Antwoord op: Mensenhandel kan niet hard genoeg aangepakt worden

Vandaag een antwoord op een uitspraak die je heel vaak hoort, namelijk dat mensen vinden dat mensenhandel niet hard genoeg aangepakt kan worden. Ze vinden elke veroordeling te soft, ze vinden dat er veel draconischer moet worden opgetreden, ze vinden dat mensenhandelaren er veel te makkelijk afkomen. Keiharde aanpak, dat is wat nodig is. En het kan niet hard genoeg, en het is nooit teveel.

Wat een domheid is dat.

Ten eerste word mensenhandel al keihard aangepakt. Vooral als je het bekijkt langs de lat van de andere straffen. Er staat minder straf op om een vrouw zo te verminken dat de dood erop volgt, dan om haar je slachtoffer mensenhandel te maken. Het idee is dat dingen die erger zijn, ook erger bestraft worden, en andersom. Dat geeft maar wat aan over hoe erg de wetgever denkt dat mensenhandel is.

Ik ga niet wéér in op wat mensenhandel allemaal kan zijn. Daar heb ik al een uitgebreid stukje over geschreven, en dat moet maar genoeg zijn. Mensenhandel is zo'n vage en brede term dat het idioot is om alles wat er onder die wet valt, te behandelen als één soort ding. Sowieso kan je je van veel wat we mensenhandel noemen wel afvragen of je dat überhaupt wel strafbaar moet maken. Nou ja, lees mijn oude stukje er maar voor terug.

In Nederland hebben we verschillende strafmaten voor verschillende misdaden. We hebben het idee dat mensen soms wel gewoon genoeg gestraft zijn. Er zijn best veel mensen die daar juist tegeningaan, en luidkeels roepen dat er heel heftig moet worden gestraft, alsof ze het liefst de Sharia zouden willen invoeren, met al die afhakkingen en doodsstraffen. Het rare is dat diezelfde mensen dan juist wel weer afgeven op die Sharia.

Je kan heel diep ingaan op hoe je moet kiezen wat een juiste straf, niet teveel, niet te weinig, voor elke misdaad is. En als je de daders of verdachten niet meer ziet als cartoons waar je cartoongeweld op wil toepassen, maar gaat zien dat het gaat om mènsen, ook bij daders, en de rechter daar wel rekening mee moet houden, dan ga je ook zien dat er meer aanvastzit. Ik heb daar wel naar gekeken, maar het is te ingewikkeld voor een stukje op mijn blog.

Daar houden de mensen die roepen over te lage straffen, en die loverboys op willen hangen, helemaal geen rekening mee. Die zijn bezig om te laten zien hoe boos ze wel niet zijn. Het is stoerdoenerij, laten zien hoe agressief ze wel niet hun haat belijden tegen die symbolen van maagdenverleiders en vrouwenmeppers. En zoals veel stoerdoenerij is dat machtsvertoon een uiting van ongemak en opgelaten zijn.

Er is geen begrip voor de situaties van hoeren, nog minder voor pooiermeiden, en helemáál niet voor pooiers. Daar moet je dan ooknog bijnemen dat heel veel mensen die pooier worden genoemd dat helemaal niet zijn. Mensen begrijpen niets van hoe pooiers werken, hoe prostitutie inelkaarzit, hoe de overheid en de media het beeld verdraaien naar een hijgerig verhaal wat lekker verkoopt, en dan zitten ze ooknog vast in het relatiedenken en hun angst voor seks. Hoe verwacht je dan een evenwichtig denken over wat er wel en niet moet mogen?

Je hoort de kreet vaak als er mensen ingaan op de complexiteit of de nuance van een geval wat de pers heeft gehaald. Dan raken sommige mensen overstuur dat er dingen worden gezegd die niet een simpele weergave van een slavinnetjesfantasie zijn, en die worden daar boos van. En dan brullen ze dit soort dingen. En omdat we dan bezig blijven met die valse tweedeling tussen alles goedkeuren of alles zo wreed mogelijk bestraffen, komen we nooit ergens.