Als ik het over mocht doen

Iedereen heeft het weleens dat ze terugkijkt naar hoe haar leven nou zo is gekomen, en denkt: "hè, kon ik het maar overdoen, dan had ik wel dingen anders gedaan." Ik heb ook zo'n bui, en als ik naar mijn leven terugkijk, zie ik een heleboel gemiste kansen. En een heleboel dingen die ik anders had moeten doen. En een heleboel dingen die ik niet had willen missen.

Van toen ik een heel klein meisje was, totaan halverwege de middelbare school, zou ik eigenlijk niets anders hebben willen hebben dan wat ik had. Ik heb een hele fijne jeugd gehad. Ik kan me niets bedenken dat ik anders had willen doen. Ook de dingen die ik toen dacht dat beter kon, was eigenlijk gewoon het beste. De boze meester op school leerde me om met boze mensen om te gaan, al dat fietsen naar een school ver weg gaf me ook een goeie conditie, ik had eigenlijk alles wat ik kan wensen.

Dingen die ik eigenlijk anders zou willen, die komen pas als ik in de bovenbouw van de middelbare kom. Ik had meer met mijn seculiere vriendinnen moeten doen, en minder naar de kerk toe moeten trekken. Ik heb eens een talenreis afgezegd waarvoor mijn lerares Duits me uitnodigde, omdat ik taken in een kerkgroep had. Daar heb ik wel spijt van. Op school kreeg ik een veel grotere wereld te zien dan in het dorp met de kerk.

Met de kerk was ik ook niet echt dapper trouwens. Er werd een keer een zomervakantie in een kibboets georganiseerd, en ik durfde niet. Dat vind ik ooknogwel jammer. Eigenlijk komt daar heel veel op neer. Ik had dapperder moeten zijn. Ik had best veel mogelijkheden om dingen te ontdekken, en die heb ik allemaal niet aangegrepen omdat ik het idee had dat mijn koers al vastlag. Mijn pad was immers door de Here voorbestemd. Jammer dat ik dat nooit breder zag.

Seksueel was ik heel bekrompen op school. Dat zou ik ook liever heel anders hebben gedaan. Gepruts met seks is een aandoenlijke herinnering als het op schoolfeestjes gebeurt, en bij mij is het meer een beetje jammer dat ik zo prutste toen ik al studeerde. Als ik meer had geleerd, had ik beter geweten waar ik mee bezig was, en had ik minder fouten gemaakt. Dat had me abortussen gescheeld.

Ik zou sneller afgehaakt hebben van de feministen, van de krakers, en van de dierenbevrijders, ookal vind ik het wel belangrijk dat ik daar wat mee gedaan heb. Maar ik ging nog jaren door terwijl ik er eigenlijk al niets meer mee had. Gewoon omdat ik vond dat ik het moest. Even meemaken hoe het is, en dan als ik ontdekte dat het eigenlijk niet goed zit, meteen afhaken. Dat had een boel gescheeld hoor!

En als we het toch over die tijd hebben, ik had nooit moeten gaan roken. Ik heb zoveel pakjes gerookt, dat moet schade aan mijn lichaam hebben gedaan. Ik wil niet mijn leven weggerookt hebben. Ik heb helaas van dichtbij gezien wat dat met iemand heeft gedaan, en sinds toen heb ik zoveel spijt dat ik er ooit mee begonnen ben. Gelukkig dat ik gestopt ben toen ik nog jong was, maar wat knijp ik hem soms.

Iets waar ik héél veel spijt van heb, is de keuzes die ik op school al maakte die mijn studiekeuze gingen bepalen. Ik was bang voor sommige vakken, en die heb ik vermeden, terwijl ze bijna overal worden gevraagd als je bepaalde studies wil gaan doen. Daar had ik toen nog geen idee van. En dat was ook de reden dat ik me nooit heb thuisgevoeld op mijn studies, want de enige studies die ik kon doen waren studies die eigenlijk niet belangrijk genoeg voor me waren.

Wat ik ben gaan leren is eigenlijk zonde geweest van mijn tijd. Ik had op de middelbare school meer lef moeten hebben, en daarna een echte uitdagende studie zijn gaan doen. Dan was ik ook niet op baantjes terechtgekomen waar ik eigenlijk nooit op mijn plek was. Dan was is niet zo afgeleid geweest van mijn studie, en was ik minder verdrietig geweest dat ik iedereen teleurstelde. En dan was ik nu geen full time hoer geweest. Maar part time.

Ik zou nog steeds zijn gaan hoeren. Maar jonger, meteen toen ik ging studeren. Dan had ik nietzo hoeven te bedelen bij mijn ouders, en had ik niet in de kraak gehoeven, ookal is dat een ervaring die wel interessant was. Dan had ik lekker vroeg al wat geleerd over mijzelf, en had ik ook een betere hoerencarrière gehad. Je moet vroeg beginnen als je een hoogvlieger wil worden, met uitzonderingen natuurlijk.

Het zou niet mogelijk zijn geweest, maar ik had het liefste alles meteen goedgedaan. Als ik toen wist wat ik nu weet, had ik héél veel ellende kunnen voorkomen, werkte ik nu nog lekker illegaal, had ik van die hele overheid veelminder last, kon ik lekker doen wat ik wou, en was ik tonnen rijker. Maar dat is onmogelijk, want hoe had ik dat van het begin af al moeten weten? Je kon het toen ook nog niet aan hebben zien komen wat ze allemaal met ons gingen doen. Ik zie nu nog steeds niet wat het volgende gaat worden.

En als ik dan toch nog legaal gedwongen zou zijn, dan had ik niet eerst geprobeerd om alles te doen zoals de gemeente en politie zeggen dat het moet, want dan word je twee keer genaaid. Ik zou meteen naar mijn geldmannetje zijn gelopen, en metéén in die advocaten hebben geïnvesteerd. Dat was een hoop geld, maar een hoop geld minder dan wat de gemeente en de belasting me hebben afgepakt toen ik het niet deed. En ik betaal liever advocaten dan de overheid. Ik verbrand het nog liever.

Als ik het over zou doen, zou ik een schim zijn geworden die niemand terug kan vinden. Mijn anonimiteit zou ik meteen al helemaal hebben geregeld. Ik zou niet hebben geprobeerd om open te zijn om begrip te scheppen bij mijn omgeving. Ik zou een heleboel ellende hebben kunnen voorkomen. Ik sleep nog steeds met me mee dat veelteveel mensen met kwade bedoelingen mijn naam weten. Dat is iets wat ik niet uit kan wissen.

Ik zou ook op dag één van mijn hoererij meteen met mijn blog zijn begonnen. Je had toen al internet, alleen nog niet zoals het nu is, en ik had dan heel veel dingen al staan, die nu nog moeten komen, maar die ik wel wou dat ze er al waren. Bovendien is mijn blogje een leuk dagboek voor me, en dat mis ik wel over mijn jaren van voor mijn blog. Mijn blogje heeft me bovendien een hoop geleerd, en met interessante mensen in contact gebracht.

Toen ik begon met brieven naar politici schrijven was het eigenlijk al veeltelaat. Ik had moeten beginnen toen ik zag dat het in de pers mis begon te gaan. Dat was al jaren aan de gang, nu ben ik eigenlijk bezig met dingen aankaarten die al zo diep in de publieke opinie zitten dat mensen me al niet eens meer lezen. En ik had het breder aan moeten pakken. Maarja, toen leek het nog niet zo mis te gaan. We dachten allemaal dat het wel goedkwam omdat mensen nooit zo dom konden zijn.

En als ik naar mijn blogje kijk, wou ik ook maar dat ik veel eerder wat aan mijn spelling had gedaan. Ik lijk zo dom als ik slecht spel. En als ik nu schrijf, maak ik bijna geen fouten meer. Nakijken is nu meer voor andere redenen, dan omdat ik anders een stom wijf lijk dat geen Nederlands kan schrijven. Hoe je schrijft maakt een groot verschil hoe mensen kijken naar wàt je schrijft, en dat had ik eerder moeten leren.

Maar er zijn ook kleine dingen die ik anders had moeten doen. Een goeie klant nodigde me ooit uit om mee naar Parijs te gaan om zijn scheiding te vieren. Dat heb ik niet gedaan, en daar heb ik nog spijt van. Ik had toch al veelmeer moeten reizen. Ik maakte me maar druk om het geld, zo'n ervaring is veel meer waard dan die duiten. En dat is een fout die ik nog steeds maak, iedere keer dat ik maar niet op vakantie ga vanwege mijn bedrijfje.

Ja, ik heb een hoop dingen die ik eigenlijk anders had moeten doen. Maar de grote dingen in mijn leven, de dingen die me nu nog bezighouden, die zijn goed en die zou ik niet anders willen. Ik heb veel leergeld betaald, en ik heb veel nederigheid moeten leren, maar mijn leven is goed, en ik ben er gelukkig mee. En het wordt mooier, want ik bouw veel op. Vrienden, kennis, en zekerheid. En ik word dagelijks stevig geneukt. Dus wat dan nog, dat ik steken liet vallen?

Maar weet je, voor sommige dingen is het zelfs nog niet te laat!