Tachtig man in één week over een zestienjarig meisje

Jullie verwachtten natuurlijk een stukje over de laatste aflevering van Jojanneke in de prostitutie. Die heb ik ook gekeken, en daar komt nog wel een stukje over, maar ik heb gisteren óók naar Jinek gekeken. Dat ging over de rare zedenzaak uit Valkenburg, en opeens viel er bij mij een kwartje, en zag ik hoe belangrijk dat was, en dat ik heel dom de mails die ik kreeg over die zaak niet had moeten negeren. Dit had ik véél eerder aan moeten pakken.

Het is belangrijk om Jojanneke te recenseren, want dat programma wordt veel bekeken, en het is heel schadelijk als mensen die onzin geloven. Maar het is maar een televisieprogramma. Dit nieuws gaat over iets veel ernstigers, namelijk dat het landelijk parket, de politie, eigenlijk gewoon weer het hele justitie-apparaat, weer verder gaat dan ze eerst deden, en weer veel verder dan ze eigenlijk mogen.

Er is de laatste tijd wel meer nieuws geweest, maar één zaak springt er zo uit, dat ik wel moet antwoorden. Het begon met dit artikel in het AD, waar we lezen over een zestienjarig meisje wat vijftìg mannen zou hebben afgewerkt in een week. Daar zijn nog meer artikelen over in kranten verschenen, waar het verhaal alleenmaar gekker wordt. Omdat de journalisten niet kritisch willen zijn, moet ik dus maar hun werk voor ze doen.

De taal van de artikelen is opruiend. Er wordt spierballentaal gebruikt, en waarschijnlijk nemen ze die meteen over van de politiemensen die de interviews leveren. De pers vindt het prachtig, sappig nieuws levert veel lezers op. Misschien dat ze daarom niet willen prikken in het sappige verhaal. Want ze zullen met al die jaren ervaring met de heisa over prostitutie ook wel hebben geleerd dat het verhaal dan meestal leegloopt, en er geen sappigheid overblijft.

Wat er aan duidelijke feiten is, is dat er een meisje op acht oktober wegliep, of "verdween," en dat die op veertien oktober 2014 door een politieinval werd gevonden in een hotel in Valkenburg, waar haar "loverboy" op het toilet zat, en dat ze condooms met sperma van de klanten, en veel telefoonnummers in zijn telefoon hebben gevonden. Ze zou prostitutie-advertenties hebben, dus die zal daar wel gewerkt hebben, is de indruk.

Ze zijn dom geweest. Waarschijnlijk omdat ze geen kwaad in de zin hadden, en dus dachten dat ze geen doelwit zouden zijn van zo'n politieaanval, en dat als er problemen zouden komen, ze wel konden uitleggen dat er geen sprake van een misdaad was. Zo is dat niet, en dat wisten ze niet omdat ze te naïef waren. Een echte crimineel had het de politie niet zo makkelijk gemaakt. Dit was een paartje amateurs die het te simpel zagen.

De politie vult dat meteen in als een loverboysituatie. Dat is helemaal nergens uit gebleken, maar dat is tegenwoordig helaas heel normaal. Er werden vijftig telefoonnummers op de telefoon van de man gevonden, en de politie wil al de mensen die bij die nummers horen thuis gaan opzoeken om ze te schandpalen. Nou denk je vast, komkom, Zondares, je hebt je weer een samenzweringstheorietje in je hoofd gehaald, maar dat zeggen ze zelf.

Even later is het verhaal dat er niet vijftig, maar tàchtig telefoonnummers zijn gevonden. Hoe dat komt, daar vragen de journalisten liever niet naar, dus dat kan ik ook niet weten. Zou het zijn dat ze nog een telefoon hebben gevonden? Rekenen ze nu ook de nummers mee die de man niet opnam? Zouden het gewiste nummers zijn? Of nummers van langer geleden? Ik kan alleenmaar gokken.

Het is immers wel raar dat ze eerst maanden wachten met hierover in het nieuws gaan, tot toevallig Jojanneke op TV is, en toevallig de SGP en CU wetsvoorstellen aankondigen tegen wat zij "pooiers" noemen, en dat ze dàn pas opeens die extra dertig nummers vinden. Waardoor er een extra krantenartikel "moet" worden toegevoegd over deze nieuwe ontwikkeling. Zou het zo'n goedkope truuk zijn?

De politie is totaal wereldvreemd. Dat wisten we al, en daar komt ook nog wel een verdiepingsstukje over, want de laatste tijd heb ik wat meer informatiebronnen gekregen, maar dat ze er zo rond voor uitkomen is wel weer een nieuwe stap, die aangeeft dat er wéér meer is dat de mensen pikken als er verhalen over ons verteld worden. Dingen die zelfs in de Eerste Kamer al uitgebreid zijn ontkracht, komen terug als je naar de politie luistert:

Volgens de politieman is dat niet moeilijk te ontdekken: blauwe plekken, sterke vermagering, tatoeages met de naam van de pooier. Of de vijftig mannen in Limburg hadden kunnen weten of het om een minderjarige ging? Die hadden een paspoort moeten vragen, stelt hij. ,,Als ze die niet heeft, kun je vermoeden dat die in handen is van een pooier en het niet pluis is."

Hij denkt dat we identiteitspapieren kunnen laten zien. We worden kapotgestigmatiseerd in Nederland, en het risico van geweld, stalking, en chantage is lévensgroot. Daar hebben de klanten gelukkig respect voor, maar de politie vindt het maar niets. Bovendien is het schijnzekerheid. Hoeren bezoeken die nog onder de achttien zijn is namelijk geobjectiveerd strafbaar. Je bent dus ook strafbaar als je belazerd wordt met een nep-ID, en die krijg je snel als je dit invoert.

Ik heb al eerder geschreven over die geobjectiveerde strafbaarheid. Normaal doet het er veel toe bij strafwetten of je willens en wetens je misdaad deed. Dat is zo voor bijna alles, tot moord aan toe. Je bedóéling is heel belangrijk. Alleen als het om seks gaat, zijn daar uitzonderingen op. Zogenaamd om jongeren extra te beschermen, tegen iets wat extra eng is. Maar wel telkens als het gaat over zaken waar de maatschappij het belangrijk vindt om te vinden dat het misbruik móét zijn, ookal is er geen kwaad in de zin geweest. De preutsheid moet bevredigd.

Dat de agent zegt dat het màkkelijk is om te zien dat er dwang is, door de tekens die hij noemt, is weereens een mooi voorbeeld van die tegenspraken van de politie over mensenhandel. Als het om klanten en exploitanten gaat, blazen ze hoog van de toren dat het zó duidelijk is, dat je het wel niet moet wìllen zien. Maar als ze moeten uitleggen waarom ze al die duizenden pooiers die ze zeggen dat bestaan nog niet gepakt hebben, komt het verhaal dat het bijna onzichtbaar is.

Zo gaat dat nu al jaren, en mensen blijven het accepteren. Het valt bijna niemand op, en omdat het van de politie komt, wordt het gewoon geloofd. Maar alleen in de hoererij, want als Yolanthe, met haar Wesley-tatoo, haar magere skelet en haar door haar werk gekneusde lijf in beeld komt, schreeuwt er niemand dat dit mensenhandel, moderne slavernij is. Als wij hoeren ook maar het kleinste plekje hebben, staan we alweer bij Comensha geregistreerd. En met een beetje pech begint de politie met het vervolgingscircus.

Het is best opvallend dat Lou Repetur opeens weer in het nieuws komt. Ze heeft jarenlang op een laag pitje gestaan, en werd overstemd door de mensen van de reddingsindustrie. Ze is al heel lang een soort van onderzoeker over prostitutie, en ze is niet zo'n gehaaide lobbyiste als de Wit, van Goch, van Dijke of de lange reeks andere nepdeskundigen. Ze slikt nog steeds wel het loverboyverhaaltje in één stuk door, en heeft geen diepgang in haar kennis, maar ze is niet de ergste die ze hadden kunnen kiezen. Ze is eerder star en dom dan kwaadaardig. Ze komt niet eens in maar één programma of artikel voor, dat valt me op.

Als Repetur praat over hònderden minderjarige loverboymeiden per jaar, die nog maar het topje van de ijsberg zijn, praat ze de Nationaal Rapporteur na. Die neemt elke hysterische melding van een lastige dochter aan Comensha als een zeldzaam gevalletje wat toevallig in het licht is gekomen, als voorbeeld voor een enorm probleem. Dat zijn eigenlijk vooral puberende meiden waarvan pa en ma denken dat ze wel een loverboy moet hebben, want aan hùn opvoeding ligt het niet.

Het is fijn dat Repetur toegeeft dat het gaat om morele verontwaardiging. Er wordt al zolang door zoveel huichelaars en hypocrieten gedaan alsof het eigenlijk gaat om het redden van mensen uit benarde situaties, dat de mensen het zijn gaan geloven. Als het echt ging om mensen in benarde situaties, hadden ze er niet om hoeven liegen. Dan hadden ze de wetten niet hoeven uitbreiden tot bijna alles eronder viel. Dit is gewoon moraal opleggen, en nog met gehuichel ook.

De artikelen praten niet over een meid die hoerde, maar over een meisje dat door een pooier te koop werd aangeboden om te worden misbruikt. Dat soort taal slaat natuurlijk nergens op, maar het is nodig om het beeld te maken. Het romantische plaatje van het misleide meisje en de doortrapte verleider moet weer worden gemaakt, want dat is het geloof wat Nederland over prostitutie belijdt. Twijfel je daaraan, dan ben je een onmens.

In het AD wordt ookweer gepraat over dat de klant verantwoordelijkheid moet nemen. Dat is hetzelfde soort taal als wat we van de PvdA, de SGP en de CU horen over hun klantcriminaliseringsprojekt. Het ligt ook allemaal heel dicht bijelkaar, en de politie neemt graag een voorschot op wetten die eraan zitten te komen. Daar komen ze ook telkens mee weg. Pervers genoeg levert het gebruiken van die wetten die er nog niet zijn, altijd meer steun op om die wetten te laten komen, want "ze doen het toch al, laten we het officiëel maken."

De Telegraaf sprong er ook bovenop, en kwam met bonte verhalen van Anita de Wit, die er bij dit soort dingen natuurlijk als een aasgier bovenopzit. Zij vertelt over pooiers die deurpasjes aan klanten geven om de meid te bezoeken, alsof dat ooit voorkomt. Geen klant die daarop zit te wachten, en het is gewoon niet logisch om te doen. Anita is een bekend figuur in de zieligheidsindustrie, en die hebben hier een goeie boterham aan.

Wat er in de kranten over de straffen staat verschilt nogal. Soms zeggen ze dat de klanten twaalf jaar gevangenisstraf te wachten staat, soms dat dat voor de pooier in de boeken staat. Daar klopt niets van, ookal komt het van de politie. De politie weet dus gek genoeg niet dat waar de man van wordt beschuldigd onder 273f Sr derde lid sub 2 valt, en er dus maximaal vijftien jaar gevangenisstraf op staat.

De klanten kunnen worden aangeklaagd onder 248b Sr, en kunnen dus maximaal vier jaar gevangenisstraf krijgen. De meeste mensen die voor dit soort dingen voor de eerste keer worden veroordeeld krijgen één tot drie maanden gevangenis, onvoorwaardelijk. Of ze nou wisten, of ook maar kònden weten, dat ze iets illegaals deden, of niet. Ik herhaal mezelf, ik word alleen zo boos van die geobjectiveerde toestanden speciaal voor prostitutie.

De spierballentaal van het OM krijgt de handen van de mensen op social media wel opelkaar. Mensen houden van keiharde aanpak van karikaturen. Cartoongeweld tegen cartoonfiguren, dat willen mensen zien. Het handjevol mensen dat iets meer weet wordt natuurlijk overstemd, en dit schandaaltje is op media als Twitter bovendien heel verkeerd uitgepakt, maar daar ga ik zometeen wel even apart over door.

Veel kranten en nieuwssites halen een woordvoerster van het OM aan, die dreigende taal uitslaat:

"Menig huwelijkspartner zal verrast worden door de politie aan de deur", zei de woordvoerster van het OM. "De vrouw weet waarschijnlijk van niks. Maar voor ons weegt seksuele uitbuiting zwaarder.''

Dit verhaaltje is om de klanten angst aan te jagen. Daar ga ik zometeen wel verder opin. Wat ik heel raar vond, is dat ze doet alsof het kiezen is tussen òf de klant aan de schandpaal zetten, òf niets kunnen doen tegen seksuele uitbuiting. Wou ze dan echt zeggen dat de schandpaal het enige middel is wat er nog over is om seksueel misbruik aan te pakken? Ik wou het niet geloven, maar natuurlijk bleek het inderdaad dat te zijn.

Het OM en de politie geven namelijk ruiterlijk toe dat ze expres met schandpalen bezig zijn.

"Het Openbaar Ministerie (OM) kiest er bewust voor de mannen die seks hebben gehad met het minderjarige meisje in de Valkenburgse loverboyzaak, aan de schandpaal te nagelen. Andere manieren om loverboypraktijken aan te pakken, zijn namelijk niet effectief gebleken."
"Dat de arrestaties gevolgen hebben voor huwelijk of werk van de betrokkenen, is een kwestie van ‘jammer, maar helaas’. "Seks met een minderjarige is strafbaar en ik ga ze niet helpen dat geheim te houden", zei officier van justitie David van Kuppeveld daar al over."

Er is ook meer de diepte ingegaan over deze methode. Daar kan je hier over lezen. Daar wordt verteld over dat het uitschakelen van de loverboys zelf maar geen effect heeft. Dat is heel raar als je gelooft in de doortrapte loverboy die de meisjes ronselt, maar niet als je echt wat hebt uitgezocht over hoe dat nou werkt, zo'n pooier, en dat ze niet zomaar ontstaan.

Ze proberen voorlichting en preventie. Dat blijkt ook niet te werken. Dat is heel raar als je denkt dat het komt omdat de meisjes naïef en onwetend door slimme toverpooiers worden ingepalmd, want dan zou het ze toch heel moeilijk maken. Maar als je beseft dat het initiatief bij pooierrelaties vooral bij het meisje ligt, is het nietzo vreemd dat er geen verandering inkomt. Voor elke meid die je afschrikt, breng je er twee op ideeën.

Soms proberen ze faciliteerders ook aan te pakken. Daar hamert de Nationaal Rapporteur ook al jaren op. Dat is immers ook mensenhandel. Daar willen de rechters alleen niet zo makkelijk aan als de mensen die de karikaturen mogen invullen in het loverboyverhaal. Hotelhouders, huizenverhuurders, en zelfs vergunde bordeelhouders zijn wel echte mensen voor de rechter, en dan is er opeens bewijs nodig dat ze ook echt foute dingen hebben gedaan. Dat is maar lastig.

Dus dan pakken ze de klant maar. Die kan het minst weten van wat er allemaal gebeurt, en of het wel netjes gaat, die heeft er geen hand in hoe het meisje werkt, en kan ook van haar niet vragen zich erg bloot te geven, die is sowieso gespannen en geil, dus die is niet de beste waarnemer. Maar we pakken hèm aan, want ook over hem hebben we een karikatuurplaatje heengeplakt, en hij is een vieze loser.

Ik weet dat ze dat niet zo zeggen. Ze komen met praatjes over dat de klanten er voordeel van hebben, en dat die dus verantwoordelijkheid hebben, en dat ze "moeten kunnen weten" dat er iets mis is maar dat negeren, en ga zo maar door. Daar blijft niets van over als je er even streng naar kijkt. Klanten zijn juist supervoorzichtig, en geven echt om je. Meer dan de politie, dat kan ik je zó met mijn hand op mijn hart zeggen.

In de filmpjes bij dit nieuwsbericht horen we voor het eerst ook de advocaat van de verdachte, mr. Arthur Vonken, en die heeft wel wat nuttigs te zeggen. Dat het meisje vrijwillig werkte geloof ik wel, want onvrijwillig werken is heel moeilijk waar te maken, want het blijft werk. Dat gaat onvrijwillig niet goed. Hij rekent voor dat de cijfers waar het OM mee stookt helemaal niet kùnnen, vanwege de opbrengst. Ik weet nòg wel een reden, je krijgt niet zoveel klanten in een week gepropt. Dat lukt gewoon niet.

Dat zegt trouwens ook de hotelhoudster zelf, die kan niet geloven dat ze niets zouden hebben gemerkt van zóveel bezoekers. En ik geloof haar best. Het is een idioot aantal, waar het OM graag de paniek mee zaait. En omdat de media geen kritisch bot in hun lijf hebben, wordt er ook niet één vraagtekentje bij gezet. Als de politie of het OM zeggen dat iets zo is, dan is het zo voor de Nederlandse pers. Geen wonder dat ze altijd zo neerbuigend doen over rechters die niet zomaar veroordelen.

In de filmpjes hoor ik ráre dingen. De advocaat en de officier van Justitie willen allebei praten over vanalles over de verdachte, maar ze willen opeens niet vertellen over of de jongen een bekende van de politie is. Dat is dan voor de privacy. Ookal heeft zijn voornaam, zijn leeftijd en zijn afkomst wel allemaal zonder problemen in de krant gestaan.

Het is ook raar dat de Officier van Justitie zegt dat er bij minderjarige prostitutie een plicht is voor de klant om te kunnen zeggen dat hij er àlles aan gedaan heeft om zeker te zijn dat ze niet minderjarig was. Dat is namelijk gewoon niet wáár, en het OM weet dat, want dat heeft vaker mannen vervolgd die van niets konden weten. Volgens Bouche is het om mannen niet af te schrikken om zich aan te geven, in de valse hoop dat ze dan niet worden vervolgd als ze het maar uit kunnen leggen.

Let in de filmpjes ook op wat de advocaat en de officier zeggen over de DNA-afgifte. De advocaat zegt dat het helemaal nog niet zo helder is dat je toch wel gedwongen wordt om DNA af te geven als je niet wil, en dat klopt volgens mijn juridische hulpen. De officier doet alsof je het maar beter meteen kan komen doen, omdat ze dan welwillend zullen zijn. Dat is eigenlijk gewoon misleiding.

De presentatrice laat in de filmpjes ook duidelijk zien wat er mis is in de media. Als de advocaat bezig is om uit te leggen, valt ze hem telkens verontwaardigd in de rede, en probeert het loverboyverhaal over hem heen te toeteren. Zij weet natuurlijk niets van de zaak, maar toch vindt ze dat ze de fijne details van de motivatie van het meisje al kan raden. Kan wéten, want voor haar is het een uitgemaakte zaak waar ze niets nieuws over wil horen wat dat tegenspreekt.

Natuurlijk is dat niet nieuw, dat zie je best vaak. Niet alleen hier, maar eerder ook bij Pauw, later ook bij Jinek, wat ik zo bespreek, en het is niet moeilijk om nog wel meer voorbeelden te vinden van gespreksleiders en presentators die alleen het standaard slachtofferverhaal willen laten horen in hun programma. Er wordt zo primitief en openlijk gecensureerd in de media, en niemand die ervan opkijkt.

Er wordt gesproken van een unieke combinatie van bewijzen. Ze hebben immers eindelijk eens een heterdaadje met een minderjarige, en er is nog DNA en de telefoonnummers ook. Dat is heel veel bewijs. De meeste zaken worden gedaan, en veróórdeeld, op basis van een ingefluisterde beschuldiging door het meisje en wat soundbites uit telefoongesprekken, zo verknipt als een Jojanneke-documentaire, met wat stemmingmakende roddels van "getuigen." Echt bewijs is heel zeldzaam.

Dan Jinek. Een programma waar eerder Jojanneke haar documentaireserie mocht pluggen, en door Jinek zelf nogal onkritisch werd behandeld. Nu hebben we er Warner ten Kate namens het OM, de advocaat van de verdachte, mr. Vonken, en weer Lou Repetur. Ik ga niet het hele programma behandelen, dat werd namelijk al twintig paragraafjes extra, en het is zoveel van hetzelfde.

Vonken was duidelijk flink gespannen, maar toen het gesprek over feitelijke dingen ging, kwam hij opeens helemaal los. Hij had duidelijke standpunten en goede argumenten om te laten zien dat het standaard loverboyverhaaltje waar ten Kate, Repetur en Jinek zelf mee kwamen niet paste. Hij ging er praktisch mee om. Hij wist dat het nutteloos was om te praten over of dit wel strafbaar hoorde te zijn, en ging voor het verdedigen waar er nog wat te verdedigen viel.

Hij moest ook wel. Het OM was over zijn cliënt heel breed de pers ingegaan, en een goede advocaat pleit niet alleen in de rechtzaal. Hij had de publiciteit niet gezocht, maar nu hij moest, ging hij er goed voor. Bouche vindt dat hij het mooi deed, ookal vinden we allebei wel dat het een beetje een zwaktebod was dat hij toch beleed dat hij niet zou willen dat het zijn dochter "overkwam," en dat het allemaal zo vreselijk onvoorstelbaar is.

Warner ten Kate had duidelijk weinig dossierkennis, en als hij op zijn vingers werd getikt omdat hij onware dingen vertelde, ging hij mokken. Dat hebben we in het NRC ookal gezien, als mensen laten zien dat hij ongelijk heeft, klaagt hij eigenlijk gewoon dat hij gepest wordt. Het is een hele sneue man, met een hele sneue moraal, maar wel een met heel veel macht om die moraal bij andere mensen op te dwingen. En vooral om ze te straffen als ze er niets van willen hebben.

Repetur was er om als deskundige te zeggen wat iedereen zo langzaam aan wel uit zijn hoofd kent. Het loverboypraatje. Ze liet ook zien dat haar kennis heel oppervlakkig is, ondanks jargon als "leeftijdsadequaat gedrag," bijvoorbeeld doordat ze zei dat dit soort situaties nóóit géén uitbuiting zijn. Het meisje ontkent dat ze slachtoffer is, er is heelwat aan voorafgegaan, en natuurlijk geeft ze niet toe dat ze gedwongen is, want er is zoveel schaamte.

Ik vind dat altijd raar. Iedereen knikt begrijpend als zo'n mens zegt dat het meisje niet wil verklaren dat ze werd gedwongen omdat ze zich ervoor schaamt, maar dat werkt nooit andersom. Want zou zo'n meisje dan niet uit schaamte voor het feit dat het haar eigen verantwoordelijkheid is dat ze hoer is, dáár dan over liegen? Zover kunnen mensen kennelijk niet doordenken, en als je het suggereert, ben je de boeman.

Repetur laat ook een bekende statistiekfout zien. Ze vindt het onwaarschijnlijk dat een meisje van zestien aan de slag wil in de prostitutie, en natuurlijk helemáál hoe Jinek het laat klinken, en dùs vindt ze de kans heel klein dat dìt meisje vrijwillig aan de slag is gegaan. Dat is een hele simpele fout, die snap ik zelfs! Mijn statistiekmannetje legde het me lang geleden heel mooi met een voorbeeldje uit:

Stel dat het regent in heel Nederland. Jij gaat die dag er niet op uit, maar je moet even heen en weer rennen naar je schuurtje om een zak aardappels te halen. Een paar tellen ben je buiten, niet meer. De kans voor een willekeurige regendruppel die dag om jou te raken, precies waar jij loopt, en precies tijdens die paar tellen dat je buiten bent, is minuscuul. Bijna nul, voor de gemiddelde druppel. Maar als je terugkomt met je aardappels, heb je druppels in je haar. Dat is statistisch helemaal niet onwaarschijnlijk, omdat er zo veel druppels zijn, die zo veel verschillende momenten en plekken beslaan. In een grote sample kom je van alles aan onwaarschijnlijks tegen.

Jinek zelf was duidelijk op de hand van Warner. Ze wou de advocaat zover krijgen dat hij zei dat zijn cliënt fout was, en dat is dom. Een advocaat is daar beter in dan een Jinek. Zij wou het niet hebben over hoeveel schuld die pooier er nou echt aan had, hoe fout hij echt was, of het allemaal nou echt wel bewezen was en of er niet wat fout zat aan het publieke spektakel wat het OM ervan maakte. Ze wou drama. Luister maar naar hoe ze dingen zegt, hoe ze praat over een pooier die het meisje heeft "gefaciliteerd bij het prostitueren van haar minderjarige lichaam."

Ze noemde het een seksschandaal. En zo wordt het inderdaad ervaren. Iets met seks, en iets schandaligs. Dat er een echte vervolging aanvastzit is niet het interessante stuk. Ook niet hoe de overheid hier buiten zijn boekje gaat. Het gaat over seks, en het beeld van een strak jong ding dat het met tàchtig mannen doet. Lekker griezelen over gebruikte condooms in een emmer, en een pooier op de WC.

De reacties op Jinek via internet vond ik verbijsterend. Ik ben misschien naïef, maar hoeveel haat die advocaat kreeg, vond ik belachelijk. Je zou haast denken dat hij de kijkers persoonlijk beledigd had door niet te zeggen dat zijn cliënt maar moest worden opgehangen omdat hij de Satan zelf was. Weinig mensen zagen dat hij wèl de enige was die met argumenten uit de zaak zelf kwam, inplaatsvan een vooroordeel te plaatsen.

Het is wel een soort doorwerken van hoe het recht in Nederland al werkt. Verklaringen doen er weinig toe. Hij is verdacht, en dus de dader, dus hij liegt. Met haar is wat mis, want anders liet dat vieze domme hoertje zich niet gebruiken. Het OM zijn de nette vaders en moeders, die orde op zaken komen stellen. De advocaat is iemand die smoesjes komt vertellen. Als de vakjes zijn afgevinkt voor de bewijsvoering, zijn we klaar. Een andere uitleg van datzelfde bewijs hoeven we niet eens te overwegen.

Ook andere reacties op het nieuws verbazen me. Op Hookers heb ik wel eerder gezien dat ze gewoon niet snappen hoe ze worden gezien, en hoe de wind waait. Er zijn heel wat Hookersmannen zònder kennis van het nieuws, maar mèt een duidelijke mening, die meestal inhoudt dat ze het goed vinden dat er goed wordt aangepakt tegen die viezerikken. Terwijl ze niet snappen dat het verschil met wat ze zelf doen helemaal niet zo duidelijk is.

Het laat me altijd denken aan het slachtvee dat mijn opa wegbracht, en dat dan ontspannen en vertrouwend stond te kijken terwijl de ene na de andere werd geslacht, en dan pas verbaasd en geschrokken gingen doen als ze zelf aan de beurt waren. Er zijn een paar scherpe zielen op Hookers, en die laten zich goed horen, maar het nivo van het gesprek is niet veel beter dan overal anders.

Op Twitter heb je ook mensen die reageren vanuit de sekswerkwereld, maar die hebben het zo druk met Jojanneke dat ze dit verhaal niet erg veel aandacht hebben kunnen geven. En het beetje aandacht wat ik zag, werd totaal van binnenuit afgebroken omdat een handjevol voorstanders van de ramen aangaven dat dit nou was wat je kreeg buiten het legale circuit. Ze speelden de zwartepiet af op het illegale circuit, en staken hun illegale zusters in de rug. Zo kom je nooit ergens.

Maar genoeg commentaar over het nieuws, het is nu tijd om even heel schril neer te zetten hoe het zit. Wat ook de situatie mag zijn geweest, en hoe het nou ook zit met die meid en haar vent, er is iets heel onsmakelijks aan de hand. We horen van een meid die in een gehuurd appartementje klanten ontvangt, en omdat ze zestien is, kan ze dat natuurlijk niet zelf. Daar is met het barrièremodel door overheid voor gezorgd. Dus heeft ze daar een ex voor geregeld.

We weten dat ze een geschiedenis van problemen thuis heeft, we weten dat ze vaker wegbleef en dat haar vader haar dan bij de politie als vermist opgaf, en haar vriendje te lijf ging, ookal zegt hij zelf dat ze een normale thuissituatie had. We weten haast niets over de ex die nu de verdachte is, behalve dat ze kort een relatie hebben gehad, en dat die uit was gegaan voordat ze hem benaderde.

Het meisje heeft zelf in het begin verklaard dat het helemaal haar eigen initiatief was, dat de ex er gratis bijzat om op haar te passen, en dat ze helemaal vrijwillig werkte. Na enkele máánden gesloten jeugdinrichting, met de professionele hersenspoelingen die daarbijhoren, heeft ze haar verklaring wat aangepast, met dat hij wel haar geld aannam en ze er samen over hadden gepraat, maar niet dat het niet haar beslissing was.

Ik geef het je te doen, hoor! In een gesloten inrichting zitten, en bewerkt worden door mensen die als baan hebben om je "normaal te maken" en je veel schaamte aan proberen te praten, zonderdat je braaf gaat zeggen wat ze je voorkauwen? Dan moet je een eigenwijze tante zijn. Niet iemand die zich door een jochie van éénentwintig om laat lullen over iets gestigmatiseerds als prostitutie.

Wat hier gebeurde is een strafbaar feit. Hij was erbij betrokken, zij heeft gehoerd, volgens de wet zijn de klanten en iedereen die haar helpt dan hartstikke strafbaar. Dat zou niet zo moeten zijn. De Hoge Raad vindt dat je als zestienjarige nog niet betekenisvol kan instemmen met prostitutie. Dat mag wel over wat je opleiding wordt, medische beslissingen over jezelf, en met wie en waarom je neukt. Behalve voor geld, dan. Want dan heeft de rechter er wat over te zeggen.

Als ze er geen geld voor had gevraagd, en zich gewoon had laten uitwonen zonder er iets aan over te houden, dan was het allemaal helemaal legaal geweest. Alleen omdat zij zich niet liet gebruiken, maar er werk van maakte om er wat aan te verdienen is ze opeens slachtoffer. En volgens de kromme gedachte dat je als minderjarige niet "betekenisvol kan instemmen" met sekswerk, is ze dan automatisch gedwongen, wàt ze er zelf ook van vindt, hoe of wie ze ook eigenlijk is.

De kranten geven dat niet eerlijk weer. Die komen met geile praat over dwang, nemen alle lekkere soundbites over zonde en straf maar wat graag over, en doen niet moeilijk over foute feiten die je met een paar minuutjes Google eruit zou kunnen halen. Dit is onderbuik, hier zijn we bezig met het bevredigen van gevoelens. Dit is een volksgericht, en het OM heeft de bedoeling er een volksgericht van te maken. In elk geval wat de klanten betreft.

Het OM speelt blufpoker. Ze dreigen dat betrokken mannen zich maar snel moeten melden, omdat de politie ze anders komt halen voor de neus van hun familie of op hun werk, en er geen geheim van zal maken waar het over gaat. Zo maken ze gebruik van het stigma wat ze zelf al jaren opstoken. Als ze ècht zo goed zouden weten wie het waren, was dat helemaal niet nodig. Dan konden die normaal, discreet worden aangehouden.

Volgens George Rasker, plaatsvervangend hoofdofficier van justitie, is er geen sprake van dat het OM uit is op het beschadigen van verdachten. „Absoluut niet. Het OM wil wél een einde maken aan dit soort gruwelijke praktijken. De verdachten hebben momenteel de gelegenheid zich vrijwillig bij de politie te melden. Op korte termijn wordt begonnen met de arrestaties, dat kan enige tijd in beslag nemen omdat het om een grote groep mensen gaat. Wie zich meldt, heeft daar altijd voordeel bij. Je wordt weliswaar nog steeds gearresteerd, maar het staat je een stuk beter.”

Tja, als je je rechten om niet aan je eigen vervolging mee te werken opgeeft, dan kan je nog voorkomen dat we je beschadigen door de schandpaal. Ik vraag me trouwens wel af hoeveel er waar is van de voordelen van jezelf aangeven. De politie heeft niet echt een goede reputatie daarin. Ze bedriegen je tot de lijntjes van wat ze mogen, en vaak nog net wat daaroverheen. En als het om prostitutie gaat, mogen ze héél veel, en wat ze niet mogen wordt door de vingers gezien.

Die bluf hebben ze denk ik hard nodig. Er zijn twaalf condooms gevonden, waarvan er elf waarschijnlijk "contaminatie" hebben. Ik heb van mensen uit het vak gehoord dat DNA-onderzoek langzaam, duur, en helemaal niet zo betrouwbaar is als je op TV wel ziet. Het is maar de vraag of dat wat op gaat leveren. En die telefoonnummers zijn ook geen bewijs dat zo'n man iets anders heeft gedaan dan gevraagd naar de mogelijkheden.

Ik denk zelfs dat de politie helemaal niet van zoveel nummers weet bij wie ze horen. De politie is niet handig met ICT. Dat kan ook een hele goeie reden zijn om de klanten bang te maken, hopend dat ze dan zelf zich wel komen melden. En hun DNA afgeven, ookal zijn ze dat helemaal niet verplicht. Als ze maar geïntimideerd genoeg zijn, doen ze dat wel. Daar is de politie niet schuw mee.

Het is erg voor die mannen dat ze op deze manier worden geïntimideerd en misleid, voor iets wat geen misdaad zou moeten zijn. Maar het houdt niet op bij die mannen. Dit is onderdeel van een heel brede beweging om klanten te terroriseren. Er wordt steeds meer geprobeerd om ze te criminaliseren, er wordt ze steeds meer in de schoenen geschoven, en ze worden steeds meer gestigmatiseerd. En allemaal onterecht.

Klanten hoef je niet te stigmatiseren. Ze hebben al genoeg stigma te dragen. Ik ken weinig klanten die zich helemaal op hun gemak voelen met hun klantzijn. Het is niet nodig ze als criminelen te behandelen. Het is zéker niet nodig om criminelen van ze te máken. Daarmee "red" je niemand, niet één meisje. Je maakt ze alleen bang, en je zorgt dat ze zich niet zullen durven melden als ze wat mis zien gaan.

De overheidsdiensten geven schandpalen toe. Zo brutaal zijn ze geworden. Ze weten dat ze toch niet teruggefloten gaan worden. Niemand die zich uit zal durven spreken tegen dit soort populaire vormen van het volksgericht. Het OM is onaantastbaar, en wordt onvoorwaardelijk geloofd. Mensen zien politie en justitie als deskundige mensen, die in hun pogingen gerechtigheid te brengen worden gehinderd door burgerrechten en andere regeltjes.

Zelfs als ze expliciet laten zien dat ze de bevoegdheden die ze hebben gekregen voor onderzoek pogen te misbruiken als strafmaatregelen blijft men stil. Er is geen verontwaardiging, er is zelfs instemming. In een rechtstaat zouden die functionarissen wegens verregaand machtsmisbruik ontslagen, misschien zelfs vervolgd worden. Deze mensen krijgen hier alleen bejubeling om. Ze dienen het rechtvaardigheidsgevoel van de onderbuik immers.

Dit is heel fout, jongens. Dit is een overheid die wéér een stapje verder doet. Ze worden steeds brutaler, en er wordt steeds meer openlijk gestigmatiseerd. In een rechtstaat gebeurt dit niet. Bij andere beroepen doen ze dit niet. De moralisten hebben vrij spel, en gebruiken de volgzaamheid en onkritische houding van de Nederlandse mensen om dit soort dingen te kunnen doen. Denk alsjeblieft na, mensen.

EDIT: Er is een interessant artikeltje door een jurist over verschenen. Dat vond ik wel de moeite waard.

Antwoord op: Schulden afbetalen

Als je zoals ik veel met hoeren praat, en je vraagt ze eens waarom ze met het werk begonnen zijn, krijg je meestal één van twee antwoorden: "Ik ben er een beetje ingerold" of "Ik had schulden en die moest ik afbetalen." De tweede daarvan ga ik vandaag eens onderhanden nemen. Het is er namelijk één die veeltemakkelijk wordt gebruikt, en die door onderzoekers en vooral de verbiedertjes graag wordt geïnterpreteerd als een soort "moeten."

Het idee is al heel oud. In de negentiende eeuw kon je nog echt verhongeren als je niemand had om voor je te zorgen als vrouw, en kon je voor schulden naar de gevangenis. Dan had je geen keus, en moest je wel iets te werken vinden. Er was nietzoveel waar je ècht geld mee kon verdienen, behalve prostitutie. Tenminste, als het waar is wat ze toen schreven. Want ik sla ze niet echt hoger aan dan wat je nu in de boeken en kranten ziet.

Nu is het idee ietsje anders. Ze gaan er nog steeds vanuit dat als je schulden hebt dat je dan geen keus hebt, en voor het grofste geldverdienen móét gaan. Ze gaan er stilletjes voorbij dat voor veel mensen met schulden dat helemaal niet wáár is, en dat die juist in de bijstand blijven zitten terwijl de schuldhulpverlening loopt. Het heeft toch geen zin om te gaan werken, want het extra geld gaat meteen in je schulden zitten, denken die.

Je hebt ook dus best andere mogelijkheden om van schulden af te komen, of ermee te leven. Een schuld dwingt je niet tot geld verdienen, en helemáál niet tot hoererij. Geen bank die je sommeert om achter het raam te gaan staan als je je betalingen niet kan voldoen. De meeste mensen zien het niet eens als een manier die voor ze openstaat. Er is vanaf de helemaal niemand druk om te gaan hoeren.

Het is ook niet alsof hoererij een bétere manier is om van schulden af te komen. Vroeger was het makkelijk veel geld verdienen, maar de laatste jaren is het geen vetpot meer. En het wordt ook niet beter. Er zijn veel banen die beter verdienen, en voor mensen die niet gemotiveerd zijn is het lonender om achter de kassa te gaan zitten dan achter het raam. Want hoererij is wèrk.

Je ziet wel, schulden betalen is een hele vreemde om als reden te hebben te zijn gaan hoeren. En als je na gaat vragen, kom je er in bijna alle gevallen ook achter dat het gewoon niet zo zit. Zelfs als het wel het eerste was wat ze zei. Het antwoord is dus dat het een ongeloofwaardige reden is, die veel te makkelijk wordt geloofd.

Ik vroeg me wel af hoe dat dan kwam, dat het zo'n populair antwoord is. En meestal komt er dan, als je wat kritisch doorvraagt, uit dat mensen het makkelijker van je acceptéren dat je hoert voor schulden, dan als je ze de èchte reden vertelt. Want dat vinden ze meestal niet genóég om voor te gaan hoeren. Zeg dat je schulden had, en je bent van al dat onbegrip af.

Je hoeft dus minder uit te leggen. Je zit immers al in wat ze verwachten, en iemands eigen vooroordelen hoef je nooit aan ze uit te leggen. Bovendien is het een hele makkelijke leugen, die niemand raar vindt. En het klinkt alsof je iets is overkomen, waar jij nu de zware verantwoordelijkheid voor opneemt, dus het klinkt reuze goed en edel van je om het zo te hebben gedaan. In ieder geval kijken ze niet nog méér op je neer.

Langzaamaan ben ik het schuldenverhaal gaan zien als een teken dat je goed op moet letten, want je wordt door mensen met dat verhaal over wel meer belazerd. Patricia Perquin had het destijds ook als reden in haar leugenboekje gezet. Dat had al een teken aan de wand moeten zijn. Als een hoer dat tegen mij zegt, weet ik dat het tijd is om eens met een kopje koffie met haar te gaan zitten, en eens rustig door te vragen over wat er nou ècht achterzit. Want dat is meestal veel interessanter.

Jojanneke in de prostitutie, deel drie

Het lijkt erop dat ik over alle vier van de afleveringen een stukje ga moeten schrijven. Netzoals over deel één en deel twee. Jammer, want eigenlijk heb ik wel leukere dingen om te doen. Zoals mijn gewone stukjes schrijven, slapen, eten, en werken. Er zijn weer een half miljoen mensen geweest die het aan hebben gekeken, en de meeste denken dat dit een waar gebeurd verhaal is. Dat moeten we dan maar weer rechtzetten. Gelukkig is op Twitter al flink wat duidelijkgemaakt.

Ik heb vanwege wat er allemaal in dit programma wordt gebracht de volgorde van de antwoordstukjes die eraankomen maar wat veranderd. Er moeten dingen behandeld worden die binnenkort waarschijnlijk belangrijk worden in de politiek. Intussen is het wel duidelijk dat dit soort programma's nooit alleen komen, maar altijd samen met een nieuwe politieke aanval om onze rechten verder uit te vegen.

Laten we maar meteen doorgaan met het bespreken van het programma. Deel drie is een beetje een boeltje. De eerste twee hadden een duidelijk verhaal, maar nummer drie haalt zoveel begrippen en verhalen doorelkaar dat het niet meer duidelijk is waar nou over wordt gepraat. Dat is natuurlijk expres. De meeste kijkers kijken met hun onderbuik, en krijgen alleen de emotionele lading mee. Daar richt ze zich helemaal op.

We zien Celina. Die is een meid van Kim Holland geweest, maar Kim is zo discreet geweest om haar filmpjes te verwijderen toen ze beweerde dat ze gedwongen was geweest, dus je zal niet zomaar wat van haar terugvinden. Die filmpjes gaan niet makkelijk dwalen, want Kim gebruikt een strikt streaming-distribution systeem. En ze past goed op als er iets opduikt, om het weg te laten halen. Probeer maar, je vindt erg weinig. Kim is netjes.

Als je echter een internetgoeroe als de mijne hebt, kan je nogwel wat te pakken krijgen. En dat zijn filmpjes waar je haar aan de slag ziet. Daar zie je een meid die het lekker vindt om lekker vulgair gepakt te worden, en houdt van gebruikt worden. En wat de maatschappij ook zegt, daar is niets mee mis. Op de filmpjes kon je zien hoe ze reageerde, de kleine dingen, waar de grootste acteurs nog moeite mee hebben om te kunnen. Ze had het fijn.

Ze zegt nu dat ze gedwongen werd, dat ze niet anders kon, dat ze telkens met honkbalknuppels om niets het ziekenhuis in werd geslagen, werd gedrogeerd en bijna was doodgegaan, en vanaf haar achttiende gedwongen in privéhuizen werkte. Het lijkt erop dat Jojanneke thuisprostitutie en privéhuizen doorelkaarhaalt, iets wat toch raar is voor iemand die twee jaar lang onderzoek zou hebben gedaan naar prostitutie.

Celina heeft politiecontroles gehad, en daarbij konden ze haar niet helpen, want volgens haar kunnen ze niets doen als je zegt dat je niet gedwongen wordt. Ook rondreizen ziet zij als een manier om uit handen te blijven. Dat hoor je vaker van verbiedertjes, maar in het echt is het anders. Rondreizen is een signaal van mensenhandel, en de politie kan ingrijpen als ze iets vreemds vinden. Daar klopt haar verhaal van geen kant.

Het meisje is "uit de gedwongen prostitutie gegaan" volgens het programma. Ik vond dat een hele opvallende manier om te denken. Is het nou gedwongen, of kon ze kiezen te gaan? Door hoeveel er geknipt is, weet je niets van de context. Ze zegt dat ze wel weer moest gaan hoeren omdat ze geen andere manier om te overleven had. Ze moest een huis en eten. Dit is Nederland, hier hoef je daarvoor nooit te hoeren. Er is altijd urgentie, schuldhulpverlening en bijstand.

Ze komt met verhalen die we vooral uit de media kennen. Rippen, pistolen waarmee je bedreigd wordt, al die dingen die ik en mijn collega's niet of nauwelijks meemaken. Ik word door collega's voor gek verklaard omdat ik ook risicoklanten aanneem omdat ik niet wil discrimineren, en ik maak minder mee dan waar dat meisje over vertelt. In al die jaren dat ik dit werk nu al doe.

Volgens Jojanneke zit Celina in een vicieuze cirkel, en zit ze in een gevaarlijk leven, omdat de pooiers niet zomaar loslaten. Dat heeft Celina niet gezegd, en dat is ook niet hoe pooiers werken, maar Jojanneke heeft geen redenen nodig om wat te roepen, als het maar lekker stemming maakt. Celina wordt gebruikt. Ze is een meid die problemen heeft, en bij wie het allemaal uit de hand is gelopen, en ze denkt dat Jojanneke gaat helpen. En dat is niet zo.

Celina wordt gevraagd hoe ze erover denkt dat dit nog jaren op internet zal staan. Ze zegt dat ze het erg vindt, omdat mensen haar erop aankijken, uitschelden. Ik denk dat haar verhalen daar ook eigenlijk vandaankomen, dat dit een wanhoopsgreep is. Intussen heeft Kim Holland de filmpjes verwijderd, maar krijgen honderdduizenden Nederlanders haar gezicht ongeblurd van Jojanneke op hun buis. Want Jojanneke geeft er eigenlijk geen zier om. Dit is scoren.

Dit is maar één verhaal, achter de duizenden advertenties op internet, zegt Jojanneke. Dat het een heel afwijkend, ongewoon verhaal is, dat zegt ze er niet bij. Ze wil namelijk doen alsof de uitschieter die zij opgegraven heeft, de norm is van wat wij kijkers moeten gelóven over wat er achter al die advertenties zit. Ze laat maar één iemand aan het woord, en doet dan alsof dat ook een goeie weergave is. Zo oneerlijk is de show.

We krijgen een kijkje in het kantoor van het expertiseteam mensenhandel Rotterdam. De zedensmeerlap van dienst is Jean Custers, en die komt onmìddellijk met het sterkste signaal dat hij kan vinden voor misstanden: ruime werktijden hebben. Die heb ik wel vaker gehoord van de politie, dus daar heb ik al eerder een antwoord op geschreven. Kort gezegd wil ruime tijden hebben waarop je wil werken, helemaal niets zeggen over misstanden.

Samen met Jojanneke kijkt hij advertenties op Kinky af. Er komen dingen langs als iemand die anaal zonder condoom doet voor dertig Euro, of tenminste zo lijkt het, want het kan weer knipwerk zijn, squirting, dubbelpenetratie, allemaal dingen die de zedige agent laten denken dat het mis is. Want alles behalve recht op en neer vinden vrouwen immers verschrikkelijk, dus als je het aanbiedt moet je wel gedwongen zijn, toch?

Die anaal zonder condoom voor dertig Euro vind ik raar. Omdat het ver onder de prijs is, omdat het wordt gezien als een teken van dwang terwijl je op je vingers kan natellen dat een pooier zoveel mogelijk wil verdienen en dus juist hoge prijzen wil hebben, omdat het heel zeldzaam is dat een vrouw dat wil, maar óók omdat het voor mij meteen wijst op een vrouw die het niet voor het geld, maar voor het "goedkoop voelen" doet, zoals je die soms uit de SM hebt komen.

Custers blijkt een hele rare kronkel in zijn kop te hebben over wat een "normale prostituee" wil doen, en hoe ver die wil gaan. Dat een dubbelpenetratie of squirten helemaal geen raar iets is, kan er bij zo'n zedensmeerlap niet in. Die zijn meestal seksueel veel bekrompener dan je gewone buurtagent. Daarom worden ze zedensmeris. Ze kunnen er niet bij dat het aanbieden en aanprijzen van seksuele diensten kàn zonderdat je je eigenwaarde kwijtbent.

Of dat nou ook de hoofdrol speelt wanneer hij zegt over een zinnetje in een advertentie over een strakke kut en een geile mond, dat het niet iets is wat "een beetje prostituee" zou schrijven, weet ik niet zeker. Ik denk het wel, maar er zijn ook zedensmeerlappen die echt denken dat we te dom zijn om zelf een paar regeltjes te kunnen schrijven. Of het kan dat hij denkt dat we omdat we vrouwen zijn, niet om kunnen gaan met lustvolle taal en het altijd over tederheid zouden hebben. Die heb je ook. Zo gek zijn ze.

Hij vindt het ook héél verdacht als een vrouw veel aanbiedt. Nou heb je op Kinky wel gehad dat het lastig was om de mogelijkheden netjes aan te geven, en dat je per ongeluk alles aanvinkt, dat kan. Maar veel meiden zijn ook gewoon voor veel in, en willen bij een goeie klik een heleboel proberen. Dat geeft eerder aan dat ze met zichzelf op hun gemak zijn, ookal is het natuurlijk dom om onveilige dingen aan te bieden.

Even verderop in de show bracht hij me even van mijn stuk. Ik verwachtte dat, net als in de docu "sekspolitie," dat ze wel een héleboel controleren, maar eigenlijk altijd botvangen. Hij zei dat ze regelmatig, meerdere keren per jaar, dwàng vinden. Dat verraste mij niet zo, want àlles is dwang bij mensenhandel. Maar dan komt hij met dat ze minderjarigen vinden, soms wel dèrtien jaar oud!

Dat vond ik schokkend. Niet alleen omdat het schokkend is om een dertienjarige in de prostitutie te vinden, maar vooral omdat het in mijn andere bronnen helemaal niet terugkomt. Niet alleen politie-persberichten, die normaal van de hoogste daken kraaien als ze weer wat denken te hebben, maar ook in de mensenhandelrapportages, en in de vonnissen die ik krijg, zie ik dat eigenlijk niet terug.

Of is hij hier bezig om alle paniekmeldingen van ouders en internaten over loverboyproblemen bij hun ontspoorde pubers mee te tellen, en hebben we het eigenlijk helemaal niet over wat hij via de advertenties vindt? Of blaast hij incidenten op, die eens in de zoveel jaar natuurlijk onmiddellijk tegen de lamp lopen? De show geeft geen context, vraagt niet door, dus ik zal het niet weten ook. Jammer, maar ik kan het niet duidelijker maken.

Terwijl de agent zit te praten, zit Jojanneke mee te kijken. Ze vindt het spannend, en ze is opgewonden. Ik kan het zelfs zien, en ik ben een echte kluns met vrouwen. Als de smeris zegt dat het jongste slachtoffer wat hij heeft gevonden dertien jaar was, likt ze haar lippen, en draait haar rug in een S. Volgens een collegaatje die veel met vrouwen werkt, is dat "het moment voor een vinger erin."

We krijgen van Jojanneke in een voice-over te horen dat Internet dè plek is om contact te leggen met illegale hoeren, vooral in het lágere segment van de escort. De meeste advertenties zijn van meiden in het illegale circuit, volgens haar. Maar er zijn ook soorten prostitutie die wèl belasting betalen, en hun papieren op orde hebben! Wat een onzin weer. Net als de politie gooit ze meiden die niet vergunningplichtig zijn en illegale prostitutie op één hoop, en doet dan alsof illegale prostitutie geen belasting betaalt en geen goede dokumenten heeft.

Ik heb al een keer uitgebreid uitgelegd hoe het zit met legale en illegale prostitutie, en Jojanneke zit gewoon alweer helemaal fout. Ze zal het wel van die zedensmeris hebben, want de politie vindt het wel makkelijk om alles zonder vergunning te behandelen als criminelen, ookal is de wet die moet zorgen dat onafhankelijke vrouwen ook echt crimineel worden, in de Eerste Kamer teruggestuurd, en nog steeds niet van kracht.

Als volgende snij ik het bezoek aan Dutch Delight aan. Dat is het high-class escortburo waar Jojanneke op bezoek komt. We zien daar de telefoniste, en dat is het hart van zo'n buro. Het is immers niet meer dan een soort telefoniste die de klanten werft en de meisjes stuurt. Ze kijkt wat nieuwe aanmeldingen na, en Jojanneke zegt, bijna verontwaardigd, dat werken in de "high escort" niet voor iedereen is weggelegd.

Dat is weer zoiets raars! Zo'n beetje iedereen weet allang dat de term "High Class escort" is, en niet "High escort." He is een hele rare fout om te maken als je een klein beetje onderzoek hebt gedaan naar prostitutie. Lees er een middagje over, en die fout maak je niet. Maar Jojanneke maakt hem, elke keer, en zegt het niet één keer goed. Het kan haast niet dat ze echt ookmaar een dàg zelf onderzoek heeft gedaan.

We krijgen van die telefoniste te horen over de studentes die zo hun studie betalen. Dat is heel bekend. En dan wordt het al snel een beetje vreemd. De telefoniste vindt het namelijk maar ongezond om het werk veel te doen. Dat je niet te vaak moet werken. En vindt dat je er geen carrière van kan maken. Daar denken mijn collega's en ik heel anders over. Ze vindt namelijk dat anders je persoonlijkheid verandert en je wordt hoe je je bij je klanten voordoet.

Elke baan waar je voltijds aan werkt voor een langere tijd verandert je wel wat. Maar dit gaat wel een beetje ver. Denken we ook dat acteurs niet meer hun rollen los kunnen laten, en psychische wrakken worden? Denken we hetzelfde bij vertegenwoordigers, verkopers, dokters, piloten, butlers, politiemannen, telefonistes, of andere beroepen waarbij je gedrag naar je klanten toe op een bepaalde manier onder controle moet blijven?

Dit zal wel weer de zwartepiet afspelen zijn. In de high class escort heb je veel doorloop, omdat veel van die meiden ofwel afhaken, ofwel ontdekken dat ze daar veel minder verdienen en minder lekker werken dan in vele andere segmenten. Dus als ze doorloop laat zien als iets gezonds, gaat de negatieve aandacht wel naar de carrièrevrouwen waar zij niet mee te maken heeft. Dat is het, òf ze weet ècht van niets, en zwamt maar wat schadelijks.

Bij de overgang naar het volgende segmentje zegt Jojanneke dat ondanks goede verdiensten en de wettelijk geregelde arbeidsvoorwaarden esther tòch het advies geeft niet te lang te werken in deze branche, en vraagt hoe het dan is in het illegale circuit, waar prijzen lager zijn en de kans op uitbuiting groter? Dat geeft weer zo duidelijk aan hoe weinig ze snapt, en hoe veel er mis is met wat ze zegt.

De verdiensten in de high class zijn namelijk puntje bij paaltje lager dan in de gewone escort. De hoeveelheid wachttijd is veel hoger, de klanten zijn spaarser, er blijft véél bij het buro hangen, en je omzet is gewoon laag. Als Jojanneke het over een wettelijke regeling heeft, is dat een taalfout. Er is namelijk voor de high class helemaal niets anders wettelijk geregeld. Ze bedoelt dat er een contract is. En snapt niet dat dat weinig te verbeelden heeft.

Je mag namelijk hoeren helemaal niet aan een contract houden. Dat valt al onder dwang in het mensenhandelcircus. Al die contracten zijn losse flodders. Veel buro's, en véél meer naïeve hoeren, weten dat niet. Maar als puntje bij paaltje komt, schuift de rechter het gewoon opzij, want het gaat om prostitutie, en vieze hoeren krijgen wel van de rechter te horen wat er gaat gebeuren. Dat is de ervaring.

In het illegale circuit, ik heb het al eerder geschreven, is de kans op uitbuiting helemaal niet hoger. Je hebt namelijk meer vrijheid, en die doodsgrip van de vergunningen en de mensenhandelcontroles heb je daar niet of veel minder. Je kan dus nog eens van buro of plek veranderen zonderdat je dan meteen eruitligt bij de vergunnningmelkers. Illegaal is de verdienste dus vaak beter, heb je meer vrijheid, en word je minder gekoeioneerd.

Dutch Delight heeft na de show al gemeld dat ze opeens veelmeer aanloop hebben. Dat geloof ik best, ze zijn het enige in de show dat niet is afgebeeld als een put vol ellende. De rest van ons heeft het maar stil. Ze lieten ook weten dat er wel interviews waren geweest die niet gebruikt zijn, omdat dat happy hookers waren, en die moet Jojanneke niet. De opmerking dat Esther ook niets anders kènt dan happy hookers, zoals eigenlijk de meeste van ons, maakte natuurlijk ook geen kans in de show. Ook daar is al het positieve uit de film geknipt.

We krijgen dan een vreemd stukje monteerwerk. Jojanneke heeft op Sexjobs namelijk gezocht in het katerntje "pooiers." Daar staan mannen te adverteren die op zoek zijn naar meiden die een pooier willen. Dat het hier gaat om advertenties waar die meiden zelf opaf moeten komen, is iets waar Jojanneke gek genoeg niet teveel opingaat. Want het laat wel èrg duidelijk zien, dat het de meiden zijn, die de pooiers opzoeken...

Jojanneke telefoneert met pooiers. Tenminste, sommige zijn misschien pooiers. Er is zóveel geknipt, dat het helemaal niet meer mogelijk is om te volgen wie nou wat zegt. Het is aanelkaargemonteerd alsof het één gesprek is, maar bijna elk zinnetje wordt door een andere vent gezegd. Ze doen niet eens hun best om dat te verstoppen. Die undercoveractie gaat door met interviews, waarbij er weer zoveel geknipt wordt dat er weinig van overblijft.

Ik hoor wat langskomen wat ik wel reëel vind. Er is een vent die zei dat hij maar twee keer in al die jaren dat hij werkte hoefde in te grijpen, en dat dat niet eens van de klant afkwam. Dat klopt wel. De enige reden dat ik meer beveiliging nodigheb is omdat ik risicoklanten niet afwijs. Er wordt gepraat over mogelijkheden, als cardates, ontvangst, escort. Het lijkt een ratjetoe te zijn van SM-achtige speelpooiertypes en gewone regelaars en kamerverhuurders.

We zien een interview ergens langs een straat waar een regelneef of pooier laat zien dat hij maar half begrijpt hoe hoeren werken. Deze man beweert, na wat leidend gevraag, dat er geldnood onderzit bij de vrouwen die naar hem toekomen. Hij geeft als voorbeeld een vrouw bij wie het huis door de deurwaarder was leeggehaald, en zegt dat die dus wel móét. In Nederland, met alle schuldhulpverlening, en altijd de bijstand, moet prostitutie nooit.

Hij praat over dat er vrouwen walgen van het werk, maar dat je ook profs hebt - en Jojanneke kapt dat snel af om het gesprek negatief te houden. Hij praat wel mee, hij weet wat ze wil horen. Jojanneke vindt dat heel bruikbaar, want die wil graag de vraag stellen hoe vrijwillig het eigenlijk is als je wel móét hoeren om de rekeningen te betalen. Zonder te bedenken dat je dan èlke baan wel gedwongen kan noemen, zolang je er je rekeningen mee betaalt.

Ze haalt er ooknog even bij dat je danwel vrijwillig kan beginnen, maar dat dat zomaar verstrikt raken in een web van gedwongen prostitutie wordt. Dat is een thema wat we nog uit de vorige aflevering hebben, in het spoor van Linda van Goch van Open Ogen. Als je iemand tot gedwongen wil verklaren is het heel lastig als die duidelijk uit zichzelf erinstapt. Daarom is het nodig om dat eigen initiatief later weg te kunnen wuiven.

Er is een vent, die een ruimte verhuurt waar ze mag werken. Hij belooft dat hij altijd beschikbaar zal zijn. Het is tam, erg tam, en hij babbelt wat. Er komt een rare anekdote langs over een pedofiel type die niet welkom was, maar de context is weer weggeknipt, dus ik weet niet wat daar nou echt mee bedoeld werd. Waarschijnlijk wou Jojanneke gewoon het woord pedofiel hebben, om de klanten wat verder te stigmatiseren.

Ze heeft wat meer sjeu bij een pooiertype die met haar bij een snackkraam gaat zitten. Terwijl haar blikje Coca Cola Light wordt weggeblurd, is hij bezig om haar te imponeren. Zijn praatjes geven aan dat hij bezig is om een typetje neer te zetten, en Jojanneke is daar wel het meisje voor. Ze heeft immers wel wat trekjes waar hij vast op aanslaat. Het gaat dus best lekker.

Hij wil haar inwerken. Dat wordt als iets raars gebracht, maar een serveerster in een net restaurant moet ook eerst laten zien dat ze het kan, een landarbeider moet ook laten zien dat hij weet hoe hij de machines bedient, en zo is het ook in de prostitutie. Als je dan vergoed wordt is het dus ook niet raar of uitbuitend. Zo wordt het wel gebracht, alsof het zo vreemd is als wanneer je baas je wil neuken in een ander beroep, dat niets met seks temaken heeft.

Deze vent wil haar filmpjes laten maken met klanten. Er zijn best klanten die daar goed voor betalen, maar hij heeft het toch echt verkeerd als hij denkt dat hij daarmee constant inkomsten zal hebben. De markt is te klein. Hij zegt dat hij honderd meiden al gehad heeft, en daar geloof ik niets van. Hij is te onbekend met de markt daarvoor. Te onbekend met hoe de meiden werken.

Hij wil op zijn vijfendertigste met pensioen, en hij doet alsof hij dat gaat redden. Ik vind dat al wel duidelijk aangeven dat we hier met hoogmoed en gepoch te maken hebben. Zoveel brengt het allemaal niet op, daar heb ik aleens over geschreven. En zijn antwoord op Jojanneke, die benepen vraagt of ze misschien anaal zou moeten? Dat is dat de klanten niet zulke rare fantasieën hebben. Tja, dan kan hij echt maar heel weinig ervaring hebben.

We krijgen een stukje over porno te zien. We zien voornamelijk Jojanneke die porno vies vindt, maar we zien niet wat die porno dan ìs. Ze gaat dan praten met Bobbi Eden, die duidelijk minder ondersteboven is dan zijzelf. Jojanneke praat over de Nederlandse regels over porno alsof ze veelte zwak zijn, en haalt IJsland en Zwitserland aan als landen waar er veelmeer verboden wordt.

Dat is voor IJsland waar, want dat land steekt Zweden naar de kroon als het gaat om gekke radfem in de politiek. Daar is alle porno verboden die vernederend is voor vrouwen, en als je radfems kent, weet je dat dat bijna alles kan zijn. In Zwitserland zijn de regels dat je geen kinder- dieren- of geweldporno mag maken of hebben, en die geweldporno ligt nog best ingewikkeld. Zo simpel als Jojanneke het zegt, is het weereens niet.

Ik ga er liever nietteveel opin. De porno is een deel van de prostitutie waar ik gewoon te weinig van weet. Er zijn vastwel andere mensen die daar wat zinnigs over kunnen schrijven, maar dit stukje is nu alweer veeltelang, en er komt nog een stuk. Ik sla maar over.

Er komt even een seksuoloog in beeld, die vertelt dat mannen geen beesten zijn, dat niemand doodgaat van geen seks, en dat seks geen echte eerste levensbehoefte is. Jojanneke wou weten of je meer verkrachting krijgt door prostitutie weg te doen. Hij zal wel erg kortgeknipt zijn, want zelfs voor een seksuoloog vind ik het allemaal erg simplistisch en kort door de bocht. Hij lijkt me op zich een vriendelijke vent, die wel wat inleving heeft, dus het lijkt me sterk dat hij erg aan Jojannekes kant staat.

Nu komen we bij het vuilste stuk van de show, namelijk rechter Peter Lemaire. Die heeft eerder al gesproken in het gebouw van de Tweede Kamer, bij het verbiedertjescongres Andere Kijk Op Prostitutie. Hij liet al eerder zien dat hij de prostitutie sterk afkeurt, en het liefst onze business zou zien verdwijnen. Zijn aanpak van ons is een pooierverbod. Omdat het zogenaamd zo moeilijk is om misstanden aan te pakken met de gewone wetten, want daarvoor is veelteveel bewijs nodig.

De man komt met de raarste dingen. Hij denkt dat vrouwen die op zoek gaan naar pooieradvertenties dat doen omdat ze radeloos zijn. Hij denkt dat het feit dat een groot deel van de prostituees uit het buitenland komt wijst op dat het werk wordt gedaan uit economische noodzaak, en dat dat erg is. En noemt dan het plaatsen van de pooieradvertenties dus een misstand. Als zijn pooierverbod er was, was werven al strafbaar.

Als je radeloos bent, ga je niet naar vergezochte dingen als pooiers op zoek. Niemand zoekt een pooier omdat ze snel geld nodighebben, want voorzover mensen pooiers kennen, kennen ze die uit de media als mannen die je geld àfpakken. Dat het gros van de hoeren uit het oostblok komt, is niet omdat er economische dwang is, maar omdat ze ons Nederlanders kapot kunnen concurreren omdat ze hun thuis in een lagelonenland hebben, en dus met minder al veel meer kunnen kopen.

Hij legt uit wat zijn pooierverbod inhoudt. Dat is, dat je je als man niet mag bemoeien met een prostituee. Hij wil parias van ons maken. Hij zegt lètterlijk dat nu een ticket betalen voor een meid, haar naar Nederland roepen, een kamer huren, geld van haar ophalen, protectie bieden, dat dat nu allemaal niet strafbaar is, maar met zijn pooierverbod wèl. Dat zegt een rechter met een ongezonde interesse in mensenhandel.

Dit is niet anders dan directe valsheden. Geen rechter die ooit zich in art 273f Sr heeft verdiept zal deze uitspraak kunnen doen zonder willens en wetens de waarheid geweld aan te doen. Ticket betalen en oproepen of aanwerven zijn reeds onder 273f lid 1 sub 3 ongekwalificeerd strafbaar, de andere zaken zijn grote componenten in lid 1 sub 1, waarbij eenvoudig via aannames de overige strafbaarheidsvereisten kunnen worden ingevuld. Wat Lemaire denkt te bereiken met deze brutale leugen is mij niet duidelijk. Elke jurist die in dit veld werkzaam is zal onmiddellijk struikelen over deze buitengewoon slecht gekozen voorbeelden. De leek neemt alles aan, helaas valt daar het grootste deel van de tweede kamer ook onder. Dit is waarom je geen rechter meer wilt zijn in Nederland. De integriteit is ver te zoeken.

Volgens Lemaire maakt zijn pooierverbod het makkelijker om te vervolgen, omdat je niet meer zoveel hoeft te bewijzen. Daar gaat hij in het programma niet opin, dus ik laat het maar weg, maar het krijgt nog wel een eigen stukje. Hij denkt dat mensenhandel via criminele netwerken gaat, en komt dan aan de klapper. Hij zegt dat zijn pooierverbod nodig is voor de misstanden, maar hij wil wèl een strafverschil tussen waar ècht geweld of dwang zit, daar moet hard gestraft worden, en waar alleenmaar organisatie gebeurt, en de vrouw vrijwillig zit. Daar wil hij lichtere straf. Maar wel stràf.

We zien Stefanie, van vorige week, nog een keer. Het verhaal is nog gekker geworden. Ze heeft tweeëntwintig meiden geronseld, maar ze kent mensen die er wel honderden hebben gebracht. En daar is dan niets van terug te vinden. Die zouden dan in een geheim circuit of in de privé hebben gewerkt. Raar dat ze dezelfde jargonfout maakt als Jojanneke, als ze zelf ook wat weet. Ze wordt een beetje draaierig als er wat simpele vragen komen, en ze beweert dat meisjes zouden geloven dat ze maar twintig Euro hebben verdiend. Het is eigenlijk een beetje zielig geworden.

Dit meisje vertelt over jeugdprostitutie met een heleboel boosheid, en vertelt over hoe de verhoudingen in een pooiernetwerk zouden werken op een hele rare manier. Het is alsof een pooiernetwerk hetzelfde werkt als een groep achterbuurtjongens waar een onzeker meisje erg graag bij wil horen, en zich dus maar groot voordoet, en door die jongens laat pakken, en daar nog steeds erg boos en verdrietig over is.

In het slotwoord neemt Jojanneke al die verdraaide beeldjes die ze al heeft laten zien, haalt ze bijelkaar, en geeft er nog wat extra draai aan. Ze doet wéér alsof er heel veel gedwongen meiden zijn, meer de regel dan de uitzondering, doet wéér alsof degenen die er wèl voor kiezen éígenlijk ook gedwongen zijn, ookal zeggen we zelf wat anders, vanwege noodzaak die ze danmaar speciaal vindt voor de prostitutie, en doet alsof armoede tot prostitutie dwingt. Allemaal heb ik dat al eerder behandeld.

Ze komt met wat nieuws als ze zegt dat hoe meer politie-capaciteit er komt voor de prostitutie, hoe groter de kans is dat gedwongen vrouwen er ook echt uitkomen. Dat is een raar idee als je gelooft wat ze in het programma zegt over dat de meiden niets aan de politie hebben vanwege alle toverkrachten van de pooiers. Het is zo'n Opstelten-idee dat opgepakte misdadigers een soort produkt zijn dat uit de politiemachine komt.

Jojanneke vraagt dramatisch hoeveel vrouwen nog de dupe moeten worden van pooiers voordat de overheid ingrijpt met een pooierverbod. Als je weet dat pooiers je niet overkomen, dat pooiers worden gemaakt door de meiden en niet andersom, dat er veelteveel pooier wordt genoemd, en dat wat zij voor dingen verboden zegt te willen hebben, allang verboden zijn, is dat heel, heel dom. Maarja, netzo dom als de rest van de show.


Volgende aflevering, op dinsdag, de laatste, gaan we naar het buitenland. En we zien wie ik in de eerste aflevering al miste. Weer een bekend gezicht uit de rolodex van de verbiedertjes: Lina!


EDIT:
De andere delen van de serie heb ik ook gerecenseerd:
Jojanneke in de prostitutie
Jojanneke in de prostitutie, deel 2
Jojanneke in de prostitutie, deel 3
Jojanneke in de prostitutie, het laatste deel

Illusie twee kanten op

In mijn werk is de helft van het werk wat je eigenlijk doet, met de seks en de standjes, de acrobatische moves, met speeltjes en met ondeugende spelletjes. De andere helft is het spinnen van een illusie, waar je klant maar wàt graag even een tijdje in gelooft. Dat is de subtiele kant van je werk, en eentje die je pas later gaat waarderen om hoeveel je ermee kàn.

Sommige meiden werken vooral met de illusie. Anderen laten hem weer helemaal zitten. Ik zit daar midden tussenin. Bij mij gaat het half om half, de illusie die je maakt en de harde porno-actie, en dat bevalt me het best. Ik zou graag wel wat beter leren omgaan met illusies maken, maar gelukkig leer ik daar nog steeds over bij, onder andere van collega's die dat beter weten dan ik.

Eigenlijk gebeurt seks gewoon zowel in je lijf als in je hoofd. Als je lijf niet wil, kan je nogzo in een enorm goeie opgewonden bui zijn, maar dan is het gewoon niet bevredigend. Als je al het lichamelijke werk goed doet, maar je klant is gewoon mentaal niet op gang gekomen, dan heeft hij het ook maar lauw gevonden. Het moet alletwee een beetje werken. En je kan zelf bepalen wat je aan de klant overlaat en wat je zelf doet.

Sommige meiden vinden dat het de verantwoordelijkheid van de klant is om mentaal lekker op gang te komen. Dat vind ik onzin. Een belangrijk stuk van seks is verleiding. Niet alleen om seks te wìllen, maar ook over hoe je het ervaart. En die klant komt niet alleen voor het pompen, die komt juist omdat seks een veel grotere ervaring is dan alleen zijn lul ergens insteken. Anders kan hij het ook met zijn hand.

Verleiden houdt ook niet op als de klant hem eenmaal overeind heeft. Je blijft bezig om hem te richten en sturen, en om de diepste nivo's van zijn geest nog te verleiden om erin te duiken. En daar is de illusie voor. Je geeft hem het idee dat hij de kans heeft om te pakken te krijgen wat hij in het diepst van zijn mannelijkheid wìl. En je doet dat door hem een situatie voor te spiegelen waar zijn geest in kan geloven dat al die voorwaarden daarvoor zijn vervuld.

Het is intussen wel duidelijk geworden, ookal moest het me worden uitgelegd, dat een man vaak hele andere ideeën heeft over wat hij wil, dan eigenlijk in het diepste van zijn geest speelt. En daaronder zit wéér een laag, die ik zelf nooit zou hebben gevonden. Al die lagen willen vaak nèt wat anders, en dat maakt het soms wel een beetje ingewikkeld. Ze spreken mekaar soms tegen, en de ideeën die de man er zelf over heeft hebben alleen met de oppervlakte temaken.

Ik dacht in het begin dat je gewoon moest doen wat hij aan de oppervlakte wil. Dat is immers ook wat hij zegt. Maar daarmee kom je maar een klein eindje, en wordt hij rusteloos en verdwijnt na een paar bezoekjes weer. Toen ik leerde over de diepere motieven ging ik die gebruiken, en de oppervlakte negeren. Maar dan zijn ze helemáál ontevreden, en daar heb je dus ook niets aan, ookal geef je hem wel iets wat hij nodigheeft.

Je moet die dingen sámen bevredigen. Je moet hem geven wat hij zegt dat hij wil, of tenminste iets wat er genoeg op lijkt om hem tevreden te laten zijn, je moet zijn diepere geest aanspreken, èn de basisimpulsen die daar weer onderzitten. Dat maakt het nog best lastig. Als je probeert om drie dingen tegelijk te zijn, dan kom je er nooit. Maar die drie dingen zitten ergens in zijn hoofd met elkaar verbonden. En die verbinding moet je zoeken.

Als je dat gevonden hebt, dan kan je daarmee zo'n vent verder loskrijgen dan hij zelf ooit voorelkaar heeft gekregen. En reken maar dat je dan ook lichamelijk hard te werken hebt. Dat is iets waar ze jaren voor terug blijven komen. Zelfs als het niet iedere keer lukt. Je maakt dan indruk op je klant, en je geeft hem echt iets mee. Iets waar je trots op kan zijn. Het lukt niet altijd, maar ik probeer het wel als ik het kan zien.

Helaas ben ik zelf nog geen tophoer die dat allemaal zomaar even doet. Ik vraag dus regelmatig bij een oudere collega na hoe ik bepaalde klanten aan moet pakken, en die heeft dat goed door. Ze probeert het me ook te leren, maar er is heel veel finesse die je moet beheersen. Het uitvoeren vind ik makkelijk zat, maar het zíén hoe het werkt binnenin een klant is een kunst die ik nog lang niet beheers.

Maar de illusie komt soms van twee kanten. Niet dat de klant nou echt bezig is om jou een illusie te geven, maar best veel klanten doen voor zichzelf toch graag alsòf ergens over. Meestal is dat gewoon dat ze een mooi praatje over zichzelf houden, omdat ze graag je onder de indruk brengen. Anderen maken hun leven graag artistieker en dramatischer dan het is. Die kunnen daar zo van genieten dat de seks soms gewoon in de wèg zit omdat het tijd kost.

Er zijn mannen die hele luchtkastelen bouwen. Ingewikkelde verhalen, die bijna literair aandoen, met tientallen karakters, en geen spoortje waarheid. Als ik al mijn mannen moest geloven heb ik al veel spionnen, commando's, ghostwriters voor grote auteurs, autocoureurs, hit-men, drugsbaronnen, hackers, prinsen, wereldrecordhouders, maffioso's, supergigolo's, engelen, vampiers, undercoverpolitie, paranormaal mediums, tijdreizigers, mensen met magische krachten, reptilians en aliens in mijn werkflatje gehad. Ik geef ze wat ze willen, en dan trek je er meer aan.

Die mannen komen een fantasie uitleven. En dat is natuurlijk prima. Je moet nooit gek opkijken van een raar verhaal, dat hoort voor zo'n klant gewoon in zijn illusie. En zolang het genoeg is dat hij je zijn verhaal vertelt, en alles dan gewoon lekker loopt, dan is dat makkelijk. Je zet gewoon geen vraagtekens bij zijn verhaal, en je werkt hem lekker af. Het is een stuk beter werken dan met een vent die alles maar van jou wil laten komen.

Maar vaak is het zo simpel eigenlijk niet. Ze willen niet alleen dat je hun illusie gelóóft, maar ook dat je erin méégaat. Zo'n vent die zegt dat hij een soort James Bond is, wil dat jij je een beetje in de Bondgirl-rol zet. Een vent die zegt dat hij een formule 1 racer is, wil dat je hem bewondert omdat hij dat durft, en hem ziet als een eliteman. Dat moet je wel oppakken.

Helaas is het niet altijd zo duidelijk wat je nou moet met zo'n opmerking. Als je een vent tegenkomt die zegt dat hij magische krachten bezit, en daarmee doden tot leven kan wekken, dan weet ik niet wat hij daar nou mee wil. En wat is je reactie als een vent zegt dat hij een alien van een andere galaxy is? Ik doe meestal gewoon gewillig mee met wat hij doet, maar hoe dat met seks te maken heeft is niet altijd duidelijk. Gelukkig heb ik daar hulp voor.

Die eigen illusie is eigenlijk altijd iets om hun oppervlakte mee te bevredigen, en het is dan soms lastig om ooknog iets te kunnen doen aan diepere behoeftes zonderdat je die illusie doorbreekt. De meeste van die verhalen zijn heel onbuigzaam, en heel breekbaar. Daar moet je echt niet mee variëren als je niet súperzeker weet hoe het gaat uitpakken. Dus dat komt hoogstens als ze vaker langs zijn geweest, en ik goed de tijd heb gehad. Gelukkig zijn illusieklanten wel vaak terugkomers.

Je hebt ook andere verhalen. Die niet zijn om zijn fantasie te bevredigen, of om een illusie sámen te maken. Die gaan erom om jou ergens van te overtuigen. Helaas zit daar veel bij dat bedoeld is om met je te sollen. Veel mannen zeggen bij elke hoer dat het hun eerste keer is, omdat ze hopen dat je ze dan extra tijd geeft. Er zijn veel mannen die liegen dat ze nog maagd zijn, of gesteriliseerd, in de hoop dat je het condoom dan laat zitten.

Ik hoor ook soms zielige verhalen over dat ze zo àrm zijn, en dus eigenlijk een bezoek aan mij niet kunnen betalen, en wat ze allemaal gaan moeten laten omdat ik zo duur ben. Geen ijsjes voor de kinderen enzo. Als je op die manieren bij mij gaat liegen, dan ben ik bestwel zakelijk, en dan krijg je geen millimeter extra van me. Ookal had je die anders wel gekregen. Ik kan er niet tegen als mensen proberen met me te sollen. Aan mijn lijf geen pingelaars.

Er is een hele aparte manier nog dat sommige mannen met een eigen illusie naar je toe komen, en dat is dat ze kwetsbaarheden gaan laten zien. Dat kan vanalles zijn, zoals mannen die je vragen om niet te laten zien dat je ze minderwaardig vindt, of dat je moet oppassen omdat nagels in hun oorlel zetten pijn doet, enzovoorts. Ik ging er altijd heel naïef vanuit dat je zo'n vent dan juist gerust moest stellen, en moest doen wat hij vroeg.

Intussen heb ik ookwel geleerd dat zo'n vent dat soms juist bedoelt als een soort uitdaging om dat juist wel te doen. Die wil er alleen niet om gevraagd hebben. Ik vind dat eigenlijk een beetje vervelend. Het is zo omslachtig, en het is het hem er eigenlijk om te doen dat het danmaar niet zijn schùld is dat het gebeurt. Bovendien is het dan ookweer niet duidelijk welke vorm, wat voor achtergrond, wat voor intensiteit hij ermee wil. Ik doe het wel, maar ik vind het maar niets.

Soms spelen ze het zo overtuigend dat ze meer lijken op klanten die èchte overgevoeligheden hebben. Maar die praten er wel anders over. Die noemen het tijdens zakelijke momentjes in de wip, en niet tijdens het opgeilen. Deze mannen vinden het vaak al geil om hun kwetsbaarheid op te noemen. Het is een subtiel verschil, en als ik het niet zeker weet, ga ik er maar vanuit dat ze het menen wat ze zeggen. Negeren wat ze niet willen is veel erger dan de hint missen.

Een aantal maanden geleden was er een klant die duidelijk wat te melden had. Hij begon meteen uit te leggen dat hij na het komen onweerstaanbaar in slaap viel. Hij vertelde ook dat hij net geld gepind had, en zich erg zorgen maakte dat ik dat uit zijn portemonnee zou pikken. Het lag redelijk voor de hand wat zijn kick was. Sommige mannen worden geil van vrouwen die ze geld aftroggelen, en dit was zijn vorm van die kick.

We hebben geketst, en dat ging best goed, en inderdaad rolde hij na zijn orgasme om en begon te snurken met zijn ogen dicht. Het zag er niet echt overtuigend uit. Dit was het moment dat hij wou dat ik zijn portemonnee zou rollen en zijn geld zou afpakken. Hij lag er gespannen op te wachten. Zo gespannen dat hij af en toe een beetje trilde. En helemaal voor niets.

Ik ben van zijn portemonnee afgebleven. Niet alleenmaar omdat zijn tijd op was, niet alleenmaar omdat ik het maar niets vind om geld te stelen, zelfs als het van me verwacht wordt, niet alleenmaar omdat ik helemaal geen zin had in hoeveel na-gedoe ik kon krijgen als hij zijn scène na de wip nog wou doorzetten omdat zijn geld weg zou zijn, niet eens omdat het me een heel klein beetje chanteerbaar zou kunnen maken, ookal had hij eigenlijk niets in handen, maar vooral omdat het me helemaal niet beviel hoe hij ermee was gekomen.

Kom je expliciet met je idee, en vráág je me vantevoren om het zo te doen, dan speel ik echt wel mee. Dan mag je me ooknog vertellen of je dat geld achteraf nog terugwil. Maar zoals het nu ging, geeft hij zichzelf het idee dat hij het niet aan mij vraagt, maar dat het mijn initiatief moet zijn om hem te beroven als hij zich kwetsbaar opstelt. En dat hij ergens zo over mij denkt, als iemand waar je dat van denkt, dat vind ik reuze naar. Dus dan gebeurt er niets.

Achteraf was hij schaapachtig, en maakte hij de ene na de andere opmerking dat hij zo blij was dat ik zijn geld niet had gestolen. Ik deed opgeruimd, en zei dat ik het natuurlijk niet zou aanraken. Hij wou weten waarom, maar hij vroeg het me niet. Hij bleef om de hete brij heendraaien tot hij met hangende pootjes vertrok. Ergens jammer, want ik had hem graag even rechtgezet over waaròm hij niet kreeg wat hij wou.

Illusies zijn deel van mijn beroep, en je mag meedoen, met fantasieën komen, en die dingen bij me uitleven, daar werk ik graag aan mee. Het is een kunst, het is iets waarbij je goed moet aanvoelen wat er in de klant omgaat, en waar je grote hoogtes mee kan bereiken. Ik ben open voor allemaal perverse, vreemde, ongelooflijke scènes. Ik zal zelfs niet lachen. Maar het blijft wel een eerlijke transactie met een eerlijke hoer.

Jojanneke in de prostitutie, deel twee

Eigenlijk had ik het bij één stukje over Jojanneke op de EO willen laten. Ik vind het eigenlijk namelijk onzin om er mijn tijd aan te verspillen. Het is alleen niet genoeg om het bij mijn eerste stukje maar te laten, want ze komt met nieuwe, en ergere, onzin in dit tweede programma. Er zijn weer honderdduizenden mensen die dat gezien hebben, en we gaan dus de onzin die in dit programma werd verteld tegenkomen bij de mensen, al was het maar door wat er óver het programma wordt gezegd. Het moet dus maar beantwoord worden.

Goed, ik kan dus de verleiding niet weerstaan om er wat over te zeggen. Maar ik wil wel graag de verleiding weerstaan om overàl wat over te zeggen. Mijn aantekeningen van bij het kijken naar het programma zijn al vier keer zolang als een normaal stukje, en ik denk niet dat jullie àlles willen lezen wat ik voor kritiek heb. Een hoop dingen zijn ook nietzo belangrijk. Laat ik maar wel zeggen dat er veel meer niet klopt dan ik in dit stukje kon proppen.

Het thema van deze uitzending is "vrije wil." Dat staat ook als "hashtag" de hele tijd onder in beeld. Jojanneke wil graag dat er over haar programma wordt getwitterd, ookal komt ze er op Twitter heel slecht vanaf. Ze wordt door de sekswerkers en door kritische mensen van buiten de business afgeslacht met scherpe vragen en sterke argumenten, en zelf komt ze niet verder dan zeggen dat het toch echt zo is.

Door het thema op vrijwilligheid te zetten, denk je natuurlijk dat we eens wat dieper ingaan op de verschillende motivaties die je kan hebben om het werk te gaan doen. Vorige week zagen we al meiden die hier kwamen werken om geld voor de familie te verdienen, en daar worden door veel mensen vraagtekens bij gezet. Ik had eigenlijk gedacht dat we dàt weer zouden krijgen, en ik kan mezelf wel slaan over dat mijn antwoordstukje over economische dwang zolang al wacht.

Jojanneke deed dat niet. Die ging veel verder. Haast, of misschien wel echt het hele programma was interviews met mensen met een twijfelachtige rol in de verbiedertjeswereld, en deed dan alsnog alsof het hele beeld over de breedte van de prostitutie was. Ik zat echt met mijn ogen te knipperen. Vorige week was nog heel gebalanceerd in verhouding, en dat was al nietzobest. Het nivo was nu nog lager.

Aan de beginzinnen van het programma kan je al horen wat Jojanneke met deze aflevering wil zeggen. Bij schimmige beelden en verontrustende soundbites stelt ze de vraag of we een legale, schone branche zijn, of dat het eigenlijk een keiharde criminele business is. Snel daarna komt ze met de uitspraak dat de grens tussen legale en illegale prostitutie flinterdun blijkt te zijn, wat ze daar ook mee bedoelt, en dan komt het verraderlijke zinnetje:

"En als ze uit eigen wil begint, hoe pakt dat dan uit?"

Het programma was weer duur en strak gemaakt. Veel emotionele muziek, af en toe wat horrorfilm-geluiden, en Jojanneke speelt graag met spiegels. Ze maakt gebruik van symboliek, netzoals in de vorige aflevering, door plaatsen te gebruiken die mensen ongemakkelijk vinden, en door framing te gebruiken die mensen verbinden met onheil. Er wordt niet kritisch gekeken, er wordt leidend gevraagd, er wordt niets bewezen of ontkracht. De documentaire is gemaakt om puur onder de gordel aan te spreken.

We zien verschillende mensen in de aflevering, en inplaatsvan door de aflevering heen te gaan, denk ik dat het beter is om per persoon even wat commentaar te geven. Niet alleen van wat je in de docu ziet, maar vooral ook omdat er een stuk meer van sommige mensen bekend is dan wat je in de documentaire te zien krijgt. Ik kan dus wel een beetje achtergrond geven, en dat is wel nodig ook.

Ik begin maar met de pooier, die we uit het vorige programma kennen. Intussen heb ik genoeg van hem gezien en gehoord om zeker te weten dat het de neppooier van Linda van Goch is. Dat ligt ook voor de hand, want Linda zelf komt ook in het programma voor. Hij weet van niets, hij snapt niet hoe hoererij werkt, en hij snapt niet hoe pooierschap werkt. Bij de minste vragen begint hij al te haperen, want dan moet hij zijn verhaal uitbreiden.

De neppooier beweert dat je meiden in de prostitutie kunt dwingen door na een avondje doorzakken ze aan te praten dat ze een enorme schuld hebben bij een drugsdealer die moet worden afbetaald. Denk daar maar even over na. Zou jij zo wereldvreemd zijn om daarin mee te gaan? Zou zo'n meisje zich niet gewoon afkeren van zo iemand die haar opeens zo'n oneerlijke verplichting oplegt? Zou ze niet andere manieren vinden om ervanaf te komen dan er dieper in te duiken?

Het komt omdat de neppooier de klok heeft horen luiden, maar niet weet waar de klepel hangt. De aldanniet fictieve schuld is een bekend iets uit de mensensmokkel en mensenhandel. Het komt ook echt voor, en het is een echt probleem, ookal wordt het behandeld als een bewijsstuk om een heel ander probleem aan te kunnen pakken. Hij probeert daar wat van te maken in de loverboywereld, maar daar wèrkt het gewoon niet zo.

De fictieve schuld werkt als iemand economisch afhankelijk is van een intermediair, om min of meer geloofwaardig betaling van opbrengsten aan de werknemer in te kunnen houden, en zo de werknemer te binden aan de intermediair ondanks dat de intermediair het geld, waar de werknemer de relatie voor aangegaan is, niet betaalt. Het is een smerige truuk, maar één die alleen werkt als er een economische afhankelijkheid is, zoals bij mensensmokkel. Het ìs niet een manier om iemand vast te houden, je hebt er een manier om iemand vast te houden voor nódig. Hier mist de neppooier kennis.

Hij praat over corrigerende tikken, als bij honden. Als jullie mijn pooierstukjes hebben gelezen, vooral over hoe die pooier ontstaat, weet je al dat hij helemaal de plank misslaat. Geweld heeft een heel andere rol in pooierrelaties, en die rol ziet hij niet. Dat is heel vreemd voor een pooier die wel geweld zou gebruiken, want zijn vorm van geweld zou pooiermeiden helemáál niet bevallen, en die lopen dan gewoon weg. Als je de wisselwerking zo verbreekt, is je pooierrelatie voorbij.

Als je ècht twintig jaar lang pooier bent geweest, achter de ramen en in clubs, is het al raar dat niemand je herkent. Maar ik vind het nog véél raarder dat hij kennelijk zelf met exploitanten contact had, en alsnog niet herkend wordt. Ook raar, dat hij zowel clubs als ramen deed. Dat is ongewoon. Ook raar, dat hij nog nóóit een blije hoer heeft meegemaakt. Dat hij eigenwaarde niet begrijpt. Ookal kan dat eraan liggen dat hij met zijn "gezonde verstand" wat anders heeft besloten.

Deze vent kraamt al langer onzin uit, en hij is heel populair bij programmamakers. Niemand legt hem het vuur aan zijn schenen, niemand kijkt kritisch naar wat hij zegt. Hij is een amateur, die zijn verhaal bijelkaar improviseert. Hij geilt op de bekentenis, het is een kick voor hem om zich zo af te beelden. Eigenlijk heeft hij geen inzicht in het onderwerp. Hij lijkt zijn informatie vooral uit Christenbronnen te halen, en uit de pop-psychologie van Linda van Goch, waarmee hij samenwerkt. Kritische onderzoekers willen hem graag spreken, maar dan krijgen ze niet thuis.

We krijgen Linda van Goch zelf ook te zien. Linda is een bekende in de verbiedertjeswereld. Ze heeft zelf een tijd in een pooierrelatie gewerkt, en besteedt nu al haar tijd om zichzelf schoon te boenen voor de ogen van de wereld. Ik gun iedereen hun eigen zielenroerselen, maar zij verkoopt lezingen op scholen waar ze kinderen nog verknipter maakt over seks dan de rest van de samenleving al doet.

Linda heeft een reddingsbedrijfje dat loverboymeiden aan huis neemt en hersenspoelt. Dat is geen liefdadigheidswerk, trouwens. Ouders, subsidie en sponsoren betalen ervoor. Ze heeft namelijk niet de papieren om trauma's te behandelen, dus ze kan niet zoals Fier Fryslan de zorgverzekeraars uitmelken. Het is niet alleen haar manier om zich schoon te praten, maar ook haar bedrijf, en haar sekte.

Netzoals binnen Fier, of bij Anita de Wit, gaat het erom om een klein gesloten groepje te maken van mensen met dezelfde gedachtes, door eindeloos te herhalen tot het verhaal door iedereen wordt geloofd. Sektarisch. Ze is een vrouw die graag haar eigen verhaal van slachtofferschap gelooft. En hoe meer meiden ze hetzelfde soort verhaal kan laten doen, hoe meer ze het zelf gelooft. Hoe meer ze het zo rechtvaardigt, hoe makkelijker ze zelf slaapt. Ik heb wel zulke klanten.

Ik heb eerder al wat uitgelegd over Linda en haar pooier, want ze komt best vaak in de media haar verhalen vertellen. Zelf en via haar meisjes. Het verhaal verandert niet erg, want het moet allemaal in hetzelfde patroon lopen. Daar herken je vaak de club aan die een meisje heeft geleverd. Haar verhalen worden veel geaccepteerd, in de media, door scholen die het voorlichting noemen, en zelfs door rechters, die het als bewezen mogen behandelen.

Linda vertelt ons dat pooiers je heel gauw programmeren zodat je niet meer na kan denken, dat je denkt dat je dood zal gaan als je stopt, en niet meer met je normale verstand kan reageren. Dat je alleen kan overleven door de rol aan te nemen die ze je geven. Dat het heel verschrikkelijk is om twintig keer op een dag te moeten neuken tegen je zin. In haar geval was betrapt worden door familie kennelijk genoeg om haar de mentale kracht te geven toch maar uit te stappen. Maar op dat laatste wordt niet meer zo de nadruk gelegd, vreemd genoeg.

Volgens haar ga je compleet kapot, en ga je "in een soort modus" om te overleven maar doen wat ze willen. Ik vind het altijd heel pijnlijk dat mensen dat soort onzin geloven. Doen alsof je als een soort zombie door het leven gaat, en alsof dat genoeg is om een hoerenpraktijk draaiend te houden. In ons werk moet je wèrken, of dat nou komt uit werkethiek, of omdat je erop geilt om je te laten naaien voor je loverboy. Maar je moet positief gemotiveerd zijn.

Ze praat erover dat je niet de slachtofferrol aan kan nemen als je het werk doet, terwijl Jojanneke zelf vorige week behoorlijk slachtofferige taferelen uitlokte. Terwijl de slachtofferrol een heel winstgevende rol is, en eentje die sommige meiden lekker vinden om aan te nemen. En dat komt uit de mond van iemand die van haar slachtofferrol nu haar bestaan heeft gemaakt. Echte slachtoffers laten heel wat anders zien.

Natuurlijk zijn er geen toverpooiers die je kunnen programmeren. Natuurlijk dacht ze niet echt dat ze doodging. Van de paar mensen die nog weten hoe ze als hoer was kunnen we zien dat ze een doodgewone loverboymeid was. Dat je alleen kan overleven door te zijn wie ze willen is evengoed een smoes. Twintig man op een dag is een heel grote uitschieter, die maar een paar meiden een paar keer meemaken. Als je dat gewoon noemt, ben je gewoon aan het liegen.

Zouden we deze verhalen geloven als het over iets anders dan prostitutie ging? Als het ging om een pooier die een notaris dwong om notaris te worden, of een dokter om een dokter te zijn? Dat brengt veel meer op, waarom zouden ze het dan bij notarissen en dokters niet doen? Waarom worden tandartsen niet gezien als iemand die je kan pooieren? Omdat het hele verhaal draait om het zieke denkbeeld wat mensen van hoeren hebben.

Er komt een moeder in beeld, Diana. Die vertelt over haar jacht om haar dochter terug te krijgen, die telkens weer wegloopt uit Jeugdzorg-instellingen. Ze vertelt dat haar dochter in het loverboycircuit zit, en dat ze gedrogeerd wordt en slachtoffer is van loverboypraktijken. Even later komt naar voren dat moeder zelfs niet beweert dat dochter in de prostitutie zit. Alleen dat de jongens haar belden, en wilden dat ze kwam. Wat doet dat hier dan in een docu over de hoererij?

Het deed me heel erg denken aan het geval van Mowitha. Dat was een meisje die ook telkens wegliep, en al vroeg met jongens aan de gang ging, en waar haar moeder het hele loverboycircus bijhaalde. Zoals heel vaak in die gevallen was er geen echte loverboysituatie, en zoals ongeveer altijd in die gevallen was het haar initiatief, maar het loverboycircus is niet kieskeurig. Daar is een heel mooie Zembla over gemaakt, die ik jullie erg kan aanbevelen. Nanneke Quik komt er ook in voor.

"En wat als je je dochter terugvindt op de tippelzone?" vraagt Jojanneke. Dat geeft maar weer aan hoe weinig Jojanneke ervan weet, want tippelzones zijn uitgerust met pasjessystemen, en worden heel erg in de gaten gehouden om te zorgen dat er geen meiden zonder pasje kunnen komen. Daar vind je haar dus nooit. Maar het is een "aangever" voor Jojanneke om een tippelzone te kunnen bezoeken.

Op de tippelzone hebben we een interview met een aangeschoten drugsmeid. Ik vind het echt zielig hoe die meiden leven, maar ze moeten het zelf weten. Kennelijk vinden zij er wat anders van. Omdat ze duidelijk wat op heeft, is ze heel gevoelig voor de leidende vragen van Jojanneke, maar er komt behalve toegeeflijkheid weinig eigens uit. Haar leven gaat nergens heen, en daar probeert ze over te vertellen. Jojanneke likt het op.

Er komt ook een soundbite van een vrouw over de slechte sfeer op de tippelzone. Geen idee of dat zo is, niemand die ik ken werkt daar. Ze klaagt over jaloezie, schelden en ruzie. Ik weet dat mannen niet naar de tippelzone gaan voor topprestaties, maar voor de kleine prijsjes, dus ze vechten elkaar vast de tent uit. Dat gok ik ook maar, trouwens. Wat ik veel opvallender vond, en wat de hele documentaire ook in een notedop pakt, is dat Jojanneke vraagt of ze het werk leuk vindt. Het antwoord, wat er niet van weggeknipt is, tenminste, is:

"No. Sometimes. Not always."

Dat is natuurlijk iets wat iedereen over alles kan zeggen. En Jojanneke vraagt alleen waarom níét, en niet waarom soms wèl. Jojanneke is maar in één ding geïnteresseerd, en dat is laten horen hoe slècht alles is. Er komt geen vraag wat dit nou allemaal de moeite waard maakt. Dat zou ik over tippelzones namelijk best willen weten. Mensen doen dingen om hun eigen redenen, en Jojanneke gaat eraan voorbij.

Als volgende ga ik even in op Wendy. Dat is een bekende uit de zieligheidsindustrie. Ze heeft in kranten, bladen, boeken en reportages haar verhaal gedaan, telkens onder andere namen, telkens met een iets ander verhaal. Nu is ze bijvoorbeeld met geweld en doodsbedreiging gedwongen om te hoeren, en jarenlang in shock gebleven. Eerder zei ze dat ze gedwongen werd doordat haar loverboy bij haar dreigde weg te gaan als ze ophield met werken.

Wendy is een hele brutale. Ze bespeelt het publiek goed. De meeste van die meiden hebben veel coaching nodig van bijvoorbeeld Linda, Anita of Anke, om het verhaal van de sekte goed te brengen. Wendy is slimmer, en kan het zelf, en weet wanneer ze moet schokken, en wanneer ze juist moet meegaan met de mening van de luisteraar. Het heeft haar een enorme schadevergoeding opgeleverd van een rechter die ze goed bespeelde, ondanks haar rammelende verhaal.

Deze Wendy zegt dat ze vijfhonderd man per week verwerkte. Dat is idioot. Zelfs het lopendebandwerk achter de ramen levert niet zoveel klanten op. Daar haalt een goed draaiende meid misschien dertig tot vijftig man per week, in de goede oude tijd. En die moeten daar veel vaste klanten voor vasthouden. Zoals Wendy het beschreef, zou ze geen vaste klant krijgen. Het bestaat niet, het kan niet, en Jojanneke wil het maar wat graag geloven.

Jojanneke brengt het geil: "Zesenzestigduizend zwetende, hijgende mannen die klaarkomen in je, op je. Ik kan me geen voorstelling maken van het getàl." Het is ellendeporno op zijn meest porno. De twintig tot dertig man per dag waar Wendy over opschept zijn niet waar te maken. Maar het is een lekkere geile leugen, omdat het minder erg lijkt als wat ze moet doorstaan iets is wat elke vrouw weleens op een wilde dag heeft gedaan. Wie heeft niet vier nummertjes op een dag aangekund? En je kunt het trainen.

Wendy wil dat we niet denken dat ze dom is. Dat is natuurlijk lastig, want de hele toestand die ze beweert, over dat ze bedreigd en gedwongen is, zonder dat ze eraan kon ontsnappen, voor járen, laat mensen wel denken dat je erg hulpeloos en dom moet zijn. Maar dat idee is ze zat. We moeten wel geloven dat ze zelfs tijdens haar slavernijvakanties niet op een idee kon komen om weg te komen, maar niet dat ze dom is.

Ze klaagt dat denken dat slachtoffers dom zijn een stigma is. Dat zal best. Intussen bouwt ze wel flink mee met het stigma, waarvan ze wéét dat het onterecht is, over een prostitutie waar repressie op moet. Daar geeft ze niks om, want alles draait om haar. Dat zie je vaak bij loverboymeiden. Ze neemt er wel een risico mee, want er kunnen dan best mensen zijn die zich afvragen hoe iemand die niet oliedom is toch zo lang passief blijft.

Ook Wendy komt met het overlevingsmechanisme waar Linda de afgelopen tijd mee komt. Die twee zijn twee handen op één buik, dus dat is niet heel raar. Het is mode in verbiedertjesland. Ze kon andere meisjes niet vertrouwen, want die zitten volgens haar allemaal in dezelfde situatie. Ze kon niet met politie praten, want haar pooier was te gevaarlijk. Die uitspraak krijgt sowieso nog een keer een eigen stukje.

Er zijn altijd smoesjes. Die smoesjes worden nooit kritisch bekeken. Ze worden ook alleen binnen de prostitutie geaccepteerd, want daar mag alles fantasie zijn. Die meiden rekenen erop dat ze smoesjes kunnen vertellen aan iemand die die smoesjes gretig gelooft, en dan is er geen houden meer aan. Als je kritische vragen hebt, klappen ze dicht. Daar willen ze niet aan beginnen. Want echte antwoorden zijn er niet.

Wendy was in shock. Wendy werd langzaam gekneed. Wendy werd in de gaten gehouden. Dus Wendy kon niets. Járenlang. En al die klanten merkten niets. Zeiden niets. Boden geen hulp aan. Dat is niet hoe ik klanten ken. Die gaan soms best ver om te helpen, om te redden. Zelf kon ze ook niet ontsnappen, kon niets aan de politie vertellen, kon niets doen. Dat gaat een beetje ver om te geloven. Niemand is zo passief.

Ze beweert niet alleen dat ze vijfhonderd klanten per week kreeg, soms méér, maar ook dat ze bij de GGD bot ving. Daar ging ze uitgescheurd naartoe, en die keken even en stuurden haar weg met verdovingscreme. Nou moet je eigenlijk gewoon naar de dokter als je scheurtjes hebt, maar de GGD is bepaald niet makkelijk met verwondingen. Ze behandelen je niet als doorgewinterde hoer, maar juist als burgermeid.

Dat betekent dat je kut wordt behandeld alsof je een pril maagdje bent, en het ding een soort wond is waar je liefst een pleistertje op moet doen. Dat je met een serieuze wond daar aankomt en ze er makkelijk over zijn gebeurt niet. Je hoeft maar een beetje beurs te zijn en ze zeggen al dat je weken kuis moet zijn. Als de GGD zo makkelijk doet, was er dus niets met haar doos aan de hand. En dàt geloof ik best.

Ze mocht niet stoppen, ondanks het uitscheuren, omdat ze haar kamer kwijt zou raken. Dat is natuurlijk onzin, zolang je de kamer maar betaalt hou je hem. Het maakt de exploitant niet uit. Dus werkte ze door. Bij iemand die ècht gewond zou zijn, zou dat heel snel tot levensgevaarlijke ontstekingen leiden. Dat gaat snel helemaal mis. Daar horen we niet over. Dus hoe erg was het dan? Mijn huisarts maakt zich door al mijn vragen weer een beetje zorgen over me.

Wendy heeft eerder geklaagd dat ze niet meer naar mannen kan kijken zonder te lonken. Dat zien we niet echt terug als we haar met Jojanneke over de Wallen zien zwerven. Daar is ze stug en ongemakkelijk, en weet ze zich geen houding te geven. Als een man niet gefilmd wil worden, en zijn hand over de lens van de camera doet, weet Wendy meteen dat dat een pooier was. Niet vóórdat hij dat deed. Gek hè? Effect zoeken, heet dat ook wel.

Niet alleen komen de meisjes slecht geblurd in beeld, een man met een markante tatoo op zijn gezicht komt flink langs de camera. Waarom hij, ongeblurd, duidelijk niet op zijn gemak, wordt gefilmd, weet ik niet. Hij is ingepakt als een toerist, en is duidelijk niet op zijn plek. De suggestie is wel duidelijk. Hij moet "de enge man" zijn waar we verdenkingen bij hebben. Luister maar naar de muziek.

Genoeg over Wendy, er komt meer nog. Zoals Denise. Denise is een bekende uit het verbiedertjescircuit. Ze werkt met Exxpose, en komt graag voor ze spreken. Lang geleden was ze al op het scherm, toen als iemand die dweepte met het beeld van de gevallen vrouw, met de verloren ziel. Nu wat jaren, en heel wat drugs, later, is ze een onstabiel, zenuwachtig mensje, dat haar mond vol heeft van de prostitutie en van Jezus.

Het rare is dat in dit EO-programma er helemaal níéts te horen is van haar band met Jezus, die haar volgens haar heeft laten inzien dat het allemaal verkeerd was met haar hoerenleven en haar eruit heeft geholpen. Normaal gaat àlles zo'n beetje daarover met haar. Nu horen we er geen woord over. Ik was echt verbaasd. Het leek me precies wat de EO zou willen vertellen. Behalve als ze hun religieuze motivatie willen verstoppen.

Denise wordt aangekondigd door te zeggen dat er meiden bestaan die wèl vrijwillig instappen, en dat zij er zoéén is. Jojanneke zègt niet dat ze een normaal voorbeeld is van vrijwillige meiden, maar ze laat het wel zo lijken. En daar houdt het niet mee op. Jojanneke en Denise dansen een dans, waarbij Jojanneke de leidende vragen stelt, en Denise precies de stereotype dingen zegt die Jojanneke wil horen. Het is haast liefde.

Het verhaal van Denise is zover verknipt dat het niet goed meer te volgen is. Ze was kennelijk ooit begonnen op de tippelzone, toen kwam ze een jongen tegen, en die heeft haar na één dag "achter de ramen gesmeten." Wanneer en hoe de dwang zat, is nietzo duidelijk van wat we horen, want volgens haar begon het vrijwillig, maar werd het niet meer vrijwillig toen het het enige was waar ze goed in was.

Over zichzelf komt ze niet erg uit de verf, maar ze is wel héél duidelijk als ze over de rest van ons praat. Als Jojanneke vraagt of haar slachtofferverhaal geldt voor alle vrouwen in de prostitutie, zegt ze heel duidelijk ja. Als Jojanneke haar vraagt of dat ook zo is bij de vrouwen die zelf zeggen dat ze "stoere vrouwen" zijn en het "gewoon prima" is, zegt ze dat ze alleen naar zichzelf hoeft te kijken, om te zien dat het daar óók allemaal slachtofferschap is.

Ze beweert met een vrome snoet dat er achter al die vrouwen die zeggen dat ze onafhankelijk zijn mannen zitten die ze slaan en hun geld afpakken, en dat als je ze een keer ziet zonder make-up, je de pijn en het verdriet ziet, en de blauwe plekken. Kennelijk weet ze niet dat blauwe plekken moeilijk wegschminken zijn. Ze beweert dat we het wel zeggen, maar dat we éígenlijk allemaal toch niet zo vrijwillig zijn. Zij was immers ook zoiemand die zei dat het een eigen keus was. Precies wat Jojanneke wil horen.

Zoals iederen die roept dat ze ons een stem willen geven, maakt Jojanneke ons liefst monddood. Luister niet naar die hoeren, want eigenlijk weten ze niet eens wat ze vinden. Ze willen in onze naam spreken, en daarvoor is het heel belangrijk dat we zelf monddood zijn. En als je ons niet kan verbieden om te praten, dan werkt het met gestigmatiseerde mensen als hoeren héél goed om een verhaaltje te bedenken waarom je vooràl niet naar onze eigen stemmen moet luisteren, want natúúrlijk vertellen we niet dat we gedwongen worden.

Van Denise horen we weer eens over de abortus dwingende pooier. Dat is in het midden en eind van het vorige decennium een beetje een hype geweest, er praatten toen heel veel loverboymeiden over. Die loverboys zorgen niet dat ze de pil slikt, of dat ze een spiraaltje of een sterilisatie neemt, maar laten haar eerst zwanger worden, en dwingen haar dan tot een abortus. Dat is heel raar, maar het klinkt erg, zielig, en geil, dus mensen willen het geloven. Daar zit ook wat Christelijks aan.

Volgens haar maken exploitanten misbruik van de situatie. Ik ben geen vriend van de exploitanten, maar dat slaat dus nergens op. Exploitanten krijgen hun kamertjes wel vol, en ze krijgen hun geld wel, daar hoeven ze geen gedwongen meiden voor te vinden. Die zorgen alleenmaar voor een enòrm risico dat ze hun vergunning kwijtraken! Het slaat dus nergens op om te denken dat exploitanten er voordeel van hebben.

Denise wordt geïnterviewd terwijl ze in een spiegel staart. Jojanneke doet veel met spiegels. De neppooier wordt in een gebroken spiegel, en ooknogeens geblurd, gefilmd. Denise in een gewone spiegel. Jojanneke is niet zuinig met symboliek. Aan het eind vraagt ze zelfs aan Denise wat het met haar doet dat ze zichzelf zo in die spiegel ziet. Volgens Denise maakt het haar kapot. Het klinkt aangrijpend, maar het is niet zinnig.

Jojanneke zegt dat er veel gegoocheld wordt met cijfers. Dat is zeker waar. De cijfers waarmee gegoocheld wordt komen eigenlijk nooit uit goed onderzoek. Ze gaat dus informatie halen. Bij universiteiten? Onderzoeksinstellingen? Bovenkerk? Altink? Wagenaar? Siegel? Sekswerk Nederland? Nee, ze gaat het vragen bij het OM. Waarom zou ze daarheen gaan? Die doen toch geen onderzoek, die bestaan toch alleen om te straffen en mensen in toom te houden? Maar die vraag beantwoordt zichzelf.

We zien Warner ten Kate, het opperhoofd mensenhandel bij het OM. Het interview wat we zien is maar een stukje van wat er echt is besproken. Een uitgebreider interview staat ook op Jojanneke's website. Dat is erop gekomen toen de Twitterhoeren haar het vuur aan de schenen legden over waar ze haar getal van zeventig procent dwang vandaanhaalde. Dat langere interview is erg nuttig. Kijk maar!

In het langere interview, iets meer dan tien minuutjes, zien we hoe kleinzielig ten Kate over prostitutie denkt. Hij legt uit hoe hij alles baseert op zijn afkeuring over het vak, dat hij baseert op zijn eigen inschatting van hoe een vrouw het hoort te vinden. Er is geen ruimte in zijn kop voor andere ideeën dan die van hemzelf, er is geen ruimte voor andere perspectieven of ervaringen. Hij past heel goed in het OM.

Omdat niemand het OM wat kan maken, kijk maar naar Demmink, hoeft hij ook niet de ideeën los te laten waar de andere verbiedertjes intussen niet meer mee over straat durven. Nog steeds komt hij met het getal van zeventig procent wat "ooit becijferd" is in het Schone Schijn-rapport, waar intussen zoveel over bekend is geworden dat de meeste mensen liever andere cijfers en schattingen gebruiken. Het OM maalt daar niet om.

Toch is het gek dat hij daar nog aan vasthoudt. Hij is het opperhoofd geweest van de razzia's op hoeren, waarbij honderden meiden binnenstebuiten zijn gekeerd op zoek naar mensenhandel. Die razzia's werden goedgepraat door te zeggen dat ze waren om zicht te krijgen op de misstanden. Er is nooit één slachtoffer bij zo'n razzia gevonden. Als hij eerlijk zou zijn, zou hij nu aanhangen dat de schatting dicht in de buurt van nul procent moest zijn. Maar dat wil hij niet.

Hij komt nog steeds met de pooiertechnieken die nergens op slaan. Hij komt met het fabeltje dat je een vrouw verrot kan slaan en dan met een ijsbadje ze geen spoor van mishandeling laat zien. Raar dat er geen ijsbadjes zijn in ziekenhuizen. Hij heeft het over gepretendeerde verliefdheid, netzoals rechters elke relatie een neprelatie noemen als het om hoeren gaat. Hij komt met het bizarre verhaal over hondjes die aan de hoer worden gegeven als drukpunt. Elke roddel is goed genoeg.

Ten Kate beeldt het behoorlijk smerig af, en vraagt dan retorisch of vrouwen dat wel willen? Want wie zou dit willen voor zijn dochter? Hij vindt dat we het beeld van de mondige krachtige prostituee kunnen verlaten. Want dat is niet het beeld wat zijn OM in de papieren aftekent. Hij gelooft heilig in het beperken van de gelegenheid voor mensenhandel door gelegenheid voor prostitutie te beperken. Dat je de meiden dan in de illegaliteit duwt is een drogreden, utrecht toont dat volgens hem aan.

Waar gaan die meiden dan heen? Nou, kennelijk kunnen die volgens ten Kate voor een heel groot deel gewoon verdampen. Hij kan ze niet eens als mensen zien die ergens heengaan nadat je ze wegwerkt. Voor hem bestaat zo'n vrouw niet als meer dan een doorn in zijn oog, en als ze die doorn in zijn oog niet meer is, bestaat ze voor hem niet meer. Ja, ik geef het simpel weer, en ik ben ongenuanceerd. Maar heb ik ook ongelijk dan?

Hoererij vindt hij tegen de menselijke waardigheid, en hij wil het zoveel mogelijk terugdringen. Het moet volgens hem nog net mógen, maar dan moet de keus voor het werk ook ècht een goedgekeurde eigen keuze zijn, niet financiëel, of door vermeende verliefdheid, of een slechte jeugd. Dan zou het niet moeten kunnen. Anders heb je geen recht volgens ten Kate om te beslissen of prostitutie een goeie oplossing voor jou is. Want hij vindt het geen normaal beroep, het ligt aan de zijkant van de maatschappij, en je hebt geen opzegtermijn van twee maanden. Natuurlijk niet, Warner. Dat zou mensenhandel zijn.

We krijgen een lovergirl te zien. Een meisje dat vanaf haar veertiende andere meiden ronselt voor de prostitutie. Die zich een beetje opblaast, en een heel stoer verhaal maakt waar heel weinig geloofwaardigs in voorkomt. Ze weet niets meer dan wat je van een loverboy-voorlichting kan meenemen, en ik denk dat er ook niet meer achter zit dan dat. Er zit een opgefokte meid te praten over dat ze hard is. Die heeft een vaderhand nodig.

Deze lovergirl is een afwijking. Misschien, tenminste. Alle andere mensen hebben namelijk met dezelfde zieligheidsindustrie te maken. Ten Kate heeft temaken gehad met het inhuren van van Goch om rechters voor te lichten over mensenhandel en prostitutie. De neppooier komt van haar sekte af. Wendy en Linda schuiven elkaar schnabbels toe, en hebben persoonlijk contact. Denise komt van de meisjes van Exxpose. Die kennen elkaar ook. Ze zijn allemaal veteranen van de media. Zelfs de moeder die op haar dochter jaagt. Ookal leek die meer met Anita de Wit verbonden. Al spreekt ze loverboy wel uit als lofferbooi, netzoals Linda.

Omdat deze lovergirl als enige nieuw is, trok ze wel mijn aandacht. Mijn computergoeroe heeft de blurring van het beeld afgehaald, en inderdaad zag ik een nieuw gezicht. Het verhaal wat ze vertelt heeft ook een andere structuur dan die van exxpose of van Linda. Het lijkt veelmeer op dat van Maria Mosterd, maar dit is niet Maria Mosterd. Het is wel dezelfde onzin, en er wordt op dezelfde manier kritiekloos mee omgegaan.

Meisjes van veertien zitten niet in clubs of achter de ramen. De klanten willen ze niet, en de controles zijn overal en bijna de hele tijd. Dat gaat nooit lukken. Pooiernetwerken zijn economisch niet haalbaar, en ze bestáán danook niet. Het meisje begrijpt niets van prostitutie, komt niet met verhaalstukken die een insider belangrijk zou vinden, en komt wel met dingen die je niet zou zeggen als je iets van het wereldje wist.

In plaats daarvan hebben we wéér een piepjong meisje met een machtspositie binnen een divers en agressief misdaadnetwerk, die dreigende taal uitslaat over dat mensen niets meer zijn als ze zich onderwerpen. Er zit een raar verhaal bij over een dramatisch moment dat een meisje moet kiezen voor altijd onderworpen aan het netwerk te zijn, of te vertrekken. Klinkt romantisch, maar het is onzinnig.

Er is wel iets met die meid. Ik denk dat ze veel gepest is, en daar een verhaal bij bedenkt. Sommige stukken maken haar echt emotioneel, maar er is zoveel in haar verhaal geknipt, dat je niet weet wat ze nou echt heeft verteld. Ze doen niet eens moeite om het knippen te verbergen, er is een stukje waar door een sirene in de achtergrond heen wordt geknipt. Het kan ze niet eens schelen dat je makkelijk hoort dat er wordt gerommeld. Het gaat alleen om de emotionele impact.

Ik sla bijna de hoerenloper over die even in een tentje op een ramenbuurt wordt geïnterviewd. Hij zegt hetzelfde wat al die klanten zeggen, die ook TV kijken, en de media achternalopen. Wie hij heeft gezien, dat zijn geen slachtoffers. Wat je zelf ziet is moeilijk om rare dingen over te denken. Maar wat hij niet ziet, daar gelooft hij de verhalen van slachtofferporno wel over. Want dat weet iedereen toch.

Is het genoeg, jongens? Mijn vingers doen zeer van het typen en het schrijven, en ik heb geen overzicht meer op al mijn aantekeningen. Dit kleine uurtje TV zit zo bomvol met foute en gewoon valse dingen, dat ik niet alles kan beschrijven. Het gaat maar door. En er moeten nog twee shows komen. Ik vraag me af hoe ze het verder kunnen pushen dan dit, want dit was wel erg.

Het heeft Jojanneke twee jaar gekost om deze documentaire te maken, en ze zegt dat ze met tientallen hoeren heeft gepraat. Toch zien we wéér dezelfde gezichten, horen we wéér dezelfde verhalen, dezelfde onzin, en dezelfde kritiekloze vragen. En helaas gaan mensen, die niet het nieuws in de prostitutie bijhouden, niet zien dat het oude koek is, die denken dat het een bevèstiging is van wat ze zich nog herinneren uit vorige shows, artikelen en boeken. Ze worden weer genept, met dezelfde slappe verhalen.

Volgende week zal het wel over porno gaan, want we zien hoe Bobbie Eden zich laat pooieren door Jojanneke.


EDIT:
De andere delen van de serie heb ik ook gerecenseerd:
Jojanneke in de prostitutie
Jojanneke in de prostitutie, deel 2
Jojanneke in de prostitutie, deel 3
Jojanneke in de prostitutie, het laatste deel