maandag 24 juni 2013

Mijn leven is mooi

Mijn blogje is mijn uitlaatklep. En mijn blogje is mijn manier om Nederland wat meer te laten zien hoe het nou is voor een hoer in ons landje. En als plek waar ik kan reageren op al die ellende die over ons wordt verteld. Maar ook over dingen die ik interessant vind, en die ik graag deel met mensen. En soms schrijf ik gewoon over wat ik vind, en hoe ik het voel, en heb ik helemaal geen zin om iets ingewikkelds te doen.

Ik heb het fijn, ik vind het leuk wat ik doe, ik heb genoeg bewaard en geïnvesteerd om lang en gelukkig te kunnen leven. Mijn spaarpotjes zijn bijna rond, mijn schulden zijn bijna weg, ik kan lekker op reis en lekker in mijn veeltedure autootje scheuren, ik heb meer over seks geleerd dan ik ooit had verwacht, ik ben gezond en zie er jong uit, ik hou van mijn klantjes, ik hou van mijn mannetjes, ik hou van mijn blogje, en ik hou van mijn lezers!

Zo veel tijd besteed ik aan vechten, en aan voorlichten. Dat zijn belangrijke dingen, maar ze maken me ook verdrietig. Verdrietig dat het nodig is. Verdrietig dat mensen niet zèlf al konden zien dat het zo is. En ik voel me alsof ik telkens weer hetzelfde gevecht moet uitvechten. En ik moet het gevecht doen tegen mensen die er betaald voor krijgen om mijn werk in het zwarte hoekje te douwen.

Maar soms zit ik gewoon met een bakje druiven, lekker na de douche, even in het zonnetje, en kan het me niet schelen. Ik weet wel dat ik werk te doen heb, en dat ik antwoorden moet schrijven, en dat ik de politiek moet voorlichten, en dat ik de media tegen moet spreken, maar dan vind ik het opeens allemaal niet èrg. Want ik zit wèl lekker na de douche in het zonnetje, met mijn bakje druiven! En ik heb net keihard geneukt. Zalig!

Weet je, ik ben niet zo'n vrouw die zo verbeten kan zijn. Ik kan niet de hele tijd me druk maken. Ik heb het veel te goed om me echt zo te kunnen voelen. Ik heb mijn ups en mijn downs, maar eigenlijk heb ik bijna geen dagen waar ik me niet goed over voel. Was dat maar duidelijk uit mijn blogje. Als ik mijn blogje teruglees, zie ik zoveel over de ellende, en ik denk dan: is dat nou een goed beeld? Is dat nou waar het in mijn leventje echt om ging toen? En het antwoord is natuurlijk nee!

Ik schrijf zoveel over al die ellende, omdat ik mijn hoofd boven water moet houden. Ik moet niet weggespoeld worden door de stroom van nieuws, en de stroom van de verpreutsing die ons weg wil spoelen. Ik moet laten zien dat ik niet alleen maar op een paar dingetjes wat terug kan zeggen, maar dat àlle leugenverhalen kunnen worden ontmaskerd. Ja, voor mijn lezers zal het ook wel eens zuur worden dat ik altijd maar klaag, maar ik zie het toch als mijn taak.

Je moet het niet te belangrijk gaan vinden. En je moet het niet je leven teveel gaan laten beheersen. Dan word je ziek. Ik heb dat vroeger op mijn werk wel gehad, toen ik nog op de fabriek op kantoor zat. Ik wèrd toen mijn werk, en op een slechte manier. Ik kon maar niet die werk-houding loslaten. Dat was slecht voor me. Nu ben ik mijn werk ook wel, maar een groot stuk van hoer zijn is toch lekker genieten van je leven!

Dit weekend ga ik lekker squashen. En ik ga misschien een valkje huren deze zomer met vrienden. Mijn agenda staat mooi vol, en de laatste overheidscontrole ging zonder problemen. Mijn geldmannetje is tevreden, het gaat goed met mijn beveiligers, ik heb lekker mijn werkflatje schoongemaakt, ik heb wat leuks te lezen, en ik ga binnenkort uit met N naar een dansfeest. Wat heb ik nou eigenlijk te klagen?

Al dat vechten dat ik doe, en zoveel geschrijf over de ellende van de overheid, is niet omdat ik het slecht heb. Het is juist omdat ik het héél góéd heb. Op mijn manier hoer zijn, met alles zelf in de hand, is heerlijk. Daarom wil ik het zo houden. Ik verdedig hoe ik leef. Als ik van mijn plaatsje word geduwd, dan is dat voor mij een heel nieuw leven beginnen, en dat wil ik helemaal niet.

Met alles wat ik schrijf ben ik weleens bang dat mijn lezers het niet meer meekrijgen hoe het nou zit. Dat ik een goed leven heb, en dat het fijn is hoe ik werk. Soms lijkt het wel of mijn leven al die ellende is waar ik over schrijf. En dat is juist niet de bedoeling, want het is veel belangrijker, dat ik jullie laat zien hoe het wèl is, dan al die dingen die ik schrijf over hoe het niet is!

Ik ben gelukkig als ik lekker naai. En ik koester mijn klantjes. Soms koester ik ze door zachtjes te praten terwijl ik zijn bolletje tussen mijn tieten druk, en soms koester ik ze door mijn nagels in zijn ballen te zetten terwijl hij op zijn hardst in me stoot, maar het gaat erom dat ik ze belangrijk vind, en ze op mijn manier bevredig en ook wel op weg help. Mijn klantjes zijn belangrijk voor me, en ik doe graag wat goed voor ze is.

Bij geen enkele andere soort van werk die ik heb gedaan, heb ik ooit me zo tevreden gevoeld als wanneer ik een klant naar buiten zie lopen, en zie dat hij meer een màn is dan toen hij bij me binnenkwam! Dat is niet voor elke hoer zo, maar bij mijn soort van hoeren, ben ik vooral bezig met de mannelijke kant van de man naar buiten te laten komen, en op te laten bloeien. Daar is zoveel behoefte aan.

Mijn blogje is ook een belangrijk stuk van mijn leven geworden. Ik schrijf er zoveel aan, en ik ben zoveel tijd kwijt aan mijn blogje, maar het is een stukje werk geworden waar ik eigenlijk wel trots op ben. Ik weet niet of het ècht wat uitmaakt, maar voor de driehonderd vaste lezers denk ik dat het wel iets is wat ze in hun hart dragen. En ook al is het een druppel op een gloeiende plaat, dan hebben die mensen het tenminste geweten.

En het is fijn. Het wordt gelezen, en mensen vinden het de moeite waard. Dat is een soort bevestiging voor mij, en die krijg ik verder alleen van mijn werk. Dat er mensen zijn die niet mijn klanten zijn, en toch mijn verhaal de moeite waard vinden, dat is iets wat mij gelukkig kan maken. Ik schrijf graag voor jullie, en dat jullie het lezen, dat maakt mij blij.

Vandaag heb ik weer gebeden. Ik had dat al een poos niet gedaan. Het was iets van de laatste jaren dat ik steeds minder actief met de Here bezig was. Hoe meer ik geleerd heb, hoe minder mijn gedachtes passen bij de leer die ze mij hebben gepredikt, en dat boek van Dawkins dat ik kado kreeg, dat heeft dat nog moeilijker gemaakt. Maar een dag als vandaag, daar past gewoon een dankgebed in.

19 opmerkingen:

Diederik zei

Fijn om te horen dat je je zo goed voelt!

Ik ben 1 van die 300 vaste lezers en vind het erg leuk om jouw kijk op de wereld te lezen.

Daarnaast vind ik het wel erg jammer dat ik niet weet op welke advertentie ik moet reageren om bij jou terecht te komen op je kamertje voor een intiem uurtje. Maar ik begrijp wel heel goed dat je dat niet hier op je blog publiceert. Je zou er ongetwijfeld een paar aardige klanten er bij kunnen krijgen (waar ik mezelf dan even toe reken), maar dat heb je voor jezelf al lang afgewogen :)

Veel plezier met de rest van je leven in ieder geval. Wij zullen elkaar waarschijnlijk nooit tegenkomen. Toch blijf ik je blogje lekker lezen elke week!

Groetjes

Anoniem zei

hoi,

ik vind het wel knap dat je zo kunt omschakelen naar een nieuwe, positieve blog als deze na alles wat er gaande is rondom Exxpose en Frits Rouvoet. Ik kan me er zelf vreselijk over opwinden.

Wat de Here betreft, het boek Due Benevolence van Clyde Pilkington heeft mijn ogen geopend voor prostitutie. Op de zondagschool leren alle kinderen over de 2 vrouwen die bij kon ing Salomo komen. Maar ze leren niet dat beide vrouwen hoeren waren. En Salomo deed geen enkele moeite om hun levensstijl af te keuren.

Andere tip: www.goedbericht.nl

gr.

Anoniem zei

ik heb veel van jouw verhalen geleerd. Kan iets kleins terug doen. Net als jij ben ik een zoeker. Hier wat links. Een klassieker van A.E. Knoch is zijn boek The Secret of the Gospel.

http://www.theheraldofgodsgrace.org/authors_frames.htm

http://www.hetbestenieuws.nl/artikelen/e-boeken.htm

http://www.bijbelsdenken.nl/index.htm

gr. voorlopig heb je weer genoeg te lezen.

Unknown zei

"Ik schrijf graag voor jullie": Belangrijker is dat je voor jezelf schrijft, zodra je voor ons gaat schrijven bloed het schrijven dood.
Co.

Anoniem zei

ik vind het wel jammer dat er geen zoekfunctie op de blog zit. Ben wel benieuwd hoe je over de docu Nefarious denkt. Zul je vast al over geschreven hebben maar ik kan het zo niet vinden.

Serena zei

Ik lees je graag! In het begin vooral om tips te krijgen met het werk.
Nu meer interesse in je visie op bepaalde zaken.
Al zijn je praktijk stukjes echt een feest der herkenning op sommige punten.

Door alle shit in de media wordt je een beetje paranoia (ik weet dat je het anders hoort te schrijven, maar ben geen taalfetesjist.. Gelukkig) en je wilt je ertegen verzetten, het is allemaal zo'n onzin!
Het raakt mij persoonlijk als mensen zulke rare dingen over je werk roepen. Of denken dat je wel heel ráár moet zijn om dit te doen.

Logisch dat je daartegen wilt vechten.

De realiteit vanuit mijn kant is dat deze job me een comfortabel leven biedt. Met ruimte voor (ook financiële) uitspattingen. En de seks wordt zo veel beter als je er bewuster van bent!!

Je groeit in heel veel opzichten met dit werk. Snel kunnen handelen, sociale vaardigheden, kennis opdoen en in de praktijk gebruiken, seksueel, fysiek en het aangeven van grenzen. Laat staan alle complimentjes. Ik heb het wel eens over een off-day gehad maar op een 'on-day' zie je alles ineens veel helderder.

Die dagen waarop het wel lekker gaat houden je in het vak.

Richard zei

Heel fijn dat je zo lekker in je leventje zit! Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen...

Geniet er van want je werkt er ook hard voor. Inmiddels ben ik ook vaste lezer geworden en ik heb jou ook in mijn hart gesloten. Je laat zien hoe jij prostitutie beleeft met alle ups en downs en vooral ook dat, als je het goed doet, dat ervoor zorgt dat je anderen blij maakt en je er zelf ook een beter mens van wordt.

Je vecht tegen de vooroordelen omdat je het juist goed hebt en dat zo wil houden. En hopelijk zelfs beter maken.

Serena, ook heel fijn dat je het leuk vind om te doen en dat je er een beter , veelzijdiger mens van wordt. Het zegt veel over jou dat je klanten terugkomen, zelfs zonder seks. Ook jij hebt een speciaal plekje in mijn hart! En blijf met je persoonlijke meningen komen, altijd leuk om te lezen. Je hoeft me niet te sparen hoor...

Richard

Anoniem zei

Lieve zondares, vooral dit stukje (maar ook andere) heeft me erg geraakt. Ik ben één van de vaste lezers, ik ben vrouw en geen collega van je maar ik leer veel van je en bewonder jouw intelligentie en menselijkheid. Als er één ding duidelijk is dan dit wel: mensen zijn niet wat ze lijken. Dat geldt voor hoeren, voor kerkgangers en voor brave huisvrouwen en -vaders. Ga gewoon door en schrijf wat je kwijt wil over wat dan ook, wij zijn er blij mee!

Anoniem zei

Positief stukje! Na alle stukjes over politiek was ik even afgehaakt als vaste lezer, maar je staat weer tussen de bookmarks! Je bak druiven zal inmiddels wel leeg zijn, maar blijf lekker genieten van je leven! En blijf vooral leuke stukjes schrijven. Chiel

Anoniem zei

Lieve lieve zondares, ook ik heb je al heel lang geleden in mijn hart gesloten. En ik ben nog maar een vrouw . Ik lees je en lees je en zou niets liever willen dan dat je mijn buurvrouw zou zijn. Je voelt aan alsof je een stukje vriendin van me bent.Voor mij ben je een geweldig warm en gevoelige vrouw. Een vrouw om van te houden. Dat mannen gek op jou zijn kan ik me hee goed voorstellen. Dat jij gek op je werk bent nog meer. Jou achtergrond is de wereld waarin ik in leef.(christelijk en zwaar) Als kind verlangde ik er al naar om hoer te worden, maar dat heb ik natuurlijk nooit uitgesproken Dan was je al bij voorbaat verdoemd. Nooit heb ik hoertjes daarom af durven vallen. Ik kreeg verkering op mijn 16de met een kerkelijke jongen en tot op heden zijn we nog steeds gelukkig getrouwd. Moeder en net oma. n Keurig gezin in een klein christelijk dorp .En nog steeds in de kerk maar niet meer met mijn hart erbij. Ik ben na de kinderen pas gaan zien dat ik niet echt geleefd heb. Als ik mijn leven over kon doen dan deed ik wat jij nu doet.. Daar ligt mijn hart. OOk omdat ik sociaal bewogen ben met mannen maar ook omdat ik van intimiteit hou. k Ben pas heel stiekum voor het eerst naar een anonieme gangbang geweest om voor dat ik te oud ben toch nog eens te beleven hoe dat voelt om mannen te behagen. En reken maar dat het fijn was. Een andere mogelijkheid dan een gangbang, ook al wist ik dat het heel gevaarlijk kon zijn zo'n avontuur, maar ik heb er zeker geen spijt van Sinds dien lees ik met nog meer gretigheid jou verhalen... en vandaag kon ik niet anders dan toch maar eens een keer reageren om je te zeggen dat ik van je hou om wie je bent en wat je doet. En weet dat de Here ook van jou afweet, je hart kent.. en als je Hem vind dan zal Hij je zelf wel duidelijk maken wie jij voor Hem bent. Voor mij ben je een voorbeeld. Nog zit ik met tranen in mijn ogen te lezen hoe mooie persoonlijkheid je bent zondares.. ik ben 100% hetero maar toch wil ik zeggen dat ik van je hou.. en van jou mannen.

Mocht je mijn mailadres zien.. wil je me dan eens mailen. of ben ik dan ook een van de vele ? ;)

Anoniem zei

PS> Noem mij maar Sasja , dan blijf ik toch een beetje herkenbaar, want nu ik eenmaal gereageerd heb en de drempel over ben wil ik dat toch vaker doen. Ik vind het fijn om ook met anderen zo te praten en te lezen

Liefs
Sasja

Richard zei

Sasja, wat een mooie en lieve reactie! Ik denk dat jij ook een hele warme persoonlijkheid hebt.
Wat goed dat je nu eindelijk een keer de stap gewaagd hebt! Zo zie je maar, ondanks het oma zijn kun je er van genieten en ben je aantrekkelijk voor mannen. Want ze zullen ongetwijfeld ook van jou hebben genoten! Daar mag je best trots op zijn.

Ik hoop dat je blijft reageren, ook jouw gezichtspunt is van tel.

Richard

Anoniem zei

mooi herkenbaar stukje, en ja jammer dat ik je nooit kan ontmoeten, ik zou een blog zoals de jouwe ook heel moeilijk vinden om week na week vol te houden, veel van die hollandse politiek is voor mij moeilijk te volgen, hopelijk wordt het in belgie nooit zo'n regeltjesland, ik vind dit stukje super, zo positief, ik ervaar het zelf ook zo!
REBECCA

Anoniem zei

Mooi stukje.

Anoniem zei

Ik lees je graag zondares en ik ben ervan overtuigd dat wat je schrijft wel degelijk een impact heeft!

Anoniem zei

Geniet van je werk Zondares, het is weinigen gegeven een roeping te hebben in hun werk. Je doet me bijna twijfelen aan mijn keuze voor een "reguliere" baan. Ik weet nog wel dat toen ik tijdens mijn studie vrij veel escort deed, ik op een gegeven moment me erg verveelde. Dus wellicht was het toch niet mijn ding geweest. Maar ja, ik ben in mijn andere baan ook niet altijd blij.

Wat jij schrijft doet me eraan denken waar het in het leven echt om gaat, en dat is toch het geluk vinden in de dingen die op je pad komen/die je op je pad trekt en het pad kiezen dat voor jou goed is.

Voor mij is het toch een combinatie van mijn baan en de prostitutie. Al vind ik het wel eens vervelend dat een combinatie waarschijnlijk zal betekenen dat ik nooit in een van de twee uit zal blinken. Maar goed, je kunt niet alles hebben.

Esmeralda

Kitty zei

Vaste Lezeres present!


Ik zit met een rood glas wijn te lezen dat je zo goed hard geneukt hebt. Dat zijn toch de mooie dingen in het leven.


Proost!




Anoniem zei

Kan ik jou niet mailen? Of jij mij? Ik heb echt advies nodig... Bedankt alvast!

Anoniem zei

Dat boek van Dawkins moet je maar niet lezen. Dat is toch veel te moeilijk voor je.