Ik heb een collegeblok dat ik gebruik om mijn stukjes voor te bereiden. Het is ouderwets, en eigenlijk is het veel handiger en netter om het meteen op de computer voor te bereiden, maar ik voel me creatiever als ik met mijn favoriete fineliner op mijn bank zit met mijn bloknoot op mijn knieën. Dan kan ik ook gewoon wat bloemetjes tekenen terwijl ik na zit te denken, met de computer is het veel meer meteen werk.
Als ik in de stad ben, of ik ben thuis, en ik krijg opeens een ideetje om in mijn blogje te zetten, dan schrijf ik het meteen op. Een paar steekwoorden, die ik dan later kan uitwerken. Dat is dan geen mooi rond verhaal, maar dat maak ik er dan wel later van. Ik doe het zodat ik niet meteen het idee weer kwijtben. Dat vind ik de moeite waard om dat ding de heletijd voor in mijn tas te hebben.
Dat het echt een verhaal wordt, gebeurt pas als ik het in Word aan het invoeren ben. Dan ben ik een verhaal aan het vertellen, en ik gebruik mijn klad alleen om te zorgen dat ik alles er inzet wat ik erin wou zetten. Ik kan ook wel eerst alles uitwerken, maar dan wordt het zoveel meer. Ik heb dat wel gedaan voor mijn stukje over privacy.
Daarna gaat het stukje naar mijn geldmannetje, om te kijken of hij er iets over heeft te klagen. Hij past voor me op mijn privacy, want hij is een argwanend mannetje die dingen ziet waar ik nooit aan zou denken. Dat vind ik ook wel fijn, want anders zou ik de hele tijd bang zijn voor foutjes. Voor je het weet is het mis.
Als ik ooit herkend word, moet de blog meteen op zwart. Dat zou ik zonde vinden. Ik heb nu 250 stukjes geschreven, en als ik op zwart moet gaat me dat aan mijn hart. Ik weet wel dat er mensen zijn die me proberen te vinden, en ik hoop maar dat dat nooit lukt. Het internet is wel anoniem, maar mijn geldmannetje heeft me wel duidelijk gemaakt dat dat niet altijd geldt.
Het Worddocument wat ik terugkrijg, knip en plak ik dan in mijn blogje. Meestal is het maar met een half uurtje tussen het schrijven en het terugkrijgen, maar ik maak toch altijd weer een paar veranderingen. Meestal gaat dat erom dat het lekkerder bekt. Je wil toch wel iets lezen wat leuk overkomt. Te lange alinea's zijn niet leuk om te lezen, en van die zinnen die veel te lang doorgaan ook.
Hij kijkt het na, en dat geeft mij weer een veiliger gevoel. Het was eerst iets waar hij niets van moest hebben, maar toen hij zag dat ik ook over hem schreef vond hij het juist heel belangrijk, en stond hij erop. Nu is het zo dat hij elke keer als ik een beetje laat ben op maandag, meteen een mailtje stuurt met waar het blijft!
Mijn bloknootje is eigenlijk zo'n afscheurblok, maar ik vouw de oude pagina's gewoon om. Ik maak namelijk weleens belangrijke notities, zoals telefoonnummers of boekentitels, op de oude pagina's. Dat moet ik natuurlijk wel bewaren. Ik heb ook weleens boekjes gehad, want die worden minder vies, maar daar ga ik dan weer voorzichtiger mee doen omdat ze mooier zijn. Dan vind ik het zonde om daar zo'n krabbel in te maken.
Een paar dagen terug had ik net een klant naar buiten gelaten, en ik vond dat hij wel een notitie waard was. Ik was het stukje al in mijn hoofd aan het voorbereiden. Ik pakte mijn tas om het blok te pakken, maar het zat niet in mijn tas. Ik keek op tafel, en in de keuken, want ik laat het weleens naast de koffiemachine liggen, maar het was nergens.
Nu begon ik me een heel klein beetje zorgen te maken. Het was toch niet kwijt? Er staat wel heel veel in dat ik erg zou missen. Mijn leven leid ik met mijn bloknootje bij de hand. Als hij vol is, ben ik altijd een uur bezig met belangrijke dingen in een nieuw bloknoot over te schrijven. De ouwe hou ik altijd veilig in de kast, voor als ik nog iets op moet zoeken.
Maar misschien lag het thuis. Ik heb gewacht tot het eind van mijn dag, en ik ben naar huis gereden. Daar heb ik gezocht, maar ik kon het niet vinden. Ik heb best lang wakkergelegen, en ik werd nog vroeg wakker ook. Na het trimmen ben ik vroeg naar mijn werkflatje gegaan, om daar nog eens te zoeken. Toen de eerste klant kwam, had ik het nog niet gevonden.
Ik heb alles doorzocht, en ik vond het nòg niet. Nu was ik echt bezorgd. Want er staat mijn hele blog op, en wel meer persoonlijke dingen. En al mijn wachtwoorden! Wat nou als het in verkeerde handen valt? Dan ben ik al mijn privacy kwijt! Wat gebeurt er dan met me, vroeg ik me af. Ik had me nog nooit bedacht dat het zo mis kon gaan.
Langzaam begon ik te twijfelen of ik het wel was kwijtgeraakt. Want misschien had een klant het wel meegepikt. Sommige klanten zijn souvenirjagers, en zo'n nootblokje is natuurlijk net zo'n persoonlijk prul dat ze leuk vinden. Maar de gevolgen kunnen dan enorm zijn. Ik heb zitten twijfelen of ik de laatste klant zou bellen, waarna ik had ontdekt dat het zoek was.
Ik heb hem gebeld, en hij wist van niets. Ik voelde me machteloos, en ik had het gevoel dat hij loog. Ik dacht dat hij het gestolen had, en me achter mijn rug om uitlachte. Misschien ging hij het wel aan een blad verkopen ofzo! Ik heb ook op Hookers gekeken om te zien of er door iemand wat over werd gezegd. Dat was niet zo.
Nu was ik echt over mijn toeren, en ik huilde van frustratie. Ik kon er niet tegen dat er zoiets boven mijn hoofd hing. Ik voelde me alsof er iemand was die spelletjes met me wou spelen door zoiets belangrijks te stelen, en mij voor zijn plezier wou ontmaskeren. Ik heb God gebeden dat hij het hart van zo'n man zou verzachten. In de Bijbel staat wel dat Hij niets kan doen aan iemand die zijn hart tegen Hem verhardt, maar ik had heel erg de behoefte om te bidden.
En ik weet niet zeker of het aan het gebed lag, maar toen ik dat weekend mijn auto stofzuigde, vond ik mijn noteblok onder de rechter stoel. Ik weet niet hoe het er gekomen is, maar ik sprong een gat in de lucht. Die avond heb ik de Heer bedankt, want ik was zó opgelucht. Ik zorg nu dat ik het ding nooit meer kwijt kan raken.
Ik heb hierdoor wel nagedacht, en ik zet mijn tas voortaan in een kast die op slot gaat. Het is voor mensen te makkelijk om er wat uit te pikken als ik hem gewoon laat staan. Ik vertrouw mijn klanten wel, maar ik moet wel oppassen. Als er weet zoiets gebeurt, kan ik dan tenminste zeker zijn van mijn klanten. En dat is mij veel waard.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
23 opmerkingen:
Leuk stukje Zondares! Het is vast even schrikken geweest toen je blocnote gewoon was verdwenen. Goed idee om het achter slot & grendel te zetten.
Hoewel ik het jammer vind dat je niet meer twee keer per week schrijft kijk ik toch elke maandag uit naar je stukjes. Eerst vroeg in de middag even kijken of er wel iets nieuws op staat en dan in de pauze lekker ervan genieten!
Je kan over een aantal jaren uit de kast komen, dan maakt het toch niets meer uit. Je krijgt er vast handenvol klanten door!
Heb je er wel aan gedacht dat de laatste klant, die gebeld is over je blocnote, nu weet wie je bent als hij dit stukje leest?
@Ruud ... LOL !!! Net zo goed als praten en breien, bestaat er ook zoiets als denken en neuken ... Gaat niet samen !!!
@ Ruud
Het hoeft natuurlijk niet 100% te kloppen wat ze schrijft, dat belooft ze nergens. Het kan heel lang geleden gebeurd zijn, of het kan ook zijn dat ze die klant opbelde en vertelde dat ze 'iets' kwijt was, maar niet gezegd heeft wat, etc.
Of misschien weet ze zeker dat de klant die ze belde niet met computers kan omgaan...
Of ben jij die klant, Ruud? :-)
uitstellen kan je, afstellen niet
er staan veel elementen in je berichten als je die allemaal optelt kan je al een behoorlijk profiel vormen, maar dan zou je wel1. een klant van je moeten zijn
2. een bloglezer van jouw
3. als je dit aan anderen vertelt geef je toe een hoerenloper te zijn
je doet er goed aan om af en toe eens foute info te plaatsen om mensen te misleiden
als je identiteit dan toch bekend word moet je maar verhuizen naar een ander land of een boek uitgeven
Zondares, een vraagje. Ik vind je stukjes boeiend en ben lid van een (Engels talig) penis vergroting forum waar ze bepaalde dingen uit je blog ook wel boeiend vinden dus aan jou de vraag; is het OK als ik jouw entries vertaal naar het engels en het daar post?
Bidden helpt niet, nergens voor, maar goed zoeken wel!
Mooi stukje weer Zondares.
Groet,
Mark
Wachtwoorden opschrijven, en dan nog in een blocnote ook? Niet doen! Gebruik dan liever iets als 1Password. Dit is zoiets als een post-it met je pincode op je pas plakken :-)
Zon, nu je uw bloknootje terug hebt kan je er misschien ook notities in maken voor uw boek. Dat gaat er toch ooit komen, denk ik. Als je goed voorbereid bent gaat het later veel gemakkelijker. Als je een goede muzikant wil worden en heel emotionele liedjes wil spelen zal je toch ook moeten beginnen met notenleer ? Emotie en techniek worden hier door sommigen soms verward. Dat boekje kan je ook via mail verkopen en eventueel later aanvullingen ? Het is hier al eens door iemand in je oor gefluisterd dat je daar een mooi centje kan aan verdienen. Surf eens naar www.lassing.com Tom Lassing is een oprechte man die U goed op weg kan zetten. Houdoe !
Ruud, mijn geldmannetje vroeg me dat ook al, maar dit is een klant die er al achter was gekomen. Dat was ook de reden dat ik bij hem extra zenuwachtig werd, want het is makkelijker te geloven als hij ook een fan van het blog is, dat hij er wat mee zou willen.
P., ik vind het prima als je het vertaald, zet er dan wel even een linkje naar mij bij!
@rivka :Je zei : "Het hoeft natuurlijk niet 100% te kloppen wat ze schrijft" ..... ????????
Nou ik mag hopen van wel zeg, want dit blog heet "de ervaringen van een prostituee", en dan mogen we er toch wel vanuit gaan dat alles wel klopt en eerlijk is, want zelf verhalen verzinnen kunnen we allemaal maar al te goed!!! Die klant kwam voor seks, dan gaat ze toch niet eerst vragen of hij wel of niet met computers om kan gaan? Dat was een behoorlijk vage verklaring van je !
kijk kijk dus toch,
dat 'als mijn identiteit bekend wordt gaat alles op zwart' vind ik wel een beetje flauwekul
ten eerste waarom? ten tweede zijn er misschien al freaks die alles gecopypaste hebben
ik vind die opmerking van passwords wel terecht. Wie schrijft er nu haar paswoorden op zo'n bloknootje. Schrik om een paswoordje te vergeten?
@sky: Je hebt wel gelijk met wat je zei over dat alles op zwart gaat als haar identiteit bekend wordt, want zoiets kan altijd gebeuren, en dan moet je er gewoon niet mee beginnen om je doen en laten bloot te geven op internet, want hoe dan ook, je bent voor degene die de juiste manieren weet echt wel te vinden. Daar zijn zelfs programma's voor te vinden.
Ik denk niet dat ze bang was om een password te vergeten, maar als deze er letterlijk staat, inclusief met de gekoppelde locatie/website, dan kan dus iedereen inloggen op haar account op die bewuste plek. Daar zo slordig mee om te gaan is echt heel link.
Daar blijf ik bij, als mensen de link kunnen gaan leggen, ligt alles op straat, dan ga ik op zwart. Maar er zijn wat klanten geweest die het intussen doorhebben. En daar kan ik mee leven, want ik weet wie ze zijn, en ze zijn goeie mannen, dus die laten me met rust. Bovendien, ze kijken wel uit. Die willen ook niet in de spotlight staan.
ah zo, als je dus echt bekend wordt in de media of zo...
kan ik wel begrijpen met stigmatisering en zo
maar het is nu ook niet dat heel Nederland zich afvraagt wie je bent of zo, maar als je nog enkele jaren blijft doorschrijven zal dat misschien wel komen
maar op je website staat er al dat je in Amsterdam woont. Dat is toch al een grote schifting
misschien klopt het juist niet maar omdat je aan de aan de walletjes hebt gewerkt dan toch wel denk ik
dag zondares
had je deze weblog al gezien?
http://waiterrant.net/
iemand die werkte als ober en over de frustraties van zijn werk schreef, heel leuk geschreven
na enkele jaren is hij gecontacteerd en nu heeft hij al twee boeken uitgegeven
hij zegt dat hij als voormalig blogger al goed voorbereid was op negatieve critici, omdat lezers maar al te graag groffe commentaar geven op een blog
Zon, wij zouden blijkbaar graag hebben dat je een boek schrijft en handleidingen (sex for dummys of zo), maar je mag je blogje dan niet verwaarlozen, hé. Dat is zo spontaan geschreven, zo oprecht dat het mijn visie op prositutie echt blijvend veranderd heeft.
bwa, ze schrijft beter, maar voor een boek is het nu nog te vroeg.
Aan structuur en schrijfstijl kan ze nog wat werken en ik vind dat er nog wat meer artikels moeten komen om het onderwerp helemaal uit te diepen
Hey zondares, ik vind het erg leuk en interessant om je blog te lezen. Voor goede tips en ideetjes hoe ik mij mannetje nog beter kan verwennen! Verder nog een vraagje weet jij iets van de site www.seksjobs.nl en dan bij suikerooms, zitten daar veel fakers tussen?
De mooiste zin van dit stukkie vind ik toch wel: "Ik heb God gebeden dat hij het hart van zo'n man zou verzachten." Dat kan alleen maar geschreven zijn door een goedaardig persoon. Ik wist niet dat je de bijbel zo goed kende ook. Goed stuk weer!
Ik weet nooit wat ik van die suikerooms moet verwachten, ik zit ook niet in die markt. Dat moet je dus zelf ontdekken.
Leuke reacties verder jongens!
Jij vindt het er vast niet op lijken, maar het herinnert mij aan dat meisje dat mij chanteerde met door haar gemaakte naaktfoto's van mij, die ik nooit heb gezien (misschien zat er niet eens een filmpje in haar camera)(wij waren 16j). Na een maand dumpte ze me, maar ik zat flink in de rats.
Co.
Een reactie posten