Alleen het zoet

Mannen willen vruchtbaarheid. Ze willen soepele, gezonde, vrolijke vrouwen, met een strak middeltje en brede heupen, pronte tieten en een zachte, gloedvolle huid. Ze willen de schuchtere flirts van vrouwen die ondanks zichzelf het toch niet kunnen laten naar die mannelijke mannen te lonken, omdat ze door hun hormonen worden opgejut om seks te zoeken. Dat is wat mannen willen. Vruchtbaarheid, al die tekenen ervan.

Nee, ze zijn meestal schichtig voor èchte vruchtbaarheid, liefst hebben ze je aan de pil of op het spiraal, maar daar willen ze zelf niets van hoeven merken. Ze willen dat je alle tekenen van lokkende, dampende vruchtbaarheid afgeeft, maar niet dat je ook echt zwanger wordt van een robbertje neuken. Het moet wel een lolletje blijven natuurlijk. Ze willen dat hun seksdrift zijn zin krijgt en zich lekker kan voelen alsof ze een vruchtbare vrouw volspuiten, maar niet dat er een krijsende baby hun leven komt verstoren.

Het is logisch dat ze dat willen. Zo zit de hele seksdrift inelkaar, zo werkt het om de soort voort te planten, zo werkt het om alle andere voordelen en doelen van seks en seksueel gedrag goed te laten gebeuren. Wij kijken immers ook naar mannen die eruitzien alsof ze het beste zaad kunnen leveren, en naar de mannen die eruitzien alsof ze het best voor de resultaten van dat zaad kunnen zorgen. En dat hoeft niet in dezelfde man.

Dus ik snap het best, dat we de hele tijd met onze vruchtbaarheidstekenen aan het pronken zijn, en de mannen daarop reageren. Ik vind het helemaal goed, ik vind het geweldig. Dat zorgt ervoor dat het heet en smeuiïg wordt tussen mensen, dat zorgt ervoor dat het leven spannend en leuk blijft, zelfs als het gaat om de kleine pleziertjes en de leuke onschuldige momentjes.

Is het dan ècht zo veel gevraagd om dan te accepteren dat er meer aan die vruchtbaarheid vastzit?

Want we mogen best tijdens onze ovulatie kiezen voor decolletéetjes waar je onze navel door kan zien, of met mannen die we normaal nieteens zien staan morsige nummertjes op de parkeerplaats naast de dancing maken als onze hormonen hoogtij vieren, maar als we PMS hebben en door de misère van die vruchtbaarheid heengaan, is daar bepaald geen begrip voor. Dan vinden de mannen dat we moeilijkdoen, en liefst doen ze dan alsof we niet bestaan.

PMS is de keerzijde van de hormonen die zorgen voor de vruchtbaarheid die jullie zo graag willen ruiken, zien en voelen. Hij hoort erbij, hij is er een onderdeel van, en je kan het ene niet zonder het andere zien. Als je dat gaat behandelen als een afknapper, is dat netzoiets als douchen lekker vinden maar het nat worden een afknapper vinden. Of een marathon willen lopen maar de moeheid een afknapper vinden. Het is flauw.

Je wordt zó afgekat als je PMS hebt. Alsof je een spelbreker bent, alsof je moeilijk doet over niets, alsof je het maar moet negeren en je leuk en blij en cute moet blijven gedragen als je hormonen je helemaal de andere kant op duwen. Je vrouwelijkheid moet in de etalage, maar PMS moet worden verstopt want anders ben je een bitch. Ik vind dat zo lullig, en het is zo'n beetje normaal om het zo te zien.

We zijn niet alleenmaar happy poppetjes die de wereld vrolijk maken met bloemen in ons haar. We zijn gewoon mensen, en we hebben best bestaansrecht als we humeurig zijn. Het idee dat je niet serieus genomen wordt als je PMS hebt vind ik ontzettend kinderachtig, je wordt als persoon gewoon helemaal aan de kant gezet. Als een boze kleuter die in de hoek moet staan tot haar boze bui over is.

PMS is geen tekort in onze zelfbeheersing. Het is niet een beetje drama maken omdat we ergens lullig over willen doen. Het is niet dat we een dwarse onvolwassen puber zijn. Het is nieteens dat we niet om kunnen gaan met onze hormonen, want het is gewoon onze hormonen die hun ding doen! De oordelen over vrouwen met PMS zijn helemaal negatief en alsof het een tekortkoming of een karakterfout van ons is, en dat is bullshit.

Toen ik nog aan de pil was, had ik nauwelijks PMS. Ik had ook geen dampend geile nachten tijdens mijn ovulatie. Ik was sowieso een beetje lauw. Mijn vruchtbaarheid saboteren met een pilletje zorgde ervoor dat die vruchtbaarheid ook voor mannen niet beschikbaar was, en dat ik de hele tijd geen push van mijn hormonen kreeg. Dat soort vlakheid zorgt ervoor dat een man niet met mijn PMS hoefde om te gaan, maar ook dat hij nooit door me besprongen werd.

De pil werd ik beu, en ik ging over op het spiraaltje. Dat zorgde ervoor dat ik weer mijn eigen hormonen terugkreeg. Dat was erg fijn, want ik mis mezelf met al mijn ups en downs als ik door de pil ben afgevlakt. Vrouwen zijn door hun hormonen veranderlijk, en zo horen we. Daar worden we kreatief van, daar worden we geil van, en daar worden we interessant van. Ook voor onszelf.

Ik wist het toen niet, maar ik had toen een hele goeie manier om de PMS weg te houden. Niet met de pil, maar met de pik. Als je veel neukt, is je PMS veel lichter. En ik had toen mijn konijnenholletje, met mijn stroom klanten die ik soms niet geboekt kreeg omdat mijn agenda zo vol zat. Ik krikte zo veel dat ik aan PMS niet toekwam, en dat was natuurlijk ergens een beetje valsspelen.

Nu doe ik escort, en ik haal die getallen niet meer. Zeker niet in deeltijd, wat ik nu toch wel doe omdat de studie zo idioot veel tijd kost. Dus de PMS komt ook weer terug. En natuurlijk vooral als ik er geen tijd voor heb, en geen gelegenheid voor heb. Maar ja, het hoort bij vrouw zijn, dus ik accepteer dat maar. Het is een soort verstoring van mijn natuurlijke balansen die ik nodigheb om weer op te bloeien.

Ik voel me rot tijdens PMS. Ik word ook zowat autistisch, ik kan me niet inleven in wat andere mensen vinden of denken, en ik haal me vanalles in mijn hoofd over wat ze bedoelen met wat ze doen. Mijn antennes zijn meestal heel gevoelig, maar als ik PMS heb is het alsof ze doof zijn. Ik flap er vanalles lelijks uit, en ik wil eigenlijk alleenmaar met een doos bezorgchinees tegen de verwarming aanzitten. Ik weet waar het van komt, ik moet het maar accepteren.

Dat accepteren mag de rest van de wereld ook weleens doen vind ik. Wil je een wereld met geile wijven? Dan hoort daar PMS bij. Wil je een wereld met zorgzame vrouwen? Ook weer, want dat komt ook door de hormonen. Wil je brede heupen en pronte kontjes en brutale tieten? Hormonen schat, en daar geil je op. Wees dan een vent en begrijp dat PMS daarbij hoort.

Hier moet ik even een nuance maken, ookal heb ik daar hélemaal geen zin in. Want het is niet alsof we zonder onze hormonen seksloze zombies zijn. Dat kan je zien aan de menopauze. Ja, sommige vrouwen worden seksloos na de menopauze omdat ze alleen aan seks doen omdat die hormonen ze aandrijven. Maar veel andere vrouwen zijn tegen die tijd toch seksueel volwassen genoeg om te zien hoe waardevol seks is, en zin maken zonderdat de hormonen het werk hoeven te doen.

Tegen die tijd hebben we veertig jaar hormonen-achtbaan achter de rug, en dat heeft je dan wel gevormd. Als je tegen die tijd nog niet helemaal gewend èn enthousiast bent over hoe die hormonen je gemaakt hebben, dan heb je wat wijsheid betreft wel de boot gemist. Je kan nogsteeds een geil ding zijn, maar na de menopauze moet je het zelf doen, zonder hulp van je hormonen. Ik hoop dat ik die menopauze even goed tegemoetga als de oudere collega's die keihard doorhoeren ondanks de verdwenen hormonen, en ze na een poosje nauwelijks nog missen. Maar die hormonale dingen wel faken voor de klant. Ik ben blij dat ze me ook daarmee mentoren, want dat kan je beter vantevoren al weten.