Er zijn maar een handjevol hoeren op internet die vertellen over hun beroep, en ik heb nog niemand gezien die het zo doet als ik. Ik vind het heel interessant om ook te lezen over hoe andere meiden hun werk doen, maar ik lees over die kant van de zaak maar erg weinig. De meeste blogjes lezen, alsof ze voor de klanten van die meid zijn bedoeld. Ze zijn vaak een soort van scène, met maar weinig uitleg.
Ik heb wat eerder ookal geschreven over dat ik wel forums heb gezocht, waar ik een beetje de diepte in kon met collega's, maar dat is maar op één plaats een beetje gelukt, en daar zijn we niet meer welkom. Verder heb ik nog wel wat mailcontacten, en wat telefoonnummers, maar verder is er nietzoveel waar ik me echt mee bezig heb gehouden.
Er zijn nog wel andere plekken op het internet, die voor prostituees zijn bedoeld, of werken aan voorlichting over ons. Maar daar heb ik me nooit thuisgevoeld. Vaak zijn er veel broodmeiden, en ik weet wel dat mijn houding die meiden niet bevalt. Dat kan ik me ook wel voorstellen, ik ben erg op mijn eigen gelijk. Ik voel me dan snel alsof ik er niet hoor, en alleen maar zou storen.
De voorlichtingssites worden vaak niet geschreven voor de professionelles, maar meer voor de meisjes die er een beetje inrollen, en ook wel voor nieuwsgierige mensen die er wat over willen weten. Het nivo is dus wel erg duidelijk voor beginners. Ik heb daar ook nietzoveel te zoeken. Ik vind het natuurlijk wel goed dat het er is. Al vind ik het wel erg jammer dat iedereen maar wat schrijft, en sommige groepen met grote dure websites zien er erg betrouwbaar uit, maar verkopen alleen maar vage dingen die soms gewoon zelfs niet kloppen.
Mijn eigen blog is mijn manier om mijn verhaal naar buiten te brengen, en ik vind zelf dat dat nodig is. Ergens anders lees je het meeste dat ik schrijf niet. De kranten hebben vele kolomcentimeters over voor de uitwassen, maar de dagelijkse praktijk is iets waar niemand anders over schrijft. Als het ervan komt, gaat het niet zo in de diepte dat de mensen echt begrijpen hoe en wat. Daarom schrijf ik nu al meer dan drie jaar.
Op internet is er steeds meer, en het blijft niet meer bij mail, blogs en forums. Je komt nu ook al die social media tegen, en ik vind die erg leuk. Je kan daar lekker contacten leggen zonder dat je de hele tijd content moet schrijven, en dat je er bent is al genoeg om mee te doen. Daar zag ik best een goeie manier om contacten te kunnen leggen met mensen in de branche. Maar als je langer nadenkt, doe je het toch maar niet.
Die social media zijn wel leuk, maar ze zijn ook gevaarlijk. Voor je het weet zet je een heleboel persoonlijke informatie op het internet, en als je zo gevoelig bent voor de privacy als ik, kan je dat niet maken. Die netwerken komen overal terecht, en de bedrijven die die netwerken beheren, zijn ook niet honderd procent betrouwbaar met mijn informatie. Daar ga ik niet vrijuit op praten. Dat kan ik niet riskeren.
Ook voor mezelf doe ik dus niet aan Facebook, Hyves of Linkedin. Één plaatje dat doorkomt, en ik ben mijn privacy kwijt. Als je zo voorzichtig moet zijn, is er toch niets aan, dus ik laat het maar linksliggen. Als het niet zo onveilig was, had je er prima een ontmoetingsplek voor professionelles gehad. Je kan er mensen selecteren zodat je rotmensen eruit houdt, en je komt via-via in contact met mensen die zelf nooit naar jou hadden gezocht.
De klanten denken daar wel anders over. Er gaat geen week voorbij of er is wel iemand die me aan de Buzz, Google+, Linkedin, Facebook, Tumblr of Twitter wil helpen. Ik ben opgehouden om het uit te leggen, want die mensen willen er niet aan dat het gemakkelijk na te trekken is voor iemand die handig met computers is. Soms worden ze zelfs een beetje boos, en je hebt ze ook nog die niet gewoon willen mailen of bellen, als je niet met ze wil facebooken.
Als het veilig en anoniem was, zou het voor mijn werk wel fantastisch zijn. Ik heb gezorgd dat er geen plaatjes van me op internet staan, behalve mijn advertentiefoto's, dus het is moeilijk om me aan mijn uiterlijk te herkennen. Met die plaatjes zou ik wel goed een netwerk van klanten kunnen hebben. Helaas zou dat alleen werken als er meer klanten waren die ervoor uit willen komen dat ze het doen.
Stel je voor, een social network voor de prostitutie, met supergoede anonimiteit, en een soort contactensysteem zodat je kan zien welke meiden leuk worden gevonden door de mannen die jouw favoriete meid ook bezoeken. Het zou veel beter werken dan dat adverteren en proberen wat het nu is! Dat zou doen, wat Hookers.nl nu niet doet. Het is maar toekomstmuziek, maar het zou wel erg leuk zijn als het bestond. Maar ik weet niet of de overheid de anonimiteit wel toestaat. Bovendien, wie gaat het maken.
Ik hou het dus maar bij mijn advertentie op de middelgrote prostitutiewebsites, en dat hoeft gelukkig niet eens erg vaak. Dan loop ik ook minder risico's op politie-invallen. Er zijn wel klanten die zeggen dat ik mijn eigen website zou moeten hebben, maar ik denk dat dat niet de moeite is. Die vinden ze toch niet zomaar, maar ze weten de weg wel naar de advertentiesites. Daar ben ik dan meer zichtbaar.
Soms verlang ik wel terug naar de chatboxen. Tegenwoordig bestaan die nog wel, maar het gaat veel moeilijker om daar nu een afspraak door te maken. Je belde dan naar een gratis nummer, en je kreeg betalende mannen aan de lijn. Die betaalden dan meer dan een halve Euro per minuut, en dat was om met je te práten. Voor vier keer die prijs neuken we. Na een paar minuutjes flirten kon je dan al gaan suggereren dat je voor een vergoeding best hem lekker kon ontvangen, en dan had je zó een klant erbij. Lekker anoniem, en lekker buiten beeld. Het mocht niet, geloof ik, maar het werkte prima. Niemand die me controleerde.
Gelukkig zit ik al op het beste social network. Mannen die elkaar tips geven. Mond op mondreclame is de beste manier om goeie, betrouwbare klanten te krijgen, die fijn zijn om mee te werken. Mijn klantjes zijn voorzichtig met me, en ze geven mijn telefoonnummer niet aan vervelende types. Je verwacht in het begin niet dat ze elkaar zovaak tippen, maar ik heb het al best vaak gehoord. Mijn advertenties zijn niet heel erg in trek, maar via de tips komen de mannen wel. Dat is mijn sociale netwerk.
maandag 11 juni 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
12 opmerkingen:
De eerste keer dat ik het stukje wat saai vind. Probeer voor volgende maandag weer eens wat meer over het vak zelf te schrijven en dan bij voorkeur over hilarische momenten. Iemand die z'n condoom per ongeluk leeggooit over z'n overhemd en probeert een smoes voor z'n vrouw te bedenken, dat soort dingen. Je moet met de jaren toch wel het een en ander meegemaakt hebben.
Dat stukje over die klant die dacht dat je een tv HAD in plaats van WAS werkt me nog wel eens op de lachspieren :p
Interessante analyse hoe iets dat zo handig lijkt toch uiteindelijk niet bruikbaar blijkt...
De laatste paragraaf is de leukste, je maakt leuke uitsmijters de laatste tijd.
Huh? Een sociaal internet-netwerk voor hoerenlopers? En dat ze dan zien welke mannen die ene hoer leuk vinden; zodat je weet dat hij ook over je favoriete hoer heen is gegaan. Nee, dat lijkt me de betovering verbreken.
Haha zalig stukje
Het is ongelooflijk wat je vindt over mensen door gewoon hun naam in te tikken op google. Vooral jongeren zijn hier clueless in. Eenmaal dat ze het doorhebben is het te laat.
Sociale media zijn super gevaarlijk voor iedereen die iets te verliezen heeft.
Social networks, en heel het Web 2.0, is internet voor debielen. Het internet is om informatie effectief en efficient uit te wisselen, en alles wat je erop zet komt uiteindelijk overal terecht. Daarom hebben nerds altijd al met encryptie en nicks gewerkt. De nieuwe mensen op het net snappen er niets van, en daar maken die social networks slim gebruik van. Heel verstandig dat je er niks mee doet. Maar als je echt graag zou beginnen met dat netwerk waar je het over hebt, kan ik wel wat voor je betekenen. Wil je dat echt?
En dan hebben we het nog niet eens over het Habbo hotel...
Nerd, lief aangeboden, maar ik denk dat ik me dan heel veel op de hals haal. Ik blijf wel gewoon bij wat ik ken.
Geeft niks joh, je bent tenminste realistisch. Wel goed dat je de gevaren van social networks ziet, er zijn ontzettend veel mensen die hun hebben en houwen op zo'n netwerk zetten zonder zich te beseffen wat ze doen.
Ik vind het zeer fijn dat je stukken tegenwoordig wat langer zijn. Ik kijk er elke week weer naar uit!
Jij bent de enige bron voor dit soort informatie die er is. Echt goud waard!
Je hebt al eerder wat hints laten vallen dat je weinig onderwerpen hebt om over te schrijven. Ik heb het idee dat dit een 'filler' is, als je begrijpt wat ik bedoel. Wat ze ook wel eens hebben bij series.
Er zijn een hoop suggesties gegeven in de comments over de jaren heen. Ik hoop dat je met sommigen nog wat gaat doen. Zo niet, jammer dan voor mij ;)
Ik doe geen fillers meer, ik schrijf alleen maar wat ik wil schrijven. Daarom ben ik ook naar één keertje in de week gegaan. Suggesties zijn natuurlijk altijd goed, maar ik hoef me er niet aan te houden.
Alleen personen die opvallen, zoals jij, moeten angst te hebben voor de social networks, omdat ik niet opval kan ik daar terecht, niemand wil weten wie ik ben.
Co.
Een reactie posten