Antwoord op: Betaald is niet vrijwillig

Veel mensen die iets tegen sekswerk hebben, beweren dat sekswerk niet vrijwillig gebeurt. Als je dat dan tegenspreekt, komt er opvallend vaak een verhaaltje dat sekswerk onvrijwillig is, want anders hoefde je niet te betalen. Dat je betaald moet worden is dus het bewijs dat je eigenlijk gedwongen wordt, en dat dat zo is voor alle sekswerkers. Het wordt zelfs als dwangmiddel geaccepteerd door de rechters. Als je uit een economisch slecht lopend gebied komt, ben je voorzover de rechter vindt al gedwongen.

Dat "als je het vrijwillig doet zou je het ookwel gratis doen" verhaal hoor ik ookwel van mannen die wel hijgtelefoontjes met me willen doen, maar geen zin hebben om ooit voor mijn diensten te betalen. En dat je meteen gedwongen bent als je je geld niet alleen aan luxe uitgeeft, maar er ook gewoon je brood van betaalt, dat kennen we ook van verhalen over schulden of verhalen over hoe je dan 'verslaafd aan het geld' bent. De verhalen klinken anders, maar ze komen allemaal op dit onderwerp neer.

Natuurlijk is dat je reinste onzin.

Ten eerste betekent dat je ergens voor betaald wordt, helemaal niet dat je gedwongen bent. Denk maar na, zouden al die mensen die op kantoren werken morgen nog naar hun werk komen als ze te horen kregen dat hun salaris ophield? Zou de tegelzetter nog je badkamertje mooi komen maken als je hem niet betaalde? Zou je verwachten dat een taxichauffeur je naar huis bracht voor een hartelijk bedankje? Natuurlijk niet. Maar die mensen vinden we niet gedwongen.

Dat je betaald wordt is om je inspanning de moeite waard te maken. Ook mensen die hun werk leuk vinden doen het niet voor niets. Ik ken een zanger die bijna de hele dag voor zijn plezier aan het zingen is, maar als je hem wilt laten komen zingen op je huwelijksfeest of als backup vocalist mag je meer dan een rug neerleggen, of hij komt gewoon niet. Dat is gewoon goed zakendoen, hij moet er zijn brood wel uit halen. Dat maakt hem niet gedwongen.

Maar ik ken ook een accountant, die zijn werk háát. Het enige wat hij doet is cijfertjes nagaan, kijken waar alles vandaankomt en heengaat, en zorgen dat er niets in de war raakt of gesmokkeld wordt. Hij gaat met lange tanden naar zijn werk, en hij haat elke seconde. Het is alleen het enige waarmee hij zijn dure levensstijl kan betalen, dus dan doet hij het maar. Maar niemand die hèm gedwongen gaat noemen.

Wanneer het over sekswerk gaat, is het weereens helemaal anders. Dan is het opeens heel twijfelachtig als je het doet "alleenmaar" voor het geld. Dat je het zelf gewoon als werk ziet doet er voor mensen die dit oordeel hebben er niet toe. Die vinden dat je keus geen echte keus is, en dat je gedwongen bent ookal "wil je dat niet zien." Want als je het geld niet nodighad, zou je het niet doen, en dus word je gedwongen doordat je het geld nodighebt.

Het komt eropneer dat seks voor geld niet "hoort." Het moet nooit "zover komen." Als je geld nodighebt, mag je toiletten gaan schrobben, met gif gaan spuiten in de landbouw, of langs de deur oude mensjes veelte dure abonnementen aan gaan smeren, dat is allemaal gewoon werk. Maar sekswerk is geen werk, en als je seks hebt voor geld doe je eigenlijk iets méér dan werk. Dan verkoop je jezelf, en dat soort rare gedachtes.

Mensen zijn nou eenmaal bang voor seks, en dus gelden voor seks andere regels. Voordat mensen seks vrijwillig noemen, is er meer aan de hand dan als ze niet-seksueel werk vrijwillig noemen. We doen als cultuur heel moeilijk over wat seksueel instemmen met seks is, en wanneer je dat goed doet, en wanneer het eigenlijk niet goed is. We behandelen het als iets wat heel gevaarlijk is, en wat èìgenlijk niet iets is wat je voor jezelf kan beslissen.

Wie dan dat beslissen doet, dat is dan de Here, of de psychologie, of het feministische gedachtengoed, of de wet, of je ouders, of het relatiedenken, maar uiteindelijk altijd de interpretatie van die verheven dingen door het verbiedertje met wie je in gesprek bent. Als puntje bij paaltje komt is het altijd de seksuele moraal van degene die vindt dat je iets aan het doen bent wat je niet kàn willen.

De vraag wat genoeg reden is om seks te hebben kan iedereen voor zichzelf beantwoorden, en dat antwoord is voor veel mensen heel verschillend. En over het leven verandert dat ook. Vraag maar aan een klas brugklasmeisjes of ze ooit zouden zoenen zonderdat ze de jongen goed kenden, of dat ze ooit naaktfoto's van zichzelf zouden maken voor een vriendje, of dat ze ooit vreemd zouden gaan, of dat ze ooit iemand zouden pijpen. En kijk dan eens naar wat ze echt gedaan hebben als ze dertig zijn.

Maar mensen kijken zo moeilijk over hun eigen moraal heen. Ook als ze dat zouden moeten doen vanuit hun beroep, zoals de rechters, de officieren van Justitie, de politieagenten en de politici. Die grijpen juist de moraal aan, en gebruiken dit soort standpunten er graag bij om hun moraal kracht bij te zetten. Ookal komt het uiteindelijk recht uit diezelfde moraal, en is het zonder die morele onderbuikgevoelens een hol argument.