Provinciale Verkiezingen

Overmorgen gaan we met zijn allen weer naar de stembus. Die verkiezingen gaan over de Provinciale Staten. Dat is een bestuurslaag die tussen de Rijksoverheid en de gemeentes inzit. Als je gaat kijken naar wat die doen, is dat nietzoveel, en zeker nietzoveel belangrijks dat je ervoor omrijdt. Bovendien zijn het zulke droge onderwerpen dat er toch niet veel verschil inzit op wie je stemt.

De Provinciale Staten zijn een beetje een fossiel. De bestuurslaag is begonnen toen er nog flinke verschillen in regelgeving en bestuur waren tussen de verschillende provincies, en die veel meer een eigen quasi-nationaal karakter vertoonden. Inmiddels is regelgeving landelijk gelijk gemaakt in zo veel opzichten, dat veel van het bestaansrecht van de provincies verdwenen is. Ook ter ontlasting van de rijksoverheid dragen zij weinig tot niets meer bij, beschouwd in het licht van diens micromanagement in de praktijk.

Toch is het belangrijk dat jullie naar de stembus gaan! Want er is één taak van die Provinciale Staten die héél belangrijk is, en dat is dat ze de Eerste Kamer kiezen. Die Eerste Kamer heeft ons al beschermd tegen heel veel slechte wetten die uit de Tweede Kamer komen, en die moeten we sterk houden. Van privacy tot vrije artsenkeuze, van ondoordachte pensioenhervormingen tot draconische prostitutiewetten, de Eerste Kamer houdt ons nog een beetje veilig.

Je kan dan kiezen voor "jouw partij." Dat doen de meeste Nederlanders, alsof het hun voetbalclub is. Ik vind dat raar. Andere mensen hebben weer een soort gevoel bij wat partijen betekenen, "waar ze voor staan," en dat heeft vaak toch weinig te maken met hoe die partij ook echt stemt. Gelukkig kan je op internet wel websites vinden waar bijgehouden wordt wat partijen nou ècht doen, en niet alleen wat ze zèggen dat ze doen.

Dit is zo'n website. Ik kan hem aanraden, want je krijgt niet alles voorgekauwd, je krijgt alleen te zien wat er nou echt bij zo'n parlement langskomt. En dan zie je pas hoeveel onzin het is, en hoeveel gebakken lucht. Je weet het ergens ook wel, maar het is een stuk duidelijker als je gewoon kan zien wat de dagelijkse praktijk is. Dan leer je ook heel wat over hoe "je" partij met jouw stem omspringt.

Wat ik ook een heel interessant feitje vond, is iets wat Bouche me vertelde: De Eerste Kamer doet niet aan initiatieven, maar wel aan controles. Dus maak je niet te druk over wat een partij voor initiatieven heeft, als je ze maar kan vertrouwen om tégen te houden wat je tegengehouden wil hebben. Ik vind bijvoorbeeld sommige grondideeën van de SP een beetje fascistisch, maar ze houden wel stand tegen een hoop gevaarlijke onzin in de Eerste Kamer.

Ik heb de Eerste Kamer flink gevolgd de afgelopen jaren. Ze zijn voor ons hoeren heel belangrijk geweest. Zonder de Eerste Kamer zou de WRP er al door zijn, met alle gevolgen daarbij. Daarom zal ik altijd stemmen, want de Eerste Kamer komt maar weinig in het nieuws, maar is minstens netzo belangrijk als de Tweede Kamer. En wat daar allemaal gebeurt heeft me een hoop laten zien over de partijen daar.

De VVD en de PvdA lieten zien dat ze onbetrouwbare huichelaars zijn, die het belangrijker vinden om hun partij lekker te laten scoren dan dat ze echt doen waar ze daar voor zijn, het kritisch bekijken van of het wel klopt en echt werkt wat er van de Tweede Kamer afkomt als wetsvoorstellen. Die wisten ookwel dat ze onzin aan het verkopen waren, maar ze deden het dus toch omdat ze "partijdiscipline" hadden gekregen.

Van het CDA, SGP en CU kon je vanaf het begin al niets verwachten, want die hebben wat tegen vrije seks en dus ook tegen prostitutie, maar ook de PVV kijkt niet verder dan zijn neus lang is, want die weten dat in het oog van de publieke opinie loverboys altijd jongens met een kleurtje zijn. Maar eerlijk gezegd denk ik dat niemand met een open geest zal gaan stemmen voor zo'n partij, en mensen die voor zo'n partij stemmen luisteren toch niet naar anderen. Dit zijn partijen met de wijsheid in pacht.

Ik heb redelijk positieve indrukken gekregen van D66 en Groen Links, ookal zijn die erg wisselvallig. Soms willen ze duidelijk wat goeds doen, soms staan ze open voor andere ideeën, en het basisbeginsel is ook dat ze mensen zelfbeschikking willen geven, maar ze zitten zó diep in de loverboymythe dat ze dan wèl weer een uitzondering op hun principes en gezonde verstand willen maken als het om prostitutie gaat. Meestal gaat het goed, maar ik kan ze gewoon niet vertrouwen.

Er zijn twee partijen die een heel goeie indruk hebben achtergelaten. Dat komt denk ik meer door de personen dan door de partij echt zelf. Dat gaat om Nanneke Quik-Schuit van de SP en om Cees de Lange van de OSF. Die twee staan met hun poten op de grond en zijn bereid om echt naar de feiten te kijken zonder zich van taboes en de waan van de dag wat aan te trekken. Daar hebben we veel aan gehad, en die krijgen mijn respect.

Als je op Nanneke wil stemmen, is dat makkelijk, want de SP is overal op de kieslijsten. Als je op Cees wil stemmen is dat moeilijker, want dat moet via een omweggetje wat per provincie verschilt, maar dan kan je hier zien welke partijen je kan kiezen. En als je in Overijssel of Zuid Holland woont, kan je helemaal niet op hem stemmen. Ik vind dat maar een rare manier, maar zo werkt dat nou eenmaal.

Natuurlijk bekijk ik het vanuit de kant van een minderheid. En natuurlijk is het prostitutiebeleid maar een heel klein stukje van wat de overheid allemaal doet. Er zijn belangrijkere dingen, dat weet ik prima. Maar zoveel verschil is er eigenlijk niet in ideologieën, als je naar hun stemgedrag kijkt, en je kan een hoop zien aan hoe ze verschoppelingen behandelen. Mijn opa zei al: een man die zijn hondje schopt kan nog zo vriendelijk tegen me zijn, maar ik vertrouw hem niet.