Antwoord op: Verkrachting

Na mijn stukje van vorige week kan ik het beter maar meteen afmaken. Ik schrijf hier niet graag over, maar het moet er staan, dus laat ik het maar afronden. Het moet dus maar. Ik heb geen zin om het over meerdere stukjes te verspreiden, dus dit wordt een verzameling van dingen over verkrachting. Want dat wordt er telkens bijgesleept als er gepraat wordt over prostitutie.

Dit is het stukje waar ik antwoord geef op alle opmerkingen over dat prostitutie al of niet verkrachting ìs, of het al of niet verkrachtingen uitlokt, en of het al of niet verkrachtingen weghoudt. Al die emotioneel geladen ideeën die mensen gebruiken om verkrachting te gebruiken om te laten zien hoe belàngrijk hun standpunt is. Al die ideeën over hoe erg verkrachting is, en wat het betekent om verkracht te zijn. Al dat gelùl over verkrachting. Gewoon alles bijelkaar.

En als het hier niet precies bijstaat, dan kan je er na al deze dingen zelf ookwel bijbedenken wat ik ervan vind.

Het is maar goed dat er hoeren zijn, anders werd er meer verkracht
of Hoererij doet niets tegen verkrachting
Dit is er eentje die je wel vaker hoort, en die ik ookal eerder had aangestipt. Ik vind het altijd een hele vreemde, want hoe het zit ligt zo voor de hand. Als je tenminste niet gaat geloven in de gekke ideeën van even verderop in dit stukje. Als er geen hoeren zouden zijn, had je nog steeds de gekken die verkrachten, maar had je ook veelmeer mannen die de hele tijd gefrustreerd rondlopen. En die kunnen nadat ze genoeg zijn gefrustreerd heel boos en een beetje gek worden. Door de hoeren hoef je dat niet meer te hebben, en is iedereen beter af.

Hoeren worden vaker verkracht, dus...
Ja, hoeren worden vaker verkracht! Dat is iets wat ik ookwel zelf heb ervaren. En ik weet ook waarom. Ik heb het zelfs te horen gekregen van mannen die het bij me probeerden. Die "weten" dat we slachtoffers zijn, en dus kwetsbaar. Die "weten" dat we toch al honderden keren zijn verkracht, dus is die ene keer van hem niet belangrijk meer. Die kunnen het voor zichzelf goedpraten omdat wij geen "eer" meer hebben. Die kunnen hun gang gaan door het stigma.

Ik heb het idee dat het erger wordt als de hetze weer even opgelaaid is, maar mijn statistiekmannetje floot me terug. Hij zegt dat er zo weinig "samples" zijn dat ik die conclusie er niet uit mag trekken. Ik voel het wel zo. En als je zo'n verkrachter hoort praten, dan hoor je wèl precies dezelfde taal als in de laatste bestseller of docu op TV. Ik zie de verbinding wel, ookal is die niet statistisch verantwoord.

Het idee dat hoeren vaker verkracht worden, en dat iets zegt over hóéren, vind ik erg verkeerd. Het zegt iets over de verkrachters, want die maken die keuze of het gaat gebeuren. Het zegt iets over de verkrachter, en over de maatschappij die de drempel bij ons verlaagt, maar wij hebben er zelf helemaal niets aan bijgedragen. Bij een hoer heb je mìnder reden om haar te verkrachten, want je kan haar gewoon betalen.

Verkrachting wordt ook veel gebruikt om meiden af te schrikken van prostitutie. Dat begrijp ik wel, maar daarbij zijn ze meestal niet eerlijk over hoevaak het gebeurt. De meeste meiden maken het nooit mee. Die werken daarvoor niet lang genoeg, of ze hebben een pooier in de andere kamer waardoor een verkrachter wel een ander zoekt, ze werken in een tak met laag risico, of ze nemen geen risico-klanten aan. Dat zijn keuzes die ik allemaal anders heb gemaakt. Meiden bangmaken met verkrachting is onterecht, en oneerlijk.

Mensenhandel is verkrachting
Over wat mensenhandel nou inhoudt heb ik eerder al geschreven. Ze doen in de pers en in debatten graag alsof mensenhandel alléén gaat over de grofste vormen van dwang en slavernij, ookal is dat gewoon helemaal niet waar. Verreweg het meeste wat ik lees over rechtzaken gaat over "huiselijke problemen bij een hoer" en niet over dwang en slavernij. Ookal slepen ze dat er wel bij en nemen ze het maar aan.

Meestal is mensenhandel helemaal geen verkrachting. In sommige gevallen is er wel sprake van verkrachting in mensenhandelzaken, maar dat is wel een kleine minderheid. De grote fout is dat het gelijk wordt genomen, en dan krijg je viespeuken als van der Laan die over de Wallen zeggen dat er dagelijks vierhonderd meiden worden verkracht. Omdat er verdènkingen zijn van mensenhandel bij een percentage van de meiden. En hij dat maar verkrachting noemt.

Prostitutie is verkrachting
Het omweggetje via mensenhandel heeft niet elk verbiedertje nodig. Vooral in het feministische wereldje is er een soort dogma dat prostitutie hetzelfde is als verkrachting. Dat dogma is niet echt onderbouwd, daar komt telkens een nieuwe reden voor om het recht te praten als je navraagt, maar het wordt wel heel veel geloofd. De gedachte dat het zo is, is al veel ouder dan de reden die ze erbij proberen te bedenken.

Eigenlijk is prostitutie de vorm van seks die het minste wegheeft van verkrachting. Je regels zijn duidelijk, er is geen ja of nee dat in de lucht hangt, de man neemt het initiatief om af te stappen op een vrouw die het initiatief nam om te adverteren, ze komen expliciet overeen wat de seks in gaat houden, en zij houdt de touwtjes in handen, vooral om hem te geven wat hij nodigheeft. En ze heeft er veel meer grip op dan hij.

Ik kan er lètterlijk niet bijkomen hoe mensen kunnen verzinnen dat prostitutie dan verkrachting zou zijn. Meestal moeten ze dan ingewikkelde filosofische draaien geven aan de begrippen om te zorgen dat het nog een beetje lijkt alsof ze er goeie redenen voor hebben. Eigenlijk kan ik alleenmaar zien dat het te maken heeft met het denkbeeld, en de angst voor seks, maar de term verkrachting is niet van toepassing. Het komt allemaal uit het volgende kopje:

Feministen die verkrachting anders gaan uitleggen
Voor mij is verkrachting een héél duidelijk begrip. Ik weet hoe het voelt, en ik zal nooit iets per ongeluk aanzien voor verkrachting wat het niet is. Je komt er niet na een poosje nadenken nog eens achter dat je verkracht bent. Maar in het rare, soms ongelooflijke wereldje van het feminisme, is dat nog niet het enige wat óók verkrachting is. Je hoeft niet diep te gaan in de feministische theorie om te vinden dat "eigenlijk" alle heteroseks of alle penetratie verkrachting is.

Je hoeft niet eens te penetreren om het verkrachting te laten zijn, er zijn er ook bij die elke seksuele handeling, zelfs opgewonden van haar raken, verkrachting vinden als het niet haar initiatief was om het te laten gebeuren. Mensen die zo zíék denken over seks, moet je niet serieus nemen als ze het dan ook over prostitutie hebben. Maar ik besef ook wel dat het zo een welles-nietes wordt.

Helaas blijft dat niet bij zure groepjes zonder macht. De Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen gooit àlles op één hoop, van de gewelddadige verkrachting tot een ongewenste seksueel getinte blik. Dat krijg je dus als je die types naar onaantastbare leidinggevende posities brengt. Zo doet ook de overheid mee met het verwarren en vaagmaken van de termen verkrachting en seksueel geweld.

Als je verkrachting breder gaat nemen, en meer dingen onder verkrachting gaat laten vallen, wat voor woord blijft er dan nog over voor de èchte verkrachting? Waarom wil je dat de naam van zoiets èrgs wordt gebruikt om andere soorten seks waar jij je niet makkelijk bij voelt, ook eng te maken? Dat gaat twee kanten op, want als een vrouw ècht wordt verkracht, en daarover praat, blijft er altijd hangen dat ze ook die mindere dingen kan bedoelen. Dat is erg, vind ik.

Verkrachters doen het niet om de seks
Deze is zo'n fabeltje dat je overal tegenkomt. Elk vrouwenforum, veel internet-artikelen, boeken over seks of geweld, je vindt het overal, en niemand durft het ermee oneens te zijn. Als iemand het over verkrachting heeft, en seks erbijhaalt, komt er wel weer iemand die dat "corrigeert," want "verkrachting gaat niet om seks." Het is zo'n gebedje geworden wat mensen aannemen zonderdat ze er nog over nadenken. En dat is verkeerd, want je moet overal over nadenken. Vooral over deze uitspraak, want hij is gewoon fout.

Ik heb eens gezocht naar waar het nou vandaankwam, maar dat werd snel zo ingewikkeld dat ik dat maar heb laten doen door mijn helpers, die ik echt niet genoeg in het zonnetje zet! Het duurde even, want het is een hoop zoeken, maar het werd wel snel duidelijk waar dit rare idee vandaankwam. Het was een kluwen onderzoeken die elkaar dunnetjes overdeden en elkaar aanhaalden als bewijs.

Ze hebben het altijd over "onderzoeken" waaruit blijkt dat verkrachters het niet om de seks doen. Na even zoeken had ik ookwel gevonden dat die onderzoeken allemaal uiteindelijk steunden op een schrijfsel van Nicholas Groth, in 1979. Mijn helpers hebben toen nog voor me uitgezocht wat je nou van dat onderzoek moest vinden, want ik ben zelf toch nietzo goed in het uitzoeken wat voor onderzoeksmethodes nou goed zijn.

Mijn statistiekmannetje schreef daarover:

Groth heeft in andere publicaties aangegeven zijn onderzoek te hebben gedaan langs lijnen neergelegd in het boek 'Against Our Will: Men, Women and Rape' van Brownmiller (1975). Zijn keuze voor veroordeelde verkrachters die nog in gevangenschap zaten geeft een bias; ten eerste omdat de veroordeelden in kwestie binnen het Amerikaanse systeem strafverkorting of -verlenging konden krijgen op basis van boetvaardigheid en hun eigen uitingen, ten tweede omdat je in 1979 in het Zuiden van de VS toch pas na meer geweld voor verkrachting werd veroordeeld dan je nu zou zien, maar ten derde -en dit is de clincher wat mij aangaat- zegt Groth onomwonden in zijn boek dat sommige mannen wel *zeiden* dat ze het uit sexuele motieven deden, maar ze geen *tederheid* en *voorspel* zochten en/of afdwongen, en het derhalve geen *echte sex* was wat ze deden, maar het ze *dus* alleen ging om het geweld! Als je zo je definities halverwege je rapport laat ontsporen, is dat willens en wetens misleiden.

De achtergronden van het verhaal gaan nog dieper, want dat boek van Brownmiller, waar hij opinhaakte, is niet eens het oudste. Zij heeft alleen de verhalen van Greer, Fischer, Millet en Griffin overgenomen als het Evangelie. Die hadden verschillende argumenten om te zeggen dat verkrachting eigenlijk niet om seks ging. Die dingen kende ik al wel, maar toen ik nog radfem was, dacht ik dat het onderzoek daarvòòr was geweest.

In de ideeën van die schrijfsters is verkrachting een uiting van geweld door een maatschappij die verkrachting, en dreigen met verkrachting, gebruikt om vrouwen bang en klein te houden. Verkrachting was een wapen van de patriarchie. Eigenlijk verkrachtte een man niet een vrouw, maar verkrachtte de patriarchie bij elke verkrachting die gebeurt alle vrouwen. Je moest het niet zien als iets persoonlijks, elke verkrachting was een maatschappelijk statement.

Een reden die die schrijvers soms gebruiken als argument, is dat verkrachting geen seks kan zijn, want alle verkrachters kunnen op andere manieren aan seks komen. Vaak hebben ze een relatie, en dat moet volgens de radfems en iedereen die in het relatiedenken zit altijd maar genoeg zijn, maar ook mannen die niet een relatie hebben doen het niet voor de seks. Want er zijn toch hoeren waar hij het zou kunnen krijgen? En vervolgens wordt het geen-seks-wel-geweld argument gebruikt om te zeggen dat wij niet helpen tegen verkrachting. Het slaat echt alles, maar het is echt waar!

Dat soortvan filosofie werd toen makkelijk serieus genomen, want feminisme was toen net heel radicaal geworden, en het wordt nu nog steeds geloofd. Niet omdat mensen weten wat erachterzit, maar juist omdat mensen níét weten wat erachterzit. Het komt van onderzoek, en van feminisme, dus dat komt van "de goeien." Jammer dat mensen zo onkritisch kunnen zijn. Want het ligt eigenlijk wel voor de hand.

Verkrachters doen het meestal omdat ze zichzelf hebben wijsgemaakt dat ze het mogen. En ze mogen het omdat ze zichzelf aanpraten dat wat hen wordt aangedaan, erger is dan wat ze mij aandoen. En dat is meestal gewoon dezelfde zielige fabeltjes die al die sukkels gebruiken die zich iets aangedaan voelen omdat je niet met ze wil neuken. Het komt uit frustratie. Seksuele frustratie, en de frustratie dat ze niet kunnen krijgen wat ze willen.

We praten mannen aan dat betalen voor seks een vernedering is. De verkrachters willen dus niet betalen voor seks, want dat vinden ze niet eerlijk. Niemand wil gratis met ze, of ze missen er iets aan, of ze zijn gewoon echt gek, of ze zijn boos en willen dat zo uiten. Maar ze zijn allemaal gewoon geil en gefrustreerd, en daar doen ze het om. Hier kan ik nog wel paragraaf na paragraaf doorgaan op alle details, maar ik denk dat dit genoeg moet zijn voor het kernidee.

Prostitutie is een systeem waarin de vrouw geen keus heeft, dus wordt verkracht
Deze zal je in Nederland nog niet vaak horen. Maar in het buitenland, vooral Amerika, waar toch ongezien heel veel van onze politieke motivaties voor onze politici vandaankomen, is het iets wat telkens tevoorschijn komt. Daar heb je een hele radfem subcultuur waar we hier nu nog te nuchter voor zijn. Het wordt nu al wel gezegd door verbiedertjes onderling, dus ik zet hem er maar bij.

De media geven al jaren bijna alleen negatieve berichten over prostitutie. Het beeld dat mensen zelf hadden, door hun eigen ervaringen, en door logisch na te denken, is er flink door weggespoeld. Er wordt nu geloofd aan de rare denkbeelden die door de verbiedertjes elke keer weer in de pers worden gezet. En daar hoort bij dat mensen zijn gaan geloven dat we passieve poppen zijn zonder eigen keuzes.

Om deze uitspraak te geloven moet je geloven dat prostitutie betekent dat je geen keus hebt, en ook dat dat dus hetzelfde is als verkrachting. Die twee dingen zijn allebei niet waar. Verkrachting is verkrachting, en dat betekent iets anders dan je werk met lange tanden doen. Gedwongen prostitutie kàn verkrachting wòrden, maar het is wel heel makkelijk gedacht om dat maar meteen hetzelfde te noemen. Want dat is het niet meteen, niet vanaf de kant van de hoer, maar ook vooràl niet vanaf de kant van de klant.

Het tweede is het idiote idee dat je alleen gaat hoeren als je geen keus hebt. Ik ken langzaamaan vanalles in de hoerenwereld. Ik kan geen conclusies trekken van wie contact met mij zoekt, dat heeft mijn statistiekmannetje me uitgelegd, maar ik heb wèl heel veel meiden leren kennen in het werk, en heel veel meiden opgezocht voor mijn onderzoek naar dwang. Ik weet wel wat er speelt. Ik begrijp het werk van binnenuit. We hebben wèl keus.

We hebben keus om het werk wel of niet te doen. Je wordt veel vaker het werk ùìtgedwongen, dan erìn. Ze zeggen soms dat je geen keus hebt omdat het het werk is waar je met jouw opleiding nog het meeste in kan verdienen, maar dan is iedereen met een specialistische opleiding dus een dwangarbeider. En binnen het werk kan je altijd een andere plek vinden om het ànders te doen, of om het niet met die klant te doen. Je bent altijd eigen baas, behalve in de hele zeldzame echte dwanggevallen.

Dat idiote idee komt weer uit het denkbeeld. Ik weet dat ik er telkens weer naar verwijs, maar het is iets wat je bij iedere stap op het hoerenpad weer tegenkomt. Het past niet in het denkbeeld om te geloven dat we zelf beslissen, dat we het zelf accepteren, dat we het zelf een goeie keus vinden, en dat we het zelf graag doen. En daarom moeten wij maar aanpassen aan hun denkbeeld.

De samenleving moet veranderen om verkrachting tegen te gaan, dus geen prostitutie meer
Veel mensen, en vooral binnen de feministische beweging, geloven dat seks vooral aangeleerd gedrag is. Er zit genoeg aangeleerds aan seks, maar dat is allemaal juist de ingewikkelde toestanden waar mensen vanaf zouden moeten. En daar zitten niet de dingen tussen die de feministen weg zouden willen hebben. Die hebben meestal juist problemen met wat is aangeboren, en waar mensen dus ondanks alles maar niet vanafkomen.

Als je zo denkt als die mensen, kan je dus denken dat als we maar met zijn allen doen alsof er geen dingen kunnen die we verkeerd vinden, dat iedereen daar dan wel aan mee gaat doen. En ze vinden seks eng, dus dat moet allemaal maar heel voorzichtig en zacht en binnen het relatiedenken. Prostitutie past niet in hun plaatje, en wij moeten dus maar weg. Ik vind dat een hele nare manier om te denken.

Het is eigenlijk gewoon een andere vorm om te denken dat prostitutie van vrouwen koopwaar maakt. Daar heb ik eerder al een stukje aan besteed, dus daar ga ik niet nog een keer uitgebreid opin. Als ik blijf uitleggen hou ik nooit meer op. Lees het hier maar na, daar zijn mijn "antwoord op" stukjes juist voor!

Je kan er niets aan doen
Deze heeft eigenlijk niet direct met prostitutie te maken, dus misschien vind je het raar dat ik hem ertussenzet, maar ik kan me hier erg boos over maken. Het gaat er namelijk over dat je veel slecht advies krijgt over hoe je met een verkrachter om moet gaan, en dat komt vooral door al die rare feministische ideeën die hierboven staan uitgelegd. Op deze manier maak je meiden hulpelozer.

Als je er een zwart-wit-plaatje van maakt, waarbij je het laat lijken alsof het allemaal simpeler en overzichtelijker is dan het is, dan zorg je voor misverstanden over wat er gebeurt, als een meid wat overkomt. Een belangrijk stuk van weerbaar zijn is weten dat je wat kan doen, en wat er realistisch is om te kunnen verwachten wat je kan doen. Leer je vrouwen dat je níéts kan doen aan verkrachting, dan ondermijn je ze gewoon.

Vertel je ze de verhalen waarin de verkrachting niet kan worden gestopt, dan geef je ze ook niet mee wat je wèl allemaal kan doen. En dat is eigenlijk best veel. Je hoeft een verkrachter niet dood te schoppen, de meeste weten eigenlijk niet wat ze aan het doen zijn, en de rest is wel klaar met hun poging als ze afgegeild zijn omdat jij de sfeer voor ze hebt verpest. Dat moeten we meiden leren, inplaatsvan blèren dat dat "victim blaming" is.

Met leuzen als "Nee is nee" laat je het ooknog eens overlopen in de seksuele dynamiek die mensen toch al zo slecht begrijpen. Als je het meteen naar verkrachting sleept als een vent niet meteen afhaakt bij je eerste "nee" heb je zóveel onschuldige dingen gecriminaliseerd. Er is een groot verschil tussen "Nee joh, hihi!" en "Nee, ga weg, engerd!" en dat is lang niet altijd zo duidelijk te herkennen.

Het is ook veel ingewikkelder. Je kan niet doen alsof communicatie tijdens seks altijd duidelijk gaat zijn. We zeggen om heel veel redenen nee, en heel vaak terwijl we juist het omgekeerde willen. Dat gaat niet eens expres, zo gaan die dingen nou eenmaal. Dat zit in mannen en vrouwen, al die dubbelzinnigheid, dat uitdagen, dat duwen en forceren, dat zit in onze natuur, en dat proberen we er dan met jaren opvoeding uit te drammen, en dat is eigenlijk geen goed idee.

Je kan best wat doen, maar je kan nooit zeker zijn dat je het kan voorkomen. En het is in èlk geval nóóít jouw schuld. Als een vent niet op je hints of je woorden reageert, dan is hij niet meteen een verkrachter. Een botte lul zijn is nog geen verkrachting. En ook als je niets hebt gedaan om hem van je af te krijgen is het nog steeds niet jouw schuld dat het is gebeurd. Maar dan is hij ook geen verkrachter.

Vrijwilligheid in seks is meestal duidelijk, maar vaakgenoeg ook helemaal niet. En daar moeten we rekening mee houden, inplaatsvan alles op een grote hoop van verkrachting vegen, want anders maak je van puur natuurlijke neigingen van mannen èn vrouwen hetzelfde als van een smerige misdaad. Dat is minder simpel, en het maakt het minder makkelijk om te kunnen gillen dat je ertégen bent, maar dan accepteer je de realiteit maar gewoon een keer.

Als je moet worden betaald wil je het eigenlijk niet, en is het dus verkrachting
In Nederland hoor je deze niet zo expliciet als in het kopje, maar hij zit wel verpakt in de hele populaire uitspraken over economische dwang, en dat je onze keus eigenlijk geen keus kan noemen omdat er altijd wel wat achterzit. De verbiedertjes vinden deze echt geweldig. En een vrouw die dus éígenlijk niet wil, wordt éígenlijk verkracht.

Die mensen doen dan weer niet alsof een schoonmaker éígenlijk ontvoerd wordt als hij langskomt, dat een winkelier éígenlijk bestolen wordt als hij wat verkoopt, dat een stratenmaker éígenlijk dwangarbeid doet als hij werkt, of dat een vrouw éígenlijk een slaaf wordt als ze trouwt. Dan is geld weer wèl een prima motivatie. Maar niet bij sekswerk, want dan vinden ze het wel makkelijk om te doen alsof het een misdaad is.

Een hoer bepaalt zelf wat ze een goeie reden vindt voor seks, en hoe duur dat moet zijn. Dat is al meer dan de meeste mensen daaraan denken. Een verkrachting is als je géén seks wil, maar iemand dat ondanks dat wel met je dóét. Als je daar het verschil niet tussen kan zien ben je knettergek, en als je daar het verschil niet tussen wìl zien, ben je een gore schijnheilige stiekemerd.

We hebben meer bewustwordingscampagnes nodig
Zoals die bewustwordingscampagnes nu zijn hebben we ze helemaal niet nodig. Ze verspreiden alleenmaar onzin. Het prikkelt mensen alleenmaar om te voldoen aan het stereotype, het geeft meiden het idee dat ze machteloos slachtoffer worden, al die dingen waar ik hier al over heb geschreven. En alleenmaar om de slachtoffercultus te voeden. Als we een samenleving willen hebben waarin vrouwen hun eigen seksualiteit veilig kunnen hebben, hebben we eerder nodig dat ze daar zelf eens beschikking over krijgen, inplaatsvan telkens waarschuwingen en regeltjes.

Ik zou nog wel pagina na pagina door kunnen gaan, maar weet je, ik ben wel klaar met dit onderwerp.