Verpreutsing

Dit stukje begon ermee dat ik tegen vriendinnen van buiten de business zuchtte dat het van mij allemaal wel wat minder mocht met de verpreutsing. Die waren het niet met me eens. Die vonden niet dat we verpreutst waren, maar dat tijdens onze jeugd de seksuele vrijheid een beetje was doorgeschoten, en dat het nu weer een beetje normaal was. We waren niet echt verpreutst, en er was geen beweging in. We waren er nu wel.

Ik ga dan altijd een beetje aan mezelf twijfelen, want ik vóélde de verpreutsing wel, en mensen in mijn netwerkje waren het er ook mee eens dat de wereld verpreutst, maar ik had het eigenlijk nooit uitgezocht. En dat terwijl ik wèl de verpreutsing als een belangrijk ding zie waar veel van de ontwikkelingen in de samenleving vandaan komen. Ontwikkelingen die ik vaak in mijn blogje behandel.

Mijn twijfel ging niet lang door. Toen ik eenmaal wat was gaan wroeten merkte ik al snel dat je aan heel veel dingen kon zien dat we echt wel verpreutsen. Dat gaat van minder naaktstranden, naar dat mensen niet meer zo makkelijk topless zonnen, dat zelfs voor peuters er nu bikini's zijn omdat meisjes hun tepels moeten bedekken nog lang voordat ze tietjes krijgen, en duizend kleinere dingetjes die je ziet gewoon door eens door wat oude damesbladen te bladeren.

Ik hoor stomverbaasd aan hoe een zoon van een vriendin nog nooit de pik van een andere jongen heeft gezien, omdat hij nooit naakt doucht. En dat gemeenschappelijke kleedkamers voor het schoolzwemmen zijn afgeschaft. De enige indruk die hij heeft over hoe een pik eruit hoort te zien is via de porno, want ook thuis zorgen zijn ouders dat hij ze niet naakt ziet. Dat maakt het wel moeilijk voor een puber om te snappen dat hij normaal is.

Ookal is de porno nog een laatste luikje om wat mee te krijgen van hoe mensen naakt eruitzien, en seks werkt, het moet toch worden behandeld als iets wat het juist èrger maakt. Ik hoor de gekste verhalen over de "gevaren van sexting" en over de "seksualisering" van vrouwen en kinderen. De dolste verhalen over seksisme die ik ken uit mijn tijd als radfem zie je nu in de media, de overheid en de universiteiten serieus genomen worden.

Dat is niet alleen in Nederland zo. Je ziet het overal. Natuurlijk vooral in landen als IJsland en Zweden, maar ook in de Engels sprekende landen is het heftig. Je ziet voorstellen voor internetfilters in bijvoorbeeld Australië en Engeland, akties van YouTube om seks te verdringen, steeds strengere wetten over ontucht, steeds meer aandacht voor seksschandalen, pogingen om porno verboden of beperkt te krijgen, en natuurlijk aanvallen op sekswerk.

Je merkt het ook niet alleen doordat mensen zich preutser zijn gaan gedragen, maar ook door hoe er door de maatschappij op gereageerd wordt als mensen zich niet preuts genoeg gedragen. Een paar decennia terug zouden zedenpredikers voorzichtig zijn geweest om mensen te berispen die tegen hun zeden ingingen, tegenwoordig wordt er veel meer herrie gemaakt, èn beklagen de zedenpredikers zich dat ze preuts genoemd worden. Zelfs als dat helemaal niet gebeurt.

Preutsheid is er altijd geweest. Daar is niets nieuws aan. Ook bewegingen die zeden predikten, en die de samenleving wouden verpreutsen zijn er altijd geweest. Het zijn meestal nog steeds dezelfde bewegingen. En ze zeggen heel vaak ook nog precies hetzelfde als ze vroeger zeiden. Er zijn geen nieuwe argumenten bijgekomen, en geen nieuwe inzichten. Er wordt alleen door de samenleving meer naar geluisterd.

De moralisten doen wel graag alsof het verandert, want als je kan doen alsof iets groeit kan je doen alsof er iets moet veranderen om daarmee om te gaan. Dat gaat bijvoorbeeld om open grenzen, en natuurlijk om mobieltjes en social media, want we vinden computers enge dingen waar we geen verstand van hebben. Dus denken we er allemaal sinistere dingen bij, die geld opleveren voor paniekzaaiende journalisten.

Sexting en social media werken seks niet echt in de hand. Het is op zijn best een rukhulpje, zo'n korrelige foto van iemands tieten, en op zijn slechtst wordt het eerder gebruikt als sletten-schandpaal. Helemaal geen seksuele openbaring, helemaal geen hotline naar een wild en losbandig leven, juist mensen die elkaar zitten te beoordelen en het prachtig vinden om schande van elkaar te spreken. Maarja, dat is niet spannend in de krant.

Er is meer ruimte in de media voor beklag door zedenpredikers. Het wordt serieuzer genomen. Het wordt ook niet meer als zedenprediken gezien, maar als iets groters, als een soort beweging waar de moraal een belangrijke kern is om goed met de samenleving om te gaan. Ja, alles komt terug op morele overtuigingen, maar we doen alsof die morele overtuigingen het belangrijkste zijn wat het goede in de wereld veilig maakt.

Daar gaat het namelijk om. Een gevoel van veiligheid. Mensen willen een veilig plekje in de wereld, vooral als die wereld gevaarlijk voelt. En met hoe bang we worden gemaakt door de media en de politiek, of het nou om economische crisis, dat enge internet wat we maar niet begrijpen, het verlies van je nationale eigenheid door de globalisering, xenofobie voor migranten, terrorisme, misdaad of moreel verval, is er wel een drang naar veiligheid.

En als mensen zich veilig willen voelen gaan ze zich aansluiten bij een sterke regelgevende vaderfiguur. En dan maakt het niet uit of dat vadertje Staat is, het vaderland, of God de Vader. Je wil terug naar je wortels, je identiteit die je geeft dat je thuishoort in een groep die voor je zal zorgen, en een autoriteit die zorgt dat er voor jou gaat worden beslist, zodat je niet uit de groep zal vallen.

Tegelijk moet die groep ook gedisciplineerd worden gehouden, want hij moet "sterk" zijn. Dus zijn de regels van je groep heel belangrijk, en moeten mensen die daarvan afwijken afgekeurd worden. Je gaat dus regels opleggen en verwachtingen aanhouden bij mensen die jij vindt dat ze zich aan de regels van jouw groep moeten houden. Dus halve gelovigen worden geshamed, mensen die kritiek op de staat hebben zijn politiek fout, en Nederlanders die niet "patriottisch" genoeg zijn zijn landverraders.

Bij verpreutsing gaat het natuurlijk om de angst voor seks. Dat hoef ik denk ik niet uit te leggen. Maar niet alleen dàt. Mensen die verder niet snel iets met de moraal doen, voelen toch heel sterk morele gevoelens rond seks. Via hun gevoelens met seks worden ze het moralisme in gelokt. Ook als je moralisme eigenlijk door andere dingen opgewekt is, heb je snel de neiging om ook moralistisch over seks te doen.

Dat is niet logisch. Maar mensen zijn niet logisch. Ze hebben hun eigen angsten, en ze zoeken bij de moraal hun zekerheid. En de moraal is geobsedeerd met seks. Dat is niet alleen omdat de moraal seks heel belangrijk vindt, maar ook omdat de moraal zichzelf met seks verkoopt. Seks trekt aandacht, en moralistische verhalen over schandelijke seks zijn netzogoed "sex sells" porno en prikkelend als een reclame waarin een mooie gelippenstifte vrouw een Magnum-ijsje pijpt.

Er is een soortvan idee dat seks het middelpunt van moraliteit is. Als iemand moralistisch is, is hij het ook over seks. De reden dat seks zo centraal staat kan ik niet vaststellen, maar mensen hebben een soort knagende angst om karmisch gestraft te zullen worden voor hun seksuele losbandigheid. Die angst zit duidelijk erdoor gespit, en seksuele gehoorzaamheid is bij haast elke groep een belangrijke norm om erbij te "mogen" horen.

Bij het uitzoeken voor dit stukje is me dat uitgelegd als een evolutionair mechanisme, over groepen van onze voorouders die samen moesten werken om te overleven, en dat seks een beperkte resource was waar hard intern over kon worden gevochten als er geen regels over bestonden. En heel veel voorbeelden van andere diersoorten die ook een seksuele moraal hebben, maar geen moraal met andere dingen. Dat kan wel kloppen. Maar voor mij is het niet bevredigend als uitleg.

Zoals altijd moet moralisme alles oplossen met regels en met straf. Regels worden gebruikt om te zorgen dat iedereen zich zo moet gedragen als de moralisten willen, en de straf is om mensen het onmogelijk te maken een leven te leiden dat zich niet aan de regels van dat moralisme houdt. Het heilige geloof in straf is iets waar je moralisten meteen aan herkent. Of dat nou ophangen, gevangen zetten of schandpalen is.

Seksueel moralisme komt van verschillende kanten af, en het is een beetje smaakverschil. Verpreutsen willen ze allemaal. Natuurlijk heb je ten eerste de gelovigen, of dat nou Joden, Islamieten of Christenen zijn. Die zijn al eeuwen de sterkste motor achter de verpreutsingsbeweging, en die hebben er de meeste ervaring mee. Nu mensen door alle angst voor het verlies van de Westerse waarden, of voor Islamieten de Islamitische, zoeken naar een veilige groep, laten die religieuze groepen hun leden tonen dat ze waardig zijn door ze het moralisme uit te laten dragen, en openlijk te laten belijden. Ookal verschilt dat niet erg tussen de groepen.

Je hebt natuurlijk ook de feministen. Feminisme gaat over vrouwen, en het verschil tussen vrouwen en mannen is seks, en seks wordt dus een slagveld. Vooral omdat wat mannen en vrouwen van nature in bed doen héél onfeministisch is. Met genoeg moralisme worden we bekrompen genoeg dat feministische principes beter worden bediend, en daar heb je feministische ideeën over seksuele moraal alweer. Preutsheid is politiek waardevol voor het feminisme, en neuken zonder poespas is heulen met de vijand.

Maar vlak ook de ouder-lobby niet uit. Ouders zijn altijd bang over hun kinderen, en willen niet dat hun kind wat overkomt. Toen ik klein was maakten ouders zich druk of hun kind niet seksueel te bekrompen opgroeide, maar tegenwoordig zijn we zo banggemaakt over misbruik en hoe verschrikkelijk dat is en hoe vaak dat voorkomt als je je kind niet in een kastje opsluit, dat die ook ontzettend moralistisch over seks zijn geworden. Liefst hadden ze een seksloos kind tot het ruim uit huis was.

Die groepen hebben meer grip. We accepteren in onze samenleving hun invloed veel meer dan vroeger, en we proberen ze niet te provoceren of voor het hoofd te stoten. Daar reageren pressiegroepen natuurlijk op door zich steeds sneller te laten provoceren en steeds meer aanstoot te nemen. Daar krijgen ze wat mee gedaan. Je ziet dat in Nederland al, maar echt gek wordt het in de VS op campuses van universiteiten.

Je hebt het dan wel over de extremen. Mensen die protesteren tegen een denkbeeldige rape culture waarbij ze safe spaces afzetten, eigen territoriums waarbinnen niemand ze mag tegenspreken en niemand ze mag confronteren met iets waar ze niet op hun gemak mee zijn. Zo gek is dat hier nog niet. Maar we zien wel terug dat mensen vinden dat ze het recht hebben niet geconfronteerd te worden met dingen waar ze aanstoot aan nemen. En daar komt veel moralisme ook bij uit.

Daar hangt weer iets aan van wel-regels-voor-jou-maar-niet-voor-mij. Niemand in de moralisme-groepen accepteert het moralisme van andere moralismegroepen. En daar zien we weer dat alle moralismegroepen hun strijdpunten hebben, maar vrijwel allemaal zitten ze helemaal gelijk als het op seksueel moralisme aankomt. Seks moet minder, seks moet in het geniep, seks moet binnen relaties, en je moet "veilig" zijn, dus je moet een wereld hebben waarbij je seks niet zomaar tegen kan komen.

We zijn nog niet klaar. Moralisme is één ding, maar gehoorzamen aan het moralisme is meestal iets wat niet van harte gaat. Bij seksueel moralisme zie je dat veel meer. Het was wel even interessant om te kijken hoe dat dan werkte. Mensen gehoorzamen aan seksueel moralisme, en doen erg hun best om te laten zien dat ze seksueel moreel zijn. Zelfs als ze dat niet zijn, en ook helemaal niet willen zijn. En het vreemdste, zelfs als ze het niet met die moraal eens zijn.

Preutsheid grijpt namelijk om zich heen. Dat is niet alleen omdat je uitgesloten wordt als je "immoreel" bent, want dat gebeurt met elk soort moralisme. Bij seksueel moralisme hangt er namelijk nog aanvast dat als je seksueel immoreel bent, je héél interessant bent voor al die gefrustreerde "morele" mensen die óók afentoe een wip nodighebben, en die dan stiekem vanalles bij je willen.

De middelbare school waar ik op zat was best streng Christelijk. De seksuele moraal op school was ook streng. Niet dat de leraren zich er nou heel veel mee bemoeiden, maar de boodschap was duidelijk. Gewoon wachten tot het huwelijk, en waarom zou je al gaan vozen daarvoor? Je mocht het toch niet afmaken, en hoe ging je het later aan je man uitleggen dat je met een jongen gezoend had op school?

Onderling waren we véél erger. Er waren genoeg roddels over scholieren die wat geëxperimenteerd zouden hebben, en misschien was een deel daarvan ook waar. Ik geloof best in roddels over dat meiden met elkaar gezoend hadden, of jongens aan hun tieten hadden laten zitten. Maar dat een meid alle jongens uit de klas in een grote orgie zou hebben gepijpt en zich had laten neuken, dat klinkt overdreven.

Waar of niet, die roddels hadden wel gevolgen voor hoeveel vriendinnen je had. Als er over je geroddeld werd, werd je met de nek aangekeken. Dat was heel onbarmhartig. Nieteens alleen het uitvoeren van seksuele handelingen was een reden om je te isoleren, het was al genoeg als er over je werd geroddeld dat je het allemaal nietzo belangrijk vond, die seksuele moraal.

Er kwam een keer een nieuw meisje in de klas, en die was wereldlijk. Dat was een uitzondering bij ons op school. Die liet merken dat ze wereldlijk was door spijkerbroeken te dragen, en wel meer dingen die nietzo normaal werden gevonden. En reken maar dat zij heel snel verpreutste. Zij wou er ook bijhoren, en ze gaf daar graag haar halterbloesjes en jeans voor op.

Niet alleen vanwege de afkeuring. Maar ook omdat ze door àlle jongens werd lastiggevallen. Die waren van die wanhopige tieners die àlles doen voor een wip, en dit meisje was wereldlijk, en daar hadden ze ideeën bij. Ze had geen Christelijke seksuele moraal, dus ze zou wel in zijn voor wat casual seks! Die meid wist niet wat haar overkwam, want die jongens hadden natuurlijk totaal geen respect voor zo'n immoreel meisje.

Dat meisje werd gezien als een Jezebel, een slet die er wel pap van lustte en zich niets aantrok van moraal of regels. De jongens geilden allemaal op het beeld wat ze daarbij hadden, en probeerden telkens haar even af te zonderen om hun pogingen met haar te wagen. Ze waren niet aardig voor haar, omdat ze op haar neerkeken, en dat was denk ik het belangrijkste. Ik weet het niet zeker, want ik praatte niet met haar. Ze was immers een immoreel meisje.

Mannen hebben het wat dat betreft makkelijker. Als die bekendstaan als seksueel immoreel valt het nog wel voor ze mee, dan krijgen ze misschien wat meer aandacht van wanhopige vrouwen, maar ze worden niet zo opgejaagd. Zolang het mild blijft, tenminste. Want mannen over wie geruchten rondgaan dat ze potloodventers, kinderlokkers, beestenneukers of gluurders zijn kunnen op een hoop ellende rekenen.

Als je niet meedoet aan de preutsheid, ben je seksueel een doelwit. En dat voelt niet fijn. Ik hoor dezelfde verhalen van meiden uit Turkse en Marokkaanse achtergronden, daar zijn er ook vaak maar met een hoofddoek aan de gang omdat ze anders de hele straat aan hun reet hebben. Dat is niet omdat de moraliteit zo'n aantrekking voor ze heeft, maar omdat ze anders de hele tijd belaagd worden.

En zo krijg je weinig mensen die zich niet preuts voordoen. En het is een héél sterk iets dat mensen na gaan bootsen wat er om ze heen gebeurt. Als iedereen om jou heen een bepaalde norm aanhangt, ga jij dat vanzelf ook doen. Anders moet je wel heel sterk in je schoenen staan om daar tegenin te kunnen. Want als jij afwijkt, moet jij jezelf maar bewijzen, de norm is immers het uitgangspunt.

We verpreutsen, en het is heel flauw. Het is alleen gezeik, en uiteindelijk is het nergens goed voor. Weinig mensen willen de sukkel zijn die zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt, want je bent meteen een zieke perverseling die je niet serieus moet nemen. Preutsheid grijpt om zich heen, en het wordt aangewakkerd door een paar bewegingen die in de mode zijn. En we moeten ons er voorlopig maar mee redden, want het gaat wel even duren voor we weer een seksuele revolutie aandurven.