woensdag 22 augustus 2012

Dwang 2

Er zijn cijfers die zo de ronde doen in de media. Tussen de vijftig en de zeventig procent gedwongen, meer dan vijfenzeventig procent, tussen de acht en de tachtig procent, negentig procent, negenennegentig procent, je komt alles wel tegen. Zolang het maar hoog is. Als er dan een grote razzia of inval komt, en ze kunnen aanwijzingen vinden dat een handvol procenten heel misschien iets niet in de haak heeft, of niet gelukkig is, is dat een bewijs dat het veel erger nog is, en ook mis is met de rest.

De officiële berichten zijn nogal verschillend van elkaar. Als je kijkt naar de evaluatie uit 2006 en die vergelijkt met wat de politici allemaal zeggen, merk je wel dat er niets met elkaar klopt. Ze kunnen al die schattingen en cijfers over misstanden nergens vinden, laat staan bewijzen. Toch slikken de media het voor zoete koek, en dat beschadigt de business enorm.

Aan de andere kant is het naïef om te denken dat alles koek en ei is in de prostitutie. Niet elke hoer heeft het voor elkaar. En er komen sommige dingen echt veelteveel voor. Maar het is belangrijk om te zien wat de misstanden zijn, voordat je conclusies gaat trekken over de business. Dan is het plaatje pas compleet. Dat is wel ingewikkelder, maar het is nou eenmaal niet zo simpel.

Er wordt nogalwat aangenomen over wat er nou de oorzaak is van de misstand. Dat ze eerst al niet snappen hoe een misstand werkt, is al heel lastig, maar bijna àltijd maken de media en de politici zich ermee vanaf dat het nou eenmaal bij de prostitutie hoort. Dat pooiers misschien wel nodig zijn om ergere pooiers van je lijf te houden, dat je ongure geldschieters moet hebben omdat de gewone banken je niets geven, dat de mensenhandelaren het geld innemen omdat het risico levensgroot is dat het van je in beslag wordt genomen als je het zelf probeert over te boeken, dat de ramen zo duur zijn door de kaalslag met vergunningen, dat kunnen ze niet begrijpen. Het komt allemaal omdat het "gewoon" bij de prostitutie hoort.

Ik heb wel de kritiek gehad dat ik alleen afga op de mensen met wie ik heb samengewerkt. Die kritiek is dan dat ik een heleboel van de prostitutie niet heb gezien, en daar niet over mag oordelen. Dat is onzin als ik over de Wallen praat, want daar heb ik zelf wel gezien wat er gaande was, maar er is inderdaad meer dan de Wallen en de clubs waar ik toevallig werkte.

Ik was een poosje best een clubhopper, en ik was echt niet kieskeurig. Ik heb de betere clubs niet van binnen gezien, want ik wou niet meedoen met hun regeltjes. Ik vind het niet geloofwaardig om te denken dat het daar veel erger is dan in de "louche" clubs. Wat ik daar heb gezien, is een hoop broodmeisjes, en wat ongewone meisjes waar misschien wat mis mee was. Ik kom later nog wel terug op de cijfers die ik daaraan geef.

De ramen en de clubs, daar ben ik best zeker over. Maar ik had geen idee over de thuiswerkers en de escort. Dat doe ik allebei zelf al jaren, maar ik heb geen contact met de andere meisjes. Daar heb je gewoon ook geen gelegenheid voor. Ik heb eigenlijk geen idee hoeveel meisjes daarin werken, want ze staan ook nog vaak dubbel op een hoop verschillende sites. Daar kom ik dus niet verder mee.

De klanten kan je het wel vragen, maar die krijgen het plaatje voorgezet, en als ze komen zijn ze geil. Dan zijn ze niet zulke goeie waarnemers. Als ik met ze praat over hoe het zit, krijg ik alleen maar signalen van broodmeisjes zonder plezier in het werk, maar dat zien ze snel al als een signaal van dwang. Ik vind dat een beetje snel geoordeeld. Bovendien, als het echt zo duidelijk was maakte je toch wel een melding bij de politie? Maar ja, ook de klanten kijken TV. Die krijgen de eindeloze reeks spotjes en programma's te zien over dat alles dwang is, en die geloven dat gewoon.

De klanten maken geen meldingen, ook al zien ze tegenwoordig overal mensenhandel in door die hype overal. Dat lijkt heel raar, maar als je doorvraagt hebben ze best goeie redenen. De klanten worden in de media als een soort monsters neergezet, en voor veel klanten is het wel duidelijk dat ze toch wel als verdachte van verkrachting worden gezien. Dan gaan ze geen melding maken natuurlijk. Programma's als Matroesjka's hebben erg benadrukt dat meisjes door maffia-netwerken zullen worden belaagd als er politie bijkomt. Dat is niet waar, maar de klant weet dat niet, en die wil het meisje niet in de problemen krijgen. Het is ook nooit iets waar ze zeker van zijn, en ze weten niet wat ze zich op de hals halen. De politie komt op de TV niet over alsof ze begrip hebben voor hoerenlopers. Dat hebben ze op het Baekelandplein en in de Doubletstraat wel laten zien. En tenslotte, ze zijn vaak ook bang dat ze zelf de pooierbendes aan de deur zullen krijgen.

Ik heb gezocht naar meisjes om te interviewen. Een oproepje plaatsen heeft natuurlijk geen zin, want geen gedwongen meid komt daarop af. Bovendien zou ik niet weten waar ik heel veel prostituees tegelijk zou bereiken. We zijn niet echt samenwerkertjes. De Rode Draad heeft al nietzoveel coordinatie tussen de vrouwen kunnen bereiken, en die zijn echt de beste erin in Nederland. Bovendien zou een gedwongen meid niet kunnen reageren. Als ze die vrijheid had, ging ze wel naar de politie.

Maar daar zit het ook maar net hè. Prostitutie als je niet wil is ècht slopend. Dat is geen overdrijving. Het is iets waar je niet doorheen kan zitten. Ik heb weleens een dag minder zin, en dat is al heel zwaar. Als je het doet als je echt niet wil, knapt er wat. Die meisjes komen in contact met klanten, waarmee ze alleen zijn. Zelfs ook al worden ze supergoed in het oog gehouden zodat ze zèlf niet naar de politie gaan, het is zó gebeurd om een berichtje met een klant mee te geven. Al fluister je het maar in zijn oor.

Een klant die me intussen wel doorgeprikt heeft, dat ik dus een blog schrijf, is marktonderzoeker, en die had me voorgesteld dat hij wel kon helpen door werkstudenten voor me langs de hoeren te sturen, zodat die vragenlijstjes konden afwerken. Dat heb ik afgewimpeld. Het gaat dan mis. Je kan nooit een vragenlijst maken waarmee je kan kijken of je niet wordt afgewimpeld. Je kan nooit doorvragen. Dat is juist iets, wat ik heel vaak moest doen. Het gaat om ingewikkelde dingen. Als ik alleen maar had gevraagd of er dwang was, had ik alléén maar "nee" gehoord. En als ik zelf ga, hoor ik veel meer. Ik begrijp ze namelijk een beetje, en hoeren praten niet makkelijk eerlijk.

Maar het gaat ook de andere kant op. Je gelooft het misschien niet als je mijn blog leest, maar er zijn nog steeds veel vrouwen die zich eigenlijk schamen voor het werk. Die komen met gezwam over hoe ze erin gerold of erin geluisd zijn, echt bespottelijk. Als je dan aangeeft dat je zelf ook van lichte zeden bent, en erdoorheenprikt, dan komt er meestal een heel ander liedje uit, en blijkt het allemaal wat prozaïscher. Dat is iets wat heel vaak foutgaat bij interviewers die niet genoeg van het werk snappen.

Ik heb er serieus over nagedacht hoe ik hier zelf onderzoek naar kon doen. Ik kon willekeurig meisjes prikken uit websites, en dan een betááld bezoekje brengen waarbij ik ze kritisch uithoor. Maar dat kost mij geld en tijd, en bovendien weet ik helemaal niet of ik de goeie wel te pakken krijg. Een echt overzicht krijg ik alleen als ik een significante fractie zou boeken, en volgens mijn geldmannetje worden dat er honderden! Ik wil best wat overhebben voor mijn business, maar dat gaat me echt tever. Ik heb een budget hiervoor, daar ga ik niet overheen.

Als ik de boekjes lees van Maria Genova, zie ik wel dat ik helemaal niet een significante fractie van de meisjes hoef te spreken om ontzèttend serieus te worden genomen. Ik was bij een klant op escort die een boek van haar op de plank had staan. Ik maakte er een opmerking over, en hij was erg geïnteresseerd wat ik ervan zou vinden. Natuurlijk kon ik niet uren blijven na de beurt, dus ik heb even snel gekeken.

Ik vind het erg dat dit weer zoiets is wat als de waarheid wordt aangenomen. Als je het leest schrik je eerst van de wanhoop en de bruutheid die ze beschrijft, maar heel snel bedenk je bij elke scène dat je er niet zo in doorgaat. Je zet er een punt achter. Al die beschrijvingen klinken voor een ervaren vrouw als ik gewoon vreemd, en ongeloofwaardig. Zo werken klanten niet. Ook niet in de goedkope prostitutie. En zo goedkoop beschrijft ze het niet eens.

Nou dwaal ik weer af. Ik heb dus besloten om zelf wat onderzoek te gaan doen, maar ik ben er geld en tijd aan kwijt, dus ik heb het niet uitgebreid gedaan. En ik deed het alléén om zeker te weten dat ik wel recht van spreken had. Anders had ik deze stukjes wel drie jaar geleden getypt. Ik vind dat eigenlijk irritant, want ik ben er tijd aan kwijt om zelf zekerder te zijn dan dat de media hoeven te zijn. De enige keer dat ik de media een klein beetje kritisch zag zijn hierover was toen Sophie op 3 probeerde om de verzonnen straathoertjes van een blad op straat te vinden, en daar ook nog echt verslag van deed!

Wat ik deed was twee projecten. De eerste was de advertenties op internet afgaan, op grote en kleine websites voor kleine escorts. Ik belde dan, en als ik het meisje zelf kreeg ging ik daar verder niet op in. Als ik een vent kreeg, vroeg ik of ze in was voor kinky dingen. Als het meisje niet honderd procent duidelijke grenzen had, ging ik door. Dan boekte ik een halfuurtje, en ik betaalde natuurlijk. Dan ging ik haar uitvragen over wat ze deed en waarom.

Ik gaf soms aan dat ik ook een hoer was, als ik dacht dat ze dan makkelijker zou praten, maar ik begon gewoon met dat het voor een artikel was. En dat ik geen foto hoefde! En bij elke vrouw die ik heb gesproken, heb ik vragen gesteld over al die kanten die ik in het vorige stukje noemde. Hoe ze ermee begonnen was, en waarom, waar haar geld heenging, wat ze ervan vond, wat haar plannen waren, en al die persoonlijke dingen. Ik vroeg ook naar dingen die nietzo persoonlijk zijn. Zoals wat voor geldstromen ze had, hoeveel ze afdroeg, hoeveel tijd ze voor zichzelf had, en zo maar door. Dat deed ik ook om een plaatje te krijgen, om te zien of ik het zèlf dwang of uitbuiting zou vinden, ook als ze het zelf niet zo zag.

De reden dat ik dat zo deed was dat ik dan de grootste kans had om een gedwongen meisje te vinden. Ik wou weten of ik telkens beet zou hebben. Ik ben best goed geworden in praten door mijn werk, en ik kreeg wel wat los bij de meisjes. Ze schrokken bijna allemaal omdat ze dachten dat ik misschien van de politie was! Dat zorgde er wel voor dat sommige meisjes niet lekker loskwamen. Ze hebben allemaal wel met politie te maken gehad, en dat is niet leuk. Als ze niet wouden praten, dan betaalde ik ook niet. Ik ga niet betalen voor een poging. Ik vraag niets raars van ze.

Ik heb er met twaalf gepraat voordat ik door mijn budget heen was. Dat zijn er nietzoveel. Het was opzich wel interessant ook, want ik hou er eigenlijk wel van om zo achter dingen te komen. Ik voel me dan net Hercule Poirot. Ik kan wel de verhalen vertellen die ik heb gehoord, maar dat kost heel veel ruimte, en dit wordt al drie stukjes zo! Dus ik leg maar gewoon uit wat hieruit kwam.

Van de vrouwen heb ik er dus met twaalf genoeg gepraat om iets ervan te kunnen vinden. De anderen wouden gewoon niet praten, die vertrouwden me niet. Toen ik anders niet wou betalen gingen ze weg, zonder het geld. Zou een dwingende pooier dat pikken? Dat is misschien geen bewijs, maar ik vind het geen bewijs voor allebei de kanten. Die drie vrouwen mogen denk ik niet meetellen.

De twaalf die wel wouden praten waren allemaal op manieren bezig die ìk niet gezond werken vond. Dat was natuurlijk wel logisch, door de manier waarop ik ze uitgezocht had. Maar er waren er acht die er zelf mee begonnen waren. Zonder dat iemand ze op het idee had gebracht. Eentje wist het nietzogoed toen ik kritisch doorvroeg, of ze nou ècht zelf eraan had gedacht of dat het van haar vriendje kwam, en drie waren er via een vriendinnetje ingerold.

Het was èrg interessant om te zien dat al die meiden die ongezonde, onveilige dingen deden, daaraan deden om het zichzelf makkelijker te maken. Dat klinkt misschien raar, maar als je onveilig doet, hebben de klanten die daarop geilen meteen hun dag goed, en hoef je verder geen vinger uit te steken. Dat was meestal de reden. Het was er meestal ingeslopen. Je wordt zelf immers condooms soms ook gewoon beu.

Ik vond er negen broodmeiden, en drie waren gewoon slordige meiden die het een beetje op gevoel deden, maar wel wat liefde voor het vak hadden. Bij allemaal deelden ze hun geld met iemand, meestal hun vriend. Maar allemaal konden ze ook zelf hun centen uitgeven, en ze hadden allemaal geen zorgen dat ze niet wegkonden. Er was meer angst dat de vent weg zou gaan als hij er niet genoeg aan had, want we weten allemaal hoe moeilijk het is om prostitutie en een relatie te combineren, omdat de mannen het niet verdragen.

Geweld van klanten of maffia hadden ze allemaal geen last van. Er was er één met een vent met losse handjes, maar dat had hij met alles. Slaande ruzies zijn natuurlijk fout, maar het is iets heel anders dan dat je een onderdrukkende partner hebt. De laatste keer dat hij haar had geslagen was dat uit jaloezie omdat ze hem had verteld dat ze een lekkere klant had gehad. Dat is voor mij dus niet echt een geval van dwang.

Georganiseerde misdaad was ook nergens te vinden. Dat is natuurlijk logisch, maar ik zeg het er maar bij. Vooral omdat ze in de kranten weleens zeggen dat de georganiseerde misdaad nu in de ongecontroleerde thuisontvangst moet zitten, omdat ze bij de controles altijd maar bot vangen. Dus ik heb er speciaal over doorgevraagd, ook al krijg je wel rollende ogen bij je antwoord. Dat zat wel goed.

Maar er waren er wèl vijf die zeiden dat ze eigenlijk liever waren gestopt. Ze vertelden dat ze het werk niet leuk vonden, maar niets beters konden vinden, en dus maar doorgingen voor het geld. Ze hadden bij mij een luisterend oor, en vertelden me dat ze het voor hun gezin niet konden maken om te stoppen. Hun man wou ook niet dat ze stopten. Is dat dan dwang, vraag ik me af. Als ze kassamedewerker bij de C1000 was, zou ik het dan dwang vinden? Maar achter de kassa zonder dat je het wil is wel veel minder zwaar dan prostitueren zonder dat je het wil.

Bij zeven van die meiden kreeg ik echt het gevoel, jij kan maar beter niet met dit werk doorgaan. Sommige waren heel makkelijk om te praten, of hadden ze niet allemaal op een rijtje, en dan is dit gewoon een slopende baan. Dan moet je het niet doen. Je wordt nooit echt goed, je gaat nooit veel verdienen, en als er een probleem komt kan je het niet aan. Dat is wachten tot het ellende wordt. Er was er zelfs één die zei dat ze nooit testte omdat ze niet durfde, omdat ze zoveel zonder condoom neukte. Ze was bang om te horen wat ze had. Toen moest ik op mijn tong bijten hoor. Achteraf heb ik er wel wat van gezegd.

Het tweede projectje was iets waar ik me niet supergoed over voel. Ik belde namelijk naar escorts en thuisontvangers waarbij ik deed alsof ik op zoek was naar een collega om mannen mee te ontvangen die een trio willen. Dat doe ik dus helemaal niet, want dan krijg ik grote problemen met de gemeente, want dan ben ik illegaal bezig. Het is al op het randje als er een stel bij me komt. Maar ik vond het een goeie smoes om zo een vrouw echt wat te leren kennen.

Ik ben er flink tijd mee kwijtgeweest, want de meeste mensen haken al meteen aan de telefoon af als ik dat verhaal vertelde. Het lijkt dat ze geen klantjes tekortkomen. Of misschien kom ik wel heel ongeloofwaardig over! Het voordeel was wel dat ze gratis flink de tijd voor me namen om kennis te maken, als het ervan kwam. Dan kreeg ik ook wel het hele verhaal.

Volgens mijn geldmannetje is het minder representatief dan mijn andere projectje, omdat er zoveel mensen niet mee wouden doen. Volgens hem krijg ik daarom alleen maar de happy hookers. Dat kan wel zo zijn, want al die vrouwen waren zelfstandige, stabiele vrouwen. Dat ze niet altijd goede grenzen hadden, dat was meestal omdat er nog nooit iets ergs foutgegaan was, en omdat die het gewoon nooit serieus aan waren gaan pakken.

Daar vond ik niemand die leek onder druk te staan. Er waren er wel een paar die het soms zat waren, maar ze waren meer gemotiveerd dan de andere groep. Ik zou het nooit met ze kunnen, ook vanwege de SOA-risico's die veel van die meisjes en vrouwen allemaal nemen, maar ik vond het wel interessant. Ik voel me er nietzolekker over dat ik ze wel heb bedrogen om aan mijn informatie te komen.

De meeste van die meiden wisten precies waar ze het voor deden. Escorts zijn natuurlijk actiever, en moeten meer inpassen waar ze terechtkomen, en de verwachtingen zijn wat hoger dan als je even langsgaat voor een wip. Dat trekt een ander soort vrouwen aan. Die zijn zelfstandiger. Dat wil niet zeggen, dat ik het altijd een goed idee vond wat ze deden.

Er werd weer een hoop gepijpt zonder condoom. Ook sommige meiden die eerst zeiden dat ze dat nooit deden, bleken daar nogweleens makkelijk mee te zijn. En er werd een hoop weggefuifd van het geld, er was een vrouw die het vooral deed om eens een snuif te kunnen betalen. Dan snoof ze wel veel weg ook. En de man, die soms erbij hoorde, liet het in bijna alle gevallen ook lekker breed hangen.

Je hebt altijd druk op je als je de kostwinner bent, en de meeste van die vrouwen waren dat. En ze hebben geen andere manier om zoveel geld te verdienen. Dus dan zitten ze er wel in, of moeten ze een stap terug doen. Er was een vrouw die me heel geduldig uitlegde, dat ik dat niet als dwang moest zien, omdat iedereen dat wèl doet. Ik begreep haar heel goed.

Maar ze hadden hun zaakje wel leuk meestal. De matras zonder laken was nietzo gewoon als ik wel had gedacht. Ze zorgen dat ze goed kunnen werken, en ook al is het wel gewoon een huis, met de luchtjes van de groente van gisteren en de kattenbak, de werkruimtes gaan best goed. Er valt wel wat te klagen over hoe ze voor hun eigen veiligheid enzo zorgen, maar dat komt denk ik omdat ze het gewoon niet als iets zagen waar ze professioneel over moesten zijn.

Het laatste deeltje zet ik vrijdag hier.

EDIT:
Koppeling naar Dwang 1
Koppeling naar Dwang 3

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Het lijkt erop dat er gewoon veel amateurs in het vak zitten. Je hebt ook slechte tuinmannen, schilders, schoorsteenvegers en marketingmanagers. Het verschil met prostitutie is dat die beroepen minder opbrengen zodat de amateurs eerder iets anders gaan doen. De prostitutie verlaten is financieel veel lastiger. Bovendien is door de stigmatisering en sociale druk het aanbod veel beperkter waardoor je zelfs met een bevroren gleuf nog wel kunt verdienen.

Dwang zal inderdaad weinig voorkomen, druk daarentegen meer. Maar zolang een meisje de mogelijkheid heeft een naar vriendje te dumpen maar besluit dat niet te doen is er zeker geen sprake van dwang.

Als de stigmatisering niet zo groot was zou je ook gemakkelijker uit kunnen stappen als je niet geschikt bent voor het werk! Juist al die maatregelen maken het lastiger!

Unknown zei

Petje af voor je energie, jemig, je bent niet te stuiten. Inderdaad zal een klant slechts bij hoge uitzondering een eerlijk antwoord van een prostituee krijgen, het onderwerp vinden ze te beschamend.
Co.