maandag 17 december 2012

Journalisten en onderzoekers

In de kantlijn van mijn blog kan je lezen dat ik me niet laat benaderen door journalisten en onderzoekers. Daar ga ik in dit stukje even wat aandacht aan geven. Het is niet iets wat ik zomaar beslist heb, er zit wel meer achter dan dat ik er gewoon niet mee in zee wil gaan. Als je kijkt naar wat ik schrijf, verwacht je natuurlijk dat ik het liefst columns in elke krant zou hebben. Dat is gedeeltelijk wel waar, maar ik doe het toch maar niet.

Dit is mijn blogje, maar ik was er ook vóór mijn blog al! Toen heb ik met onderzoekers en journalisten gepraat, en de indrukken die ik daarvan heb gekregen zorgen ervoor dat ik echt geen vertrouwen heb in wat ze te zeggen hebben. Ik heb al jaren het gevoel dat ik mensen dingen uit wil leggen over hoe het nou ècht zit in de business, en toen was dat de enige manier.

Er wordt best veel geschreven over de prostitutie in kranten, magazines en boeken. Het leeft wel onder de mensen. Maar het is àltijd hetzelfde! In de kranten gaat het over misstanden, en dan misstanden die ze niet begrijpen. In de boeken is het bijna alleen maar spannende verhalen, dus porno of tragische verhalen. In de magazines is het een stiekem kijkje over de schouder van een meestal totaal onervaren meisje.

Ik dacht vroeger dat het was omdat de journalisten gewoon geen toegang kregen tot meer informatie, en ik had het in mijn hoofd gehaald dat ik daar wat aan moest doen. Ik wist toen nog helemaal niet dat ze dat helemaal niet willen, en dat ze gewoon hun verhaaltje opnieuw op willen schrijven maar nu met een ander schaduwbeeld ernaast. Dat klinkt heel onaardig, maar het is eigenlijk gewoon hoe het wel is.

Er komt zo'n meisje, want het zijn altijd meiden, naar je werkadres, want dat vindt ze de beste plek, zogenaamd omdat je daar wel het meeste op je gemak zal zijn. Als ze er is, kijkt ze een beetje schichtig en gespannen, maar ook opgewonden, om zich heen alsof ze nog nooit een bar van binnen heeft gezien. Dat het gesprek dan in het keukentje is vindt ze jammer, maar ik ging geen peeskamer bezet houden met haar.

Dan komen de vragen, en natuurlijk komen er dan verhalen van mij los. Ik vertel haar over alles, maar niet zo geordend als ik het intussen op mijn blogje wel geleerd heb. Wat me beweegt, hoe je erinkomt, of je geniet, hoe je je over al die vieze engerds heenzet, die dingen wil ze weten. Ik vertel, want ik ben vol van mijn werk, en ik heb een soort vuur in me, dat zorgt dat ik niet kan stoppen.

Als ze weggaat heb ik een goed gevoel, ik heb het meisje heel veel geleerd vind ik. Ze heeft intens geluisterd, en ik heb alles beantwoord. Ze moet wel met een heel nieuw inzicht aan haar artikel beginnen. Ik schep er zelfs tegen mijn collega's over op. Ze zijn minder geïnteresseerd dan ik, en ze worden het snel beu. Ik wacht vol verwachting op mijn interview, en ik koop telkens het nummer van de week omdat ik hoop dat ik erin zal staan. Het duurt weken.

Als ik het krijg, slaat in de supermarkt mijn hart over. Ik koop het snel, vergeet mijn boodschappen af te maken, en ik race met mijn autootje naar huis. Daar maak ik alleen koffie, en met mijn schoenen nog aan ga ik aan de eettafel zitten om te lezen. Ik lees het hele artikel twee keer, en ik ben vol ongeloof. Ik herken mezelf er helemaal niet in. Het is alsof ik lees over heel iemand anders.

Langzaam dringt het bij me door hoe het toch over mij gaat. Elke uitspraak, tussen aanhalingstekens alsof ik het zó gezegd heb, die niet klopt, kan ik opeens bedenken hoe ze daarbij gekomen is. Ik heb haar verteld hoe het niet zo'n grote stap voor me was nadat ik in de kunstwereld veel met seksuele manipulatie bezig was geweest. Ik maakte het mijn voltijd baan, onder anderen omdat dit veel beter verdiende. Zij vat het samen als "ik werkte in een andere branche, en ik ben er ingerold omdat dit beter verdiende."

Ze had gevraagd of ik wel klaarkwam bij het werken. Ik had gezegd dat dat maar heel zeldzaam is. Ze antwoordde met: "dus je geniet er niet van?" Ik heb haar toen uitgelegd dat je ook van seks kan genieten zonder orgasme, maar daar wou ze niet in mee. Ik legde uit dat je met sommige klanten er seksueel leuk van meegeniet, en soms gewoon echt klikt, en dat het meestal gewoon werk is. Er kwam alleen maar in het stuk terug dat ik nooit klaarkwam, en dat ik niet van de seks genoot. Alles wat ik uitgelegd had, stond gewoon niet in het stuk.

Ze had me gevraagd over pooiers, en ik was voorbereid. Je weet gewoon dat die vraag komt. Ik leg dus heel geduldig en duidelijk uit dat ik niks met pooiers te maken had, en dat niemand die ik kende ermee te maken had. Ik legde heel kort uit hoe pooiers te werk gingen, en dat het dus niet zo is als hoe je het in de media hoort. Ze sprak me niet tegen, en schreef het op, en ik dacht dat ik die wel goed gedaan had.

In haar artikel had ze geschreven dat ik had "beweerd" dat ik geen pooier had, maar dat ze aan mijn houding kon zien dat het wel zo was. Toen ik dat las voelde ik mijn wangen rood worden, en het zweet stond in mijn nek, want ik voelde me zó vernederd. Er was niets overgebleven van de dingen die ik haar had verteld. Wat ik bedoelde, stond niet in het artikel. Het enige wat overgebleven was, was de tijd die ik in de prostitutie had gezeten, en hoeveel mannen ik op een dag had. De rest was allemaal verdraaid.

De andere meiden in de club lazen het ook, en ik was eigenlijk bang dat ze boos op me zouden worden. Maar niemand heeft erover gepraat, ze snapten wel dat het niet zo was gegaan. Ik voelde me alleen maar naïever, dat ik gedacht had dat ik iets had gedaan wat echt wat uit had gemaakt, terwijl de andere meiden zo duidelijk lieten merken dat ze niets van me verwachtten. Alleen de baas bromde wat over dat ik wel wat positiever had mogen zijn.

Ik heb zelfs nog wel meer contact met journalisten gehad, maar dat was allemaal meer van hetzelfde, of ze schreven gewoon niets over ons gesprek. Dat gebeurde ook. Ik deed het na de eerste twee keer meer vanwege de frustratie, dan omdat ik echt dacht dat ze me eerlijk zouden weergeven. Daar had ik helaas gewoon gelijk in. Ik ben er daarna maar gewoon mee gestopt, het was niet leuk om aan te denken dat ze me weer zo zouden verdraaien.

In al de tijd dat ik geprostitueerd heb, heb ik met meer dan één onderzoek meegedaan. Meestal was dat gewoon een vragenlijstje, maar één keer was het uitgebreider. Dat was met een studente die een vragenlijst kwam doorlopen met me. Ik heb overal uitgebreid antwoord op gegeven, en ik was erg enthousiast dat er mensen eindelijk eens wat veldwerk deden. Dat gebeurt nauwelijks. Er zijn veel rapporten, maar die zijn meestal op een paar bronnen gebaseerd. Meestal interviews met activisten, hulpverleners en politie. De meisjes komen nauwelijks aan bod, en als ze met de meisjes praten zijn dat vaak meisjes uit de opvang. Dat is ook lekker doorsnee hè?

Het duurde maanden voordat het rapport uitkwam, en ik moest betalen om het toegestuurd te krijgen, en ik vond natuurlijk niets wat ik herkende. Het enige wat ik wist dat op mij moest slaan, was dat "sommige sekswerkers" zeiden dat ze geen pooier hadden of niet gedwongen werden, maar dat dat duidelijk gerepeteerde verhalen waren. Het was niet beter dan in de blaadjes.

Toen ik dit blog begon was het gewoon om mijn gevoel wat kwijt te kunnen, maar daar hoort nou eenmaal bij dat ik mijn mening over deze dingen er ook bijzette. En ik ben best met mijn blogje gegroeid vind ik, ook al wil ik mijn oude, slechte stukjes nog steeds niet missen omdat ik er nog best trots op ben. Mijn blogje is van mij, het laat me in mijn waarde, het houdt me anoniem, en ik kan precies zeggen wat ik wil zeggen!

Ik ben sinds ik met mijn blogje ben begonnen best weleens door journalisten, studenten en onderzoekers benaderd, maar dat is alleen maar fout afgelopen. Meestal bleken ze helemaal niet te zijn wie ze zeiden dat ze waren, en die dat wel waren wouden gewoon precies hetzelfde doen als ik al wel eerder had gezien. Bovendien hadden ze allemaal heel veel interesse in mijn identiteit, en ik ga niet dezelfde fouten maken als Belle de Jour. Daar waarschuwt ze zelf ook al voor.

De tijd van Internet komt. Internet geeft mensen de macht om informatie te kunnen verspreiden zonder dat daar altijd dezelfde regisseurs en redacteurs aanzitten, die er altijd hetzelfde verhaal van maken. Dat is waarom je dit blog kan lezen, zonder internet wist niemand van mij. Helaas, de meeste mensen luisteren nog steeds veel meer naar hun TV en krant, maar er zijn steeds meer mensen die op internet informatie gaan zoeken als ze iets interessant vinden. Die krijgen mijn mening dan te lezen zonder dat erin is geknipt.

Boeken worden door die media geplugd, neem nou dat bundeltje leugens van Patricia Perquin. Dat geeft ze een hele grote voorsprong, want de mensen denken nog steeds dat als iets in een boek staat, het waar is. Maar dat is gewoon liegen alsof het gedrukt staat. Ik heb ook met uitgevers gepraat, maar die zien niets in mijn idee. Niemand wil het uitgeven omdat het niet sappig is.

Journalisten en onderzoekers hebben nooit met mijn mening gedaan wat ze hoorden te doen. Ik hoef ze niet meer. Ik heb alles wat ik wil hier op mijn blogje, en ik hou het zo. Er is geen manier om het beter te doen, en ik ga mijn anonimiteit niet in gevaar brengen. Mijn blogje geeft aan mensen die het zoeken echt mijn mening, zonder dat er meer in geknipt is dan hoeft voor mijn privacy. Ik hoop alleen wèl, dat er meer vrouwen komen die het ook gaan proberen. Samen staan we wel sterker. In Nederland ben ik best alleen.

20 opmerkingen:

Kitty zei

Wat verdrietig eigenlijk.

Serena zei

Lijkt me zo frustrerend! Gewoon je eigen woorden zó misselijkmakend verdraaid zien worden. En jij moest betalen om je eigen verhaal in te zien??!! Naar zeg.

Journalisten dit dit soort journalistiek bedrijven moeten per dírect gelyncht worden, gevaarlijk voor onze samenleving, dat soort verhaaltjes die worden opgehangen. Het lijkt wel of bijna iedereen ongelofelijk geil wordt van die 'gedwongen meisjes'! Het is het énige verhaal dat ze willen horen.

Volgens de media bestaat de happy hooker niet. Als de media me niet door het slijk zou halen zou ik ze laten zién dat de happy hooker eerder een feit is dan een verzinsel, ik werk nu ong. 3 jaar, nooit één gedwongen dame ontmoet, terwijl ik er veel persoonlijk ken.

@ Zondares:
Ik kan je vertellen dat er van een zekere commerciële zender plannen zijn een documentaire op te zetten over het werk (ik blijf even heel algemeen). Ik ben hiervoor gevraagd, heb nee gezegd, wil eerst zien wat ze met de opnames van de andere meiden doen en hoe het eruit komt te zien. Ik heb gehoord dat ze púúr het verhaal door de meiden (volledig onherkenbaar) laten vertellen en juist een positiever beeld willen neerzetten over prostituees. Nou, eerst zien, dan geloven!

Anoniem zei

Ik ben ook regelmatig benaderd en ik heb alleen maar ooit een paar vragen over de e-mail beantwoord.

Nu ik dit zo lees heb ik een goede dag, want mijn paranoide gedrag en mijn weigering om op wat voor manier dan ook mijn anonimiteit te doorbreken was blijkbaar terecht.

Het is overigens niet waar dat het allemaal wordt verdraaid. Een goed voorbeeld is de docu over Josje. Ik vraag me af of, indien je dat klassificeert als een uitzondering, je je niet schuldig maakt aan dezelfde redenering als de onderzoeksters en de journalisten bij jou hebben toegepast.

Ik denk dat het heel belangrijk is in dezen om de regie zoveel mogelijk in eigen handen te houden. Er zijn ook mensen die ons goed gezind zijn. Zolang je ervoor zorgt dat die goed worden ingelicht doe je al wat je kunt doen. Volgens mij is een blog daar inderdaad een goed medium voor.

Esmeralda

Unknown zei

Alleen live op de TV en radio zijn interviews onverkort, daar kunnen ze wel onderbreken, maar pas nadat het gezegd is. Niet dat ik dat iemand aanraad, maar dan kunnen ze tenminste niet sjoemelen, alleen maar hopen dat ze achteraf je woorden een verkeerde uitleg kunnen geven.
Co.

Beau zei

Beste Zondares,

Ik vind je blog heel fijn om te lezen, het is zo puur en eerlijk!
Het beeld dat de media schept over de prostitutie is erg demoraliserend. Ik vind het erg jammer dat het allemaal vanuit hetzelfde standpunt wordt benaderd, realistische gezien is dat helemaal niet representatief!
Naast dat het belang van een gezonde intieme of seksuele relatie voor ieder individu hierdoor wordt afgezwakt, wordt ook het onderwerp seks voor veel mensen moeilijk bespreekbaar. De media blijft 'seks en intimiteit' in een hokje plaatsen waar het niet thuis hoort. Het blijft taboe, vies en onbespreekbaar. Dat terwijl wij als een van de weinige zoogdieren de mogelijkheid hebben gekregen om te genieten van seks, het draait niet alleen om voortplanting! Waarom mag niet ieder voor zich hierin zichzelf zijn, en met hun keuzes in hun waarden gelaten worden?
Ik overweeg persoonlijk om als prostituee te gaan werken. Daarom vind ik het wel jammer niet in contact te kunnen komen met je, juist jij zou mijn vragen goed en eerlijk kunnen beantwoorden. Niet dat ik niet veel uit je blogje kan halen hoor! Maar ik geloof dat een mentor systeem zeker zou kunnen bijdragen. Ik wil geen prostituee worden omdat ik geen geld heb, of geen baan kan vinden. Ik wil hier mijn beroep van maken! En in elk beroep leer je van de beste, toch?




Unknown zei

Aan Beau.
Inderdaad "taboe, vies en onbespreekbaar", de religies houden er niet over op. De burka's en hoofddoekjes maken het nog erger dan in het victoriaanse tijdperk.
Co.

Anoniem zei

http://post-gradgigolo.blogspot.com.br/2009/07/every-mans-fear.html

ook goede blog, maar van een gigolo

Henri Bik zei

Ja Zondares, ik kan me helemaal voorstellem dat je teleurgesteld bent in het journaille, ze zijn lui en schrijven de dingen die de krant doen verkopen. Onderdrukte meisjes die zich gedwongen prostitueren verkoopt beter dan 'happy hookers' denken ze en dat hebben ze grondig mis...!

Gelukkig kun jij onbekommerd via jouw blog de waarheid verkondigen en je staat niet alleen, want er zijn plenty kolllega's die dezelfde boodschap via hun blog uitdragen.

Dis als er weer zo'n 'journalist' opduikt, vraag dan eens hoeveel van dit soort blogs ze al bekeken hebben..

Dat geeft je een beeld van huh huiswerk activiteiten.

mariska zei

Hmmm... spijtig van die zogenaamde journalisten. Want zo noem ik ze 'zogenaamd', want journalisten behoren een zo objectief mogelijk verslag uit te brengen, niet?
Vreemd toch dat er over sommige onderwerpen geen objectiviteit bestaat. Door de prostitutie in deze schimmige sfeer te houden, is er ook minder mogelijkheid om meer correcte info op te zoeken en verslag uit te brengen. :( Het zal dan ook langs twee kanten komen. Enerzijds van de onderzoekers die toch al een verwrongen beeld hebben en anderzijds van de prostituee zelf, die weinig vertrouwen heeft in de onderzoeker.

Prostitutie interesseert me oprecht. Niet alleen omdat ik zelf prostituee ben, maar omdat ik meer wil te weten komen hoe het nu eigenlijk zit met 'het geval' prostitutie.

mariska zei

à anoniem van 17 december 2012 08:01;
Goed dat je de link poste.
Spijtig genoeg schrijft de auteur niet meer in 2012 :(.

Maar in zijn laatste post herken ik me. Mijn alter ego tijdens de escort is geen gescheiden deel, het is werkelijk een deel van mij, en ik zou het niet willen missen :)

Erik zei

Heerlijk stukje, de frustratie spat er van af. Helaas is het zo dat de meerderheid van de mensen gelooft wat zij via de media vernemen. Niet voor niets gebruikt men in de Angelsaksische wereld de term opinion makers. Het is grappig dat veel mensen zeggen: ‘de telegraaf, die is niet betrouwbaar’, maar alle andere kranten in Nederland (links georiënteerd) begaan op hun manier dezelfde zonden. Journalisten zijn net politici, zij maken continue propaganda. En wat betreft dat onderzoek dat je aanhaalde; op 22 januari 2012 publiceerde de volkskrant het volgende:
‘EEN OP DE TIEN PSYCHOLOGEN VERVALST ONDERZOEKSDATA, meer dan de helft erkent statistisch gesjoemel’…

Anoniem zei

Niet overal schrijft men op die manier:

http://www.newstatesman.com/society/2012/12/strange-neo-victorian-desire-save-prostitutes-and-porn-actresses

JP zei

Hallo Zondares,

Ik heb je blog pas ontdekt en heb de afgelopen dagen al heel wat van je bijdragen met grote interesse gelezen. Om te beginnen veel respect voor wat je doet. Enerzijds messcherpe observaties (leuke, grappige, maar ook minder prettige) van een professional over de branche waarin ze werkt (op een manier zoals dat een professional betaamt, ongeacht welke branche hij of zij actief is) Anderzijds ook je persoonlijke overpeinzingen en zaken die je persoonlijk raken (die al dan niet te maken hebben met het vak en/of manier waarop je dat als mens beïnvloed. Chapeau! Dit meeste recente stukje vind ik ook weer hele een fraaie. Wel weer een hele treffende beschrijving van de frustrerende catch-22 situatie waarin jij (en je collega’s) zich bevinden.

Om acceptatie van het vak en de wereld er omheen te bevorderen en de vooroordelen en indianenverhalen weg te namen is openheid van zaken nodig (en eigenlijk bedoel ik dan openheid tot op het niveau dat ik als klant bij wijze van spreke een statusupdate op mijn facebook zou moeten kunnen doen over dat ik een deel van mijn 13e maand bij jou achtergelaten heb en daar veel lol aan heb beleefd of andersom dat jij een dergelijke statusupdate zou kunnen doen over dat je een goeie dag hebt gehad waarop je lekker in je vel zat, alleen maar leuke/goede klanten had en je daarom net een leuke som euro-knikker briefjes in je kluisje hebt opgeborgen.…en for the sake of the argument chargeer ik hierboven natuurlijk een beetje.

Volledige openheid van zaken (tot op het niveau waarop ik dat hierboven beschrijf) over hoe het er precies aan toe gaat; hoe het werkt; wat er wel en niet gebeurd; wat er mis is; en dat je er als klant en dienstverlener ook gewoon veel lol kunt beleven, etc. etc. kunnen jij en je collega’s gewoon niet 100% geven (wat ik heel begrijpelijk vind) omdat je daarmee (juist vanwege die vooroordelen en indianenverhalen over het vak en het wereldje er omheen) jezelf, je collega’s en je klanten te kort zou kunnen doen met alle gevolgen van dan dien.

Veel kracht en moed toegewenst om die vreemde houtgreep vol te blijven houden, en wie weet - god willing yes - wat verandering in te brengen …en ook nog met plezier je werk te blijven doen en een leuke privéleven te leven.
Aan de vroege kant, maar uiteraard ook alvast een zalig kerstfeest.






Anoniem zei

Het oudste beroep ter wereld en na zo lange tijd nog steeds niet aanvaard, Gaat dus naar mijn mening Ook niet in onze levenscyclus gebeuren internet of niet!

Anoniem zei

Zondares,

Ik lees na al die jaren nog steeds met veel plezier je blog dat inmiddels behoorlijk groot geworden is,maar als ik het goed heb,dan heb je nog niet over muziek geschreven en ik bedoel dan natuurlijk muziek in combinatie met seks.

Maak je gebruik van muziek om je mannen in een bepaalde stemming te brengen?

Heb je(altijd)de radio aan op de achtergrond of speel je misschien bepaalde muziek af? Heb je een (aantal)voorkeurnummer(s)waar je lekker op kunt neuken?

Zelf bezoek ik zo af en toe een dame voor SM waarbij zij dan soms de CD "Carmine Meo" draait van "Emma Shapplin". Persoonlijk vind ik dat een heerlijke combinatie.

Het lijkt me leuk als je een keer een stukje schrijft over seks en muziek!

Ik wens je prettige kerstdagen en een gelukkig en succesvol 2013!

groet, HL 69





Anoniem zei

Hey Zondares,

Jammer dat je verhalen zo verdraaid zijn. Het is wel zo dat de meeste journalisten of media akkoord gaan als je hun stuk wilt lezen vóór ze het uitbrengen. Dan kan je zeggen wat je ervan vindt, en als ze niet willen meewerken om dingen te veranderen, kan je hen zeggen het niet te publiceren.

Niet alle journalisten zijn van dit niveau, en ik vind het jammer dat je niet wat meer gerespecteerde journalisten bent tegengekomen.

Als ik echt journalist was geworden (waar ik mee bezig was), dan had ik graag met jou een verhaal geschreven en dat gepubliceerd op jouw voorwaarden, een verhaal waarin je je terug kan vinden: zo hóórt het namelijk gewoon in de echte journalistiek.

Zoek ook uit met welke bladen je te maken hebt, dan weet je ook wat voor verhaal ze zullen willen publiceren. De nieuwe revu of een of ander gereformateerd blaadje zal echt niet de prostitutie willen goedpraten, voor het eerste is dat niet sensationeel genoeg en voor het tweede onacceptabel. Alle media hebben een specifiek publiek dat ze willen blijven aanspreken. Net zoals Panorama typisch liever de sexy kanten van je werk zal willen uitlichten.

Mocht je je in de toekomst toch nog bedenken, hou dan rekening met wat voor publiek het medium heeft waarin je gepubliceerd wordt, en stel de voorwaarde dat je het verhaal van te voren moet goedkeuren. Dan moet het allemaal goed komen!

Verder kan je ik je ook aanraden dat het gesprek opgenomen wordt. De meeste goede journalisten zullen dit ook om exact deze reden doen: als de journalist daar alleen aantekeningen voor maakt en daar pas dagen later uitschrijft, dan riskeer je gewoon dat de essentie van het interview verloren gaat, zoals klaarblijkelijk met jou gebeurd is. Als je opneemt, neem je dat risico veel minder. Journalisten zijn mensen en hebben een eigen mening en visie, en daar worden ze echt niet in dat ene uurtje uit geluld. Een goede interviewer kan dan ook de essentie van het interview goed weergeven zónder daar zijn eigen visie in te laten doorschemeren.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik heb mijn verhaal niet nagelezen, sorry als het wat onsamenhangend is.

Groet

Johan zei

Hoi Zondares,

Ach ja, what's new ?
Troost je met de gedachte dat het niet alleen jouw is overkomen, of dat het zo alleen gaat als het over prostitutie gaat.
De journalist, -al dan niet in opdracht van de hoofdredacteur- gaat er alleen maar op uit om een vooroordeel bevestigt te krijgen.
En die bevestiging komt er, hoe dan ook, zelfs als het totaal tegengestelde hebt staan vertellen.
Slechts zelden is een journalist echt open minded, en als 'ie het al is haalt de hoofdredacteur er wel een rood potlood door, want "alles koek en ei" verkoopt niet.
Ze willen conflicten, misstanden, liefst met moord en doodslag, anders is het geen nieuws.
Zet maar vast een lekbakje voor het bloed onder je krant, want als het er niet is verzinnen ze het zelf wel.

En dat zelfde verhaal gaat ook op voor onderzoekers.
Die onderzoeken doorgaans alleen maar WAAROM ze gelijk hebben, niet OF ze gelijk hebben in hun aannames.

Slechts een enkeling durft een ander standpunt in te nemen, maar als dat niet "erger" is dan werd aangenomen leest niemand het.

,ischien moiet er eens een onderzoek naar komen :-)

Groetjes,
Johan

Anoniem zei

Hello,

Laten we nu niet onnozel doen : het enige probleem is hier de journalist die woorden verdraait.

Het feit dat prostitutie in het geniep gebeurt is gewoon omdat zowat elke man die ervan gebruik maakt, zelf ook een partner heeft. Het is bijna altijd een vorm van bedrog die die partner nooit zou aanvaarden, en noch klant noch hoer wil dat dit openbaar wordt : de klant omdat hij dan misschien een scheiding aan zijn broek heeft, de hoer omdat ze dan woedende echtgenotes over haar heen krijgt.

Dus er is niets bijzonder aan het feit dat het in het geniep moet gebeuren. Het is nu eenmaal bijna altijd bedrog, daar moeten we niet flauw over doen.

Evita zei

Juist door jouw stukjes ben ik sekswerkers gaan waarderen. Ik vind dat je heel overtuigend en eerlijk over komt en dat je je werk met plezier doet. Ik lees je al een lange tijd en geniet er steeds meer van. Pretiige jaarwisseling en een gezond 2013 toegewenst

Zondares zei

Dank jullie allemaal voor je reacties, die vind ik fijn om te lezen.

Misschien is er wel verschil tussen de journalisten hoor, maar ik ben geinterviewd door mensen van grote gerespekteerde kranten. Ik hoopte dat die eerlijker waren. Josje heeft het idd beter gedaan dan ik. Toch hou ik het gewoon maar bij mijn blogje, want dan bepaal ik wat er word gezegd.

Fijn dat mensen het waarderen!