Dit stukje had ik voor donderdag geschreven, maar toch maar weggedaan. Ik vind mezelf zo klinken als een plaat die is blijven hangen. Het is telkens maar hetzelfde gevoel bij het schrijven. Een vermenging van ongeloof dat mensen zo dom kunnen zijn, verdriet dat mensen zo vals kunnen zijn, en boosheid dat niemand er doorheen prikt die daar de verantwoordelijkheid voor heeft. Dan voel ik me alsof ik telkens hetzelfde stukje schrijf. En nou is het ooknog een monsterlijk groot stukje geworden.
Eigenlijk ben ik al heel lang van plan om commentaar te geven op nieuws over "successen" bij de "bestrijding van mensenhandel." Je vindt best vaak in de krant stukjes over mannen die voor brute uitbuiting en gedwongen prostitutie worden opgepakt. Ik krijg daar natuurlijk de roddels over te horen, maar het OM is tegenwoordig erg zuinig met informatie, en de vonnissen komen pas beschikbaar als niemand meer geïnteresseerd is. Als ze al worden gepubliceerd.
Dat lukt dus maar niet. Ik moet wel met goeie informatie komen, als ik roddels ga verspreiden kan je niet op me bouwen. Mensen geloven toch al liever politie en justitie, dus ik moet wel met wat goeds komen om daartegenin te kunnen gaan. Ik moet het nu nog maar houden bij wijzen naar een verhaaltje van Omroep Brabant. Als je mijn pooierstukken hebt gelezen, dan moet je maar eens goed luisteren naar hoe die mensen praten over die zaak, en kijken wat je er dàn van denkt.
Onbetaalbaar
Ze moeten wel hele goeie connecties hebben bij onbetaalbaar.nl, of hele diepe zakken, want zoveel pers-aandacht als ze krijgen moet onbetaalbaar zijn. Het blijft maar komen, en zonderdat ze met wat nieuws hoeven te komen. Ik heb geluisterd naar het interview onderaan deze pagina, en eerlijk gezegd denk ik dat het na het aanhalen van Al-Jazeera best snel bergaf gaat.
Ze zitten nu op negentienduizend handtekeningen, en een poos geleden was het nog zeventienduizend. Maar volgens mijn statistiekmannetje betekent dat niet dat ik erop moet rekenen dat ze het met elke publicatie zo zullen doorgaan met scoren. En als ze niet beter kunnen bedenken dan dingen als "er zit altijd een verhaal achter beginnen met prostitutie" of "Je wil het niet voor je dochter" heb ik mijn antwoorden voor die stukken tenminste al klaar.
Die meiden ergeren me niet alleen met hoe ze proberen om ons onze rechten af te pakken, maar ook met hoe ze worden behandeld alsof hun bizarre beoordelingen van onze motivaties komen door echt onderzoek. Ze worden behandeld als deskundigen, ookal weten ze nergens wat vanaf. Ze brengen verbiedertjesmythes in elk stuk wat ze in de kranten krijgen, en er komt geen woord van kritiek over. Behalve van mij, en ik kan niet zo snel uitleg schrijven als dat zij kunnen liegen.
Brief over Second Love
Voor wie het niet wist, Second Love is een zoekertjeswebsite waar je een neukertje buiten je relatie kan vinden. Vooral veel mannen die graag eens wat anders willen. De EO zit er maar mee in zijn maag, en heeft ook wel erover gepraat op de publieke zenders. Naar aanleiding daarvan stuurde een vrouw een brief over haar ervaring, en de EO heeft die online gezet. Dat is wel interessant lezen.
Goed, dit is geen belangrijk nieuws. Maar ik vind het mooi om te zien hoe ze helemaal eroverheenkijken dat die vrouw hier verontwaardigd is dat haar man opstapt, ookal geeft ze aan dat ze het niet kon opbrengen om hem zich een man te laten voelen. Ze vond dat hij maar verplicht was om in hun verlepte huwelijk te blijven. Dat hoor ik zovaak als hoer. En weet je? Als die vent naar de hoeren ging in plaats van Second Love, was hun huwelijk nog samen, en wist zij van niets.
Je ziet dat zij het ziet als een soulmate, en dat hij dat duidelijk niet zo voelde. Anders gaat hij er niet vandoor natuurlijk. Zij vertelt dat die andere vrouw tegen hem opkijkt. Dat hoort ook gewoon in een goede relatie. Je kijkt allebei tegen elkaar op. Dat is gewoon respect. Als je dat niet hebt, en hem gewoon voor lief neemt, dan doe jij je werk niet in de relatie. Je ziet dan je vent als een huisgenoot, niet als je man. En daar gaat het van stuk, niet van een website.
Second Love bracht inderdaad spanning en creativiteit in dat huwelijk. Jammer dat de briefschrijfster niet bereid was om daaraan mee te doen. Dan kom je toch wel opeens in contrast te staan, en dan weet die man dat als hij voor jou kiest, dat stuk van zijn leven voor altijd saai en zielloos zal zijn. Ik neem het hem echt niet kwalijk dat hij er dan vandoorgaat. Ik hoop dat zijn kinderen hem mogen blijven zien.
Utrecht
Ik kijk anders aan tegen Utrecht dan de meeste van mijn lezers, en heel anders dan de meeste van mijn e-mailers. Je ziet toch dat de meeste betrokkenen ertegenaankijken als iets wat over de hele hoererij gaat, en iets wat ik me erg aan zou moeten trekken. Maar ik kijk daar toch anders naar. Utrecht was een "pilot," een project dat moest bewijzen dat de Utrechtse aanpak ging werken. En het is een complete mislukking.
In Utrecht hebben een hoop meiden hun bedje gespreid door met de overheid aan te pappen. Dan wezen ze op de vrije meiden, en zeiden dat de overheid daar maar moest gaan handhaven, want zij waren de nette meisjes. Ze lieten zich als vee registreren, en werden gewillig gebruikt om te laten zien dat hoertjes maar netjes aan moesten passen. En natuurlijk word je dan genaaid na enkele jaren, want de overheid naait je altijd.
Nu doen ze zielig, maar eerlijk gezegd heb ik geen medelijden. Goed, er zullen er ook best tussen hebben gezeten die beter waren, en die een andere insteek hadden, maar die zie ik niet. Ik zie wel dat er zich vrouwen hebben laten gebruiken door de overheid om de rest van ons in de zeik te zetten. En die doen dat nog steeds nou dat hun Zandpad dicht is, door hun eigen geliefde overheid.
Er zijn dus mensen die wel terecht opmerken dat ik niet alle Utrechtse meiden over één kam moet scheren. Goed, ik wil wel accepteren dat ik het te bitter, en te persoonlijk zie. Maar ik heb niet voor niets een poll rechts in beeld staan om te kijken of ik nou te streng ben over de Utrechtse meiden. Ik twijfel wel, want de Schrift leert me om vergevend te zijn, maar intussen blijven ze wel tegen de vrije meiden vechten.
Nou ja, Utrecht blijft een vreemde zaak. Wat eerst niet kon, dat is nu de enige optie, en dat er opeens wèl een klein aantal tijdelijke ramen kan komen is ook een verrassing, want dat is eerder bij hoog en bij laag ontkend. Zelfs de Utrechtse politiek begint het op te vallen. Jan van Zanen moet zich nog bewijzen, maar wat hij zegt is in ieder geval al beter dan wat Aleid Wolfsen zei. Ik denk wel dat hij het meent, want de CU is boos.
Het blijft een gefaald project. En het blijft gemodder, en het blijft voorspelbaar draaien van de politiek. Als dit de laatste draai is, en deze plannen er ècht van komen, dan heeft van Zanen een excuus van me tegoed, want ik zie er nog wel meer gedraai van komen. Maar ik moet toegeven, ook wat eerlijkheid aangaat, is van Zanen een grote verbetering boven Wolfsen. Hij heeft een boekje opengedaan over de geheime bestuurs/politienota, waar alles door dicht is gegaan.
Aleid deed altijd alsof er veel meer en ergers aan de hand was dan die zwangerschap en dat gebroken been. Maar dat zijn toch echt weer de belangrijkste punten die ze hebben. En intussen is ooknog duidelijk dat die twee dingen bij één meid voorkwamen, die op zijn zachtst gezegd nogal labiel is. Bovendien is de motivatie daarvoor natuurlijk vooral dat de gemeente je verplicht om lange blokken tijd te huren, en je niet van je contract afkan. Het is ook duidelijk geworden, dat niet alleen de grondontwikkeling een motief was, maar dat dat ooknog speelde voordat dit hele theater begon.
Voor de rest is het beweringen van zakendoen met pooiers, huisvesting voor iemand helpen vinden, sleutelgeld en andere vergunningmelkerij, tattoos en blauwe plekken hebben, want bij hoeren is dat teken van mensenhandel, en mochten vrouwen niet blijven werken als ze naar de politie stapten. Die laatste is ook mooi, want door laten werken als er verdenkingen zijn was dus óók verboden.
Ik hoef mijn oordeel nog niet aan te passen. Pas als er echt weer wat gebeurt, en de eerste meiden achter de ramen zitten, zal ik toegeven dat er maar een spatje eerlijkheid inzit. En zelfs als dat gebeurt, is alsnog een jaaropbrengst en een klantenkring van elke hoer in Utrecht gestolen, om niets. Wat dat betreft heeft de overheid hier al heel goed laten zien hoe onbetrouwbaar en meedogenloos ze met ons omgaan. De les is duidelijk.
Prostitutiemuseum
Op de Wallen is er een museum geopend over de prostitutie daar. Dat heeft flink stof laten opwaaien. Daar moet ik dus wel commentaar op geven, ookal had ik het eigenlijk anders niet de moeite waard gevonden. Het PIC heeft al een mini-museum, en Mariska Majoor vertrouw ik er toch meer mee dan dat team wat het nieuwe ding heeft gemaakt. En zij heeft tenminste meer achtergrond, en geeft meer informatie.
Het is entertainment met een belerend kantje. Ik ben er zelf geweest, en ik heb twee e-mails van bezoekers gehad. Eigenlijk had ik niet hoeven gaan, want er is helemaal niets dat niet al uitgebreid gefilmd en gefotografeerd is. Het museum is heel klein. De lobby is waar je je kaartje koopt, en kijkt naar een vrouw in lingerie die "verleidelijk" danst. "Dat is geen echte hoer hoor, dat is een danseres" word je gerustgesteld.
Daarna kom je in een minibioscoop. Daar draait een herhalend filmpje waar je portretjes krijgt van mensen die broodjes, TL-buizen, cosmetica en koffie aan de hoeren verkopen. We zien twee hoeren, de ene een chagrijnig meisje dat ongeïnteresseerd haar peeskamer "schoonmaakt," en natuurlijk weer Josje. Die krijgt in haar peeskamer bezoek van een kind, en dat vond ik een vreemde wending. Die werd ook niet uitgelegd. Is dat haar dochter? Ik zat te wachten op Lina, maar die kwam niet.
Je komt daarna op de trap. In de draai van de trap staan drie paspoppen met fetish/lingerie aan. Daar hoort een bordje bij dat hoeren altijd voorop hebben gelopen met erotische mode. Dat is waar, als je in de aanloop werkt moet je eruitspringen. En als het bij hoeren populair is, komt het ook in porno, en als het in de porno komt kopen mannen het voor hun vrouw. Maar wat proberen ze eigenlijk te zeggen? Ik begrijp het niet. Een bezoeker die me mailde had het erover dat hoeren kennelijk met mode verweven zijn. Tja.
Langs de trap hangen foto's van meiden van tientallen jaren geleden. Dat vond ik wel aardig. Je kan zien hoe anders die zich konden gedragen. Maar volgens mij ben ik de enige die dat ziet. Het gaat er vooral om dat mannen tegenwoordig denken dat ze het ene leuk vinden, maar eigenlijk voor het andere gaan. En dat was vroeger veel minder zo. Maar daar gaat het museum niet opin. Bovendien denk ik dat het daar ook niet voor hangt.
Bovenaan de trap is een raam. Daar kan je op de kruk gaan zitten. Het is een grote vitrine, eigenlijk veelte groot, en je wordt er niet zo bekeken als in de stegen, waar het echte werk zit. Dat doen ze iets later beter. Dit is meer voor de thrillseekers die lekker gek willen doen achter zo'n raam. En ik denk dat dat de aantrekking van het hele museum is, het PIC doet dat al langer.
Je komt daarna in een peeskamer. Daar fronste ik mijn wenkbrauwen al wat meer. Niet alleen vanwege het verhaal van een Poolse, dat op de spiegel boven het bed zit geplakt, en het oude riedeltje over dwang en geen geld overhouden van haar mega-omzet afdraait, maar ook omdat ze het expres viezig hebben gemaakt. En die teddybeer is weer zo'n tranentrekker. Er zijn veel meiden die hun kamer meiderig aankleden, maar niet op deze manier. Dit is gewoon akelig voor het effect.
Daarna komen we in een luxe bordeelkamer. Dat zeggen ze in ieder geval. Het is meer een verlopen bordeelkamer. Luxe bordelen zijn beter onderhouden, schoner, strakker en mooier. Het is weer expres groezeliger gemaakt dan echt klopt. Het bed is ook van te slechte kwaliteit, de verlichting is slecht gedaan, het ademt amateurisme. Hier hebben we een verhaaltje van een meid dat het niet erg vindt om haar werk te doen, en er soms zelfs plezier aan heeft.
Volgende kamer, de BDSM kamer. Daar is een kruis, een rubber sling, en een zijkamertje met puntjesschuim op de muren en twee handketenen aan het plafond. En een korte opmerking dat veel meiden zich specialiseren. In de achtergrond heb je het geluid van een kreunende man. Er is ook nog een bordje over electro, maar dat maakt het niet duidelijker hoe dat hier nou gaat.
Hierna begint het beleren pas echt. Er volgt een kamertje met geboden om je aan te houden als je de hoeren bezoekt. Daar heb ik niets tegen, maar inplaatsvan de èchte problemen aan te stippen, gaan ze hier alleen maar met het vingertje naar de klanten zwaaien. Er is een installatie die de ramen in een steeg verbeeldt. Daar zie je klanten keurend naar je kijken, en af en toe een tuffende buitenlander.
Ze laten niet zien hoe groepjes toeristen foto's van je komen nemen. Ze laten niet zien hoe laveloze Engelse toeristen naar je gaan staan schreeuwen en je raam swaffelen. Ze laten niet de oudere toeristen zien die je geschokt en afkeurend aankijken met een handje voor hun mond, en langzaam verder schuifelen. Zogenaamd wordt hier dan de toerist opgevoed, maar alleen de keurende klant wordt te kijk gezet. En daar sta je nou net voor achter het raam!
In kleine vitrines in de muur zie je persoonlijke dingen liggen die klanten zijn vergeten. Ik heb daar ook ooit eens over geschreven. Het zijn kleine dingen, vooral persoonlijk, waardoor het waarde heeft. Dat ze iemands portemonnee zo neerleggen dat zijn pasfoto op een pasje te zien is, vind ik alleen wel erg naar. Dat is gewoon gemeen, dat hadden ze niet zo hoeven doen.
Een kamer is helemaal toegewijd aan het filmpje van Stopthetraffik. Die heb ik al uitgebreid behandeld. Het wordt hier zonder het kleinste beetje kritiek tentoongesteld. In het gidsboekje kom je ook geen kritische noot tegen over het hele mensenhandelverhaal. Daar zeggen ze zelfs dat de meeste meiden slachtoffers zijn. Met de stem van Geisha is dat wel een hele grote fout.
Wat ik het hoogtepunt van het hele museum vond, was de muur met bekentenissen. Niet vanwege de geile verhaaltjes, daar hangt de muur bijna vol mee, maar omdat er ook een paar kritische noten tussenzaten. Het gaf me moed. Die waren alleen wel natuurlijk weer van de hoeren zelf. Jammer dat de hoerenlopers hun meisje minder geloven dan de TV. Je kan zelf je verhaal ook doen, maar ik heb dat toch maar gelaten.
Het enige wat na deze kamer nog over is in het museum, is de "informatiekamer" waar je op een tablet een quiz kan doen over nogal twijfelachtige cijfers over de Wallen die worden uitgelegd door Ilonka Stakelborough van Geisha, die bijvoorbeeld beweert dat een bezoekje Wallen zes minuten duurt. Ik heb het nog nooit zo kort gemaakt toen ik daar stond. Ik wil wel weten wie dat meemaakt. Dan een lampjeskaart van het Wallengebied. Daarna is het over en uit.
Ik vond het niet de zeven Euro vijftig waard. Ik miste nogal wat. Waar is het keukentje of het kantoortje? Dat was informatiever geweest, iedereen weet wel hoe een raam eruitziet, en die peeskamers waren niet echt verhelderend. En die installatie waar je uitkijkt naar de straat had wel wat meer toeristen mogen laten zien. Dat is juist wat de Wallen de Wallen maakt. Je ziet honderd toeristen voor elke keurende klant voorbijlopen.
En een installatie van een zedengluiperd die je uit zit te vragen over alles wat ze doen, bijvoorbeeld of je bij je vriend wel klaarkomt, hoe je omgaat met ongesteld zijn, wie condooms voor je koopt, of je daar bonnetjes van hebt, en aan het eind zegt dat hij je een mensenhandelgevalletje vindt omdat je niet genoeg meewerkt, dat zou ook niet hebben mogen missen. Maar toch zal je die niet vinden.
Waarom is er geen razzia-kamer? Waar je kan zien hoe zo'n razzia voor jou eruitziet? Of een groot taartdiagram aan de muur, waar je kan zien hoeveel van jouw geld naar de belasting, de exploitant, de gemeente en leges voor verplichte diensten gaat? Ze mogen van mij ook zó mijn interaktieve spel overnemen om mensen zelf te laten kijken hoe hun keuzes uit zouden pakken. Dat zit er ook niet bij.
Het is flink in het nieuws geweest. Als je een filmpje wil kijken, is deze van RTV Noord Holland het beste. Niet alleen omdat ze het meest ingaan op wat er gebeurt, maar ook omdat je kan zien wat de zusjes Fokkens over het werk zeggen als er niet zoveel in de film wordt geknipt.
Als je echt wil weten hoe het inelkaarzit, dan neem je dat tientje voor entree, want die zeven vijftig van nu is introductiekorting, en ga je daarmee naar een hoer en vraag je om een vlugge rondleiding. Er zijn er die dat nu al gratis doen als je lief bent, dus voor een tientje heeft zij er ooknog wat aan. Dan zie je èchte realiteit, en dat is toch anders dan het museum.
Je kan ook naar dit stukje boosmaakradio kijken en luisteren. Hier heb je Rob Oudkerk, die wachtte tot zijn heroïnehoertje lekker ziek was om de prijs omlaag te pingelen, het levende voorbeeld van links lullen en rechts zak legen, die schijnheilig doet over dat het museum niet èrg genoeg is. Als een echte PvdA'er is het vooral reetlikken aan van der Laan en de PvdA in een goed licht zetten.
De andere deelnemers in het debat zijn een PvdA-politica die blij is dat de prostitutie goed zwart wordt afgebeeld, een Christenunie-figuur die natuurlijk hetzelfde doet, en Merel van Groningen, die een professioneel slachtoffer is die goed boert in het voorlichtingscircuit, dus je kan wel raden welke kant het verhaal opgaat. Het is opbieden wie het het ergste vindt. Ilonka is de enige die niet rabiaat anti-prostitutie is, en die helpt de mythe nog een stukje verder.
Eerst was ik van plan om op de "argumenten" in te gaan, maar dit wordt al veeltelang, en ik heb alles al een keer eerder behandeld. Het is allemaal heel duidelijk, en heel dom. En als je dat niet ziet, heb je niet genoeg in mijn blog gelezen. Ik schrijf het niet voor niets. Als er dingen echt overtuigend zijn in wat je hoort in dat programma, moet je dat maar in de reacties zetten, dan komt er nogweleens een stukje over.
Ik snap echt niet dat de media telkens maar doen alsof er te weinig over mensenhandel wordt gepraat, en teveel positiefs over de prostitutie is. Zelfs tijdens periodes dat er alléén maar negativiteit is, herhalen ze dat nog. Ga maareens Google News in, en typ maar eens wat in, en ga maar tellen. We krijgen alleenmaar negativiteit via de massamedia, en het is zoveel geworden dat iedereen het gelooft omdat het teveel moeite is geworden om er anders over te denken.
De makers van het museum zijn een raar stel. Je hebt Melcher, de baas, die prostitutie zwartgallig veld vindt, en wil dat het schrijnt. Er is namens de gemeente Amsterdam aan meegewerkt door Yolanda van Doeveren, die zegt dat ze vooral een normaal vak wil maken van prostitutie, maar dat wel vooral doet door rechten van hoeren te schenden. Daar haalt ze geen resultaten mee, trouwens. En Ilonka van Geisha, die sinds vandaag geen koppeling meer op mijn blog heeft.
Ik ben klaar met haar en Geisha. Ze heeft haar kop in de subsidiestrop gestoken, en zegt helemaal niets meer wat de gemeente en de overheid niet uitkomt. Ze zegt dat ze opkomt voor ons, maar intussen bevestigt ze alleen maar de hele mensenhandelmythe. Dat is nou al maanden zo, en ik kom echt niets van haar tegen waar ik het nog mee eens kan zijn. Lekker soort voorvechter ben je als je het grote probleem groter maakt, en de kleine problemen te zacht aanpakt.
Ja, ik weet dat ze verkeerd is geciteerd door het NRC, maar ze heeft in andere media ook niet echt bijgedragen. Door telkens te beginnen met dat ze ècht weet dat het héél erg is allemaal, en niemand weet beter dan zij dat het héél erg is met dwang enzo, maar... zet ze ons iedere keer weer neer als slachtoffers, en dat is waar alle problemen vandaankomen. Ze wil niet veranderen, dus ik sta daar niet meer achter.
En dat ze verkeerd is geciteerd weet ik alleenmaar omdat op Hookers een moderator de moeite heeft genomen om haar persoonlijk te vragen hoe het zat. Want ze neemt zelfs niet de moeite het op haar éígen website recht te zetten. Dan kan ik haar echt niet meer serieus nemen, met alle goeie bedoelingen die ze misschien heeft. Ik heb altijd al moeite gehad met haar aanpak, maar nu is het echt over voor mij.
Als je nog meer over het prostitutiemuseum wil bekijken, hier heb je dan wat koppelingen:
Man bijt hond
Nu.nl
Parool.
Nieuwsredactie
Washington Post
BBC
Radio 538
Napnieuws
Elsevier, met die Nehme weer
AT5
Natuurlijk is er wel meer te vertellen, maar ik denk dat jullie wel goed moe zijn na al mijn gezeik. Dus even in het kort nog twee dingetjes, de politie doet op zijn website alsof de WRP met terugwerkende kracht tot het jaar 2000 is ingevoerd, en ik heb iemand nodig die hiernaartoe gaat om verslag te doen!
zaterdag 15 februari 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Jammer van die opmerkingen over de vrouw die een brief naar Second Love heeft geschreven.
Die man heeft ooit beloofd om zijn vrouw trouw te blijven tot de dood. Die belofte heeft hij verbroken en bovendien heeft hij heel vaak tegen haar gelogen. Hij is dus gewoon een lul.
Over de inhoud van de relatie weten we niets. Misschien lag ze wel elke dag met een balletje in haar mond op hem te wachten? Maar heeft dat gewoon niets uitgemaakt? Wat heeft die man eigenlijk zelf gedaan om binnen zijn relatie meer passie te krijgen?
Ik vind het soms wel afbreuk doen aan de kracht van je argumenten dat je zo'n negatief beeld over vrouwen lijkt te hebben.
Bijvoorbeeld ook over slachtoffers van loverboys: die bestaan eigenlijk niet en de meiden die slachtoffers zeggen te zijn, zijn gewoon aandachtlijers, fantasten en gewetenloze krengen. Het wil er bij mij gewoon niet in dat er grootschalig leugens worden verkocht (en geslikt) als het om deze vorm van misdaad gaat. Bijv. Maria Mosterd werd ook snel genoeg ontmaskerd.
Mannen zijn niet zo leuk en onschuldig als ze zich voordoen. Je hebt denk ik te vaak de verhalen van je klanten geloofd.
andersom. Te weinig seks is een reden om je partner in de steek te laten. Zielig hoor voor die man, dat hij zo weinig seks heeft gekregen. Soms worden vrouwen ziek en krijgen ze kanker, daar worden ze ook wel minder leuk van natuurlijk. Vergeleken met vrouwen laten mannen hun partner 6x zo vaak in de steek als deze kanker krijgt. Het hoeft geen kanker te zijn trouwens. In mijn omgeving ken ik de verhalen van vrouwen die zijn gedumpt vanwege hun ziekte. Heb je nog geluk als je alleen maar vanwege de seks wordt gedumpt.
Dus Rob Oudkerk heeft een heroïnehoer gedwongen haar (belachelijk lage) tarief te verlagen. Over gedwongen prostitutie gesproken. Wat een schoft!!!
Dit is geen museum, want daar hoort o.a. correcte info gegeven te worden. Dit stigmatiserende zogenaamde museum is met medewerking en financien van de gemeente zo ranzig mogelijk opgezet om de prostitutie wederom in een zo kwaad mogelijk daglicht te stellen.
Alle sekswerkers zijn zielig, en gedwongen, althans dat wil men ons doen geloven en de werkomgeving is zo smerig mogelijk tentoongesteld.
Veel waarheden worden niet vermeld, maar onwaarheden worden wel als waarheid gebracht. Mariska Majoor had al veel eerder een 'museum', en veel correcter dan deze klunzige uiting, maar dat idee moest ingepikt worden want de gemeente had daar geen vat op.
Geisha doet alsof zij nu als enige de prostitutie-(wereld) kan en mag vertegenwoordigen maar zij is slechts de vetegenwoordiger, of beter gezegd de marionet van de gemeente en die wil maar een ding: de prostitutie zoveel mogelijk dwarsbomen en uitbannen.
Een reactie posten