Ik kan het me zelf niet meer herinneren, maar toen ik een kleuter was, ben ik eens door een wesp gestoken. Ik had daar een hele heftige reactie op, en mijn ouders hebben me naar de dokter gebracht. Die stelde vast dat ik allergisch was. Ik moest maar goed oppassen voor wespen. Dat hebben ze me altijd geleerd, en ik ben er eigenlijk een beetje bang van geworden voor die beestjes.
Wespen zijn hele nuttige insecten. Elk dier wat de Here op de Aarde heeft gezet heeft zijn nut, en bij wespen gaat het om andere insecten opruimen. Ik weet dat wespen ook hun plekje op de wereld moeten hebben. En toch word ik panisch als ik zo'n beestje zie. Gevoelsmatig vind ik ze geen dieren, maar een soort duiveltjes, kwelgeesten.
Alles aan wespen ziet er agressief uit. Die felle kleurbandjes, die grote gele kaken met die zwarte ogen, hoe ze door de lucht bewegen, dat kromme lijfje, en dat hun voordeel en hun achterdeel bijna niet aan elkaar zitten, die glanzende hardheid, het zijn geen gezellige dikke hommels of harige bijtjes, deze diertjes zien er gemener uit dan spinnen. En die vind ik ookal niet erg lief.
De afgelopen jaren heb ik weinig wespen gezien, maar dit jaar hangen ze de hele tijd bij mijn balkonnetje rond. Ik vlucht dan iedere keer naar binnen. Ik voel me dan altijd reuze dommig, als ik dat beest een paar keer heen en weer zie zoeven voordat hij weer verdwijnt, of als ik toe moet kijken hoe hij over mijn koffiekopje begint te lopen, maar vorig jaar had ik mezelf weer problemen bespaard als ik dat op tijd had gedaan.
Een jaar geleden had je helemaal nietzoveel wespen. Maar toch had ik er opeens eentje die voor mijn gezicht bleef vliegen toen ik boodschappen ging doen. Hij kwam opeens agressief op me af, ookal deed ik hem niets, en hij prikte naar me. Ik voelde hem prikken. Nu denk ik eigenlijk dat ik het me maar inbeeldde, maar toen schrok ik heel erg. Ik liet mijn tas met oud glas langs de kant van de parkeerplaats staan, en ik ben maar snel naar de huisartsenpost gereden.
Op de huisartsenpost hebben ze me even nagekeken, en de dokter daar gaf me pillen. Toen ik weer wat rustiger was, stuurde hij me naar huis. Ik had geen uitslag, geen zwelling, en op de plek van de "prik" was nieteens wat gebeurd. Dus ik was wel weer gerustgesteld. Die pillen hadden me ook zekerheid gegeven, en ik had er zelfs nog extra mee, voor als het toch nog op zou komen.
Van die wesp heb ik niets meer gemerkt, gelukkig. Van de pillen wel. Maar dat werd me maar heel erg langzaam duidelijk. Ik was gewoon begonnen met mijn werkflatje te luchten en verschonen, toen de klant onverwacht aankwam. Ik stond met de telefoon in mijn hand, terwijl alle lakens nog op het bed moesten, en alles nog aan kant moest. Normaal heb ik dat altijd veel beter in de hand.
Toen ik de klant ontving, keek hij raar naar me. En toen ik begon met het voorwerk, kwam hij niet goed mee. Ik zocht het eerst bij de klant, maar dat kon het niet beter maken. Ik kreeg niet de klik met hem, ookal kende ik die klant wel aardig. Ik kreeg hem wel stijf enzo, maar dan heb je nog niet die euforie die je een klant toch wil geven. Het was echt niet handig werken, ik merkte wel dat ik niet deed wat ik moest doen.
Achteraf maakte de klant nog een opmerking dat ik niet echt mezelf leek, maar daar ging ik nietzo opin. Ik dacht gewoon dat ik nog een beetje van slag was vanwege de schrik van de wesp en de dokter, en ik dacht dat de volgende klant wel beter zou gaan. Die kwam terwijl ik weer niet klaar was. Ik vroeg me toen wel al af of er iets mis was, maar ik dacht er niet over dóór.
Ik was namelijk bestwel relaxed. Ik plofte een beetje op het bed, en alles draaide een beetje. Daar zocht ik niets achter, ik vond het wel goed zo. Deze klant was ookal een beetje voorzichtig, en ik vroeg deze maar op de man af wat er nou was. Hij vroeg me: "Geeft iemand je drugs?" Ik vond dat zo'n rare vraag dat ik een beetje moest giechelen. Die vent heeft een beetje om me heengedraaid, en ik kreeg hem niet geil. Hij wou voor me zorgen. Dat was niet de bedoeling, maar ik liet hem maar een beetje.
Dat ging wel over toen hij "hulp wou halen." Ik zit daar echt niet op te wachten. Voor je het weet zit je aan tafel met een zedenrechercheur. Ik wou nog een smoes bedenken, maar dat ging echt niet. Mijn gedachtes kwamen niet. Als ik probeerde om een smoes te bedenken werd ik vooral slaperig. Ik heb hem maar de deur uitgewerkt, gelukkig had hij nog niet betaald. Dat was ik namelijk vergéten!
Ik heb toen maar een kouwe douche genomen, want dit kon ik natuurlijk niet maken. Ik moest even fris in mijn hoofd worden. Maar na de kouwe douche lag ik even na te rillen op bed, en ben ik in slaap gevallen. Ik werd wakker van de telefoon toen mijn volgende klant klaarstond. Hij was een beetje boos omdat hij honderd keer had gebeld en ik maar niet opnam. Die heb ik ook laten komen, en ik probeerde mezelf op te peppen. Maar zelfs me volgieten met koffie hielp maar niet.
Deze klant was ookweer een afgang. Ik probéérde het deze keer wel echt, en ik kon nog steeds niet hem geil krijgen. Hij maakte zich ookal zorgen over me, en vroeg zich af of het wel goed met me ging. Die dacht eerst dat ik dronken was, toen dat ik ziek was, en daarna dacht hij dat er misbruik van me werd gemaakt. Die laatste heb ik nooit begrepen, en daar kwam ik achteraf niet meer achter.
Ik heb er die dag maar een punt achter gezet. Driemaal is scheepsrecht. Daarna moet je gewoon toegeven dat het niet gaat werken. En het afzeggen was nog heel lastig, want ik raakte verdwaald in mijn afspraken, ik zat gewoon naar verkeerde dagen te kijken. Toen ik die avond weer een beetje normaal begon te worden, las ik nogeens wat voor informatie er bij die allergiepillen hoorde, en die kunnen je dus een verdoofd en slaperig gevoel geven. Dat had ik wel gemerkt!
Die dag ben ik drie vaste klanten kwijtgeraakt. Die mannen heb ik nooit meer gezien. Ik heb hem ooknog geknepen of die mannen misschien M zouden bellen of de politie erbij zouden halen, maar dat is gelukkig niet gebeurd. Ik vond dit al genoeg straf.
Een paar jaar geleden was dit niet zo gegaan. De klanten hadden niet anders gereageerd op de kamer, maar ze waren wel teruggekomen. Ze hadden nietzosnel aangenomen dat ik in een misbruiksituatie zou zitten. En ze hadden meer gevraagd, inplaatsvan dingen aan te nemen. Ik had het nooit verwacht, maar ik verlang terug naar de tijd van dit stukje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
9 opmerkingen:
Ze zouden misschien M bellen? Wie is M? Sorry Zon, ik ben het effe kwijt :(
Stom van die pillen, en dat je je klanten daarover kwijtraakt. Je kan ze moeilijk een paar dagen later een appje sturen met 'oi, sorry, ik had een reactie op m'n medicatie, kom je volgende week langs dat ik het goed kan maken?'. Wat vervelend, heb je zo je best gedaan een vaste klant te werven, prikken die kutwespen ze weg.
Rotbeesten zijn het!
Ik ben een gezond denkend mens. Toch heb ik gemerkt dat ik met Hoeren een aantal keer, vooral in de beginperiode, volstrekt verkeerde aannames heb gedaan als een Hoer zich eens wat vreemd gedroeg.
Iedere Hoer is weleens niet lekker én gaat toch werken, dat geldt zeker voor de zzp'rs die kamers door moeten betalen a 100 euro of meer per dagdeel.
Ik heb zelfs een gezonde hoer een keer naar de dokter geklets omdat haar huid er zo raar uitzag. Vermoedelijk van een blacklightlamp in een andere kamer. Ze was kiplekker.
De media hersenspoelt de klanten.
@13-10-2014 02:06
Met M bedoelt Zondares misschien:
Mariska van het P&G292? (Zie link rechts in het blog)
(Prostitutie en gezondheidscentrum)
M is de kliklijn van de politie. Daar is al uitgebreid aandacht aan besteed. Ook bekend als Meld Misdaad Anoniem.
Ik vind het juist heel goed om te lezen dat klanten voorzichtiger zijn geworden door de jaren heen. Dat ze niet meer op iedere vrouw jumpen ook al ligt ze half laveloos onder hem. Dat betekend dat er bewustzijn wordt gecreeerd bij die Mannen. Is in mijn ogen niets mis mee.
Jammer dat je die klanten bent kwijtgeraakt. Als het vaste klanten waren geweest hadden ze je al eens eerder bezocht en kenden ze je goedgenoeg om te weten dat je je even niet lekker voelde. Dit waren dan waarschijnlijk ook geen vaste, maar potentiele vaste klanten en dat je ze dus "kwijt"bent is dus onzin, want wie weet was je dan dus wel gewoon even niet hun ding en was jouw eerste indruk die je achterligt net niet de juiste.
Je kunt dit wijten aan de situatie omtrent mensenhandel.
Je had ook gewoon ervoor kunnen kiezen die dag, bij de eerste klant al, om te stoppen, dat het je dag niet is, je koos zelf om door te gaan. Het risico dat je dan je services niet geeft zoals jij ze het liefste geeft is dan dus aan jou. Niet aan de activisten mensenhandel. Dat is lekker met t vingertje wijzen, maar geheel onterecht als je het mij vraag...
Was één van die klanten de consumentenbond geweest voor de jaarlijkse onverwachte Hoerentest met de daarop volgende slechte recentie. Dan had je een jaar lang een sterk verlaagde omzet gehad.
Én dan had je boos geklaagd met het argument. "Het was een incident. Ik voelde me niet lekker. Normaal ben ik altijd fantastisch."
Én dan had de Consumentenbond gezegd. " ja maar de klant spaart hard voor de ervaring die je biedt én die heeft daar geen boodschap aan. Zijn geld is verspild.".
Wees maar blij met het Stigma in zo een situatie! Daardoor klagen klanten niet!
(Anders had je een tegoed bon moeten gaan geven voor een 'gratis' beurt als t fiks mis gaat).
eigenlijk moet iedereen altijd de bijsluiter lezen vóórdat hij/zij pillen slikt.
Maar ja, bijwerkingen treden niet bij iedereen op.
Overigens denk ik dat, als je groter bent, je minder last van een wespesteek hebt.
Maar ja, sommige mensen hebben meer last van een wespe-steek dan andere mensen.
Ik ben wel eens gestoken, maar alleen door een wesp die klem zat!
Spontaan steken ze mij nooit.
T beste is de bijsluiter lezen vòòr je de pillen betaalt en krijgt. (Voor je de overeenkomst aangaat).
Bijsluiters zijn op internet te vinden én bij de apotheek van te voren op te vragen.
(Scheelt geld én goed voor de natuur)
Ik mag graag een documentaire op de achtergrond hebben lopen als ik met mijn laptop bezig ben. Bij voorkeur heb ik documentaires over uitgestorven diersoorten met een rustige verteller, zonder onderbrekingen door anderen (geïnterviewde onderzoekers bijvoorbeeld).
Een van mijn favorieten is "Walking with monsters" van Tim Haines. Eén van zijn aantrekkelijke punten is de suggestie van een strijd tussen onze voorouders en de geleedpotigen - een Epic Battle tussen Wij en Zij over de vraag wie deze planeet zou erven - in minstens 2 van de tijdperken die aan bod komen.
De geleedpotigen, waarvan de insecten veruit de grootste groep vormen, omvatten ongeveer 80 procent van alle soorten op deze planeet, terwijl ze de laatste paar honderd miljoen jaar nauwelijks verder geëvolueerd zijn. Wat heb je er dan verder nog aan?
Toch lijkt het erop dat we niet van hen af komen, tenzij we eens op een dag naar elders verhuizen...
Een reactie posten