maandag 28 juni 2010

De dag dat ik volwassen werd

Ik heb er wel vaker wat over gezegd, er is een dag dat ik besloot om volwassen te worden. Dat is iets persoonlijks voor mij geweest, en ik wil er graag wat over vertellen. Het is een moment geweest, waar ik opeens veranderde als persoon.

Toen het kwam, werkte ik in een club. Ik verdiende wat geld, ik probeerde in de weekends een vriendje te versieren, en ik werkte nèt genoeg om lekker van te leven. Ik had mijn studie afgerond, maar ik had er nooit lang wat mee gedaan omdat de banen me allemaal minder fijn leken dan de prostitutie die ik toen toch al deed.

De vrouwen om me heen deden het precies zo. We keken niet vooruit, en we vonden het ideaal als we zo weinig mogelijk hoefden te doen voor lekker veel geld. We drukten zoveel mogelijk achterover, dat we dan geheim hielden voor de baas en ook voor de belasting. Dat was heel bevredigend. Het sekswerk vond ik wel leuk, maar dat hield ik een beetje stil voor de andere vrouwen, die het anders vonden. Anders vonden ze me maar raar, en een beetje gestoord.

Ik was ingekakt. Ik had al een paar clubs gehad, en de ramen, en hier voelde ik me meer op mijn plek. Het was best een fijne club, maar ik kan niet teveel vertellen anders herkennen mensen mij, die me niet moeten herkennen. Het clubwereldje in Nederland is eigenlijk best nog klein, en ook al heb je veel meisjes die komen en gaan, je komt telkens dezelfde mensen tegen die de bazen zijn. Het is voor mij niet goed te zien, of ze allemaal samenwerken, maar ze melden wel dingen aan elkaar. Of er word geroddeld door de meisjes, maar het komt uit bij hetzelfde. Je kan je reputatie niet helemaal achterlaten.

Mijn ouders vermeed ik, want die probeerden altijd me aan mijn toekomst te laten denken. Mijn pa bood me telkens aan om weer thuis te komen wonen, vooral als ik ziek was. Voor mij was alles nu geregeld, en ergens had ik het gevoel, dat ik zo voor altijd zou doorwerken. Ik had het goed, en ik heb zelfs toen een autootje gekocht. Ik was best wel blij met hoe het ging, maar ik kakte steeds verder in.

De lol ging steeds meer van het sekswerk af. Ik vond het alleen leuk met lekkere dingen, en de meeste mannen zijn gewoon niet zo aantrekkelijk. De rest van de tijd was het alleen maar het uitstaan, en dat gaat aan je vreten. Dan word je langzaam een beetje zuur en cynisch. Ik ging steeds meer roken en blowen en drinken, want om me heen gebeurde dat best veel en het zorgt ervoor dat de verveling wegblijft.

De pretsigaret ging elke avond na het werk aan, want anders voelde ik me niet ontspannen genoeg. Ik kwam soms niet op mijn werk overdag, en dat word echt niet geaccepteerd. Ik werd steeds slordiger, want de mannen kwamen toch wel. Dat was omdat ik er niet zoveel nodig had, om mijn leven te kunnen betalen. Ik kon dus hardstikke lui zijn, zonder dat ik er minder door ging verdienen. Het was een heel makkelijk leventje.

Ik werd dikker, en ik begon een beetje uit te zakken. Daar schrok ik wel een beetje van, maar niet genoeg om dan veel te gaan doen. Ik ging meer op de calorieën letten, maar meer niet. Ik ging me echt vervelen, en ik merkte dat de drugs en drank niet meer genoeg waren om het goed te maken. Ik voelde me wel steeds moeier en ouder. Dat ging niet goed, en ik begon me opgesloten te voelen.

Dat verwarde mij, want ik zag nog steeds het plezier wel in het werk, dus daar lag het niet aan. Toch voelde ik me opgesloten en verveeld. Ik ging piekeren, en het duurde best wel lang voordat ik serieus ging nadenken. Toen ik dat ging doen, duurde het nog maar heel kort voor ik opeens schrok omdat ik zag in wat voor een situatie ik zat. Ik bouwde niets op, en ik was voor mijn gevoel echt dommer geworden.

Daar kon ik niet mee leven, ik heb het geprobeerd maar ik kon er niet tegen mezelf zo te zien. Op een dag na het werk zat ik in de file naar huis, en ik bedacht me dat het kwam omdat ik geen verantwoordelijkheid nam. Ik liet het maar een beetje gebeuren, en als ik iets niet wou, ontweek ik het een beetje, maar ik deed er niets aan. Dat vond ik wel een beetje kinderachtig.

Ik ging die avond dagdromen over wat ik anders zou kunnen doen, maar toen de joint brandde, ging dat niet meer door. De volgende dag zat ik weer in de file, en ik schaamde me opeens dat ik met twee piccolootjes en een pilsje achter het stuur zat. Ik dacht terug aan de dag ervoor, en ik besefte dat ik er zo nooit kwam. Ik bedacht me thuis dat ik mijn hele leven opeens zelf zou moeten gaan regelen als ik wat anders wou, en daar werd ik te zenuwachtig van. Ik kon niet in één keer alles overzien, dus het gevoel kwam snel dat het teveel was. Ik ging dus maar liever met een joint op de bank zitten.

Het komt er dus op neer dat ik elke avond hard ging wegrennen voor wat ik eigenlijk wel wist, namelijk dat ik een beetje een loser en een sukkel was. Dat was niet fijn om te voelen, en het is iets wat ik niet meer kon afschudden. Ik zal maar eerlijk zijn, ik had het gedaan als ik het kon. Het was een korte periode waarin ik elke dag in dat depressieve cirkeltje zat.

De laatste van die avonden zat ik een joint te draaien, en ik dacht: ik doe dit alleen maar om niet meer erover na te denken. Morgen is weer hetzelfde.

Die gedachte zorgde ervoor dat ik de joint wegstopte, en ik ben achter mijn computer gaan zitten met een leeg Word-document voor me, waar ik opgeschreven heb wat ik die dagen allemaal dacht. Dat heb ik afgedrukt, en ik heb ernaar gestaard. Ik kwam toen erop uit, dat hoeveel ik ook probeerde om het goed te praten, dat ik gewoon onvolwassen was.

Die avond besloot ik om dan maar volwassen te worden. Het was midden in de nacht, maar ik voelde me toen even veel wakkerder dan dat ik heel lang geweest was. Ik maakte een plan om eens te bedenken wat ik wou gaan doen, terwijl ik netjes àlles deed waarvoor ik verantwoordelijkheid had.

Het heeft minder dan een week geduurd voordat ik doorhad wat ik nou écht wou. Ik wou voor mezelf werken, en pensioen gaan bouwen. Ik wou goed worden in mijn werk, en ik wou door in de prostitutie. Ik wou van die slappe houding af, goed voor mezelf gaan zorgen, en hard werken zodat ik elke avond kon voelen dat ik gewerkt had.

In de club ging dat niet werken, dat wist ik wel. Ik heb dus contact gehad met escort-buro's. Die waren toch niet wat ik zocht. Toen bedacht ik me thuisontvangst. Dat leek me wel wat. Ik was nog niet klaar om dat meteen te gaan doen, dus eerst ging ik mijn werk bij de club beter doen. Ik hield op met zuipen, en dat zorgde voor een hoop. Ik ging sporten om er beter uit te gaan zien, en ik ging meer op de klanten letten. Dat werkte allemaal fijn, en ik ging me beter voelen. De andere vrouwen waren niet enthousiast voor me, ik raakte ze een beetje kwijt.

Wat ik toen besloot, heb ik bereikt. Niet meteen, want ik heb een paar fouten gemaakt waardoor ik problemen kreeg. Die heb ik al eerder genoemd. Nu wat later heb ik een eigen bedrijfje wat heel goed werkt, en ik verdien voor een thuisontvanger heel veel. Ik heb het werk onder de knie, ik heb veel tevreden klanten. Dat is allemaal omdat ik er heel veel werk instop, en mezelf gemotiveerd hou. Denk maar niet dat elke hoer zoveel verdiend als ik, daar heb ik voor moeten werken! Ik werk nu zoveel als ik maar kan, ik zal dus ook niet meer gaan verdienen. Dat is iets wat me weleens dwarszit, dat ik niet kan groeien. Volgens mijn geldmannetje word het heel moeilijk als ik personeel wil gaan nemen, dus zo groeien kan niet, maar ik denk er bijna elke dag over.

Ik neem verantwoordelijkheid voor alles in mijn leven, en ik ben nu blij met mezelf. Ik ben zo goed als ik maar kan in de prostitutie. Ik heb plannen en ik werk voor alles wat ik heb. Alles word goed geregeld, en mijn klanten zijn blij. Daarom kan ik mezelf nu in de spiegel aankijken. Ik rook en blow niet meer, en ik drink niet meer teveel. Ik ben nu gezond en ik kan tevreden met mezelf zijn.

12 opmerkingen:

Frank zei

Als je echt personeel wilt nemen, dan moet je je niet zonder meer een negatief advies aannemen zonder echt zeker te weten dat je niet bij machte bent zoiets tot een goed einde te brengen.

Het leven zit vol kansen, maar meestal moet je problemen overwinnen om die kansen te kunnen benutten..

Anoniem zei

heb je eigenlijk een streefleeftijd wanneer je hier mee op wilt houden?
vanaf welke leeftijd zouden de klanten wegblijven? 45? 50? en ben je dan binnen? of ga je dan een eigen club beginnen met het verdiende geld? ;)

Anoniem zei

Weer een leuk stukje Zondares!Maar je laat zo doorschemeren dat je de prostitutie fantastisch vindt maar dat de andere vrouwen - broodmeiden - het alleen voor het geld doen. Wat vind je er eigenlijk zo leuk aan? Ik zou het me kunnen voorstellen als je alleen maar mooie kerels kreeg, maar er zal toch wel een handvol kaf tussen het koren zitten. Het zal niet alleen het geld zijn, zoveel is wel duidelijk.

Anoniem zei

Hoi Zondares,

Leuk stuk! HEt is af en toe weer even goed om je te realiseren dat een sleur niet goed is en dat als je zelf geen verantwoordelijkheid neemt voor je daden, niemand dat zal doen!

De escort

Anoniem zei

Je kan nu in je huidige situatie misschien geen personeel nemen. Heb je je geldmannetje wel eens gevraagd hoe het wel kan?

Als je het echt wil, verder groeien in de biz en personeel nemen, dan zal je misschien andere stappen moeten nemen, een nieuwe richting in slaan. Maar het lijkt me dat het toch mogelijk moet zijn!

M.

Peter zei

Ik denk dat geld alleen niet gelukkig maakt. Het is leuk en bevredigend om iets op te bouwen en naar een doel te werken. Ik denk dat men moet proberen te werken aan wat geluk brengt, geld kan hooguit een randvoorwaarde zijn.
Als je door wil groeien in de prostitutie zul je zelf een club of iets dergelijks moeten moeten beginnen. En als je het leuk vindt om in de prostitutie te blijven werken, ook als je minder aantrekkelijk bent geworden, dan leidt dat ook tot het opzetten van een prostitutiebedrijf. Dus misschien heb je zelf al het antwoord gegeven.

Anoniem zei

Terecht dat je geldmannetje het je afraadt. Er zullen namelijk best de nodige haken en ogen aan zitten. Als je dan toch doorzet, is het omdat je het echt wilt, niet omdat het een vaag idee is om je bezig te houden.
T

Zondares zei

Ik speel alleen maar met het idee om uit te gaan breiden hoor, het is niet serieus. Ik zou geen vrouwen weten die voor me willen werken, en toch goed werk doen. Die werken voor zichzelf of juist voor grote bedrijven.

Cedars zei

Wat ik nu ga schrijven is iets wat je waarschijnlijk al lang weet, maar dit is zo'n belangrijk stukje voor je dat ik vind dat ik er wel iets over moet schrijven. (Verder kan ik momenteel maar heel beperkt online, dus vandaar dat het een beetje op een laag pitje staat.)

Je hebt het stereotype beeld van prostituees net beschreven: ongeinteresseerde uitgezakte vrouwen, die al rokend en/of drinkend de dag door komen. Niet gek dat de buitenwereld dit beeld heeft van prostituees, toch? Dat jij hieraan ontsnapt bent en wél goed bent in wat je doet zegt meer over jou dan over het scheve beeld dat de maatschappij heeft van prostitutie.

Zeker als je dit stereotype van de ervaren hoeren vergelijkt met de onervaren studentes, dan snap je wel waarom mannen op zoek zijn naar die laatste groep. Niet dat er duizenden van rond lopen; het aantal dat dit echt als bijbaan doet (en daarnaast werkelijk studeert) en hun frisheid kan behouden is denk ik maar zeer beperkt. De meeste andere DVP's onder de 25 liften mee op het succes van de studentes.

Zondares zei

Cedars, jij bent ook van Viva toch? Dan snap je denk ik wel wat ik zeg, als ik Nessuna vergelijk met Persephone. Nessuna was vanaf het begin al doortrapt, en die blijft dan wel fris. Persephone niet, die trok zich zoveel aan van het werk dat je dan niet fris kan blijven. Nessuna hield het onder controle, en Persephone niet. Dat is een veel groter verschil, dan dat je veel of weinig ermee doet.

Het beeld van de kettingrokende prostituee die haar best neit doet, klopt gewoon. Dat is jammer, en ik begrijp dat ik dan afsteek. Maar dat wil ik ook, ik doe het beter vind ik. En daar mag ik best over oordelen vind ik. Het is ook geen oneerlijk vooroordeel.

Hoc Voluerunt zei

Zondares.
Ik ga je stk gebruiken in een Artikel voor Prostituees
zou ook graag eens een prostituee willen spreken over de regelgeving waar ze aan moeten voldoen.
Sta voledig achter jullie beroep en ben zelf nogal zonder schroom .
Ik schrijf voor www.vrijspreker.nl en wil graag eens met je in contact komen via mail, MSN of Skype om te vertellen over de prostitutie en ook hoe de overheid handjes af moet houden van jullie geld.

Hocvoluerunt@hotmail.com

Unknown zei

Ik vind dat iedereen volwassen is die een kind kan maken, zo'n "dag dat ik volwassen werd" geld maar voor enkele personen.
Co.