we ophouden ons gezicht weg te draaien?
In jouw blog heb je het over seks, maar weet je, dat is al het bewijs dat je niets weet van prostitutie. Dat gaat namelijk niet om seks. Dat is verkrachting en moord. Je verdient met je website grof geld over de ruggen van misbruikte slachtoffers, die terwijl je dit leest verkracht worden in hun donkere holen. Gelukkig is Patricia Perquin moedig genoeg om zich uit te spreken tegen deze misdaden. Ik roep iedereen op om haar boek te lezen, en deze blog niet serieus te nemen!
https://itunes.apple.com/nl/book/achter-het-raam-op-de-wallen/id533791194?mt=11
Gelukkig zijn er ook mensen die echt wat voor de slachtoffers over hebben, en die hebben de handen in een geslagen met deze bijzondere, integere, intelligente vrouw. De burgemeester van Amsterdam gaat niet langer toekijken hoe in zijn stad verkrachting en moord elke dag honderdduizenden keren wordt toegestaan.
http://boeken.blog.nl/actueel/2012/06/21/boek-patricia-perquin-leidt-tot-politieke-actie
Je kan het boek hier bestellen, dan steun je ook een goed doel!
http://www.stoploverboys.nu/nl/comite-van-aanbeveling/
Een heel ontroerend interview hier
http://radiobox.omroep.nl/fragment/read_sitestat_fragment/42845/42845.mp3
Alweer een goed stukje, zondares!
Betrokken vrouw,
Dus dat geld meteen voor alle prostituee's, je maakt het jezelf wel gemakkelijk.
Co.
@Betrokken vrouw: Dat klinkt allemaal wel heel overdreven. Dat er misstanden voorkomen is natuurlijk erg zat. Maar niet elke prostituee wordt uitgebuit of gedwongen. Er zijn ook prostituees die bewust voor het beroep kiezen.
@zondares: misschien kun je beter meteen in je advertentie zetten dat je voor de liefhebbers ook gedragen slipjes verkoopt. ;-) Dan hoeven ze je slipjes niet meer stiekum te pikken.
"een dream catcher die ik had hangen"
hihihi
leuk stukje!
Ik citeer: " Het is een lot erger dan de dood om verkracht te worden". Natuurlijk. Want als vrouw heb je geen doel meer om te leven, geen bestaansrecht meer, als je kutje onzedelijk is beroerd. Wij zijn tenslotte kutjes op pootjes, die enkel en alleen aan De Ware Liefde onze maagdelijkheid kunnen en mògen prijsgeven willen onze levens nuttig, eerbaar en legitiem zijn.
Newsflash: NIE ALLE SEX IS PRINSOPWITTEPAARDSEX HE EN MEISJES KUNNEN T BEST GEZELLIG VINDEN OM GEILE NEUQSEX VOOR CENTJES TE DOEN HE
*prutser*
Aan 'betrokken vrouw'.
Wat Zondares veelal met haar blog probeert te doen is een meer waarheidsgetrouw beeld te scheppen over haar werkgebied.
Natuurlijk zijn er veel risico's aan verbonden, maar zij kiest er zélf voor, en na al die jaren weet zij toch wel waar ze het over heeft.
'The business of sex', zoals ik het noem, is heel breed. (en je moet niet ongelooflijk geëduceerd zijn om dat te weten hé ). En natuurlijk gebeurt er veel onrecht waar we liever niets over weten, zoals slavernij, mensenhandel, kinderprostitutie enz... ja, dát is slecht. Maar zolang er seks is, is er sekswerk. Mijn mening is dat sekswerk niet moreel, of immoreel is, eerder amoreel. En het is niet omdat bepaalde aspecten slecht en mensonterend zijn, dat sekswerk op zichzelf slecht is.
En 'Betrokken vrouw', je stelling:
"dat is al het bewijs dat je niets weet van prostitutie", is gewoonweg absurd.
Zondares ís een prostituee.
Buiten het feit dat je sekswerk ongelooflijk slecht vind, heb je precies ongelooflijk weinig gezond verstand.
En vergeet niet dat onze culturele moraal in veel opzichten eerder slecht dan goed is voor mensen in deze sector. In plaats van ze een stem te geven, worden ze veel te vaak compleet genegeerd :(
( een mening uit België)
Volgens mij heeft deze "betrokken vrouw" niet helemaal begrepen dat dit niet echt de plaats is om Patricia Perquin aan te prijzen met alleen grote enge woorden en geen enkele onderbouwing.
Verder een goed stukje zondares, ik heb er eigenlijk nog nooit aan gedacht om een souvenir mee te nemen maar het is eigenlijk wel een leuk idee.
Elke dag haalt de politie weer prostituees uit de gracht, dood,
Laat jij me eerst maar eens die nieuwsberichten zien dan.
20 tot wel 50 keer per dag? dat ga je echt niet redden in 24 uur hoor.
Mannen komen wanneer het hun uitkomen. Verschilt per man. Je hebt niet continu door klanten aan de lopende band.
vanwege de lage straffen kan de politie niks doen tegen deze praktijken.
De straffen zijn er wel. Of het te laag of te hoog is is voor ieder weer anders. Maar de politie kan juist weinig doen omdat ze de mogelijkheden niet hebben omdat ze door de wet beperkt worden. Vandaar ook dat de overheid die nieuwe wetgeving er door wilt krijgen.
Als je nou nog het idee hebt dat je hier gelijk in hebt moet je toch eens naar jezelf gaan kijken.
De betrokken vrouw zegt nog wel meer rare dingen in haar verhaal hoor. Deze vind ik nog grappig ook:
"Je verdient met je website grof geld over de ruggen van misbruikte slachtoffers"
Ik weet niet wie deze website betaald, maar ik zie geen reclame of sponsoren. En het lijkt me dat dit echt niets of nauwelijks wat oplevert. Maar Patricia Perquin is zo "moedig" dat ze "de waarheid" in een boek durft te zetten. En wie krijgt die opbrengst van de boeken dan? Heeft Patricia er geen baat bij om verhalen aan te dikken en uit proporties te trekken zodat het boek meer publiciteit krijgt? Ze krijgt immers meer geld als meer mensen weten dat het bestaat en het willen lezen. Nee die betrokken vrouw heeft niet nagedacht.
Trouwens even on topic, als je een slipje verkoopt aan een klant, is dat dan duur of is het een geschatte kostprijs?
Ik denk dat betrokken vrouw juist ontdekt heeft dat haar man al jaren naar de hoeren gaat :-))))
Betrokken vrouw, trek het u niet aan, het ligt maar een klein beetje aan uzelf : of je er nu supergoed uit ziet of super goed in bed bent of er helemaal niks van kunt : uw man gaat toch naar de hoeren. Of naar een minnares (die hij dan onderhoudt).
Het komt altijd op hetzelfde neer. En geef toe : waarom ga je niet zelf weg bij je man ? Inderdaad, voor het geld...
Ik vind dat geen stijl, wat die klanten uitspoken.
(En betrokken vrouw: hou je vertrokken waffel.)
Wat zitten er kinderachtige klanten bij.
Betrokken vrouw heeft het helemaal bij het verkeerde eind, maar ze klinkt vooral gek als je wat weet van de business. Dit is wel wat veel mensen toch geloven. Eng vind ik dat. Lees de rest van mijn blog maar, Betrokken vrouw. Dan zien we wel.
Gedragen slipjes verkoop ik niet vaak hoor. En als ze vragen, en het is een ouder slipje, krijgen ze het gewoon kado. Maar als het een goed slipje is, of bij een setje hoort, of erg nieuw is, dan kost het zoveel als het setje, misschien iets meer omdat ik ervoor naar de winkel moet om een nieuw setje te halen.
Ik verdien trouwens niets met deze site. En ik ben er per week toch wel tien uur mee bezig, de laatste tijd zelfs veel meer.
Een reactie posten