Antwoord op: De klant krijgt toegang tot je lijf

Je hoort het onderwerp van vandaag op veel manieren. Natuurlijk van verbiedertjes, die graag een toneeltje willen laten zien van de hoer die na de betaling hulpeloos in de handen van de klanten valt, die àlle perversies met haar uit mag voeren zonderdat ze er nog wat over te zeggen heeft, maar ook als huiverige vraag van mensen die het maar wat spannend vinden, hoe je er nou mee omgaat dat je na de betaling eigenlijk nergens meer nee op kan zeggen. En alles ertussenin.

Het idee daarachter is dat je niet bezigbent een dienst te leveren, maar dat je betaald wordt om geen nee meer te zeggen. Dat is geen rare gedachte als je seks bekijkt als een man die iets met een vrouw doet, maar dat is danook een heel onwetende manier om naar seks te kijken. Seks komt van twee kanten, of meer als je het met meer mensen doet, anders konden klanten ook makkelijk hun verzetje halen bij een opblaaspop.

Zoals bij de meeste antwoordstukjes, het is dus onzin.

De klant is koning, de klant is leidend, zoals in elke branche is dat het uitgangspunt. En zoals in elke branche ga je failliet als je echt zo werkt. Ja, de klant moet zich goed bediend voelen, en hij moet krijgen wat hij zoekt, maar alleen voorzover jij dat nog een goed idee vindt. De klant weet minder van je diensten dan jij, jij weet meer van de behoeftes van de klant dan hij, dus je kan hem beter niet teveel laten beslissen.

Je bent bezig om een ervaring aan de klant te leveren. Een ervaring die gedeeltelijk echt is, en voor een belangrijk deel illusie. Niet alleen omdat een illusie veel makkelijker te leveren is zoals de klant het wil, maar ook omdat de klant vaak beter bediend is met een illusie dan met een poging om hem het echte werk te geven. Dat kan hij vaak namelijk gewoon niet aan. Hij is ook geen getrainde seksuele akrobaat. De illusie is genoeg voor hem, hij ziet het verschil toch niet.

Een klant gewoon toegang tot je lijf aanbieden is hem gewoon tekortdoen. Hij boekt je voor een ervaring die je voor hem maakt, waar je hem in meesleept, en waarin je hem de illúsie geeft dat hij degene is die het allemaal doet. Als je enkel een beetje gaat staan wachten tot hij wat wil en dan alleen meegeeft met wat hij doet, is het geen leuke date voor hem. Er zijn heel weinig mannen die hem dan nog omhoog houden.

Je koopt dus geen toegang tot iemands lijf. Dat idee is eigenlijk heel raar als je probeert te bedenken hoe dat zou moeten werken. Zou je dan verwachten dat iemand opeens geen recht meer heeft op "nee" als je betaald hebt? En als ze de betaling teruggeeft, wat gebeurt er dan? En wie is er zo gek om haar hele hebben en houwen toe te vertrouwen aan iemand die ze nieteens kent?

Het wordt allemaal wat duidelijker als je kijkt naar waar het vandaankomt. Zoals heel vaak hebben we het hier ook weer over iets wat aansluit bij het denkbeeld dat mensen hebben, over hun ideeën over seks en hoe sekswerk daarin moet passen. Dat is voor veel mensen toch, hoe onlogisch ook, verbonden met ideeën over kwetsbaarheid en onderdanigheid. Ik denk dat er bij héél veel mensen al een lichtje opgaat bij het zinnetje "Je mag àlles met me doen!"

We hebben weer te maken met de slavinnetjesfantasie. De hoer is een seksslavin volgens de denkbeelden die de meeste mensen over ons hebben, en inplaatsvan hun denkbeeld controleren door te kijken of de elementen van sekswerk daar wel in passen, passen ze de elementen van sekswerk in hun denkbeeld in. Dus daar komen malle kronkels vandaan over dat je niets meer te zeggen hebt over wat er met je lijf gebeurt als je maar betaald bent.

Over andere beroepen denken mensen niet zo. Als je een loodgieter gehuurd hebt, is die niet opeens je slaaf en kan je hem niet dwingen om met zijn blote handen je WC te ontstoppen. Mensen snappen dan prima dat hij voor je aan het werk gaat, maar hij zelf bepaalt hoe hij het doet en wat hij doet. En dat je als je hem gaat proberen te dwingen tot iets wat hij niet wil, hij wegloopt. Of dat je een klap kan verwachten.

Mensen vinden het geil overgeleverd te zijn aan een ander. Of dat een ander zich aan ze overlevert, ookal is dat meer stressig als het echt gebeurt. En mensen denken dat omdat sekswerk over seks gaat, ze dus alles in hun seksuele wereldje kunnen inpassen. Maar dat wereldje is voor de meeste mensen heel klein, en dan komt zoiets ingewikkelds als sekswerk eruit te zien als een zootje rare sekscapriolen. En helaas voelt alles wat daar niet inpast raar, vreemd, eng en ongeloofwaardig.

Wat de klant koopt is een dienst. Wat hij krijgt is een performance, gedeeltelijk een illusie. Wat we doen is werk. We kunnen netzoals iedereen op elk moment zeggen dat we dingen niet willen, of gewoon helemaal willen nokken. We zijn de hele tijd de situatie de baas. Dat is niet alleen niet tégen de wil van de klant in, het is juist waar hij eigenlijk behoefte aan heeft. We zijn geen poppen. We zijn professionals. Of zoals W het zegt, professionelles.