Waaghalzen

Het stukje van vandaag heeft bestwel lang moeten wachten op een goeie titel. Ik ben blij met het woord "waaghals," want eigenlijk gaat het daarom, en niet om spanning of sensatie zoeken, of goklust, of wildebras zijn. Het is het goeie woord, maar dat kwam eigenlijk pas bij me op toen het hele stukje geschreven was. In het begin had ik de titel "er zit meer vast aan die vechtjassen."

Van het ene stukje komt soms het andere. Mijn stukjes over vechtsporten en wapens zorgden ervoor dat ik flink moest gaan graven in wat ik daar ooit van geleerd had, en me veel weer voor de geest haalde over de meiden die daarmee bezig waren. Toen ik ze eenmaal geplaatst had, kreeg ik mail van oude bekenden, en van nieuwe kennissen, die me best wat meer wouden uitleggen. En dat bleek ook heel interessant te zijn.

De vechtjassen waren niet echt iets opzichzelf. Ze waren eerder een onderdeel van een grotere groep. Die noem ik nu maar "waaghalzen." Het waren niet gewoon meiden op zoek naar avontuur. Het waren niet eens meiden alleenmaar op zoek naar trammelant. Het waren meiden die een kick kregen uit dat dingen echt mis konden gaan. Meiden die een kick kregen van gevaar met echte konsekwenties.

Ze zijn een minderheid, en zelfs een kleine minderheid, en als ze je niet interessant vinden omdat ze vinden dat je te gewoontjes bent, maken ze ook geen kontakt met je. Je kan ze makkelijk missen. Ze houden niet erg van een grote vriendengroep, en ze blijven liever op afstand. Meestal kunnen ze vrouwen sowieso niet goed verdragen, en trekken ze meer naar mannen toe. Daar is meer van hun gading te vinden.

Ik vind het iets mannelijks, om op zoek te gaan naar conflicten en gevaar. Maar die meiden hebben me wel laten zien dat het heel makkelijk samengaat met toch juist extreem vrouwelijk zijn. Het zijn meiden die spelen en geil gaan met hun risicogedrag, en die niet hun kicks zoeken bij verbeten soorten agressie, maar bij uitbundige uitspattingen. Ze zijn de gevaarlijke femme fatales, en als ze handig genoeg worden zijn het echte vamps.

Dit soort meiden ben ik buiten de prostitutie nauwelijks tegengekomen. Ik weet dat ze daarbuiten ook bestaan, maar ik heb wel gezien dat dit soort meiden een stuk makkelijker prostitutie proberen. Ze herkennen dat er spanning inzit, ookal zijn ze nogal teleurgesteld over hoe weinig risico en geweld er eigenlijk aanvast blijkt te zitten. Ze gaan wel zoeken naar de rauwe randjes, en nemen de risico's die andere meiden graag ontwijken.

Wel raar dat ze eigenlijk altijd met alleen wat kleerscheuren ervanaf komen. Die meiden nemen meer risico's, maar de echte erge afloop zie je eigenlijk alleen overkomen aan de stillere meiden. Misschien zijn ze ook wel echt veiliger omdat ze zoveel agressie hebben. En wat ze overkomt schudden ze af, en ze dragen de littekens met trots. Ik vind dat iets raars, maar die meiden respekteren dat heel erg van elkaar.

Dat hoor je ookwel aan het visserslatijn als twee van die meiden elkaar ontmoeten. Ze vertellen over hun ervaringen, of die nou successen waren of faliekante mislukkingen. Of het de vertelster in een goed daglicht zet, maakt eigenlijk nog nietzoveel uit. Zolang het maar heftig was, en volgens mij wordt dat flink aangedikt, maar dat hoort nou eenmaal bij visserslatijn.

Ik heb het meeste van ze leren kennen in de clubs. Achter de ramen zitten ze niet veel, want daar heb ik nog nooit contact gehad met zo'n meid. Niemand kent er ook één die achter de ramen zit. In de escort zitten ze natuurlijk het meest, want dat is de avontuurlijkste soort prostitutie, maar daar kom je zo weinig collegaatjes tegen dat je er geen overzicht op krijgt. Dat ik dan toch meiden in de escort tegenkwam die zo waren, wil dus wel wat zeggen.

Als ik samenwerkte met die meiden, was ik altijd een beetje bedeesd door hun stijl. Ze hadden een soort flair, ookal was die niet altijd even gelikt. Ze deden alsof ze de baas waren in de tent, en ze sleepten zo'n vent mee. Meestal zonder heel goed te kijken waar hij heengesleept wou of moest worden, maar dat was wel een vaardigheid die ik toen nog niet had. Ik heb er nu wel veel over geleerd, maar zo natuurlijk als die meiden het hadden heb ik het niet.

Er zijn nog steeds wel veel dingen die ik ze heb zien doen die me echt te ver zullen blijven gaan. Meiden die op zoek gaan naar seks met dieren, meiden die allemaal martelwerktuigen gaan proberen te "overleven," en een meid die eens besloot om een week lang geen nee te zeggen tegen wat de klanten maar wouden vragen. Uit een soort nieuwsgierigheid gewoon met alles meegaan. Die was aan het eind van de week aan het klotsen van het sperma, en hield er chlamydia aan over. Nog een geluk dat ze niet zwanger was geworden, want die gebruikte normaal alleen condooms. Dat soort dingen gaan te ver, hoe ik ook kijk.

Hoewel ze wel vaste klanten krijgen, hebben ze er meestal minder mee dan de andere meiden. Ze gaan liefst voor het nieuwe, voor de onbekende klant. Behalve als ze een klant "er nog onder moeten krijgen." Dan is er nog iets wat ze fascineert, ookal is dat over zodra dat is gebeurd. Ze waarderen hun vaste klanten wel, omdat ze weten dat daar hun inkomen vandaankomt, en ze zijn harde werkers, dus dat komt ookwel goed, maar ze laten vaste klanten snel vallen voor wat nieuws.

Als ze gewaarschuwd worden voor een bepaalde klant, zijn ze er niet vanaf te slaan. Dat soort dingen zien ze als een uitdaging. Soms is bekend dat een klant hele vervelende maniertjes heeft, en dan kunnen ze niet wachten tot hij dat bij hen probeert, zodat ze hem keihard terug kunnen pakken. Zo'n gevaar of te zwaar iets moet worden overwonnen, of in ieder geval willen ze dat proberen.

Image, goede naam, reputatie, hoe er over ze gepraat wordt, het zal ze aan hun reet roesten. Dat is voor het werk niet best, want je reputatie is alles. Daar komen ze voor terug, en blijven ze voor aan je denken. Het is een belangrijk onderdeel van je illusie, en een belangrijk onderdeel van waar de klant wat aan hééft. Het gaat er niet alleen om wàt je met hem doet, maar ook heel erg wie het ìs die dat met hem doet. Dat verdient wel een eigen stukje trouwens.

De return on investment voor hun werk is danook meestal erg laag. Zakelijk doen ze het zelden erg goed. Ze bouwen niets op, want ze zijn er te ontstuimig voor. Soms komen ze opeens de kans tegen om hun ontstuimigheid te kunnen gebruiken als hun werk, en dan zijn ze opeens ontzettend goed bezig, maar meestal niet voor lang, want zelfs hun ideale baan met alles wat ze kunnen wensen gaat vervelen.

Je hebt ook een deel die te slim zijn om de domme dingen te doen die hun impulsiviteit wil. Die hebben vaak een beschaafd leven met een goeie baan, en een geheim dubbelleven waarin ze als weerwolvinnen helemaal los kunnen gaan. Ik weet dat ze bestaan, want ik ken er een paar, maar die zijn niet open over hun dubbellevens, en zwijgen als het graf als ik erachter wil komen hoe dat werkt. Dat is te begrijpen, maar wel erg jammer.

Sommigen zijn juist hartstikke impulsief, en gaan daar helemaal voor. Die hebben danook geen dubbelleven, en meestal hebben ze ook geen vangnet, want mensen nemen afstand van hoeren, en helemáál van rebelse hoeren. Dat ze dan minder verbindingen hebben met mensen om ze heen maakt ze alleen impulsiever. Soms wordt dat helemaal anders als er een kindje komt, maar soms ook helemaal niet.

Hoererij is eigenlijk nooit een doel voor ze. Het is ook nooit genoeg spanning en avontuur. Het is een platform voor ze om wel al die avontuur en waaghalzerij mee te kunnen betalen, en om in contact te komen met de mensen die voor dat avontuur gaan zorgen. Dat het buiten de maatschappij staat vinden ze meestal juist een ekstraatje, ookal ken ik er geen die al die overheidsbemoeienis spannend vindt. Aan de politie ontsnappen juist weer wel natuurlijk.

Ze willen onafhankelijkheid, en prostitutie is natuurlijk inzichzelf iets waar heel veel onafhankelijk aanzit. Het enige wat je nodighebt is je eigen seksualiteit. Als je onafhankelijk werkt is het mogelijk om er je leven mee te betalen en toch flink tijd over te houden voor andere dingen. Daarom is het ideaal voor vrouwen met zo'n karakter. Bovendien is het een geheim, ondergronds bestaan. Dat maakt het ook spannend.

Ik ben met sommige van die meiden weer in contact gekomen omdat ik informatie over pooiers wou. Best veel vertelden namelijk wel over hun avonturen met pooiers. Ik ben er wat moeilijk achtergekomen dat er bij al die meiden niet één bleek te zijn die echt een pooiermeid was. Ze hadden vaak wel wat met pooiers gespeeld, maar dat was meestal meer uit nieuwsgierigheid.

Het ging elke keer om "bestaande" pooiers die ze niet zelf hoefden te scheppen. Die hadden ze dan gezien bij een collegaatje, of van gehoord, en dan beslisten ze dat ze daar eens in gingen duiken, omdat het toch wel spannend klonk, en omdat ze zichzelf wouden "testen." Dat laatste hoorde ik best vaak. Ze wouden hun krachten meten met een heuse pooier, en dat viel natuurlijk meestal erg tegen.

Niet omdat die pooier niet tegen ze opkon, maar dat ligt achteraf ookwel héél erg voordehand, ookniet omdat ze niet met hem samen konden werken, maar juist omdat ze zoveel stimulatie en druk van zo'n pooier eisten dat hij het gewoon niet op kon brengen. Meestal domineerden ze hem hélemaal, terwijl ze juist wouden dat hij ze probeerde te domineren. Als het niet om pooiers ging vond ik het een beetje zielig voor hem.

Seksueel zijn ze erg heftig. Ze vinden gewone seks prima als het maar hàrd gaat, en liefst met meerdere partners. Het zachte minnekozen zien ze niet zitten, goede seks voor zo'n meid betekent blauwe plekken. Ze doen wel kink, maar ze identificeren er meestal niet mee, en de gewone versie van bijna elke kink is te tam voor ze. Met klanten komen ze danook niet vaak aan hun trekken. Ook in relaties is dat erg zeldzaam.

Ookal houden ze wel van wilde pijnlijke seks, ze zijn geen masochisten. De pijn zelf doet ze niets. Ze zijn eerder meiden die de seks tot het geraamte strippen, die alle franje en romantiek erafhalen. Er is een flinke groep die het helemaal terugbrengt tot een puur biologisch iets, stevig en soms pijnlijk rammen in alle standjes die nodig zijn om elk stuk van je doos beurs en rauw te neuken, zonder opsmuk en zonder genade. Ik kan daar eigenlijk ookwel de aantrekking van zien.

Die wildebrassen in bed zijn erg populair bij veel mannen, die zich graag mee laten slepen. Dat zijn ook meteen mannen waar die meiden niet erg geïnteresseerd in zijn, want die zoeken juist nieuwe ervaringen en zèlf meegesleept worden. De mannen die ze dat kunnen geven zijn dun gezaaid, en dan weten ze dat vaak alsnog te verklieren door ruzie met hem te maken. Gedomineerd willen worden en je laten domineren komen niet altijd samen!

Ze zijn erg vaak niet aan de pil. Meestal vertrouwen ze op alleen het condoom. En als ze al andere anticonceptie gebruiken zijn ze vaak weer erg slordig met condooms. De pil maakt je hormonaal vlakker, en die meiden voelen dat vaak heel erg, en moeten er niets van hebben, al die stilte in hun lijf. Periodieke onthouding en voor het zingen de kerk uit zijn de populairste manieren.

Het blijft niet bij seks en prostitutie. Als je met ze aan de praat komt, hoor je over alle landen waar ze geweest zijn, hun lange lijsten minnaars, de feesten en gebeurtenissen waar ze bij geweest zijn, soms hun studies, soms hun strafblad, soms waar hun littekens vandaankomen, en merk je wel dat ze geen enkel iets in hun leven hebben waar ze niet impulsief mee omgaan.

Familie verliezen ze uit het oog, of hebben ze een lange-afstands-relatie mee. Ik heb ze nooit gezien met een sterke innige band met familie. Ik ben zelf heel erg gehecht aan mijn familie, en ik zou het zien als een groot gemis. Die meiden zien familie vaak juist als een blok aan hun been. Zelfs al kunnen die ookwel heimwee hebben hoor, maar hun vrijheid is te belangrijk voor ze om de familiebanden aan te halen. Ze hebben vaak een betere relatie met hun broers dan met hun ouders. Soms iets tè goed, zelfs.

Als ik in de diepte ga, hoor ik wel dat ze zelf niet de illusie hebben dat ze het ideale leven hebben gevonden. Ze gaan te ver, en weten dat ook. Je kansen grijpen is belangrijk, maar je kan niet àltijd àlles ervoor opgeven. Het zijn vaak intelligente meiden die een carrière zouden kunnen en zouden willen hebben, maar ze hebben er niet de standvastigheid voor. Geen opleiding afgemaakt, geen zaak opgebouwd, want het nieuwe is weer te grijpen.

Mannen die zo zijn noemen ze weleens "Rolling Stones." Niet de band, maar waar de band naar is genoemd. Rusteloze mensen die altijd onderweg zijn. Ik heb zo'n meid weleens eerder beschreven, maar er zijn er veel meer. Ze doen het vaak beter dan de mannen die hetzelfde karakter hebben. In ieder geval hoor ik van de mannen minder verhalen over wilde affaires, en meer over gevangenissen.

Achteraf gezien had ik best meer van ze kunnen leren. Niet dat ik nou zo'n impulsieve adrenaline-junkie wil worden, maar ze grepen wel hun kansen. Dat heb ik nooit gedurfd. En dat is wel een héél belangrijk iets in je leven. Ik zou wel willen leren om wat minder een schijtlijster te zijn, en meer te dùrven, en dan zonder er heel lang over na te moeten denken, gewoon omdat het in je hartje zit. Dat moet ik kunnen leren.

Antwoord op: Ze willen het gewoon niet zien

Als je als insider in de prostitutie vertelt dat je heel veel hebt rondgekeken, maar nooit dwang tegenkomt, en nooit de misstanden in de vreemde vormen die de verbiedertjes graag tevoorschijn halen in hun indianenverhalen over de business, dan krijg je verwijten dat je naïef bent, dat je te romantisch denkt, dat je het te mooi maakt, en dat je het gewoon niet wìl zien wat er allemaal mis is. Die krijgen allemaal hun eigen antwoordstukje, en in dit stukje neem ik die laatste meteen maar onderhanden.

Hij wordt niet alleen bij hoeren gebruikt. Bij iedereen die niet tegen prostitutie is komt hij weleens over tafel. Als je vertelt wat je wèl, en vooral wat je níét ziet, komt dat door wat je wil zien. De klanten wìllen het niet zien, de hulpverleners wìllen het niet zien, de exploitanten, bazen en verhuurders wìllen het niet zien, als puntje bij paaltje komt lijkt het wel of alleen de verbiedertjes het wel willen zien.

Mijn antwoord daarop is: Lekker makkelijk, mensen beschuldigen van onwil om de werkelijkheid te zien, maar dat moet je wel hard gaan maken. Vooral als je het eigenlijk zelf aan het doen bent.

Het is makkelijk hoor, je tegenstander beschuldigen van liegen. Het is veel moeilijker om te laten zíén dat hij liegt, en dat wat je zelf zegt klopt. Dat doen ze danook nooit. Het blijft erbij dat iedereen weet dat het mis is, en dat je dus gewoon een dwarsligger bent als je het niet ziet. Daar is de kous mee af, en ze willen er ook vooràl niet over doordenken, en dat is natuurlijk omdat doordenken hier toch behoorlijke problemen mee laat zien.

Want waarom zouden we liegen? Het wordt over hoeren heel makkelijk aangenomen dat we liegen, maar als je kijkt naar wat onze motivatie moet zijn blijft er weinig van over. Het is niet alsof we er voordeel van zouden hebben als er dwang en andere misstanden onze branche vervuilden. En over onszèlf liegen, wat ook veeltevaak wordt aangenomen, dat is al helemáál onzin. Daar heb ik al een antwoordstukje op geschreven.

En wat zegt dat wel niet over de politie en de controleurs? Hebben ze bij de razzia's op de ramenbuurten steeds geen enkel geval van dwang kunnen vinden omdat ze het niet wóúden zien? Hebben die expres hun oren dichtgehouden terwijl ze die meiden verhoorden en manipuleerden? Hebben die hun ogen dichtgehouden bij het lezen van de dagboekjes die ze inbeslagnamen bij de huiszoekingen van die meisjes? Hebben die maar snel gewist wat er op die laptops, tablets en telefoons stond die ze meenamen bij die huiszoekingen? Nee, die agenten worden daar niet van beschuldigd. Dan is het wel opeens onzichtbare mensenhandel.

Het is eerder andersom. De verbiedertjes wìllen het juist overàl zien. Ze verzinnen bij elke meid wel een rare kapriool om te kunnen doen alsof ze èìgenlijk gedwongen is. Als dat beeld er maar eenmaal is doen ze hun uiterste best om het niet te laten verstoren door de feiten, en vinden ze vooràl wat de "slachtoffers" er zelf van vinden maar storend. Zo om onze eigen standpunten heendenken is wel makkelijk en winstgevend.

Maar onze kant beschuldigt ze nooit dat ze het overal wìllen zien, ookal weten ze beter. Terwijl we dat best eens zouden kunnen doen. Want dat is wel te zien, als je naar de werkelijkheid kijkt.

Stapje verder

Met mijn blog wil ik wat nuttigs doen. Het is mijn uitlaatklep, maar het moet ook voor jullie, mijn lezers, wel wat bijdragen vind ik. Ik probeer een beetje inspiratie in mijn stukjes te stoppen, en vaak is dat omdat ik graag dingen uitleg, die ik nergens anders vind dan in mijn werk. Ik weet dat er mensen zijn die echt wat leren van wat ik schrijf, en dat voor hun eigen leven gebruiken en er echt wat aan hèbben. Daar ben ik apetrots op.

Ik gééf dat niet alleen, ik krijg het zelf ook. En nog wel over prostitutie, en de fijne kneepjes daarvan! Dat komt omdat ik een hele fijne penvriendin heb, die véél meer weet over het vak dan ik. Ik heb al eerder een stukje over haar geschreven, en sinds dat stukje is haar carrière alleenmaar doorgegroeid, en heeft ze veel meer geleerd. Ze is nooit te beroerd om me te helpen, en om me dingen uit te leggen.

Ze schrijft me bijna elke week, behalve als dat door haar werk niet kan, over haar bloedstollende avonturen, die verder gaan dan ik ooit zou durven. Zij heeft het inzicht om dat soort dingen te kunnen doen. Ze doet dingen die ik veelte gevaarlijk zou vinden, maar ze weet dan dat ze alles in de hand heeft. En soms kapt ze dingen af waarvan ik nog lang niet zou hebben gezien waar het gevaar in zit.

Omdat ze zo goed is in haar vak, en zo graag helpt, kan ik met al mijn vragen bij haar terecht. Ik heb gemerkt dat ze overal wel een antwoord op heeft, en dat dat antwoord altijd helpt. Maar wat heel veel interessanter is dan vragen over wat ìk aan het doen ben, is vragen stellen over wat zij aan het doen is. Dan krijg ik een kijkje in wat er allemaal voor subtiele dingen aan de hand zijn bij iemand die een veel hoger spel speelt dan ik.

Ze legt alles geduldig uit, ookal snap ik vaak gewoon echt niet waar ze over praat, omdat ik haar ervaring gewoon niet heb. Ze doet veel dingen gewoon door ervaring, en als ze die moet uitleggen krijgt ze soms hulp over de biologie van de mens van een andere tophoer die ze kent, die een superintelligente wetenschapper is geweest. Die uitleg snap ik nooit, maar het geeft in elk geval aan dat er dingen uit de wetenschap komen, en niet alleen ervaring.

Ik probeer vaak door te vragen, in discussie te gaan, vooral als ze dingen zegt die niet kloppen met mijn eigen ervaring, maar als ik dan ophou met kissebissen, en het gewoon eens probéér, werkt het altijd. Dan ben ik bezig met iets wat ik niet zelf heb ontdekt, wat ik niet kan geloven, en wat ik eigenlijk niet goed begrijp, maar wat ik opeens ervaar, alsof ik een tovenaarsleerling ben.

Ze heeft een boel dingen geprobeerd, en ze heeft altijd haar best gedaan om het beste werk te doen wat er maar haalbaar was. Dat is iets waardoor ze veel geleerd heeft. Niet veel mensen werken zo. Ze is niet alleen perfectionistisch, maar ze gaat ook altijd meteen dieper dóór met dingen. Ze accepteert wat ze niet kan, en ze leert manieren om daarmee om te gaan, en wat ze wel kan wil ze perfekt beheersen.

Ik heb altijd al een boel aan haar gehad, maar de laatste tijd heb ik mijn werkstijl heel erg moeten veranderen, en daardoor stond alles even op losse schroeven voor me, en moest ik heel snel aanpassen. Daar is W echt heel goed in, en ik heb dus elke week wel een keer met haar gemaild, omdat dingen zo snel veranderen en ik zoveel te leren heb. Afentoe voelt het alsof ze alles voor me voorkauwt, maar ik ben maar wat blij dat ik het niet allemaal zelf hoef te ontdekken.

De laatste tijd zijn we veel bezig geweest met dingen aan klanten zien. Daar heb ik natuurlijk allang mijn eigen maniertjes voor, maar zij kan veel dieper in mensen kijken, en veelmeer zien wat er diep onderin hun ziel gebeurt. Dieper dan ze zelf weten. Dat is allemaal op seksueel gebied, natuurlijk. Daar heeft ze heel veel dingen over verteld, die ze zelf gebruikt om haar klanten te doorgronden.

Het waren allemaal dingen die ik niet gemakkelijk mijn eigen ding kon maken. Het paste niet met mijn intuïtie. Ik heb er veel over gekissebist, en veel doorgevraagd in de hoop dat ik het eindelijk dan wel zou snappen. Maar het enige dat dan gebeurde was dat ze met zulke ingewikkelde dingen kwam dat ik gewoon kwijtraakte waar het over ging. Dat ligt niet aan hoe hard ze het probeert, want ze doet haar best het begrijpelijk te maken.

Dus heb ik het maareens geprobeerd. Dat is meestal het beste met wat W aanraadt, maar het was subtiel, dus het was moeilijk om te zien of het nou klopte wat ik zag bij klantjes. Je bent flink met ze bezig, en ik weet heel goed wat ik met ze aan het doen ben, dus dan weet ik niet of ik nou echt wat nieuws zie, of dat ik gewoon zie wat ik al weet dat het er is. Maar toen ik toch al de stad inging, ging ik ook eens kijken naar de dingen die W me geleerd had.

Het was even heel moeilijk om me aan te passen, om mijn intuïtie uit te zetten, en om te kijken naar de dingen die ze me had geleerd, maar na een ober, een barman en een vrouw aan het tafeltje naast me te hebben bekeken op de punten die ze me had geleerd, klikte er iets in mijn geest, en werd het steeds makkelijker. Ik had niet meer minuten nodig om alles te zien bij één iemand, ik kon het in een ogenblik zien terwijl ik om me heen keek.

Ik vergelijk het maar met die scene in the Matrix waar Neo de dingen niet meer ziet als wat het bedoeld is om te zijn, maar ziet dat het allemaal computerdata is. Maar dan met seks. Opeens zie je de dingen in hun seksuele geest gebeuren, en pak je de kleine details op die ze onbewust laten zien. Dat is heel freaky, want je bent niet gewend dat aan de buitenkant te kunnen zien.

Wat ze me deze keer had geleerd was te zien wanneer mensen op verschillende manieren seksueel geprikkeld worden, en te kunnen zien waar ze die prikkel heenstuurden. Daar is ze al een hele tijd mee bezig geweest, maar het kwartje was eens gevallen over wat ze me nou uit probeerde te leggen. Het gaat dan wel om een hele andere filosofie van wat er echt aan fundamentele dingen aan seks vastzitten, dus voor mij blijft het een beetje onbekend gebied.

Toen ik door de stad flaneerde, was het haast alsof ik scheelzag. Ik zag nog steeds gewoon de mensen lopen, en mijn intuïtie is niet veranderd, dus die gaf nogsteeds dezelfde dingen aan bij iedereen die ik zag, maar ik zag ook de maniertjes en vlaggetjes waar W me op wees, en ik zag dus tegelijk dingen gebeuren die niet pasten bij wat mijn intuïtie ervan zag.

Na een tijdje werd ik er bestwel moe van zelfs, en het zat me toch niet lekker om de hele tijd dingen te zien waarvan mijn intuïtie heel duidelijk het ene zei, en de W-theorie het omgekeerde. Dus ik heb na het eten de stoute schoenen aangetrokken, en ben op een vrouw afgestapt waar die twee dingen het helemaal niet eens waren. Je kan niet gewoon vragen hoe iemand zich seksueel voelt, dus ik heb wat andere truukjes geprobeerd.

Met mijn intuïtie kwam ik nergens. Dat bleef echt zonder resultaat. Maar een truukje uit de W-theorie werkte alsof ik een slangenbezweerder was. Het was echt eng om te zien dat je mensen zo kan bespelen. Ik heb intussen wel wat geleerd over hoe de onbewuste knopjes bij vooral mannen werken, maar dit ging wel eventjes wat verder. Dit was niet iemand verleiden en nieuwsgierig maken, dit was spelen als een marionettenspeler.

In de soort werk van W is dat nodig. Ik ben een uitje voor mijn klant, zij moet als ze aankomt in zijn leven oplossen en na de boeking weer naadloos verdwijnen. Zij moet veel meer controle hebben. Zij moet hem leiden, en daarbij zoekt ze heel goed uit hoe die man geleid moet worden en waarheen, om te zorgen dat hij er niet de dupe van wordt dat zij zijn leven niet kent. Daar heeft zij veel werk aan, en daar heb ik veel respekt voor.

Maar ik heb dat niet. Ik weet niet waarmee ik speel. Ik heb dan een paar dingen geleerd om een paar dingen bij mensen mee te kunnen leiden zonderdat ze zelf weten wat er gebeurt, maar ik kan daar niet verantwoordelijk mee omgaan. Ik vind dat ook niet dingen om proefjes mee te doen. Als ik proefdiervrije make-up koop, vind ik niet dat ik dan proefjes op mensen kan gaan doen zonder hypocriet te zijn! Zeker niet met zoiets krachtigs.

Ik laat dus maar liggen wat ze me geeft, in ieder geval totdat ik veelmeer weet. Ik heb alleen wel gezien dat wat ze me vertelt veel meer wèrkt en veelmeer klòpt dan wat mijn intuïtie zegt. Dat is wel ontnuchterend. Ik moet danmaar accepteren dat ze gelijk heeft, en mijn eigen gelijk loslaten, maar voor iets wat je zo je eigen hebt gemaakt, en waar je al jaren zo op vertrouwt, is dat best moeilijk.

Aan de andere kant heb ik wel met verwondering gekeken naar al die dingen die ik nu kon zien, en die waar bleken te zijn. Al die mensen die in hun eigen geest leven, en denken dat ze daar geen signalen van naar buiten geven. Al die vrouwen die hun libido in de koelkast hebben liggen, alofniet door de pil, alofniet doordat ze zichzelf met al hun relatiedenken aan handen en voeten hebben gekneveld.

Maar ook al die mannen die wel overal naar kijken, en overal op reageren, maar inplaatsvan de interaktie aan te gaan, het meteen naarbinnen richten, en zich niet toewerken naar contact zoeken met wat ze opwindt, maar zich rustig klaarmaken om thuis te masturberen. Ik vind het onverklaarbaar hoe al die mensen in zo'n wereld waar de seksuele interakties overal door de lucht vliegen, er toch niets mee doen. Maar misschien is hun intuïtie nog wel veel slechter dan de mijne.

Antwoord op: Over je grenzen moeten gaan

We horen deze wel vaker. Als je hoer wil worden, dan moet je wel bereid zijn om over je grenzen te gaan. Of waarschuwingen aan beginnertjes over dat er mannen over hun grenzen zullen gaan. Of mensen die aannemen dat je geen grenzen kan hebben als hoer, omdat de klant betaalt, en je dus geen rechten meer zou hebben.

Zo werkt het helemáál niet.

Als je hoer bent, betaalt de klant je voor je diensten. Daarbij betaalt hij je vooral om stiekem de leiding te nemen. Jij bepaalt wat er gebeurt. Hij kan vanalles willen, maar jij moet de controle houden, en daar hoort bij dat je grenzen hebt, die je vantevoren hebt getrokken, en waar je geen millimeter overheengaat. Maar het is wèl zo, dat die grenzen anders komen te liggen door je werk.

Daar zit geen duistere kant aan. Dat komt gewoon omdat er klanten geïnteresseerd zijn in dingen die jij niet eens overwogen zou hebben, en die je niet aanspreken. Maar als je wordt betaald, wil je je er best aan wagen. Het is onderdeel van je werk. Als je het toch voor je werk doet, hoeft het niet iets te zijn waar je zelf op kickt. En wie doet er niet op haar werk dingen die ze niet in haar hoofd zou halen in haar vrije tijd?

En al heel snel ontdek je dan dat er bestwel veel leuke dingen zijn die klanten willen, die je zelf nooit zou hebben ontdekt, omdat ze je niet vantevoren aanspraken. Je leert dat combineren met alle andere vaardigheden die je in je hoerenbestaan leert, en voor je het weet ontdek je dat sommige grenzen die je had helemaal nietzo logisch zijn, en ga je eens wat experimenteren.

Je ontdekt heel veel over jezelf en je seksualiteit van dit werk. Niet eens omdat het móét, maar gewoon omdat je het meemaakt omdat je het onder de omstandigheden van het hoeren wèl een prima iets vindt, ookal zou je het daarbuiten niet willen. En als je eenmaal hebt geleerd dat er veel fijnere kanten aan zitten dan je had gedacht, wordt het iets wat je in je gewone leven ook prima vindt, en zelfs plezier in hebt.

Sommige vreemde, pervers lijkende dingen blijken niet alleen veel leuker dan je dacht, maar geven je een hele andere kijk op hoe dat nou werkt, mensen en hun seksualiteit. Spelen met overtuigingskracht, oncomfortabele seks, beperkingen, competitie, al die dingen waar je in het begin niet aan wil beginnen, kunnen allemaal juist door het omweggetje van je werk zich laten zien op een manier dat je ze beter ontvangt.

Zo leer je eens wat over jezelf! Ik heb heel veel meer interessante dingen over mezelf geleerd van seksen binnen de prostitutie dan daarbuiten. Ik heb best veel dingen die het voor me doen, en waar ik voor mezelf veel plezier van heb. En ik heb geleerd om mezelf daar netzomin voor te veroordelen als ik mijn klantjes doe, ookal zijn die er vaak heel zelfbewust over, de arme schatten.

Hoeren is seksen zonderdat je je door je eigen seksualiteit laat bedwelmen. Dat is dus veel bewuster seksen, en dat is veel makkelijker ontdekken, spelen en leren. Je leert dan welke grenzen echt grenzen van jouw voorkeuren zijn, en welke grenzen eigenlijk grenzen van je onwetendheid zijn. En omdat je weet welke grenzen onzin zijn, en die opgeeft, weet je ook veel beter dat die paar grenzen die je houdt keihard mogen zijn.

Naakt

Toen ik een tiener was koos ik voor een badpak dat zo hoog mogelijk uitgesneden, en zo laag mogelijk opgesneden was. Het had van die lelijke plastic ringetjes aan de bandjes, en een verschrikkelijk bloemenpatroon, maar het liet het minste bloot zien, en dat vond ik belangrijk. Ik vond het nog steeds moeilijk om zo bloot te zijn, behalve als ik in het zwembad was. Op het strand vond ik het helemaal verschrikkelijk.

Intussen is dat wel anders. Ik heb door mijn werk heel goed mijn angst voor seks, en ook mijn angst voor naakt overwonnen. Ik ben nu zo op mijn gemak met mijn lijf dat het hele gedoe over naaktzijn er een beetje komisch uit is gaan zien. Het rare idee dat als je naakt bent je kwetsbaar bent, en op een rare manier eigenlijk een soortvan seksueel iets met de mensen om je heen hebt, slaat nergens op.

We zijn allemaal naakt onder onze kleren. Als ik in de supermarkt loop, ben ik maar bedekt door twee of drie laagjes stof. Daaronder zit gewoon mijn lijf. Ik verstop het in die lagen stof, natuurlijk omdat ik anders kou lijd, maar ook vooral omdat er een grote toestand van zou komen als ik bloot over straat loop. Dat is namelijk verboden, want dat heet schennis van de eerbaarheid of openbare zeden.

Het is dus niet alleen dat mensen ongemakkelijk zijn met naakt, het is nieteens alleen dat op naakt zijn allemaal ideeën vastgeplakt zijn over dat naaktzijn vanalles betekent, maar het is zelfs met strafrecht verboden om geen kleren aan te hebben op plekken waar de samenleving daar de regels niet wat losser over heeft gemaakt. Je kan ervoor opgepakt worden, zelfs. Naaktzijn wordt gezien als een soort seksuele criminaliteit. En die misdaad verstoppen we allemaal onder een laagje stof.

Zelfs in je eigen huis is het ergens raar om naakt te zijn. Als ik na het werken thuiskom trek ik meestal als eerste alles uit, en doe ik niets meer aan voordat ik naar bed ga, slapen doe ik toch ook naakt. Alleen als het tocht of koud is doe ik mijn oude joggingpak aan. Maar als je dan plotseling visite krijgt, en je moet ze even laten wachten terwijl je snel wat aantrekt, zijn ze er ongemakkelijk mee dat ze wéten dat je naakt wàs.

Naakt en seks hoort voor veel mensen totaal bij elkaar. Dat is zo erg geworden dat er schooljongens tegenwoordig na gym douchen met hun onderbroek aan. Dat er opmerkingen komen over vrouwen die topless zonnen. De normen over naakt en gekleed zijn in de afgelopen decennia heel erg verpreutst. Dat vind ik wel zorgelijk, want alles waardoor minder mag is een voorzetje voor repressie.

Door naakt en seks zo bij elkaar te zetten wordt het ook heel erg in de gedachtes van mensen dat je al eigenlijk een soort seks met iemand aan het hebben bent als je samen naakt bent. In sauna's zelfs heb je steeds vaker dat mensen toch niet op hun gemak zijn met al die naakte mensen, of er juist een beetje giechelig of hitsig over doen. Dat zie je dus zelfs op een plek waar mensen heengaan voor de wellness, en weten wat ze tegen gaan komen.

Er zit iets van kwetsbaarheid aan. Alsof je als je naakt bent, je ook een verdediging tegen seks hebt opgegeven. Alsof je door bloot te zijn al een soortvan toestemming of voorzetje geeft om seksueel verder met je te gaan. Alsof je jezelf opgegeven hebt voor seks. Alsof naakt zijn de boodschap geeft dat je openstaat voor seks met degene die je kan zien. Als je dat spannend vindt is het prima, maar anders vind ik het een erg beklemmend idee.

Ik weet intussen wel wat er wel en niet seks is, en naakt hoeft helemaal niets met seks te doen te hebben. Dat is een hele rare zin om geschreven te hebben, want het zou zo duidelijk moeten zijn en het is zo'n open deur. Naakt is prettig en fris, naakt is comfortabel en schoon, en naakt is helemaal niet eng. Ik ben naakt op mijn gemak, en ik weet hoe ik me naakt moet gedragen, ik ben er niet moeilijk mee.

Als ik naakt ben voel ik me natuurlijker dan als ik kleren aanheb. Dat was vroeger wel anders, dan voelde ik het als raar en een beetje alien om de wind langs mijn lijf te voelen, maar tegenwoordig vind ik het eerder een raar gevoel om de hele tijd in stof gewikkeld te zijn. Vooral op dagen dat je liever gewoon in het zonnetje zou lopen zonder zo'n verplicht pakje van tekstiel.

Het is niet eens alleen bedekken. Als je netjes al je verboden naaktheid bedekt hebt met stof, kan het nog aanstoot geven. Als je kan zien dat ik geen BH aanheb, vinden sommige mensen dat al teveel. Als ik mijn doos netjes bedekt heb, maar het is wel duidelijk te zien dat ik onder mijn jurkje geen slip aanheb, vinden mensen dat al erg uitdagend. Terwijl dat voor hoeveel ik bedekt ben helemaal niets uitmaakt.

Ik voel me gekleed meer alsof ik mijn seksualiteit sta te ontkennen. Alsof ik mezelf verstop onder mijn kleren om te kunnen ontkennen dat ik een seksueel wezen ben, en iedereen meteen denkt dat ik alleenmaar seks ben als ik simpelweg geen kleren aanheb. Alsof ik mijn seksuele kant moet smoren, moet vastbinden in een gevangenis van stof, en me ervoor moet schamen dat het er ìs.

Tegenwoordig bekijk ik naaktheid niet meer als iets seksueels, ik vind het even normaal als alle andere kledingkeuzes. Als iemand me meer bloot laat zien dan hij of zij normaal vindt, en daar verontschuldigend over gaat doen, of gaat uitleggen dat het niet seksueel bedoeld is, vind ik het eigenlijk jammer voor die persoon dat ze denkt dat ze dat moet doen. Alsof ze zich moet verontschuldigen voor wat ze laat zien.

Dat betekent trouwens niet dat ik naakte mannen niet meer mooi of opwindend vind. Ik vind het nog steeds reuze leuk om naakte mannen te zien. Wel meer dan vroeger zelfs. Ik heb niet meer dat "hoei, een piemel!" wat ik als klein meisje had. Ik vind het juist mooi om de hele persoon te zien, inklusief zijn seksuele kant. Want dat krijg je ook, je bent niet meer alleenmaar met die blote geslachtsorganen bezig.

Ik vind de meeste mensen wel mooi. Niet iedereen is een Adonis, maar ik kan veelmeer de schoonheid van mensen zien. Dat komt voor een deel door mijn werk. Daar komt ookwel weer een antwoordstukje over. Toch denken heel veel mensen dat ze lelijk zijn, en vooral naakt lelijk. Die kijken naar modellen, want dat is vooral wat we allemaal naakt te zien krijgen, en vinden zichzelf in vergelijking maar lelijk, dik, vormloos, en een beetje vies.

Als iedereen wat vaker naakt was, konden we zien dat die modellen die nu de norm zijn, hele vreemde uitzonderingen zijn. En misschien zouden mensen niet alleen meer op hun gemak leren zijn met de gewone lijven om ze heen, maar ook leren dat dat eigenlijk mooier kan zijn dan die rare magere uitzonderingen. En zichzelf dan anders gaan zien. Maarja, dat zit er niet echt in.

Trouwens, als je zo'n perfekt model een keertje echt in levende lijve ziet, ontdek je ookwel dat ze er niet echt zo uitzien als in de bladen. Die foto's zijn de perfecte poses, de perfecte hoeken, en daar heeft iemand uren op gephotoshopt. Die perfecte lijven bestaan helemaal niet. Ik weet nog heel goed dat ik een beroemd model in mijn werkflatje had, en hoeveel daar meer fout aan zat dan ik uit de bladen ooit had kunnen vermoeden.

Kleren zijn niet alleen om je lijf in te verstoppen. Kleren verbergen ook een boel lichaamstaal. Dan heb ik het nieteens over alleen zwellende geslachtsorganen, maar ook over kleine beweginkjes, blosjes, spannende spiertjes en gewoon dat je kan zien wat een houding nou echt is zonder te moeten raden door losse kleren die er als een tent overheenhangen. Die lichaamstaal is vaak onwillekeurig, maar dat is niet verkeerd.

Ook met je gezicht doe je ongewild aan communicatie, en daar hebben we allemaal geen probleem mee. Dus waarom dan wel als je lijf opeens laat zien dat er onder de gordel ook wordt meegepraat? Doordat we seks en naaktheid verwarren betekent dat helaas voor heel veel mensen veelmeer dan het zou moeten. Dat mijn tepels hard worden als ik met een man praat verplicht me netzogoed tot niets als dat ik bloos in mijn gezicht.

Ik probeer op mijn werkflatje de klant ook snel naakt te krijgen. Niet alleen omdat zijn lijf me beter vertelt wat hij nodigheeft dan wat hij zegt, niet alleen omdat hij danmaar over die drempel heen is en zich op de seks kan gaan richten, maar ook omdat dat gesprek onder de gordel moet worden gevoerd, en de meeste mensen hebben daar veel te weinig oefening mee, en hebben wat meer tijd en wat meer nadruk nodig.

Bovendien zet een man uit zijn kleren ook zijn masker af. Kleren verhullen veel, en kleren maken de man. Een man kan zich met zijn kleren presenteren als een bepaald type, ookal is dat aan de man zèlf, dus zonder die kleren, niet te zien. Een masker afzetten is altijd eng, dat begrijp ik wel, maar juist als je een masker afzet kan je eindelijk alles van jezelf zijn, en dat is bij seks wel belangrijk om je oerdriften te laten gaan.

Ik heb een klant, die bij een bikerbende hoort. Als hij zijn kleren aanheeft ziet hij eruit als een grove, onverzorgde gemene vent met een agressieve instelling. Naakt ziet hij eruit als een grote vent, maar wel als een soort jonge hond vanbinnen die overal in meegaat, en die goed voor zichzelf zorgt. Dat is meer waar dan wat je aan hem ziet met kleren aan.

Een andere klant is een dokter, die normaal in een driedelig pak loopt. Nog net geen anjertje in het pochet. Hij is grijs en formeel, en loopt een beetje stram. Dat komt omdat het pak anders kreukt. Hij ziet eruit als een man die alles in de vouw wil. Pas als hij naakt is, kom je erachter dat hij eigenlijk heel gemakkelijk met zichzelf kan zijn, en een liefdevolle knuffelaar is.

Nog een voorbeeldje, een soort hippie die lesgeeft op een school, die echt zo'n geitenwollensok is die geschiedenis geeft. Een beetje een stoffige oude man, die nog ribbroeken draagt. Gekleed zou je denken dat hij elk ogenblik zo'n akoestische gitaar met bloemen erop kan pakken. Pas als hij naakt is zie je hoe getaand en gespierd hij is, en dat hij eigenlijk moet naaien als een jonge stier om eindelijk eens zijn draai te vinden.

Mensen kunnen zich anders voordoen met hun kleren, en we kijken meer naar wat ze met hun kleren vertellen dan naar hoe de mens in die kleren is. Je biedt een vooroordeel over jezelf aan. Mensen zeggen graag dat ze zich uitdrukken met hun kleren, maar ik zie alleen dat ze zich kleden zoals ze zouden willen dat ze worden gezien, meestal niet wat er echt in ze speelt. Maar juist wat ze vinden dat zou moeten spelen.

Je ziet vaak dat mensen gekleed erotischer vinden dan naakt. Dat komt omdat ze zoeken naar de boodschap die de kleding ze vertelt. Een lingeriesetje geeft aan dat een vrouw dat aangetrokken heeft om je te verleiden, als ze naakt zou zijn ben je wel een soortvan seksueel met haar, maar ze geeft je niet met haar kleren die boodschap meer. En als mensen niet leren om bodylanguage van het naakte lijf te begrijpen, snap ik wel dat ze kleren erotischer vinden.

Omdat mensen met hun kleren de boodschap uitdragen over hoe ze gezien willen worden, voelen ze zich gekleed meer zichzelf. Naakt voelen ze zich alsof ze daarmee iets aangetrokken hebben wat een boodschap geeft die ze niet kunnen beslissen. Zelfs als hun lijf beter laat zien wat er echt ìs, dan die kledingkeuze. Met kleren kan je vanalles zeggen wat niet klopt. Wat je aan iemands naakte lijf ziet, is de naakte waarheid. En dat is niet eng, en niet verkeerd. Leer naakt te zijn. En decriminaliseer naakt, alsjeblieft!