donderdag 28 oktober 2010

Gescheiden

Ik krijg alle soorten mannen bij mijn werkplekje. Sommige zijn opvallend, maar de meeste zijn nette getrouwde mannen. De getrouwde mannen die ik krijg, vinden het natuurlijk meestal niet zo erg wat ze doen als ze bij mij komen. De meesten vinden het geen vreemdgaan wat ze met mij doen, omdat er geen liefde bij komt kijken. Ze maken alleen maar een nummertje.

Er zijn zat mannen, die het veel serieuzer nemen als ze getrouwd zijn. Die krijg ik dus ook pas nadat ze zijn gescheiden. Een gescheiden man, die jaren trouw is geweest, is zó herkenbaar. Ze lijken allemaal op elkaar namelijk. Ik weet meestal al over hoe hun huwelijk is gegaan voordat ze het vertellen. Dat gebeurt dan toch wel, want ze willen het erg graag vertellen.

Mannen die jarenlang met maar één vrouw een beetje seks hebben gehad, hebben wat in te halen. Dat doen ze dan bij mij, want het lukt ze meestal niet meer zomaar om een vrouw te versieren. Dat krijg ik na een tijdje ook wel te horen. Ze komen bij me vanwege de noodzaak, wat met hun seksdrang te doen, en niet omdat ze het heel leuk vinden.

Als ze een paar keer zijn geweest, wordt dat wel anders. Dan gaan ze beseffen, wat ze gemist hebben in hun huwelijk. De meeste van die scheidingen worden vooraf gegaan door maandenlang geen seks. Daarvóór is het meestal ook al niet veel geweest. Dat ontdekken ze pas bij mij, en dan komt de frustratie los. Die mannen zijn soms geobsedeerd, zo erg moeten ze inhalen.

Dan komen de verhalen ook los. Die mannen zijn vaak helemaal ontworteld. Ze hebben hun huis en hun kinderen verloren, behalve in de weekend. Ze hadden een plan om op een bepaalde manier oud te worden, en dat is opeens weg. Ze kunnen zich niet voorstellen om een nieuw gezin op te bouwen, en door de stress gaat het op het werk ook slecht. Voor die mannen ziet het er heel wanhopig uit, en ze zijn meestal erg bitter.

Soms vullen ze bijna de hele tijd met praten over hoe hun huwelijk is misgegaan. Ik krijg daar een heel naar gevoel van, alsof die mannen in een zieke omgeving woonden, waar alleen maar onverschilligheid en vergif was. Ik vraag me dan altijd af waarom hij dan niet opgelucht is. Maar dat is misschien wel dom van mij.

Toen ik nog wat groener was, heb ik ook weleens tijdens zo'n verhaal eruit geflapt, dat het gedrag van zijn vrouw waarschijnlijk kwam doordat ze vreemdging. Dat moet je helemaal niet doen. Hij is zijn vrouw wel aan het haten, maar als hij denkt dat ze vreemdging trekt hij het zichzelf aan. Hij voelt zich dan dom, dat hij zich heeft laten bedriegen.

De seks met dat soort mannen is vaak alleen maar een script volgen. Hij is gewend in zijn huwelijk om je op een bepaalde manier te betasten, en dan op een bepaalde manier te neuken. Eerst wil hij alleen maar dàt. Daar is niets aan, voor mij is dat ook niet echt de moeite. Hij kan daar elke vrouw wel voor nemen. Pas wat later, als hij wat meer gewend is, wil hij juist al die dingen die zijn vrouw niet wou. Dat is leuker, want dan kan je hem wat laten zien.

Ze kunnen heel makkelijk verliefd op je worden, maar dat is wreed. Je kan ze niet laten denken dat het een goed idee is, want ze zijn kwetsbaar. Ze zijn niets gewend, en een beetje aandacht zorgt al dat ze hals over kop verliefd worden, en je krijgt meteen netzoveel van ze als hun vrouw vroeger. Dat komt altijd bedrogen uit.

Op een dag komen ze een gewoon vrouwtje tegen waarmee ze klikken, en dan zie je ze nooit meer. Ze zijn toch monogaam. Ik vind dat altijd fijn voor ze, ook al is het dan wel weer een klant minder. Ik waarschuw ze wel altijd, dat ze het niet opnieuw zover moeten laten komen. Ze kijken me dan meestal aan alsof ze het neit begrijpen.

Mensen die echt altijd netjes monogaam zijn, vind ik vaak een beetje raar. Ze zijn sociaal vaak niet zo machtig, en ze kunnen weleens echt wereldvreemd zijn. Niet elke man is een doorgewinterde hoerenloper, maar ik zie een hoop mensen die bitter zijn doordat ze denken dat je gelukkig moet kunnen zijn met hoe het hoort. Rijden die mensen nooit te hard, en roddelen ze nooit? Iedereen gaat weleens over de regels heen, dat hoort bij mens-zijn.

zondag 24 oktober 2010

Contanten

Het gebeurt haast nooit dat een klant anders wil betalen, dan cash. Niemand wil op zijn afschriften hebben staan, dat hij bij een hoer is geweest. Cash is lekker onvolgbaar. Het gebeurt natuurlijk weleens dat er mannen zijn die met Pin willen betalen, maar die moet ik teleurstellen. Het is niet de moeite waard voor mij om daar het apparaatje voor te huren. Er was er zelfs ééntje die wilde chippen. Hij was erg teleurgesteld toen ik in de lach schoot. Achteraf snap ik het wel, het is veilig en toch anoniem.

Al mijn inkomen stort ik, want mijn geldmannetje wil dat ik elke cent kan laten zien in mijn administratie, en als ik het niet stort moet ik zelf gaan bijhouden. Het gebeurt soms zo, dat ik eerst alles stort, en dan een paar minuten later geld pin. Dat vind ik een beetje raar zoals ik het nu opschrijf, maar het komt van een andere rekening dan waarop de stort gaat. Het is verleidelijk om de contanten gewoon af en toe in mijn zak te stoppen en niet op te geven, maar ik ben te bang voor de Belastingdienst.

In de tijd voordat ik netjes geld opgaf, deed ik dus wèl alles met contanten. Dat was wel handig, want heel veel bedrijfjes en mensen geven je korting voor contanten. Mijn eerste autootje kocht ik bij een garage, en die waren erg blij met mijn contanten. Ik kreeg véél korting. Bij de reparaties waren ze ook altijd blij met mijn contanten. Ook de aannemer die mijn huis verbouwde, was erg blij met contanten. Die heeft me niet eens BTW laten betalen.

Mijn tweede autootje kocht ik nieuw, en daarvoor ging ik dus naar een dealer. Dat was nogal anders dan bij mijn gewone garage, ze waren heel sjiek. Toen ik daar aanbood om te betalen in cash, deed de verkoper heel raar. Het was alsof ik hem met een pistool bedreigde! Hij moest even praten met zijn baas, en die was ook heel moeilijk. Ze hadden het liever niet, dat kon ik wel zien.

Dat was de énige plaats, waar ze niet liever contant hadden. Ik heb er gewoon met mijn bankrekening betaald, maar daarvoor moest ik wel gaan storten. Ik vond het toen maar een moeilijke omweg. Ik vond het ook raar, dat ik bijna als een crimineel werd behandeld omdat ik contant wou betalen. Toen had ik gewoon nog niet begrepen, hoe gevaarlijk het is om de Belastingdienst boos te maken. De dealer had dat wel begrepen.

Doordat ik zoveel tegenkwam, dat mensen en bedrijven zwart werken, had ik geleerd om het gewoon te vinden. Ik dacht dat voor een aannemer of voor mij, gewoon dezelfde regels waren. Het was een hele enge ervaring, toen het naar boven kwam dat het niet zo is. Daar heb ik al eerder over verteld.

Nu heb ik dus een nare bijsmaak bij contant geld. Ik ben eigenlijk een beetje zenuwachtig als ik de stort uitstel, want ik ben bang dat ze bij een WTP allemaal beschuldigingen gaan verzinnen als ik teveel contanten in huis heb. Ze zeggen dat geld niet stinkt, maar ik vind het nu iets viezigs hebben.

Toen ik nog contanten in mijn huis had, vond ik het een kick om die stapeltjes bankbiljetten door mijn handen te laten gaan. Je voelt je dan echt rijk. Zo'n getalletje op je digitale afschrift is toch minder fijn. Ik vond het makkelijk om te bepalen wat ik aan wat ging uitgeven. Je maakt gewoon stapeltjes. Die zijn makkelijker te overzien, want als je geld op is kan het stapeltje gewoon niet groter.

Contanten zijn handig, want ze geven je heel veel vrijheid. Je kan het uitgeven zonder dat iemand ervan weet. Het is een manier waardoor je niet in rijen moet staan ofzoiets om bij je geld te komen, en je kan er zonder dat iemand er wat over te zeggen heeft, zelf sturen naar wie je wil. Het is iets waarvan het mij verbaast, dat ze het nog niet verbóden hebben!

donderdag 21 oktober 2010

Gebarsten flesje

Eerder schreef ik eens over glijmiddel. Meestal gebruik ik dus glijmiddel op waterbasis, met siliconen. Ik gebruik aan het begin van een dag dat ik anale seks ga hebben eerder wat dikke glijmiddel, zodat ik vast voorbereid ben. Dat is alleen nooit genoeg, dus smeren vlak voordat hij in me gaat is wel nodig.

De laatste tijd gebruik ik meer glijmiddel dan normaal. Ik heb al een hele tijd geen pauze meer genomen. Er zijn tijden dat ik wel anaal doe, en dat ik het niet doe. Tijdens de tijd dat ik het niet doe, zijn er nogal veel klanten die een ander vast meisje zoeken. Anaal is heel gewild. De enige reden dat ik dus geen anaal aanbied, is als ik het niet meer goed kan.

Als je veel anaal doet, ga je dat merken. Het spoelen zorgt voor geïrriteerde darmen, maar dat gaat snel weer over als je het een weekje niet doet. Het is een veel grotere taak om je anus zelf goed te houden. Die kan je kapotneuken, mijn huisarts waarschuwt me daar regelmatig voor. Dat heet prolapse, en als je dat in Google intikt, zie je vanzelf wel waarom ik daar wel voor oppas.

Dat is niet het enige wat kan gebeuren, maar ik ben er natuurlijk wel het bangste voor. De andere dingen waarvoor ik oppas is aambeien, kloofjes en irritatie. Die kan je allemaal zoveel mogelijk voorkomen door genoeg glijmiddel te gebruiken. Ik gebruik liever veelteveel glijmiddel dan dat ik risico neem.

Er zijn best klanten die vinden dat ik teveel gebruik. Die mopperen dan dat ze het minder voelen als ik zo glad ben. Ik snap wel dat ze het niet fijn vinden, want het gevoel is strakker als er minder glijmiddel in je kont zit, maar ik moet dóór met die anus. Daarom smeer ik het tot het druipt. Als ik mijn kont èn zijn pik insmeer, gaat het het beste.

De laatste tijd merk ik alweer, dat het misschien weer tijd wordt voor pauze. Daar kijk ik een beetje tegenop, want dan krijg ik weer minder klanten. Ik doe het liever tijdens tijden, dat ik erop kan rekenen dat ik toch wel mijn tijd vol krijg met boekingen. Maar ik kan het niet blijven uitstellen, ik voel wel dat ik irritatie heb, en dat maakt het makkelijker om kloofjes te krijgen.

Ik smeer dus veel bij anaal dit jaar, en dat helpt wel. Ik koop flessen Pjur, maar ik heb ook wel andere merken gebruikt. Ik koop ze in per kartonnetje met flesjes, want dat komt voordeliger uit. Die gaan in een laatje met de condooms, en ik heb dus niet zo heel goed door hoeveel ik er nog heb. Dat is een beetje dom, dat snap ik wel, maar je kan niet overal op letten.

Er was een klant die zei dat ik me liet flessen, en die heeft aangeboden om het goedkoper voor me te halen. Ik had daar wel zin in, maar hij kwam apetrots de volgende keer met een grote witte pot met een piepklein etiketje met een chemische formule erop, waar hij zelf nog met balpen iets bij had geschreven, en dat klonk ook nogal chemisch. Daar heb ik dus vriendelijk voor bedankt, maar het staat nu in mijn berging totdat ik er eens aan denk, om het naar de chemo te brengen.

Deze zomer kwam het er dus van dat ik al een nieuwe doos had besteld, omdat ik begonnen was aan mijn op één na laatste flesje. Dat ging snel erdoor, en bij de laatste klant van de dag was ik toe aan de laatste druppeltjes. Hij had geboekt speciaal voor anaal. Ik pakte dus het laatste flesje, en ik voelde meteen al dat het te licht was.

Die flesjes zijn best wel van dik plastic, en ik heb er veel laten vallen, of er per ongeluk op gelegen, en toch gingen ze niet kapot. Deze was gebarsten rondom de onderkant, en het flesje was dus leeg. Mijn laatje was niet eens glibberig, dus het kan niet daar zijn gebeurd. Ik was best wel boos, maar vooral op mezelf omdat ik gewoon eerder nieuwe had moeten bestellen. Dat ik het vergeet, is niet professioneel. Ik dacht dat ik het geleerd had van de condooms. Als het zo moet, moet ik dus al nieuwe gaan bestellen als ik nog dozen en dozen vol heb staan.

De klant keek al heel teleurgesteld toen hij merkte dat ik zonder glijmiddel zat, en ik zat ermee in mijn maag. Je kan geen keuken-olie gebruiken met condooms, en ik had niets anders. Opeens kreeg ik een idee. Ik had in mijn badkamer een fles staan met Aloë Vera, een soort gel die je huid helpt jong te houden bij het zonnen. Ik keek, en er zat geen olie in. Dat spul voelt aan als glijmiddel, dus ik dacht dat het voor één keer wel geen kwaad kon.

Als je zoiets gebruikt, doe je er voor de zekerheid extra van op. Het was natuurlijk wel spannend. Je weet niet wat er kan gebeuren, en ik was al bang dat het hardstikke zou gaan irriteren. De klant vond het wel grappig, ik weet niet waarom maar ik denk dat het was omdat hij het leuk vond dat ik extra ver ging om hem mijn kont te laten neuken. Klanten vinden het altijd leuk als je extra moeite voor ze doet.

Het ging echt lekker. Het blijft niet zo lang glad als Pjur, maar het glijdt goed, en het geeft minder irritatie dan de andere spulletjes. Het ruikt lekker, en het laat geen plakkerigheid achter. Bovendien wast het heel mooi uit mijn lakens, en de andere toch niet! Achteraf merkte ik zelfs, dat het koelend effect had op mijn anus, dat vond ik ook erg fijn.

Deze zomer gebruik ik nog steeds glijmiddel, maar nu gebruik ik als afwisseling bij de klanten die minder lang neuken, dus ook Aloë Vera. Dat bevalt me wel. Het is niet genoeg om mijn anus helemaal tot rust te laten komen. Dat is jammer, maar het helpt wel. Na een lange dag gebruik ik nu ook geen glijmiddel meer tegen het kleffe gevoel, maar Aloë Vera. Dat is veel fijner.

Zo kan het dus gebeuren, iets waar ik zonder dat gebarsten flesje nooit aan gedacht had. Ik ben blij dat het gebeurd is, want het maakt het toch wel fijner voor me. Ik vraag me af, waarom niemand Aloë Vera glijmiddel verkoopt. Ik zou het kopen. Als ze het zo konden maken, dat het langer blijft, zou het echt het beste zijn.

dinsdag 19 oktober 2010

Gemiste kans

Roos Bachelier heeft een boek geschreven over de prostitutie. Als ik het goed begrijp, over de duurdere clubs. Daarover mocht ze zaterdag op de radio praten met Dolf Jansen. Voor wie hem niet kent, hij is een stamelende cabaretier, en zijn politieke voorkeur is humorloos links. Van die linkse types waardoor je weet waarom mensen je vreemd aankijken als je zegt dat je links bent.

Het programma had ik gemist, maar een reactie van PeterdeL was interessant, dus ik heb het opgezocht. Ik had heel veel moeite om het archief van de Vara te laten spelen op mijn computer, maar toen het lukte moest ik eerst een uur naar Jansen en Meurders luisteren, en die staan me echt tegen. Die valse opmerkingen, het was niet om aan te horen. Ze hebben de mond vol van het nieuwe kabinet, maar zelf zijn ze veel erger.

Het meisje klonk intelligent, ze heeft haar mondje goed bij zich. Ik heb haar boek niet gelezen, en helaas ging het gesprek daar ook niet over. In plaats van haar haar verhaal te laten vertellen, ging Jansen vragen stellen over hoe je ertoe kwam. Ja, dat is een prima vraag, maar als je antwoord hebt, moet je niet gaan doorzagen. En als je dan tegen een prostituee vertelt hoe het is in haar branche, en ze vertelt je dat het anders is, dàt is dan het moment om door te vragen. Maar dat deed hij niet. Het klonk alsof hij zich al moest inhouden om haar niet tegen te spreken.

En toen ze vertelde dat haar kind anoniem bij een instantie was aangegeven door een ambtenaar viel hij haar niet bij, terwijl hij dat wel bij anderen doet. Misschien geloofde hij het niet, want dat moet je een keer hebben meegemaakt om het te geloven. Daar kan ze ook niets aan doen. Het was een erg gemiste kans. Van een Christenzender had ik het wel zo verwacht, die zijn er meestal ook tuk op, maar dit valt me zo hard tegen van progressief links.

Ik doe mijn best met dit blogje, om het verhaal wat recht te zetten. Maar dat radioprogramma horen een stuk meer mensen. Ik hoop dat veel mensen wat leren van dat boek, ook al weet ik nog niet of dat wat is. Ik zou zo graag eens een vrouw in een programma willen horen, die echt wat ongezouten duidelijk maakt. Zonder dat ze toch de vooroordelen van de verslaggever overeind laat. Roos heeft dat wel geprobeerd, maar ze kreeg de kans niet lang genoeg.

En ik heb de moed niet. Ik wil echt anoniem blijven. Het spijt me.

maandag 18 oktober 2010

Stoppen

Het belangrijkste wat aan me vreet met dit werk, is het risico op SOA die niet meer kan weggaan. Als ik herpes, wratten of HIV/AIDS oploop, kom ik er nooit meer vanaf. Zoals ik werk is het risico op de laatste bijna niks, maar de eerste twee kan je nog wel krijgen als je een keertje onvoorzichtig bent. Ik moet nog maar eens een apart stukje over SOA schrijven.

Er is nog iets anders wat aan me vreet, en dat is stoppen. Ik had het idee toen ik begon, dat ik het maar eventjes zou doen. Ik dacht dat ik boven de 25 niet meer mee zou tellen. Toen ik er mijn werk van ging maken, heb ik besloten om er langer mee door te gaan. Toch is het niet iets waarmee je altijd door kan, niemand wil een ouwe hoer zijn.

Je kan doorwerken ook al ben je niet meer zo jong, zolang je maar mooi ouder word. Ik zorg daarom heel goed voor mezelf. Ik ben veel bezig met sport en voeding. Daarom kan ik adverteren met een leeftijd, die wel flink jonger is dan ik echt ben. Dat is trouwens heel gewoon in mijn soort werk, dus ik speel niet vals.

Als je heel goed bent in je werk, kan je langer door dan wanneer je gewoon een man over je heen laat. W is in de veertig, en die heeft het superdruk. Zij wil doorgaan tot ze vijftig is. N is meer een popje, en die begint nu al te merken dat ze minder klanten krijgt. Ze is nog geen dertig jaar oud. Ik zit ertussen, en ik weet eigenlijk niet hoe het zal gaan.

De prostitutie is een beetje een doodlopende baan. Je kan niet veel groeien. Je kan van een gewone hoer een goeie hoer worden, maar dat heb ik al gedaan. Vrouwen die toch doorwillen, die beginnen meestal een buro. Maar daar heb ik eigenlijk geen zin in. Dan doe ik alleen de stukken van het werk die ik niet leuk vind, ook al verdien ik wel veel meer dan nu.

Doorgroeien naar een baan buiten de prostitutie gaat ook niet zomaar. Je kan je werk niet op je CV zetten als je wil gaan solliciteren. De vooroordelen over prostituees zijn daar veel te sterk voor. Denk je dat ze zullen begrijpen dat ik een ondernemende vrouw moet zijn, die veel stress aankan en goed is in oplossen van problemen, en dat ik goed kan onderhandelen? Nee, ik ben een vieze vrouw in hun ogen, die niets beters kan dan haar benen spreiden. Ik heb dan een gat van jaren in mijn CV.

Ik heb twee hypotheken te betalen. Totdat die afbetaald zijn, moet ik doorwerken. Daarna kan ik makkelijker wat anders gaan doen. Dat duurt nog een hele tijd, en tot die tijd kan ik niet naar een baan over, die daar te weinig voor betaalt. Ik ben dus een gevangene van mijn eigen huisjes! Ik wist dat natuurlijk prima toen ik eraan begon, en ik vind het nog steeds een goede keuze, maar ik voel me af en toe wel een beetje gevangen.

Het is ook zo zónde om op te houden! Ik heb zoveel geleerd, en ik ben er zo goed in. Ik heb mijn klantenkring, en ik krijg kramp in mijn buik als ik eraan denk dat ik ze kwijtraak. Ze zijn mijn mannen! De jongens van het poolcafé, mijn geldmannetje, met al die financiële producten die ik heb gekocht, mijn vergunning die zoveel moeite kostte, zelfs mijn tieten, al die dingen zijn verbonden met mijn werk. Het heeft me zoveel werk gekost, ik wìl het niet opgeven.

Nog een eng idee over stoppen, ik zou de seks heel erg gaan missen. Dates zijn geen vervanging, want dat is veel minder fijn contact. Met maar één man de rest van mijn leven doorgaan vind ik echt vervelend om aan te denken, het voelt alsof ik stik. Ik heb geleerd hoe het kan zijn, hoe kan ik dan weer terug?

Het begon als een avontuurtje, toen was het een makkelijke manier om te leven, en nu is het mijn levenswerk. Ik hou ervan, ook al voel ik ook wel de slechte kanten ervan. Het houdt me vast. Het bepaalt wat ik ben, ook al zou ik liever een gewoon iemand zijn die dit werk toevallig doet. Het naast de maatschappij lopen vind ik erg jammer.

Ik speel weleens met het idee om het te doen. Dan zit ik met mijn voeten op de verwarming na het douchen, en dan verzin ik dat ik mijn geldmannetje bel, om te zeggen dat hij mijn bedrijfje op moet heffen. Dan bel ik al mijn klanten af, en stuur ik de rest een mailtje dat ik stop. Dan zet ik één van mijn huisjes te koop om de ander af te betalen, en ga ik een baan zoeken. Ik heb wel papieren, en ik vertel dat ik in de tussentijd kunstenares ben geweest. Dat kan ik zelfs ook nog gaan doen.

Als kunstenares had ik het beter. Ik betaalde bijna nergens voor, en je verdient goed als je de klanten kan lokken. Dan kan ik dan niet meer in een vrijplaats gaan wonen, maar ik kan vast op de Wallen een goedkoop ateliertje huren, en mijn kunstwerken maken als ik er zin in heb. Per uur verdiende het meer dan wat ik nu doe. Misschien verdien ik nu wel meer, omdat ik beter ben geworden in mannen verleiden. Bovendien is de Belasting véél aardiger tegen kunstenaars!

Dan voel ik me weer veilig, omdat ik weet dat ik weg kan. Maar daarna voel ik ook meteen hoeveel ik de prostitutie zou missen, en wil ik helemaal niet eens meer ophouden. Dan voel ik vooral, hoe zónde het zou zijn om te stoppen, en al die dingen weg te doen, die ik had opgebouwd. Dan ga ik liever door, ook al werk ik zoveel dat ik vaak doodop ga slapen, en kom ik soms niet meer aan mezelf toe.

donderdag 14 oktober 2010

Twee soorten klaarkomen

Bij een man is het heel makkelijk te zien of hij klaarkomt. Dan komt er sperma uit, en hij wordt slap. Zo makkelijk is het niet om te zien of hij ook echt bevredigd wordt. Dat is iets wat een hele belangrijke les voor me was om te leren. Dat maakt een groot verschil hoe goed je dienstverlening aan je klanten eigenlijk is.

Mannen hebben twee soorten van klaarkomen. Als je denkt dat een man bevredigd is omdat hij gespoten heeft, zit je er goed naast. De ene soort van klaarkomen is wèl, en de andere niet goed. Er zijn geen boekjes die het over het verschil hebben, dus ik noem ze gewoon goed klaarkomen en slecht klaarkomen.

Toen ik net begon, dacht ik dat als een man maar ergens snel van klaarkwam, het wel goed was en hij optimaal genoot. Dat was dus ook hoe ik het deed, en ik kreeg weleens van die opmerkingen over dat het te lekker was. Dat zag ik maar als een compliment, maar zo is dat dus niet. Het betekend dat je niet goed begrijpt, hoe een man geniet.

Als een man gewoon even wil klaarkomen, kan hij dat het beste doen met zijn handje. Ik kan een man echt niet sneller en makkelijker laten klaarkomen dan als hij zelf rukt. Daar komt hij dus bij mij helemaal niet voor. Hij komt bij mij om een echte sekservaring. Als ik hem even snel klaarmaak, dan doe ik dus nèt wat hij niet bij mij komt om te zoeken.

Een orgasme kan ultiem genot zijn, maar dan moet het een goed orgasme zijn. Als je een goed orgasme bij een man wil maken, moet je opbouwen. Hij moet er met jou naartoe werken, en dan aan het eind komt alles aan een piek. Dat is een goed orgasme, en als het niet zo gaat is het een slecht orgasme.

Mannen kunnen niet goed zelf hun orgasme besturen. Ze kunnen soms een beejte uitstellen, maar je wil niet dat ze dat moeten gaan doen, want dan kunnen ze van de kook raken en kunnen ze helemaal niet meer komen. Dat is niet goed. Je moet dus zo aanvoelen, dat hij voordat het tijd is niet over het randje gaat, want dan moet hij er zelf op gaan passen. Je kan dat alleen maar doen door hem te teasen, maar de meeste mannen vinden dat toch wel fijn.

Het is niet zo dat mannen van alles wat geil is dichterbij een orgasme komen. Er is heel veel wat je kan doen, dat hem wel geiler maakt maar hem niet naar zijn orgasme brengt. Dat kan vanalles zijn, zoals masseren, geile praat, stoeien, langzaam pijpen, stilliggen met zijn pik in je, spanking, op zijn schoot rijden terwijl je hem in je boezem trekt met zijn gezicht, noem maar op. Er zijn altijd mannen die ook daarvan kunnen komen, maar niets is altijd.

Je wil voorkomen dat hij een heel plan heeft, dat dan niet doorgaat omdat hij al te vroeg klaarkomt. Dat is heel veel waard, dus het is beter om tegen de afspraak in wat te onderbreken zodat hij niet klaarkomt, ook al kan dat sommige mannen heel erg irriteren. Als hij namelijk te vroeg komt, en dat gebeurt vaker, dan ziet hij zichzelf vaak als een loser, en dat is helemaal niet fijn. Hij wil zijn belevenis meemaken, en dan onderbreekt hij zichzelf. Zo'n klant kan zichzelf dan dat kwalijk nemen.

Het orgasme is nodig, want mannen die niet klaarkomen, zijn niet tevreden. Het betekent niet dat het een goeie beurt is geweest! Mannen komen te makkelijk klaar, ook als ze maar een matige ervaring hebben. Dat zijn orgasmes waar zo'n man het niet van heeft genoten.

Je hebt zelfs nog helemaal verpeste orgasmes. Dat is als een man tijdens het orgasme ertegen vecht, of als er iets vervelends gebeurt terwijl hij het al niet meer tegen kan houden. Dan geniet hij zelfs niet meer van het orgasme zelf. Tijdens het orgasme moet je bijvoorbeeld nooit ophouden met stimuleren, zelfs niet als het nog helemaal niet de bedoeling was dat hij klaarkwam. Dat is namelijk heel frustrerend voor zo'n man. Veel vrouwen doen dat bij het pijpen, als de man anders in hun mond komt. Dat vind ik trouwens een hele rare zet, want sperma smaakt veel beter dan smegma en dat word wèl geaccepteerd.

Hoe je hier als hoer mee omgaat, is nog moeilijk ook. Je moet namelijk aanvoelen wat een klant wil, en als je nog niet zo handig bent, voelt het àltijd alsof de man liefst meteen klaarkomt. Je moet door dat mannelijke zoeken naar een orgasme heenvoelen. Het is iets wat je het makkelijkste kan zoeken door hem gewoon te vragen wat hij wil, en ervoor te zorgen dat dat gebeurt ook al werkt hij meteen naar een orgasme toe. Je gaat hem dus tegenhouden, op een leuke manier, terwijl je ervoor zorgt dat er gebeurt waarvoor hij kwam.

Tegenhouden is natuurlijk nooit letterlijk tegenhouden. Je zorgt er alleen voor dat je hem niet genoeg geeft om mee klaar te komen. Als je voelt dat hij bij het neuken naar zijn orgasme toegaat, wissel je het standje. Bij het pijpen kan je met een klein beetje ervaring al het eindeloos uitstellen. Dat is mogelijk totdat de man het zelf gaat doen, want dan hou je hem niet meer tegen. Dat moet ook niet meer, want dan is het alleen nog maar frustrerend. Ik heb klanten gehad die op dat punt gewoon zich klaarrukten. Dat is net weer tever gaan.

Met fetishes kan je veel doen. Als een vent een fetish hebt, ga je daarmee zoveel mogelijk doen. Dat betekent niet dat je de hele tijd met nylon aan het spelen bent, maar je begint ermee, totdat het te verkrampt wordt, en daarna een stukje gewone seks. Dan zoek je een manier om er zo snel mogelijk weer wat mee te doen. En dan hou je weer op als het te verkrampt wordt. Zo krijg je zo'n vent bloedjeheet.

Achter de ramen kan je een man eruit werken als hij is klaargekomen. Daar is het dus zo, dat je een hoger uurtarief hebt als je een man sneller afwerkt. Dat is erg verleidelijk. Onderling praten we erover alsof het het slimste is wat je kan doen. Maar de ervaring van de klant wordt er minder goed van, ook al is dat eigenlijk de dienst die je verkoopt.

Klaarkomen is niet zomaar een teken dat je goed hebt gewerkt, het kan zelfs betekenen dat je er niks van kan. Dat vind je niet in je boekjes, dat hoor je dus alleen van iemand met genoeg ervaring. Ik denk dat er een hoop hoeren zijn die dit niet begrijpen, en die moet je dus niet hebben, want die zijn niet geinteresseerd in hun werk goed doen.

maandag 11 oktober 2010

Angstige stort

De dagen worden weer korter, en het is niet meer zo druk op straat. Mensen beginnen weer meer naar binnen te gaan, en ik vind dat altijd iets droevigs hebben. Ik vind het gezellig als er mensen buiten zitten op stoepen, of balkons. Het geeft iets levends aan de straat. Als er helemaal niets meer op straat gebeurt, voel je je eenzaam, en kwetsbaar.

De betaling is in cash, en daarvan moet er dus elke week een hoop naar de bank. Ik ga niet regelmatig, want ik wil niet dat iemand vantevoren weet wanneer ik ga. Vroeger wel, want ik heb de tip van mijn geldmannetje. Thuis heb ik het in een kluisje liggen, en vandaar moet het nog naar de bank.

De bank is vlakbij, het is maar een paar minuutjes lopen. Ik moet langer zoeken naar een parkeerplaatsje, dan dat ik gewoon ga lopen. Ik doe het al jaren, dus het is een gewoonte geworden. In het begin vond ik het eng, met zoveel geld over straat. Maar je snapt al snel, dat niemand weet dat je het bij je hebt. Je hebt dus niets wat een straatrover uitdaagt.

Natuurlijk, ik weet dat er risico is, maar daar ben ik niet meer bang voor na al die tijd dat ik dit werk doe. De stort moet gebeuren, en het is gewoon één van die dingen die ik doe. Het is een alledaags, saai iets wat ik eigenlijk niet interessant genoeg vind, om te beschrijven. Het is gewoon geld naar de bank brengen, zodat je het over kan maken.

Deze keer was dus anders. Hij was een beetje eng. Ik had de opbrengst van wat meer dagen bij me dan normaal, en dat voelde al een beetje enger. Ik deed de stort 's avonds, omdat ik het al een paar dagen had uitgesteld. Dat doe ik normaal overdag, want dan voel ik me veiliger. Het storten kan gewoon de hele nacht door, het gaat met een automaat.

Toen ik onderweg was, voelde ik me dus niet helemaal op mijn gemak. Het ging best goed hoor, maar halverwege kreeg ik het gevoel dat ik werd gevolgd. Er was een groepje jonge mannen die hard met elkaar grappen maakten, en me achterna liepen. Ze gingen twee hoeken dezelfde kant op als ik, en dat maakte me erg ongerust.

Het is voor een overvaller heel makkelijk, je weet dat hoeren cash geld hebben, en je volgt ze gewoon vanaf hun werkplek. Dat is iets waar veel vrouwen hun pooiers voor hebben, maar ik niet natuurlijk. Als een man een keer met me afspreekt, en mijn werkadres weet, kan hij gaan zitten loeren tot ik eruit kom, en me dan overvallen.

Dat bedacht ik me allemaal terwijl ik naar de bank liep, en toen ik de bank kon zien, zweette ik peentjes! Ik wou het geld niet uit mijn tas halen met die jongens die achter me liepen. Ik bedacht dat ik even moest treuzelen, en dan zouden ze me wel voorbijlopen. Ik stond dus wat naar binnen te kijken bij een winkelraam.

Toen ze bij me kwamen bleven ze wel onder mekaar praten, maar één man begon me te vragen waar ik heen ging. Ik was heel zenuwachtig, ik vond het maar een bedreigende situatie. Ik wou niet zeggen dat ik naar de bank ging! En daarom zei ik niks, want ik kon maar niets verzinnen. Nu ik zit te typen denk ik, ik had het café kunnen zeggen, of de supermarkt, of naar het station. Maar toen kwam er niets bij me naar boven.

Ik klink een beetje raar zoals ik schrijf, want ik ben niet zo bang geschapen. Deze groep jongemannen was bedreigend, maar niet op de manier dat sommige mensen hangjongeren bedreigend vinden. Ze waren allemaal grote volwassen mannen, en ze straalden iets heel aggressiefs uit. Dat kon je horen aan hoe ze praatten, ze schreeuwden naar elkaar. Ze hadden ook een soort aandacht voor me, die ik niet fijn vond aanvoelen.

Toen de man me telkens opnieuw de vraag stelde, waar ik heenging, raakte ik zelfs een beetje in paniek. Hij was ging maar door, alsof hij een hond was die tegen me blafte. De andere stopten met praten, en keken toe. Dat maakte het alleen maar enger. Gelukkig zei één van zijn vrienden toen, dat ze te laat zouden komen als ze niet doorgingen. Ze waren dus toch ergens anders naartoe onderweg. Gelukkig liepen ze toend oor.

Toen ik mijn geld in het vakje had gestopt, en de bon uit de gleuf pakte, viel er een groot gewicht van me af. Ik hou er niet van om met zoveel geld over straat te gaan, ook al ben ik er wel aan gewend. Deze situaties geven me soms het idee, dat ik beter het geld op kan laten halen. Maar dat kost ook weer geld en het valt zo op. Ik wil liever niet dat mijn buren het merken.

donderdag 7 oktober 2010

Zoenen

Niet te geloven, ik schrijf al twee jaar en ik heb nog niks over zoenen verteld! Dat is iets waar ik een heleboel vragen over heb gezien, en ik moet het dus toch maar eens behandelen. Niet op mijn blogje, maar bij een aantal andere discussies wel. Mensen vinden het namelijk maar gek, dat in de prostitutie er niet zoveel gezoend word.

De meeste hoeren zoenen niet. Je kan het er soms bij krijgen, maar het is iets wat we niet zoveel doen. Ik doe het meestal ook niet, maar je kan het erbij krijgen als je bijbetaald, of als je een klant bent waarbij ik het zelf wel goed vind. Dat is voor mij gewoon een kwestie van smaak. Als je sommige mannen ziet wil je best weleens een beetje tongen.

Vooral vrouwen vinden het weleens vreemd om te horen dat prostituees niet zoenen. Dat snap ik best, want kijk maar eens in het café om je heen, er word wat afgelebberd. De meeste vrouwen doen niet moeilijk over zoenen. Dat is ook waarom ze niet begrijpen dat wij het anders voelen, want ze denken vaak dat een betaald nummertje hetzelfde is als een date met hen. Wij doen iets wat heel anders is.

Als je de meeste meisjes vraagt waarom ze niet zoenen, krijg je te horen dat ze het te intiem vinden. Ze vinden zoenen intiemer dan pijpen, neuken, beffen, enz. Meisjes die zo praten, zijn dus totaal niet met de seks bezig bij het nummertje. Dan kan je volgens mij geen goeie hoer zijn. Ik vind het intiemste juist als een man in mijn kut zit en ik hem aan kan kijken. Voor mij is er niets intiemers dan dat. Het heet toch ook niet voor niets intiem?

Ik denk dat er ook wel luiheid bijzit. Zoenen is helemaal niet nodig om een man klaar te krijgen, en waarom zou je het dan doen. Zo denken veel hoeren, ik denk zelfs wel dat de broodmeiden allemaal zo denken. Als je er elke dag mee bezig bent gaan de kleine dingetjes best wel tellen, en dan is het makkelijk om sommige dingetjes niet te hoeven doen.

Er zijn best goeie redenen om niet te zoenen. Je kan bijvoorbeeld allemaal ziektes overdragen met zoenen. Als een man een SOA in zijn mond heeft, kan je die van zoenen soms al krijgen. Er zijn genoeg ziektes die je zo overdraagt, herpes op nummer één! Je kan ook dingen als pfeiffer krijgen, en hepatitis A, maar voor hepatitis A+B ben ik ingeënt.

Tijdens het zoenen zie je ook minder goed waar zijn handen blijven, en als hoer ben je eigenlijk toch wel bezig om de hele tijd de klant in de gaten te houden. Wie weet wat hij wil gaan doen. Ik ben niet zo paranoia, en ik hoef bij de meeste klanten daar niet op te passen, maar toen ik achter de ramen stond kende ik zo'n man pas vijf minuten, en dan paste ik wel meer op.

Een heleboel mannen hebben er zelfs niet zo'n behoefte aan. Die zijn er om lekker te rampetampen zonder al die emotionele toestanden die nodig zijn om een gewone vrouw in bed te krijgen. Dat zoenen laten ze dan liever. Het word weer omgekeerd als ze weten dat hoeren het liever niet doen, want dan word het weer een ego-zaak dat zij weer wèl mogen. Ik vind het een beetje kinderachtig, maar er zijn veel mannen die zo werken.

Ik zal wel verklappen wat de belangrijkste reden is, dat ik het niet doe. Ik hou er niet van, omdat de meeste mannen hun mond niet schoon houden. Heel veel mannen weten niet wat een tandenborstel is, en hou maar op over rokers. De smaak kan mij helemaal laten afknappen. Met een man die zich schoon houd in zijn mond vind ik het helemaal niet zo moeilijk. Ik doe het nog steeds niet zomaar omdat het een risico voor ziektes is.

Een meisje dat naast me zat toen ik achter de ramen zat, vertelde me dat zij het niet deed omdat ze het gevoel had, dat ze dan niet meer kon praten. Dat gevoel van monddood zijn, vond ze verstikkend. Daarom kon ze er helemaal niet tegen. Ik heb dat niet van andere vrouwen gehoord, maar ze kon het zo levendig beschrijven dat ik het kon meevoelen.

Als je wil zoenen, moet je gewoon naar het café. Daar kan je gratis zomaar met een vrouw tongen zoveel als je wil. Dat is wel zo makkelijk. Als je dan geil bent geworden, ben je welkom bij ons.

maandag 4 oktober 2010

Onhandig

De meeste klanten zijn heel gewoon. Ik weet dat ik dat opschrijf in om elk stukje, maar het moet wel duidelijk zijn. De gewone man heb je wel snel beschreven, en als ik dan telkens stukjes schrijf over de mannen die dat nou net weer niet zijn, krijgen jullie misschien een verkeerde indruk van me. Dat wil ik niet, en dan word ik nou eenmaal een beetje herhalerig.

Er is een bepaalde klant van me, die er een beetje vreemd uitziet. Ik denk dat hij bijna vijftig is. Sokken in sandalen, een beetje een hippie, en een enorme baard. Hij is eigenlijk heel aardig, ook al is hij wereldvreemd. Hij is gescheiden, en hij vindt het een mooi leven als vrijgezel. Hij zorgt voor zijn ouders, dat vind ik wel ontroerend.

Als je hem ziet, denk je dat hij een beetje dikkig is, en dan valt op dat hij kleine handjes heeft. Dat komt alleen, omdat hij heel veel laagjes kleding draagt. Als hij bloot is, zie je dat hij heel dun is, met een ingevallen borst. Zijn hoofd ziet er dan uit, alsof het te groot voor hem is, vooral met die baard. Dat is een beetje aandoenlijk.

Hij is heel attent, en je weet dat hij alles meent wat hij zegt. Dat is ook fijn. Hij betaalt zonder ooit problemen te maken. Hij is een klein beetje verlegen, en een hele warme persoon. Ondanks dat we nergens over eens zijn, kunnen we heel leuk babbelen. Hij kan niet goed over seks praten, zelfs als ik een opmerking maak over wat we doen wordt hij al rood als een biet.

Zo'n fijne man, en toch krijg ik al de kriebels als hij een afspraak maakt. Het is niet erg genoeg om hem dan maar te weigeren, maar hij heeft wel een groot nadeel waarom ik hem eigenlijk liever zie gaan, dan komen. Hij is onhandig, maar echt heel erg onhandig.

Als we aan het vozen zijn, wat hij knuffelen noemt, blijft hij overal met zijn vingers haken, vooral in mijn haren. Hij krabt me per ongeluk. Als hij wil vingeren, krijg ik een klomp in mijn buik, omdat ik weet dat hij me dan echt perongeluk pijn gaat doen. Ik heb het vroeger altijd goed gevonden, dus ik doe het maar omdat ik het anders uit moet leggen.

Ik zorg er bij hem voor dat hij het condoom nooit aanraakt. Hij kan het zelf niet omdoen zonder dat het stukgaat. Als hij eraan komt, scheurt hij het makkelijk. Hij kan er echt niets van. Als hij me likt, gaat alles goed want hij doet dat superzacht, maar dan verliest hij bijvoorbeeld een keer zijn evenwicht en houdt hij zich dan vast aan mijn dij, zodat ik zowat mijn heup breek!

Hij is een goede klant, maar onhandigheid kan heel ver gaan. Andere mannen zijn ook wel onhandig, maar dat is dan meestal omdat ze echt niet weten dat je niet keihard in iemands klit moet bijten, of ze denken dat het fisten zoals in Maximum Perversum iets is, wat elke vrouw geil maakt. Bij deze man is het iets anders.

Deze man is een kluns. Eerst dacht ik dat hij superzenuwachtig was, maar later zag ik dat het niet door zenuwen komt. Het duurde een poosje, toen begon ik te vermoeden dat het lag aan een soort fetish. Dat denk ik namelijk al snel. Dat was ook snel weer voorbij toen ik zag, dat hij slap werd iedere keer als hij een modderfiguur sloeg.

Hij is gewoon zo iemand die altijd ongelukjes maakt. Hij heeft ook altijd schrammen, en blauwe plekken. Hij kan er waarschijnlijk niets aan doen. Dan strijk ik dus ook maar met mijn hand over mijn hart, maar hij is dus wel vermoeiend. Maar voor klunzen moet ook een plekje zijn in onze wereld.

zaterdag 2 oktober 2010

Twee jaar bloggen

Mijn blogje is twee jaar oud! Toen ik ermee begon, had ik nooit gedacht dat ik het járen zou doen. Ik heb een heleboel meer gedaan met dit blogje dan ik vantevoren had bedacht. Dat is ook waarom ik het volgehouden heb.

Toen ik twee jaar geleden begon, had ik me laten inspireren door een blogje van een vriendin, en had ik mijn idee over bloggen van de blogs van Viva. Dat is wel heel duidelijk te zien in mijn eerste stukjes. Ik wou mensen een kijkje geven op dezelfde manier als dat ze dat daar doen.

De eerste maanden had ik maar een gemiddeld aantal bezoekers van één, en dat zal ik zelf wel zijn geweest. Er kwamen meer trackers bij, omdat ik dacht dat het aan mijn tracker lag. Na een poosje kwamen er wat mensen van Hookers, maar die wou ik nou juist niet als bezoekers. Die komen er met de verkeerde insteek.

De mensen van Hookers mogen natuurlijk best meelezen, dat bedoel ik niet. Maar ik schreef eigenlijk voor vrouwen en mannen die er eigenlijk niets vanaf weten, en nieuwsgierig zijn naar hoe ik het meemaak. De mannen van Hookers denken er toch hun eigen ding van, want die hebben al ervaring. Dan zou ik heel anders moeten schrijven.

Ik ben meer breed gaan schrijven, want ik bedacht me dat ik gewoon niet kan aannemen dat mensen snappen hoe het werkt in de prostitutie. Ik had op een forum contact gehad met andere vrouwen uit het leven, en dan hoef je natuurlijk niets uit te leggen. Nu ging ik me meer op mensen richten, die er niets mee hadden.

In februari 2009 heb ik dus wat meer verduidelijkt in mijn stukjes. Dat was bovendien ook leuker schrijven, kwam ik achter. En ik begon meer bezoekers te krijgen. Pas toen kreeg ik minder dan 100% bounce. Het was nog steeds maar een handjevol hoor. Meer dan tien bezoekers op een dag kreeg ik niet.

In september kwam er opeens wat nieuws. Viva-mensen hadden me al eerder gevonden, maar ik werd gekoppeld vanuit hun prostitutie-topic. Dat kwam bij mij aan als een golf van hatemail. Ik heb toen snel mijn mailadres verwijderd, maar in de commentaren kan je het nog wel terugzien. Ik ging wel naar 30 vaste lezers per dag. Dat was heel wat, vond ik.

Oktober was een verrassing, want toen kreeg ik bezoekers vanaf Geenstijl. Dat leverde me helemaal geen verstoring op, dus dat vond ik fijn. Toen ik daar een stukje over schreef, hebben ze me een koppeling op hun voorpagina gegeven, en kreeg ik 60.000 bezoekers opeens binnen! Daarna werd ik per dag door heel veel meer mensen gelezen, dat kwam al snel op 350 mensen per dag. Google kon me opeens ook vinden.

Tegen de kerst werd ik opeens door Spitsnieuws gelinkt, en dat leverde me nog meer bezoekers op. Ik kreeg toen ongeveer 700 bezoekers per dag. Daarna kwam Fok daarbij, en een heleboel mail-sites. Dat zijn dan één of twee bezoekers, maar het zijn wel heel veel sites. Dat aantal heb ik gehouden, totdat je mijn site kreeg als een van de toppers als je "pik" intoetst. Toen ging het weer verder omhoog. Vanaf het begin van de zomer van 2010 kreeg ik opeens bijna geen mensen meer die vanaf Geenstijl kwamen, dus ik zal daar toen wel verwijderd zijn. Ik zat toen weer op 600 mensen per dag.

Ik kreeg writer's block begin van de zomer, en toen ben ik bijna de helft van mijn lezers kwijtgeraakt. Dat merkte ik wel! Jullie houden van regelmaat. Ik moet goed oppassen, dat merk ik wel. Het zet wel druk op me, ik heb het idee dat de lezers heel kritisch zijn. Het is mijn werk niet jongens, ik doe het voor de lol!

De opvallende verwijzers zijn een paar bodybuilders-forums, een forum voor militairen, en een bruidsboetiek. Er zijn ook mensen die vanaf het kantoor van de Trouw, de Telegraaf en de PCM naar mijn blog komen. Ik hoop dat die mensen een beetje beïnvloed worden in hoe ze over de prostitutie schrijven. Voor de rest word ik al een jaar gevolgd door een verwijzer die komt van het intranet van de politie. Ik vind het opvallend dat ik dat kan zien, want verwijzingen van het intranet van bedrijven zijn vaak voor mijn tracker afgeschermd. Goed bezig hoor.

De zoektermen zijn ook wel grappig, maar die zijn wel een eigen stukje waard. Als ik gewoon de lijst neerzet, heb je daar ook niet zoveel aan. Ik heb wel een cursus besteld over hoe ik die zoekresultaten moet interpreteren, want ik vind dat eigenlijk wel interessant, hoe dat werkt.

Reacties krijg ik meestal meteen als het stukje er staat, maar sommige reacties komen ook pas maanden later. Er is nog stééds discussie op mijn stukje over besnijdenis, en op mijn oudere stukjes komt soms ook opeens een nieuwe reactie. Ik heb nog niet besloten wat ik nou ga doen met reacties, want vroeger praatte ik wel mee, maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet zo leuk als gewoon mijn stukjes schrijven. Het is geen forum, maar ik vind het wel leuk dat mijn lezers met elkaar discussiëren. Ik lees het trouw, maar ik schrijf nietzovaak mee. Ik vind het vaak moeilijk om wat zinnigs te zeggen. Ik heb het toch al wel gezegd in mijn stukje.

Het is ook zovéél geworden! En ik kom in oude reacties nog tegen dat ik dit of dat nog een keertje zal behandelen in een stukje, en dat ben ik dan vergeten. Het is groter dan mij geworden, het is iedere keer maar een stukje tegelijk geweest. Maar samen is het een hele toestand geworden. Ik heb wat labels aangemaakt, om nog een beetje wat te kunnen vinden, maar ik vind het wel jammer dat ik het niet beter georganiseerd heb gemaakt.

In mijn blogje heb ik wel flink uitgehaald naar sommige groepen, en ik ben ook heel hard geweest dat ik vind dat ik het goed aanpak, en sommige andere vrouwen niet. Daar ben ik niet helemaal gemakkelijk mee, omdat die vrouwen natuurlijk zelf gewoon moeten kiezen hoe ze het doen. Maar dit is per slot míjn blogje, en ik geef mijn mening nou eenmaal ongezouten. Ik ga me niet inhouden, dan is het soms maar een beetje onaardig.

Twee jaar, en er is een heleboel gebeurd voor mijn schrijfseltjes. Ik ben blij dat ik mensen heb kunnen bereiken, en dat iedereen zo geduldig is geweest. Ik hoop dat ik nog lang doorschrijf!

vrijdag 1 oktober 2010

Glazen bol

Het Regionaal Informatie en Expertisecentrum heeft een glazen bol. Daarom kunnen ze dit soort domme dingen zeggen. Ze zeggen dus dat het stuk waar wèl wordt gecontroleerd, slechts 2% misstanden heeft, maar het stuk van de prostitutie waar ze geen idee van hebben, dat daar de misstanden veel voorkomen.

Als je zelf al toegeeft dat het een zwart gat voor je is, waarom ga je dan uitspraken doen over wat er in die stukken van de prostitutie gebeurt? Kan iemand me dat uitleggen?