maandag 23 april 2018

Onderhoud

Ik ga binnenkort eens een vakantie boeken. Misschien naar Thailand, of naar een mooi safaripark in Afrika. Of gewoon iets makkelijks, bakken op de Bahama's, of weer aan de Mexicaanse kust. Misschien een resort ergens waar ze je mee op excursies nemen. Of weer een cruise. Eigenlijk heb ik daar geen tijd voor, want ik heb mijn studie en mijn werk, en alles blijft maar op me afkomen, maar ik heb het te lang uitgesteld.

Een paar weken geleden ging het motor-lampje aan op mijn dashboard van mijn autootje. Ik was onderweg naar een klant op de snelweg, en een paar minuten later ging de hele auto schokken. Het was alsof ik over onzichtbare drempels heenreed. Allemaal andere lampjes flitsten dan ook even aan, maar gingen meteen weer uit. Ik reed bij een tankstation binnen, want ik dacht dat het misschien aan de benzine lag, want die was bijna op.

Het lampje bleef aanstaan, ook nadat ik getankt had, maar mijn wagentje reed weer helemaal normaal. Ik moest toch mijn klant op tijd halen, dus ik reed maar door. En er gebeurde verder niets, dus ik was alweer half gerustgesteld. Het lampje bleef wel branden, ook op de terugweg, en ik was toch wel een beetje bezorgd. Die lampjes betekenen niets goeds, ookal weet ik niet wat ze precies betekenen.

Ik belde de volgende dag met de dealer, en die haalde een monteur aan de telefoon. Die monteur zei dat het wel iets was om me zorgen over te maken. Hij stelde me heel veel vragen over wat de auto precies had gedaan, en welke lampjes hadden geflitst. De conclusie was dat ik maar langs moest komen, want er moest wat onderhoud gebeuren en als ik te lang wachtte zou hij het helemaal niet meer doen.

Dat nam ik serieus. Maar ik moest eerst nog naar de universiteit. En die avond had ik een klant. Dat laatste vooral kon ik zonder auto niet doen. En de eerste afspraak die ik kon maken was pas flink wat later. Dus ik bleef wel rijden. En dat ging gewoon goed. In het begin reed ik nog heel voorzichtig, maar al snel was ik er best ontspannen mee. Mijn autootje reed prima, ookal staarde dat lampje me aan elke keer dat ik naar het dashboard keek.

Het was ook dat ik al genoeg aan mijn hoofd had. Ik weet al niet waar ik de tijd voor alles vandaan moet halen, want met de colleges, de opdrachten, het labwerk, en alle andere dingen van mijn studie, en dan ooknog mijn werk, heb ik gewoon nergens tijd voor. Ik moet mezelf al dwingen om elke week een keertje een afspraak met mijn vrienden òf met mijn familie te maken, want dat schiet er anders helemaal bij in. De auto, dat was wel het laatste waar ik tijd aan kwijt kon.

En op dat lampje na was er niets aan de hand. Dus die afspraak met de dealer, die kwam er niet van. Het kon ook niet erg zijn, want de auto reed nog gewoon. Zo suste ik mezelf, en dan hoefde ik me dáár tenminste geen zorgen meer over te maken. Ik zou er wel weer aandacht aan geven als het wat rustiger was, of tenmìnste als de dingen waar ik nú mee bezig was eenmaal in kannen en kruiken waren.

Dus ergens in de afgelopen dagen stond ik op de vluchtstrook. Midden op de snelweg, in de linkerbaan, gingen opeens de lampjes op mijn dashboard allemaal aan, en voelde het opeens alsof ik op de rem had getrapt. Niet heel hard, maar toch wel duidelijk. Ik was even in paniek, vooral toen ze achter me gingen toeteren, maar na eventjes was het tochwel duidelijk dat op het gas blijven staan niet hielp.

Het was een hele enge toestand om op de vluchtstrook te komen, want al die mensen die me rechts inhaalden gaven me geen ruimte om op te schuiven, maar het is gelukt. En daar stond ik dan, met een motor die nog wel startmotorgeluiden wilde maken, maar nietmeer aanging. Ik bleef proberen te starten totdat de lampen gingen knipperen, en ook dat startmotorgeluid stopte. En toen wist ik het ook niet meer.

Ik zocht in het handboekje op hoe je de motorkap open moet maken, en ik heb nog even naar de motor staan staren. Mannen doen dat immers ook altijd als hun auto ermee ophoudt. Maar ik zag er niets aan waar ik een idee van had dat ik er wat beter aan kon maken, en het ding was ooknog gloeiend heet. Ik voelde me een beetje een domme troela dat ik niets kon met wat er onder die motorkap zit.

Terwijl het verkeer voorbijzoefde zat ik een beetje te grienen achter het stuur. Ookal was het alleenmaar mijn auto die gestopt stond, ik kon er even nietmeer tegen. Ik heb even alle stress van me af gejankt. Met mijn handen om mijn stuur geklemd even goed blèren terwijl alles naarbovenkomt dat me in al die tijd heeft gefrustreerd, en boos en verdrietig heeft gemaakt. Dat viel een beetje over me heen, en ik gaf het de ruimte.

Maar janken verandert natuurlijk helemaal niets, dus kwam ik bij zinnen en ging op zoek naar het kaartje waarop het hulpnummer van [mijn automerk -B] staat. Die zouden me later op komen halen en vertelden me dat ik mijn oranje vestje aan moest doen en aan de buitenkant van de vangrails moest gaan staan, voor de veiligheid. Ik moest mijn hele auto door om te zien waar dat ding was, maar ik stond netjes achter de vangrails met dat lelijke plastic ding om.

Toen pas bedacht ik me opeens dat ik mijn klant moest afbellen. Ik zou het niet meer halen, en je kan het niet maken om hem maar gewoon te laten wachten. Hij was heel begrijpend, en gelukkig geloofde hij me. Ookal vertelde ik hem een leugentje over waarom ik niet kon komen. Hij wou meteen weer een afspraak maken, maar ik kon niet bij mijn agenda, dus dat deed ik pas de volgende dag.

Op de vangrails zitten was niet mogelijk. Dat ding was zo nat en vies, dan blijf ik liever staan. Dus ik stond als een pilaar, met mijn knieën tegen elkaar geperst en met mijn armen over elkaar, mijn handen in mijn oksels, kou te lijden. En omdat je dan niets anders kan doen dan over je leven nadenken, ging ik maar over mijn leven nadenken. En over hoe alles maar voorbijzoeft.

Ik neem nergens tijd voor, en toch heb ik altijd het gevoel dat ik te weinig doe. Op mijn opleiding is er altijd meer dat ik zou kùnnen hebben gedaan, de klanten die ik aanneem zijn ookal geef ik er elk momentje aan te weinig om al mijn uitgaves mee te betalen, en in mijn sociale leven ben ik ook een soort rare griet geworden die niet echt ontspannen meedoet. Ik gebruik al mijn tijd, en nogsteeds heeft niets genoeg tijd.

Dat is natuurlijk wel vaker zo geweest, maar dan had ik het altijd zelf gedaan, en kon het ookwel een tandje minder. Maar mijn opleiding kan ik niet zomaar langzamer gaan doen, want dat gaat al langzaam genoeg, en elk jaar ben ik er kapitalen aan kwijt. Bovendien wordt het allemaal langzamer als je vertraging hebt, want inhalen is altijd meer geregel, en komt altijd dwars te zitten met andere taken die je op de opleiding hebt.

Minder klanten nemen kan ook niet, want als ik niet heel veel van mijn pensioen wil gaan opeten moet ik toch inkomen hebben. Bovendien ben ik al op het minste wat ik af kan spreken zonder mijn vaste klanten te gaan verliezen omdat ik niet genoeg beschikbaar ben. Ik ben dus gewoon verliezen aan het afdekken met de tijd die ik er nu aan kwijtben, en die verliezen ga ik echt voelen als ik dat niet doe.

Dus ik kàn niet minder tijd daarvoor nemen. Maar dat móét ik wel. Want mijn auto was nu langs de kant van de weg, kapot. Omdat ik het motor-lampje had laten zitten, omdat ik geen tijd ervoor had. Maar ik geef ook geen tijd aan mezelf, ookal staat eigenlijk mijn eigen motor-lampje ook al maanden op oranje. En zoals wel vaker heb ik gewoon een soort schop onder mijn hol nodig om te zien dat ik dingen anders moet gaan doen.

Ik ben een gewoontemens, en ik laat me heel makkelijk leven. Als docenten op mijn opleiding me proberen te inspireren of proberen om me aan te moedigen, dan voel ik me heel erg verplicht om daar ook mijn best voor te doen. En als je naar een docent toestapt om te vertellen dat je je werkgroep even moet verlaten omdat je op het randje van een burn-out zit, en daar reageren ze dan op alsof je een vervelende luie student bent, dan vind ik dat heel moeilijk.

Maar ik moet er even tussenuit. Het gaat zo even niet. En omdat de vakanties altijd volgepland zitten met allemaal inleverwerk, heb je tijdens de vakantie zo ongeveer minder tijd dan daarbuiten. Ik heb dus maar een vakantie voor mezelf gepland die niet volgens de regels van de opleiding is, maar er moet gewoon iets gebeuren. Ik moet even opladen, en ik kan mezelf even niet laten leven.

Er kwam een reddende engel met gele zwaailichten die mijn arme autootje op zijn truck hees, en mij even lekker liet opwarmen in zijn cabine. Hij bracht mijn auto naar mijn dealer, en mij naar huis. Daar was ik toen wel aantoe, en ik ben heel vroeg in de avond, met mijn make-up nog op, in slaap gevallen. Ik werd wakker terwijl ik mezelf helemaal in mijn dekens had gewikkeld, als een soort bolletje.

Mijn auto moest ik wel snel terug, maar als ze je op komen halen kan het opeens dezelfde dag. Ze hadden ook snel door wat er mis was, en dat was natuurlijk weer een duur ding wat moest worden besteld, en waarvoor ze uren moesten werken. Het werd niet goedkoop. De monteur troostte me dat ook een vent die wist wat hij deed niet langs de snelweg had kunnen verhelpen wat ik had, dus dat haalde dat troela-gevoel weer een beetje weg.

Soms kan je gewoon niet voorkomen dat dingen niet lekker gaan. Soms moet je gewoon accepteren dat je niet alles kan doen, en moet je even je wonden likken, en even kiezen voor wat onderhoud. Je kan niet altijd vol voor alles blijven gaan, dat is iets waar een eind aan zit. En als je niet langs de kant van de weg wil staan grienen omdat het allemaal misgegaan is, moet je soms gewoon even onderhoud doen.

37 opmerkingen:

Anoniem zei

Wowwww je geeft wel veel ‘big-data’ weg in deze posting ..... regende het? Was het op een drukke weg? was het de ABS? ........ ?

Ik denk dat je inderdaad aan vakantie toe ben ... laat de boel dan een paar weken de boel ..... ik zal je wel missen.

Seksworkers-burn-out bestaat. Ik heb weleens een poster erover gezien, jij vast ook....... even afstand nemen was een goede ‘coping-strategie’, toch?

Is het niet verstandig een RUSTIGE bestemming te kiezen met veel natuur, redelijk weer.....zee en goed eten?

Hella D. zei

Pff, confronterende inzichten, zeg. Ik hoop dat je snel ruimte kan maken voor heel veel rust. Heb zelf 'gewoon doorgaan' geprobeerd tot ik geen vaste klant of lucht meer overhad. Jij bent duidelijk slimmer bezig. Beterschap! :)

Willemijn zei

Hey, je moet het inderdaad even rustig aandoen hoor!!
Ik snap het wel, ik doe ook een studie naast mijn werk en dan is het echt moeilijk om dan óók nog tijd te houden voor sociale contacten. Maar heel stoer dat je het doet!!

Anoniem zei

Nou ja, vakantie op Thailand, Bahama's of weet ik waar. Maar ergernissen over een kapot autolampje. HH

Anoniem zei

Als ik een tip mag geven, koop gewoon een Dacia Sandero, helemaal nieuw, ipv en kek karretje met rare gebreken. Een niet door dealers laten onderhouden, gewoon bij de vakgarage. Goedkoper en beter. Succes met het uitzoeken van je vakantie!!

Anoniem zei

Vakanties kunnen ook stressvol zijn, dus neem iets eenvoudigs! En probeer eens een specifiek moment vrij te houden in je agenda, bijvoorbeeld donderdag na tienen. Dus niets erin plannen. Dan heb je in elk geval je rustmomenten!

Roel zei

leuke vakantie! wel terugkomen hoor …

Abaalser zei

Is ons hoertje nog steeds op vakantie? ;-) Duurt wel lang hoor.

tk zei

Lieve Zondares, ik hoop dat je een leuke vakantie hebt en lekker aan het genieten bent ergens op een terrasje in de zon!

Anoniem zei

Ik hoop dat je een geweldige vakantie gaat hebben!
Tevens (en sorry dat ik dit anoniem tik.. gebruikelijke redenen), heb je een tip voor een goeie website (of adres regio Gorinchem) om afspraken te kunnen maken met vrouwen of vrouwelijke trans meiden? Ik krijg namelijk nergens een fatsoenlijk beeld van de vrouwen, want allemaal PZC of NZC, wat mij doet denken dat ze niet heel schoon zijn... Ik kan namelijk niet ZIEN welke ziektes iemand heeft opgelopen dus en alleen al die gedachte houd me tegen om het daadwerkelijk op te zoeken. Is niet zozeer een fobie, maar wel mijns inziens een gegronde angst voor een risico dat ik pertinent niet wil nemen.

Anoniem zei

Onderhoud: wat een leuke parallel met de auto !

Voordeel van een blog, je kunt alle goede voornemens van de afgelopen jaren terughalen en naast elkaar leggen. Tijdgebrek hoort gewoon bij je, maar het gebrek aan tijd kan te groot worden. Geniet van een fijne vakantie !

Hopelijk binnenkort weer leuke stukjes, fijn om te volgen

TK zei

Zondares waar ben je? Je bent toch niet opgegeten door een leeuw tijdens de safari?! :/ ;)

Anoniem zei

Respect voor jouw schrijfsels. Ik denk dat jij wel een olifantenhuid hebt, dus ik denk niet dat je wakker ligt van sommige opmerkingen hier. HH

Anoniem zei

Fijne vakantie, zondares!

Anoniem zei

Je komt toch nog wel terug? De lange stilte is verontrustend. Ik en mijn dvp missen je verhalen!

Anoniem zei

Een heel lange vakantie, gevolgd door een blokperiode en dan examens. Ik hoop dat ik juist ben. Veel succes !

TK zei

Ontvoerd door aliens, dat kan ook. 👽👽🛸

Anoniem zei

Hi Zondares,
interessant artikel.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/hoe-de-13-jarige-sterre-tot-prostitutie-werd-aangezet~bf898c2c/

Anoniem zei

Zondares, kom je snel terug? Ik mis je verhalen en je lange afwezigheid is inderdaad verontrustend...

Anoniem zei

Stiekum een onderzoek begonnen naar tippelhoeren en boshoeren in het Oostblok?

Tegen een aan slipjes ruikende helikopterpiloot aangelopen?

Hoeren kan overal.

We missen je.

Anoniem zei

Het zijn vooral viezeriken en contactgestoorden die het hier opzoeken, zoals anoniem van 11.32

abaalser zei

@ 30 juni 13:10

Hoe weet jij dat?
De meeste reacties zijn best fatsoenlijk.

Anoniem zei

Best wel asociaal nix meer te laten horen naar je lezers!!! Of er moet iets ergs gebeurd zijn!!!

Anoniem zei

Lieve Zondares, ik fantaseer, dat je op vakantie de liefde van je leven hebt gevonden. Een man, waarmee je het zo goed kan vinden, dat je de boel de boel laat en kiest voor een heel ander leven. Liefs, Sigmund

Anoniem zei

Waar ben je, Zondares?

Peter Prince zei

Wat is hier aan de hsnd?

Anoniem zei

Aan 30 juni 2018 om 13:10

Ik, 30 juni 2018 om 11:32, heb juist vertrouwen in de zelfredzaamheid van mevrouw Z en benader het van de positieve kant.

Bovendien is een afwezigheid van een maand of 2 tot een maand of 6 voor vakantie echt niet zo ongebruikelijk voor een hoer. En hoeren hebben sowieso niet zo de neiging anderen op de hoogte te houden van hun bezigheden elders.

Ik maak me niet direct zorgen.

Dit is zeker niet te doen ongebruikelijk voor een hoer.

Anoniem zei

"Soms moet je gewoon accepteren dat je niet alles kan doen..." Bijzonder jammer, want ik volg je al wekelijks zowat vanaf het begin. Ik heb veel van dit blog geleerd. Herken er veel in. En hier-en-daar ook veel plezier aan gehad. Maar ik kan me voorstellen dat je er gewoon mee bent gestopt. 'k Schat zo in dat als je er mee stopt je ineens zeeën van tijd overhebt. Als je tegen overspannen zijn aanzit, zoals ik uit jouw verhaal opmaak, dan lijkt me dat een quick-win. Ik hoop dat je op-den-duur weer door zal gaan met dit blog. Maar zo niet, dan hierbij hartelijk dank voor alles wat je hebt gedaan! Het ga je goed, Zondares.

Peter_K zei

Na zo'n lange tijd trouw iedere keer een stukje posten en dan zo lang niets meer, dat roept wel wat vragen op natuurlijk. Het zou wel leuk zijn als Zondares weer eens een teken van leven zou geven. Hoeft niet een lange tekst te zijn.

TK zei

Misschien dat het "geldmannetje" ons opheldering kan verschaffen middels een reactie onder deze blogpost?
Ik begin me toch wel zorgen te maken. Ik vind Zondares niet de persoon om er zomaar mee op te houden zonder een afsluitend bericht te posten.

MKZ zei

Zondares is niks verplicht naar ons, ook geen teken van leven. Soms is het allemaal gewoon even teveel, zelfs een berichtje met "ik ben ff weg". En dat mag. Ik denk dat als er echt wat aan de hand was, we dat zouden merken omdat de blog dan ineens weg is. Dat heeft ze wel eens gezegd, als er wat is gaat de tent op zwart.



We betalen d'r niks, we nemen alleen maar, zogezegd, dus laten we vooral niet doen of ze wat aan ons verschuldigd is. Lieve Zonnie, hopelijk heb je t gewoon superleuk met vanalles en we merken het allemaal wel weer als je er weer klaar voor bent. Zet 'm op!

TK zei

@MKZ Daar gaat het ook helemaal niet om. Als Z. ermee op wil houden dan staat dat haar natuurlijk vrij. Ik vind het alleen wel zo beleefd om dan nog even een afscheidsbericht te schrijven. Nu vragen haar lezers zich af wat er gebeurd is.

Anoniem zei

Wat zijn de mogelijke scenario’s ?
- er is wat ergs met haar gebeurd
- ze is haar wachtwoord kwijt
- iemand heeft haar identiteit ontdekt en is daardoor de lezers kotsbeu
- ze is een wereldreis aan het maken
- ze heeft op vakantie toch een man ontmoet en is abrupt gestopt met alles wat hiermee te maken heeft
- ze is er gewoon nog niet aan toe gekomen en van uitstel komt afstel
- de belastingdienst en de politie hebben haar computer ingepikt

Hoe dan ook. Eigenlijk moet je niets verwachten van zondares, ook al is er de schijn van gewoonte.
Het blijft een anoniem iemand waar je niets mee te maken hebt.

Anoniem zei

Ze is het gewoon even zat. Dat is alles.

TK zei

Nou, ik vind het zorgelijk. Laten we anders een reddingsexpeditie op touw zetten! 🕵😉

Anoniem zei

Als je het even helemaal zat bent, kun je dat , na al die jaren een blog te hebben geschreven, ook eventjes melden aan je lezers. Een kleine moeite en het brengt vooral duidelijkheid en begrip, want nu komen er heel veel vragen en maken mensen zich (hopelijk onnodig!) zorgen om Zondares.

Anoniem zei

Nee, als je het eventjes helemaal 'zat' bent, dan laat je de 'boel de boel' En je hoeft helemaal niet te rekenen op je internetvrienden; dat is maar 'effe typen'