Pillowtalk

Mijn werk is om klanten even lekker los te kunnen laten gaan in de korte tijd dat ze bij mij zijn. Dat is vooral seks, maar zelfs klanten die alleen voor de seks komen moet je ooknog op andere manieren los krijgen, want anders gaat de seks niet voor ze doen wat ze nodig hebben. Dat gaat niet alleen om ze verleiden, en niet alleen om ze bespelen, en zelfs niet alleen om ze op te winden. Het gaat vooral om ze zich geaccepteerd laten voelen.

De meeste mannen gaan zoveel om met mensen die ze niet als seksobjekt mogen zien, dat ze het eigenlijk moeilijk te geloven vinden als je ze laat zien dat ze dat bij jou wèl mogen. Daar moet je ze flink van overtuigen. Vaak lukt dat niet de eerste keer, maar als ze vaste klant worden, kan je ze rustig bewerken zodat ze zichzelf echt een beetje loslaten bij de seks. En bijna nooit snappen ze eigenlijk wat er gebeurt.

Seksueel losgaan bij een partner is heel intiem. Dat merk je wel aan hoe je klantjes naar je gaan kijken. Je hebt een echt risico dat ze verliefd worden, maar ook de mannen die niet verliefd worden raken erg aan je gehecht. Je geeft je letterlijk bloot aan elkaar, en voor veel mensen is dat iets wat ze heel ingrijpend vinden. Natuurlijk moet je het zakelijk houden, maar intimiteit is nou eenmaal intimiteit.

Ik accepteer mijn klanten seksueel. Dat is iets waar veel klanten totaal niet aan gewend zijn in hun dagelijkse leven. Mensen hebben toch altijd seksuele moraal die ze mee laten tellen, al is het maar onderhuids, en al zien ze zichzelf àltijd als vrijer en verlichter dan de mensen om zich heen. Die veroordelen ergens toch immorele seks, zelfs als ze vinden dat iedereen dat voor zichzelf moet uitmaken. Het blijft vies in hun ogen, maar vies dat danmaar màg.

De ergste rechter voor elke klant is nog steeds hijzelf. Klanten zijn er meestal helemaal niet trots op dat ze klant zijn. Je moet ze vaak toch een beetje overtuigen dat ze niet met iets verkeerds bezigzijn, dat je ze echt graag als klant hebt, en dat je je niet over tegenzin heen aan het zetten bent voor de betaling. Dat vinden ze maar heel moeilijk te geloven, want klanten kijken ook TV.

Maar vooral denken heel veel mannen dat ze eigenlijk niet seksueel meetellen. Ze voelen zich alsof ze saai en droog zijn, en niemand echt wild van ze zal worden. Ze hebben zich er vaak allang bij neergelegd dat ze geen seksobjekt zijn. Seks is eigenlijk voor mooie mensen op TV, en niet voor gewone mannen zoals zij. Ze lopen een beetje met hun ziel onder hun arm, en zien zichzelf niet eens meer als seksueel. Het is een sneue gedachte.

Het is onzin natuurlijk. Iedereen heeft seks in zijn of haar lijf, en dat moet een vorm krijgen. Teveel mensen rollen dat op en stoppen het diep weg, en de frustratie die daarvan komt, daarvan geven ze de schuld aan de verlopen gordijnen die niet bij de bank kleuren, dat hun man niet genoeg verdient, Marokkanen, de economische crisis, dat de buren hun kerstversiering maar laten hangen, of dat hun collega zijn neushaar maar niet knipt.

In een gefrustreerde omgeving leven maakt jou ook gefrustreerd, vooral als je zelf nog wèl wat met je seksleven wil. Je kan best proberen om seksueel gezond te zijn door er eens wat mee te doen, maar als je in een wereld met het relatiedenken woont, en je vrouw heeft haar libido in de ijskast gezet omdat ze het maar gedoe vindt, dan voel je je bestwel een alien. Ookal ben je dan zelf de enige die goed bezig is.

Naar een hoer gaan kan dan voor veel mannen even luchthappen zijn. Die kunnen éventjes seksueel zijn zonderdat er meteen toestanden van komen. Die kunnen er dan weer even tegen.

Je kan je voorstellen dat zo'n vent toch niet zomaar in een wild beest verandert als hij bij me binnenkomt. Die heeft zóveel bagage mee te slepen, die legt hij niet maar eventjes af. Vaak hebben ze juist het idee dat ze zo'n beetje gaan ontploffen, en denken ze dus dat ze in één keer helemaal losgaan, maar dat gaat niet vanzelf. Ze zullen hun wip wel maken, maar loskomen gaat werk van mij kosten voor het lukt.

Dat laat je ze natuurlijk niet zien. Als een vent al denkt dat hij seksueel niet meetelt moet je hem vooral niet laten merken dat je hem een beetje moet uitlokken voordat hij zich als een vent gaat gedragen. Alles moet helemaal natuurlijk lijken. Je moet hem vooral over zijn eigen drempels heentrekken, en dat moet hij voelen als dat hij zijn natuur eindelijk kan volgen.

Bij mij op de kamer zitten we eventjes in onze mikrokosmos, en is de rest van de wereld eventjes zoek. Dat hoort ook zo, je hoort tijdens seks niet verder te kijken dan je partner. Of partners. Het is ook heel belangrijk dat wat we doen in die kamer, ook in die kamer blijft. Als hoer is diskreet zijn absoluut iets wat van je verwacht mag worden. Je kan het niet maken om informatie te lekken. Dat is een zaak van ethiek.

Je hebt dan snel een speciale band met je klant, al is het maar voor een uurtje. Je bent intiem, je bent discreet, je krijgt hem los, je wekt dingen in hem op die hij normaal niet eens voelt, je bent benaderbaar, je accepteert hem, en er komen kennelijk van seks allemaal hormonen enzo los. Al die dingen apart maken een man al praatgraag, maar als je die dingen samen hebt, is het niet te stoppen. Hij moet zijn ei kwijt.

Het is minstens tien procent van de mannen die echt veel praat. Je krijgt van elke vent wel wat verhalen te horen, maar sommige mannen komen echt alleen voor het praatje, en de seks is vooral om de spraakwaterkraan open te draaien.

Wat ik het meeste hoor is frustratie. Mannen die niet worden erkend, die niet worden begrepen, en die dromen hebben die hun omgeving maar onzin vindt. Soms zijn het dingen waar een volwassen vent toch beter mee om zou moeten kunnen gaan. Soms zijn het echt hele treurige dingen. Soms is het boosheid die ergens heenmoet. En natuurlijk heel vaak de frustratie dat hun vrouw ze niet begrijpt.

Dat zinnetje, "mijn vrouw begrijpt me niet," is iets waar mensen van met hun ogen rollen. Het wordt zoveel gebruikt in komedie, en zoveel gebruikt om aan te geven dat een vent een huichelaar is, dat het een wonder is dat je het nog hoort. Mannen willen ook niet als een huichelaar worden gezien immers. Maar het is een frustratie die je heel veel hoort, omdat hij er gewoon heel veel ìs.

Niet alles is alleen frustratie. Soms krijg je juist een bloesem die zich opent, heel veel authentieke persoonlijke dromen en gevoelens, die je nooit had afgezien aan zo'n man. Zijn zieleroerselen komen aan het licht. Hij opent echt zijn hartje voor je. Soms is het gewoon mooi om naar te luisteren, en hoor je ademloos over al die dingen die hij in zijn geest koestert, en al die dingen die hij stilletjes heeft bedacht terwijl hij het nergens kwijtkon.

Soms breekt het je hart. Er zit bij sommige mensen zoveel bitterheid. Bij knorrepotten is dat maar heel relatief, en doet het je niets, maar sommige mensen zijn niet zo. Die zijn langzaam murw gemaakt en afgeknot, en die bitterheid komt dan vanonder een glimlachende, vriendelijke vent naar boven. Die vertelt over wat zijn leven vast heeft laten lopen op een plek waar hij nooit had willen blijven.

De kans om te vertellen over die dingen die ze normaal voor zichzelf moeten houden grijpen mannen met beide handen aan. Soms is het echt luchten, echt dingen van hun lever krijgen. Dat is wel het moment om even door te pakken. Als je niet open genoeg bent schrikken ze soms een beetje van zichzelf, en kruipen terug in hun schulp. Reageren hoeft niet, beter van niet zelfs, maar je moet laten zien dat je met hem meeleeft.

Een beetje doorvragen op precies het juiste moment is eigenlijk alles wat je moet doen. Je moet niets uit hem trekken. Het komt vanzelf. Het enige wat je kan doen is zien wanneer hij hapert, omdat hij niet meer weet hoe hij verder moet met zijn verhaal. Dan is een simpel vraagje meestal genoeg. Dan komt het spraakwater weer aan het stromen. Als hij echt leiding zoekt, dan leid je hem naar kalmere kanten van zijn onderwerp.

Waar ik jaren geleden heel verbaasd over was, was dat ze ook vaak de kans grijpen om te vertellen over hun geheimen. Ik ben natuurlijk een geheim, want ze vertellen niet over hun bezoekjes aan mij, maar ik krijg ook te horen van boekhouders die al jaren geld verduisteren, en wat ze daar voor gedachtes over hebben. Over mannen die vervreemd zijn geraakt van hun kinderen en nog alleen doen wat ze weten dat ze horen te doen, maar het gevoel er niet meer bij hebben. Van nette huisvaders met goede banen en een kleine, beheerste heroïneverslaving.

Ze zijn zo open, dat ze zonder na te denken je dingen vertellen die heel gevaarlijk voor ze kunnen zijn. Maar ze hebben je geneukt, dus dan vertrouwen ze je makkelijker. Je hebt ze uitgelokt om zichzelf te zijn, dus ze voelen instinctief dat je alles zal begrijpen dat ze je vertellen. Ze weten dat je discreet bent, dus ze hoeven éíndelijk niet op hun mond te passen. Ik vind het nogal durven.

Pillowtalk is een stuk van het werk. Je kan het niet zien als verloren tijd, of als die types die de rij bij de Dirk tegenhouden omdat ze een praatje met de kassière beginnen. Voor de klant is het een heel belangrijk onderdeel van de intimiteit, en je kan je daar gewoon niet zomaar vanafmaken. Bovendien leer je heelwat over je klanten, en over mensen in een bredere zin.

Wat je nóóit moet doen, is wat je hoort in de pillowtalk doorvertellen. Ik kom weleens meiden tegen die het leuke anekdotes vinden om te vertellen over wat ze van hun klanten horen, en dan niet nadenken of dat informatie is die een bekende van zo'n klant met zo'n klant kan verbinden. Dan schend je zijn vertrouwen wel héél erg. Pillowtalk is een stuk van het werk, maar daar discreet over zijn is een nog groter stuk van het werk.