Als ik een paar uurtjes vrij heb, ga ik soms even shoppen. Je bent dan er even een beetje uit, en met de metro is het centrum vlakbij. Ik hou vooral van kleine winkeltjes met een creatief idee. Ik ben natuurlijk vooral voor de fun in de stad, maar ik doe ook meteen de inkopen die ik toch al moest doen.
Lekker een bak koffie in de boekhandel, en kijken of ik wat leuks vind. Dat is een vast punt in mijn shopping dagen. Ik hou erg van literatuur, en ik ga heel snel door boeken heen. Soms is mijn kast vol, en dan gaat er een hele doos boeken naar de middelbare school van mijn buurtjes. Ik koop altijd een tas vol, want dan heb ik weer even wat te lezen.
Sommige boeken kosten me heel lang, omdat ik er moeilijk doorheen kom. Umberto Eco is zo'n schrijver. Ik vind dat hij heel goed schrijft, hij gaat alleen overal zo diep op in, en dan moet ik vaak weer een stukje terug om te kijken waar het verhaal ook weer heenging. Dan heb ik liever Denis Guedj, die volg je veel makkelijker. Ik weet dat je ze niet kan vergelijken, ik heb gewoon een hele brede smaak.
Ik shop ook meteen voor muziek. Ik hou niet zo van de gewone popmuziek, die hoor ik al veel teveel op de radio. Ik hou heel erg van oude soul uit de zeventiger jaren, en ook wel van funk. Mijn ouders vonden dat maar niks, maar ik heb het toch ergens opgepikt denk ik. Ook al is het van voor mijn tijd. Ik koop vooral CD's, want ik vind platen wel mooi, maar mijn CD-speler is fijner. Die heeft een wisselaar en een afstandsbediening.
Er moet natuurlijk ook voor kleding worden geshopt, maar daarvoor ga ik winkel in, winkel uit. Ik kijk ook altijd even bij de Bijenkorf. Ik koop daar eigenlijk nooit meer dan sjaaltjes, maar ik vind het een leuk warenhuis. In de Bijenkorf kan je ook meteen je make-up uitproberen, en de verkoopsters hebben echt de tijd voor je. In de parfumerie willen ze alleen maar afrekenen.
In de Bijenkorf kwam ik opeens oog in oog te staan met een klant, die ooit eens een paar keer bij me kwam. Dat is niet heel speciaal, je komt op straat wel vaker mannen tegen die je kent van het werk. Deze was hier met zijn vrouw. Dan laat je hem snel een glimlachje zien, en negeer je hem verder. Hij wil immers niet dat zijn vrouw erachter komt dat hij je kent.
Hij reageerde helemaal verkeerd. Hij begon heel erg zenuwachtig te doen, zo erg dat zijn vrouw hem vroeg wat hij toch had. Ik heb toen maar een andere afdeling opgezocht, zodat hij gerust kon zijn. Ik dacht dat hij misschien bang was dat ik hem aan zou spreken. Ik ging dus naar de andere kant van de roltrappen, maar ik kon van daar af even later zien dat hij nog steeds zenuwachtig om zich heen keek.
Ik was rustig bezig met shoppen, toen hij opeens weer opdook, en me aan mijn mouw trok. "Ik kan nu niet met je praten, ik kom zo wel naar je toe" zei hij. Ik zei nog dat hij helemaal niet met me hoefde te praten, maar toen was hij al gevlucht. Ik vond het een rare toestand, en ik werd toch wel nieuwsgierig naar wat zo belangrijk was om me te vertellen.
Ik bleef dus een beetje op die afdeling hangen, ook al was ik er wel klaar. Ik wou net weggaan toen hij weer langskwam. Hij legde uit dat hij me niet kon groeten omdat zijn vrouw erbij was, en hij begon met een heel verhaal over waarom hij nooit meer teruggekomen was nadat hij bij me was geweest. Ik heb dat natuurlijk helemaal niet nodig, je hoeft me niets uit te leggen.
Zijn vrouw kwam eventjes later heel bezorgd aanlopen, ik denk dat ze wat vermoedde. Hij hield op met zijn verhaal, en hij begon met haar te praten, weer zo zenuwachtig. Zijn vrouw keek naar mij, maar volgens mij zag ze niet wat er gebeurde.
De klanten weten dat het zakelijk voor me is. Daar ben ik heel erg duidelijk over. Toch zijn er altijd mannen die denken, dat je ze zal behandelen als een ex als je ze ziet met een ander. Ze kunnen niet geloven dat je geen uitleg nodig hebt, en dat je helemaal snapt dat ze niet altijd zin hebben om bij je langs te komen. Pas toen ik thuis was snapte ik opeens wat deze klant had. Hij dacht dat ik gekwetst zou zijn als ik hem met een ander zag, en hij wou het uitleggen. Het is een beetje dom, maar ergens ook wel lief.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
10 opmerkingen:
Bijenkorf in Amsterdam?
Hallo Zondares,
Leuk stukje en deed me meteen aan dit stukje denken.
heb jij wel eens een klant die teveel gevoelens voor je kreeg?
Mvg
Daryl
http://www.telegraaf.nl/buitenland/5816072/__Man_betaalt_ton_voor_10_keer_seks__.html
Stiekem best schattig van die vent, maar wel een beetje naief haha! En ook dom dat hij zo ingewikkeld doet, hij had je beter een smsje of belletje kunnen doen toch?
Ben benieuwd naar je volgende posts ik heb het wel gemist hoor!
Tsjonge wat een eikel, helemaal vol van zichzelf!
Leuk stukje!
Ik vraag me inderdaad ook af of het wel eens is gebeurd dat een klant te veel gevoelens voor je kreeg.
Ben je er trouwens niet bang voor dat de man waarover je schreef jouw blog per ongeluk vindt?
Ik zou het jammer vinden als je stopt er schrijven omdat je privacy in gevaar komt,
keep up the good work!
Dat was wel vrij stom van hem om je achterna te komen want als de vrouw al niks gedacht had dan denkt ze nu wel iets. Misschien had hij je ook gewoon moeten groeten want als de vrouw al iets van herkenning bij hem bespeurd had dan is het niet meer dan gewoon om iemand te groeten die je kent en als ze dan nog wel weten wie het is dan is het gewoon een vriendin van een vriend of zo.
Dayl, ik heb allang geleden een stukje geschreven over verliefdheid met klanten. Je moet maar even in mijn Archief kijken, je ziet het wel aan de titel.
Dit is niet korte tijd geleden gebeurd, het is een oude belevenis. Ik denk dus dat zijn vrouw het niet zal herkennen.
Grappig dat jij ook komt in de Bijenkorf.
Als ik op jouw blog geen reactie schrijf voel ik me schuldig, dat is eigenlijk hetzelfde en jij kondigt het aan als je even niets schrijft, wat je ook niet hoeft te doen. misschien zie jij het verband niet, maar ik voel het wel zo aan.
Co.
Toch vind ik dat die man zich aanstelt, wat niet eerlijk is van mij.
Co.
Een reactie posten