Het andere loverboymeisje

Het eerste stukje van 2014 wordt maar meteen een controversiële denk ik. En weer een lange, ook. Ik begin een beetje mijn serie over pooiers en loverboys rond te maken, en ik weet dat die dingen altijd veel makkelijker te begrijpen zijn met een anekdote tussendoor. Ik heb zelf nooit zoveel te maken gehad met het hele loverboy-fenomeen, maar alletwee de keren dat ik wel iets tegenkwam dat wel daarop leek, heb ik me er wel mee bemoeid.

In een eerder stukje schreef ik aleens over een loverboymeisje. Een meid met romantische ideeën over een pooiertype. Dat stukje was lekker makkelijk, omdat ik nietzoveel uit te leggen had. Het was precies passend in het idee over hoe het werkt met loverboys, en ik vond het dus ook makkelijk te "begrijpen" en op te schrijven. Na mijn stukjes over pooiers van de laatste tijd kijk ik er wel iets anders naar.

En ik had in dat stukje ookal geschreven dat ik nog een ander gevalletje wist. En dat ik daar helemaal nietzo zeker van was. En daar zou nog weleens een stukje over komen. Dat stukje komt hier. Het wordt een stukje over de indrukken die ik van haar kreeg, want ik weet natuurlijk niet alles van haar verhaal, maar als je stukje bij stukje legt komt er toch wel een plaatje tevoorschijn. Kijk er zelf maareens naar.

Dit verhaal is oud, het is van jaren geleden toen ik nog in de clubs werkte. Ik wist nog veel minder, en na deze meid heb ik me altijd veel minder ingelaten met de meiden die zich zo gedroegen. Daar heb ik wel weer dingen aan gemist, heb ik de laatste tijd ontdekt. Niet dat ik er nou zoveel aan heb, maar ik heb daardoor dingen gewoon niet om me heen herkend, en gezien wat mensen nou echt motiveert.

Het speelde zich af in de club waar ik het langste heb gewerkt. Hij werd beheerd door een ouder echtpaar, wat zich makkelijk door de meiden liet naaien. Als je maar moeilijk deed gaven ze het wel op om je te overtuigen. Het enige waar je niet mee moest smokkelen was het geld, want dan gooiden ze je er zo uit. Voor de rest hielden ze geen grip op hun zaak, en dat was ook waarom ik er lang bleef. Het was makkelijk.

Deze club was geen vetpot. De meeste klanten waren ouder, en het was geen plek om uit te gaan. Dat wil een club toch wel zijn. Ik zat er met een hoop andere luie hoeren, en het was de eerste club waar ik bleef plakken waar ik niet de jongste was. In elke club verdient de jongste anderhalf keer wat ze zou moeten verdienen. Dat was voor mij ook een reden om een paar keer te verhuizen. Maar laat ik nou maar eens beginnen over B, het andere loverboymeisje.

Ze was er al voor mij, en toen ik wegging was ze er nog. Ze was jonger dan ik, achttien jaar, en geen grote schoonheid, maar wel erg slank. Ze was populair bij de klanten, maar echte vaste klanten had ze maar weinig. Op die leeftijd is het ook moeilijk om daar goed genoeg voor te zijn. Je kan ook makkelijk goed voor de dag komen als iedereen anders in de club een broodsnol is, en dat was hier wel zo. Ik was dat ook wel.

Behalve dat ze jong was viel me aan haar op dat ze makkelijk was met een lijntje of een pilletje. Drugs waren "streng verboden" in de club, maar het stel wat de baas was kon het nietzo aan om daar ook consequent achterheen te zitten. Ze was een meid die veel zelfvertrouwen uitstraalde, en zelfs best arrogant was, maar tegelijk ook vaak deed alsof ze een groot verdriet meedroeg. Maar toen wist ik nog niet dat ze deed alsof.

Ik trapte daar best een beetje in. Ik was nog onervaren met hoerenstreken, en dit is toch wel een belangrijke. Hij komt vaker voor, maar meestal veel minder extreem. Ik heb zelf ookwel zulke dingen gedaan, maar zij was echt een andere klasse. Ik heb mijn leergeld wel betaald. Ik ging ervoor om dit meisje te helpen. Eigenlijk te redden. Ik liet me meeslepen. En ze dolde mij netzogoed als al de andere mensen.

Het begon voor mij met de roddels. In clubs wordt er veel geroddeld. De vrouwen vervelen zich, en je hebt weinig om over te praten, dus roddels zijn er flink. De enige manier dat er niet over je wordt geroddeld is om er de hele tijd te zijn, aan de bar of in het keukentje. Hoe minder je er komt hoe meer er over je wordt geroddeld. Dit meisje kwam altijd pas laat, dus we hadden tijd genoeg voor roddels over haar.

En die roddels waren sappig. Over hoe ze werd uitgebuit door haar vriend, en hoe hij haar bedreigde en mishandelde. Het had me al op moeten vallen dat alle vrouwen een ander verhaal over haar hadden, maar het was interessanter om het bijelkaar te passen dan om er twijfel van te krijgen. Ik was niet de enige die zo dacht. Maar gelukkig waren er nog wel meiden die het klappen van de zweep wel wisten, en door haar heenkeken.

Ik ben ook wel gewaarschuwd. "Dat is B, die lult maar wat. Niet intrappen." zei een collegaatje die beter wist. Die noem ik maar even C. Ze was jonger dan ik, maar een scherp meisje die parttime club deed. Ik weet nog dat ik toen al de neiging had om nogeens goed na te denken, maar ik koos tòch voor het "slachtoffer" omdat ik het wreed vond om twijfels aan haar te hebben. Eigenlijk zit het me wel dwars dat ik mijn collegaatje nooit gelijk heb gegeven.

Als voorbeeld had C dat die meid wel zei dat ze gedwongen werd en vanaf haar twaalfde al hoerde, maar toen ze eerder eens een keer gonorrhoe had opgelopen, was ze helemaal van slag geweest, durfde ze niet naar de dokter, en had ze drie maanden niet naar het werk gedurfd. Dat vond ik toen een beetje weinig om dan al te twijfelen, maar ik moet haar nu wel gewoon gelijkgeven. Het klopt niet.

Bij hoeren heb je een hele vervelende eigenschap, dat we met mensen mee gaan lullen. Je bent in je werk ermee bezig, misschien komt het daar vandaan, maar eigenlijk denk ik dat er meer aan de hand is. Een hoer gaat makkelijk met je mee als je een overtuiging hebt. Daar heb ik ook zelf wel een handje van gehad. En daar deed C niet aan mee, en die lag er dus een beetje uit. Dat was niet eerlijk, want ze was wel de meest nuchtere.

Als C degene was die veel aan het woord was, vonden de andere hoeren ook wel dat ja, het waren rare verhalen, en je kon er ook wel wat aan twijfelen, ze hadden het eigenlijk nooit geloofd, dat hadden ze altijd wel gevonden. Maar als B aan het praten was geweest, vonden ze dat het meisje zo leed, en dat ze altijd al wisten dat ze een geheim meedroeg, en geloofden ze haar altijd al. Dat is ook nooit veranderd, en het is een hele vervelende hoerenstreek.

Het verhaal van de roddels was dat ze door een loverboy was versierd. Hij had haar voor zich opgeëist doordat hij haar jongere zusje had geronseld, en zij had zich in haar plaats opgeofferd. Nu moest zij werken om het jongere zusje veilig te houden. Haar ouders waren dood, en zij moest voor haar zusje zorgen. De loverboy was wreed en verkrachtte haar zusje als ze niet genoeg verdiende. Er was nog wel meer aan vast, maar ik kan me eerlijk niet meer herinneren wat de rest van de details nou waren.

Ik had al gehoord over haar loverboy. Volgens de andere meiden was dat een dikke Turk die rondreed in een rokende ouwe Mercedes. Ze hadden hem weleens gezien. Het verhaal was dat hij haar een vals paspoort had geregeld, omdat ze eigenlijk zestien jaar oud was, en hij haar in onze club wou laten werken omdat het hier goed verdienen was maar wel keihard werken. Dat was zo onwaar dat het zelfs bijna door mijn geloof heenprikte.

Het was mij veelte gortig. Ik kon niet verdragen dat er dit soort dingen zouden gebeuren, dus ik was van plan om het meisje te helpen. Het eerste wat ik deed was naar de politie stappen. Die reageerden héél lauw, maar ze wouden wel een melding maken. En ik moest het meisje zelf maar overtuigen om mee te komen, anders konden ze heel weinig. En "zo ging dat nou eenmaal in de prostitutie."

Ik probeerde haar maar zoveel mogelijk te steunen. Ik overlegde daar ook over met mijn collegaatjes, maar die hadden bijna allemaal iets passiefs. Behalve C en een andere vrouw, die haar gewoon niet geloofden. Toch kon ik wel hulp regelen. We hadden geregeld dat B en haar zusje wel bij één van ons konden onderduiken. Dat ging niet helemaal van harte, maar ik had nog een piepklein kamertje waar echt niemand bijkon, en de vrouw die we hadden overtuigd had een groot huis na haar scheiding.

Toen we haar het aanbod deden, was bijna iedereen uit de club in het keukentje. Behalve de bazen, die werden een beetje weggestuurd. C was er ook gewoon bij. Het was voor B nogal schrikken. Ze begon al meteen redenen op te sommen dat het niet kon. En dat het niet hoefde. Ze woonde nu al veilig met haar zusje, bij een bende criminelen die in een huis woonden. Dat waren gewelddadige inbrekers en overvallers, dan durfde haar loverboy haar niets aan te doen.

We wouden weten waarom ze dan nog steeds iets met die vent deed, maar dat was nu geworden omdat hij haar anders zou verraden aan haar ouders. Die waren niet allebei dood, maar alleen haar vader, en haar stiefvader verkrachtte haar. Daarom was ze weggelopen met haar zusje. Ze was naar het internaat geweest, maar daar kon ze niet bij haar zusje blijven, dus was ze weer weggelopen uit het internaat en had haar zusje bevrijd.

C vroeg opeens welk internaat. C kende mensen in internaten. B bleef even stil, en legde toen uit dat het een speciáál internaat was omdat haar stiefvader een bekende crimineel was. Haar echte vader was dat ook en die was omgelegd door haar stiefvader. Ze had dat eerder niet verteld, want ze kon niet weten of de club niet geïnfiltreerd was door criminele maatjes van haar stiefvader.

Jullie zullen me wel dom vinden, en Puttana vindt dat zéker nu, maar ik was nu alleen maar in enorme innerlijke strijd of ik haar moest geloven. Ik had emotioneel nog steeds een hele sterke band met haar, ik denk dat het daaraan lag. Ik wou haar niet opgeven. Ik bedacht me maar dat ze wel een goeie reden moest hebben gehad om eerder een ander verhaal te vertellen. Maar ik was toch wel vol twijfel, dus ik geloofde haar niet helemáál meer.

Hier ging er even een paar maanden overheen, en in die paar maanden had ik nietzoveel met haar te maken, maar kwam wel het verhaal boven water dat ze zwaar ziek was. Ze was in de prostitutie aan het werk om geld te verdienen voor een operatie die de verzekering niet vergoedde. Haar loverboy had al haar spaargeld, en ze kon dus niet van hem af. Ze moest dus voor hem de moeite waard zijn, en een goed hoertje zijn. Anders zou hij haar geld niet gebruiken voor een operatie voor haar.

In die tijd zag ik haar loverboy haar een keer afzetten bij de club. Ik had dus op een dikke Turk in een Mercedes geregeld, maar het was een dunne lange blonde jongen met een oorringetje op een scooter. Na die paar maanden kwam hij haar weereens ophalen bij de club, maar ze was nog met een klant boven. De bazen van zo'n club willen niet dat er mensen buiten blijven hangen, want voor je het weet is er een overlastmelding, dus die hadden hem uitgenodigd aan de bar. Het was toch stil.

Na een kort poosje me opwinden kon ik het niet laten om die jongen het vuur aan zijn schenen te leggen. Hij kwam zo arrogant op me over, en hij was maar een jaar of achttien. Niet echt het loverboytype, maar wel met de kleren en de houding. Ik ging hem eens op zijn nummer zetten. Ik was niet bang voor hem. Tenminste liet ik daar niets van zien. Ik wil nu wel toegeven dat ik een bonkend hart had, en eerst heb gekeken of ik geweren kon zien.

Jammer genoeg weet ik niet precies meer hoe het gesprek ging. Hij was meteen ontdaan, en geschrokken, en hij bleek een hele gewone achttienjarige jongen te zijn die nog een opleiding deed, en nog niets van prostitutie snapte. Hij vond zich haar beschermer, en hij deed zijn best om aan haar "pimp" verwachtingen te voldoen. Hij had zelfs een fors bedrag van zijn ouders geleend om haar "vrij te kopen." Dat geld had hij aan haar gegeven en zij had er dan haar vorige loverboy mee betaald.

Hij wist niets van geld voor een operatie. Hij wist niets van geld, hij kreeg veel minder dan ze verdiende, en dat was niet veel omdat ze best een slechte hoer was. En het gevoel kroop als ijs over mijn rug dat die jongen inderdaad van niets wist. Hij dacht dat hij haar van een crimineel had losgekocht, en dat zij nu haar toekomst terugverdiende en hij haar beschermer was, maar hij wist verder niets van hoe ze werkte, of hoe het werkt in zo'n club.

Wat hij me allemaal vertelde weet ik niet precies meer. Maar één van de dingen was dat hij haar thuis ophaalde en bracht. Dat was geen bende criminelen of een internaat. Dat was bij haar ouders, die haar loverboy niet mocht ontmoeten. Die jongen wist van de prins geen kwaad, en hij voelde zich niet lekker. Hij vluchtte de club uit. Ik heb hem daarna ook nooit meer gezien.

Ik was woest, omdat ik zo voor het lapje was gehouden. Ik luchtte mijn hartje bij C, die niet echt medelijden had, want ik had ook gewoon naar haar moeten luisteren. Ik wou haar eens goed de les lezen, maar volgens C werkt dat niet zo. Je moet haar eerst een beetje losmaken. B was al aardig doorgesnoven na een lange dag, dus dat moest wel gaan. Toen B eindelijk van de kamer afkwam, hebben we haar in het keukentje gezet en aan de tand gevoeld. C bleef haar wel inschenken.

Gelukkig zat ze een beetje ongemakkelijk op haar loverboy te wachten, en wist ze niet dat ik die per ongeluk had weggejaagd. Ze bleef hem SMS'en. Ik was heel boos, C niet, die bleef ijskoud vragen stellen. En het verhaal werd steeds raarder, en overal waar er een raar iets in het verhaal zat, kwam er weer een raarder verhaal om het mee af te dekken. Ze wou eigenlijk ophouden met praten, maar C werd dan een beetje vals, en dan liet ze zich toch weer uit haar tent lokken.

Om een lang verhaal kort te maken, die meid kwam eerst met al haar verhalen, maar toen ze moe en dronken werd, en de snuif uit begon te werken, kwam er heel langzaam toch de waarheid uit. C had een soort zesde zintuig voor als B loog, en die ging dan doorvragen. Ze had bij de politie moeten gaan, die meid kreeg overal de waarheid uit. Bij mij ook een keer, maar dat is misschien wel een eigen stukje waard.

Deze jongen bleek loverboy nummer zeven of acht te zijn. In één jaar. Ze wisselde telkens. Jongens waren te slap, mannen overheersten haar teveel en dat werd dan weer te bedreigend. Ze had geen vals paspoort, ze was echt achttien. Haar ouders waren gewoon haar ouders, ze had geen zusje, en ze woonde thuis. Haar ouders dachten dat ze werkte in een [bedrijf] en wisten niet van haar prostitutie. Ze wisten wel dat ze het gedaan hàd, want ze was ooit door de politie thuisgebracht.

Het was begonnen na het eerste vriendje dat ze expres had gekozen omdat hij pro-ana was. Daarna was het meteen doorgeschoten. Ze vond een beetje wel lekker, dus ze ging maar meteen voor veelteveel. Ze had verhalen voor iedereen, zodat ze haar zouden opmerken, en zodat ze aandacht zou krijgen, en zodat ze haar zin kreeg. Ze had het allemaal nietzo gepland, het gebeurde gewoon. Maar als C dan een beetje doorvroeg bleek wel dat ze bij àlles het initiatief had gehad.

Ze zocht die jongens omdat ze het gevoel had dat ze anders nooit van huis weg zou komen. Ze zocht een vent die haar slank hield, haar de prostitutie in hield, en die haar over drempels heen hielp. En die haar domineerde. Ze wist niet waarom ze het deed. Ze wist niet hoe ze nou op het idee van een vent ervoor was gekomen. Ze wist niet waarom ze dit wou. Ze wist niet hoe het zo gekomen was. Ze wist alleen dat haar leven saai en zinloos was als ze geen loverboy had die haar wreed behandelde en in de kast zette. En dat ze alleen klaar kon komen met iemand die haar sloeg.

Ik heb nog advies gegeven aan dat kind, dat er andere manieren zijn om aan je trekken te komen als je dat lekker vindt, zonderdat je met loverboys aan het werk moet, maar C wist meteen al wel dat ik werk voor niets aan het doen was. Daar heeft ze ook gewoon gelijk in gehad. Zij vond dat die meid gewoon moest ophouden met de zielige verhalen, en het voor zichzelf moest houden, en niet anderen ermee lastig moest vallen.

Na die biecht hebben we haar niet meer gezien. Ze is later wel nog in een opvang gekomen. Het verhaal dat ze daar bekendmaakte was het gewone politieverhaal. Ze is niet zo'n Perquinmeisje geworden. Daarvoor was ze te eigenzinnig, en te wispelturig. Die meid was niet goed te coachen om het strak te houden. Daar hebben ze liever gehoorzamere meiden voor. Ze heeft nu kindertjes, en een levendig Facebookleven.

Dit verhaal heeft me altijd dwarsgezeten. Hoevaak zal dit gebeuren? Hoeveel van die verhalen zijn zo door te prikken? Daar weet ik tegenwoordig iets meer over. Dit was een heel dramatisch geval, maar tot nu toe is elk gevalletje loverboy of pooier waar ik met het meisje contact over heb gehad ook twijfelachtig. Het is eigenlijk nooit het éénzijdige verhaal dat je verwacht door de verhalen in de boekjes en de media.