maandag 16 mei 2016

Antwoord op: Romantisch

Als je de hoererij niet in een negatief licht zet, of zegt dat het best een leuke baan is, of dat het niet klopt dat het allemaal vieze ellende is in de business, krijg je heel snel opmerkingen over dat je er te romantisch over denkt. Als je uitlegt dat er plezier aan betaalde seks zit, en je klanten er veel voldoening uithalen, of dat je het zelf een leuk, spannend of bevredigend beroep vindt, zeggen de mensen dat je het romantisch maakt.

Het wordt meestal spottend gezegd, alsof je bezig bent met wensdenken. Alsof je de harde realiteit die iedereen weet niet onder ogen wil zien, en er dus maar een verhaaltje bijdenkt dat je op je gemak stelt over wat je toch al wil geloven. Gek genoeg door mensen die dat zelf doen, maar dan aan de andere kant van het debat. Of misschien is dat wel nietzo gek.

Deze wordt flink tegen mij gebruikt, maar ik heb ookwel gezien dat mensen die mijn blogje aanhalen om te laten zien dat er meer aan prostitutie vastzit dan de verbiedertjesfabels heel vaak dit als antwoord krijgen. Er zijn vooral veel mensen die ervan worden beschuldigd die niet zelf in het vak zitten, want die zijn er makkelijker van te overtuigen dat ze zichzelf misleiden.

Verbiedertjes, en vooral de anti-seks verbiedertjes, gebruiken deze véél. Soms ook zonderdat ze hem als antwoord op een bepaald iets gebruiken, dan is het gewoon dat we van het romantische beeld van prostitutie afmoeten. Want ze doen graag alsof de publieke opinie volgezogen is met alle positieve verhalen in de media, ookal is dat andersom als je even gaat zoeken.

Het is een hele makkelijke. Als ze deze gebruiken willen ze gewoon doen alsof de zogenaamd romantische persoon helemaal niet op de werkelijkheid let omdat die zit te dromen, dus dat we die maar vooral niet serieus moeten nemen. En meestal wordt het gebruikt als dooddoener, om vooral maar niet op een argument in te hoeven gaan. Dat wil al wel wat zeggen.

En bovendien is het niet eens waar.

De verbiedertjes doen graag alsof hoeren romantisch praten over ons werk. Alsof we het zwijmelend ophemelen. Ondanks dat we het elk uur van ons werk recht in de ogen moeten kijken, omdat we het moeten dóén, als wèrk, en we ons dus geen denkbeelden kunnen veroorloven die het werk minder effectief maken. En van een romantisch beeld van je werk ga je niet beter werken, dat zal iedereen wel gezien hebben die een beetje carrière heeft gemaakt.

Het beeld dat ze "niet romantisch" noemen is helemaal gebouwd op emotie en indrukken. Als je gaat graven naar alle dingen die in hun denkbeeld voorkomen kom je erachter dat het allemaal op gebakken lucht rust, en vaak gewoon kan worden bewezen dat het andersòm is. Maar het beeld wat ze scheppen moet je aanspreken op een emotioneel level, want dat emotionele level stelt geen lastige vragen. Je moet het beeld kunnen vóélen.

De gestaalde, meedogenloze misdadiger die het jonge, angstige, onschuldige meisje in zijn web heeft gelokt met mooie beloftes, waar zij door haar onschuld en naïviteit geen weerstand aan kon bieden, duwt haar nu met een meedogenloze grijns naar binnen bij een onverschillige, vuige klant die haar bruut, afstandelijk en pervers gaat verkrachten. Had ze maar naar de waarschuwingen geluisterd, nu plukt ze de wrange vruchten van haar onvoorzichtigheid. Maar we vergeven haar, en vangen haar liefdevol op, zelfs als ze zelfs niet durft te zeggen dat het zo zit, en door haar angst blijft acteren dat ze zelfbeschikking heeft!

Niet gek genoeg? Er zijn genoeg elementen die ze er graag bijdoen, van brandmerken in de vorm van tattoo's, die ervoor moeten zorgen dat ze niet weg kan. Dat ze worden verbrand met strijkijzers, dat er honkbalknuppels op hun hoofden worden gebroken, tot messen die door hun borsten worden gestoken, en allemaal zònder sporen achter te laten. Door een ijsbadje.
En natuurlijk de gekste, dat die tienduizenden meiden waar het over gaat het nooit zat worden en er een punt achter zetten.

Gelukkig zijn de redders er! Vooraan staan de mensen die awareness over de verschrikkelijke situatie verspreiden, want zoals het licht ongedierte verjaagt, zo verdrijft awareness de pooiers en zorgt dat de meisjes eindelijk bevrijd kunnen worden. De èchte helden zijn de mensen die durven te zeggen dat massaverkrachting, bizarre martelingen, afpersing en chantage dingen zijn waar zij tégenzijn!

Aan de andere kant heb je de hoeren. Die vooral bezig zijn om hun eigen leventje te leiden, en een beetje buiten de schijnwerpers te blijven. Er zijn er maar een handjevol van ons die naar buiten komen met onze verhalen. Wat dat voor verhalen zijn verschilt per column, blog of boek, want we zijn nèt mensen. Er zit verschil tussen ons, en hoe we ons leven leiden.

We beschrijven hoe we in vreemde situaties komen omdat we intiem zijn met onbekende mensen. We beschrijven hoeveel achtergrondwerk erin gaat zitten. We beschrijven de problemen die ons door de maatschappij, en vooral de overheid, in de weg worden gelegd. We beschrijven hoe we doorwillen, wat we voor momenten beleven, wat het het waard maakt, en wat niet. We beschrijven onszelf als mensen, steevast.

Om mezelf als voorbeeld te nemen, ik schrijf over het opruimen van ouwe condooms die achter het bed zijn gevallen. Ik schrijf over SOA's, over irritante soorten klanten, over klanten die beheerd moeten worden, over ongelukjes met cockrings, over fouten uit mijn verleden, en natuurlijk het ene na het andere stukje over hoe we door de overheid en de maatschappij worden uitgekotst. Is dat romantisch?

Dus wie maakt er nou iets romantisch van? En wie is daarbij de realiteit helemaal kwijtgeraakt om maar te blijven bij wat ze zelf comfortabel vinden om te geloven? De romantiek van het slavenmeisje is makkelijk te volgen, maar waar zit de romantiek in het behandelen als wèrk? Er is geen hoer die het te romantisch voorstelt. Er is geen betere manier om ergens de romantiek vanaf te wrijven dan het dagelijks voor je brood te doen.

9 opmerkingen:

Anoniem zei

Weer een prachtig stuk dat veel meer mensen zouden moeten lezen! Bijna iedereen heeft toch een volkomen opgeklopt beeld van de branche en dat is erg jammer. Ik ken genoeg mensen voor wie het heel goed zou zijn eens bij een professional aan te komen, maar die durven het niet en ik durf er dan eigenlijk ook niet over te beginnen.

Marcus zei

Romantiek? Met een prostituee? Nou, duidelijk gebeurt. Meer dan een paar prostituees hebben vriendjes en geliefden en echtgenoten op deze manier gevonden.

Maar het hoeft niet aan de daling van de liefde soort. Soms zijn mensen te verbinden. Hoe kun je dit doen met mij: Soms heb ik de meisjes zie ik vragen? De antwoorden zijn: "Omdat ik graag willen dat u," en: "Omdat je zachtaardig bent," en "Soms moet je gewoon klikken met een persoon." Soms Ik heb deze vraag gesteld en de meisjes zijn defensief geweest: "? Waarom zijn we niet toegestaan om gevoelens te hebben"

Dan zijn er vrouwen die zien prostitutie als werk. Ze willen goed zijn in hun werk. En dat betekent dat het behagen van hun klanten. Zij kunnen romantiek veinzen, maar het beste doen natuurlijk.

Anoniem zei

zeg zondares gebruik jij ooit vrouwencondooms (en heb jij daar iets over geschreven?)

Anoniem zei

Vrouwencondooms zijn net zo populair als plastuiten (niet dus).

Anoniem zei

in de groene amsterdammer weer een korte column over prostitutie. en iets met fietsen jatten.

Anoniem zei

@20 mei 2016 09:05

Dat artikel is niet alléén feitelijk zeer onjuist. Het raakt verder ook kant noch wal. Ik vind het onvoorstelbaar dat dit artikel door de hoofdredactionele controle van 'de groene' is geslipt.

Artikel 273f Sr voldoet.

Wetgeving om de klant van de hoer en indirect ook de hoer te criminaliseren en moedwillig commercieel te beschadigen is religieuze waanzin. Het enige gevolg van het wetsvoorstel is dat een klant, mocht deze incidenteel met een misstand worden geconfronteerd (óf achteraf aan een seksuele ontmoeting een niet pluis gevoel hebben overgehouden) dit niet meer bij de politie meldt uit angst voor ongewenste strafrechtelijke gevolgen.

Nico zei

Als je je verbaast over dat stuk op de site van de Groene, dan heb je "Enkele reis Hongarije - de Wallen" van 19 maart 2015 door Margreet Fogteloo in De Groene gemist...

Al lopend over de Wallen zegt een agent dat "we dit niet moeten willen". Vrouwen staan daar als gebrandmerkt vee enzovoort...

Veel citaten van OM'ers. Het is allemaal zo erg dat het legitiem is om "slachtoffers van mensenhandel" basale rechten te ontnemen, zoals de mogelijkheid om je aangifte terug te trekken. Verhoor door de rechter is ook niet noodzakelijk; er zijn speciale rechters om de stukken te beoordelen. Enzovoort, want allemaal heel erg enzo...

Het is allemaal zoals Zondares hier soms ook beschrijft, maar dan... zonder het meest basale besef dat er misschien iets niet aan zou kunnen deugen...

500 oost-Europese hoeren op een zolderkamertje is natuurlijk mensonterende uitbuiting waartegen alle middelen legitiem ingezet moeten kunnen worden om prostitutie in al zijn vormen tegen te gaan, terwijl 500 Poolse bouwvakkers op een zolderkamertje natuurlijk maar een incident in een open en vrij Europa zijn. Toch?

Na een decennialang abonnement op de Groene heb ik het in 2013 wegbezuinigd. Ik vind het jammer om nu soms die kritiekloze onzin uit die hoek te zien komen...

Anoniem zei

Nico,

Dat had ik inderdaad gemist. Hoe diep kan je zinken.

Mijn indruk is dat de oplages van opiniebladen als de groene (maar ook andere gelijksoortige) zo enorm onder druk staan dat ze steeds extremere nonsens moeten verkondigen om voldoende (rest)lezers te prikkelen om te kopen. Dat zegt iets over de ethiek van deze bladen. Het zegt óók iets over de lezers die deze bladen nog overwegen te kopen.

Mischien is het wel een beetje te vergelijken met de ontkerkelijking in Nederland. Bij leegloop worden de (overblijvende) extremen meer zichtbaar.

Anoniem zei

hoezo abonnement op de Groene, die ligt toch gratis in de bieb?