Mail naar de Tweede Kamer

In de Tweede Kamer heb ik geen vertrouwen. Dat is zo'n grote zaal vol met domme emotionele mensen die domme, emotionele beslissingen nemen, die luisteren alleen naar de media. De waan van de dag. De WRP is daar de eerste keer gewoon doorheengekomen, en dat zal met de uitgeklede versie na de novelle nog wel een keer gebeuren. Maar ik moet ze aangesproken hebben, dus ik heb mijn derde brief naar de Eerste Kamer wat bijgeknipt, en die maar met wat extra paragraafjes naar de Kamerleden gestuurd. Het is beter dan niets.

Geacht Kamerlid,

Als prostituee maak ik me ernstige zorgen over het wetsvoorstel Regulering Prostitutie en Bestrijding Misstanden Seksbranche (WRP). Deze WRP heeft vanuit het perspectief van de prostituees zelf namelijk geen voordelen, maar wel, en alleen maar, veel ernstige nadelen. Er wordt momenteel in uw Kamer een novelle die betrekking heeft op de WRP behandeld, en ik wil u oproepen die kritisch te benaderen.

Ik gebruik in deze e-mail koppelingen waar u op kan klikken als u een diepere onderbouwing van wat ik hier zeg wil lezen. Ik weet dat wat ik zeg niet in de pers terugkomt, dus ik begrijp prima dat u over sommige uitspraken nu heel anders denkt. Het is alleen heel belangrijk om u te laten zien dat er hele andere dingen aan de hand zijn dan wat je op de TV ziet.

Ondanks de titel van het wetsvoorstel, die zegt dat het gaat om de bestrijding van misstanden, doet deze wet helemaal niets aan misstanden. Dat heeft de minister zelfs al een paar keer toe moeten geven in de Eerste Kamer, die de ernstigste mensenrechtenschendingen in het wetsvoorstel niet kon slikken, en daarom de WRP heeft "teruggegeven." De WRP is nog steeds een gevaarlijk wetsvoorstel, want er zit nog genoeg slechts in.

De Tweede Kamer heeft jaren geleden het wetsvoorstel doorgestemd. Intussen hoop ik dat de wind is gedraaid. Indertijd werden Utrecht en Amsterdam als "goede voorbeelden" gebruikt om te laten zien dat dit de manier was. Intussen heeft Utrecht àlle legale prostitutie vernietigd door dit soort beleid, en is uitgekomen dat het Amsterdamse beleid ook geen goede resultaten heeft ondanks de hoge kosten. Nadat die kritiek hadden hebben ze zelfs de Rode Draad omgelegd. Zie hiervoor bijvoorbeeld Brandpunt(deel 1, deel 2).

Met het ontmaskeren van het boegbeeld van de beweging achter de WRP, Patricia Perquin, moet ook duidelijk zijn geworden dat er iets niet klopt aan het heel populaire beeld dat wordt geschetst over brede misstanden. Onze stemmen worden juist genegeerd. Als je na probeert te gaan waar die verhalen op gebaseerd zijn, kom je uit op slechte cijfers en een gebrek aan onderzoek. Dat er toch zulke hardnekkige verhalen de ronde doen is voornamelijk omdat er groeperingen en zogenaamd neutrale ambtenaren daar voordeel van hebben.

Dat hele beeld van prostitutie in Nederland is gebaseerd op populisme en onderbuikgevoel. Dat heeft gevolgen. Niet alleen dat de overheid steeds rigoureuzer onze rechten schendt met razzia's, maar ook door ons als criminelen te behandelen, en de rechtspraak zo in te richten dat in geval van zaken omtrent prostituees de bewijslast aanzienlijk lichter is dan bij andere zaken. De belachelijk lage drempels die de overheid hanteert om ons verder te stigmatiseren zijn nog erger.

Ze zeggen graag dat we in Nederland prostitutie behandelen als een normaal beroep. En daar komt meestal iets achteraan over dat het dat duidelijk niet is, dat we het hebben gelegaliseerd en dat het mislukt is, of dat soort dingen. Helaas is dat nooit waar geweest. En met de WRP wordt het erger. Zelfs nu in afgezwakte vorm is er nog veel op aan te merken. Zelfs de Raad van State, die nu als baas de máker van het wetsvoorstel heeft (Donner) vindt dat er wel wat foute dingen instaan.

De Raad van State vindt het niet kunnen dat de minister het maar aan de prostituee en haar klant overlaat wat voldoende is om te weten te komen dat zij van een legale leeftijd is. Ze vinden dat de straf voor bezoek aan een meerderjarige prostituee van onder de éénentwintig wel erg draconisch is. En ze vinden dat bij de regels over gemeenteambtenaren die zomaar binnen mogen treden in je huis als ze je verdenken van prostitutie, wel erg makkelijk over de burgerrechten en mensenrechten heenstampen.

Het enige wat de WRP doet, is verplichtingen en straffen opleggen aan de prostituees. Ze krijgen geen rechten, de gemeentes krijgen geen plichten naar de prostituee toe. De prostituee krijgt zelfs straf voor fouten die andere mensen maken! Als een exploitant zijn zaakjes niet in orde heeft, dan zijn zijn meisjes namelijk strafbaar. Zelfs de minister heeft aan de Eerste Kamer al moeten toegeven dat het niet gaat helpen tegen misstanden, en dat we het moeten zien als een "tussenstation" naar iets wat wèl kan gaan helpen.

Alle seksbedrijven moeten aan een vergunning. En in de uitleg van de begrippen in het begin van de wet staat:

seksbedrijf: de activiteit, bestaande uit het bedrijfsmatig gelegenheid geven tot prostitutie of tot het verrichten van seksuele handelingen voor een ander tegen betaling of uit het bedrijfsmatig aanbieden van vertoningen van erotisch-pornografische aard in een seksinrichting tegen betaling;

Dit geeft dus helemaal geen uitzondering voor de éénpitter, of de niet-bedrijfsmatige hobbyhoer, of de werkstudente. De minister suggereerde eerder wel dat thuiswerksters met rust zullen worden gelaten, maar nèrgens is dat verzekerd in de wet, en het enige wat we hebben is één van die vreemde beloftes van deze minister dat hij wel die Big Brother middelen nodig heeft, maar dat we hem moeten vertrouwen dat hij ze ècht niet zal gebruiken.

De vergunningen zijn om het vergunningsbeleid gelijk te maken over geheel Nederland, tegen waterbed-effecten, en volgens de minister, uiteindelijk voor de bestwil van de hoeren. Maar dat staat niet in de wet. In de wet is alleen geregeld dat je verplicht een vergunning moet als je ook maar een klein beetje hoert, en dat de gemeente om vanalles nee mag of moet zeggen. Er zit een wassen neus op met artikel 24, over het bedrijfsplan. Die plannen zijn wel vaker lokaal verplicht gesteld, maar het zijn stukjes papier die niets veranderen.

Zo bieden de vergunningsregels dus helemaal geen bescherming voor de meisjes. En erger, ze maken de meisjes verplicht om zich aan de willekeur van de gemeentes over te geven. Die is nu al erg, straks is er helemaal geen manier meer om je niet door de gemeente te laten koeioneren. De gemeentes krijgen een kans om een nul-optie te voeren, volgens artikel 23, en ze kunnen altijd een éénoptie gebruiken, volgens artikel 10. Als de burgemeester dan een vergunning geeft aan zijn buurman, die geen hoeren toelaat, dan zijn er alsnog geen hoeren in de gemeente. Dat soort dingen gebeuren.

In artikel 28 staat dat bij prostitutie, of verdènking van prostitutie, gemeentecontroleurs zonder je toestemming je woning inmogen. De enige beperking is bedrijfsmatigheid. Wat bedrijfsmatig in de praktijk, in onze ervaring met gemeentes, inhoudt, voor prostituees, is dat je geld verdient met wat je doet. Daar zijn al veel meisjes mee gepakt die vonden dat een klantje af en toe niet bedrijfsmatig was. Je huis is dus vrije inloop voor controleambtenaren die je condooms komen tellen en je boterhammetjes bevingeren. Dat gebeurt ook niet als je als timmerman bijklust, of aan fietsen werkt in je schuurtje. Die mensen worden wèl behandeld als mensen met rechten.

De vergewisplicht voor de hoerenloper is gesneuveld nu, maar de vergewisplicht voor hoeren zit er nog in. In artikel 30, onder c, staat dat je als hoer strafbaar bent als je verhuurder geen goeie papieren heeft. Hoe dat dan moet leiden tot verbetering van iemands situatie, dat kan ik me niet voorstellen.

Het nieuwe artikel 2 gaat over de leeftijd van de prostituee. Deze wet maakt alle prostituees onder de éénentwintig illegaal en strafbaar. Dat zijn dus volwassen vrouwen die niet zelf mogen bepalen wat hun reden is om seks te hebben. De reden die ze genoeg vinden voor deze criminalisatie is "bescherming van de lichamelijke integriteit van jongvolwassenen." Ingrijpen in hun seksualiteit en beroepskeuze uit moraliteit dus. Seks is zo eng niet.

In artikel 36 staat dat als je nu al onvergund werkt, en je hebt geen vergunning nodig, dat je dan onvergund doormag. Ik denk niet dat je dat kan handhaven tegen een gemeente die je weg wil hebben, want die verzinnen wel dat die vakantie vorig jaar een onderbreking was ofzo, en bewijs maareens dat je al jaren onder de horizon werkt, maar ik vind het alleen al heel erg verkeerd dat je zo de hoeren van de toekomst wel dwarszit, maar de gevestigde hoeren laat zitten, terwijl het daar nou juist om begonnen was. Het is een artikeltje om de klap minder plotseling te maken, en niet meteen iedereen tegelijk voor het hoofd te stoten, zodat de mensen met gevestigde belangen hun kop niet boven het maaiveld steken. Het blijft oneerlijk.

De vergunningen zijn niet nodig. Vergunningen zijn om gevaarlijke toestanden tegen te houden behalve in goede handen, of om te zorgen dat er overlast in de hand wordt gehouden. Dat is bij niet-aanloop prostitutie niet het geval. Die veroorzaken minder overlast dan andere éénpitters in "gewone" beroepen, en gevaar is er ook niet mee in de hand te houden. Het legt alleen maar wéér meer beperkingen op aan de prostituee die zich niet in wil laten lijven bij een pooier of exploitant.

Met verhuurders en exploitanten heb ik geen medelijden. De meeste doen niets behalve een vergunning hebben. De VER is voor mij een groepje vergunningmelkers, die maar wat graag de concurrentie van de vrije meiden weg willen zien gaan, en dus graag roepen dat zij wel koosjer zijn, en de rest niet. Wat mij betreft zijn exploitanten gewoon luie verhuurders, die door de overheid in een gespreid bedje zijn gelegd. En deze vergunningentoestand geeft ze een paar irritaties, maar vooral véél meer macht.

De beperkingen van deze wet liggen op de hoeren zelf. Vooral op de vrije. Niet op de banken, die ons nog steeds rekeningen mogen weigeren, of onze hypotheek opeens opeisbaar mogen maken als we hoer blijken te zijn. Niet op de woningbouw, die je op straat mag flikkeren als je escort doet. Niet op jeugdzorg, die met je kinderen blijven rommelen als je hoer blijkt te zijn. En vooral ook, niet op de gemeente, die volgens bijvoorbeeld artikel tien een blanco cheque hebben om met ons te sollen wat ze willen.

Deze wet maakt ons alleen maar nog meer vogelvrij. Je hebt met de vergunningplicht de keus, om je lot in de handen van een exploitant te leggen, een vruchteloze toestand met de gemeente te doen, waarbij je veel geld kwijtbent en uiteindelijk géén vergunning krijgt, of illegaal te gaan. Dat laatste is wat ik het meest hoor, als plan. Maar die meiden zien het wel als verlies dat ze niet meer met de GGD, prostitutiehulpverlening of de politie kunnen praten als er wat mis is. Dat zijn ketenpartners, je bent nergens meer veilig.

Wij hoeren hebben al jaren ervaring met gemeentes en de vergunningen die ze nodig vinden, en wat het meestal inhoudt is dat ze duur zijn, en je ze alleen krijgt òf als je al in het illegale tijdperk voor 2000 een gedoogde tent had, òf als je advocaten zien dat de gemeente een foutje heeft gemaakt zodat het toch lukt. Ze werken je tegen zo hard als ze kunnen. Met deze wet kunnen ze èlke meid aanpakken, en dat is het grote verschil. Voor mijzelf maakt het niet meer uit, ik moest al aan de vergunning als éénpitter, door truukjes van de gemeente. Maar het blijft oneerlijk.

Het succesvoorbeeld wat telkens tevoorschijn werd gehaald in de media, en ook op de expertmeeting, van de registratie in Utrecht, laat wel wat zien vind ik. Dat is zó succesvol, dat nu van àlle aanloopprostitie daar de vergunning is ingetrokken, en dat àlle meiden op straat staan! Het is helemaal kapotgegaan. Zelfs een vergunning voor een hoerencoöperatie, wat ons nóóit is gelukt ondanks dat het vaak is geprobeerd sinds 2000, wordt overwogen om toe te staan!

Utrecht laat al zien dat het registratiebeleid, waar ze zo trots op zijn, heeft gefááld. Het vergunningenbeleid zorgt dat de hele markt op slot zit. De meiden willen weg, maar ze zijn geregistreerd en blijven dus lastiggevallen worden door ketenpartners waar je dus ook niet meer vanafkomt. De overheid heeft er daar, zoals elke keer en overal, een boeltje van gemaakt, maar de regering wil dat niet zien. Die willen dat soort dingen juist verruimen met deze wet.

Een belangrijk iets aan deze wet, wat de minister ook zo heeft uitgelegd, is dat het een duidelijk verschil maakt tussen de legale branche, en de illegale branche. Er is niemand meer in het onvergunde over, wat ze nu vaak illegaal vinden, want dat bestaat niet meer. En illegaal is dan strafbaar, en aan te pakken. Onafhankelijk je eigen ding doen kan niet meer en is strafbaar. Als ik cynisch kijk is dat het enige waar het al die tijd al om gaat.

Het is denk ik wel makkelijk om te zien dat we hier niets aan hebben tegen misstanden, en het ons alleen maar in het nauw brengt en ons straft. In de wet ontbreekt èlk recht van de prostituee tegenover de gemeente. De gemeente heeft geen plichten tegenover de prostituee. Het enige waar deze wet voor gebruikt kan worden, en aan de brieven van de VNG aan de minister kan je al zien dat hij daarvoor gebruikt gáát worden, is prostitutie verbieden en verbannen. Hoertjes jagen.

De gemeentes zijn niet onze vrienden. Ze doen vooral alles om van ons af te zijn, en ze noemen dat ons helpen. Deze wet geeft ons véél strengere regels dan andere kleine ondernemers, en geeft ons lot in de handen van gemeentes die laten zien dat ze hele rare ideeën hebben wat "redelijk" is. Kijk dus met een kritische blik naar dit wetsvoorstel, en laat dit soort onrecht niet een wet worden.

Hoogachtend,

Zondares