Olie

Ik heb iets met olie. Of dun glijmiddel, maar echte olie is lekkerder. Zolang als ik me kan herinneren dat ik seksuele gevoelens heb, voel ik al dat olie voor mij iets ermee te maken heeft. Dat gaat nietzover als een fetish, ik vind het gewoon lekker. Ik hou ervan om glad te zijn, dat is voor mij heel sexy. Seks moet niet stroef gaan, vind ik. Niet alleen het neuken, maar ook masseren, strelen, vingeren, trekken, het wordt allemaal beter van olie.

De eerste keer dat ik experimenteerde met seks, was het ook meteen olie. Ik was zelfs een beetje laat, ik was al jaren ontmaagd voordat ik eens wat anders deed dan gaan liggen om in het missionarisstandje geneukt te worden. Ik had er al van gehoord dat je geen olie op het condoom mocht krijgen, dus we deden het pas ná het neuken. Ik had het best leuk gevonden, maar lekker geölied over elkaar heenglibberen was veel intenser dan de wip die ik ervoor had gehad. Mijn partner merkte dat wel, dat vond hij niet leuk.

Het is een nogal tamme voorkeur, ik kom dagelijks veel opvallendere dingen tegen. Toch waren er best veel vriendjes en partners opgelaten over. Ik weet niet waarom, maar de meeste wisten niet wat ze ermee moesten, en reageerden nogal lauwtjes. Toen was ik nog jonger en onervaren, dus ik vond dat erg belangrijk, en dus deed ik er dan gewoon niets mee. Nu zou ik zo'n vent gewoon voor het blok zetten.

Met sommige partners ging het wèl lekker. Die vonden het wel spannend, en die maakten zich niet druk of ze een figuur zouden slaan. Daarmee heb ik wel wat geleerd over dat seks veel lekkerder is als je niet gewoon doet wat er van je verwacht wordt. In die tijd vond ik seks wel okee, maar beleefde ik het niet zo intens als nu. Dat moest ik gewoon nog leren.

Nu is het met scharrels vaste prik. Als ik voor mezelf seks heb met iemand, gaan we na de eerste paar keer met olie spelen. Helaas met siliconen, want die kunnen samen met condooms, ook al zijn ze duur. Ik ga zo door een liter heen. Ik maak me ook niet druk meer waar het terechtkomt, zolang ik maar nietteveel inslik. Gewone olie is niet erg, maar als ik teveel siliconen doorslik, ga ik aan de dunne.

Ik heb er een apart rubber laken voor, die over mijn logeermatras kan. Die zorgt ervoor dat ik niet alleen het boeltje een beetje schoner hou, maar ook dat ik over het matras glibber. Als je het op een gewoon laken doet, plakt dat heel vervelend. Je komt onder de kruimpjes en pluis te zitten, zo'n rubber laken doet dat niet. Het is een soort rubber waarvan de verkoper me vertelde dat het tegen olie kon. Ik vraag me af waarom ze daar geen condooms van maken!

Als we lekker zonder condoom kunnen, gebruik ik liever slaolie. Van die goedkope, en dan met flessen tegelijk. Olie moet je niet te dun gebruiken, vind ik. Dat brandt niet, zoals olijfolie, en het glijdt prima. Babyolie is duur, het stinkt, en mijn rubber laken verkleurt ervan. Het glijdt ook niet beter, en je huid reageert er ook niet beter op. Vroeger gebruikte ik altijd sesamolie, omdat ik dat nou eenmaal in mijn keukentje had staan. Ik vond het alleen zo'n kooklucht geven! Dat goedkope slaoliespul doet het even goed, dus die doe ik nu.

Ik heb voor mannen die ik met condoom moet doen, alle verschillende glijmiddeltjes geprobeerd. Ik kreeg er een punthoofd van. Alleen siliconenolie is lekker, die is een beetje als echte olie, ook al is het minder vettig. Dat vettige zorgt er wel voor dat het beter blijft glijden, het plakt beter aan je huid. Siliconen trekken een beetje in ofzo. Daar gebruik je dus veel meer van.

Glycerin-glijmiddel is vervelend, want het gaat snel branden, en je huid wordt er na een uurtje kwetsbaar van. Olie doet dat niet. Bovendien droogt het op totdat het vieze rolletjes en balletjes gaat maken, en je ziet er na een kort poosje smerig uit. Dat was echt geen succes. Ik gebruik toch al niet graag glycerin. Ook bij het neuken glijdt het helemaal niet zo lekker. Daarom had ik juist gedacht dat ik mijn voorraadje hiermee op kon maken!

Glijmiddel op waterbasis, zonder dat ze er bijzetten of er glycerin of siliconen inzitten, is het slechtste. Dat droogt op, en soms wordt het bijna lijm! Het plakt alles aanelkaar, en ik heb een keer jankend onder de douche gestaan omdat het niet uit mijn haar kwam. Gelukkig heeft mijn vriendje dat toen met olie aangepakt, dat werkte wel. Het was niet geslaagd. Ik gebruik het ook al jaren niet meer, sinds ik weet hoe de siliconen voelen.

Helaas ben je er niet met een rubber laken. Als ik alleen een beetje invette, en dan ging rollebollen, dan wel. Maar ik wil nat van de olie zijn, en dan loopt het gewoon van het laken af, het bed of de vloerbedekking in. Parket kan minder goed tegen olie dan je denkt, dus ik moet dan een groot zeil onder het matras leggen. Dat werkt wel, ook al is het vervelend om op te ruimen.

In de zomer, als het lekker warm is, is mijn balkon thuis ideaal. Daar heeft niemand zicht, ook de buren niet, en de vloer is gesealed. Dat kan ik dan gewoon met de gieter schoonspoelen, en even naboenen met een sopje. Ik moet alleen wel zorgen dat ik en de lover stil zijn, want ik wil wel een beetje rekening houden met mijn buren. Maar lekker liggen glijden in het zonnetje, zalig.

Een beetje voorbereiding is wel nodig. Als je het rubber laken over het matras hebt gelegd, op het zeil, moet je wel slippers en een handdoek klaar hebben staan. Anders maak je een oliespoor naar de badkamer. Daarna moet je het zeil, het laken, en alles wat je aan gaat raken, goed stofzuigen. Alles gaat aan je plakken als je dat niet doet. Dan je haar in een stevige knot, want dat wordt toch wel vet, maar het plakt overal als het los is.

Het is ook een goed idee om je te scheren. Zelf heb ik al geen haar onder mijn nek, gewoon dagelijks, maar lichaamshaar wordt een soort schuurpapier bij zulke gladde huid. Ik scheer dus mijn partner, in ieder geval zijn voorkant! Soms vinden ze dat erotisch, dat vind ik dan mooi meegenomen. Ze hebben er meer begrip voor als ik het voor het oliefeestje doe, dan wanneer ik het gewoon vraag.

Als je de olieflessen een kwartiertje in heet water laat staan, zijn ze lekker warm als je ze over je uitgiet. Dat vind ik leuk. Ik zorg dat ik altijd al vantevoren genoeg flessen klaarzet, als je druipt kan je niet meer gaan halen. En zorg voor een keukenrol, dat is erg fijn als je wat in je oog krijgt. Je moet ook je handen schoon kunnen maken als je onder de siliconen zit, en een condoom open moet scheuren. Dat is al best lastig.

Zodra je bezig bent, moet je er gewoon niet mee bezig zijn wat voor boeltje je ervan aan het maken bent. Het is het gewoon waard. Ik neem de goede voorzorgen, dus dan kan het niet tè erg worden. De opruim is voor later. Ik kan wel vertellen dat je beter niet in de olie tegen elkaar in slaap kan vallen, dat wordt erg onprettig wakker. Dan is alles verplakt. Je moet dan ook nog alles gaan opruimen, en de boel is koud geworden.

Ik ben er dol op. Lekker over elkaar heenglijden, nooit echt grip op elkaar. Je lover kan je niet beethouden, dus je kan lekker met hem spelen terwijl hij je te pakken wil krijgen. Of zet de hals van een fles olie in je doos, en laat het gewoon naar binnen gieten. Er komt niet heel veel binnen, maar die hete olie die je naar binnen voelt gaan is zalig. Of een dun straaltje olie op zijn lul laten lopen terwijl hij neukt, je glijdt nooit zo.

Na je wip moet je eerst een beetje met je handen de olie van je afwrijven, en dan de slippers aan, en naar de badkamer. Maak éérst je voeten schoon met een hoop zeep, want je kan gemeen vallen als je met vette voeten in de natte douchecabine staat! Dat is zelfs nog glibberiger dan met alleen olie! Daarna is het een hoop werken met water en zeep. Ouderwetse zeep werkt beter dan douchegel, die glijdt soms gewoon van de olie af.

Daarna komt het minst leuke, en dat is het opruimen. Je komt er altijd achter dat er olie is gekomen op dingen waar je het niet had verwacht. Ik heb het weleens gedaan in een kamer met een deurknop inplaats van een deurhandvat, en dan is het moeilijk om die knop te draaien! Het kost een boel allesreiniger. De rubberen lakens houden het meeste tegen, maar er komt langs de onderkant altijd wel een plas in het matras terecht. Dat moet je shampooën.

Het zeil is het meeste werk. Dat moet je vanaf de hoeken opvouwen, als een soort dumpling, en dan kan je het op het balkon met de gieter afspoelen. Naboenen moet dan met een sopje. Dat doe ik altijd op blote voeten, want op schoenen voel ik pas dat de vloer glad is geworden, als ik op mijn bips val! Daarna kom je nog genoeg tegen dat gesopt moet worden, dus ik laat de emmer met sop wel gewoon op het balkon tot 's avonds.

Ik doe het bijna alleen met eigen vriendjes en scharrels. Voor klanten is het gewoon erg veel werk, en die kunnen niet onverklaarbaar geschoren bij hun vrouw thuiskomen. Bovendien is het makkelijker om ongelukjes met condooms te krijgen. En na elke klant het opruimwerk doen, dat gaat niet leuk zijn. Ik heb het weleens gedaan met speciale klanten, maar niet vaak. En het was ook meestal niet de moeite voor mij. Ik ben toch meer met de klant bezig, en dan heb ik geen tijd om zelf van de oliespelletjes te genieten.

Patricia Perquin in de Telegraaf

Weer een stukje over Patricia Perquin, ik ben het zelf ook zat maar het moet gezegd worden. Als ik het niet doe, doet niemand het volgens mij. Het is belangrijk dat ik eropinga.

Ik heb tegenwoordig een "tag" voor al mijn stukjes over Patricia Perquin, dus dat kunnen jullie makkelijker nazoeken. Het wordt anders voor nieuwe mensen zo onoverzichtelijk.

De Telegraaf is één van die kranten die ik niet graag lees. Hij staat vol met sensatie, en ik kan me zo rotergeren aan die toon. Ze weten precies wat de mensen willen horen, en welke toon ze moeten aanslaan om Henk en Ingrid lekker boos te krijgen. Maar ze zijn wel heel gelikt met het nieuws bezig, en ze komen soms met dingen aan die je in andere kranten pas later ziet.

Ik ben geen Telegraaf-lezer, maar ik kijk hem wel regelmatig in. Het is een krant met een dubbele bodem, en dat fascineert me wel. Je krijgt het gevoel dat ze helemaal niet echt zo dom zijn als dat ze doen alsof, maar dat ze dat alleen maar zo opschrijven om je te manipuleren op de manier die je wil. Als hoer kan ik daar best wel respect voor hebben. Dat doe ik ook namelijk.

Dit weekend hebben ze een interview met Patricia Perquin eringezet, en eigenlijk hoopte ik dat ze wel wat sensatie konden scoren door haar te ontmaskeren zoals Peter R. de Vries dat deed met Maria Mosterd. Natuurlijk was dat weer valse hoop.

Ik ga het hele stuk hier niet citeren, dat wordt te lang en ik denk dat ik dan de Telegraaf ook achter me heenkrijg. Dus ik pak er alleen een paar stukjes uit. De rest is toch alleen maar reclame voor haar boek, ze wordt gulzig uitgebeft door de kritiekloze journaliste Marjolein Schipper.

„Verschillende aanbevelingen uit mijn boek zijn al opgenomen in de onlangs verschenen prostitutienota. Zoals een verbod op dubbele shifts en meer controle op de kamerverhuurders. Andere zaken worden nu onderzocht. Zo is burgemeester Van der Laan heel erg voor mijn idee om prostituees die willen stoppen een jaar lang met financiële ondersteuning in hun eigen huis te laten wonen. Hij wil daar een lans voor breken tijdens de behandeling van de nota in oktober.”

„Het lijkt duur, maar is een maatregel die zichzelf terugbetaalt. Ze verplichten zich dan namelijk wel om maatschappelijke en eventuele psychische hulp toe te laten en indien nodig zich te laten omscholen, of werkervaring op te doen in de vorm van vrijwilligerswerk. Nu is het alternatief vaak nog een opvangcentrum zonder hulpverlening, reden dat veel vrouwen in het vak blijven. Het miljoenen kostende uitstapprogramma is in mijn ogen veel te vrijblijvend en dus een wassen neus.”

Daar moet je eens goed over nadenken, wat daar nou staat.

Wat voor reden heb je om een stopster een jaar lang financiëel te helpen in haar eigen huis te blijven wonen? Ik vind dat maar een rare zaak. Mensen uit de problemen helpen begrijp ik goed, maar als er echte problemen zijn met geld is er altijd de Bijstand, netzoals voor alle andere mensen. Maar als je ècht gelooft, zoals van der Laan zegt, dat de meiden opgesloten worden in erbarmelijke omstandigheden door hun gemene mensenhandelaren, dan is het toch raar om dat hun eigen huis te noemen? Of krijgen ze dan zomaar een eigen huis? Vreemd hè?

De uitstap moet ook minder vrijblijvend worden. Je bent verplicht om helemaal mee te gaan met de maatschappelijkwerkmallemolen. Dan zie je opeens een lokkertje, thuis niets hoeven doen, en de valstrik, je mag niet met je werk door. De gemeente heeft er best geld voor over om te zorgen dat vrouwen niet de hoer spelen, ook al zouden ze dat wèl willen.

Op internetfora ritselde het van de geruchten: bestond deze Patricia wel echt? Waren het geen ghostwriters? Dikte ze de verhalen niet heel erg aan en waren ze niet enorm opgeklopt? Zevenhonderd euro verdienen op een dag, dat kon nooit.

Dat is alles wat ze schrijft. Als ze niets had geschreven, dacht ik gewoon dat ze niet had gezocht. Maar ze is op Hookers geweest, dat kan ik hier wel lezen. En als ze Google heeft gebruikt, heeft ze in ieder geval de linkjes naar mijn blogje ook gezien. Maar dit is het enige, de redenen om het niet te geloven worden zó afgebeeld, als een zielig hoopje losse dingetjes. En Patricia hoeft nergens op te antwoorden.

En zevenhonderd op een dag is best te doen lieve schat, maar niet gemiddeld.

In het boek is meer dan duidelijk dat Perquin geen hoge pet op heeft van de huidige Wallenwoordvoerders, zoals bijvoorbeeld Metje Blaak. „Het moet niet over de vrouwen gaan, je moet vóór ze gaan. Ik heb veel kritiek geleverd op de hulpverlening en wil nu proberen een deel van de oplossing te zijn. Ik ga daarom een jaar lang één dag per week voor het Prostitutiecentrum van de gemeente Amsterdam werken. Bestuurders en beleidsmakers informeren, maar ook lezingen houden voor ambtenaren en anderen die iets met de prostitutie te maken hebben. Ze kunnen wel van alles zitten te bedenken vanachter een bureau, maar het is ook aardig als ze een snuifje praktijk meekrijgen. Ik wil zo graag dat er zaken veranderen, dat de omstandigheden voor de vrouwen er beter op worden en dat ze, als ze er willen uitstappen, ook echt alle steun krijgen.”

Ik begrijp nog steeds niet waarom Patricia zo moet vitten op Metje en Mariska, maar het zal wel geen goeie reden hebben. Die twee hebben jarenlang kritische geluiden laten horen, en laten zien dat ze goed doorhebben hoe het gaat. De gemeente heeft ze altijd links laten liggen. Nu komt Patricia met haar bij elkaar gelogen boek, en ze wordt met open armen binnen gehaald. Het gif gaat er diep in zo.

Ik heb horen vertellen dat ze al een besloten ontmoeting heeft gehad met wethouders, die met rode oortjes oplikten wat ze te melden had. Ze heeft geen schaamte, en de wethouders hebben geen kritisch bot in hun lijf.

Ramadan

Ramadan is weer begonnen. Een hele maand bezig zijn met je geloof op zo'n ingrijpende manier, ik ben er eigenlijk best jaloers op. De katholieken hebben wel de vasten, maar dat wordt niet zo breed gedragen als Ramadan. Dat is echt een volksfeest, zoals Christenen de Kerst vieren. Zelfs mensen die niet zo sterk in het geloof staan doen daaraan mee. Ik vind het jammer dat Ramadan nog steeds geen officieel Nederlands feest is, terwijl de Islam juist steeds belangrijker wordt in onze samenleving.

Voor mijn werk betekent het weer een maand minder besneden pikken. Dat is sowieso jammer, maar ik hou er ook gewoon van om wat variatie in mijn klanten te hebben. Daar schrijf ik ook nog wel een apart stukje over. Maar de voorhuiden zijn waar ik het altijd meteen aan merk. Ik heb niet eens minder afspraken, want de ruimte wordt wel opgevuld. Ik heb het kunstje wel door om goed te plannen zodat ik bezig blijf.

Dat was anders toen ik nog achter de ramen zat. Daar had ik een stuk meer buitenlandse klanten dan in de thuisontvangst. En tijdens Ramadan had ik juist méér Islamitische klanten dan op een gewone dag. En niet eens altijd 's avonds. Die mannen kwamen bij mij halen wat ze niet thuis konden halen. Ik weet dan niet of ze thuis deden alsof ze vroom waren, of dat hun vrouw gewoon niet wou.

Het komt denk ik doordat ik andere klanten krijg in de thuisontvangst. Mannen die verschillende dingen zoeken, komen bij verschillende vormen van prostitutie terecht. In de thuisontvangst krijg ik een echt mengseltje, maar er zijn veel meer nette mannen dan dat je achter de ramen krijgt. Daar komen mannen voor de snelle snack. In de clubs komen ze niet alleen voor de seks, maar ook voor de sfeer. In de thuisontvangst komen ze voor de echte seks, netzoals in de escort. Dat trekt volwassen, nadenkende mannen aan. Die nemen hun religie ook meer serieus, of ze besluiten ervanaf te stappen.

Ik ben altijd wel nieuwsgierig naar hoe andere mensen hun geloof beleven, dus ik doe deze Ramadan mee aan een groepje mensen die belangstellenden aan de Islam willen voorstellen. Ik blijf gewoon gereformeerd, maar ik denk dat ik wel een beter gelovige kan worden door meer te leren over hoe andere mensen de Here zoeken. Ik ben dus ook minder aan schrijven toegekomen.

Volgende week weer een langer stukje, beloofd!

Filmpje

Het is een filmpje met een goede boodschap, maar in het debat moet je wel veel scherper zijn dat dit vind ik. Maar toch is het een goede zaak.

Pingelaars

Het is niet te geloven, ik doe het nu al bijna vier jaar, en ik heb nog niets over pingelaars geschreven! Ik had echt gedacht dat ik daar wel mijn woede over had gekoeld op mijn blogje, maar dat betekent alleen maar dat ik nu de kans krijg. Dat is mooi! Want pingelaars zijn een vervelend soort iets waar je in de prostitutie best veel mee te maken krijgt. En in de prostitutie is het ook extra vervelend.

Voordat ik in de business werkte, heb ik wat baantjes gehad. Ik ben onder anderen kunstenares geweest. Daar komt wat verkopen bij kijken. Je moet zelf je zaakjes goed voorelkaar hebben, want anders wordt alleen je galeriehouder rijk van je werk. Als je een prijs voor je kunst moet vragen, zit er vooral loon in. Je doeken, verf, klei, enzovoorts zijn niet duur, de prijs gaat om je werk.

Je moet dus een beetje gokken wat het waard is, en daar moet je wel slim mee zijn. Want kunstenaars moeten een beetje arrogant zijn, voor de kopers, om te laten zien dat het èchte kunst is. Maar kunstliefhebbers krijgen er ook weer een kick van om een tè arrogante kunstenaar op zijn nummer te zetten. Je verkoopt niets als het te duur is, maar ook niet als het te goedkoop is. Kunst is luxe voor wie het koopt, ook al is het een primaire levensbehoefte voor de kunstenaar.

Om die prijs te vinden, moet je een beetje slim met gokken en praten zijn. Je moet je koper in kunnen schatten. Dat zorgt ervoor dat je soms tien keer zoveel voor je kunstwerk krijgt als je dacht. Het is erg de moeite waard om te doen. Ik vond het ook altijd wel leuk. Er komt zoveel bij kijken, het gaat echt niet over het kunstwerk. De koper heeft een gevoel, en dat gevoel moet je versterken. Hij moet weglopen met het gevoel dat het wel veel gekost heeft, maar dat hij het maar mooi voor elkaar heeft gekregen om het te krijgen!

Pingelen is iets anders. Pingelen is de verkoper zo moe krijgen dat hij denkt, ik geef het maar onder de prijs weg, anders komt er nooit wat van. Pingelen is zeuren en irriteren. Ik heb geen respect voor pingelaars. Het is de laagste soort van onderhandelen. Een goede onderhandelaar zorgt ervoor dat hij de deal zo maakt dat hij zijn zin krijgt, maar de ander ook. Hij biedt iets meer voor iets meer, of iets minder voor iets minder. Je kan bieden om een bad voor minder geinstalleerd te krijgen door er ook meteen een wastafel bij te kopen, bijvoorbeeld. Of je kan wat van de prijs afhalen door aan te bieden iets zelf op te halen, wat ze anders vervelend vinden om te brengen. Een pingelaar denkt dat onderhandelen is: "ik vind het te duur, kan je er niet wat afdoen?"

Je hebt soorten pingelaars. De meeste pingelaars zeuren gewoon een beetje. Daar beginnen ze dan al vroeg mee, en dat is mooi, want dan kan ik zijn e-mail of zijn telefoonnummer gewoon meteen blokkeren. Ik doe het nu al jaren, en ik heb het nóóit meegemaakt dat een pingelaar een fijne klant was. Dus na een keertje pingelen krijg je met mij geen contact meer, klaar. Dat scheelt me heel veel moeite.

Het zijn ook altijd smoesjes, het is altijd dat hij even wat krap zit, of dat hij eerst voor minder wil proberen, of dat hij vindt dat ik wel onder de prijs kan gaan zitten omdat ik geen hotelkamer hoef te huren, of dat hij van zo ver moet komen, en dus veel geld aan het reizen kwijt is. Hij doet dan alsof dat wat uit moet maken. De gekke smoezen heb je ook, er zijn er best wat geweest die zeiden dat ze korting wouden omdat ze knap waren, of omdat ze beften!

Ik zou het hele stukje wel kunnen vullen met rotsmoezen. Ze zijn net ziek geweest, of ze hebben het nodig om vaak te gaan, dus dan wordt het zo duur. Of ze beloven je een goeie recensie op Hookers voor een grote korting. Of ze zeggen: je werkt toch zwart, dus ik mag wel minder rekenen. Van die slappe smoesjes die ik beledigend vind, want denken ze dat ik echt zo dom ben dat ik meega in zoiets?

Je hebt ook nog wel een andere soort pingelaar, en dat zijn de hatelijke. Toen ik nog een beginnertje was, maakten die mij erg van streek. Gelukkig heb ik nu meer geleerd, en ik snap nu hoe ze werken, dus ik ben niet meer zo onder hun invloed. Dat is belangrijk. Dat soort mensen mag je niet serieus nemen, want dat is precies hoe ze je manipuleren.

Hatelijke pingelaars werken door je af te kraken. Ze doen het bijna nooit over de mail of telefoon, bijna altijd als je voor ze staat. Dan gaan ze je af staan kraken, voor en tijdens de sessie. Ze klagen over dat je er op je foto beter uitziet, of dat ze het vinden stinken, of dat ze je nep over vinden komen. Daarvoor willen ze korting zien, want het valt zo tegen. Soms dreigen ze dat ze je zullen ontmaskeren als een lelijke heks.

Bij zo'n man kap ik het meteen af tegenwoordig, want dan wordt het toch niets. Als we nog niet zijn begonnen, geld terug en de deur uit. Anders mogen ze kiezen of ze het nog afmaken. Dat doen ze dan meestal toch maar wèl, maar ik heb dan echt geen zin in meer gezeur. Als ze moeilijk gaan doen, mogen ze meteen weg. Als ze me echt zo lelijk of vervelend vinden, hoeven ze van mij niet te blijven. Als je bij de groentestal slechte kool ziet liggen, vraag je ook niet om korting, maar je zoekt een andere krop uit.

Nog een andere, terugkrabbelaars. Je krijgt een klant, je maakt de wip, en achteraf begint hij opeens over korting. Hij vond het te kort, of hij krijgt altijd wat extra's van andere hoeren, of hij heeft geld nodig voor de taxi, wat voor smoes hij dan ook mee komt. Soms willen ze gewoon niet weggaan als ze geen geld terug krijgen. Vaak zeggen ze ook dat het toch niet lekker genoeg was, maar dan vraag ik altijd meteen wat er dan mis was. Als ze dat niet kunnen vertellen, vind ik ook niet dat ik dat serieus hoef te nemen. Ik hoef die mannen niet meer te zien.

Terugkrabbelaars dreigen soms met slechte recensies, of gaan zitten waar ze zitten en gaan niet weg, of ze komen met een heleboel vragen waaròm ze nou hun korting niet krijgen. Ze krijgen hun korting nooit, natuurlijk. Je moet gewoon niet in de discussie gaan met ze, want dan ga je op ze in. Als ze een echte klacht hebben, moet je daar natuurlijk netjes mee omgaan, maar meestal zijn het gewoon achterafpingelaars. Je moet er meteen achterkomen of ze echt een goeie reden hebben, en daarna is het afgelopen. En als ze een reden hadden, maak je dat vólgende keer goed. Het zit toch in het kluisje, dus daar kan ik tot de stort toch niet meer bij.

Er was een klant, die heel normaal leek, tot hij de eerste keer me penetreerde. Toen begon hij tijdens het neuken te pingelen! Ik was zo verbaasd dat ik hem eerst zijn ding liet doen. Ik vroeg hem, na een minuut ofzo, waarom hij er nú over begon. Hij zei dat als hij eerder was begonnen met pingelen, hij de deur uit zou zijn gewezen. Hij was daar zelfs verontwaardigd over. Natuurlijk heb ik hem de keus gegeven, doorgaan zonder korting, of oprotten. Hij heeft het toch maar afgemaakt. Daarna heeft hij zelfs nog geprobeerd opnieuw af te spreken, maar dat feest ging mooi niet door.

Je hebt ook tijdpingelaars. Dat zijn van die mannen die vinden dat de tijd pas ingaat als het condoom omgaat, dus dat trekken, strelen en masseren maar gratis moet zijn. Of die vinden dat ze recht hebben op meer tijd als ze niet twee keer zijn klaargekomen. Die komen met al die regeltjes aan, die ze zelf verzonnen hebben. Dat is heel makkelijk, ìk bepaal wat de regeltjes zijn. Daar ga ik ook niet over in discussie. Je hebt ze in de thuisontvangst meer dan bijvoorbeeld bij de ramen. En je krijgt ze gelukkig niet vaak.

De ergste zijn de knopendraaiers. Van die stiekemerds, die je verneuken waar je bijstaat. Ik doe ze maar in dit stukje, want het zijn wel dezelfde soort mannen. Ze pingelen niet vantevoren, maar ze pakken bijvoorbeeld na de beurt het geld weer af, en gaan ervandoor. Daarom gaat het geld bij nieuwe klanten altijd metéén in het kluisje. Dan is dat tenminste geen probleem meer.

Ik heb ook wel mannen gehad die hun vijftigje onder de kleurenkopiëerder hadden gelegd. Dat zijn ook nog hele slechte namaak. Ik had een keer een oudere, nette Nederlander, die me voor drie uur betaalde met vijftigjes. Het bovenste briefje was echt, maar de rest niet. Dat voelde ik meteen. Ik zei dat ook gewoon, hij kreeg een rooie kop, en zei: "Waar bemoei je je mee? Dat zijn mijn zaken!"

Over die vent belde ik de politie ook nog achteraf, maar toen ze me duidelijk hadden gemaakt dat ze wèl die vent voor het valsgeld wouden opsporen, maar niet voor mij afzetten, heb ik ze vriendelijk bedankt, en geen informatie meer gegeven. Ik wil ze niet meer werk geven dat meer prioriteit heeft dan afzetters, mishandelaars of verkrachters opsporen. Want daarvoor geven ze niet thuis.

Er was een vent die dacht dat hij heel slim was door het batterijtje uit mijn wekkertje te halen. Ik heb alleen een klok in mijn hoofd, en die is heel precies. Hij wou dat ik op het wekkertje keek, toen ik zei dat we klaar waren. Ik haalde mijn horloge maar uit de keuken. Hij keek heel teleurgesteld, maar niet betrapt! Dat vind ik zo raar, van die mannen die zich nergens voor schamen.

De oudste truuk is binnenkomen, en dan als ik wil afrekenen, zeggen dat hij zijn portemonnee in zijn auto heeft liggen. Die wil hij achteraf best eventjes halen. Toen ik net begon, ben ik daar echt een paar keer ingetrapt. Het is zoiets wat je wel doet in een heleboel andere baantjes, maar in de prostitutie kan dat echt niet. Die man moet meteen terug naar zijn auto, en meestal zie je hem dan ook nooit meer terug.

Als een klant grote ogen opzet, of naar adem hapt, als je je geld door de gleuf in je professionele kluisje laat glijden, dan weet je alweer wat het idee was. Dat was een achterafpingelaar of een knopendraaier. Een gewone vent heeft er namelijk nooit problemen mee, die is met jou bezig, niet met de centen. Maar deze mannen zijn anders, het is niet alleen maar een truukje voor bij de beurt. Daar komt hij gewoon voor. Daarna is het vaak een beetje een geforceerd nummertje, en meestal krijgt zo'n vent hem dan niet meer omhoog ook.

Ik heb in de prostitutie meer en agressiever pingelen gezien dan in alle andere plekken waar ik werkzaam was. Vaak zie je dat het met respect te maken heeft. Ze denken dat ze wel wat van je gedaan kunnen krijgen, omdat ze denken dat je zwak bent. Ze denken dat je dom bent, dus zelfs de smoesjes zijn niet doordacht. Ze voelen zich er ook niet schuldig om, want ik ben toch "maar" een hoer. Gelukkig dat de meeste klanten betere mensen zijn.

Je mag alles vragen, als je maar niet lullig doet. Ik heb wel een vent gehad die voor korting een tienrittenkaart wou, elke week op dezelfde tijd. Dat vond ik wel goed, die heb ik een kleine korting gegeven. Ik heb ook wel betaling in natura soms geaccepteerd, ookal komt dat met de Belasting vaak niet goed uit. Maar vijftig procent korting vragen omdat je jezelf lekker vindt beffen, ga toch heen.