Eerst ben je een kleine meid. Je hebt een spleetje, maar behalve een beetje plassen doe je daar niets mee. Tot je gaat puberen blijft dat zo, en is het allemaal hoogstens een beetje raar en grappig dat er zoiets als seks bestaat. Ja, je kan je best sufvingeren, maar dat is niet omdat je geil bent, dat is omdat het lekker voelt. Dat is nog het tijdperk waarbij je het ècht kan hebben over je lijf verkennen.
Maar het puberen komt, en dan begint de ellende. Want puberen is niet leuk, ookal wil je achteraf wel graag dat je goed gepuberd hèbt. Want die veranderingen zijn belangrijk. Het veranderen zèlf, dat is niet leuk. En dan heb ik het nieteens over pijnlijke ongesteldheid of puisten, de groeipijnen of het slungelig sliertig lang worden, het is gewoon niet leuk als je lijf opeens beslist dat jij te koop gaat lopen als een hitsig neukdingetje terwijl jij nog het meest opgewonden wordt van bladeren in de Barbie-catalogus.
Ja, je wìl die tieten wel, al was het maar om niet door de andere meiden uitgegiecheld te worden omdat je "plat" bent, en je vindt het cool en volwassen om rond te lopen in superkorte broekjes die je benen laten zien tot het laatste randje waar je schaamhaar begint. Maar dat is omdat je een kick haalt uit hoe je dan jezèlf ziet. Hoe volwassenen naar je kijken, daar heb je geen benul van. Je wil móói zijn. En mooi en sexy lopen op die leeftijd heel verwarrend doorelkaar.
Ik vind het raar hoe mensen vergeten hoe dat werkt voor meisjes. Volwassenen die niet voorbij hun eigen indrukken kunnen kijken, denken dat die meisjes bezig zijn om die overdreven seksuele signalen expres uit te zenden. Ook vrouwen, die zelf óók zo'n meisje zijn geweest, en het nog moeten kunnen herinneren. Die meisjes zijn niet bezig om met mannen en jongens te spelen, die meisjes zijn aan het ontdekken hoe maakbaar hun uiterlijk is, en zijn aan het uitzoeken hoe ze eruit willen zien als vrouw.
Als je een vader hebt als de mijne, krijg je wat waarschuwingen over hoe je overkomt op mannen, waar je niets van begrijpt en die je maar negeert. Als je een opa hebt als de mijne, krijg je te horen dat je je niet als een slet moet kleden en die make-up van je gezicht moet wassen. Daar luister je wel naar, want je vindt het náár dat je je opa zo over je hebt laten denken, en je voelt je schuldig over hoe je ongewild kennelijk allemaal viezige seksualiteit laat zien die je nooit bedoeld hebt.
Maar ookal is het naar, als je naar die opa luistert, krijg je wel minder gedoe. Want de mannen reageren op die seksuele signalen van je, of jij dat nou wil of niet, of zij dat nou willen of niet. En zelfs de nette mannen die begrijpen dat je een bakvis bent die niet meent wat ze uitzendt, reageren op je. Diep in hun geest, diep in hun kruis. En zelfs als de geur van warme worst langs je heengaat, je vóélt dat je anders gezien wordt. Je voelt dat je prooi zou kunnen zijn.
Goed, beetje dramatisch gesteld nu, maar ik wil wedden dat de meeste vrouwen wel snappen waar ik het over heb. Je voelt dat je opeens een seksueel wezentje voor die mannen bent, terwijl je zelf nog nergens aantoe bent, en het allemaal maar raar en verwarrend en een beetje eng en ook een beetje belachelijk vindt. Jij wil gewoon op die veel te hoge hakken rondtiktikken, jij wil gewoon met blote benen over straat, jij wil gewoon je tieten trots door je truitje laten spannen. Want dat vind je leuk, het laat je je vrouwelijk voelen, en je vrouwelijk voelen is een openbaring.
Vanaf het eerste moment dat die tietjes doorbreken en je oude broeken te smal worden in de heupen, beginnen de eerste mannen al begerig op je te reageren. Die begeerte wordt alleenmaar groter. Dat heeft met kiezen niets temaken, en eigenlijk zijn alleen je direkte gezinsleden er immuun voor, want daarvoor blijf je altijd een klein meisje. Later ga je die begeerte belangrijk vinden, maar die tietjes komen altijd ver voordat je er behoefte aan hebt. En altijd véél verder voordat je ermee om kan gaan.
Begeerte is dan niet als de begeerte waar je later in bed mee te maken krijgt. Het is een begeerte als diepe onderstroom. Het is een begeerte die zich bij veruit de meeste mannen laat zien doordat ze zich zòrgen over je gaan maken, en het idee hebben dat je beschermd moet worden tegen mannen. Andere mannen. Je maakt iets los, en ookal willen die mannen je niet hebben omdat ze je nog als kind zien, los ìs het.
Dat merk je niet doordat je de bosjes ingesleurd wordt, maar wel doordat de sigarenboer niet meer brommend je centen aanneemt voor het rokertje voor het bezoek van Opa, maar met een grote grijns onnodig vriendelijk is. Je merkt het doordat de jongens opeens stilvallen met hun gelul over voetbal als je op de eerste zomerdag binnenstapt bij school, en naar je kijken met een blik die zij al netzomin begrijpen als jij.
Je merkt het doordat de ongepaste grapjes van volwassenen die normaal niet voor jouw neus gemaakt werden, nu wèl voor je neus worden gemaakt, en soms zelfs over jóú gaan. Je merkt het omdat de ouderling naar je kijkt alsof je een probleem bent. Je merkt het omdat je leraren de jongens die bij jou rondhangen gaan aanspreken. Je merkt het omdat mensen beschermend over je worden, en zich zorgen maken over je alsof je elk moment kan worden misbruikt. Er is opeens seks in de lucht.
Seks in de lucht is heel leuk als je ermee om kan gaan, en als je zelfvertrouwen hebt, en als je begrijpt hoe het werkt, en als je begrijpt dat het iets leuks en iets werkbaars en iets gezonds is. Maar voor veel meiden heeft het meer iets van een vage dreiging. Er gebeurt iets wat je niet begrijpt, en het gaat om jou. Je kan nòg zoveel over seks hebben geleerd, en nòg zoveel nieuwsgierig zijn, wat er gebeurt snap je niet als jonge meid. En veel vrouwen snappen het nooit.
Mannen hebben geen idee hoe oud je bent. Dat is iets waar ik pas wat laat achterkwam, maar veel collegaatjes hebben dat al snel in de gaten gehad. Als je door de eerste groeispurt heenbent, en dat kan heel vroeg zijn, zien mannen een vrouwtje lopen, en zien ze een veertienjarige makkelijk aan voor een twintiger. Dat zijn geen uitzonderingen, mannen zijn er zo'n beetje blind voor hoe oud je echt bent, en schatten je leeftijd in aan je gedrag, je kleren en je make-up. Dat zijn dingen die heel makkelijk te neppen zijn, vooral voor een tiener die nog geen eigen gewoontes heeft.
KSP heeft ooit op Twitter, voordat ze geruimd werd daar, aan een aantal mannen die opriepen om klanten van minderjarige hoeren keihard te straffen, foto's voorgelegd. Daarvan moesten ze dan raden of die meiden minderjarig of niet waren, en hoe oud ze dachten dat ze dan was. Dat waren geen twijfelachtige foto's van meiden die nèt achttien waren of nèt niet, dat waren onder andere foto's van echte minderjarige hoeren. En van topsporters. En van echt heel jonge meiden. En van een zestiger. En van een heleboel meiden van achterin de twintig.
Dat experiment was reuze grappig, niet alleen omdat zelfs de man die het het beste deed nog niet tweederde van de meiden kloppend kon plaatsen in de kategorie minder- of meerderjarig, maar ook hoe beteuterd al die mannen waren die zo happig waren om iedereen in de bak te laten flikkeren die zich vergist had in de leeftijd van zo'n meid. De meesten maakten niet de hele reeks foto's af, maar werden heel boos nadat ze de eerste dertienjarige voor een twintiger hadden aangezien, en haakten dan meteen scheldend en blockend af. En leerden niets, helaas.
Jij als tienermeid hebt dus kleren aan waardoor je "erbij hoort" met je vriendinnen die ook met hun vrouwelijkheid aan het experimenteren zijn, je gedraagt je blij en trots en open, je doet vrolijk en uitbundig, en dan kom je mannen tegen die denken dat je ze aan het uitnodigen bent. Jij weet van niets, hij snapt het niet, en hij probeert op je uitnodiging in te gaan, en gaat je versieren. En jij snapt te laat pas wat er gebeurt.
Het is leuk dat al die mannen opeens zo vriendelijk zijn. Het is leuk dat je opeens alles vergeven wordt, en dat je vanalles voor niets kunt krijgen als je maar lacht. Maar dat muisje heeft een staartje. Veel vrouwen interpreteren dat alsof zo'n man iets terugwil voor zijn goede gedrag, en alsof het meteen al een handeltje is, maar dat werkt niet zo. Alweer is het de seksen die niets van elkaar snappen.
Ja, je hebt ze die denken dat als je leuk en aardig doet tegen een vrouw, dat ze je dan beloont met seks. Dat idee hebben ze van een vrouw geleerd, meestal hun moeder. Het is een tenenkrommend idee, dat helaas niet alleen getolereerd wordt in onze samenleving, maar zelfs wordt gepusht door de voorlichters en de boekjes, met als enige nuance erbij dat als je seks wil je maar lief moet doen tegen een vrouw, maar dat ze alsnog geen verplichting heeft om haar eind van de deal na te komen. Dat krijgt nog een eigen stukje.
Wat er ècht aan de hand is als het muisje een staartje heeft, is dat de man heel gemeend en zonder plan lief tegen je doet omdat hij lief tegen je wìl zijn. En op je geilt, maar dat houdt hij verborgen, want zo is hij opgevoed. Als jij dan accepteert wat hij geeft, voelt hij zich closer met je, en wordt het snel seksueler. Een beetje flirten, wat haast níémand een beetje kan, en dan lichamelijk dichterbij komen.
Dat flirten kan jij ook niet, maar vanuit jou lijkt het alsof die vent reuze lief en aardig is, en jij iemand hebt gevonden die eindelijk wat aandacht aan je besteedt, en die je complimentjes maakt en bevestigt wat jij al die tijd al probeert uit te stralen, en jij snapt niet dat hij meer is dan alleenmaar een complimentjesmachine. Dat hij ook dingen voelt en wil. En als je dan opeens merkt dat hij tegen je aan wil komen staan, schrik je je de tandjes.
Het vroege en snelle ontwikkelen van je lijf is voor een handvol meiden, die graag vroeg beginnen, een uitkomst. Voor de meeste meiden is het een schok en iets waardoor ze de wereld heel lelijk gaan zien. Je krijgt als kind opeens een stripperlijf kado, en elke kerel aan je kont waar je naar lacht. Allemaal, van die jongens van een klas lager tot de sigarenboer van hoog in de zestig. Dat zijn veel mannen.
Gelukkig ben je zo naïef dat er veel van langs je heen gaat. Heel veel. Bij sommige meiden gaat àlles langs ze heen zolang ze niet letterlijk bij hun tieten worden gegrepen. De meiden die het meer opmerken krijgen vaak het idee mee dat alle mannen geile honden zijn die maar aan één ding denken. Wat ze van de bestwel feministische samenleving meekrijgen waarin we leven, werkt daar alleenmaar in mee.
Hier komt ook het idee vandaan dat alle mannen stiekem pedo's zijn, of in ieder geval pedo zijn als ze de kans krijgen, of dat het pedo-zijn met het man-zijn samenhangt. Dat is een heel sterke onderstroom in wat mensen, vooral vrouwen, geloven, en een hele belangrijke reden waarom elke man die met een kind rondhangt meteen met scheve ogen wordt bekeken. Ookal zijn er echt maar heel weinig mannen die op kinderen geilen.
Intussen hebben de jongens de omgekeerde ervaring. Die worden als de ballen dalen en ze de adamsappel inslikken zo geil als boter, maar alleen hun hand heeft interesse in ze. Ze worden niet seksueel behandeld door vrouwen, en als ze zich als een seksueel wezen neerzetten, worden ze meer als koddig, irritant of zielig ervaren dan als manlijk. Waar de seksualiteit in meiden wordt gezien ook als hij er niet is, is de seksualiteit van jongens ongewenst en genegeerd.
Dat is trouwens niet helemáál waar, want ik heb intussen van verschillende kanten gehoord dat als je wil manhoeren, je het best een jonge tiener kan zijn. Het is niet helemáál hoe jonger hoe beter, maar hetero schandknapen hebben veel meer omzet als ze nog geen volwassen uiterlijk hebben. Als jongens nog duidelijk geen mannen zijn, voelen hun vrouwelijke klanten dat ze overwicht hebben, en daar zijn ze naar op zoek. Het is raar en ongeloofwaardig dat een volwassen vent zich zo door jou zou willen laten gebruiken, maar dat een hondsgeile jonge puberjongen je neukbediende wil zijn geloven we wèl.
We zijn immers op school eraan gewend dat jonge jongens zielig dankbaar zijn voor zelfs het kleinste kansje om een natte lul te halen. En ze hebben nog niet dat overwicht dat mannen door hun kracht en hun mannelijke mentaliteit hebben, waar zoveel vrouwen nooit mee om leren gaan. Dus die huren een puberjongen, die tussen de benen al heeft hangen waar mee gewerkt kan worden, maar verder kunnen worden gekommandeerd als een kind.
Dat vinden we als maatschappij een beetje moeilijk, maar hoe erg we het vinden zit nieteens in dezelfde kategorie als een man die een ontluikend pubermeisje zou neuken. Een raar kontrast wel dat jongens voor niemand interessant zijn, behalve als ze het professioneel doen. Maarja, soms willen mensen niet gratis wat ze wel willen kopen. Ja, er is veel meer over te zeggen dan dat, maar dat moet maar in een eigen stukje. Wanneer ik het zèlf beter snap.
Als meisje schrik je meestal een beetje terug van al die seksualiteit die bij je gedacht wordt, en die je op je afgestuurd krijgt. Gelukkig is er verliefdheid, die zo'n beetje rond die tijd zijn kop op komt steken. Verliefdheid is iets wat een eigen stukje verdient, maar in het kort is het je lijf die het allemaal te moeilijk vindt wat jij in je kop hebt over je verhouding tot het andere geslacht, en dat denkwerk kortsluit zodat jij eens aan de seks gaat.
Wat je dus krijgt, is dat meiden tijdens de periode van hun leven dat hun seksualiteit ontwikkelt, dus waarin ze leren over hoe seks voor ze werkt en wàt ze seksueel zijn, van alle kanten worden gebombardeerd met seksuele interesse. Niet alleen van al die jongens en mannen om ze heen, maar ook van alle kulturele uitingen als film, TV, reklames, bladen en school. Mannen begeren, jonge vrouwen worden begeerd.
Dat geldt trouwens óók netzogoed voor al die vrouwen die vinden dat ze als een muurbloempje aan de zijlijn hebben gestaan, en die nooit aansluiting voelen bij die seksuele idealen die zo dichtbij voor het grijpen lagen voor jonge vrouwen. Want ookal klagen vrouwen dat pornosterren en modellen zo onbereikbaar zijn als doel, een late tiener in volle bloei is er dichterbij dan wie anders ook.
Juist de vrouwen die die tijd in de seksuele spotlight niet herkennen, zijn de vrouwen die al die seksuele aandacht en al die hoge inschattingen van hun seksuele aantrekkelijkheid het meeste inprenten in zichzelf. Die vrouwen houden later het hardste vast dat seks bij jonge meiden hoort, en zitten het meeste vast aan het seksuele ideaal van de jonge meid. Niet omdat ze er vrede mee hebben trouwens, het is eerder verbeten.
Niet dat mannen het nou beter doen. Je ziet dat mannen tijdens hun vormingstijd als tiener, als ze met hun seksualiteit om leren gaan, leren dat niemand een jongen wil, behalve als ze een toegankelijke vriendjesrol aannemen, en met een beetje sullige liefkozingen vooral een dreigingsloze plek invullen in een relatie die op die leeftijd eigenlijk vooral vadertje en moedertje spelen is. En zelfs dàt is mazzelen voor zo'n joch.
Waar we als maatschappij vooral de jongens naartoe douwen, is flink investeren in masturbatie. De mannelijke rol in seks, de aanduwer, wordt ze aan alle kanten afgeleerd. En is zelfs sinds juli dit jaar wettelijk strafbaar. Masturbatie wordt juist opgehemeld, en je zal geen voorlichtingsboekje vinden waarin de nadelen van masturbatie op een rijtje worden gezet. Maar sufgerukte jongetjes zijn braaf, en dat vinden we belangrijk als maatschappij. Vooral voor die lastige pubers in hun vormingsperiode, die we pas aan de seks willen laten als ze volwassen twintigers zijn. Maar ook dit verdient misschien een eigen stukje.
Mensen leren tijdens die vormingsperiode hoe seks werkt, en hoe mannen en vrouwen tegenover elkaar staan. Dus mannen leren om elke vrouw die een spatje interesse in ze heeft te zien als een buitenkans, terwijl vrouwen leren dat als ze ook maar een momentje aarzelen met de mannen keihard van zich af houden, ze meteen een man aan hun lijf hebben. Dat is een hele ongezonde manier van ernaar kijken, voor iedereen.
Er zijn evenveel mannen als vrouwen. Elke pik heeft een kut nodig, en elke kut een pik. Dus er is ruimte voor iedereen. En iedereen die weleens een gangbang heeft meegemaakt kan je vertellen dat één kut makkelijk twintig pikken kan verwerken, terwijl een pik niet verder komt dan één kut tegelijk, en haar dan vaak nog onbevredigd achterlaat. Het is dus wel opvallend dat vrouwen zoveel makkelijker aan hun trekken denken te kunnen komen dan mannen.
We geloven dit als maatschappij. Denk er maareens goed over na, wat er allemaal voor nuances en tegenspraken over te bedenken zijn kan niet uitwissen dat dit idee eronder zit, al besef ik wel dat ik heel veel uit te leggen heb over dit onderwerp. Pussy is expensive, dick is cheap. Maar dat verdient een eigen stukje, we willen dit stukje niet twee keer zo lang maken als het al wordt.
Toch is er kuttenschaarste. Als vrouw kan je zó pik krijgen, als man niet zomaar kut. Want mannen zetten hun seksualiteit nooit uit, dat kùnnen ze namelijk niet. Behalve als ze gekastreerd worden, al dan niet met een prik. Maar voor vrouwen is het de norm om hun seksualiteit uit te zetten als ze gesetteld zijn, en afentoe nogeens een los wipje te maken. Heel ongezond, maar daar kom ik nog op terug.
Als je een beetje volwassen wordt, is het voor een vrouw luilekkerland. Elke man waar je trek in hebt neukt je suf als je hem de kans geeft. Daar hoef je maar een héél klein beetje voor te kunnen flirten, en niet te kieskeurig te zijn over het moment. En niet een man kiezen die getrouwd is met zijn hand, en te verknipt is om mee te kunnen draaien in de wereld van seks. Dat zijn geen grote obstakels.
De meeste mensen, vèruit de meeste mensen, blijven hierin plakken. Die hebben iets geleerd tijdens hun tienerjaren, en houden daar hun hele leven aan vast. Dat doen we wel vaker, vooral met dingen die we maar weinig tegenkomen in ons leven, maar als het zo'n belangrijk deel van je leven is als seks, en je er je leven lang mee bezig gaat blijven, is het raar om zo vasthoudend te zijn. Vooral omdat het veel verandert.
In het begin niet natuurlijk. Je bent tot je eind twintig bent nog vanzelf lekker, en de mannen blijven wel komen. Het enige wat ertussen komt is dat je bagage opbouwt, maar ook dàt is een eigen stukje waard, en daar ga ik nu niet opin. Je bent een vrouw, en mannen houden van vrouwen, en ze begeren je. Dat zorgt ervoor dat voor vrouwen de lessen van hun tienerjaren heel waar lijken, en er goed lang ingewreven worden.
Nou ja, als je een gewone hoeveelheid geluk hebt. Want sommige meiden zijn maar één jaar van hun leven hot, en worden daarna snel een muurbloempje. Maar bij die muurbloempjes is de verwachting nogsteeds hetzelfde. Die geven nogsteeds niet het idee op dat mannen zoekende geilaards zijn die altijd op je afkomen voor een nummertje. Zelfs als ze op jou zelf niet afkomen.
Je hebt ook het omgekeerde van de muurbloempjes. Dat zijn meiden die aantrekkelijker zijn dan gemiddeld, en seksueel vooral uitstralen dat ze voor agressieve mannen gaan. Die worden dan overdonderd door de aandacht die ze krijgen, en helaas gaat dat erg vaak gepaard met niet goed weten wanneer je nee wil zeggen. Die meiden hebben dan een nogal woelig seksleven, en helaas hebben ze er meestal geen plezier in. Ze blijven vaak plakken aan tuig en smeerlappen, terwijl ze dat eigenlijk niet willen. Dat is tragisch.
Voor mannen is dat anders. Ja, ook de meeste mannen houden vast aan de lessen die ze in hun jeugd hebben geleerd, en proberen zich seksueel te vormen als sullig vriendje in de hoop dat ze een rantsoen liefdevolle maar plichtmatige wipjes toegeschoven krijgen. Terwijl ze ook wel voelen dat ze meer willen, en zich daar schuldig over voelen. En dat kan je van me aannemen, want ik verdien het gros van mijn geld aan het feit dat die mannen zo zijn.
Mannen zitten alleen niet op de troon van de sekspartner die iedereen wil. Als een man zijn seksualiteit kwijtwil in iets anders dan een tissue, moet hij erachteraan. De voorgeschreven manier is om vadertje en moedertje te gaan spelen, maar dat werkt haast nooit. Ook niet voor heel veel mannen die dat wel hardnekkig zo dóén. Dat trekken die mannen zich dan aan, en die denken dat ze seksueel gewoon niet goed werken, en seksueel niet meetellen.
Er is een klein deel van de mannen die voorbij hun voorlichting en hun tienerjaren kijken, en ontdekken dat ze wel dégelijk andere manieren hebben om te scoren. Die hebben vaak maar één truc, die maar bij één soort vrouwen werkt, maar ze kunnen dan opeens zelf initiatief gebruiken, en zelf hun zin krijgen inplaatsvan meedobberen met de verwachtingen van de maatschappij tot ze iemands kut indobberen.
Dat soort mannen noemen we al heel snel players of versierders, daar hoeven ze niet veel voor te kunnen of te doen. Zelfs het kleine beetje extra handigheid dat andere kulturen, zoals de Antilliaanse of de Turkse, aan een man meegeven, kan al zorgen dat ze véél meer succes hebben met initiatief in seks. Ook als die eigenlijk helemaal geen groter inzicht hebben in seks, of zelfs maar minder bekrompen zijn. Gewoon omdat ze minder hard leren dat ze zich sullig op moeten stellen, doen ze het al veel beter.
Er zijn gelukkig ook echte versierders, mannen die het leuk vinden om te spelen met de interaktie tussen man en vrouw. Die mannen leren dat er meer is dan ze als jongetje meegekregen hebben, en die gaan over de seksuele dynamiek heenkijken. Het gaat er nieteens om dat die geheimen van het versieren kennen, het gaat er alleenmaar om dat die mannen herkennen dat die regels en verwachtingen die ze aangeleerd hebben gekregen, niet in steen gehouwen zijn.
Mannen die dat geleerd hebben vreten zich als een haai door een school visjes heen. En mannen zijn mannen, ze maken er dan meteen maar een hobby van. Soms zelfs met een competitief element, waarbij ze de meeste meiden willen hebben veroverd. En vaak met een soort competitief element naar de meiden toe, dat ze in de strijd der seksen háár willen verslaan. Er zijn sommige versierders die een kwaadaardige, arrogante chick het lekkerste doelwit vinden, en haar dan na een hatefuck dumpen. Veroverd en achtergelaten. Met de herinnering.
Maar de tijd gaat voorbij, en op een bepaald moment veranderen dingen tòch, hoeveel we dat als maatschappij ook niet willen begrijpen. Vrouwen worden minder aantrekkelijk, en mannen worden aantrekkelijker. En ookal is daar geen ontkennen aan, voor de gevolgen daarvan houden we allemaal onze ogen een beetje dicht. En dat is jammer en dom, want daardoor gaat het in veel levens gewoon mìs, terwijl dat niet hóéft.
Op een dag bereik je namelijk de flip. De ommekeer. De dag dat de kansen keren. Hoe je het ook zegt, op een dag ìs het nietmeer zo dat je als vrouw alle kaarten in handen hebt, en de mannen moeten komen bedelen. Dan is de tijd bereikt dat de dynamiek omklapt. Of eigenlijk, dat de dynamiek om zou móéten klappen, want bijna iedereen houdt stijfkoppig vast aan wat ze als tiener geleerd hebben.
De mannen zijn intussen ervaren, gevestigd, gerespecteerd, hebben status opgebouwd, en hebben een eigen leven met een eigen inkomen, en zitten stevig op de rails met hun carrière. Allemaal dingen waardoor ze een positie hebben waarvandaan ze de lakens kunnen uitdelen in hun leven, en daar zijn ze nu aan gewend, en mee op hun gemak. Ze zijn niet meer de sullige jongetjes, ze zijn niet meer de wanhopige manipuleerbare hormonenbommetjes, ze zijn beheerste mannen met status. Zelfs als dat geen topstatus is.
Tegelijk zijn ze niet meer de honden die tegen elk been oprijden, want het libido en vooral de viriliteit zakken steeds verder in. Ze hóéven nieteens meer zo, dus ze hebben veel meer geduld, en pìkken minder van je. De hoeveelheid dingen die ze lijden willen om hun kwakkie bij je kwijt te kunnen is heel veel minder geworden, en dat zorgt ook voor minder motivatie voor zo'n man om te blijven doen alsof je een prinses bent.
Mannen worden aantrekkelijker door meer sporen verdiend te hebben. Door meer littekens. Door meer kennis, ervaring, vaardigheden op te doen. Door hun persoonlijkheden en hun eigenheden uit te breiden. Door geld, bezittingen, netwerk, respect en unieke inzichten te verzamelen. Vrouwen zijn aantrekkelijk juist door wat een man met haar kan beleven, en door haar ongerepte schoonheid. Die ongereptheid hebben onontwikkelde meiden nodig, want die ontwikkelen niet van lekker meisje naar lekkere vrouw.
Tegelijk heb je als vrouw seks steeds meer nodig. Als je een tienertje bent kan je best een half jaar zonder seks zonderdat het je echt wat doet. Maar een maand droogstaan als volwassen dertiger, dan kom je echtwel wat tekort. Je lijf heeft het nodig, je biologie werkt niet lekker zonder een vaste stroom pik. Maar jij bent niet meer een pront smetteloos dingetje dat naïef de wereld in lacht, dus al die blikken zijn niet meer automatisch op jou gericht. Geen man die nog denkt dat hij jou wil inwijden in de liefde.
Het is dan normaal dat je jezelf de smoes vertelt dat je over the hill bent, dat je je glorietijd gehad hebt, en dat die varkens toch alleenmaar achter kindvrouwtjes aanzitten, en je daar niets mee te maken wil hebben. Je probeert jezelf te overtuigen dat je blij bent dat je het achter je kan laten, en dat je er toch niets mee hebt. En als je je lijf laat inslapen, gaat dat je ook nietmeer tegenspreken.
Vaak gaat dat gepaard met maar ophouden met je dieet, ophouden met sporten, en een lekker gek, kek, sportief kapsel te nemen. Zo'n kort kapsel is lekker makkelijk, en het laat meteen ook aan de mannen zien dat je jezelf te oud vindt voor seks. Op die manier maak je het effekt natuurlijk heel veel sterker, en geef je jezelf ook een beetje het idee dat je er zelf voor gekozen hebt.
Er zijn ook vrouwen die als ze de flip opmerken, zich ertegen gaan verzetten. Meestal komt dat niet verder dan smeerseltjes van dure laboratoires op te gaan smeren, en inplaatsvan echt aanpakken met serieus trainen en serieus je seksualiteit herontdekken komt er wat halfgare yoga. Het zijn niet de sportieve vrouwen die de apotheek leegkopen. Die smeerseltjes en de yoga doen alleen niets om je lekkerder te maken, en er komt geen mannelijke blik méér van naar je toe.
Mannen kunnen na de flip veel meer kanten op. Ook als ze onaantrekkelijk waren als tieners, kunnen ze als kalende oudere man vaak veel meer krijgen. Daar komen ook veel zure stereotypes vandaan van de man met midlife crisis die met een heet jong ding naast zich in een sportwagen zit. Die sportwagen komt van de midlife crisis. Het hete jonge ding komt van de sportwagen. Maar réken maar dat ze graag haar benen spreidt voor die kalende vent, en teleurgesteld is als hij niet zo vaak kan als ze zou willen. Het stereotype dat die meiden het tegen heug en meug doen voor hun plekje in dat kuipstoeltje heeft met de werkelijkheid niets temaken. Voor haar is die auto netzogoed een vervanging voor zijn pik als voor hem.
Ik heb in mijn klantenkring bestwel veel mannen die de flip meemaken, en zich er ontzettend over verbazen. De winkelbediende die merkt dat er opeens klanten met hem flirten, de direkteur die de gold diggers van zich af moet slaan, maar ook de ingenieur die als jonge nerd nooit een blik waardig werd gekeurd, maar nu als grijzende man de kutten als klaprozen om zich heen ziet openen. En ze weten na een jeugd vol afwijzing en strenge domme regels naleven niet wat er gebeurt en wat ze ermee moeten.
Gold diggers zijn eigenlijk wel een eigen stukje waard, maar in dit stukje is het vooral interessant om te noemen dat veel gold diggers, dus vrouwen die een partner willen binden omdat hij rijk is en ze van een luxe leventje kan voorzien, het onhandig aanpakken met de flip. Een verstandige gold digger begint jong, en hecht zich aan een man die nog onderweg naar boven is. De meeste meiden die proberen te gold diggen jagen alleen op de rijkste mannen, en zitten zelf al middenin de flip. Dan werkt het niet meer, en dan wordt het de zielige toestand waar iedereen aan moet denken bij de woorden gold digger.
De flip doet pijn. Ja, we doen wel allemaal alsof het zo náár is om begeerd te worden, maar die begeerte doet wel wonderen voor je zelfbeeld, en het is wel makkelijk om meteen seks te kunnen krijgen als je even zin hebt. De flip zorgt ervoor dat dat wegvalt, en er moet wat veranderen. Veel mensen willen of kunnen niet veranderen. Dus de flip zorgt ervoor dat veel vrouwen zichzelf helemaal seksueel buitenspel zetten, terwijl dat helemaal niet nodig is.
Er zijn nogal wat vrouwen die denken dat de flip komt omdat mannen geïntimideerd zijn door succesvolle vrouwen. Dat die mannen alleen op zoek zijn naar makkelijk te domineren jonge meiden, en niet om kunnen gaan met vrouwen die weten wat ze willen. Die mannen toch, die zoeken naar kindvrouwtjes omdat ze zo weinig van zichzelf denken dat ze niet onder ogen durven te komen bij zo'n geweldige boss bitch als jij.
Mannen zijn niet geïntimideerd door jou. Ook niet als jouw baan veel meer status geeft. Ze weten wèl dat jij minder respekt voor ze hebt omdat ze minder status hebben dan jij. Dat hebben ze niet van jou geleerd, maar van alle vrouwen die ze eerder hebben ontmoet. Inplaatsvan intimidatie voelen mannen bij een vrouw die probeert zich seksueel voor te laten staan op haar status en geld eerder dat ze een beetje verwaand is, en een beetje irritant. En dùs afgeilend.
Mannen verheffen graag hun sekspartner, dat kan iedereen die zich omhooggeneukt heeft je vertellen. Een vrouw die ermee te koop loopt dat ze hele hoge status is, valt niet te verheffen, dus die rol voor hem heeft ze al niet. Mannen zoeken een vrouw die in bed een wilde kat is waar ze wilde seksavonturen mee kunnen beleven, en buiten bed een lieve meid die het goed met ze voorheeft, hem vergeeft voor zijn tekortkomingen, vrede sticht in zijn hart, en van hem houdt.
Allebei die dingen laat je bepaald niet zien als je vooral je status naar voren wil schuiven, je wekt eerder de indruk dat die verdrongen zijn door je honger naar status. Als jij bezig bent met je status laat je die twee dingen niet zien, dus hij krijgt de kans ook niet om te zien dat hij foutzit. Juist hem naar de kroon proberen te steken met status, vertelt hem dat hij je niet het bed in kan imponeren, en dat jij niet op vrede uit bent.
Wanneer je probeert een man te versieren met aspekten die jij als vrouw lekker zou vinden aan een man, werkt dat niet. Ja, als een man jou laat zien dat hij rijk, beroemd, gerespekteerd en van hoge status is, dan krijg jij een dikke dot. Maar mannen kijken daar niet naar. Die willen andere dingen aan jou zien, en die negeer jij dan totaal. Dus ze zijn niet geïntimideerd, ze zijn gewoon niet geïnteresseerd.
Dat is geen probleem zolang de man zijn eigen feestje maakt, omdat je jong en pront bent en het aantrekken voor jou vanzelf gaat, maar als je de flip voorbij bent, moet je meer laten zien dan dat je beschikbaar als neukdiertje bent. Je moet jezelf een neukdiertje voor hem máken. En daar voelen veel vrouwen zich te goed voor, want ze vinden dat het zo moet blijven werken als ze tijdens hun tienerjaren hebben geleerd. Alles gebeurt vanzelf, en de mannen vallen in katzwijm van een kort bloesje. Waar jij je trouwens op jouw leeftijd niet meer toe verlaagt.
Je ziet in de kultuur, en dus vooral in de media, nogwel meerdere soorten mannen die aantrekkelijk en seksueel succesvol kunnen zijn. Bij vrouwen valt dat heel erg tegen, vrouwen zijn eenheidsworst. Wat je ziet in de films is vooral jong uitziende vrouwen, die onnatuurlijk goed zijn. Goed in de dingen die ze doen, goed in hun moraliteit, goed in hoe ze met mensen omgaan. Niet dat ze allemaal smetteloos zijn, maar de films zijn altijd heel duidelijk bezig om je erbij uit te leggen dat die smetjes niet haar schùld zijn.
We krijgen al als klein meisje mee dat we mogen verwachten dat we prinsesjes kunnen zijn, we zien ass-kicking heldinnen die mannen van twee keer zo groot moeiteloos in elkaar slaan, en in reklames krijgen we de hele tijd te horen dat we allemaal luxe dingen verdíénen. En als je er anders over denkt? Dan ben je één van die zielige gevalletjes die zichzelf te laag aanslaat om de mannenmaatschappij maar terwille te zijn.
Feminisme vertelt ons dat alles wat ons niet lukt komt doordat de mannenmaatschappij ons eronder houdt, niet omdat we over het paard getilde prinsesjes zijn die moeten erkennen dat we niet moeten lullen, maar poetsen. Wie er wat van zegt is een misogynist. En het lijkt wel steeds sterker te klinken in de media. Niet met de grove woorden die we van de feministische kopstukken gewend zijn, maar met gelikte "goede voorbeelden" in de films en op TV.
De flip hakt er dan extra hard in. Je bent tot de flip het begeerde prinsesje geweest dat van elke man wel kan verwachten dat hij haar in het zadel helpt, en na de flip valt dat allemaal weg, meestal best opeens. En daarmee is er ook een flip tussen vrouwen onderling, want je verhoudingen met vrouwen aan de andere kant van de flip zijn opeens ook heel anders, en dat merk je wel.
Als je jong en lekker bent, zijn die oudere vrouwen een beetje dorre takken, boze stiefmoeders die moeilijk doen omdat jij lekkerder bent. Jij bent een stùk, zij zijn verlopen, en alle spotlight staat op jou. Dat zie je niet als iets dat door je jeugd komt, dat zie je alsof het komt doordat jij gewoon een stuk bènt, en zij zielige has beens zijn die verbleken bij jou. En àls je al denkt over hoe dat gaat veranderen met de tijd, ga je ervanuit dat een prinses als jij altijd wel zo door zal leven.
Maar als je de flip voorbij bent, zie je al die mannen naar die jonge meiden staren, terwijl jij er niet meer toe doet voor ze. Dat maakt je relatie met die jonge meiden wel ingewikkelder. En helaas komt daar veel afgunst bij kijken. En dat uit zich erg vaak in die jonge meiden proberen te cockblocken. Niet door ertussen te springen, maar door die meiden met afkeuring te overladen over wat ze seksueel bij mannen doen. En opeens ben je zo'n zure ouwe tak. Die zeikt over dat mannen je beste jaren gebruiken, en je daarna als oud vuil laten liggen.
Op dit punt in het verhaal ga ik het even wat ingewikkelder maken. Ik heb het hier over de flip tussen vrouwen en mannen. Dat is de flip die ik het meest zíé, omdat die het heftigste lijkt, maar ik weet niet of dat is omdat dat ook zo is, of gewoon omdat ik een vrouw ben, en zelf de vrouwelijke flips meegemaakt heb. Maar voor mannen is er ook een flip. Of eigenlijk meerdere.
De eerste flip waar jongens mee temaken krijgen is als ongevaarlijk zijn niet meer werkt. Er zijn van die jongens die iedere meid op school wel als vriendje wil. Dat zijn de jongens die populair zijn, en vooral niet èng. Jongens die mak zijn als een manegepaard, jongens die met je meedoen bij het doen alsof hij het initiatief heeft, maar die jou eigenlijk alle regels laten maken.
Voor die ongevaarlijke jongens is er altijd wel wat seks, en zijn er altijd zéker wel relaties, al zitten ze wel vast in die eerste rol waar ze zo succesvol in waren. Maar vrouwen groeien uit hun boyband-tijd, en gevaarlijke jongens worden interessant. Jij bent nogsteeds het vriendje, maar die gevaarlijke jongens is waar ze nu mee vreemdgaat. Met jou gaat niemand vreemd. Jij blijft achter, telkens in relaties waar de seks verwelkt.
De tweede flip waar mannen mee temaken krijgen is de machtflip. Op een gegeven moment ben je niet meer de lieve boyband-jongen of de gevaarlijke losbol, maar ben je een saaie huisvader of een verlopen nietsnut met een gitaar. De harde werkers in de nette pakken met de goede banen, waar de vrouw in haar dagelijkse werk en leven mee temaken krijgt, die worden onweerstaanbaar.
Het is het beste samen te vatten als dat je eerst jongetjes wilt die in boybands passen, dan jongens die meer een uitdaging zijn en waar je wat bij moet gokken, en dat je daarna over wil gaan op mànnen. Maar weer, manlijkheid is veel te ingewikkeld om uit te leggen in een paar alineaatjes in een stukje dat over iets anders gaat. Dus ik moet jullie nòg maar een stukje beloven.
Mannen met macht worden lekker. Met Viagra krijgen die hem nog ook wel overeind, en pompen je vol met zaad, manlijkheid, en betrouwbaarheid. En dat blijkt veel lekkerder te zijn dan je vol te laten pompen met bevestiging door de boybandjongen, of vol met chlamydia door de gevaarlijke knul. Dus weer laat je wat achter, want zo'n autoriteitsfiguur met een goed fundament is wel heel lekker om aan vast te klitten.
Voordat er nou zich mannen zorgen gaan maken, je zit niet vast in één van die rollen. Maar je ziet wel veel dat als een man een seksuele rol heeft gevonden waar hij het goed in doet, hij zijn best gaat doen niet meer verder te ontwikkelen. Dus er blijven best veel mannen achter bij een mannenflip. Precies hetzelfde soort probleem eigenlijk als wij hebben, maar voor vrouwen is er maar één manier waarop we geil denken te kunnen zijn. Dat maakt het moeilijker om je te realiseren dat het ànders kan.
Dat kan lastig zijn voor mensen die allang blij zijn dat ze iets hebben gevonden dat een béétje voor ze werkt. En voor mannen is dat vaak een soort openbaring geweest, en veelteveel mannen hebben in hun jeugd zo sterk geleerd dat ze seksueel niet welkom zijn, dat ze zich vastklampen aan de enige manier die ze kennen om toch mee te kunnen doen. Ze denken dat als ze weer in het gewoel van een competitie terechtkomen, ze nooit meer kut krijgen.
Zo zitten de mannen die de brave jongetjes spelen dus hardnekkig vast. Niet-eng en niet-slecht en netjes feministisch zijn is hùn manier, en daar houden ze aan vast. Als de mannelijke flips langskomen, verandert daar niets aan, want die merken ze nieteens. Die mannen zitten in hun schild, rukken stiekem bij porno die gaat over dingen waarvan ze allang zich niet meer kunnen voorstellen dat het ooit bij hem in het echt kan gebeuren, en behandelen het als een gelopen race.
Er is niets saaier dan een gelopen race. En met de schuchtere niet-enge jongens begìnt het al als een gelopen race. Met de losbollen en versierders heb je wel een race, maar die is na één of een handvol wippen wel voorbij. Maar de race met zo'n ervaren oudere autoriteitsfiguur heeft meestal geen finish. Die mannen laten jou niet winnen, nooit, en verliezen hun interesse als je niet voor ze blijft lopen. En dat is voor veel vrouwen onweerstaanbaar. Vooral voor de vrouwen die erover zeiken dat ze het maar niets vinden.
Het werkt daar ook flink aan mee dat die ervaren autoriteitsfiguren vaak al een flinke geschiedenis achter de rug hebben met vrouwen, en intussen wel over de mystiek heenzijn van de vrouw als engel of als moreel superieur wezen. Ze hebben zich vaak genoeg gebrand aan vrouwen, en vooràl aan relaties, om te weten dat ze vrouwen wèl dichtbij hun zak, maar niet dichtbij hun beurs willen hebben. Ze zijn vaker uitgebuit, afgekat en afgedankt, en daar passen ze voor. Tot ze verliefd worden dan.
Jonge jongens worden verliefd op je zonder dat je wat hoeft te doen. Twintigers worden al verliefd als je ze gewoon charmeert en verleidt. Maar een doorgewinterde vent wordt pas verliefd als je hem seksueel konsekwent aanspreekt, en omdat hij al wat ervaring heeft, en nuchter blijft ondanks de seks, gebeurt dat niet makkelijk. Je moet er werk van maken. En als je er lètterlijk werk van hebt gemaakt, is dat best makkelijk.
Wat vooral helpt is dat je in het vak niet succesvol wordt als je niet leert om te begrijpen hoe mannen werken. En na een tijd aanpakken ga je zien dat oudere vrouwen meer verdienen dan jij. Als je netzoals iedereen bent opgevoed om piepjonge meiden als het lekkerste te zien, valt het op en zet het je aan het denken als je ziet dat vijftigjarige aartshoeren dubbel zoveel omzetten als jij.
Je leert dat mannen niet kijken naar wat je de hele tijd uit de media hoort dat mannen lekker vinden. Ja, mannen praten en dènken ook mee met wat de maatschappij ze vertelt, maar zijn lul weet wel beter. Je hebt alleen extra werk te doen om te laten zien dat je lekker bent, als hij er meteen al vanuitgaat dat je wel een verlopen zuurpruim zal zijn. Dat is jammer en oneerlijk, maar je leert er goed mee omgaan.
Dan is het goed om te leren dat mannen in het moment leven als ze met het andere geslacht omgaan. Dat is heel anders dan wij, wij kijken naar hoe we een bestaan, een relatie, kunnen opbouwen met die vent. Hoeveel er aan die vent verbouwd moet worden, hoe betrouwbaar hij is om iets op te bouwen. Mannen gaan met hun indruk mee die ze op dat moment krijgen, en zien dan wel watvoor relatie het wordt.
Wij willen een kneedbare man die zich in een relatie laat passen. Mannen willen een vrouw die vanzelf al interessant is, vooral seksueel, en niet in een vorm gekneed hoeft te worden zodat ze aan zijn beeld gaat voldoen. Dat klinkt lui, maar voor hem is dat een teken dat je ècht bent, dat je niet maar doet alsof je graag bij hem past, maar in de toekomst opeens met de rekening gaat komen.
Dat is waar mannen vooral van terugschrikken. Niet dat je niet jong bent, maar dat je bagage hebt. En dat die opeens onverwacht uit het niets op zijn kop valt. Want dat hebben de meeste mannen wel een paar keer meegemaakt. Dat is de sterkste kant van je leeftijd die mannen afstoot, en als je vroeg duidelijk kan maken dat je die bagage niet hebt, heb je het grootste stuk van het probleem opgelost.
Iets wat netzohard meetelt maar waar de mannen nietzozeer van terugschrikken maar je door buitenspel zetten, is dat ze denken dat je boven een bepaalde leeftijd je seksualiteit bij het grofvuil hebt gezet. En dat denken ze omdat het voor heel veel vrouwen zo ìs. Er komen periodes in je leven dat je geen tijd of energie hebt voor je seksualiteit, en die even opschort. De meeste vrouwen zetten hem daarna nooit meer aan, want dan "moet" er weer iets, en ze vinden het wel comfortabel zo.
Dat zij daarmee zelf tekortkomen, èn hun relatie opdroogt en verwelkt, dat wordt een beetje kribbig ontkend terwijl ze zelf ookwel aanvoelen dat daar iets inzit. Vrouwen kunnen hun seksualiteit uitzetten, en dat is echt een vloek. Want het is als bij zieke katten die best zouden kunnen overleven als ze naar hun baasje gingen met dat ze ziek zijn, maar inplaatsdaarvan zich in de hooischuur verstoppen tot ze doodgaan.
Veel vrouwen hangen hun kut aan de wilgen als dat even beter uitkomt. Na jaren kunnen ze dan hun fout inzien, en blijken ze niet meer terug te kunnen. Het is net als mijn zus die zes jaar lang haar brommer achter de schuur van mijn ouders liet staan, en geschokt was dat het ding doorgeroest was en alleen de oudijzerman er nog wat mee kon. Je seksualiteit is een geolied bilogisch machientje, use it or lose it. Er zijn enorme kansen voor het handjevol vrouwen die wèl door blijven neuken.
Je ziet het meteen als een vrouw haar seksualiteit aan de wilgen hangt. Eerst is het vakantietijd omdat ze een bemoeienis minder heeft, maar daarna wordt ze snel zuurder. En vaak komt het met geklaag over dat ze het zo slecht heeft. Want als je ophoudt met seks, houdt ook je pussy pass voor een groot deel op, en word je niet meer alles vergeven, en wordt er niet meer ridderlijk gedaan door die nette heren, en ook niet meer vriendelijk gegrijnsd door de sigarenman.
Dat zou die vrouwen wakker moeten schudden, maar ik zie telkens weer het omgekeerde. Niet meer begeerd worden voelt alsof ze verworpen worden, en alsof dat èìgenlijk de bron ervan is dat ze niet meer begeerd worden. Dat de wereld verkilt als ze hun seksualiteit wegdoen, zien ze eerder als een bevestiging dat die seksualiteit een bron van verderf is en een oneerlijke situatie, dan dat ze zichzelf er onmogelijk mee maken op een heel belangrijk vlak van je menszijn. Daar haakt de feministische mythologie natuurlijk goed opin, en je ziet ook dat veel van de feministische schrijfsters juist in die periode van hun leven de grootste werken hebben geschreven. Maar het opgeven van privilege is niet dat je onderdrukt wordt.
Het is bij mannen ook niet als bij die vrouwen die hun seksualiteit achter het schuurtje weg laten rotten, en nietmeer op zoek zijn naar mannen die seksueel wat losmaken, maar alleen op relatie-vlak. Mannen blijven àltijd gevoelig voor seksuele verleiding, en in een goede relatie blijven ze aanvoelen dat de relatie op de eerste plaats seksueel moet zijn. En daar hebben ze groot gelijk in. Dus een man proberen te scoren zonder je seksualiteit, dat is gedoemd om te mislukken.
Je bent geen vrouw aan het verleiden, dus je bent niet bezig om hem voor te spiegelen wat een mooie diepe relatie je met hem van plan bent, hoe speciaal hij is, hoe klaar je bent om te settelen met hem, en hoe trouw je aan hem bent. Je bent niet aan het vertonen hoe kneedbaar je bent. Sterker nog, als jij gaat benadrukken hoe emotioneel beschikbaar je bent, hoe meer hij terugschrikt, want hij geilt àf van dat gedrag.
Over bagage komt nog een heel eigen stukje, als ik het tenminste in één stukje gedouwd krijg, maar wat je wil is laten zien dat je geen bagage op hem gaat stapelen. Daar gaan veel mannen wel intussen zó vanuit, dat je het moet laten zien voordat ze het opgegeven hebben, en dat is al snel. Bovendien heb je je wel even te bewijzen, want ze hebben allemaal wel vaker meegemaakt dat er stiekem toch bagage achter de hand werd gehouden.
Maak je niet teveel zorgen over je uiterlijk. Ja, je moet natuurlijk zorgen dat je een beetje gezond bent, een beetje beweegt, en niet te vet bent, dat je goed voor je haar zorgt en afentoe eens buiten komt, maar dat zijn dingen die je toch al zou doen als je een beetje zelfrespekt hebt. Ze hebben echt geen gekke eisen als puntje bij paaltje komt, zorg gewoon dat je jezelf in de spiegel wil aankijken, en het zit goed.
Het zijn niet de rimpels die mannen wegjagen, of de grijze haren, of de hangtieten. Je kan lekker zijn mèt die dingen, in ieder geval in de ogen van een man, zolang je maar voor jezelf hebt gezorgd en jezelf een beetje gezond houdt. Wat de mannen wèl wegjaagt is sjokken als een slons, een mokkige oogopslag, een eeuwige zure uitdrukking op je gezicht, en dat je kromstaat inplaatsvan te wiegen. En vooral een manier van doen die eigenlijk een doorlopende afwijzing is naar al het mannelijke om je heen.
De mannen zijn niet op. De vijver is niet leeggevist. De vijver zit alleen vol met dikke, mooie vissen die niet meer reageren op het aas dat ze als klein grut nog wel wouden ophappen. Als je met goed aas gaat werken, met de seksualiteit en de vrouwelijkheid die die mannen zoeken, had je er tien aan elke vinger. Van jong tot oud, en met vuur en passie. Je hebt door al die zelf-uitgerangeerde vrouwen nauwelijks konkurrentie, en de mannen willen zeker nog. Je hebt méér keus, als je maar een volwassen vrouw wil zijn.
Niet alles aan de flip is slecht trouwens. Er zijn zat vrouwen die het als kiespijn kunnen missen om benaderd te worden als dom tienertje die alles nog moet leren. De rol van de vrouw die van wanten weet, en er pàp van lust, is er eentje die mannen mateloos kan fascineren. En die mannen, daar kan je dan alle kanten mee op. Want de wijzere oudere vamp is gerespecteerd, en voor de jongere mannen is de ontwikkelde vrouw vooral als strenge lerares heel aantrekkelijk. En dat wil je wel.
In het werk leer je wel om lekker te blijven. Je ziet als je in de hoererij aanpakt vooral hoe het gebeurt met andere vrouwen, en hoe die de ene na de andere door de flip heengaan. En als je je vriendinnen laat zien dat jij die flip helemaal niet zo voelt, omdat je heel anders met seks omgaat, moet je niet op begrip rekenen. Want die leggen de flip bij de mannen neer, en willen helemaal niet horen dat je er wat aan doen kàn.
Nou wil ik ookweer niet doen alsof het màkkelijk is. Het is wel even slikken dat je met je leeftijd om moet gaan. En dat jij méér moet gaan sporten en béter op je dieet moet gaan letten terwijl iedereen om je heen nou juist lakser wordt, dat is naar. Maar je moet het doen, en het werk geeft je geen keus. Die stok achter de deur is wel belangrijk, want pas veel later ga je zien hoe nuttig het is geweest.
Je kan lekker zijn voorbij de tienerjaren. En voorbij de dertig. En voorbij de veertig. En voorbij de vijftig. Ik ken hoeren in de zestig die knullen in de twintig kunnen beheksen, gewoon door zichzelf bij te houden en met hun seksualiteit te kunnen werken. Het kàn. Het gaat niet vanzelf, maar als je het niet doet, ligt dat echt bij jezelf. Je hebt verplichtingen naar jezelf toe, en jezelf lekker houden is er daar één van.
Natuurlijk kan je niet ontkennen dat je ouder wordt. Natuurlijk gaan er dingen achteruit, en zou je lekkerder zijn met al die inspanning en al die kennis als je twintig was. Maar dat ben je niet, en daar sneu over doen helpt niemand. Als je jezelf lekker houdt, en leert met mannen te spelen, dan glijdt de flip langs je heen. Dan blijf je lekker. Dan blijven de mannen je begeren. En dat is veel waard.
Ontwikkel mee met je fase. Doe je ervaring op, leer wat een vrouw van jouw leeftijd aantrekkelijk maakt. Leer wat mannen bij je zoeken, en zorg dat ze dat kunnen vinden. Oudere vrouwen worden door mannen gezien als wijzer, als stabieler, als verstandiger. Dat is een voordeel. Oudere vrouwen die laten zien dat ze geile dingen zijn, zijn daarmee niet alleen bijzonder, maar ze hebben ooknogeens zeldzaamheidswaarde.
Na de flip moet je zèlf ook wat doen aan je seksualiteit, en komt het je nietmeer ongevraagd aanwaaien. De vrouwen die daar te trots voor zijn, dus véél vrouwen, vallen af. Die denken dat ze er wel komen door zich als de prinses te blijven gedragen die alleen "nee!" hoeft te snauwen naar iedereen die haar niet bevalt, waardoor ze vanzelf de aantrekkelijke mannen overhoudt. Vrouwen die meebewegen met hun tijd hebben het fijner. En leren veel meer.
Dus leef ermee, leer ervan, neem je ervaring. Ouder word je toch. Wees verstandig, en laat je niet gekmaken door de maatschappij. Leer accepteren dat de tijd voorbijgaat, maar denk niet dat de flip onvermijdelijk je in een bittere non gaat veranderen. Dweep niet teveel met je verloren jeugd. Ouder word je wel. Seksloos hoef je niet te worden.
maandag 2 december 2024
maandag 11 november 2024
De sekswet van 2024
Op 1 juli is er een nieuwe sekswet ingevoerd. Het is een andere sekswet dan waar ik eerder over schreef, en ik heb het een beetje laten gaan omdat het niet vooral over de prostitutie gaat, maar daar heb ik eigenlijk wel spijt van. Niet dat er ruimte zou zijn geweest voor zinnige inbreng trouwens, want als je kijkt naar de Kamerstukken, zie je dat er eigenlijk nauwelijks over de inhoud is gepraat, en vooral is gejeremiëerd over dat de Kamerleden allemaal zo emotioneel betrokken zijn, en het zo belangrijk vinden om iets aan seksuele misdaden te doen.
Mijn hoop is dan altijd op de Eerste Kamer. De Tweede Kamer is altijd al een zootje nieuwsgeile egotrippers geweest die willen laten zien hoe betrokken ze zijn bij de waan van de dag, in de Eerste Kamer werd er dan nogweleens aan de rem getrokken omdat er vanalles niet klopte. Helaas, de Eerste Kamer maakt zich alleen druk over of het wel haalbaar is om de wet te handhaven, met zoveel mensen die strafbaar worden en zoveel vagere vereisten.
Het is ook aanhaken bij de mode van de dag. Er is sinds ik een kleine meid was heel veel veranderd in hoe preuts onze samenleving is, èn in hoeveel we willen dat de overheid dingen regelt en straft, èn hoe bang we zijn voor seks, èn waar we de grenzen leggen tussen normaal seksueel gedrag, acceptabel seksueel gedrag, en seksueel gedrag dat zou moeten worden gestraft. Die verschuiving is heel duidelijk en bestwel ver.
De wet is opgezet om de maatschappelijke veranderingen in wat de samenleving (volgens de wetgever) seksueel acceptabel vindt weer te geven in de wet. Dat wordt in toelichtingen en uitleg door de wetgever ook telkens aangehaald: de normstelling is het uitgangspunt, nergens wordt een spoortje twijfel getoond dat het zo ìs dat de samenleving verdere verpreutsing nodigvindt, met strafrechtelijke stokken achter de deur. Met andere woorden: de wereld wordt preutser, en we gaan nu de mensen die niet meeverpreutsen straffen.
Wat strafrechtelijk acceptabel is, heeft veelmeer temaken met wat sociaal-maatschappelijk als wenselijk en acceptabel wordt gezien, dan met de biologie van seks. Er zijn verschillen tussen mannen en vrouwen, er zijn dynamieken tussen mannen en vrouwen, en helemaal losgezongen daarvan hebben we ideeën over hoe die dynamieken en verschillen zouden moeten zijn. Toen ik jong was werd er nog wel erkend dat daar wrijving tussen is, tegenwoordig heb je mensen met autoriteit die gewoon beweren dat het biologische er niet ìs, en alles èìgenlijk sociaal bepaald is. En dat betekent dus dat het naar onze ideologie kan worden gezet. Hùn ideologie.
Dat is geen nieuw inzicht van mij ofzo, heel veel mensen hebben dat wel gezien, en echt niet alleen mensen die professioneel veel over seks hebben geleerd. Maar het antwoord wat je altijd krijgt op je zorgen is dat de wal het schip wel keert, en dat die verpreutsing op een gegeven moment tè belachelijk wordt, en tè duidelijk tegen de realiteit ingaat, en dat de golfbeweging wel weer omkeert. Als de verpreutsing tegen realistische grenzen aan gaat lopen, dan gaan mensen wel zien dat het onzin is. Dat wordt me altijd een beetje minzaam uitgelegd.
En nu zien we dus wat er gebeurt als je geen tegengewicht geeft aan al die culturele verschuiving naar het preutse en bedillende. Dan schiet die verandering dwars door de realistische grenzen heen die je verwacht. Grenzen die een seksueel ontwikkeld mens heel moeilijk kan zien als iets wat niet iederéén wel snapt, en dus helaas niet van verwacht dat daar door de meute in het parlement onwetend en dom overheen zou worden gedraafd.
We willen wèl vrije sex en alles wat we leuk vinden en daarvoor benaderd worden, maar we willen níét de man de vrijheid geven toenadering te zoeken. Het moet alleen gebeuren als we toevallig zin hebben om benaderd te worden, en als we geen zin hebben willen we dat de overheid voor precies hetzelfde gedrag straf geeft. En dat moet uit de overheid komen, want anders moeten wij het sociaal moeilijke afwijzen doen, veel fijner als oom Agent die vent van je afplukt.
Het probleem is natuurlijk weereens dat mensen seks niet snappen. Seks is een moeilijke, onvoorspelbare, biologische drang die meer geboren wordt in je hart en vooral je kruis dan in je gedachtes. Seks gebeurt, seks overkomt mensen. Dat is eng. En we hebben als maatschappij beslist dat seks een rekreatieve bezigheid moet zijn met plastic bumpers en zwembandjes, en dat alles wat niet dàt soort seks is, moet worden verboden en gestraft.
Alsof dat die verboden seks minder geil maakt trouwens.
Die gedachte over hoe seks moet zijn is niet nieuw. Dat is al zolang ik leef het verhaal in boekjes en voorlichting. Seks moet vooral leuk en wederzijds zijn, mag nooit pijn doen of moeilijkheden geven, en je bent al verkeerd bezig als je beurs bent of er gemengde gevoelens bij hebt. Alleen het ideaal is acceptabel, en anders moet de seks stoppen omdat die traumatiserend is, en degene die de boel afkapt is de held die goed bezig is. Dat krijgen we al superlang te horen, en natuurlijk is de praktijk wel anders.
Inplaatsvan te zien dat het idee van alleen perfekt spanningsloze seks gewoon in de praktijk niet wèrkt, zetten we de oogkleppen steviger op, en gaan we wat niet met voorlichting en het zwaaiende vingertje lukt, proberen af te dwingen met strafrecht. En zoals altijd als het gaat om angstzaaien over seks, doen we alsof het erom gaat om veiligheid te vergroten. Al is het maar het gevoel van veiligheid. Vooral met een verwijzing naar kinderen, ookal is de wet totaal niet beperkt tot kinderen, maar schiet juist uit over volwassenen.
Dit komt uit de Q+A van de overheid. Een ronkend stukje tekst, waar je wel wat informatie uit kan halen, maar waar je nogsteeds niet aan ziet wat je nou wel en niet màg. Vooral wat je wèl mag is onduidelijk. En dat is een patroon wat we al heel lang en heel vaak zien in wat de overheid, vooral het OM, probeert te doen: angst zaaien door onduidelijk te houden wanneer je vrijloopt, en met veel fanfare de krant in te gaan met mensen die nèt vrijlopen, om die tòch te straffen.
De pers schrijft braaf wat de overheid wil dat ze schrijft. Ik zit soms best te overdubben of het nou is dat de pers echt probeert om de lezer te misleiden, of dat ze gewoon geen fuck aan onderzoek doen en maar wat schrijven. In al die jubelstukjes over dat vanaf de invoering van de wet "dwang niet meer aangetoond" hoeft te worden, inplaatsvan dat dwang niet meer onderdeel uitmaakt van de delictsomschrijving, is gewoon fout en onwáár, en geeft een heel ander beeld dan wat er echt speelt.
In de Kamerstukken ging het veel minder over de inhoud van de wet dan dat allerlei Kamerleden even moesten laten zien hoe emotioneel betrokken ze zijn bij al die arme slachtoffers, die "beschermd" gaan worden door dingen strafbaar te maken. Natuurlijk ontbreekt het verdedigen van normaal seksueel gedrag totáál. Er worden een paar punten aangestipt van wat er verandert, maar hoe dat uitpakt en wat daar de grenzen van zijn laat de pers liggen.
De hoeveelheid tekst die ik door heb zitten ploeteren is belachelijk. Echt, als jullie al klagen dat mijn stukjes te lang zijn, de overheid zit vòl met mensen die kennelijk niets anders doen dan hun toetsenbord verslijten. En nog lukt het ze om helemaal niets echt uit te leggen. In de toelichting wordt heel veel "onderbouwd" met "hierbij past dat" of "sluit aan bij het uitgangspunt dat" of "is duidelijk dat", met een verwijzing naar een diepe maatschappelijke behoefte naar meer bekrompenheid. Die nergens mee wordt onderbouwd.
Het is niet heel overzichtelijk als je gaat zoeken wat er nou is veranderd, en waar je nou mee temaken krijgt. Ze hebben hun best gedaan om het bij slagzinnen en onduidelijke flarden te houden, dus ik moest ook even mijn juridische helpers bij laten springen. Het viel niet mee. Maar bij deze heb ik wel een overzicht van wat de nieuwe wet nou eigenlijk verandert, en wat het inhoudt voor jou. Ik doe dus weer even wat de overheid zelf vertikt.
De nieuwe sekswet gooit alle oude wetsartikelen over ontucht, aanranding en verkrachting weg, en vervangt ze door nieuwe artikelen die vooral vager zijn opgesteld. Inplaatsvan dat verkrachting en aanranding gebaseerd zijn op je opdringen met dwang, geweld of bedreiging, is dat geen vereiste meer. Het enige wettelijke vereiste is dat je strafbaar bent als je, volgens de rechter, had moeten kunnen twijfelen of bij de ander de wil tot je seksuele handelingen ontbrak.
Er wordt wel onderscheid gemaakt tussen "schuldverkrachting," (of schuldaanranding) waarbij je niet doorhad dat de wil bij de partner ontbrak en haar dus zonder dat je het wist verkrachtte en strafbaar bent, en de "opzetverkrachting" (of opzetaanranding) waarbij de rechter vindt dat jij èìgenlijk ècht wel wist dat zij niet wou, en dus nog meer straf krijgt. Al vragen juridische instanties zich wel af of zo'n beetje heel de schuldvariant niet al wordt gedekt door voorwaardelijk opzet bij de opzetvariant, want dat is er expliciet ingespeeld.
Ik schrijf nu wel heel sekseneutraal dat het gaat om "je partner," maar uit alles blijkt dat het natuurlijk gaat om mannen straffen voor wat ze met vrouwen doen. Dat zie je niet alleen aan hoe de wetstekst is opgesteld, maar ook aan de publiciteitscampagnes om de wet heen. Het gaat om mannen straffen. Er is zelfs verontwaardiging geuit vanuit sommige homo-groepen over dat er in de publiciteit helemaal voorbijgegaan wordt aan man-man verkrachtingen, terwijl die volgens de letter van de wet ook gewoon onder seksueel binnendringen kunnen vallen.
Als hier geen plaatje verschijnt, betekent dat dat Blogger geen plaatjes van je wil publiceren.
Heel veel mensen met wie ik hierover praatte, hadden als eerste reaktie: "Maar hoe gaan ze dat bewijzen dan?" Dat is een goede vraag, want het is natuurlijk heel lastig om zoiets vaags te bewijzen als dat iemand had moeten kunnen weten dat jij iets ongezegd niet wou. De oplossing daarvoor heeft al proefgedraaid in de vervolging van hoeren en klanten: het hóéft niet meer te worden bewezen. Steunbewijs in de vorm van bewijs voor de seks is goed genoeg.
We hebben bijvoorbeeld in de zaak rond Ali B al wel gezien wat de grenzen zijn voor steunbewijs in zedenzaken. Als er een getuige is die beweert van een slachtoffer een verhaal over de verdachte te hebben gehoord terwijl ze haar een lift gaf, maar dat slachtoffer als een blanke blondine omschrijft terwijl ze in in werkelijkheid een zwart meisje is, wordt die tòch als geloofwaardig beschouwd, en is het steunbewijs voor de rechter voldoende geleverd. Een tweedehands verhaal waarvan de simpelste dingen niet kloppen is genoeg. Er is íéts, dus er wordt gestraft. De grens is zo laag dat hij er netzogoed niet kan zijn.
Dat komt neer, als je geluk hebt, op omdraaien van de bewijslast. Bewijs jij maar dat je onschuldig bent. Als je pech hebt wordt er nieteens naar gekeken wat jij voor bewijs hebt dat je onschuldig bent, en komt het neer op de "geobjectiveerde strafbaarheid" die ze op klanten van prostituees botvieren. Zelfs als je kan bewijzen dat het niet klopt wat er over je wordt verteld, word je toch gewoon veroordeeld, omdat er wel een ander verhaal op te passen valt.
We weten nogwel dat er klanten van minderjarige hoeren werden veroordeeld omdat de rechter vond dat het feit dat ze niet haar identiteitskaart hadden gecontroleerd, betekende dat ze het risico voor lief namen. Toen er een tijdje geleden een minderjarige hoer met het paspoort van haar meerderjarige zus had gezwaaid voor een ontzettend voorzichtige klant, bleek het voor de rechter niet uit te maken. Hij werd veroordeeld, zelfs al was hij met officiële dokumenten misleid. Het doet er niet toe, zelfs als je bewijs hebt om je onschuld aan te tonen. Dat gezwam over dat een klant om een ID had moeten vragen is om de klant aan te praten dat het zijn eigen schuld is dat hij veroordeeld wordt, zelfs al doet het er niet toe.
Zo'n vage wet met superlage vereisten om schuldig bevonden te worden is natuurlijk de natte droom van het OM. Ze kunnen zo'n beetje naar willekeur straffen. Zelfs in de op populariteit uitgekiende uitspraken van de minister is al duidelijk hoe vaag het moet worden. Als schoolvoorbeeld voor een teken dat een vent duidelijk moet maken dat hij je verkracht als hij verder met je gaat, gebruikt de minister het zinnetje "ik geloof niet dat ik hieraan toe ben," alsof dat alleenmaar door meiden wordt uitgesproken die níét door een geruststellend dominante vent met een kus gesmoord en zonder verdere plichtplegingen genomen willen worden. Hoe kan je geen maagd meer zijn en dit logisch vinden?
Maar ook een passieve houding is een teken dat je van haar af moet blijven. Ook als ze voor de rest wel zegt dat ze wil, want je moet bij gemengde signalen niet denken dat je vrijloopt. "Bevriezen" wordt al gezien als een duidelijk teken dat je aan het verkrachten bent, en dat betekent als je doorzoekt dat als ze ervoor gaat liggen en de vent het werk laat doen, hij al strafbaar is. Dus al die mannen die thuis een zak zand in bed hebben, zitten meteen al fout. Seksuele passiviteit komt heel veel voor onder vrouwen, dus als vent ben je nooit zeker van je zaak.
Hoe meer ik ervan hoorde, hoe minder ik ervan snapte waar de grenzen nou liggen, en ik heb dus mijn juridische helpers in de arm genomen, en ik ben zelf ook gaan lezen. En er was véél te lezen, honderden pagina's dichtgetikte tekst in het Ambtenaars, en honderden pagina's ronkende tekst in het Politieks. Soms leek het wel over twee verschillende dingen te gaan zelfs. Maar tientallen bladzijden met aantekeningen verder, heb ik wat voor jullie.
Overzicht van de sekswet,
Wat de pers je niet vertelt en wat wel belangrijk is, is dat die hele wet van de grond gekomen is omdat er verdragswetgeving is opgelegd die Nederland in zijn wetboek moet inlijven. In principe hadden we dat met veel minder wijzigingen kunnen doen, en de equivalentie van veel dingen uit het verdrag met onze bestaande wetgeving kunnen aantonen, maar dat zou meer werk zijn geweest dan het hele wetsysteem ondersteboven kicken, en die verdragswetgeving is een hele bruikbare smoes om er lekker wat moralisme doorheen te douwen.
Niet dat het bestaande systeem nou zo goed doordacht en zo handig ingericht was hoor, maar het was tenminste niet zo gemaakt om de waan van vandaag erdoor te drukken, en dat maakte het wel effektiever. Je moest nog wat bewijzen, en er was nog ruimte voor veel normaal gedrag. Als we dat niet hadden veranderd, waren er geen grote misstanden overeind gebleven die niet konden worden vervolgd ofzo.
Als je kijkt naar de verdragswetgeving waar het allemaal zogenaamd op berust, zie je vooral hoe gretig er wordt gelezen naar strengere en bloeddorstigere wetgeving toe. Het is een goed voorbeeld van hoe de frasering in Europese verdragen ondoordachte resultaten kan hebben in landelijke wetgeving, niet omdat goede vertaling niet kàn, maar omdat men onwillig is om goed te vertalen, zodat men zich kan verschuilen achter een sofistische verplichting vanuit het verdrag.
De EU is een walhalla voor moraalridders: er is nauwelijks democratisch toezicht, en een enorm machtig apparaat om je idealen door te drukken, terwijl de deelstaten als jij eenmaal je besluit hebt genomen er weinig meer over te zeggen hebben. Daarom zie je ook veel moralisten die lawfare willen toepassen naar de EU toetrekken. Neem nou Honeyball bijvoorbeeld, waar ik al eerder over schreef.
Wat er aan verdragswetgeving bij deze wet betrokken is, werd geschreven om sommige EU-landen die voor sommige soorten van seksueel gedrag helemaal geen wetgeving hebben, bij de les te trekken. Zeggen ze. Vooral, zoals heel vaak, vanuit feministisch perspektief. Maar dit stukje wordt al veel te lang.
Als je gaat lezen valt je ook meteen op dat de strafmaxima voor zo'n beetje àlles worden verhoogd. Alsof het een soort inflatie-korrektie is. Dat valt ook de Raad van State op, die wijzen bovendien aan dat voor heel veel waarvoor de strafmaat omhooggaat, de richtlijnen en daadwerkelijke opleggingen ook bepaald niet tegen de bestaande maxima aanlopen, dus dat er ook helemaal geen reden toe is vanuit de praktijk. Maarja, harder straffen maakt de crime fighters geil.
Een ander terugkerend thema is dat er heel breed en heel veel strafbaar wordt gemaakt, en er expliciet maar op vertrouwd wordt dat de aanklager niet gaat vervolgen bij dingen die wèl onder de wet vallen, maar níét bij de officiële gedachtes achter de wet zitten. Ook daar worden door instanties als de Raad voor de Rechtspraak en de Raad van State wat wenkbrauwen over opgetrokken, maar dat wordt gewoon weggewuifd, en het is gewoon in de wet gekomen.
De Raad van State en dergelijke rechtstechnische instituten hebben hele nuttige stukjes geschreven over deze wet. Ze wijzen allemaal kieren en fouten aan, ze zien misbruik op de loer liggen, en ze laten geen splinter heel van de praktische uitvoerbaarheid. Maar helaas gaan ze wèl uit van de grondslagen en bedoelingen van de wet, hoe gestoord die ook zijn. Dat de wet berust op waanzin en onzin beschouwen ze niet. Wel jammer.
In het geval van overtredingen tegen de artikelen van de sekswet wordt de verjaringstermijn op twintig jaar gezet. Dat is extreem lang, en het is bovendien raar om dat te doen bij zulke genuanceerde en vage situaties als seksuele misdrijven. Het is meteen na het incident al lastig om te bepalen wat er is gebeurd, laat staan dat je twintig jaar later nogeens kan gaan uitzoeken of iemand wel of niet gevoosd heeft terwijl het niet gewenst was.
De nieuwe marathon-termijn is voortgekomen uit al die verhalen die je in de bladen, en vooràl uit de zieligheidsindustrie zovaak hoort. Verhalen over verschrikkelijk misbruik waar ze niet over durfde te praten, behalve met al die dappere hulp van die moedige industrie nu wel, en wat nooit door de politie onder het vergrootglas gaat worden gelegd omdat het nu na zeven jaar verjaard is.
Sowieso heeft de zieligheidsindustrie duidelijk een flinke vinger in de pap gehad. In de stukken worden bedrijven uit de zieligheidsindustrie in één adem genoemd met het NFI en de VNG, waarbij het door elkaar heenloopt wat nou een rechtstechnisch instituut is en wat een ideologisch gevormd bedrijf is. Helaas gaat dat zoals altijd maar één kant op, en worden partijen die zich uitspreken voor terughoudendheid in seksueel normstellen juist wèl buiten de in-crowd gehouden.
Over die idiote verjaringstermijn kan je wenkbrauwen optrekken, maar zelfs als je dat niet doet moet je je toch afvragen of de termijn van twintig jaar wel goed gekozen is. Er zijn veel mensen die uberhaupt niet snappen dat er zoiets moet zijn als een verjaringstermijn, maar ik ga in dit stukje al op genoeg dingen in, dus neem nou maar van me aan dat er hele goede redenen zijn om een nu-of-nooit moment in te voeren om vervolging in te zetten. Dit is geen collegediktaat rechten.
We zien ook het taakstraf-verbod weer terug. Het is heel populair om rechters te beperken tot celstraffen als ze een misdrijf moeten bestraffen, vooral als een taakstraf meer op zijn plek zou zijn. Want zo'n taakstraf vóélt gewoon niet zo geil voor een crimefighter als een celstraf, zelfs als hij wel beter wèrkt. En de crimefighters willen die wetten niet voor het verbeteren van de crimineel, niet voor het beschermen van de samenleving, maar om hun eigen wraakzucht te bevredigen.
Er komt ook een rare verbreding van de strafbaarheid rond schennis en porno. Vroeger ging het om beeldmateriaal, maar dat is veranderd naar het omslachtige "gegevens die geschikt zijn om een visuele weergave te vormen of een gegevens-drager bevattende gegevens die geschikt zijn om een visuele weergave te vormen." Zogenaamd is dat om met de tijd mee te gaan, maar er is nog nooit door een rechter moeilijk gedaan of iets beeldmateriaal is, als het om pornozaken op computers of SD-kaartjes ging. Waar die verbreding goed voor is, dat vertellen ze niet.
We speculeren erover dat het erom kan gaan dat je dan ook strafbaar kan zijn voor het bezit van AI-prompts die vieze plaatjes op kunnen leveren. Of dat je strafbaaar kan zijn als je een versleuteld bestand ergens hebt waar je niet bijkan, maar wat wel in principe in porno kan worden omgezet. Maar die speculaties zijn al snel verbleekt door een inzicht van mijn internetgoeroe.
Die gaf namelijk aan dat een boel wetten nu vooral van toepassing zijn op smeerlappen die zelf kinderporno verzamelen op de huiscomputer. Maar de nieuwe wetten over het voorhanden hebben van porno èn de nieuwe definitie van wanneer iets als beeldmateriaal geldt, lopen nu ook bedrijven die hosting doen van materiaal waar ze zelf geen macht over of toegang toe hebben, niet meer vrij. Dat is heel nuttig als dreigmiddel om bedrijven te verplichten door de data van hun gebruikers te gaan wroeten om ze te verlinken. En voor dat soort privacy-schending is politiek heel veel animo.
Ik spring ook even over de artikelen heen die schennis van de eerbaarheid moeten moderniseren. Dat "beoogt" geen verandering op te nemen, maar intussen wordt het wel vager en ruimer opgeschreven. Inplaatsvan schennis van de eerbaarheid gaat het nu om "handelen dat kwetsend is voor het normaal ontwikkelde schaamtegevoel binnen onze samenleving", waarbij beslissen wat "normaal" is wordt overgelaten aan de bekrompen types van het OM en aan de rechter.
De oude strafbaarstelling van pornografie wordt ook gehandhaafd, en eigenlijk verandert er weinig aan. Het blijft een rare wet, en met hoe hij er nu instaat kan je twee maanden cel krijgen voor het sturen van een dick pic, zolang er niet door de ontvanger expliciet gevraagd is om die dick pic. Ook als het naar je vriendin is. Die heeft twintig jaar om daar boos over te worden. Of er in een scheidingsprocedure haar voordeel van te trekken. In ieder geval is de strafmaat niet omhoog gegaan, dat is al iets.
Nu komen we bij de belangrijkste veranderingen: het vervangen van verkrachting, aanranding en ontucht met de nieuwe vormen. Vroeger was je kort gezegd iemand aan het aanranden als je iemand dwong om ontuchtige handelingen toe te laten of te verrichten. Ontuchtig is een woord voor handelingen die we als niet toelaatbaar intiem bestempelen buiten een seksuele kontekst. Het ging er dus om dat je seks aan iemand opdrong, met iets als dwang dus.
De nieuwe definitie van aanranding is dat je je seksueel gedraagt, ontucht of niet, terwijl daarbij bij de ander de wil toe ontbreekt. Dat is véél breder, véél vager, en véél makkelijker om per ongeluk te doen. Het gaat erom wat de ander wìl, niet wat de ander dóét, dus inplaatsvan dat jij heel goed weet dat je iemand aan het dwingen bent, kan je nu ook schuldig zijn terwijl je helemaal geen duidelijke weerstand krijgt.
Aanranding is er in twee vormen: schuldaanranding en opzetaanranding. Het verschil tussen die twee is dat je bij schuldaanranding seksuele handelingen verricht met iemand bij wie daar de wil toe ontbreekt, terwijl je bij opzetaanranding seksuele handelingen verricht met iemand bij wie je weet dat daar de wil toe ontbreekt. Het verschil is dus in de geest van de dader, maar of iets uberhaupt misdadig is ligt aan de geest van het slachtoffer.
Die ontbrekende wil bij het slachtoffer maakt de dader tot een dader. Je hebt het dus niet over een gedrag van de doener waardoor hij foutzit. Het gaat om de al dan niet overgevoelige ontvanger, die al dan niet op zoek is naar iets om zich over op te kloten of om aanstoot aan te nemen. Wanneer die waarneming van wat die wil eigenlijk is of was moet gebeuren, wordt ook niet vastgesteld. Dus als de perceptie van de ontvanger achteraf verandert, sta je voor het blok. En het maakt geen kloot uit of die perceptie van die ontvanger realistisch is.
Er wordt precies zo'n tweedeling gemaakt met opzet en schuld in de nieuwe vormen van verkrachting. Verkrachting is precies als aanranding opgezet, behalve dat bij verkrachting er een seksueel binnendringen van het lichaam is. Voordat je nou denkt dat er dus een duidelijk onderscheid is, natuurlijk is het weer eens een boeltje. Volgens de toelichting is vaginaal met een pik, vinger of "attribuut" penetreren seksueel binnendringen, een pik in een mond douwen ook, maar andere vormen van penetreren (een vinger in je reet ofzo) zijn opeens weer seksuele handelingen en dus aanranding, en een tongzoen loopt helemaal vrij. Nou ja, behalve als de rechter opeens anders beslist, want dat gebeurt regelmatig.
Deze vier dingen, dus schuld- en opzetaanranding en schuld- en opzetverkrachting, zijn me de grootste doorn in mijn oog. Niet alleen omdat ze héél breed zijn, héél vaag, en de grens héél laag ligt, al struikelen verschillende instanties die er juridisch naar kijken wel over. De Raad van State vraagt zich bijvoorbeeld af of schuldaanranding uberhaupt wel een plek heeft als je het ook kan zien als voorwaardelijke opzet met betrekking tot opzetaanranding. Maar op dat soort juridische dingen kan ik maar beter niet ingaan, die ken ik niet genoeg. En bovendien zullen die mijn lezers ook nietzo interesseren.
Nog naast de juridische vraag over of voorwaardelijk opzet de hele schuldaanranding niet overbodig maakt, is de toelichting bij de wet zo doorspekt met aanwijzingen dat zo'n beetje àlles wel kan worden gezien als "eigenlijk" opzet, dat het heel moeilijk wordt om schuldaanranding nog anders te zien dan als iets wat bestaat omdat het makkelijker te bewijzen is dan opzetaanranding. Want elke hint van onzekerheid is volgens de wetgever als iets wat de dader niet anders kan interpreteren dan afwezigheid van wil.
Om een beetje kontekst te geven, de oude aanranding en verkrachting zitten nog steeds in de nieuwe wetten, maar dan als gekwalificeerde aanranding en verkrachting. Wat vroeger nódig was om het aanranding of verkrachting te maken, namelijk dat er over iemand heengelopen werd of dwang werd gebruikt, is nu alleen een forse strafverzwaring bovenop een veel breder verbod.
Maar waar liggen de grenzen nou? Dat is wel het belangrijkste misschien voor jullie om te weten. En daar wordt geheimzinnig en ingewikkeld over gedaan. Er wordt vooral gepraat over dat er aan de moderne normen omtrent seks uiting wordt gegeven door het vooropstellen, en eigenlijk als enige maat nemen, van de wìl van degene die het slachtoffer van het al-dan-niet misdrijf is, alsof dat iets is wat je als maat kàn nemen. Met andere woorden kan jij worden veroordeeld voor wat die ander blijkt te wìllen.
Want hoeveel mensen weten al wat ze willen en hoe ver ze willen gaan vantevoren voordat het gebeurt? Seks sleept je mee, dat is onderdeel van de menselijke ervaring, vooràl met iemand die je nog aan het ontdekken bent. Of je wil dat hij je bij je tieten grijpt merk je vooral door je reaktie àls hij het doet. Je moet behoorlijk seksueel gemankeerd zijn om dat niet te herkennen, en helaas is dat het geval bij onze wetgevers.
Er wordt dus een idee geschapen dat je overal consent bij moet vragen. Zie je het al voor je? Peter met Mariska achter de fietsenhokken, ze kijken elkaar ademloos aan, het moment is daar, zij doet een stapje naar voren, hun lippen openen, en Peter zegt: "Mariska, vind jij het goed als ik je tongzoen en bij je heupen pak, zodat ik je tegen me aan kan trekken?" Dan is Mariska snel klaar. Niet omdat ze het niet wìl, maar omdat het moment wordt verknald, en alle spontaniteit meteen weg is. En wie wil er gegrepen worden door een vent die daar eerst naar vraagt?
Niet dat het Peter zou hèlpen trouwens. Als hij haar gevraagd heeft of hij haar mag grijpen en zij zegt nu ja, maar later zegt ze dat de wil eigenlijk bij haar ontbrak, is hij de lul. Want als zij kan beweren dat ze een onzekere, weifelende of wisselende houding had, of eerst "nee" zei en daarna pas "ja", als ze zich over wilde laten halen of schuchter deed, of als ze eerst moest wennen of ontdooien, dan is dat volgens de wetgever een overduidelijke indicatie voor een mogelijk ontbrekende wil. En dan is Peter schuldig aan aanranding. Opzetaanranding nog wel!
En dat is nog als het een hele simpele situatie is. Want seks tussen mensen wèrkt niet zo. Iedereen die wat rondgeneukt heeft, weet hoeveel vrouwen alleen maar kunnen loskomen als ze voelen dat ze meegesleurd worden. Soms door te fluisteren "Dit kunnen we niet doen" als haar lover haar kust, maar het gaat voor hopen vrouwen door tot "Nee! Oh nee!" brullen terwijl ze geneukt worden. Een man die je weerstand overwint is ontzettend geil, dat is menselijke biologie. Hoe sterk dat bij jou ontwikkeld is, dat verschilt. Maar het is menselijk, en nu is daar wettelijk geen ruimte meer voor.
En wat je normen zijn als je met een kop koffie de krant zit te lezen over nieuwe sekswetten, dat is ook heel wat anders dan wat je normen zijn en wòrden terwijl je versierd wordt. Terwijl je verlèìd wordt. Want het hele ding aan verleiden is dat je eerst iets niet wil, tot iemand anders je lekker maakt zodat je het wèl gaat willen. En verleiden is ingewikkeld, en werkt niet door een aantrekkelijk voorstel te doen, maar door iemands wil te manipuleren. Want zo werkt seks. Dat is biologie.
De nieuwe sekswet maakt dus heel, héél veel normaal menselijk seksueel gedrag strafbaar. En het maakt het voor mannen strafbaar om risiko's te nemen, te experimenteren, te verleiden, af te tasten, te proberen, en een beetje te douwen. Iets waar onze samenleving nu al echt enorm mee tekortkomt, en daar hebben zowel de mannen als de vrouwen last van. Door het beetje waar we mee rond moeten komen nou óók al strafbaar te maken, wordt het alleen lastiger.
Mannelijkheid wordt al tientallen jaren steeds meer verguisd, en we zijn nu op het punt dat de mannelijke rol in seks, de doordouwer en de aandrijver zijn, illegáál wordt gemaakt. Inplaatsvan dat je iets overkomt zonder dat jouw wil er belangrijk bij hoeft te zijn, wat heel veel vrouwen zálig vinden, of dat je wil door hem opgewekt wordt, moet jij nu ook spontane seksdrift gaan hebben. Maar daar moet ècht een eigen stukje over komen, want dat is nogal diepgravend.
In de toelichting staat ook dat "onverhoeds" handelen betekent dat je fout zit, want dan geef je de kans niet tot wilsuiting. Dus een vent die spontaan zijn vrouw grijpt is meteen een aanrander. En als je te snel gaat met je avances bij een ander, ben je die ook aan het aanranden of verkrachten, want je overrompelt die persoon voordat die eerst je uitgenodigd heeft om je handen onder haar bloes te steken. Er zit een steekje los bij onze wetgevers.
Maar goed, je moet dus heel goed oppassen dat je niet seksuele handelingen met iemand gaat verrichten die daar geen wilsuiting over heeft gedaan die jou ondubbelzinnig, zonder voorafgaande tegenspraak, niet-kontekstgevoelig en bewijsbaar ruim baan geven. Dus dan weet je wanneer je vrijloopt, gewoon geen seksuele handelingen verrichten als dat niet onder de pannen is. Maar dan ga je er wel vanuit dat je weet wat de wet als "seksuele handelingen" ziet.
De toelichting van de wet gaat er op verschillende plekken opin wat "seksuele handelingen" zijn. Bijvoorbeeld door "seksuele handelingen" te definiëren als "handelingen van seksuele aard." Waarmee je dus niets duidelijker maakt. Ook krijgen we wat voorbeelden, zoals het penetreren van de geslachtsdelen met de eigen geslachtsdelen of met betrokkenheid van een dier (dat zijn wèl seksuele handelingen) of het uitvoeren van noodzakelijke medische handelingen (dat zijn níét seksuele handelingen). Wat ertussen ligt, en vooral waar de grèns ligt, daar blijft de uitleg bij weg.
Wegblijven bij die grenzen en bij duidelijkheid is trouwens niet per ongeluk. De wetgever wìl helemaal niet vastleggen wanneer je vrijloopt en wanneer niet: "Het bestanddeel laat ruimte aan het openbaar ministerie en de rechter om in een concrete zaak te beoordelen of sprake is van handelingen van seksuele aard en daarbij ook rekening te houden met de context waarbinnen de handelingen plaatsvinden." Dus er moet ruimte blijven om te schuiven, rommelen en sjoemelen zoals het de rechter en het OM uitkomt, en fuck de burger die verantwoordelijk wordt gehouden om te weten wanneer hij strafbaar handelt.
Dat geldt trouwens netzogoed voor wat tegenwoordig "dwang" is. Dwang is tegenwoordig niet meer nodig om iets verkrachting of aanranding te laten zijn, maar het is wel een heftige strafverzwarende feitelijkheid. Maar wanneer iets dwang is, ligt niet meer zo voor de hand als vroeger. En ook daarover blijft de toelichting vaag. Wel dat iemand een pistool op haar gezicht zetten wèl dwang is, en seks met harentrekken natúúrlijk ook. Maar hier wordt nergens over duidelijk gemaakt wat nou echt nooit dwang zal zijn.
Vanuit de teksten kan je wel dingen bijelkaarzoeken die de wetgever als dwang wil beschouwen. Overwicht hebben, en dat dus beschouwd vanuit hiërarchische types als ambtenaren, is gelijk dwang. Alles waarbij een vrouw het moeilijk vindt om bij een man weg te komen is ook meteen dwang, van samen in de stoeltjeslift zitten tot de vent die in de deuropening blijft staan. Zolang het maar kan worden verkocht als iets wat onontkoombaar is, en de lat ligt weereens laag.
We zullen het moeten doen met wat voorbeeldjes. De rijleraar die zijn hand op de dij van zijn leerling legt, is schuldig aan opzetaanranding, want hij is juridisch in een hiërarchische machtspositie, en een dijbeen door de broek heen aanraken is een seksuele handeling. De jongen die op kroegentocht een meisje op schoot trekt is een opzetaanrander. De surfleraar waar je een vakantieliefde mee hebt is een gekwalificeerde opzetverkrachter. De administrateur die door zijn secretaresse in bed is gelokt is een gekwalificeerde opzetverkrachter, zo'n beetje het ergste soort in de wet. Want de hogere in de hiërarchie hoeft niet degene te zijn die initiëert, om de dader te zijn van zijn opzetverkrachting.
De wet wordt namelijk behoorlijk hysterisch als het gaat om machtsverhoudingen. In de oude ontuchtwet was het strafbaar als je seks had met iemand over wie je macht of autoriteit had, als je die autoriteit gebruikte om seks mee te krijgen. Zegmaar #metoo. Casting agents die door actrices met seks om te kopen waren om rollen te geven, leraren die leerlingen vingerden, coaches die atleten doorragden, dat was ontucht.
Ontucht is tegenwoordig ondergebracht in gekwalificeerde opzetaanranding en -verkrachting. En véél breder gemaakt. Het gaat niet meer om mensen die hun positie gebruiken om seks af te dwingen of tot seks te brengen, maar gewoon àlle seks binnen àlle hiërarchische verhoudingen. De toelichting beweert dat je in buitengewone gevallen misschien wel kan bewijzen dat je hiërarchische positie geen rol kàn hebben gespeeld, en je dus vrijloopt van gekwalificeerde aanranding of verkrachting, maar de Raad van State ziet dat niet gebeuren. Het is alsof de HR-kutjes waar ik tussen zat toen ik zelf HR-kutje was, hebben meegeschreven aan de wet.
We gaan ook van het padje af als het gaat om "een roes, sluimering of veranderd bewustzijn." Je neukertje beklimmen terwijl ze slaapt is opeens verkrachting geworden, onder hypnose of medicijnen ben je ook opeens een aanrandingsslachtoffer, en als je gedronken of geblowd hebt, is je consent ook opeens geen flikker meer waard. Ook als de andere partner óók gezopen heeft trouwens, want dàt maakt weer niets uit. Als je weet hoeveel mensen alcohol gebruiken om uberhaupt naar seks toe te komen, is dit natuurlijk helemaal een gotspe. Dan hebben veel mensen nooit seks die geen verkrachting is.
En weet je nog die lekkere beurt toen je helemaal soezerig wakker werd naast je one night stand? Nou, toen ben je dus verkracht, gekwalificeerd opzetverkracht nogwel. Want soezerig zijn is een veranderde staat van bewustzijn, en dan gaat hij dus nat. Dit is niet een conclusie die ik trek uit wat ze schrijven overigens, dat staat er gewoon zo in. Sluimering of de gemoedstoestand net voor of na het slapen betekenen dat je consent niet uitmaakt.
Maar goed, in elk geval weet je zeker dat je goedzit als je maar bij elke handeling eerst vraagt of je haar linkertepel mag draaien, of je je tong in haar oor mag steken, of je onhandig over haar vulva mag gaan wrijven alsof je er een vlek af wil schrobben, of indringend met je lul tegen haar perineum aan wil gaan wroeten. Toch? Nee, natuurlijk weer eens niet.
De overheid weet namelijk zoals altijd beter wat jij wil dan jij zelf, en beslist voor jou in sommige situaties dat er geen sprake van vrijwilligheid kàn zijn, en zij dus mogen doen alsof jij onvrijwillig bezigwas met waar je mee bezigwas, wàt je je partner ook verteld hebt, en dat hij dùs had moeten weten dat bij jou de wil ontbrak, en dat hij dùs een opzetaanrander of opzetverkrachter is, al of niet gekwalificeerd.
Natuurlijk wordt er niet duidelijk aangegeven wanneer de overheid wel of niet jouw wil opzijschuift om hun eigen overtuiging ervoor in de plaats te zetten, maar we hebben wel weer wat voorbeeldjes. Bijvoorbeeld groepsseks. Als jij instemt met groepsseks, is dat volgens de wetgever een schoolvoorbeeld van instemming die niet betekenisvol is, omdat hij is gegeven in een situatie waarin geen sprake van vrijwilligheid kan zijn, want groepsseks is impliciet reuze ongelijk en dus onvrijwillig, want jij bent in de minderheid tussen al die seksbeluste mensen om je heen. Hetzelfde geldt voor seks in kelderboxen, en daar leggen ze helemaal nieteens bij uit waarom dat zo is.
Een andere voorwaarde die in de publiciteit en wetsuitleg wordt aangehaald als iets wat aantoont dat er geen vrijwilligheid is, is als er een beloning aan de seks vastzit. Dat wordt in de publiciteit meer tussen neus en lippen, maar wel konsekwent, gezegd, maar in de wetsuitleg wordt er meer nadruk op gelegd. Als je een vent zegt dat je hem zal pijpen als hij laat op het festival blijft om je een lift naar huis te geven, is hij meteen een opzetverkrachter.
Voordat ik nou op elke slak zout ga leggen gaan we maar weer door. Er volgen een zootje wetsartikelen over seks met minderjarigen, en wanneer die door de overheid als verkracht of aangerand worden beoordeeld te zijn. Vooral de term "schadelijk te achten" inplaatsvan "schadelijk" is hier een term die opvalt. Want ook hier wordt wat er vroeger was weer flink vervaagd en verruimd.
Ik ben niet de beste om hierover te schrijven. Ik vind dat de kids te kort worden gehouden, maar ik wil ook graag volwassenen met hun tengels van de pubers af houden. Collegaatjes die vroegrijp waren hebben daar alleen hele andere ervaringen en ideeën bij. Vooral de manier waarop seks tegen tegenprestaties, zelfs de meest lichte vormen van prostitutie-achtig gedrag, worden behandeld, zijn een doorn in hun oog.
Ik zie ookwel dat er weer wordt gedaan alsof seks voor geld als vanzelfsprekend wordt behandeld als gevaarlijk en schadelijk, en dat jonge meiden daartegen "beschermd" moeten worden door ze de onderduik in te dwingen, door ze kwetsbaar te maken voor kwaadwillenden, en door ze direkt en indirekt af te straffen. Maarja, dat deden de wetten hiervoor ook al. Het wordt alleen wat explicieter en schaamtelozer opgeschreven in de begeleidende teksten.
Bij de wetsveranderingen over jongeren en seks gaat het vooral om dingen als gedragingen die vroeger een "brengen tot" inhielden nu in de uitleg worden verzwakt naar "toelaten," hoe je al strafbaar bent als je volgens de normen van de rechter niet hard genoeg geprobeerd hebt om je seksuele gedrag buiten zicht van glurende jeugd te houden, en hoe de ontwikkeling van de jongere wèl meetelt om méér strafbaarheid mee te maken, maar nooit om de strafbaarheid mìnder te maken.
De wet maakt een hoop seksuele dingen van jongeren strafbaar, en natuurlijk gaat de strafmaat ook fórs omhoog, en ookal wordt er ruimhartig gepraat over hoe experimenteergedrag onder jongeren wordt toegestaan, is het erg mager wat de wet ook echt straffeloos laat voor tieners die totaal normaal gedrag vertonen. Er wordt ontzettend moeilijk gedaan over pubers die tegen elkaar geilen via telefoon of internet, en er is alleen een schoorvoetende straffeloosstelling voor dates proberen te maken met andere pubers. Er is heel veel wat niet strafbaar zou moeten zijn, dat strafbaar wordt.
Een voorbeeld wat een jong gestarte collega aanhaalt is als minderjarige Cheyenne wegloopt bij haar ouders, en onderduikt in de kamer van haar even oude vriendje, en hem koest houdt met wat seksuele kunstjes. Hij heeft dan gekwalificeerde opzetverkrachting van een minderjarige gepleegd. Een delikt wat onder geobjektiveerde strafbaarstellingen is gesteld om te zorgen dat je de kontekst er vooràl niet bij mag beschouwen.
We zien ook de lokpuber weer terug. Ik schreef ooit al over de zielige types in een schuurtje die proberen mensen aan het ageplayen te krijgen om te doen alsof ze dan betrapt zijn op een misdaad, nu is daar een misdaad bij geklust. Er wordt wel door juridische instanties over gefronst dat je hier erg moet oppassen dat je niet opbotst tegen het verbod op uitlokking door de overheid, maar daar wordt door de wetgever heel luchtig over gedaan. Het wordt immers onder toezicht van ambtenaren gedaan, en die doen nooit iets wat niet mag, dus dit gaat nooit mis. De Raad van State schrijft:
Bij sommige van de wetten over minderjarigen wordt een uitzondering gemaakt voor gedrag tussen leeftijdsgenoten in een gelijkwaardige situatie. Nou kan je je afvragen of de rechter wel een realistisch beeld wìl hebben van wanneer iets wel of niet gelijkwaardig is, maar het is er tenminste. Soms. Want bijvoorbeeld was er gevraagd door de Raad van State om een uitzondering in de wet te maken om sexting tussen tieners uit te sluiten van strafbaarheid. Maar dat gaat niet door natuurlijk.
Het OM vond zo'n strafuitsluiting maar niets. En waar ze meestal een doemscenario tevoorschijn halen om aan te tonen dat iets strafbaar moet zijn, deden ze nu alleen reuze luchtig. Ze vonden dat die straffeloosheid al genoeg werd gewaarborgd door "prudent vervolgingsbeleid" door het OM zelf. Iedereen die het vervolgingsbeleid van het OM over zedenwetgeving heeft gezien zou zijn koffie dan meteen over tafel sproeien. Maar het OM krijgt zijn strafbaarheid, gewoon omdat ze het willen. Waar heb je nog wetten voor dan?
Dus als vijftienjarige Roxanne een tietplaatje naar zestienjarige Levi appt, is hij niet alleenmaar in het bezit van kinderporno, maar hij is ooknog een groomer. Maar het OM gaat hem niet vervolgen hoor, daar zijn ze veel te prudent voor. De vraag is natuurlijk als ze even prudent blijven als het gaat om Sterre die een tietplaatje naar Mohammed stuurt. Want er zijn bepaalde patronen heel erg duidelijk in de daders waar het OM zich vooral op richt, en dat zijn niet de brallende corpsballen die bier in de décolleté's van meisjes gieten "voor twee harde puntjes."
Tenslotte stip ik nog het artikel aan over straatintimidatie. Die is relatief nieuw, en komt uit het Verdrag van Istanboel. De strafmaat is opvallend hoger dan andere vormen van openbaar lastigvallen, en dat wordt door de wetgever uitgelegd als dat de maatschappij seksueel lastigvallen erger vindt dan andere manieren van lastigvallen. Dat hameren op de ergheid van seks gaat hier ook gewoon door.
Straatintimidatie is het seksueel lastigvallen van iemand in de openbare ruimte op een manier die vreesaanjagend, onterend, vernederend of kwetsend te achten is. Dus weer dat "te achten" waardoor het vager en makkelijker in te vullen wordt, en waardoor de deelnemers er niets over te zeggen hebben. Dus ook als jij het leuk vindt om nagefloten te worden, ben je het slachtoffer van een overtreding en wordt er vervolgd.
De wet zou eerder straatintimidatie tot een misdrijf maken, maar het is een overtreding geworden. Niet omdat we het bij nader inzien toch niet zo drakonisch willen vervolgen, maar omdat overtredingen kunnen worden bestraft op proces verbaal van een BOA, en je er geen politie of bewijs bij nodighebt. Beschuldigen door een BOA is eigenlijk gewoon genoeg om meteen te straffen. Het is dus een stuk minder werk dan iemand voor schuldaanranding te proberen te veroordelen. Het is maar een overtreding, wat zeuren we eigenlijk.
Er zullen weinig mensen zijn die er echt tégen zijn dat er kan worden opgetreden tegen mensen die seksuele etterbakken op straat zijn, en zich op gaan lopen dringen aan voorbijgangers. Nou is het wel meteen de vraag of die seksuele straatintimidatie niet al meteen onder schuldaanranding gaat vallen met hoe breed dat wetsartikel is, maar dat laat ik voor nu maar even. Mensen op straat lastigvallen is al strafbaar, om dat in het geval van seks opeens vager en makkelijker te vervolgen te maken is onnodig.
Er worden in de publiciteit wat voorbeelden gegeven van waar je de grens overgaat. Bijvoorbeeld nafluiten. Of sissen. Of iemand op straat zomaar bij de tieten grijpen. Of zeggen dat een vrouw een goede presentatie heeft gegeven, en er een leuk rokje bij droeg. Of op straat tegen een vreemde zeggen dat haar broek haar goed staat. Dat soort intimidatie moet natuurlijk fors afgestraft worden.
Het is weer een heel vaag artikel. En de toelichting maakt het niet minder vaag. De toelichting legt wèl uit dat er vanalles aan die vage subjektieve eigenschappen van het artikel "geobjektiveerd" zijn, dus niet hoeven te worden bewezen of hoeven te worden aangetoond misdadig te zijn. De rechter en het OM mogen dat gewoon aannemen. En de normen die ze daarvoor hanteren zijn de normen die zij als norm wìllen.
We weten het allemaal, het is één ding wat er in de wet staat, het is heel wat anders wat er uiteindelijk gebeurt. Dat klopt, en helaas denken veel mensen dat er wel wat zinnigers zal gebeuren dan de wereldvreemde wet. Dan kennen ze de politie, het OM en de rechters nog niet helaas. En de eerste veroordeling onder de nieuwe sekswet is er al, en zet ook behoorlijk de toon. Het kwam breed in de pers, zodat het plebs weet wat ze te wachten staat.
Er is een vent veroordeeld voor het seksueel lastigvallen van een vrouw, onder de nieuwe wet tegen straatintimidatie. Met veel tamtam is dat gepubliceerd, alsof het een enorme overwinning van de gerechtigheid is. De pers, braaf gezagstrouw kritiekloos doorgeefluik dat ze zijn, schrijven het zoals het OM het getrompetterd wil hebben. Maar gelukkig is de rechtbank trots genoeg om de uitspraak te publiceren, en daar kan je een hoop aan zien.
In het kort gaat het erom dat er BOA's in burger, die uitdrukkelijk op jacht waren om mensen voor straatintimidatie te veroordelen, een man hebben gezien die een vrouw benaderde. Hij heeft twee hele meters achter haar aangelopen, en haar over de kleren bij de heupen al of niet aangeraakt. Daarna maakte de vrouw een afwijzende beweging, en de man haakte af terwijl de vrouw verder liep.
Het hele verhaal komt uit de processen verbaal van de BOA's. De vrouw is namelijk niet bekend, ze heeft geen aangifte gedaan, niemand weet wie ze was. Of of ze bestaat, dat hebben we ook alleen maar van de BOA's. Dat doet er ook niet toe, want er is genoeg geobjektiveerd dat het niet nodig is dat er iets te klagen is door het slachtoffer, dat vult het OM wel voor haar in. Dat de ene BOA wèl verklaart dat er is aangeraakt en de andere níét, drukt de veroordeel-pret ook niet.
De rechter legt in het vonnis uit dat het inzetten van BOA's in burger een goed idee is, want als je een BOA in uniform neerzet gebeurt die hele straatintimidatie niet, en valt er ook niets te handhaven. Echt dàt. Veel duidelijker kunnen ze het niet maken dat het er helemaal niet om gaat om straatintimidatie tégen te gaan, maar om het kunnen stràffen van mensen die de overheid niet bevalt.
Natuurlijk wordt er veroordeeld. Als er een vlaggenschip-zaak binnenkomt bij de rechter is die altijd makkelijk met veroordelen. De rechter ziet ook wel dat het hier gaat om een rare zaak, maar lult wat hij aan kroms ziet recht in het vonnis. Hij struikelt duidelijk over dat de twee BOA's als een soort lokpoppetjes op het randje van "instignatie" balanceren, en je je af kan vragen of ze het strafbare gedrag niet uit zitten te lokken. Gelukkig kan hij concluderen dat het allemaal snor zit, en hij lekker kan straffen.
Dit is een voorbeeldje. Een voorbeeldje van een wet met weinig impact als je hem vergelijkt met de wetten over aanranding en verkrachting. Hele rekbare wetten, waar door "juridisch pionieren" aan wordt gesjord door het OM tot het geduld van de rechter op is, waarna ze weer kunnen gaan klagen in de pers dat de rechter en de wet veel te streng zijn, zodat de wetgever weer wat meer bevoegdheden hun kant opschuift. Maar we hebben gezien dat dat een proces van jaren is.
Intussen moet je zorgen dat jij zelf niet meegesleept wordt in zo'n demonstratieprojekt van het OM. Intussen moet jij zorgen dat jij niet denkt dat je wel vrij zal lopen omdat je seksuele gedrag normaal en biologisch vanzelfsprekend is. De wetgever vindt dat onwetendheid over de wet geen exkuus is, ook als ze zelf duidelijk in hun eindeloze verhandelingen over de nieuwe wet schrijven dat het allemaal tijdens strafrechtzaken moet uitkristalliseren.
De nieuwe wet is gevaarlijk omdat hij wraakaangiftes veel makkelijker maakt. Als een vrouw een man zwart wil maken, bijvoorbeeld tijdens echtscheidingen, is het nu al schering en inslag om de man te beschuldigen van seksuele misdaden, en dat wordt alleenmaar makkelijker. Vooral omdat je twintig jaar terug in de tijd mag. Wraakporno is makkelijker en makkelijker geworden om mensen voor veroordeeld te krijgen, ook als je je twijfels zou moeten hebben hoeveel wraak er aan die porno vastzit, maar misbruik van het recht via wraakaangiftes worden alleen makkelijker gemaakt.
Maar wat veel belangrijker is, schrìk nou een beetje van wat er is gebeurd. Laat het meespelen in je achterhoofd als je met mensen praat over politiek. Zie dat dit nou komt van crimefighters spannend vinden, en ga niet met ze mee. Als het gesprek erover gaat, laat dan zien dat jij weet dat het niet klopt, en dat we bezigzijn om de menselijke natuur illegaal te maken.
Want voor de meeste lezers zal het wel loslopen. Als je blogs leest, ben je niet het type waar veel op gejaagd wordt. Je weet je weg wel met woorden als je die lange lappen van mij leest. En je hebt je seksuele ontwikkeling al wel gehad. Maar hoe moet het voor de pubers van de toekomst, als die seksueel gaan dollen, als die op hun basis-impulsen ingaan, en als die gaan ontdekken hoe het is? Die zijn heel snel strafbaar. En dat gaat mis.
Mijn standpunt is echt niet zo extreem, ik snap best dat er een wet tegen verkrachting moet zijn. Je moet iets tegen aanranding kunnen doen. Maar dat moet wel binnen de perken blijven. Het moet logisch en voorspelbaar zijn wanneer je over een grens gaat. Met seks is dat moeilijk, dat snap ik ook wel. Maar om danmaar zó veel strafbaar te maken, en de grenzen zó ver op te rekken, dat werkt niet als je wil dat normaal, gezond, mènselijk seksueel gedrag vrijloopt.
Lieve lezers, ik heb al veel te veel tekst op zitten tikken, en ik zou nog màkkelijk nòg zo'n lap over deze wet kunnen bijtikken, maar ik denk dat jullie wel genoeg van mijn gezeik hebben aangehoord om te weten dat het mis zit met de zedenwetgeving. En wie daar nog twijfels bij heeft gaat daar met meer tekst van mij niet vanafkomen, die kan ik alleenmaar aanraden om zelf die teksten, toelichtingen en adviezen door te lezen, dan kom je wel bij dezelfde konklusies uit. Ik wens je er veel succes mee.
Mijn hoop is dan altijd op de Eerste Kamer. De Tweede Kamer is altijd al een zootje nieuwsgeile egotrippers geweest die willen laten zien hoe betrokken ze zijn bij de waan van de dag, in de Eerste Kamer werd er dan nogweleens aan de rem getrokken omdat er vanalles niet klopte. Helaas, de Eerste Kamer maakt zich alleen druk over of het wel haalbaar is om de wet te handhaven, met zoveel mensen die strafbaar worden en zoveel vagere vereisten.
Het is ook aanhaken bij de mode van de dag. Er is sinds ik een kleine meid was heel veel veranderd in hoe preuts onze samenleving is, èn in hoeveel we willen dat de overheid dingen regelt en straft, èn hoe bang we zijn voor seks, èn waar we de grenzen leggen tussen normaal seksueel gedrag, acceptabel seksueel gedrag, en seksueel gedrag dat zou moeten worden gestraft. Die verschuiving is heel duidelijk en bestwel ver.
De wet is opgezet om de maatschappelijke veranderingen in wat de samenleving (volgens de wetgever) seksueel acceptabel vindt weer te geven in de wet. Dat wordt in toelichtingen en uitleg door de wetgever ook telkens aangehaald: de normstelling is het uitgangspunt, nergens wordt een spoortje twijfel getoond dat het zo ìs dat de samenleving verdere verpreutsing nodigvindt, met strafrechtelijke stokken achter de deur. Met andere woorden: de wereld wordt preutser, en we gaan nu de mensen die niet meeverpreutsen straffen.
Wat strafrechtelijk acceptabel is, heeft veelmeer temaken met wat sociaal-maatschappelijk als wenselijk en acceptabel wordt gezien, dan met de biologie van seks. Er zijn verschillen tussen mannen en vrouwen, er zijn dynamieken tussen mannen en vrouwen, en helemaal losgezongen daarvan hebben we ideeën over hoe die dynamieken en verschillen zouden moeten zijn. Toen ik jong was werd er nog wel erkend dat daar wrijving tussen is, tegenwoordig heb je mensen met autoriteit die gewoon beweren dat het biologische er niet ìs, en alles èìgenlijk sociaal bepaald is. En dat betekent dus dat het naar onze ideologie kan worden gezet. Hùn ideologie.
Dat is geen nieuw inzicht van mij ofzo, heel veel mensen hebben dat wel gezien, en echt niet alleen mensen die professioneel veel over seks hebben geleerd. Maar het antwoord wat je altijd krijgt op je zorgen is dat de wal het schip wel keert, en dat die verpreutsing op een gegeven moment tè belachelijk wordt, en tè duidelijk tegen de realiteit ingaat, en dat de golfbeweging wel weer omkeert. Als de verpreutsing tegen realistische grenzen aan gaat lopen, dan gaan mensen wel zien dat het onzin is. Dat wordt me altijd een beetje minzaam uitgelegd.
En nu zien we dus wat er gebeurt als je geen tegengewicht geeft aan al die culturele verschuiving naar het preutse en bedillende. Dan schiet die verandering dwars door de realistische grenzen heen die je verwacht. Grenzen die een seksueel ontwikkeld mens heel moeilijk kan zien als iets wat niet iederéén wel snapt, en dus helaas niet van verwacht dat daar door de meute in het parlement onwetend en dom overheen zou worden gedraafd.
We willen wèl vrije sex en alles wat we leuk vinden en daarvoor benaderd worden, maar we willen níét de man de vrijheid geven toenadering te zoeken. Het moet alleen gebeuren als we toevallig zin hebben om benaderd te worden, en als we geen zin hebben willen we dat de overheid voor precies hetzelfde gedrag straf geeft. En dat moet uit de overheid komen, want anders moeten wij het sociaal moeilijke afwijzen doen, veel fijner als oom Agent die vent van je afplukt.
Het probleem is natuurlijk weereens dat mensen seks niet snappen. Seks is een moeilijke, onvoorspelbare, biologische drang die meer geboren wordt in je hart en vooral je kruis dan in je gedachtes. Seks gebeurt, seks overkomt mensen. Dat is eng. En we hebben als maatschappij beslist dat seks een rekreatieve bezigheid moet zijn met plastic bumpers en zwembandjes, en dat alles wat niet dàt soort seks is, moet worden verboden en gestraft.
Alsof dat die verboden seks minder geil maakt trouwens.
Die gedachte over hoe seks moet zijn is niet nieuw. Dat is al zolang ik leef het verhaal in boekjes en voorlichting. Seks moet vooral leuk en wederzijds zijn, mag nooit pijn doen of moeilijkheden geven, en je bent al verkeerd bezig als je beurs bent of er gemengde gevoelens bij hebt. Alleen het ideaal is acceptabel, en anders moet de seks stoppen omdat die traumatiserend is, en degene die de boel afkapt is de held die goed bezig is. Dat krijgen we al superlang te horen, en natuurlijk is de praktijk wel anders.
Inplaatsvan te zien dat het idee van alleen perfekt spanningsloze seks gewoon in de praktijk niet wèrkt, zetten we de oogkleppen steviger op, en gaan we wat niet met voorlichting en het zwaaiende vingertje lukt, proberen af te dwingen met strafrecht. En zoals altijd als het gaat om angstzaaien over seks, doen we alsof het erom gaat om veiligheid te vergroten. Al is het maar het gevoel van veiligheid. Vooral met een verwijzing naar kinderen, ookal is de wet totaal niet beperkt tot kinderen, maar schiet juist uit over volwassenen.
Q&A Wet seksuele misdrijvenDie "os" komt trouwens uit het overheids-artikel zelf, dat is niet mijn spelfout.
Algemeen
Vraag 1
Waarom is de wet aangepast?
Antwoord
Iedereen moet zich overal veilig kunnen voelen zonder angst voor ongewenste seksuele toenadering. Op straat, op het werk, online of in je eigen huis. De heersende opvatting over wanneer iemand bij seks een grens over gaat, is in de loop der tijd veranderd. Het uitgangspunt in deze tijd is dat seks vrijwillig en gelijkwaardig moet zijn. Met andere woorden: zolang je niet weet of een ander seks met je wil, moet je dat checken en anders blijf je van diegene af. Dé norm in de samenleving is dat mensen respect moeten hebben voor de wensen en de grenzen van een ander. Seksueel contact dat niet berust op vrijwilligheid en gelijkwaardigheid is onacceptabel, óók als er geen dwang aan te pas komt.
Daarnaast is de wereld om ons heen veranderd. Denk aan nieuwe online vormen van seksueel wangedrag, waarvan in het bijzonder kinderen het risico lopen slachtoffer te worden.
Gelet op deze ontwikkelingen, werden slachtoffers van seksueel grensoverschrijdend gedrag door de ‘oude’ strafwet onvoldoende beschermd. Met de nieuwe wet os de strafwet daarom bij de tijd gebracht. Zodat seksueel gedrag waarvan we breed in de maatschappij vinden dat het een grens overgaat, nu ook strafbaar is.
Dit komt uit de Q+A van de overheid. Een ronkend stukje tekst, waar je wel wat informatie uit kan halen, maar waar je nogsteeds niet aan ziet wat je nou wel en niet màg. Vooral wat je wèl mag is onduidelijk. En dat is een patroon wat we al heel lang en heel vaak zien in wat de overheid, vooral het OM, probeert te doen: angst zaaien door onduidelijk te houden wanneer je vrijloopt, en met veel fanfare de krant in te gaan met mensen die nèt vrijlopen, om die tòch te straffen.
De pers schrijft braaf wat de overheid wil dat ze schrijft. Ik zit soms best te overdubben of het nou is dat de pers echt probeert om de lezer te misleiden, of dat ze gewoon geen fuck aan onderzoek doen en maar wat schrijven. In al die jubelstukjes over dat vanaf de invoering van de wet "dwang niet meer aangetoond" hoeft te worden, inplaatsvan dat dwang niet meer onderdeel uitmaakt van de delictsomschrijving, is gewoon fout en onwáár, en geeft een heel ander beeld dan wat er echt speelt.
In de Kamerstukken ging het veel minder over de inhoud van de wet dan dat allerlei Kamerleden even moesten laten zien hoe emotioneel betrokken ze zijn bij al die arme slachtoffers, die "beschermd" gaan worden door dingen strafbaar te maken. Natuurlijk ontbreekt het verdedigen van normaal seksueel gedrag totáál. Er worden een paar punten aangestipt van wat er verandert, maar hoe dat uitpakt en wat daar de grenzen van zijn laat de pers liggen.
De hoeveelheid tekst die ik door heb zitten ploeteren is belachelijk. Echt, als jullie al klagen dat mijn stukjes te lang zijn, de overheid zit vòl met mensen die kennelijk niets anders doen dan hun toetsenbord verslijten. En nog lukt het ze om helemaal niets echt uit te leggen. In de toelichting wordt heel veel "onderbouwd" met "hierbij past dat" of "sluit aan bij het uitgangspunt dat" of "is duidelijk dat", met een verwijzing naar een diepe maatschappelijke behoefte naar meer bekrompenheid. Die nergens mee wordt onderbouwd.
Het is niet heel overzichtelijk als je gaat zoeken wat er nou is veranderd, en waar je nou mee temaken krijgt. Ze hebben hun best gedaan om het bij slagzinnen en onduidelijke flarden te houden, dus ik moest ook even mijn juridische helpers bij laten springen. Het viel niet mee. Maar bij deze heb ik wel een overzicht van wat de nieuwe wet nou eigenlijk verandert, en wat het inhoudt voor jou. Ik doe dus weer even wat de overheid zelf vertikt.
De nieuwe sekswet gooit alle oude wetsartikelen over ontucht, aanranding en verkrachting weg, en vervangt ze door nieuwe artikelen die vooral vager zijn opgesteld. Inplaatsvan dat verkrachting en aanranding gebaseerd zijn op je opdringen met dwang, geweld of bedreiging, is dat geen vereiste meer. Het enige wettelijke vereiste is dat je strafbaar bent als je, volgens de rechter, had moeten kunnen twijfelen of bij de ander de wil tot je seksuele handelingen ontbrak.
Er wordt wel onderscheid gemaakt tussen "schuldverkrachting," (of schuldaanranding) waarbij je niet doorhad dat de wil bij de partner ontbrak en haar dus zonder dat je het wist verkrachtte en strafbaar bent, en de "opzetverkrachting" (of opzetaanranding) waarbij de rechter vindt dat jij èìgenlijk ècht wel wist dat zij niet wou, en dus nog meer straf krijgt. Al vragen juridische instanties zich wel af of zo'n beetje heel de schuldvariant niet al wordt gedekt door voorwaardelijk opzet bij de opzetvariant, want dat is er expliciet ingespeeld.
Ik schrijf nu wel heel sekseneutraal dat het gaat om "je partner," maar uit alles blijkt dat het natuurlijk gaat om mannen straffen voor wat ze met vrouwen doen. Dat zie je niet alleen aan hoe de wetstekst is opgesteld, maar ook aan de publiciteitscampagnes om de wet heen. Het gaat om mannen straffen. Er is zelfs verontwaardiging geuit vanuit sommige homo-groepen over dat er in de publiciteit helemaal voorbijgegaan wordt aan man-man verkrachtingen, terwijl die volgens de letter van de wet ook gewoon onder seksueel binnendringen kunnen vallen.
Als hier geen plaatje verschijnt, betekent dat dat Blogger geen plaatjes van je wil publiceren.
Heel veel mensen met wie ik hierover praatte, hadden als eerste reaktie: "Maar hoe gaan ze dat bewijzen dan?" Dat is een goede vraag, want het is natuurlijk heel lastig om zoiets vaags te bewijzen als dat iemand had moeten kunnen weten dat jij iets ongezegd niet wou. De oplossing daarvoor heeft al proefgedraaid in de vervolging van hoeren en klanten: het hóéft niet meer te worden bewezen. Steunbewijs in de vorm van bewijs voor de seks is goed genoeg.
We hebben bijvoorbeeld in de zaak rond Ali B al wel gezien wat de grenzen zijn voor steunbewijs in zedenzaken. Als er een getuige is die beweert van een slachtoffer een verhaal over de verdachte te hebben gehoord terwijl ze haar een lift gaf, maar dat slachtoffer als een blanke blondine omschrijft terwijl ze in in werkelijkheid een zwart meisje is, wordt die tòch als geloofwaardig beschouwd, en is het steunbewijs voor de rechter voldoende geleverd. Een tweedehands verhaal waarvan de simpelste dingen niet kloppen is genoeg. Er is íéts, dus er wordt gestraft. De grens is zo laag dat hij er netzogoed niet kan zijn.
Dat komt neer, als je geluk hebt, op omdraaien van de bewijslast. Bewijs jij maar dat je onschuldig bent. Als je pech hebt wordt er nieteens naar gekeken wat jij voor bewijs hebt dat je onschuldig bent, en komt het neer op de "geobjectiveerde strafbaarheid" die ze op klanten van prostituees botvieren. Zelfs als je kan bewijzen dat het niet klopt wat er over je wordt verteld, word je toch gewoon veroordeeld, omdat er wel een ander verhaal op te passen valt.
We weten nogwel dat er klanten van minderjarige hoeren werden veroordeeld omdat de rechter vond dat het feit dat ze niet haar identiteitskaart hadden gecontroleerd, betekende dat ze het risico voor lief namen. Toen er een tijdje geleden een minderjarige hoer met het paspoort van haar meerderjarige zus had gezwaaid voor een ontzettend voorzichtige klant, bleek het voor de rechter niet uit te maken. Hij werd veroordeeld, zelfs al was hij met officiële dokumenten misleid. Het doet er niet toe, zelfs als je bewijs hebt om je onschuld aan te tonen. Dat gezwam over dat een klant om een ID had moeten vragen is om de klant aan te praten dat het zijn eigen schuld is dat hij veroordeeld wordt, zelfs al doet het er niet toe.
Zo'n vage wet met superlage vereisten om schuldig bevonden te worden is natuurlijk de natte droom van het OM. Ze kunnen zo'n beetje naar willekeur straffen. Zelfs in de op populariteit uitgekiende uitspraken van de minister is al duidelijk hoe vaag het moet worden. Als schoolvoorbeeld voor een teken dat een vent duidelijk moet maken dat hij je verkracht als hij verder met je gaat, gebruikt de minister het zinnetje "ik geloof niet dat ik hieraan toe ben," alsof dat alleenmaar door meiden wordt uitgesproken die níét door een geruststellend dominante vent met een kus gesmoord en zonder verdere plichtplegingen genomen willen worden. Hoe kan je geen maagd meer zijn en dit logisch vinden?
Maar ook een passieve houding is een teken dat je van haar af moet blijven. Ook als ze voor de rest wel zegt dat ze wil, want je moet bij gemengde signalen niet denken dat je vrijloopt. "Bevriezen" wordt al gezien als een duidelijk teken dat je aan het verkrachten bent, en dat betekent als je doorzoekt dat als ze ervoor gaat liggen en de vent het werk laat doen, hij al strafbaar is. Dus al die mannen die thuis een zak zand in bed hebben, zitten meteen al fout. Seksuele passiviteit komt heel veel voor onder vrouwen, dus als vent ben je nooit zeker van je zaak.
Hoe meer ik ervan hoorde, hoe minder ik ervan snapte waar de grenzen nou liggen, en ik heb dus mijn juridische helpers in de arm genomen, en ik ben zelf ook gaan lezen. En er was véél te lezen, honderden pagina's dichtgetikte tekst in het Ambtenaars, en honderden pagina's ronkende tekst in het Politieks. Soms leek het wel over twee verschillende dingen te gaan zelfs. Maar tientallen bladzijden met aantekeningen verder, heb ik wat voor jullie.
Overzicht van de sekswet,
Wat de pers je niet vertelt en wat wel belangrijk is, is dat die hele wet van de grond gekomen is omdat er verdragswetgeving is opgelegd die Nederland in zijn wetboek moet inlijven. In principe hadden we dat met veel minder wijzigingen kunnen doen, en de equivalentie van veel dingen uit het verdrag met onze bestaande wetgeving kunnen aantonen, maar dat zou meer werk zijn geweest dan het hele wetsysteem ondersteboven kicken, en die verdragswetgeving is een hele bruikbare smoes om er lekker wat moralisme doorheen te douwen.
Niet dat het bestaande systeem nou zo goed doordacht en zo handig ingericht was hoor, maar het was tenminste niet zo gemaakt om de waan van vandaag erdoor te drukken, en dat maakte het wel effektiever. Je moest nog wat bewijzen, en er was nog ruimte voor veel normaal gedrag. Als we dat niet hadden veranderd, waren er geen grote misstanden overeind gebleven die niet konden worden vervolgd ofzo.
Als je kijkt naar de verdragswetgeving waar het allemaal zogenaamd op berust, zie je vooral hoe gretig er wordt gelezen naar strengere en bloeddorstigere wetgeving toe. Het is een goed voorbeeld van hoe de frasering in Europese verdragen ondoordachte resultaten kan hebben in landelijke wetgeving, niet omdat goede vertaling niet kàn, maar omdat men onwillig is om goed te vertalen, zodat men zich kan verschuilen achter een sofistische verplichting vanuit het verdrag.
De EU is een walhalla voor moraalridders: er is nauwelijks democratisch toezicht, en een enorm machtig apparaat om je idealen door te drukken, terwijl de deelstaten als jij eenmaal je besluit hebt genomen er weinig meer over te zeggen hebben. Daarom zie je ook veel moralisten die lawfare willen toepassen naar de EU toetrekken. Neem nou Honeyball bijvoorbeeld, waar ik al eerder over schreef.
Wat er aan verdragswetgeving bij deze wet betrokken is, werd geschreven om sommige EU-landen die voor sommige soorten van seksueel gedrag helemaal geen wetgeving hebben, bij de les te trekken. Zeggen ze. Vooral, zoals heel vaak, vanuit feministisch perspektief. Maar dit stukje wordt al veel te lang.
Als je gaat lezen valt je ook meteen op dat de strafmaxima voor zo'n beetje àlles worden verhoogd. Alsof het een soort inflatie-korrektie is. Dat valt ook de Raad van State op, die wijzen bovendien aan dat voor heel veel waarvoor de strafmaat omhooggaat, de richtlijnen en daadwerkelijke opleggingen ook bepaald niet tegen de bestaande maxima aanlopen, dus dat er ook helemaal geen reden toe is vanuit de praktijk. Maarja, harder straffen maakt de crime fighters geil.
Een ander terugkerend thema is dat er heel breed en heel veel strafbaar wordt gemaakt, en er expliciet maar op vertrouwd wordt dat de aanklager niet gaat vervolgen bij dingen die wèl onder de wet vallen, maar níét bij de officiële gedachtes achter de wet zitten. Ook daar worden door instanties als de Raad voor de Rechtspraak en de Raad van State wat wenkbrauwen over opgetrokken, maar dat wordt gewoon weggewuifd, en het is gewoon in de wet gekomen.
De Raad van State en dergelijke rechtstechnische instituten hebben hele nuttige stukjes geschreven over deze wet. Ze wijzen allemaal kieren en fouten aan, ze zien misbruik op de loer liggen, en ze laten geen splinter heel van de praktische uitvoerbaarheid. Maar helaas gaan ze wèl uit van de grondslagen en bedoelingen van de wet, hoe gestoord die ook zijn. Dat de wet berust op waanzin en onzin beschouwen ze niet. Wel jammer.
In het geval van overtredingen tegen de artikelen van de sekswet wordt de verjaringstermijn op twintig jaar gezet. Dat is extreem lang, en het is bovendien raar om dat te doen bij zulke genuanceerde en vage situaties als seksuele misdrijven. Het is meteen na het incident al lastig om te bepalen wat er is gebeurd, laat staan dat je twintig jaar later nogeens kan gaan uitzoeken of iemand wel of niet gevoosd heeft terwijl het niet gewenst was.
De nieuwe marathon-termijn is voortgekomen uit al die verhalen die je in de bladen, en vooràl uit de zieligheidsindustrie zovaak hoort. Verhalen over verschrikkelijk misbruik waar ze niet over durfde te praten, behalve met al die dappere hulp van die moedige industrie nu wel, en wat nooit door de politie onder het vergrootglas gaat worden gelegd omdat het nu na zeven jaar verjaard is.
Sowieso heeft de zieligheidsindustrie duidelijk een flinke vinger in de pap gehad. In de stukken worden bedrijven uit de zieligheidsindustrie in één adem genoemd met het NFI en de VNG, waarbij het door elkaar heenloopt wat nou een rechtstechnisch instituut is en wat een ideologisch gevormd bedrijf is. Helaas gaat dat zoals altijd maar één kant op, en worden partijen die zich uitspreken voor terughoudendheid in seksueel normstellen juist wèl buiten de in-crowd gehouden.
Over die idiote verjaringstermijn kan je wenkbrauwen optrekken, maar zelfs als je dat niet doet moet je je toch afvragen of de termijn van twintig jaar wel goed gekozen is. Er zijn veel mensen die uberhaupt niet snappen dat er zoiets moet zijn als een verjaringstermijn, maar ik ga in dit stukje al op genoeg dingen in, dus neem nou maar van me aan dat er hele goede redenen zijn om een nu-of-nooit moment in te voeren om vervolging in te zetten. Dit is geen collegediktaat rechten.
We zien ook het taakstraf-verbod weer terug. Het is heel populair om rechters te beperken tot celstraffen als ze een misdrijf moeten bestraffen, vooral als een taakstraf meer op zijn plek zou zijn. Want zo'n taakstraf vóélt gewoon niet zo geil voor een crimefighter als een celstraf, zelfs als hij wel beter wèrkt. En de crimefighters willen die wetten niet voor het verbeteren van de crimineel, niet voor het beschermen van de samenleving, maar om hun eigen wraakzucht te bevredigen.
Er komt ook een rare verbreding van de strafbaarheid rond schennis en porno. Vroeger ging het om beeldmateriaal, maar dat is veranderd naar het omslachtige "gegevens die geschikt zijn om een visuele weergave te vormen of een gegevens-drager bevattende gegevens die geschikt zijn om een visuele weergave te vormen." Zogenaamd is dat om met de tijd mee te gaan, maar er is nog nooit door een rechter moeilijk gedaan of iets beeldmateriaal is, als het om pornozaken op computers of SD-kaartjes ging. Waar die verbreding goed voor is, dat vertellen ze niet.
We speculeren erover dat het erom kan gaan dat je dan ook strafbaar kan zijn voor het bezit van AI-prompts die vieze plaatjes op kunnen leveren. Of dat je strafbaaar kan zijn als je een versleuteld bestand ergens hebt waar je niet bijkan, maar wat wel in principe in porno kan worden omgezet. Maar die speculaties zijn al snel verbleekt door een inzicht van mijn internetgoeroe.
Die gaf namelijk aan dat een boel wetten nu vooral van toepassing zijn op smeerlappen die zelf kinderporno verzamelen op de huiscomputer. Maar de nieuwe wetten over het voorhanden hebben van porno èn de nieuwe definitie van wanneer iets als beeldmateriaal geldt, lopen nu ook bedrijven die hosting doen van materiaal waar ze zelf geen macht over of toegang toe hebben, niet meer vrij. Dat is heel nuttig als dreigmiddel om bedrijven te verplichten door de data van hun gebruikers te gaan wroeten om ze te verlinken. En voor dat soort privacy-schending is politiek heel veel animo.
Ik spring ook even over de artikelen heen die schennis van de eerbaarheid moeten moderniseren. Dat "beoogt" geen verandering op te nemen, maar intussen wordt het wel vager en ruimer opgeschreven. Inplaatsvan schennis van de eerbaarheid gaat het nu om "handelen dat kwetsend is voor het normaal ontwikkelde schaamtegevoel binnen onze samenleving", waarbij beslissen wat "normaal" is wordt overgelaten aan de bekrompen types van het OM en aan de rechter.
De oude strafbaarstelling van pornografie wordt ook gehandhaafd, en eigenlijk verandert er weinig aan. Het blijft een rare wet, en met hoe hij er nu instaat kan je twee maanden cel krijgen voor het sturen van een dick pic, zolang er niet door de ontvanger expliciet gevraagd is om die dick pic. Ook als het naar je vriendin is. Die heeft twintig jaar om daar boos over te worden. Of er in een scheidingsprocedure haar voordeel van te trekken. In ieder geval is de strafmaat niet omhoog gegaan, dat is al iets.
Nu komen we bij de belangrijkste veranderingen: het vervangen van verkrachting, aanranding en ontucht met de nieuwe vormen. Vroeger was je kort gezegd iemand aan het aanranden als je iemand dwong om ontuchtige handelingen toe te laten of te verrichten. Ontuchtig is een woord voor handelingen die we als niet toelaatbaar intiem bestempelen buiten een seksuele kontekst. Het ging er dus om dat je seks aan iemand opdrong, met iets als dwang dus.
De nieuwe definitie van aanranding is dat je je seksueel gedraagt, ontucht of niet, terwijl daarbij bij de ander de wil toe ontbreekt. Dat is véél breder, véél vager, en véél makkelijker om per ongeluk te doen. Het gaat erom wat de ander wìl, niet wat de ander dóét, dus inplaatsvan dat jij heel goed weet dat je iemand aan het dwingen bent, kan je nu ook schuldig zijn terwijl je helemaal geen duidelijke weerstand krijgt.
Aanranding is er in twee vormen: schuldaanranding en opzetaanranding. Het verschil tussen die twee is dat je bij schuldaanranding seksuele handelingen verricht met iemand bij wie daar de wil toe ontbreekt, terwijl je bij opzetaanranding seksuele handelingen verricht met iemand bij wie je weet dat daar de wil toe ontbreekt. Het verschil is dus in de geest van de dader, maar of iets uberhaupt misdadig is ligt aan de geest van het slachtoffer.
Die ontbrekende wil bij het slachtoffer maakt de dader tot een dader. Je hebt het dus niet over een gedrag van de doener waardoor hij foutzit. Het gaat om de al dan niet overgevoelige ontvanger, die al dan niet op zoek is naar iets om zich over op te kloten of om aanstoot aan te nemen. Wanneer die waarneming van wat die wil eigenlijk is of was moet gebeuren, wordt ook niet vastgesteld. Dus als de perceptie van de ontvanger achteraf verandert, sta je voor het blok. En het maakt geen kloot uit of die perceptie van die ontvanger realistisch is.
Er wordt precies zo'n tweedeling gemaakt met opzet en schuld in de nieuwe vormen van verkrachting. Verkrachting is precies als aanranding opgezet, behalve dat bij verkrachting er een seksueel binnendringen van het lichaam is. Voordat je nou denkt dat er dus een duidelijk onderscheid is, natuurlijk is het weer eens een boeltje. Volgens de toelichting is vaginaal met een pik, vinger of "attribuut" penetreren seksueel binnendringen, een pik in een mond douwen ook, maar andere vormen van penetreren (een vinger in je reet ofzo) zijn opeens weer seksuele handelingen en dus aanranding, en een tongzoen loopt helemaal vrij. Nou ja, behalve als de rechter opeens anders beslist, want dat gebeurt regelmatig.
Deze vier dingen, dus schuld- en opzetaanranding en schuld- en opzetverkrachting, zijn me de grootste doorn in mijn oog. Niet alleen omdat ze héél breed zijn, héél vaag, en de grens héél laag ligt, al struikelen verschillende instanties die er juridisch naar kijken wel over. De Raad van State vraagt zich bijvoorbeeld af of schuldaanranding uberhaupt wel een plek heeft als je het ook kan zien als voorwaardelijke opzet met betrekking tot opzetaanranding. Maar op dat soort juridische dingen kan ik maar beter niet ingaan, die ken ik niet genoeg. En bovendien zullen die mijn lezers ook nietzo interesseren.
Nog naast de juridische vraag over of voorwaardelijk opzet de hele schuldaanranding niet overbodig maakt, is de toelichting bij de wet zo doorspekt met aanwijzingen dat zo'n beetje àlles wel kan worden gezien als "eigenlijk" opzet, dat het heel moeilijk wordt om schuldaanranding nog anders te zien dan als iets wat bestaat omdat het makkelijker te bewijzen is dan opzetaanranding. Want elke hint van onzekerheid is volgens de wetgever als iets wat de dader niet anders kan interpreteren dan afwezigheid van wil.
Om een beetje kontekst te geven, de oude aanranding en verkrachting zitten nog steeds in de nieuwe wetten, maar dan als gekwalificeerde aanranding en verkrachting. Wat vroeger nódig was om het aanranding of verkrachting te maken, namelijk dat er over iemand heengelopen werd of dwang werd gebruikt, is nu alleen een forse strafverzwaring bovenop een veel breder verbod.
Maar waar liggen de grenzen nou? Dat is wel het belangrijkste misschien voor jullie om te weten. En daar wordt geheimzinnig en ingewikkeld over gedaan. Er wordt vooral gepraat over dat er aan de moderne normen omtrent seks uiting wordt gegeven door het vooropstellen, en eigenlijk als enige maat nemen, van de wìl van degene die het slachtoffer van het al-dan-niet misdrijf is, alsof dat iets is wat je als maat kàn nemen. Met andere woorden kan jij worden veroordeeld voor wat die ander blijkt te wìllen.
Want hoeveel mensen weten al wat ze willen en hoe ver ze willen gaan vantevoren voordat het gebeurt? Seks sleept je mee, dat is onderdeel van de menselijke ervaring, vooràl met iemand die je nog aan het ontdekken bent. Of je wil dat hij je bij je tieten grijpt merk je vooral door je reaktie àls hij het doet. Je moet behoorlijk seksueel gemankeerd zijn om dat niet te herkennen, en helaas is dat het geval bij onze wetgevers.
Er wordt dus een idee geschapen dat je overal consent bij moet vragen. Zie je het al voor je? Peter met Mariska achter de fietsenhokken, ze kijken elkaar ademloos aan, het moment is daar, zij doet een stapje naar voren, hun lippen openen, en Peter zegt: "Mariska, vind jij het goed als ik je tongzoen en bij je heupen pak, zodat ik je tegen me aan kan trekken?" Dan is Mariska snel klaar. Niet omdat ze het niet wìl, maar omdat het moment wordt verknald, en alle spontaniteit meteen weg is. En wie wil er gegrepen worden door een vent die daar eerst naar vraagt?
Niet dat het Peter zou hèlpen trouwens. Als hij haar gevraagd heeft of hij haar mag grijpen en zij zegt nu ja, maar later zegt ze dat de wil eigenlijk bij haar ontbrak, is hij de lul. Want als zij kan beweren dat ze een onzekere, weifelende of wisselende houding had, of eerst "nee" zei en daarna pas "ja", als ze zich over wilde laten halen of schuchter deed, of als ze eerst moest wennen of ontdooien, dan is dat volgens de wetgever een overduidelijke indicatie voor een mogelijk ontbrekende wil. En dan is Peter schuldig aan aanranding. Opzetaanranding nog wel!
En dat is nog als het een hele simpele situatie is. Want seks tussen mensen wèrkt niet zo. Iedereen die wat rondgeneukt heeft, weet hoeveel vrouwen alleen maar kunnen loskomen als ze voelen dat ze meegesleurd worden. Soms door te fluisteren "Dit kunnen we niet doen" als haar lover haar kust, maar het gaat voor hopen vrouwen door tot "Nee! Oh nee!" brullen terwijl ze geneukt worden. Een man die je weerstand overwint is ontzettend geil, dat is menselijke biologie. Hoe sterk dat bij jou ontwikkeld is, dat verschilt. Maar het is menselijk, en nu is daar wettelijk geen ruimte meer voor.
En wat je normen zijn als je met een kop koffie de krant zit te lezen over nieuwe sekswetten, dat is ook heel wat anders dan wat je normen zijn en wòrden terwijl je versierd wordt. Terwijl je verlèìd wordt. Want het hele ding aan verleiden is dat je eerst iets niet wil, tot iemand anders je lekker maakt zodat je het wèl gaat willen. En verleiden is ingewikkeld, en werkt niet door een aantrekkelijk voorstel te doen, maar door iemands wil te manipuleren. Want zo werkt seks. Dat is biologie.
De nieuwe sekswet maakt dus heel, héél veel normaal menselijk seksueel gedrag strafbaar. En het maakt het voor mannen strafbaar om risiko's te nemen, te experimenteren, te verleiden, af te tasten, te proberen, en een beetje te douwen. Iets waar onze samenleving nu al echt enorm mee tekortkomt, en daar hebben zowel de mannen als de vrouwen last van. Door het beetje waar we mee rond moeten komen nou óók al strafbaar te maken, wordt het alleen lastiger.
Mannelijkheid wordt al tientallen jaren steeds meer verguisd, en we zijn nu op het punt dat de mannelijke rol in seks, de doordouwer en de aandrijver zijn, illegáál wordt gemaakt. Inplaatsvan dat je iets overkomt zonder dat jouw wil er belangrijk bij hoeft te zijn, wat heel veel vrouwen zálig vinden, of dat je wil door hem opgewekt wordt, moet jij nu ook spontane seksdrift gaan hebben. Maar daar moet ècht een eigen stukje over komen, want dat is nogal diepgravend.
In de toelichting staat ook dat "onverhoeds" handelen betekent dat je fout zit, want dan geef je de kans niet tot wilsuiting. Dus een vent die spontaan zijn vrouw grijpt is meteen een aanrander. En als je te snel gaat met je avances bij een ander, ben je die ook aan het aanranden of verkrachten, want je overrompelt die persoon voordat die eerst je uitgenodigd heeft om je handen onder haar bloes te steken. Er zit een steekje los bij onze wetgevers.
Maar goed, je moet dus heel goed oppassen dat je niet seksuele handelingen met iemand gaat verrichten die daar geen wilsuiting over heeft gedaan die jou ondubbelzinnig, zonder voorafgaande tegenspraak, niet-kontekstgevoelig en bewijsbaar ruim baan geven. Dus dan weet je wanneer je vrijloopt, gewoon geen seksuele handelingen verrichten als dat niet onder de pannen is. Maar dan ga je er wel vanuit dat je weet wat de wet als "seksuele handelingen" ziet.
De toelichting van de wet gaat er op verschillende plekken opin wat "seksuele handelingen" zijn. Bijvoorbeeld door "seksuele handelingen" te definiëren als "handelingen van seksuele aard." Waarmee je dus niets duidelijker maakt. Ook krijgen we wat voorbeelden, zoals het penetreren van de geslachtsdelen met de eigen geslachtsdelen of met betrokkenheid van een dier (dat zijn wèl seksuele handelingen) of het uitvoeren van noodzakelijke medische handelingen (dat zijn níét seksuele handelingen). Wat ertussen ligt, en vooral waar de grèns ligt, daar blijft de uitleg bij weg.
Wegblijven bij die grenzen en bij duidelijkheid is trouwens niet per ongeluk. De wetgever wìl helemaal niet vastleggen wanneer je vrijloopt en wanneer niet: "Het bestanddeel laat ruimte aan het openbaar ministerie en de rechter om in een concrete zaak te beoordelen of sprake is van handelingen van seksuele aard en daarbij ook rekening te houden met de context waarbinnen de handelingen plaatsvinden." Dus er moet ruimte blijven om te schuiven, rommelen en sjoemelen zoals het de rechter en het OM uitkomt, en fuck de burger die verantwoordelijk wordt gehouden om te weten wanneer hij strafbaar handelt.
Dat geldt trouwens netzogoed voor wat tegenwoordig "dwang" is. Dwang is tegenwoordig niet meer nodig om iets verkrachting of aanranding te laten zijn, maar het is wel een heftige strafverzwarende feitelijkheid. Maar wanneer iets dwang is, ligt niet meer zo voor de hand als vroeger. En ook daarover blijft de toelichting vaag. Wel dat iemand een pistool op haar gezicht zetten wèl dwang is, en seks met harentrekken natúúrlijk ook. Maar hier wordt nergens over duidelijk gemaakt wat nou echt nooit dwang zal zijn.
Vanuit de teksten kan je wel dingen bijelkaarzoeken die de wetgever als dwang wil beschouwen. Overwicht hebben, en dat dus beschouwd vanuit hiërarchische types als ambtenaren, is gelijk dwang. Alles waarbij een vrouw het moeilijk vindt om bij een man weg te komen is ook meteen dwang, van samen in de stoeltjeslift zitten tot de vent die in de deuropening blijft staan. Zolang het maar kan worden verkocht als iets wat onontkoombaar is, en de lat ligt weereens laag.
We zullen het moeten doen met wat voorbeeldjes. De rijleraar die zijn hand op de dij van zijn leerling legt, is schuldig aan opzetaanranding, want hij is juridisch in een hiërarchische machtspositie, en een dijbeen door de broek heen aanraken is een seksuele handeling. De jongen die op kroegentocht een meisje op schoot trekt is een opzetaanrander. De surfleraar waar je een vakantieliefde mee hebt is een gekwalificeerde opzetverkrachter. De administrateur die door zijn secretaresse in bed is gelokt is een gekwalificeerde opzetverkrachter, zo'n beetje het ergste soort in de wet. Want de hogere in de hiërarchie hoeft niet degene te zijn die initiëert, om de dader te zijn van zijn opzetverkrachting.
De wet wordt namelijk behoorlijk hysterisch als het gaat om machtsverhoudingen. In de oude ontuchtwet was het strafbaar als je seks had met iemand over wie je macht of autoriteit had, als je die autoriteit gebruikte om seks mee te krijgen. Zegmaar #metoo. Casting agents die door actrices met seks om te kopen waren om rollen te geven, leraren die leerlingen vingerden, coaches die atleten doorragden, dat was ontucht.
Ontucht is tegenwoordig ondergebracht in gekwalificeerde opzetaanranding en -verkrachting. En véél breder gemaakt. Het gaat niet meer om mensen die hun positie gebruiken om seks af te dwingen of tot seks te brengen, maar gewoon àlle seks binnen àlle hiërarchische verhoudingen. De toelichting beweert dat je in buitengewone gevallen misschien wel kan bewijzen dat je hiërarchische positie geen rol kàn hebben gespeeld, en je dus vrijloopt van gekwalificeerde aanranding of verkrachting, maar de Raad van State ziet dat niet gebeuren. Het is alsof de HR-kutjes waar ik tussen zat toen ik zelf HR-kutje was, hebben meegeschreven aan de wet.
We gaan ook van het padje af als het gaat om "een roes, sluimering of veranderd bewustzijn." Je neukertje beklimmen terwijl ze slaapt is opeens verkrachting geworden, onder hypnose of medicijnen ben je ook opeens een aanrandingsslachtoffer, en als je gedronken of geblowd hebt, is je consent ook opeens geen flikker meer waard. Ook als de andere partner óók gezopen heeft trouwens, want dàt maakt weer niets uit. Als je weet hoeveel mensen alcohol gebruiken om uberhaupt naar seks toe te komen, is dit natuurlijk helemaal een gotspe. Dan hebben veel mensen nooit seks die geen verkrachting is.
En weet je nog die lekkere beurt toen je helemaal soezerig wakker werd naast je one night stand? Nou, toen ben je dus verkracht, gekwalificeerd opzetverkracht nogwel. Want soezerig zijn is een veranderde staat van bewustzijn, en dan gaat hij dus nat. Dit is niet een conclusie die ik trek uit wat ze schrijven overigens, dat staat er gewoon zo in. Sluimering of de gemoedstoestand net voor of na het slapen betekenen dat je consent niet uitmaakt.
Maar goed, in elk geval weet je zeker dat je goedzit als je maar bij elke handeling eerst vraagt of je haar linkertepel mag draaien, of je je tong in haar oor mag steken, of je onhandig over haar vulva mag gaan wrijven alsof je er een vlek af wil schrobben, of indringend met je lul tegen haar perineum aan wil gaan wroeten. Toch? Nee, natuurlijk weer eens niet.
De overheid weet namelijk zoals altijd beter wat jij wil dan jij zelf, en beslist voor jou in sommige situaties dat er geen sprake van vrijwilligheid kàn zijn, en zij dus mogen doen alsof jij onvrijwillig bezigwas met waar je mee bezigwas, wàt je je partner ook verteld hebt, en dat hij dùs had moeten weten dat bij jou de wil ontbrak, en dat hij dùs een opzetaanrander of opzetverkrachter is, al of niet gekwalificeerd.
Natuurlijk wordt er niet duidelijk aangegeven wanneer de overheid wel of niet jouw wil opzijschuift om hun eigen overtuiging ervoor in de plaats te zetten, maar we hebben wel weer wat voorbeeldjes. Bijvoorbeeld groepsseks. Als jij instemt met groepsseks, is dat volgens de wetgever een schoolvoorbeeld van instemming die niet betekenisvol is, omdat hij is gegeven in een situatie waarin geen sprake van vrijwilligheid kan zijn, want groepsseks is impliciet reuze ongelijk en dus onvrijwillig, want jij bent in de minderheid tussen al die seksbeluste mensen om je heen. Hetzelfde geldt voor seks in kelderboxen, en daar leggen ze helemaal nieteens bij uit waarom dat zo is.
Een andere voorwaarde die in de publiciteit en wetsuitleg wordt aangehaald als iets wat aantoont dat er geen vrijwilligheid is, is als er een beloning aan de seks vastzit. Dat wordt in de publiciteit meer tussen neus en lippen, maar wel konsekwent, gezegd, maar in de wetsuitleg wordt er meer nadruk op gelegd. Als je een vent zegt dat je hem zal pijpen als hij laat op het festival blijft om je een lift naar huis te geven, is hij meteen een opzetverkrachter.
Voordat ik nou op elke slak zout ga leggen gaan we maar weer door. Er volgen een zootje wetsartikelen over seks met minderjarigen, en wanneer die door de overheid als verkracht of aangerand worden beoordeeld te zijn. Vooral de term "schadelijk te achten" inplaatsvan "schadelijk" is hier een term die opvalt. Want ook hier wordt wat er vroeger was weer flink vervaagd en verruimd.
Ik ben niet de beste om hierover te schrijven. Ik vind dat de kids te kort worden gehouden, maar ik wil ook graag volwassenen met hun tengels van de pubers af houden. Collegaatjes die vroegrijp waren hebben daar alleen hele andere ervaringen en ideeën bij. Vooral de manier waarop seks tegen tegenprestaties, zelfs de meest lichte vormen van prostitutie-achtig gedrag, worden behandeld, zijn een doorn in hun oog.
Ik zie ookwel dat er weer wordt gedaan alsof seks voor geld als vanzelfsprekend wordt behandeld als gevaarlijk en schadelijk, en dat jonge meiden daartegen "beschermd" moeten worden door ze de onderduik in te dwingen, door ze kwetsbaar te maken voor kwaadwillenden, en door ze direkt en indirekt af te straffen. Maarja, dat deden de wetten hiervoor ook al. Het wordt alleen wat explicieter en schaamtelozer opgeschreven in de begeleidende teksten.
Bij de wetsveranderingen over jongeren en seks gaat het vooral om dingen als gedragingen die vroeger een "brengen tot" inhielden nu in de uitleg worden verzwakt naar "toelaten," hoe je al strafbaar bent als je volgens de normen van de rechter niet hard genoeg geprobeerd hebt om je seksuele gedrag buiten zicht van glurende jeugd te houden, en hoe de ontwikkeling van de jongere wèl meetelt om méér strafbaarheid mee te maken, maar nooit om de strafbaarheid mìnder te maken.
De wet maakt een hoop seksuele dingen van jongeren strafbaar, en natuurlijk gaat de strafmaat ook fórs omhoog, en ookal wordt er ruimhartig gepraat over hoe experimenteergedrag onder jongeren wordt toegestaan, is het erg mager wat de wet ook echt straffeloos laat voor tieners die totaal normaal gedrag vertonen. Er wordt ontzettend moeilijk gedaan over pubers die tegen elkaar geilen via telefoon of internet, en er is alleen een schoorvoetende straffeloosstelling voor dates proberen te maken met andere pubers. Er is heel veel wat niet strafbaar zou moeten zijn, dat strafbaar wordt.
Een voorbeeld wat een jong gestarte collega aanhaalt is als minderjarige Cheyenne wegloopt bij haar ouders, en onderduikt in de kamer van haar even oude vriendje, en hem koest houdt met wat seksuele kunstjes. Hij heeft dan gekwalificeerde opzetverkrachting van een minderjarige gepleegd. Een delikt wat onder geobjektiveerde strafbaarstellingen is gesteld om te zorgen dat je de kontekst er vooràl niet bij mag beschouwen.
We zien ook de lokpuber weer terug. Ik schreef ooit al over de zielige types in een schuurtje die proberen mensen aan het ageplayen te krijgen om te doen alsof ze dan betrapt zijn op een misdaad, nu is daar een misdaad bij geklust. Er wordt wel door juridische instanties over gefronst dat je hier erg moet oppassen dat je niet opbotst tegen het verbod op uitlokking door de overheid, maar daar wordt door de wetgever heel luchtig over gedaan. Het wordt immers onder toezicht van ambtenaren gedaan, en die doen nooit iets wat niet mag, dus dit gaat nooit mis. De Raad van State schrijft:
Voorts wordt nog opgemerkt dat het gebruik van lokprofielen voor het verlenen van assistentie aan de opsporing door niet-overheidsinstanties of burgers niet strookt met het uitgangspunt van een integere en behoorlijke strafrechtsplegingMaar dat schrok de wetgever niet af. Het staat gewoon in de wet.
Bij sommige van de wetten over minderjarigen wordt een uitzondering gemaakt voor gedrag tussen leeftijdsgenoten in een gelijkwaardige situatie. Nou kan je je afvragen of de rechter wel een realistisch beeld wìl hebben van wanneer iets wel of niet gelijkwaardig is, maar het is er tenminste. Soms. Want bijvoorbeeld was er gevraagd door de Raad van State om een uitzondering in de wet te maken om sexting tussen tieners uit te sluiten van strafbaarheid. Maar dat gaat niet door natuurlijk.
Het OM vond zo'n strafuitsluiting maar niets. En waar ze meestal een doemscenario tevoorschijn halen om aan te tonen dat iets strafbaar moet zijn, deden ze nu alleen reuze luchtig. Ze vonden dat die straffeloosheid al genoeg werd gewaarborgd door "prudent vervolgingsbeleid" door het OM zelf. Iedereen die het vervolgingsbeleid van het OM over zedenwetgeving heeft gezien zou zijn koffie dan meteen over tafel sproeien. Maar het OM krijgt zijn strafbaarheid, gewoon omdat ze het willen. Waar heb je nog wetten voor dan?
Dus als vijftienjarige Roxanne een tietplaatje naar zestienjarige Levi appt, is hij niet alleenmaar in het bezit van kinderporno, maar hij is ooknog een groomer. Maar het OM gaat hem niet vervolgen hoor, daar zijn ze veel te prudent voor. De vraag is natuurlijk als ze even prudent blijven als het gaat om Sterre die een tietplaatje naar Mohammed stuurt. Want er zijn bepaalde patronen heel erg duidelijk in de daders waar het OM zich vooral op richt, en dat zijn niet de brallende corpsballen die bier in de décolleté's van meisjes gieten "voor twee harde puntjes."
Tenslotte stip ik nog het artikel aan over straatintimidatie. Die is relatief nieuw, en komt uit het Verdrag van Istanboel. De strafmaat is opvallend hoger dan andere vormen van openbaar lastigvallen, en dat wordt door de wetgever uitgelegd als dat de maatschappij seksueel lastigvallen erger vindt dan andere manieren van lastigvallen. Dat hameren op de ergheid van seks gaat hier ook gewoon door.
Straatintimidatie is het seksueel lastigvallen van iemand in de openbare ruimte op een manier die vreesaanjagend, onterend, vernederend of kwetsend te achten is. Dus weer dat "te achten" waardoor het vager en makkelijker in te vullen wordt, en waardoor de deelnemers er niets over te zeggen hebben. Dus ook als jij het leuk vindt om nagefloten te worden, ben je het slachtoffer van een overtreding en wordt er vervolgd.
De wet zou eerder straatintimidatie tot een misdrijf maken, maar het is een overtreding geworden. Niet omdat we het bij nader inzien toch niet zo drakonisch willen vervolgen, maar omdat overtredingen kunnen worden bestraft op proces verbaal van een BOA, en je er geen politie of bewijs bij nodighebt. Beschuldigen door een BOA is eigenlijk gewoon genoeg om meteen te straffen. Het is dus een stuk minder werk dan iemand voor schuldaanranding te proberen te veroordelen. Het is maar een overtreding, wat zeuren we eigenlijk.
Er zullen weinig mensen zijn die er echt tégen zijn dat er kan worden opgetreden tegen mensen die seksuele etterbakken op straat zijn, en zich op gaan lopen dringen aan voorbijgangers. Nou is het wel meteen de vraag of die seksuele straatintimidatie niet al meteen onder schuldaanranding gaat vallen met hoe breed dat wetsartikel is, maar dat laat ik voor nu maar even. Mensen op straat lastigvallen is al strafbaar, om dat in het geval van seks opeens vager en makkelijker te vervolgen te maken is onnodig.
Er worden in de publiciteit wat voorbeelden gegeven van waar je de grens overgaat. Bijvoorbeeld nafluiten. Of sissen. Of iemand op straat zomaar bij de tieten grijpen. Of zeggen dat een vrouw een goede presentatie heeft gegeven, en er een leuk rokje bij droeg. Of op straat tegen een vreemde zeggen dat haar broek haar goed staat. Dat soort intimidatie moet natuurlijk fors afgestraft worden.
Het is weer een heel vaag artikel. En de toelichting maakt het niet minder vaag. De toelichting legt wèl uit dat er vanalles aan die vage subjektieve eigenschappen van het artikel "geobjektiveerd" zijn, dus niet hoeven te worden bewezen of hoeven te worden aangetoond misdadig te zijn. De rechter en het OM mogen dat gewoon aannemen. En de normen die ze daarvoor hanteren zijn de normen die zij als norm wìllen.
We weten het allemaal, het is één ding wat er in de wet staat, het is heel wat anders wat er uiteindelijk gebeurt. Dat klopt, en helaas denken veel mensen dat er wel wat zinnigers zal gebeuren dan de wereldvreemde wet. Dan kennen ze de politie, het OM en de rechters nog niet helaas. En de eerste veroordeling onder de nieuwe sekswet is er al, en zet ook behoorlijk de toon. Het kwam breed in de pers, zodat het plebs weet wat ze te wachten staat.
Er is een vent veroordeeld voor het seksueel lastigvallen van een vrouw, onder de nieuwe wet tegen straatintimidatie. Met veel tamtam is dat gepubliceerd, alsof het een enorme overwinning van de gerechtigheid is. De pers, braaf gezagstrouw kritiekloos doorgeefluik dat ze zijn, schrijven het zoals het OM het getrompetterd wil hebben. Maar gelukkig is de rechtbank trots genoeg om de uitspraak te publiceren, en daar kan je een hoop aan zien.
In het kort gaat het erom dat er BOA's in burger, die uitdrukkelijk op jacht waren om mensen voor straatintimidatie te veroordelen, een man hebben gezien die een vrouw benaderde. Hij heeft twee hele meters achter haar aangelopen, en haar over de kleren bij de heupen al of niet aangeraakt. Daarna maakte de vrouw een afwijzende beweging, en de man haakte af terwijl de vrouw verder liep.
Het hele verhaal komt uit de processen verbaal van de BOA's. De vrouw is namelijk niet bekend, ze heeft geen aangifte gedaan, niemand weet wie ze was. Of of ze bestaat, dat hebben we ook alleen maar van de BOA's. Dat doet er ook niet toe, want er is genoeg geobjektiveerd dat het niet nodig is dat er iets te klagen is door het slachtoffer, dat vult het OM wel voor haar in. Dat de ene BOA wèl verklaart dat er is aangeraakt en de andere níét, drukt de veroordeel-pret ook niet.
De rechter legt in het vonnis uit dat het inzetten van BOA's in burger een goed idee is, want als je een BOA in uniform neerzet gebeurt die hele straatintimidatie niet, en valt er ook niets te handhaven. Echt dàt. Veel duidelijker kunnen ze het niet maken dat het er helemaal niet om gaat om straatintimidatie tégen te gaan, maar om het kunnen stràffen van mensen die de overheid niet bevalt.
Natuurlijk wordt er veroordeeld. Als er een vlaggenschip-zaak binnenkomt bij de rechter is die altijd makkelijk met veroordelen. De rechter ziet ook wel dat het hier gaat om een rare zaak, maar lult wat hij aan kroms ziet recht in het vonnis. Hij struikelt duidelijk over dat de twee BOA's als een soort lokpoppetjes op het randje van "instignatie" balanceren, en je je af kan vragen of ze het strafbare gedrag niet uit zitten te lokken. Gelukkig kan hij concluderen dat het allemaal snor zit, en hij lekker kan straffen.
Dit is een voorbeeldje. Een voorbeeldje van een wet met weinig impact als je hem vergelijkt met de wetten over aanranding en verkrachting. Hele rekbare wetten, waar door "juridisch pionieren" aan wordt gesjord door het OM tot het geduld van de rechter op is, waarna ze weer kunnen gaan klagen in de pers dat de rechter en de wet veel te streng zijn, zodat de wetgever weer wat meer bevoegdheden hun kant opschuift. Maar we hebben gezien dat dat een proces van jaren is.
Intussen moet je zorgen dat jij zelf niet meegesleept wordt in zo'n demonstratieprojekt van het OM. Intussen moet jij zorgen dat jij niet denkt dat je wel vrij zal lopen omdat je seksuele gedrag normaal en biologisch vanzelfsprekend is. De wetgever vindt dat onwetendheid over de wet geen exkuus is, ook als ze zelf duidelijk in hun eindeloze verhandelingen over de nieuwe wet schrijven dat het allemaal tijdens strafrechtzaken moet uitkristalliseren.
De nieuwe wet is gevaarlijk omdat hij wraakaangiftes veel makkelijker maakt. Als een vrouw een man zwart wil maken, bijvoorbeeld tijdens echtscheidingen, is het nu al schering en inslag om de man te beschuldigen van seksuele misdaden, en dat wordt alleenmaar makkelijker. Vooral omdat je twintig jaar terug in de tijd mag. Wraakporno is makkelijker en makkelijker geworden om mensen voor veroordeeld te krijgen, ook als je je twijfels zou moeten hebben hoeveel wraak er aan die porno vastzit, maar misbruik van het recht via wraakaangiftes worden alleen makkelijker gemaakt.
Maar wat veel belangrijker is, schrìk nou een beetje van wat er is gebeurd. Laat het meespelen in je achterhoofd als je met mensen praat over politiek. Zie dat dit nou komt van crimefighters spannend vinden, en ga niet met ze mee. Als het gesprek erover gaat, laat dan zien dat jij weet dat het niet klopt, en dat we bezigzijn om de menselijke natuur illegaal te maken.
Want voor de meeste lezers zal het wel loslopen. Als je blogs leest, ben je niet het type waar veel op gejaagd wordt. Je weet je weg wel met woorden als je die lange lappen van mij leest. En je hebt je seksuele ontwikkeling al wel gehad. Maar hoe moet het voor de pubers van de toekomst, als die seksueel gaan dollen, als die op hun basis-impulsen ingaan, en als die gaan ontdekken hoe het is? Die zijn heel snel strafbaar. En dat gaat mis.
Mijn standpunt is echt niet zo extreem, ik snap best dat er een wet tegen verkrachting moet zijn. Je moet iets tegen aanranding kunnen doen. Maar dat moet wel binnen de perken blijven. Het moet logisch en voorspelbaar zijn wanneer je over een grens gaat. Met seks is dat moeilijk, dat snap ik ook wel. Maar om danmaar zó veel strafbaar te maken, en de grenzen zó ver op te rekken, dat werkt niet als je wil dat normaal, gezond, mènselijk seksueel gedrag vrijloopt.
Lieve lezers, ik heb al veel te veel tekst op zitten tikken, en ik zou nog màkkelijk nòg zo'n lap over deze wet kunnen bijtikken, maar ik denk dat jullie wel genoeg van mijn gezeik hebben aangehoord om te weten dat het mis zit met de zedenwetgeving. En wie daar nog twijfels bij heeft gaat daar met meer tekst van mij niet vanafkomen, die kan ik alleenmaar aanraden om zelf die teksten, toelichtingen en adviezen door te lezen, dan kom je wel bij dezelfde konklusies uit. Ik wens je er veel succes mee.
Abonneren op:
Posts (Atom)