Ik ben geen dokter

Als hoer ben je soms een verleidster, soms een vriendin, soms ook gewoon een lekker dier, maar er zit ook wel meer aan vast. Je wordt ook verwacht om te kunnen gaan met soms vreemde mannen, en je kan te maken krijgen met al die heftige emoties die voor de meeste mensen toch aan seks vastzitten. Soms komt er vanalles los, waar de man helemaal niet op gerekend had.

Je krijgt ook een hoop te horen over hun vrouw, of hun baan, of hun sociale kring. Daar willen ze niet alleen zich over uiten, ze willen ook erg graag weten wat jouw mening erover is. Ze komen er niet voor naar je toe, maar als mannen goeie seks met je hebben, krijg je een soort intieme band, die soms wel verder gaat dan alleen seks. Ze gaan je dan vertellen over wat ze op hun hart hebben.

Dat kan soms goed uitpakken, sommige vaste klanten wil ik wel vrienden noemen. Maar soms is het ook verkeerd. Sommige mannen willen je niet meer zien als ze hun hart hebben uitgestort. Ik denk dat ze gewoon een beetje beschaamd zijn als ze zich zo hebben blootgegeven. Natuurlijk is dat niet nodig, maar seks is best veel emotie, en als zo'n man zich niet meer op zijn gemak voelt met mij, wordt het toch niets meer.

Ik zie het als een stukje van mijn werk. Niet echt een belangrijk stuk, want als ze hun verhaal maar kunnen doen zijn ze al blij. Ik heb er niet echt veel werk mee. Het zorgt voor meer intimiteit, en daardoor wordt het ook makkelijker voor ze om zich in de seks te kunnen storten. Dan word ik ook weer meer gewaardeerd. Daarvoor ben ik ook wel bereid om de tijd soms een beetje uit te laten lopen, om de man zijn verhaal te laten doen. Dat moet ik natuurlijk wel in de hand houden.

Het is minder goed wanneer de man begint over zijn relatie, en dan advies wil. Een beetje klagen, of soms juist zijn vrouw ophemelen, dat is prima. Ik luister wel naar zijn verhalen. Maar soms willen ze relatieadvies. Dan begrijp ik wel dat ze zich makkelijker naar me openen, omdat ze net in me klaargekomen zijn, maar ik heb geen idee wat voor advies ik moet geven. Ik ben ook erg bang om een slecht advies te geven, want ik heb toch wel een dominante positie door mijn werk. Ik word wel serieus genomen als ze me zoiets vragen.

Ik ben met relaties voor mezelf al nietzogoed, en dan moet ik hem nog eens advies gaan geven. Dat kan natuurlijk niet. Ik kan weleens zien dat er héél duidelijk iets niet goed is. Dan kan ik weleens huiverig een suggestie doen. En dat moet ik gewoon afleren, want het is nog nooit goed gegaan! Iedere keer was er wel iets waardoor ik achteraf dacht dat ik het beter stil had kunnen houden.

Soms had ik gezegd dat hij iets moest proberen, en dat ging mis, dat was mijn schuld. Soms zeg ik dat het iets is wat hij beter kan accepteren, dat valt ook niet lekker, omdat ik hem vertel dat het nooit zal veranderen. Soms vertel ik dat hij genoeg andere vrouwen kan krijgen, en hij denkt dat ik hem probeer te strikken. Het loopt nooit goed af. Dat kan zijn omdat mijn advies heel slecht was, maar ik denk eigenlijk dat het aan mijn positie ligt.

Wat me wel opvalt is dat mannen nogal eens aan me vragen wat ze met hun lijf aan moeten, zoals ze eigenlijk aan hun dokter moesten vragen. Ik heb dat pas sinds een paar jaar, want toen ik nog groen was overkwam me dat nauwelijks. Nu hoor ik het veel vaker. Misschien is het wel omdat ik nu zo duidelijk door de wol ben geverfd.

Er zijn blijkbaar best wel veel mannen die niet naar de huisarts durven met dingen. Dat vind ik raar, die man is voor mij echt iemand die ik de smerigste dingen zonder blikken of blozen kan vertellen. Bij mij durven ze vragen te stellen, omdat ze weten dat ik al een hoop naakte mannen van heel dichtbij heb gezien.

Vooral de mannen die zuinig op zichzelf zijn, en netjes condooms gebruiken, maken zich weleens zorgen over of ze een SOA hebben. Dan kijk ik altijd wel, graag zelfs. Want als ze iets lelijks hebben, wil ik ook niet meer met ze werken. Het klinkt oneerlijk, maar ik moet echt aan mijn veiligheid denken. Meestal maken ze zich dan druk om bobbeltjes, puistjes, of moedervlekjes. Ik heb met zo'n man nog niet echt iets gezien wat bij een SOA hoort.

Maar ik zeg nooit dat het niets is, want ik ben geen dokter! Ik kan ze niet geruststellen. Ik kan alleen zeggen dat voor mij het er niet eng uitziet, maar dat ze even langs hun huisarts moeten gaan. Ze zeggen dan geen nee, maar ik zie ze ook niet het serieus nemen. Ik denk dat ze op een snelle geruststelling hopen, iemand die tegen ze zegt dat het goedkomt. Gelukkig is het óók niet mijn baan, om ze wèl naar de huisarts te krijgen.

De meeste doktersvragen die ik krijg gaan over SOA, maar ook over potentie krijg ik wel vragen. Daar kan ik erg weinig mee. Ik ga ze niet aanraden om Viagra te gaan gebruiken, want volgens mijn dokter is het belangrijk dat mensen dat alleen op voorschrift gebruiken. En het kan zoveel redenen hebben, dat moet je niet aan mij vragen. Zelfs als je hem bij mij wèl omhoog krijgt, en bij de vrouw thuis niet.

Maar ik krijg ook genoeg bezorgde vragen over knobbeltjes, of kortademigheid, of steeds slechter zien. Ik weet dan eigenlijk nooit waarom ze daarover aan mij vragen wat ze moeten doen, maar ik ga er wel respectvol mee om. Het zit zo'n man wel dwars, en hij is er echt bezorgd over. Maar dat betekent wel dat ik alleen maar nadrukkelijk kan zeggen dat hij gewoon met zijn dokter moet praten.

Misschien vragen ze me het wel omdat ik laat zien dat ik goed in contact ben met hun lijf, en beter met hun lijf kan omgaan dan dat ze gewend zijn. Daar zit gewoon veel ervaring achter, niets meer. Maar die mannen denken dan dat je meteen alles ervan weet, en dat is niet zo. Misschien is het ook wel iets heel anders, ik weet het niet.

De enige vragen waar ik wel wat mee kan, is of zijn pik normaal is. De mannen die een abnormale pik hebben, vragen dat nooit, want die weten het al. En de mannen die het me vragen, hebben altijd precies een gemiddelde pik. Dat is natuurlijk iets wat je wèl aan een hoer kan vragen.