Alleen Oekraïens

Lang geleden, toen ik nog veel naïever was, ging ik nog best regelmatig om met N. N was een Oekraïense die hier achter de ramen was komen werken toen dat nog kon tijdens het gedoogbeleid. Toen het bordeelverbod werd opgeheven in 2000 was dat natuurlijk voorbij, want het opheffen van het verbod hield vooral in dat er nu veel meer verboden was voor ons. Daar kan je hier een heel bittere reeks stukjes over lezen.

Toen ik N leerde kennen, sprak ze al best goed Nederlands. We hoefden eigenlijk nooit iets in het Engels te vertalen omdat er iets niet goed werd begrepen. Haar accent was heel zwaar, maar ze maakte best ingewikkelde zinnen, en ze begreep ook een heleboel van de rariteiten van Nederlands prima. Er waren wel dingen waaraan je kon horen dat ze niet perfekt doorhad hoe alle regeltjes werken, maar je verstond haar, en zij verstond jou.

Afentoe gingen we een terrasje pakken in de stad. Soms in haar stad, soms in de mijne. Zij rookt als een stoomboot, dus we zaten eigenlijk altijd buiten. Een kop koffie voor mij, een cocktail voor haar, en lekker bijpraten. Ze had een hele andere stijl van werken dan ik, en we waren altijd heel geïnteresseerd in hoe het werk van de ander nou uitpakte. Ik was een huismus, zij was een ontheemde nomade. Het enige wat overeenkwam, was neuken voor geld.

Er is iets wat mannen naar je toetrekt als je het werk een poosje doet. Iets wat je zelf niet ziet, en wat je ook niet uit kan zetten. Ook als je gewoon lekker je kopje koffie zit te nippen en probeert te bedenken of je nog ruimte in je dieet hebt om een punt slagroomgebak te bestellen, en helemaal geen behoefte hebt aan iemand die in je zonnetje komt staan en gaat proberen om kontakt met je te maken.

Mannen kunnen heel charmant zijn, en vaak is het gewoon leuk om aangesproken te worden. Ook als je echt helemaal níéts in hem ziet, het is een leuk complimentje en het heeft iets gezelligs. Daar dacht ik vroeger wel anders over trouwens, ik vond als onervaren meisje een man die op me afstapte maar eng en bedreigend. Seks was eng, en een man die me ongevraagd benadert vond ik heel indringend in mijn leven. Dat is gelukkig wel over.

Dat betekent helaas niet dat het elke keer feest is als een man kontakt probeert te maken. Soms omdat ìk het druk heb en gewoon geen zin heb, maar meestal omdat de man er zelf een onprettige toestand van maakt omdat hij geen idee heeft of er niets om geeft hoe je leuk kontakt maakt met iemand. Gewoon joviaal doen over dat je iemands aandacht komt opeisen is prikkelend, maar niet op de manier die hij denkt.

Een goede versierder maakt het leuk dat hij je aanspreekt. Die eist geen aandacht op, die krijgt aandacht omdat je geamuseerd bent. Daarvan kan je best weten dat hij alleenmaar met je flirt omdat hij je wil neuken, maar zolang het leuk blijft laat je hem zijn gang wel gaan. En als hij je goed genoeg versiert dat je ook zin hebt om hem je te laten neuken aan het eind, krijg je allebei wat je wil. Zo hoort het.

Helaas denken veelteveel mannen die je willen hebben dat ze gewoon een beetje lollig en lomp moeten doen om je aandacht te krijgen, en dat je dan wel na een poosje spontaan zin in ze zal krijgen. Dat soort mannen is bovendien oostindisch doof als je ze duidelijkmaakt dat je geen interesse hebt, en het niet gaat gebeuren. Het lijken soms wel kleuters die hun moeder proberen zover te krijgen dat ze een spelletje met ze speelt. Er zijn weinig vrouwen die daarop geilen.

N is tegenwoordig een dikke matroesjka, maar toen dit zich afspeelde was ze echt een lekker ding. Perfekt verzorgd, slank, een poppig gezichtje met een dikke laag make-up, en een strak lijfje met grote tieten. Haar kleding stak dat ook niet onder stoelen of banken, ze pronkte graag met zichzelf. Dus was het logisch dat een vent die kwam versieren op haar afstapte en niet op mij, daar had ik niet sjagrijnig over hoeven zijn.

Hij begon zijn praatje, en we hadden hem allebei na de eerste zin wel ingeschat. Hij was niets bijzonders om te zien, en hij had ook geen leuk praatje. Hij kwam even stoer doen, en een beetje druk zetten dat we hem beleefd aan ons tafeltje zouden laten. Daar had ik geen zin in gehad als hij mij had aangesproken, en N ook helemaal niet. Ze maakte eerst een opmerking dat het haar speet, maar dat ze hier met een vriendin was.

Die vent had geen zin om op te geven, zoals helaas heel veel mannen denken dat de manier om in je bed te komen is om maar lang genoeg te zuigen. Meestal ben ik dan een kwartier bezig met steeds bozer worden voordat zo'n man afdruipt. Ik weet dat een beetje nijdig doen helpt, maar ik ben nou eenmaal niet zo nijdig geschapen. Ik was dus erg verbaasd hoe snel N van die vent afkwam.

Na haar eerste opmerking bleek ze namelijk helemaal geen Nederlands meer te kennen. Ze maakte wat vragende opmerkingen in het Oekraïens, en na die eerste Nederlandse woorden was er geen verstaanbare klank meer bij. Alleen het schouders ophalen was duidelijk. Hij pruttelde nog wat dat ze net in het Nederlands had gezegd dat ze hier met haar vriendin was, maar na twee zinnetjes hield dat ook op, en vertrok hij met hangende pootjes.

We kwamen erover aan de praat. N vertelde me dat "de taal niet spreken" een hele goede manier is om van mensen af te komen die tegen je aan zeiken. Afwimpelen blijft een onderhandeling, niets zeggen kan een zuiger ook aanzien voor instemmen met verdergaan, maar onbegrijpelijke klanken, dat knipt de ballen van de meest overtuigde zuiger nog af.

N gebruikte het overal. Niet alleen voor lastige versierders, maar ook bij klanten. Sommige meiden willen best stevig seksen, maar vervelen zich rot als ze met de klant moeten praten. Als je zijn taal niet spreekt, kap je dat heel makkelijk af. Maar ook mensen die proberen je iets te verkopen, of die hun geloof aan je op komen dringen, of zedensmerissen op zoek naar geile verhaaltjes, daar was je ook vanaf.

Je realiseert je pas hoe belangrijk het is om een taal gemeenschappelijk te hebben als je iemand tegenkomt met wie je dat níét hebt. Er staat dan een soort muur tussen jullie in, en je kan netzogoed van een andere planeet zijn. Het kan een heel groot probleem zijn, maar dus ook heel handig om mensen weg te houden. Dan helpt het natuurlijk wel als je dat realistisch kan laten lijken, want mensen horen het wel aan je accent als je maar doet alsof.

Toen N naar Nederland kwam, sprak ze geen woord Nederlands. Ze las wel Engels, maar sprak het slecht, en vooral kon ze wat Duits spreken. Tijdens het gedoogbeleid was dat nog niet zo'n probleem. Tegenwoordig is het een verplichting op de meeste plekken om te kunnen werken dat je Engels of Nederlands spreekt, en is het sowieso bewijs van mensenhandel als je dat niet kan. Toen was dat nog niet zo, we leefden nog in een realistischere tijd.

Ze wist al snel hoe belangrijk het was om de taal te spreken, en ze heeft er dus werk van gemaakt om het te leren. Eerst door gewoon wat op te pikken, maar later heeft ze heel veel geleerd van een klant die het leuk vond om haar Nederlands te leren. Het kan ook een manier zijn om zo'n klant closer met je te laten voelen, dus dat heeft ze ooknog herhaald met andere klanten toen ze het eigenlijk al nietmeer nodighad.

Maar mensen hoeven niet te weten dat ze de taal spreekt. Bovendien hebben mensen meer respect voor je als je je advertentie in slecht Engels schrijft dan in slecht Nederlands, dus ze deed haar advertenties wel altijd in het Engels. En liefst simpel Engels, anders dachten mensen nog dat ze Engels wel zonder problemen sprak.

En zo kwam het dat je kon zien aan N wat ze van iemand vond door te luisteren naar hoe ze met hem of haar sprak. Als ze je mocht of met je wilde praten kwam er rap en vloeiend Nederlands uit, met een zwaar accent wat nooit echt in de weg zat. En hoe meer ze van je af wou, hoe krakkemikkiger het Nederlands werd. Je wist dat ze echt op het randje met je zat als je krom Engels hoorde. Tot ze helemaal geen Nederlands of Engels sprak.

Meiden uit mijn kring die weleens in het buitenland werken gebruiken diezelfde truuk. En Nederlands is een harde, alien taal voor de meeste mensen, die al heel snel door onze G en onze tongval geïntimideerd worden en afhaken. Alleen is de kans dat je klant toch een woordje Nederlands spreekt hoger dan bij veel talen, omdat Nederlanders nou eenmaal wereldbewoners zijn, en overal opduiken.