Mijn eerste fijne klant

Toen ik net begon zal ik ze ookwel hebben gehad, maar toen zag ik het nog niet. Ik was nog zo groen als gras, en ik had nog geen idee hoe mannen werken, hoe ze naar je kijken, en hoe ze bedoelen wat ze zeggen. Ik kan me iets herinneren van toen ik eenmaal achter het raam stond, maar toen was ik ook blasé genoeg om het helemaal niet eens tot me door te laten dringen. Later in de clubs had ik er ook een paar, maar ook die gingen langs me heen.

De laatste jaren zijn het er een beetje meer. Dat heeft niet alleen met mijn andere vormen van prostitutie temaken, want van oude collega's die nog op mijn oude plekken werken hoor ik het ookwel, als ik navraag. Ze zijn er altijd geweest, volgens sommige meiden altijd evenveel als nu, maar volgens de meeste zijn het er meer geworden. Dat is ook nietzo raar, als je kijkt naar wat die mannen allemaal horen op TV.

Ik heb het over klanten die denken dat ze de eerste of de enige klant zijn, die mij ziet als een persoon, en niet als een lap vlees met gaten. Daar klopt natuurlijk helemaal niets van, en dat komt meestal omdat ze hele negatieve ideeën hebben over hoe andere klanten zijn. Daar plakken ze het plaatje op van de onvoelende hoerenloper die meisjes gebruikt zonder ze een blik waardig te gunnen.

Meestal is het een manier om wel met een hoer aan de gang te kunnen gaan, maar toch niet het denkbeeld over prostitutie als een soort vleeshandel los te hoeven laten. Meestal omdat ze het te moeilijk vinden om los te laten wat de publieke opinie over ons zegt, want weinig mensen durven dat toch al, maar heel vaak ook omdat ze de publieke opinie juist heel erg geil vinden, en maar wat graag willen geloven dat het echt waar is.

Natuurlijk willen ze dan niet de boze man uit de verhaaltjes zijn, dus doen ze een beetje werk om te laten zien dat ze geen varken zijn dat alleenmaar wil neuken en het verder niet uitmaakt of je leeft of sterft, en ze vinden zichzelf meteen een hele bink waar jij maar over in je handjes mag wrijven. Intussen krijgen zij hem makkelijk omhoog omdat ze je stiekem heel graag zien als iemand waar ze geen rekening mee zouden hoeven houden als ze daar niet vanwege hun hoogstaande moraal voor kozen.

Er komt hetzelfde soort praatjes uit bij die mannen, als die je wel hoort van Frits Rouvoet. Die beweert ook dat hij de enige is die ons niet ziet als een stuk vlees of een gebruiksvoorwerp. Die zegt dat die ons ziet als "meer dan je lichaam" of dat soort neerbuigende praatjes. En vaak met een zalvende houding alsof we van ontroering gaan breken bij zoveel menselijkheid.

Zo vaak is het zelfrechtvaardiging. Mannen die maar wat graag met een geknakt meisje willen naaien, omdat ze zo'n lijdend slavinnetje een supergeil idee vinden, maar niet zichzelf daarover in de spiegel willen aankijken. Als ze gewoon vertelden dat ze een slavinnetjesfantasie hebben, zoals èchte mannen weleens doen, dan kon ik zó met ze aan de slag, en hadden we allebei een goede tijd. Maar deze mannen geven me een smerige smaak in mijn mond.

Een man die zo doet krijgt geen nieuwe date meer. Zijn nummer gaat op blokkeren, en zijn mails gaan in mijn prullenbak. Lang geleden, toen ik nog niet zo diep in die mannenhersens kon kijken, zag ik nog niet wat er gebeurde, en vond ik het gewoon een beetje ranzige klantjes. Tegenwoordig staan ze me tegen, en daar wegen de opbrengsten niet tegenop.

Het geeft me zelfs wat plezier om te bedenken dat het voor hem wel een vreemde spagaat moet zijn om te denken dat ik een geknakt slavinnetje ben, dat neuken móét, en dat dan toch blijkt dat ik hem, mijn Messias, de deur kan wijzen. Al weet ik ook prima dat ze zó een omslachtig fantasietje hebben bedacht om het toch in hun denkbeelden te laten passen. Maar daar krijg ik dan gelukkig niet meer mee temaken.

Soms doen ze hetzelfde, maar denken ze toch anders, en dat maakt het ingewikkeld. Je hebt mannen die juist proberen om aan te geven dat ze niet alleen voor je diensten komen, en die het uitmaakt wat jij te zeggen hebt, omdat ze proberen om je te openen. Die willen contact met je. Dat is soms omdat ze eigenlijk een GFE willen, of omdat ze zich ongemakkelijk voelen met een vreemde, maar meestal om je de kans te geven te zeggen dat je een slachtoffer van mensenhandel bent.

De klanten zijn de laatste jaren flink banggemaakt. Die willen niet per ongeluk één van die monsters uit de krant of op TV zijn. Ik kan ze niet kwalijk nemen dat ze dan niet onbezorgd losgaan, zonderdat ze me eerst aan de tand hebben gevoeld over of ik misschien één van die mythologische slachtoffers van moderne slavernij ben. Het ergert me natuurlijk mateloos, en het is heel vervelend dat er zo over ons gedacht wordt, maar het is niet zijn schuld.

Bij die mannen gaat het daarom ook snel over, als je ze kan overtuigen tenminste. En het gebeurt weleens dat je hem wel vóór de wip, maar niet meer erná overtuigd hebt. Dan zijn ze niet meer geil, en is hun hele perspectief anders. Soms krijg je dan dat ze ontzettend actief gaan zoeken naar of het wel goed met je zit. Niet dat dat ze minder strafbaar zou maken, als de nieuwe wet erdoor is, maar dat is wat ze denken.

Je hebt ook mannen die het ècht geloven. Die zichzelf voor de eerste keer bij je tegenkomen, en bijna autistisch zijn over wat ze geloven over hoe andere mannen met je omgaan. Die zijn danook snel overtuigd, en dan is het ook over. Die doen het dan ook bij andere meiden niet meer. Dat weet ik omdat ik van één zo'n vent ook opgetogen heb gehoord dat hij zich nu ook bij de andere meiden nietmeer schuldig voelt.

Die verschillende soorten mannen kan ik niet met de schijnheilige eigengeilers op één hoop gooien. Daarom haak ik nog steeds niet metéén af als een vent hier dingetjes van begint te vertonen. Maar ik schiet wel tegenwoordig meteen mijn goeie bui uit als een vent met die praatjes komt, en hij kan maar beter heel snel laten zien dat hij geen hypocriete rukker is, want ik droog op als een krent van die neerbuigende mummelaars.