maandag 14 november 2016

Antwoord op: De ik-vorm

Als mensen naar mijn blog verwijzen, krijgen ze daar vaak negatieve reacties op heb ik gemerkt. De belangrijkste is dat het maar een blog is, maar je hoort ook vaak dat ik iemand met belangen ben, of dat ik het te mooi voorstel. Of natuurlijk dat ik naïef ben, of een Witte Raaf, ga maar door. Eentje die ik ook weleens hoor, en die me laatst nogal opviel was dat mijn blogje geen zeggingskracht had omdat ik schrijf in de ik-vorm.

In boeken en kranten wordt veel geschreven alsof de schrijver aanhaalt wat algemeen bekend is. Het ìs zo, het blijkt dat, het is bekend dat, enzovoorts. Dan doen ze alsof ze neutraal zijn, en alsof ze een soort afstandelijke autoriteit zijn die dingen schrijft waar geen discussie over bestaat. Hun eigen standpunt doet er niet toe, suggereren ze, dit is een objectieve behandeling.

Zo doe ik dat niet. Ik schrijf duidelijk op waar dingen vandaankomen, wat ik heb gezien, wat ik veel of weinig hoor, welke dingen ik stevig heb uitgezocht en wat ik alleenmaar dènk. Ik vind dat eerlijker. Dan weet je tenminste wat je krijgt, en waarvandaan ik het schrijf. Dan kan je zelf bedenken hoeveel gewicht je wil geven aan de dingen die ik zelf bedenk, en hoeveel aan de dingen die ik met andere bronnen heb verzameld.

Denk maar niet dat die boekenschrijvers en krantenmensen neutraler zijn dan ik. Die hebben allemaal netzogoed menselijke zwaktes. Die begrijpen niet alles, die weten niet alles, die hebben hun eigen voorkeuren en vooroordelen, en dat komt netzogoed in hun stukjes terecht als in de mijne. Alleen zijn ze er niet eerlijk over, en kennen ze het kunstje om het zo te schrijven dat het niet meer klinkt naar iemands verhaal, maar naar een soort droge objectieve werkelijkheid.

Het is een soort foutje in de menselijke geest om dingen die zo zijn geschreven makkelijker te geloven. Als je niet de persoon herkent in de stem, als je niet persoonlijk wordt aangesproken door iemand die je kan zien als een persoon met een eigen perspectief, dan geloof je makkelijker dat het schrijfsel objectief is. Daarvoor hoeft die persoon alleen autoritair, deftig, afstandelijk en onge-emotioneerd te klinken. Als een preker in een ivoren toren.

Er zijn dus ook mensen die me vragen om die persoonlijke vorm te laten gaan, en zo te gaan schrijven als die mensen in hun ivoren torens. Dan is wat ik schrijf makkelijker als autoriteit te gebruiken. Daar heb ik wel over nagedacht, maar ik doe het niet. Dan ben ik alleenmaar bezig om op dezelfde manier die fout in de menselijke geest te gebruiken, en dan ben ik niet zo eerlijk bezig als ik nu ben.

Maar vooral omdat ik denk dat het helemaal niet uitmaakt. Mensen die van mijn stukjes afhaken omdat ze vinden dat ik me teveel in mijn stukje afteken als sprekend persoon, en niet als een soort Hemelse stem, die wìllen iets vinden om af te haken. Die zijn op zoek naar een reden om niet serieus te hoeven nemen wat ik schrijf, omdat ze dat niet lekker zit. Die vinden wel wat anders. Dus daar ga ik het niet voor doen.

11 opmerkingen:

Willemijn zei

Zondares, je plaatst heel vaak stukjes met een vergelijkbare strekking.
Als ik ga zoeken naar cijfers over prostitutie, vind ik toch wel heel veel lelijke cijfers.
Bijvoorbeeld hier:
http://womensissues.about.com/od/rapesexualassault/a/Wuornos.htm
of hier:
http://sex-crimes.laws.com/prostitution/prostitution-statistics

Deze cijfers zeggen vooral dat veel prostitue(e)s als kind misbruik hebben ervaren en nog steeds regelmatig worden mishandeld en verkracht door hun klanten en anderen.
Jij legt heel veel nadruk op 'dwang' in de zin van 'met het mes op de keel gedwongen worden' maar ik vind het eigenlijk net zo schokkend dat zoveel prostitue(e)s zijn verkracht als kind. Heb je de boeken van Karina Schaapman gelezen? Zij is zelf prostituee geweest. Vind het ook schokkend hoeveel prostitu(e)s symptomen van PTSS hebben.

Dus ik vind het soms een beetje frustrerend dat je steeds begint over (1) dwang in letterlijke zin en (2) over hoe oneerlijk je tegenstanders argumenteren.
Die twee dingen weet ik nu allemaal wel.
Ik wil nu weleens weten waar ik echte onderbouwde onderzoeken kan vinden die door een neutraal persoon zijn gedaan, en niet vanuit een pro-prostitutie- of juist anti-prostitutiestandpunt.

Nico zei

Ik ben niet Zondares, maar ik voel wel (misschien als begin van een discussie) een behoefte om een antwoord te formuleren...

Van Karina Schaapman heb ik Zonder moeder gelezen. Ik weet niet in hoeverre ik ooit kennis heb genomen van haar argumenten tegen prostitutie, maar voor zover ik daar kennis van heb genomen, hebben ze geen indruk op me gemaakt. Het staat iedereen altijd vrij om voor zichzelf te spreken...

Prostitutie ligt politiek erg gevoelig ("politiek" gedefinieerd als: hoe wij als samenleving onze individuele belangen tegen elkaar afwegen); ik beschouw dat als een universeel gegeven.

Ik ben persoonlijk van mening dat volwassenen het recht hebben om met wederzijdse instemming de meest complexe relaties met elkaar aan te gaan. Ik merk ook dat deze opvatting een grens stelt aan verhalen (opvattingen) van bijvoorbeeld (een) Karina Schaapman - die komen veel moeilijker binnen en blijven minder goed hangen. Ik wil er wel voor open staan, maar ik wil vooral dat het geen afbreuk doet aan mijn persoonlijke mening over hoe volwassen mensen met elkaar om mogen gaan.

Na verloop van tijd ontdek ik ook wel vuistregels, die geen afbreuk doen aan mijn persoonlijke mening en ook meer complexiteit toestaan. Een regel zoals: "Hoeren hebben soms bijzonder veel meegemaakt. Het was niet altijd even geweldig (...), maar ze willen alles behalve als slachtoffer gezien of benaderd worden."

Je zoekt objectieve, neutrale bronnen? Ik vrees... dat er geen bronnen zijn die door alle relevante betrokkenen als "neutraal" en "objectief" geaccepteerd worden...

Een voorbeeld?

Haatheks Elma Drayer heeft eens haar opvatting over prostitutie in VN geëtaleerd - klik hier. Daarin wordt ook een zekere deskundige MW kort aangehaald en verder niet serieus genomen (want pro-prostitutie).

Ik geloof dat ik diezelfde MW op deze site enkele keren voorbij heb zien komen in de context van het Zandpad, waarbij ze iedere keer stevig onder vuur werd genomen door een prostituee die daar vroeger werkte.

Misschien heb ik het verkeerd - misschien praat ik voor mijn beurt. Ik heb geen overzicht van deskundigen of van discussies tussen mensen die als deskundig worden beschouwd. Ik wil ook niet het laatste woord.

Ik wil je misschien wel uitnodigen om over je eigen persoonlijke mening na te denken - aan de hand daarvan kan je misschien bepalen welke feiten en argumentaties je meer aanspreken, en welke minder.

Of misschien.... werkt het wel helemaal niet zo voor jou. :-)

Anoniem zei

Zeer oneerlijk commentaar van Willemijn
Die suggereert op zoek te zijn naar objectieve informatie, maar komt zelf met reeds lang weerlegde (ja zoek zelf maar) 'onderzoeken' van Farley e.a. Ik noem alleen de ABSURDE bewering dat de gemiddelde leeftijd waarop sekswerkers zouden beginnen met hun werk 14 jaar zou zijn. Apekool, net als de leugenachtige beweringen over de vermeende hoge mate van slachtofferschap van seksueel geweld en PTSD klachten onder sekswerkers.

Waar wil Willemijn heen? Duidelijk naar de een of andere vorm van verbod op sekswerk, al dan niet via verbod op klant zijn. De gedachte daarachter is blijkbaar dat iemand die slachtoffer is van seksueel geweld en/of PTSD klachten heeft niet in staat zou zijn tot de uitoefening van zijn / haar zelfbeschikkingsrecht. Ze schrijft het niet, maar ze bedoelt het wel.

Ook onder schoonmakers, bankdirecteuren etc. zijn mensen die slachtoffer zijn van seksueel geweld en/of PTSD klachten hebben. Smerig dat Willemijn het stigma wat hierop rust ge-/misbruikt om sekswerkers naar beneden te halen.

Jan zei

Ik vond de opmerkingen Willemijm offensief. Typische feministische / religieuze onzin. Ik heb medelijden met verwijzing Anoniem naar Farley, maar hij / zij is verkeerd. Farley is een bekende academische leverancier van anti-prostitutie statistieken om de feministische beweging. Ze nam wat onderzoek uit de jaren 1980, die op 'jonger dan prostitutie' in Los Angeles (een zeer kleine studie) gekeken. Het had opgemerkt dat de gemiddelde leeftijd van de toegang tot prostitutie van deze kleine groep vrouwen was 16. Zij werden gevraagd wanneer ze hun eerste seksuele ervaring (een kus, een knuffel). De meeste zei 13. Farley vervolgens gemeld dat de gemiddelde leeftijd dat minderjarige prostituees ingevoerd prostitutie was 13 (ze gemasseerd de statistieken). In de handen van mensen als Willemijn (ik zeg als, niet eigenlijk) werd dit de gemiddelde leeftijd waarop alle prostituees ingevoerd prostitutie. De critici van de prostitutie gewoon niet kan worden vertrouwd om de waarheid te vertellen.

Anoniem zei

De enige manier om informatie te gaan verzamelen is om zelf geregeld naar de hoeren te gaan, zoals vrouwen naar de kapper gaan. Jaren, één keer in de 4 weken. Dan op een zeker moment krijg je een aardig beeld van de branche. Zeker als je wat hoeren die je op termijn een tikje beter leert kennen ook eens thuis uitnodigt.

Dit is eigenlijk een indirect discriminatoir advies. Voor vrouwen is dit een lastige optie.

Anoniem zei

Hoeveel 16-jarige meisjes zijn er niet die zich elk weekend bij een party gratis af laten lebberen. En OMG die hebben ook van die enorme PTSS klachten. Laat me niet lachen.

Deze meisjes zouden btw nog veel blijer zijn als ze na het aflebberen direct de nieuwste i-phone konden kopen.

Ptss, hahahahahaha

dj zei

Objectief onderzoek over dwang, Willemijn, definieer dwang en ga er eens over in discussie en je zult er achter komen waarom objectieve cijfers niet bestaan en er nooit zullen komen. Geldnood, is dat dwang? Uit een arm land komen, dwang? Als meerderjarige emotioneel onder druk gezet door de ouders, dwang? Een manipulatieve partner die het meeste geld opslokt, dwang? En als deze sitiaties zich niet in de prostitutie maar binnen een monogaam huwelijk afspelen, is er dan ook sprake van misbruik binnen het huwelijk, en moeten politie & justitie daar dan ook aan te pas komen? En hoe wil je dwang meten? Ik heb een idee: vraag het sekswerkers zelf. Ja is ja, nee is nee. Of is dat nog niet objectief genoeg?

Willemijn zei

Ik krijg bijzonder agressieve reacties terwijl ik alleen maar enkele links heb geplaatst (heb nooit gezegd dat ik het eens ben met de inhoud van die links of dat ik ze geloof) en mijn frustratie uitspreek over het feit dat het zo moeilijk is om objectieve informatie te verzamelen. Die PTSS is niet mijn eigen verzinsel maar heb ik uit het boek van Karina Schaapman.

Ik heb het juist NIET over dwang. Dat is inderdaad een moeilijk begrip en eerlijk gezegd heeft Zondares dat al uittentreuren behandeld. Dat moet je helemaal niet willen meten.

Ik zou bijvoorbeeld wel willen weten of het klopt dat een meerderheid van de prostitue(e)s als kind is verkracht. Voor mij maakt dat namelijk wel uit voor mijn beeld van het vak. Hoe vrijwillig het er verder allemaal ook aan toe gaat.

Anoniem zei

Het antwoord is nee. Sekswerkers zijn hierin niet anders dan andere mensen.

Anoniem zei

We kunnen geeneens het aantal hoeren exact tellen.

Ik neuk nu 7 jaar hoeren. Ik escort met ze, fiets met ze, wandel met ze, zit in de trein met ze, eet met ze doe van alles met ze. Oja praat met ze. Ze lezen mijn fb, ik lees hun fb. Ik ken hun zorgen. Ze kennen mijn zorgen. Ze waren in mijn vakantiehuisje. Ik ben bij enkele thuis geweest. Ze slapen in mijn huis. Ze pikken snoep uit mijn rugzak zonder het te vragen. Ze eten stiekum mijn lunch boterhammetjes op als ik ze niet in de gaten hou. Ik pik ook wel eens stiekum eten terug van hun, haha. Ik weet ook dat ze lekker kunnen koken. Maar toch meestal voor "gemakkelijk" kiezen. Het zijn net mensen......

Één ding weet ik absoluut zeker "slanke hoeren met kleine tieten" zijn soms wel lastig net als ik maar hebben zeker geen last van PTSS.

Of stevige hoeren met grote tieten er last van hebben kan je beter aan een ander vragen. Die ontmoet ik niet of nauwelijks.

Wat wel lastig is is dat als je 5 x parfum opium koopt het parfum-verkoop-meisje je met een opgetrokken wenkbrauw aankijkt.
En dat als je een week lang elke 2 dagen een bos bloemen koopt bij een stalletje, het bloemenmeisje je vragend aan begint te kijken.
Zouden ze misschien last van PTSS hebben of andere vervelende jeugdervaringen hebben opgelopen dat die zo wantrouwend zijn?



Nico zei

Ik ben hier enige tijd niet meer geweest... maar ik wil nog wel opgemerkt hebben dat ik de kritiek van Willemijn wel kan volgen.

Bij de laatste Amerikaanse presidentsverkiezingen valt op, dat delen van het internet (Facebook) als een echoput gaan functioneren. Een gewiekst zakenman heeft jongeren in Slovenië betaald voor het verspreiden van fake-nieuws (met bonus als het nieuws aansloeg), wat gretig via het echoput-mechanisme is verspreid. "Clinton is terminaal ziek", "Artsen geven Clinton nog een half jaar te leven", "Clinton vond Trump in 2012 de perfecte presidentskandiaat", "Clinton betrokken bij moord", enzovoort...

Als je niet het risico wil lopen om in je eigen echoput vast te zitten, wat doe je dan? Als je de publieke media niet meer helemaal vertrouwt, waar kan je dan nog op terugvallen?

Ik twijfel niet aan de integriteit van Zondares - ik zie zelfs in meer diepgravende reportages pro-prostitutieverbod eerder Zondares' gelijk bevestigd dan weerlegd. Ik twijfel ook niet aan de integriteit van Willemijn om niet in een echoput te belanden...

Ik vrees dat dit echoput-probleem op termijn een grotere bedreiging is voor onze manier van leven dan welke andere bedreiging ook (met uitzondering van het klimaatprobleem). Op termijn maakt het ons onmogelijk om een gesprek met elkaar te voeren omdat we niet meer in dezelfde realiteit leven...