maandag 21 juni 2010

Boeken

Ik ben best een boekenwurm. Ik heb literatuur altijd iets prachtigs gevonden, en het mooiste van school was een cijfer krijgen omdat ik de mooiste boeken van Nederland las. Ik ben lid van de bib, maar ik kan heel moeilijk genieten van een boek dat te beduimeld is. De geur van het nieuwe papier, en weten dat het jouw boek is waar je alle tijd voor hebt, is meer voor me waard dan de prijs van een nieuw boek. Het word zo erg dat ik me afvraag waar mijn nieuwe boekenkast moet gaan passen! Niet in mijn werkflatje natuurlijk, dat soort persoonlijke dingen hou ik thuis.

Ik neem naar mijn werk altijd een boekje mee om te lezen tussen het werk door. Het is heerlijk om af te wisselen. Het gaat er even heftig aan toe met een klant, en als ik klaar ben met douchen en bed opmaken kan ik lekker op het balkon gaan zitten met een goeie novelle. Als ik een intellectuele bui heb, schrijf ik soms in de marge mijn gedachtes over de tekst. Daar doe ik dan niets mee, maar het is één van die dingen die ik leuk vind. Ik lees niet vaak een boek twee keer, maar als ik het doe ben ik altijd erg nieuwsgierig wat ik de vorige keer zag, want vaak zie ik de tweede keer iets anders. Dat is het leuke van literatuur, je kan er meer uithalen.

Alle literatuur vind ik mooi, van Kluun en Wolkers tot Sartre. Het mag van mij vulgair en werelds zijn, of juist verheven en filosofisch. Zolang het maar goeie literatuur is, vind ik het fijn om te lezen. Ik word graag intellectueel gestimuleerd door mensen die me wat kunnen leren. Voordat ik ging studeren las ik vooral om me mee te laten slepen door de schrijver, maar toen ik ging studeren leerde ik om de tekst meer te analyseren en observeren.

Zoals jullie wel weten, had ik de afgelopen weekjes een probleem met Writer's Block. Dat heb ik geprobeerd op te lossen, door me te laten inspireren door mijn eerdere stukjes, en ik zag toen pas hoe ik gegroeid ben door mijn blog. Het ziet eruit alsof ik een filosofischere vrouw word, maar eigenlijk is het alleen maar mijn schrijfstijl. Ik zette betere stukjes op papier, ik bleef voor de rest wel gewoon mezelf. Ik ben er nog niet uit of ik nou echt veel meer ontwikkeld ben dan eerst, of dat ik gewoon beter ben gaan schrijven.

Ik heb ook gezocht naar inspiratie in boekjes van Judith Visser (Tegengif), Xaviera Hollander (The Happy Hooker), Carla van Raay (Gods Callgirl), en "Annabelle" (Hoer). Daar heb ik wel inspiratie van gekregen, maar eigenlijk meer omdat ik boos werd. Al die boeken zijn gemaakt vanuit een heel beperkt idee. Ik zal het stuk voor stuk uitleggen.

Judith Visser snapt het maar half, en heeft een prutboekje geschreven dat alleen door de seksuele prikkeling verkoopt. Ze heeft zo te zien met één ongeïnteresseerde broodmeid gepraat die geen liefde voor het werk heeft, en er is wel wat aangedikt. Het stond al vanaf het begin vast dat ze het zou gaan afbeelden als een manier om iets vies te zien. Dat heeft ze dan een héél klein beetje genuanceerd, maar haar hoofdpersonage leert niet om er anders tegen te kijken. Het eind vond ik wel leuk gevonden, en helaas slecht afgemaakt. Het had ook zonder het stuk over de prostitutie gekund, maar dan had ze niets verkocht. Het boek is sensatiezoekerij, en het zet het werk wéér verkeerd neer.

Xaviera Hollander schrijft gewoon porno. Ze is een hoer die goed weet hoe je een man moet prikkelen, en ze heeft dat in boekvorm gedaan. Ze laat zich niet door de seksscenes sturen, dus het is wel goeie porno, maar het blijft alleen maar porno. Het is niet de waarheid, dat kan je heel duidelijk merken aan het verhaal. Ze schrijft met een waakzame afstand, daar heb ik wel respect voor. Maar wat zij in het boek doet, past daar helemaal niet bij. Ze laat in het boek zich teveel overkomen. Dat zou een doorgewinterde hoer als zij niet zomaar doen. Goeie porno, maar het laat weer niet zien hoe de prostitutie is.

Carla van Raay begrijpt er niets van. Alles is onzin, het is gewoon verzinsel waar ik me niet in kan verplaatsen. Het ergert me. Bovendien is het een heel erg slecht geschreven boekje. Ik begrijp niet dat dit gepubliceerd word, het is echt niet te lezen. Ik lees best makkelijk door de zwaarste boeken heen, Dostojewski vind ik prachtig bijvoorbeeld. Dit kon ik niet verder dan de helft lezen, toen werd het teveel. Het is onzin.

Annabelle, dat is een pseudoniem, schrijft over haar tijd als hoer in België. Het enige wat je opvalt is dat ze al haar slechte ervaringen neerzet, en al het goede weglaat. Ze is een passieve vrouw, die heel veel zelfmedelijden heeft. Daarmee bevestigd ze mijn idee over loverboy-hoeren, en ik kan geen greintje respect voor haar houden na de eerste helft van het boek. Er komt van haar kant niet veel initiatief, alles overkomt haar maar. Ze verzint slappe smoesjes voor haar mislukkingen, en ze geeft angst de schuld. Je krijgt erg de indruk, dat een paar klappen kennelijk dan toch erger zijn dan twintig jaar prostitutie, waar ze duidelijk geen talent voor heeft.

Die boekjes hebben mij heel veel plezier gegeven, maar toen ik ze in de kliko smeet! Ik gooi bijna nooit een boek weg, maar dit kon ik niet weggeven. Dat zou verkeerd zijn geweest, want dan help ik die schrijfsters alleen maa om de onzin te verspreiden. Ik heb Xaviera trouwens niet weggegooid, die was wel leuk op haar manier. De andere waren heel teleurstellend.

Er is me wel wat opgevallen. In al die boekjes maakt de hoofdpersoon een ontwikkeling door. Het is gekunsteld, het probeert de psychologische diepte te halen die hoort bij literatuur, maar ze vallen allemaal in de valkuil dat de schrijver geen goede spanningsboog kan opzetten. Er is in de boekjes geen conflict dat ontwikkeld, en zo de hoofdpersoon dwingt mee te ontwikkelen of tenonder te gaan.

In de commentaren word me aangeraden om mijn stukjes in een boek te bundelen. Dat vind ik wel lief, want je vind op Internet wel heel veel dat minder van kwaliteit is dan in boeken, ook al kan je dus best onzin in boeken vinden. Eigenlijk denk ik niet dat mijn blogje goed genoeg is voor een boek, maar dat is niet omdat wat ik schrijf verkeerd is.

Mijn leven past niet zo in een boek. Er is geen verhaallijn in mijn leven. Er is een verzameling gebeurtenissen, en ik ontwikkel wel, maar er zit geen overzicht in, en geen vervulling van een centraal conflict waar mijn karakter aan gespiegeld word. Er is gewoon mijn werk, en wat ik voor mezelf doe. Er gaan deuren dicht en opne. Dat is niet eens panningsboog, en ik ben dan ook geen personage in een boek. Dat maakt een blog toch weleens verstild, en bewegingsloos. Je kan hetzelfde steeds weer belichten en vanaf een andere kant laten zien, maar je gaat steeds meer herhalen.

Ik heb besloten om gewoon door te gaan zoals ik ging. Ik hoef nergens heen met mijn blogje. Ik kan gewoon mijn ei kwijt, en als ik tien keer over hetzelfde schrijf, is dat maar jammer. Een nieuwe richting is leuker om te lezen, maar dan ga ik weg van waar ik over wil schrijven. Een roman met mijn levensverhaal maak ik misschien nog wel een keer, maar ik heb er nu nog niet het overzicht voor. Ik zou het nu niet kunnen, maar ik deo het wel als ik ooit stop.

Ik heb de opzet van dit hele stukje trouwens bedacht terwijl ik voorovergebogen over een stoel heen stond, terwijl een klant me in mijn kont stond te naaien. Soms krijg je het idee opeens als je het niet op kan schrijven. Gelukkig was hij al in het zelf-stadium van de wip, dus merkte hij niet dat ik was afgeleid.

18 opmerkingen:

Anoniem zei

Even t.a.v. de laatste zin. Wat is het zelf-stadium van de wip? Het moment dat de man bijna aan het klaarkomen is en alleen nog aandacht heeft voor zichzelf tot de ejaculatie? En verslapt daarna behalve de lul ook altijd de aandacht voor de vrouw?

Anoniem zei

Die laatste alinea; hilarisch!!

Lekker blijven schrijven zoals je al tijden doet.

Anoniem zei

Briljante uitsmijter. Grote grijns op m'n gezicht.

Over je blog uitgeven, en het gebrek aan verhaallijn. Mij lijkt het vooral leuk om je blog in boekvorm te lezen vanwege je objectieve verslag, icm hier en daar een zijsprong naar je persoonlijke interesses. Zelf lees ik veel (zee-)reisverhalen, een deel daarvan is uitgegeven als logboek. Een van dag tot dag verslag, zonder hoogdravende verhaaltechnieken of spannende plot. Wat mij betreft heerlijk leesbaar en leuk om als boek tussendoor af en toe te pakken en weer een paar 'dagen' te lezen.

Maar ga vooral door met gewoon hier bloggen, (bijna) elk stukje dat je schrijft is een cadeautje. Beland je in de uitgeverswereld, dan betwijfel ik of je hier nog verder kan/wil/mag schrijven.

Groet, Koolteer

Anoniem zei

Lees je weleens Midas Dekkers? Die schrijft naast populair wetenschappelijke boeken ook diverse bundels met losse columns waarin hij parallellen trekt tussen dieren en mensen en seksualiteit veelvuldig in besproken wordt vanuit een droog biologische invalshoek.

Op dezelfde wijze zou je jouw unieke invalshoek kunnen gebruiken als basis voor een bundel columns zoals je dat reeds doet op dit blog. Blijf schrijven en pak de 100 beste stukjes eruit en publiceer dit boek on demand:
http://www.mugweb.nl/index.php?pageID=107&showMagArt=644&showMag=1159794717

Kost je niets, en als het verkoopt zie je meteen of het zinvol is om door te gaan.

Anoniem zei

Natuurlijk kost het wel iets, maar ik ben ervan uitgegaan dat je de break-even wel weet te halen

Anoniem zei

Wat een prachtige laatste alinea. Ik zie het zó voor me!

Donkey zei

Hihi, dat boekje van Carla vind ik best leuk. Grappig is dat ze tot ver in haar twintigste niet wist hoe vrouwen bevrucht worden, ze dacht dat dit door kussen komt. Wat ik interessant vind is dat ze haar werk als prostituee ineens spuugzat wordt, terwijl ze het eerst niet zo'n probleem vond. Ze ging op het laatst ineens braken toen ze het sperma van een klant slikte. Dit thema zie ik vaker terug als ik boeken lees over prostituees.

Hoi Zondares, misschien dat je deze onderstaande boeken ook wil lezen? Echt tóppers!!! Vooral de boeken van David Farer doen je zin als klant om prostituees te bezoeken voor een paar jaar sterk verminderen. Het heeft me een tijdje sterk gehouden.

Titel: hoerenboek - tien vrouwen over het vak
Auteur: Martine Groen
Publicatiejaar: 1986

Titel: Sekswerk - ervaringen van vrouwen in de prostitutie
Auteurs: Sietske Altink, Martine Groen en Ine Vanwesenbeeck
Publicatiejaar: 1991

Titel: Lindsey - een tienerhoertje - dagboek 1990-1996
Auteur: Peter Stuivenberg (verteld door Lindsey aan deze man)
Publicatiejaar: 1997

Titel: Een haar per dag - Dertig maanden in de prostitutie
Auteur: Jody Peters, Michiel Hegener
Publicatiejaar: 1988

Titel: Bordeellevens [over de bordelen van Jan Bik!!!!]
Auteur: David Farer
Publicatiejaar: 1995

Titel: Games prostitutes play - prostitution and child abuse [vernieuwde editie, over bordelen van Jan Bik]
Auteur: David Farer
Publicatiejaar: 2008

bastr zei

Ik vind dat u "loverboy-hoeren" wel erg streng veroordeelt.

Natuurlijk krijgt iemand die haar eigen verantwoordelijkheid neemt, meer respect.
Maar dit is volgens mij voor een heel groot deel een gevolg van de opvoeding, dus ik kan iemand niet verwijten gebrek aan moed te hebben.

En ik weet niet welke uitwegen er voor "Annabelle" waren (hoe beperkt was haar vriendenkring, had ze goed contact met haar ouders bijvoorbeeld).

Unknown zei

Zondares

Volg je blog al een tijd en ben het met je eens dat het zich waarschijnlijk niet leent voor een boek.
De aantrekkingskracht van een blog zit in de actualiteit, en in jouw geval toch ook in het voyeuristische perspectief.

Je schrijfstijl is vermakkelijk maar zoals jezelf al zegt zijn het met name de observaties die je doet in een wereld waar veel mensen geen weet van hebben.

Een diepere ontwikkeling van een thema of een karakter zijn geen voorwaarde voor een goed boek. 'Taal is zeg maar echt mijn ding" van Paulien Cornelisse,
zou als je je stijl verder ontwikkeld een goed voorbeeld kunnen zijn.

Alleen moet je je als schrijfster wel los van je werk als prostitue kunnen ontwikkelen. Die worsteling zie ik toch ook terug in je beoordeling van de boeken die je las.

Je maakt wel wat literatuurtechnische opmerkingen, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je negatieve oordeel vooral inhoudelijk is. Rescenceren is uiteindelijk een kwestie van smaak. En smaak ontwikkeld zich. Een goede rescentie over een thema wat je dicht aan het hart ligt is daarom het moeilijkst.

Succes!

Anoniem zei

Het einde van dit stukje - geweldig!
Blijf schrijven, misschien kun je als je wat ouder bent een roman baseren op jou leven. Dat zou dan een realistischer beeld zijn van het leven van een hoer.

M.

Unknown zei

De meeste boeken die ik over dit onderwerp gelezen heb zijn inderdaad de prijs van het papier waarop het gedrukt is niet waard. Te weinig diepgang of een overdreven hang naar het zoeken van externe oorzaken van het hoe en waarom zijn doodvermoeiend.

Uitzonderingen zijn voor mij Belle De Jour met haar lichte, frivole beschrijvingen en Sonja Rossi's Fucking Berlin met haar wat rouwere beschrijving van haar leven.

Waar ik nog wel nieuwsgierig naar ben is 'Elf Minuten' van Paulo Coelho. Goed, niet door een hoofdrolspeelster geschreven, maar wel een goede schrijver.
En ik ben nog wel benieuwd naar Olette Luidwieler.

Je kunt trouwens bij de NRC een box kopen met 4 romans over seks. De titel is "Tussen haar benen scheen de zon". Kijk, als je zo'n mooie zin kunt bedenken, vergeef ik een eventueel tegenvallend boek wel.

Zondares zei

Donkey, de boekjes van Stuivenberg en Hegener zijn 100% zeker verzonnen. Daar klopt helemaal niets van. Bordeellevens en Games prostitutes play zijn precies hetzelfde boek! En er is ook extra spul bijverzonnen, om het erger te laten lijken. Hij heeft het geschreven als een aanval op Bik. Bik was ook geen lieverd hoor, maar je hebt ze veel erger. Ga maar eens voor een van die Marokkaanse kleine pooiers werken, dan leek Bik een heilige.

Loverboy vrouwen zijn echt zelf verantwoordelijk. Punt uit.

Donkey zei

Heb je die boeken gelezen?

Ik weet niet zo of ze verzonnen zijn. Alles kan natuurlijk. Maar ze komen overeen met andere waarnemingen. Zij je niet een keer dat veel raamprostituees worden afgeperst? En dat je daarom vluchtte?

Door David Farer's boeken ben ik verbaasd. Ik wist niet dat zoveel prostituees in de clubs (tenminste in die tijd rond 1990) zo vaak een gestoorde vriend hadden. Volgens Farer zijn ook bijna alle prostituees die hij kende seksueel misbruikt. En ze roken bijna allemaal.

Unknown zei

Even een update in de hoerenliteratuur/lectuur. Het boek van Olette Luidwieler heeft als onderschrift "spirituele roman" en is als zodanig beter gepositioneerd dan een directe verwijzing met de prostitutie. Als je voor die spiritualiteit openstaat, is het best een lezenswaardig boek. Wel bedankt ze op het einde van het boek haar (ex-) collega's uit de club en haar klanten. Toch een oprechte poging om haar levensverhaal te schrijven.

Dan het boek "Het elf minuten meisje" van Mariana Brasil. Zij is de vrouw die Paulo Coelho aanzette tot het schijven van zijn roman "Elf minuten". Het boek van Mariana is vrij vlot geschreven, wat fragmentarisch in aanpak, maar leest gemakkelijk weg. Mariana is een Braziliaanse vrouw die welbewust de keuze maakt om in Europa te werken. Wel een verhaal met de grote thema´s, de liefde, geborgenheid, angst en de dood.

Als laatste het boek van de Canadeese schijfster Nelly Arcan, genaamd "Hoer". Nelly Arcan (pseudoniem Isabelle Fortier), die in haar studententijd werkzaam was als prostituee. De schrijfstijl is opvallend; vereist concentratie, met zinnen die anderhalf pagina´s beslaan, maar grijpt je desondanks bij je kladden.
Verbijsterend boek, met een thematiek en een inhoud die veelomvattend is, een boek die je naar een jaar nog een keer uit de boekenkast haalt om te herlezen.
Verwacht geen happy hooker verhaal, geen loverboy problematiek, maar een universele verhandeling van de de rol van vrouw en man, kind en volwassene en van gradaties van menselijk handelen die hierbij een rol spelen. Sommigen zullen het boek kwalificeren als zwartgallig, anderen als een reële interpretatie van de werkelijkheid.
Hoedanook, het boek is als een figuurlijke schop tussen de ballen. Pijnlijk scherp, en met een zeurende pijn die je nog lang bijblijft.

Zondares zei

Donkey, ik ben niet gevlucht. Het was alleen geen fijne werksfeer voor mij. En er is afpersing, ja.

En dat het overeenkomt met andere waarnemingen, dat zal wel binnen zo'n kringetje zijn wat mekaar napraat. Ga zelf eens op onderzoek man!

Enhance, dat soort boeken lees ik voor de literatuur òf voor de prostitutie, maar ik kan het niet samen. Ze leiden van elkaar af.

Donkey zei

Haha, het wordt nu een welles-nietes discussie. Zei je niet dat de Wallen nu helemaal van de pooiers zijn?

Maar om eerlijk te zeggen. Ik begin nu ook steeds meer het idee te krijgen dat prostituees die zeggen dat ze gedwongen zijn dit uit schaamte doen. Of uit wraak, omdat hun vriendje vreemd is gegaan.

Vooral sinds de affaire MM, dan geloof je niks meer.

Maar ik denk wel dat prostituees veel te veel aan derden moeten afstaan. Ik was laatst in een seksclub waar een Nederlandse me vertelde dat ze maar 1/3 kreeg. Nou kijk, als je een Oost Europese hebt met een manager die alles voor haar regelt en 50% van haar verdiensten eist, dan houdt ze nog maar 1/6 over. En dan heb je nog de huisjesbaas, haar vriend, haar familie, de chauffeur, etc.....

Unknown zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Unknown zei

Beste Zondares,
Ik lees liever dat van jouw dan die boeken waar je het over hebt.
Co.