Waarschijnlijk waren jullie verrast toen ik weken en weken geleden opeens niets meer plaatste. Ik heb toch negen jaar lang nauwelijks een week gemist. Ik had niet aangekondigd dat ik op zou houden, en ik had ook geen waarschuwing gegeven dat het kon gebeuren. En het laatste stukje voor ik opeens ophield met plaatsen was ook een beetje onheilspellend zie ik achteraf. Dat leek er dus misschien op dat ik het expres zo gepland had.
Dat was dus niet zo. Ik was nog veel verbaasder dan jullie. Er gebeurde opeens vanalles met me, en dat was even heel verrassend, en heel ingrijpend voor mijn dagelijkse gewoontes. Er moest opeens vanalles anders, en daar ben ik eigenlijk nietzo goed mee. Ik ben een beetje een huismus en een gewoontemens. Als ik dan van mijn gewoontes afmoet, dan is dat stressen, en weet ik meteen niet wat ik nou moet.
Aan mijn blogje schrijven kon ik een tijdje niet. Daar heb ik hele goede redenen voor gehad, maar die kan ik jullie helaas niet uitleggen. Het heeft temaken met mijn identiteit beschermen, en meer dan dat kan ik niet verklappen. Misschien kan ik dat ooit wèl, maar ik denk dat het beter is dat ik het gewoon stilhou. Het was ook niet dat ene ding, maar dat ene ding zorgde er meteen voor dat de rest van mijn leven ook een boeltje werd.
Ik heb aan de ene kant mijn blogje heel erg gemist, maar aan de andere kant had ik de tijd hard nodig, en zo'n blogje schrijft toch niet zichzelf. Als je het elke week doet wordt het iets normaals, en herken je niet meer hoeveel werk het eigenlijk is. Het wordt iets wat heel erg bij je dag hoort, en waarvoor je zo vanzelf tijd toewijdt dat je niet meer merkt dat het anders kan.
Maar nu het weer kan om door te schrijven wil ik eigenlijk meteen er weer inspringen. Ik heb het namelijk wel heel erg gemist! Het voelt ook niet alsof het af is, en ik heb sinds ik niet meer kan schrijven het gevoel alsof ik van mijn hart een moordkuil maak. Dus eigenlijk ben ik best opgelucht nu ik heb gehoord dat het weer kan. Ik heb nog een heleboel stukjes te plaatsen.
Nu heb ik er alleen niet meteen eentje af. Ik moet ook weer een beetje in de gewoonte komen, en er moet weer een heleboel gewoonte terugkomen. Schrijven verleer je heel snel, dat merk ik nu zelfs al! Maar maandag ga ik gewoon weer een stukje plaatsen, waarschijnlijk gewoon het stukje dat ik al van plan was om te plaatsen na mijn stukje over onderhoud. Ik ben blij dat ik weer een beetje in mijn oude ritme terugkan, ik hoop jullie ook!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
15 opmerkingen:
Hey ..... welkom terug!
Ik hoop dat je ook genoten hebt van de afwezigheidsperiode.
Ik kijk zeker uit naar nieuwe postings.
Heeee hallootjes! Gezellig dat je er weer bent! Ik hoop dat het niet zozeer ellendige verandering was maar (ook) leuke verandering maar in ieder geval: rustig aan en landt ze en fijn dat je er bent en hopelijk maak je het goed en ben je blij!
:)
Fijn dat je weer terug bent! :-)
Je bent er weer! Gelukkig!
Heel fijn dat je er weer bent!
Ik heb je echt gemist.
Hoop dat het goed met je gaat!
Wat een innemend stukje.
Fijn dat er niks ernstigs was!
Blij dat je terug bent! Ik las elke week je stukjes, en ik heb dat toch wel veel gemist.
Blij dat je er weer bent!!
Welkom terug Z., goed te horen dat er niets met je aan de hand is. Je laatste stukje klonk idd nogal somber. Fijn dat na de nodigd tegenslagen de zon weer een beetje is gaan schijnen (nieuwe vriend?). Grtjs mb
Ik heb meerdere van jouw schrijfsels gelezen. Je leek me altijd een sterke en intelligente vrouw toe, die lekker in haar vel zat. Ik ben dus blij met dit bericht. HH
Hoi Zon , ik hoop dat jij het bent! Zo ja , wat fijn dat je weer terug bent .
Wat een figuur ben je toch! 😏 Gelukkig ben je weer (heelhuids) terug! 😀
Beste Zondares.
Iedereen heeft wel eens zo periode en dat is normaal. Leuk dat je het schrijven weer oppakt. Welkom terug Zondares.
Welkom teug Zondares!
Een reactie posten