Antwoord op: Grip krijgen

In het ene na het andere verslag van vergaderingen bij de overheid, en ook in rapporten over wat de overheid met ons wil, komt telkens weer naar voren dat ze grip willen krijgen op onze branche. Die grip wordt soms in verband gebracht met misstanden, maar meestal helemaal niet. De overheid vindt het gewoon heel naar om te weten dat er dingen gebeuren waar ze niet op de één of andere manier de baas over spelen.

Dit lijkt misschien een beetje op mijn eerdere stukje over regulering. Dat is niet raar, maar dit is toch anders. Dat eerdere stukje ging over regels over ons maken. Dit gaat over "grip," en dat is wat anders. Als je ergens grip op hebt, kan het niet uit je handen kruipen, en kan je het dwingen om te doen wat je wil. Grip hebben gaat over de boel forceren.

Al tientallen jaren probeert de overheid, op gemeentenivo en op regeringsnivo, om vanalles te regelen en te handhaven. En die regels werken nooit, en als ze ergens gaan handhaven maken ze er altijd een boeltje van. Daar gaan de hoeren dus anders werken om weg te komen van die regels en dat gehandhaaf, en de overheid staat in zijn hemd. Dus komen er meer regels en komt er hardere handhaving. Wat het erger maakt, dus wat ons motiveert om nog harder weg te kruipen.

Dat vinden mensen raar. De overheid heeft toch overal regels voor, en handhaaft die toch ook in alle branches die je maar kan bedenken? Dan moet er wel iets heel raars zijn aan de hoererij dat wij daar niet tegenkunnen. Je hebt ook arbo, certificering en vergunningen in heel veel andere branches, dus waarom zouden de hoeren daar dan niet mee om kunnen gaan? Dat is geen rare gedachte, en ik zal daar antwoord op geven.

Ik was ooit junior manager in een regulier bedrijf. Ik was geen hele goeie, maar in die tijd had ik de baantjes voor het oprapen. We hadden een technische afdeling, de manufacturing department of ookwel "de werkplaats" en daar was ik de baas over. Dat was waar er dingen werden geproduceerd die "op kantoor" waren ontwikkeld, dus door een andere afdeling. Ik was daar om te zorgen dat mijn team de goeie prioriteiten bleef houden, want ik snapte niets van wat we nou eigenlijk maakten daar.

Het bedrijf had alle certificaten die het nodighad, en we hadden natuurlijk ook alle wettelijke regels om rekening mee te houden. Dat deden we meestal ook vanzelf wel graag. Ik weet nog een grote toestand in het management omdat een directeur dacht dat we wel geld konden besparen door chemisch afval gewoon in het riool te gieten. De hele ontwerpafdeling stond op zijn achterste poten, mijn team zag het ook niet zitten, alleen de logistiek vond het wel prima.

Op een dag kreeg ik een brief van een controledienst, dat ze drie weken later kwamen controleren. Ik vond dat prima, want er stond dat ik het werk niet stil hoefde te leggen. Toen ze kwamen, waren het twee mannen die de werkplaats wouden bekijken. Ze waren helemaal niet zo streng en wantrouwig als ik ze had verwacht, maar ik had danook verwachtingen uit de hoererij meegenomen. Ik liet ze binnen, en ik liep mee.

Die twee mannen vonden óveral fouten. Er waren knoppen met tape afgeplakt, er waren veiligheidsdingen dichtgestopt met een oude handschoen, de filters van de afzuiging waren veel te oud, er lagen metaalkrullen in een apparaat waar dat niet mocht, en nog een heleboel dingen. Allemaal dingen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Ik voelde me echt een kipje, vooral omdat het duidelijk werd dat ìk degene was die het in orde had moeten houden!

We kregen een dikke brief met dingen die in orde moesten worden gebracht voor de volgende inspectie, of we kregen een waarschuwing. Daar heb ik dus ook meteen voor gezorgd. Terwijl mijn team bezig was om alles in orde te brengen, vertelden ze me dat ik volgende keer even moest waarschuwen dat er een inspectie kwam, want dan konden ze even snel alles keurig maken. Dat deden ze altijd zo.

Er kwamen ook andere inspecties. Die gingen dan meer over of we wel de kwaliteit leverden om onze certificatie waar te maken. Maar die waren geen probleem. Dan werd er vooral gekeken in de boeken of we wel netjes genoeg materialen in huis hadden gehaald van de juiste kwaliteit, en of alles netjes genummerd, gefotografeerd en opgeschreven was. Daar waren we wel heel netjes mee. Zolang de veiligheidsknoppen maar niet in de weg zaten.

Die inspecties kwamen erop neer dat er mensen kwamen die evenveel, of méér, van ons werk wisten als wij, om te kijken of we het goed deden. Die kwamen regels controleren die waren gemaakt door mensen die heel goed op de hoogte waren van wat er moet en kan in zo'n bedrijf, en hoe dat mis kan gaan. Die komen dan kijken of er geen slechte gewoontes zijn gekomen waar je anders pas van wakkerschrikt als het helemaal mis is gegaan, of dat we stiekem laden aan het lichten waren.

Zelfs als we er een boeltje van hadden gemaakt, werden we eerst gewoon gewezen op wat we deden, voordat er werk van zou worden gemaakt. En dat werk begint dan met een waarschuwing, en als we dan nog dwars bleven liggen, dan liep ons certificaat gevaar of kon er een boete van komen. Uiteindelijk kan natuurlijk de hele boel plat worden gelegd, maar dat zou pas een uiterste maatregel zijn.

Als het zo zou werken in de hoererij, dan zouden we weinig te klagen hebben over meer grip op onze branche. Maar zo is het dus niet.

Er is best wat te zeggen voor controles en certificering van sekswerk. Je komt toch met mensen in contact, je moet goed op je hygiëne passen, je bent een professionele dienstverlener waar de klant op moet kunnen vertrouwen. Dus hetzelfde soort certificeren als je hebt bij klusbedrijven, huishoudelijke hulp of verpleging heeft wel waarde, want dan komen de onbenullen en de gekken niet in de branche terecht, en dat is goed voor iedereen.

Je kan dan ook eindelijk eens het concurreren op onveilige seks aanpakken. Dat gepijp zonder condoom is gewoon hachelijk. Als we mensen in werkplaatsen verplichten om lastige stopsystemen op hun machines te hebben kan je ons ook verplichten om rubbertjes te gebruiken. Nu proberen hoeren elkaar vliegen af te vangen door meer niet-safe aan te bieden dan hun concurrentie.

Maar om dat in de praktijk te brengen heb je wel nodig dat je de regels laat maken door mensen met kennis, èchte kennis. En laat controleren door mensen die weten waar ze mee bezig zijn. En dan ècht weten waar ze mee bezigzijn. Want de mensen die dat soort dingen nu proberen te doen, weten van toeten noch blazen als het om de werktechniek gaat, en hebben totaal onrealistische ideeën over hoe het werk wèrkt. Om nog maar te zwijgen over sprookjesverhalen over misstanden. Er is totaal geen realisme bij al die instanties.

Er zijn nog geen regels over hoe je hoererij nou goed doet. Ik heb weleens met wat collega's gebrainstormd, maar dat is natuurlijk niet de manier om dat soort dingen op te bouwen. Je krijgt alleenmaar stokpaardjes, zoals ik met mijn condoomregels. Andere meiden moeten daar weer niets van hebben, en die nemen het risico graag voor lief. Dat soort dingen moet je zorgvuldig opbouwen, door de minst ingrijpende maatregel te zoeken bij elk probleem dat ècht een oplossing móét. Zo doe je dat bij andere beroepen ook immers.

In plaats daarvan wordt het maken van regels gegeven aan de mensen met de grootste bek over ons beroep, en dat zijn steevast mensen die ons zien als reddingsobjektjes die zitten te wachten tot hun redder ze vertelt hoe ze moeten leven. Daarom zien al die voorlichtingsfolders er ook uit alsof ze voor tienjarigen zijn geschreven. En daarom worden die foldertjes ook niet serieus genomen, zèlfs door mensen die er nog wat aan zouden kunnen hebben.

Je komt nogaleens lijstjes met tips voor sekswerkers tegen, waar je dan weer van schrikt omdat ze zoveel fouten maken. Niet alleen dat ze vaak schrijven alsof heel Nederland de regels van de gemeente Amsterdam heeft, maar ook omdat ze gewoon geen idee hebben hoe je met klanten omgaat, en welke technieken je moet gebruiken om veilig te werken. Meestal werkt het gewoon helemaal averechts.

Zolang dat gaat om het omgaan met klanten is dat nog niet eens zo'n probleem. Klanten zijn best goeie mannen en die geven je wel de tijd om te ontdekken dat je nietzo handig bezigbent. Met een beetje goeie wil ontdek je dan wel de technieken om de klant te geven wat hij wil, en leer je snel genoeg hoe je met je grenzen om moet gaan, en wat je over en weer van elkaar mag verwachten. Het is erger met de foute SOA-tips, en helemáál erg met de foute politie-tips!

Er zijn hulpverleningsorganisaties die je vertellen dat je bijvoorbeeld alleen een kopie van je paspoort mee moet nemen. Dat is dom, want dat is meteen "niet beschikken over eigen persoonsdocumenten" en dan ben je meteen slachtoffer(M) van mensenhandelmoderneslavernij. Met alle toestanden die daarbij horen. Om nog maar te zwijgen over clubs die je adviseren om verboden wapens bij je te hebben zoals busjes pepperspray.

Omgaan met condooms is ook zoiets. Een hoer leert snel genoeg hoe condooms werken, en dat de manier van het papiertje wel prima is voor amateurs, maar niet goed genoeg voor het betere werk. Daar zitten wat kunstjes aan, die je trouwens niet via een blog gaat leren, maar het is voor een doorgewinterde hoer soms echt even schrikken om te horen wat voor onzin je wordt verteld over hoe je condooms moet gebruiken, door mensen die je wel even komen voorlichten.

En dat is allemaal nog als het gebrek aan realisme per òngeluk is. Want je hebt ook de moralisten die gewoon alles uit de kast halen om je werk maar onmogelijk te maken. Dat gaat dan vooral om regels waarbij er vanalles verboden is. Zoals beveiligers hebben, of juist werken zònder beveiliger. Of dat je niet opgehaald mag worden. Of dat je niet mag adverteren. Of dat je geen anaal mag, niet mag werken met sponsjes, geen SM mag doen, of niet mag samenwerken met een andere meid. Ga maar door.

Behalve regels kan je dan ooknog aan certificering denken. Maar certificering gaat niet over wat màg, maar over wat goed werken is. Daarvoor moet je dan snappen waar hoererij om gáát, en dat weten zelfs de klanten nog niet. We bouwen illusies, en daar gebruiken we seks voor. Je moet dat gedaan hebben om te begrijpen dat het zo is, en je moet er heel veel mee gedaan hebben om het breder te kunnen zien dan jezelf. Dan hou je alleen wat oude rotten over die dat zouden kunnen bepalen.

Er zijn zoveel soorten hoeren, die zoveel verschillende soorten diensten aanbieden, dat je daar bovendien helemaal nieteens aan kan beginnen. Dan is er voor elke hoer een ander certificaat nodig, en dat is als ze niet opeens beslist om haar dienstenpakket te veranderen. Er is flink verschil tussen de hygiëneregels die een sugarbaby van één man heeft, een raammeid, een high class escort of een domina die veel blood play doet. Daar heb je een flinke taak aan.

Als we dan goede regels en voorschriften zouden hebben, komen we ook meteen bij het volgende probleem, en dat is het handhaven. Een echte certificeerder stuurt iemand langs afentoe, gewoon als controle of als er klachten zijn geweest, om te kijken of alles op de goede manier gebeurt. Die controleurs zijn mensen die door de wol geverfd zijn in het vak, en meestal ook uit het vak komen wat ze komen controleren. Maar niet bij ons.

Bij ons gaat het meestal om zedensmerissen. Of gemeentecontroleurs die graag zedensmerissen zouden zijn geweest als ze daarvoor geschikt waren geweest. Die hebben geen idee waar het werk om gaat, die weten niet wat het nou precies is wat we doen en wat we belangrijk vinden, die hebben geen zicht op wat er gebeurt, en ze dènken dat ze dat wèl hebben. Dus die plakken er hun plaatje overheen en gaan vooral met hun èìgen illusies aan de slag.

Daarbij moet je ook bedenken dat ze helemaal niet op ons af worden gestuurd omdat wij er beter van moeten worden. Ze zijn daar om de slagvaardigheid van de overheid te laten zien, om de zondige meisjes de weg naar buiten te leiden, om de hoererende zondaars te kastijden, om de internationale mensenhandelmaffia op te rollen, om redenen te vinden om de tent te mogen sluiten, of gewoon om natte vingers te halen en je opbrengst in te pikken. Daar heeft de werkelijkheid niets meer mee te maken, en zo worden andere beroepen ook niet gereguleerd.

En je hoeft mij niet te geloven. Kijk maar wat er allemaal gebeurt. Amsterdam, Den Haag, Groningen, Alkmaar, overal worden hoerenbuurten afgebroken. In Utrecht hebben ze al jaren alles dichtgegooid met de resultaten van heel twijfelachtige controles in de hand. In het hele land worden onafhankelijke meiden opgespoord en krijgen hun leven verpest. De vergunde bordelen worden elk jaar minder. De bordelen worden niet beter gemaakt, er wordt alleen gesloten. Want dat is het doel.

Hoeren zijn geen rare mensen, we zijn geen criminelen. We zijn niet méér fraudeurs dan andere beroepen. We willen gewoon kunnen werken, maar wat er nu aan regels en controles is, dat is niet gewóón. Dat is gewoon dol. Als er goede regels en voorschriften waren, die met beide benen op de grond stonden, dan zouden we er geen probleem mee hebben. Maar zoals het nu is, blijft het vooral die gevaarlijke grip van de overheid ontwijken. Want die blinde klauwen knijpen je kapot.

Wil je weten waarom grip van de overheid een onzalig idee is? Kijk maar om je heen. De overheid verplicht en verbiedt vanalles, en soms is dat goed. Soms ook helemaal niet, maar dan werken mensen er wel omheen. Dokters schrijven bijvoorbeeld dingen verkeerd in het patiëntdossier omdat ze anders noodzakelijke medische behandelingen niet mogen doen. Zou je echt willen dat de overheid daar grip op krijgt als je die pillen of die operatie nodig hebt?

Er is genoeg dat werkt in Nederland omdat ermee gesjoemeld wordt. Juist níét omdat de overheid er grip op heeft. Er wordt overal gesjoemeld met wat de overheid heeft besloten om te reguleren, en stel je eens voor wat voor een bende het zou worden als ze overal een ijzeren grip op zouden nemen, zodat dat sjoemelen niet meer kan? Stel je de chaos eens voor als èlke verkeersovertreding de boete kreeg die erop staat. We zouden blut zijn en al het verkeer stond stil.

Dat is in een branche waar de overheid wel ideologie óver, maar geen kennis vàn heeft, natuurlijk nog veel erger. Grip wordt dan gewoon een wurggreep. En als ik kijk naar hoe de overheid al jaren over ons praat en wat de overheid al jaren met ons doet is dat misschien ook eigenlijk wel de bedoeling.