maandag 31 oktober 2011

De grote stap

Eerder schreef ik al een stukje over hoe ik ertoe kwam. Dat werden meer deeltjes, want ik kreeg het niet in één stukje. Ik las juist weer de reacties daarop terug, en het viel me op dat niet iedereen begreep waar de stap vandaan kwam. De grote stap zien mensen toch in het beginnen met geld ervoor te vragen, maar voor mij was dat een klein stapje. De grootste stap was, als ik eraan terugdenk, om te beginnen met vreemdgaan.

Ik wàs er toen nog niet, want dat duurde toen ook nog wel eventjes. Er zijn meer dingen geweest, die me klaar hebben gemaakt voor dit werk. Maar als ik één stap me herinner, die echt de grootste verandering voor me was, dan was het vreemdgaan. En als ik heel precies moet zijn, bewust kiezen voor vreemdgaan, niet dat het me zomaar overkwam. Dat was namelijk al wel eerder geweest.

Bij mijn opvoeding was het heel duidelijk: ik zou één man vinden, waar ik verliefd op zou worden, en we zouden àltijd bij elkaar blijven, en vreemdgaan was netzoiets als je man vermoorden, dat deed je niet. Als je verliefd werd op een man en het werd toch niets, dan was dat een drama, en héél erg voor je. Ik vind dat nu iets tussen grappig en griezelig, maar toen vond ik het logisch en normaal.

Dat was ook iets wat op school werd gezegd, en ook mijn niet Christelijke vriendinnen dachten wel zo. Die rotzooiden wel wat meer, maar het was altijd wel met in hun achterhoofd dat ze misschien wel voor altijd samen zouden blijven met die jongen. Je ging je leven leiden met een relatie, want anders was het niet echt de moeite ofzo. Dat was wel heel duidelijk zo. Het was zo geaccepteerd, dat we er ook geen discussies over hadden, of we het zo gingen doen, maar alleen over hoe je dat het beste zo kon krijgen.

Voor mij ziet dat er nu heel raar uit, als ik terugkijk. Ik heb kennisgemaakt met allemaal mensen met alternatieve vormen van samenleven, en ik ken ook genoeg happy singles. Niet alleen vanuit mijn werk trouwens, maar ook daar zie ik het wel. Eigenlijk vind ik het een beetje bekrompen hoe ik toen dacht. Ik dacht niet alleen maar dat het de enige manier was om gelukkig te worden, ik vond andere manieren van leven gewoon slècht!

Er zit best wel een stukje moraliteit vast aan relaties. Nu zou ik zeggen, dat als twee, of meer, mensen met elkaar afspreken om op een bepaalde manier samen te leven, dat gewoon moet kunnen, zolang ze zich maar aan hun afspraken houden. Ik zie daar niets slechts aan. Maar toch vinden héél veel mensen het immoreel om niet volgens het gewone koppeltje te leven. Kijk nou naar mensen die homo zijn, die doen ook niemand kwaad, en toch wordt er door veel mensen heel moeilijk over gedaan. Ook niet-religieuze mensen.

Neem nou hoe mensen doen over meiden, en mannen, maar minder dan, die veel seksuele partners ná elkaar hebben. De vrouwen heten dan sletten, en de mannen players of versierders. Die mensen worden toch wel zielig of slecht gevonden. Dat vond ik vroeger ook, toen ik er nog nooit over nagedacht had. Maar eigenlijk is dat heel vreemd. Ze doen het soms omdat ze heel hard aandacht nodig hebben, en dan zijn ze niet lekker met zichzelf. Maar hoeveel zijn er wel niet die het gewoon zo doen omdat ze het leuk vinden, of gewoon naar veel mensen nieuwsgierig zijn? Is dat verkeerd?

Sommige van mijn beste vriendinnen, die hele goede mensen waren, werden door hun omgeving niet geaccepteerd omdat ze het leuk vonden om één vent na de ander te hebben. Dat ging natuurlijk zo voor ze, en dat kan ik me heel goed voorstellen. Ze werden door hun omgeving niet geaccepteerd, en ik weet eigenlijk niet waarom. Ze deden niemand iets ermee, en hun partners vonden het ècht ook niet erg.

Ik dwaal weereens af, ik moet maar eens een apart stukje schrijven met mijn filosofie over monogamie. Dit stukje moet gaan over de grootste drempel die ik overmoest om met dit werk te beginnen. Die was toen ik nog met mijn laatste studie bezig was, maar toen ik al uit de krakersscene was. Ik was seksueel best ingekakt, en dat vond ik ook niet erg. Ik had er ook helemaal geen probleem mee dat ik wat uit begon te dijen, ik zat toch in een relatie.

Samenwonend studeren met iemand die al klaar is, is wel een beetje frustrerend. Mensen vergeten snel hoe stressvol studeren is, en denken dat ze uitgebuit worden door die studente op de bank. Ik vond die houding van mijn vriend niet zo fijn. Hij voelde zich toch wel een beetje superieur. Dat was niet zo erg dat ik er echt ruzie over ging maken, maar het zat me wel dwars.

Mijn vriend ging twee of drie keer per week over me heen, en na een jaar werd het telkens hetzelfde liedje. Hij deed wat voorspel, maar ik vond het niet echt spannend meer dus ik werd maar heel langzaam nat, dus ik had twintig minuten voorspel nodig. Als ik dan nat genoeg was, gingen we neuken, en dan was het binnen vier minuten over. Net genoeg voor de aardappels bijelkaar dus. Het was wel lekker hoor, maar het spetterde niet echt.

Ik had toen wel nog vriendinnen die ik in mijn wilde tijd had leren kennen, en ik ging daar nog weleens mee drinken. Dan hadden we het over de gewone onderwerpen, roddel, seks, relaties, werk. Ik merkte dat ik steeds meer jaloers werd op die meiden, die gewoon single bleven. Soms hadden ze even een vriend, maar als ze uitgekeken waren op hem dumpten ze zo'n vent weer. Ze kregen dus minder seks dan ik, maar ze leken wel alsof ze er veel meer aan hadden, als ze het wel kregen.

Bovendien is seks voor mij saai als ik het toch wel krijg. Dan heb ik helemaal geen reden om me ervoor in te spannen. En dan wordt het ook niks. Een man moet me iets te doen geven. Soms is dat werken om hem in bed te krijgen, en soms is dat dat ik in bed moet presteren. Maar toen dacht ik daar niet zo duidelijk over, ik verveelde me gewoon. Ik kan niet goed tegen verveling.

Pas later begreep ik ook dat ik me ging ergeren aan dat het de hele tijd één pik was. Er is meer aan een vent dan zijn pik, maar het maakt wel een heleboel uit. Als je een man in bed met één ding moet beschrijven, is het wel zijn pik. Het is een belangrijk iets. Het voelt net alsof je elke dag hetzelfde eet. Dezelfde boterhammetjes kan wel, maar elke dag bloemkool, dan word ik gek. Dan kom je niet meer met honger thuis.

Vreemdgaan was niet nieuw voor me, ik was vooral als ik weleens dronken was met een man in bed beland, die niet mijn vriend was. Maar dat was in mijn krakerstijd, toen ik toch al andere regels belangrijk vond. Vaak was het niet echt mijn vriend waarbij ik vreemdging, maar meer mijn vaste neukvriendje. We hadden dan niet echt een volledige relatie ofzo. Maar als dat wel zo was, dan gebeurde het toch ook wel.

Het is iets wat ik van veel mensen heb gehoord, je bent in een relatie, maar je bent niet echt meer meteen aan je partner aan het denken als je geil bent, en iemand flirt met je. Dan weet je niet precies wat je bezielt, maar je flirt wel terug. En dan komt van het één het ander. Je weet dat het niet hoort, maar het voelt zo natuurlijk op dat moment. Voor je het weet zit je dan met knikkende knietjes te hopen dat het tweede streepje niet verschijnt.

Als ik boos was op mijn partner was ik helemaal makkelijk te verleiden, en dan deed ik ook niet moeilijk en ging ik gewoon in situaties zitten waarbij ik wist dat het een risico was. Ik nam nooit het initiatief, maar ik ontweek het niet. Dat vond ik toen een groot verschil, maar dat vind ik nu een beetje hypocriet. Ik liet hem het werk doen, maar ik ging er wel zelf voor.

Op een avond was ik uitgeweest met vriendinnen, en we hadden de hele avond gepraat over seks. Ik merkte toen heel sterk hoe erg ik ingekakt was, en ik had heimwee naar de tijd dat ik nog flink rondneukte. Het idee van vreemdgaan lokte me zo sterk toen. Ik kwam thuis, en mijn vent was al naar bed. Toen ik naar bed kwam, bromde hij alleen maar wat dat ik het maar makkelijk had, terwijl hij moest werken. Dat was aan het begin van een weekend waarin ik zat te studeren, en hij alleen maar FIFA zat te spelen.

Ik had toen al zin om eens met een ander te naaien, maar dat was in het begin omdat ik boos op hem was. Pas later dat weekend ging ik eens kritisch nadenken, en ik ontdekte hoe ik nou eigenlijk echt tegenover monogamie stond. Dat heb ik later nog verder doorgevoerd, maar toen heb ik de grote stap gezet om die ideeën achter me te laten. Ik ging anders naar relaties kijken, en daar ben ik gelukkiger van geworden.

Dat is één moment, maar ik had ook het moment kunnen kiezen, zeven weken later, dat mijn minnaar voor één keertje uit me gleed, en ik stil me aankleedde om zonder een woord weg te lopen. Ik heb toen in een lunchroom een kop koffie gedronken, terwijl ik mijn plekje probeerde te vinden tussen de emoties die bij me loskwamen. Ik was vantevoren nog erg bang geweest dat ik enorme spijt zou hebben, en dat de ideeën van mijn opvoeding toch waar zouden zijn. Dat gebeurde niet, en ik voelde me onwennig, alsof er opeens iets nieuws, en spannends, maar ook erg ingewikkelds bij was gekomen. Dat was een veel bijzonderder gevoel dan toen ik mijn eerste klant had.

18 opmerkingen:

Anoniem zei

geil....
Ik keur het ergens af wat je schrijft, maar ik word er ook geil van.

Anoniem zei

Heel herkenbaar : ik ben namelijk ook naar de hoeren beginnen gaan sinds ik, bewust, begon vreemd te gaan.
Dat vreemdgaan is heel leuk, maar het is te gevaarlijk. Vrouwen zijn (in mijn ogen) te onvoorspelbaar, en op de duur lopen affaires altijd verkeerd af. Maar ik had de smaak te pakken, dus ben ik op zoek gegaan naar dezelfde sensaties, zonder de nadelen. En er ging een fantastische droomwereld voor mij open :-)). Vreemdgaan doe ik nog heel soms, maar dat boeit me eigenlijk niet meer, ik ga er niet meer naar op zoek.

Nu wat die vaste relatie betreft : hypocriet van mij, ik weet het, maar dat heb je echt wel nodig. Anders moet je niet aan kinderen beginnen. En op een dag ga je dat toch missen zondares, reken maar !

Maartje zei

Goed geschreven. Ik herken die ideeën van je opvoeding. Zo denk ik eigenlijk nog steeds ik probeer ze af te schudden maar dat lukt niet echt.

Ik vind het allemaal heel cool voor je maar het heeft toch ook een keerzijde hoe ga je dit nou doen als je straks weer een vriend hebt ? Zijn er eigenlijk wel mannen die het ok vinden als hun vriendin met jan en alleman naar bed gaat ? En hoe ga je dat doen als je moeder wilt worden? Ik bedoel het is toch niet echt sociaal geaccepteerd wat je doet. Ik zou het ook wel willen doen hoor maar de prijs die je ervoor lijkt te betalen maatschappelijk gezien lijkt me voor mij persoonlijk te zwaar ik denk wel dat je stevig in je schoenen moet staan als prostituee maar ook als vrouw met meerdere bed partners achterelkaar.

Anoniem zei

ik begrijp het niet. begrijp je het zelf wel?

Alicia zei

Mensen die vreemdgaan zijn simpelweg bang om verantwoordelijkheid te nemen. Als de sex zo ruk was (leuke woordspeling he), dan hebben er twee mensen schuld. Jij had ook kunnen zorgen dat het leuker werd, of op z'n minst je vriend wat in de goede richting proberen te duwen.
Als je vreemdgaat ontzeg je je partner goede seks met jou, want dat haal je wel ergens anders, d.m.v. een minnaar of minnares. Terwijl je je vaste partner natuurlijk ook als minnaar of minnares kan zien, het spannend kunt houden. Maar dat is te ingewikkeld, want daar moet je voor werken, daar moet je tijd instoppen en drempels voor nemen. De verantwoordelijkheid voor het geluk van jullie beiden leg je af, en je zoekt het buiten dat kringetje. Als je dat doet, dan ben je een relatie niet waard.

Ik hoop dat ook van harte dat anoniem #2 nog eens hard op zijn bek gaat.
Teringlijer.

Anoniem zei

Goed bezig, vast niet makkelijk om eea coherent neer te zetten. Geleidelijk groei je ook in het schrijven als je jezelf wat open stelt/ bloot geeft (binnen anonimiteit natuurlijk).

Anoniem zei

Ik begrijp je ideeen wel, en ik ben het met je eens. Mensen moeten vrij zijn om de relaties aan te gaan die ze willen, met wie ze willen. Persoonlijk ben ik monogaam, en ik vind dat heerlijk. Ik snap ook wel waarom dit voor mij, in mijn eigen leven, belangrijk is en ik vind het wel prima zo. Maar ik dring het aan niemand op!

M.

Rien zei

Hallo Zondares,
Wat een verhaal boordevol over jezelf. Met heel veel kennis over het gedrag van de man. Het wekt mijn bewondering hoe je kunt neerschrijven wat je leven zoal inhoud geeft. Wat je vertelt over je persoonlijke ervaringen. Hoe je er toe gekomen bent, je motivatie en het plezier wat je er in veel gevallen aan kunt beleven. Dat je met de man dagelijks tot aan de uiterste grenzen van het ontmoeten gaat. Het is in mijn ogen ongelofelijk moedig om hier dagelijks een aantal keren mee bezig te zijn. Misschien dat alles went, maar keer op keer heb je toch een heilige ontmoeting waarin jou lichaam een ander lichaam wil omarmen. Tijdens het lezen trekt een huiver door mij heen. Jij bent een schat van een vrouw zegt mijn hart.
Voor mij persoonlijk heb ik de genezende werking bij collega’s, of misschien wel bij jou ervaren. Het hielp mij een periode van stille eenzaamheid te overbruggen. Het uitproberen leidde wel een bewustwordingsproces in die ook liep via de weg van tantra. Nadien zijn mijn vrouw en ik het met de hulp van “Karezza” hartstochtelijk bij elkaar gaan zoeken. Je hebt gemeenschap, ligt tijdloos in elkaar geschoven, missionarishouding en adembenemende kussen. Liefde en warmte voor je partner doortrekt lichaam en geest. Warmte en welbehagen neemt je beiden in bezit. Het is als het zich bevinden in eindeloos zoete dromen. Dag of de nacht speelt geen rol. Met een knopje om zetten kan ik de fout in gaan. Tegelijkertijd iemand anders in je fantasie op laten komen. Hij of zij helpt mijn vrouw voorzichtig uit haar slipje. Of een hele groep mannen lijkt nog leuker. Opdat moment raak ik uiterst opgewonden, er gebeurt iets met mij wat een grillig karakter draagt. Via een weg van niet voelen of een onverklaarbare pijn krijg ik een ejaculatie. Weg gevoel van liefde en tederheid. Weg tinteling van teder genot. Weg het ervaren van zachtheid en genegenheid voor de vrouw met wie je verstrengelde. Met wie het samensmelten heel maakt tot in de oorsprong van het bestaan.
Vond het fijn hier iets over onze zoektocht te vertellen. Hoop dat je een persoon tegen komt die kan lief hebben tot aan de uiterste grenzen. Zonder enige beperking het goede voor je weet te zoeken. Die alles van je wilt weten. Vanaf je vroege jeugd nu toe. Waarmee je eindeloos kunt liefhebben, praten en vrijen, hele nachten door.

Anoniem zei

@ Rien

Wat voor wartaal sla jij uit? Er valt niet echt een touw aan vast te knopen. Laat zondares lekker met rust.

Kitty zei

Ik ben het er mee eens dat monogaam leven niet haalbaar is (voor een hoop mensen). Maar is het antwoord hierop dan vreemdgaan? Het brengt in mijn ogen ook heel veel troep met zich mee als het eens een keer uitkomt en is het voor mij persoonlijk niet waard. Dan heb ik liever dat er afspraken gemaakt worden. Het liegen ervaar ik als veel erger dan het flikflooien zelf. Nu geloof ik ook wel dat er niet met iedereen een afspraak te maken valt. Mijn vriend wilde niet de door mij voorgestelde open relatie (want hij wil mij voor zichzelf), maar vreemdgaan deed hij dan wel. Dan kom je snel terecht in zo'n monogaam-maar-stiekem-vreemdgaan-situatie en tegelijkertijd wil je je partner helemaal voor jezelf houden. Niet iedereen is hier even volwassen in.

Anoniem zei

Hoi,

Ik vind jouw verhalen heel leuk. Ik zou je graag beter willen leren kennen. Mocht je het willen dan kun je mij mailen op zondaresfan[apestaartje]gmail[punt]com

kitty zei

Je bent geen echte fan van zondares als je denkt dat zij op basis van een berichtje via haar blog, waar ze absoluut anoniem wil blijven, je beter wil leren kennen.

Anoniem zei

@ Kitty : LOL !!! Ik dacht precies hetzelfde wat "zondaresfan" betreft. Als je dit soort berichtjes schrijft denkt zondares echt meteen "wow, zo hé, die ga ik meteen mailen"
Nee, "zondaresfan" ...dan lees je niet goed, dan ben je zeker geen fan, en volgens mij erg hopeloos ... een loser dus !

Anoniem zei

Toch wel raar dat jullie voor haar spreken. Ze kan zelf heus wel een bericht achter laten.

Zondaresfan

Zondares zei

Lieve schat, ik kan er niet aan beginnen om persoonlijk contact te gaan onderhouden. Dat schreef ik ook al in de zijtekst.

Anoniem zei

Wat hebben mooie mensen toch een spannend bestaan, met al dat flirten en sex en zo...

Anoniem zei

Zondares, blijf schrijven. Ik zal je artikels blijven lezen.

Groeten,

Zondaresfan

Unknown zei

Als kleuter (4j) was ik al verliefd en de gedachte aan haar met een ander maakt mij boos, monogamie lijkt me daarom ingebakken, je laten verleiden vind ik echter heel lekker.
Co.