Reacties op de laatste stukjes

De reacties op mijn blogje zijn voor iedereen open. Het enige wat ik erafhaal is mensen die mijn blog als advertentiesite willen gebruiken, en mensen die strafbare dingen neerzetten. Rotopmerkingen laat ik gewoon staan, ookal irriteer ik me er rot aan. Ik kan het namelijk niet hebben dat mensen zouden denken dat ik reacties weghaal omdat ik ze wil verstoppen, of dat ik mij ervoor verstop. Laat maar lezen hoe sommige mensen me willen behandelen.

Het geeft niet of mensen het met me eens zijn, de meeste reacties vind ik leuk. Niet elke reactie hoeft een meesterwerkje te zijn. Een beetje inzicht in wat mensen nou meekrijgen van mijn stukjes houdt mij ook bij de les. Een heleboel van de uitlegstukjes komt van de dingen die ik leerde van mijn reacties. Ze inspireren me om dingen uit te leggen, want het laat zien dat zelfs mensen die het wìllen snappen, toch vaak flink uitleg nodig hebben.

Ik reageer nietzovaak als ik zou willen, en nietzovaak als ik zou moeten. Dat is niet omdat ik niet wil, maar omdat het lastig is. Ik kom niet op mijn blogje zoals jullie. Ik werk via Blogger, en dat luistert vanalles af aan je PC. Als je je identiteit geheim moet houden, zoals ik, is dat best moeilijk. Daar heb ik technische bescherming voor, maar die is niet makkelijk in het gebruik. Inloggen om een reactie te plaatsen, en die ook te laten lukken, kost me heel veel tijd.

Natuurlijk doe ik het wel. Maar als het snel gaat, en Google zijn regels verandert zodat mijn hele "interface" opnieuw ingesteld moest worden, dan hou ik het niet bij. En de discussies gaan snel tegenwoordig. Ik zou graag vaker reageren, maar ik ben bezig met flink onderzoeken voor een paar belangrijke stukjes die eraan zitten te komen, ik moet mijn gewone stukjes schrijven, èn ook nog mijn werk doen!

Je ziet vast niet hoeveel werk er in dit blog gaat zitten, en vooral niet hoeveel werk erin gaat zitten om al mijn contacten goed te houden, en hoeveel uitzoekwerk erin gaat zitten om te zorgen dat ik vooràl niet domme dingen in mijn stukjes zet die niet waar blijken te zijn, dat is best veel inzet en uren die ik daaraan besteed. Ik word soms echt een beetje geleefd door dit blog. Ik roep niet maar wat.

Mijn blogje is vooral mijn uitlaatklep. Ik schrijf dingen van me af. Maar in die vijf jaar is het ook veel meer geworden. Het is nu ook een manier voor mij om te proberen mensen wat te leren over prostitutie, en ik heb ook gemerkt dat ik best veel hoeren heb die meelezen. Sommige stukjes zijn bedoeld om me gewoon uit te laten spreken, sommige stukjes zijn vooral voorlichting, en heel afentoe heb ik een stukje dat bedoeld is voor mijn collegaatjes.

De stukjes over je vent uit de lik houden waren van die laatste soort. Ik schreef ze voor mijn collega's, en dat staat ook al in het eerste stukje. Dat is niet voor de grap, het is niet bedoeld als publieke voorlichting. Natuurlijk mag je het lezen. Maar heel weinig van jullie hebben de achtergrond om het allemaal een plaatsje te geven. Ook als je trouwe lezer bent en al mijn voorlichtingsstukjes hebt begrepen.

Ik weet best dat de meeste van jullie mijn uitleg over de politie, overheid en instanties met een flink korreltje zout nemen. Dat kan ik jullie ook niet kwalijk nemen. Ik ben bezig met rustig dingen uitleggen in een vorm die je nog wel kan begrijpen, zonderdat ik te paranoia overkom. Ik weet best dat er een idee van samenzweringsdenken aan mijn stukjes kleeft. Er zijn veel lezers die denken dat ik het te groot zie.

Als ik voor de voorlichting schrijf laat ik het maar een beetje. Ik leg gewoon de dingen neer die iedereen wel kan zien, en ik probeer het een beetje kalm en neutraal te houden. Ik wil maar wàt graag een boekje opendoen over de kleinzielige gemeenheid in de overheid, de gemeente en de politie, maar ik denk niet dat jullie dat serieus zouden nemen. Dus ik hou het maar bij de dingen waar je wel wat aan hebt.

Maar als ik een stukje schrijf voor mijn collegaatjes, die om moeten kunnen gaan met àlles wat ze opeens met je kunnen doen, dan schrijf ik voor die collegaatjes, en dan komt daar misschien wel bij naar voren dat een burgerrecht iets is waar je niet op kan vertrouwen. Je kan me uitleggen dat ik allerlei rechten heb waar ik me aan vast zou moeten houden, maar dat is makkelijk praten als je als echt mens wordt behandeld. Ik niet.

Veel hoeren werken zonder problemen. Die verklaren me waarschijnlijk voor gek. Het valt me altijd mee dat ik die niet veel in de reacties krijg, maar misschien weten ook de hoeren die nu nog nergens last van hebben wat er boven hun hoofd hangt. Het is namelijk hélemaal willekeurig wanneer de overheid beslist om je opeens te gaan verneuken. En om ermee op te houden, want daar heb ik ookwel van gehoord. Maar het is er, en je moet ermee om kunnen gaan.

Wanneer het komt, moet je voorbereid zijn. Ze pakken je hard, en metéén. Die tips die ik geef zijn belangrijk. Ze komen niet alleen van mij af, dit zijn de tips die andere meiden ook uit ervaring hebben. We hebben overlegd over welke tips nou goed en slecht zijn, en wat nou waar is en wat roddels zijn. En daarna is het nogeens langs mijn advocaat geweest. Die heeft er tips uitgehaald die niet mogen. En advies gegeven over wat er niet helemaal klopte. Wat ik uiteindelijk publiceerde is goed.

Heel soms schrijf ik niet voor de gewone lezer, maar voor mijn collegaatjes. En die stukjes zijn anders, en zullen de meeste mensen gewoon helemaal niet begrijpen. Wat me helemaal in mijn verkeerde keelgat schiet, is dat ik uitleg dat je op moet passen omdat je burgerrechten niet voor je gelden als hoer, door sommige mensen wordt gezien als dat ik slecht advies geef omdat ik me met mijn burgerrechten zou moeten verdedigen. Dan volg je het niet.

Er wordt heel makkelijk voorbijgegaan aan de stress van altijd maar verhoren, aan de druk die de politie op je zet via al die middelen die ze hebben. Blijven zwijgen is niet alleenmaar moeilijk, het is bijna onmogelijk om dat vol te houden als ze op je blijven inwerken. En als het vandaag niet lukt gaan ze morgen door, en als morgen niet lukt gaan ze morgennacht door. En als je ondanks al die druk nog blijft zwijgen, dan is dat bewijs dat je wel heel bang voor je pooier moet zijn. Het advies wat ik geef is het enige dat echt een beetje helpt.

Ik zou niet boos moeten worden, maar zoals ik al schreef, dit blog is vooral mijn uitlaatklep, en dit soort dingen ga ik niet oppotten. Als ik op Viva nog eens kom kijken en ik zie vooral hatelijkheid als een meid vraagt naar informatie van escorts, jaren nadat we daar weggepest zijn, ik lees het nieuws over de zoveelste politieactie tegen zelfstandige meiden die zogenaamd vergunningplichtig zijn, en ik kom op mijn èìgen blog nog eens dat soort dingen tegen, dan ben ik echt even klaar.