Telefoongerinkel

Als ik op een wip ben, zitten mijn klant en ik voor de geboekte tijd eventjes in een bubbel. Even telt de buitenwereld niet. Dat is belangrijk omdat het afleidt, maar vooral omdat de man zichzelf een houding wil geven die hij met de buitenwereld niet wil delen. Als een man niet het idee heeft dat hij alleen naar jou toe communiceert, maar dat er op de één of andere manier meer mensen bij betrokken zijn, kan hij niets de vrije loop laten.

Je wil natuurlijk niet dat zijn buren wat kunnen zien van wat je met hem uitvoert. Als hij het idee heeft dat het gehorig is, gaat hij zich stilhouden. Dat is geen punt als hij het lekker vindt om de stiekemheid te beleven, maar heel vaak is het juist storend. Hetzelfde gaat ook op voor hoe groot de rommel in de werkkamer wordt. Dan is hij in zijn hoofd bezig met wat andere mensen daarvan zouden vinden als ze dat zien, en dat knakt de sfeer.

Zo'n man moet tijdens de date even voelen dat jij en hij de enige mensen zijn die er bestaan. Of in elk geval de enige mensen die ertoe doen. Sommige mannen moet je daarvoor echt uit hun eigen omgeving trekken, en die wil ik alleen in hotels ontmoeten.

Vroeger had ik daar mijn werkflatje voor. Daar was ik toen al heel blij mee, maar achteraf, nu het van me afgepakt is, voel ik nog veel sterker hoe hard ik het wel niet mis. Het was zóvaak dat je zag hoe er een gewicht van de schouders van de klant afviel als hij binnenstapte, omdat hij uit de gewone wereld stapte en ìn de mijne. Dat heb ik nooitmeer kunnen evenaren, ookal heb ik erg mijn best gedaan. Mijn konijnenholletje was een groot stuk van mijn produkt, en dat moet ik missen.

Je wil dus niet dat er mensen binnendringen. Als je in zijn huis bent, doe je de gordijnen dicht. Je zorgt dat je in een hotelkamer zoveel mogelijk andere mensen ontwijkt, ook onderweg naar de kamer. Hoe meer hij het gevoel van alleenzijn heeft met jou, hoe beter. Als hij de TV aan wil, probeer je een muziekzender ofzo op te zetten als je intiem met hem wordt. Er moet niemand tegen hem aanpraten.

De belangrijkste stoorzender met dat afsluiten van de buitenwereld is de telefoon. Ik zet mijn telefoontje altijd op stil of uit als ik naar de klant ga, en klanten doen dat meer en meer ook. Toen ik begon waren mobieltjes nog nietzo ingeburgerd, en zijn er flink wat wippen geweest die onderbroken zijn door een Nokia-ringtone. Klanten doen het tegenwoordig meer en meer, gewoon uit beleefdheid.

Je wil immers niet de lul zijn die zijn telefoon keihard heeft afgaan tijdens een gevoelig moment. Er zijn altijd eikels die hun telefoon niet uitzetten in de bios of in het theater, en sommige ontzettende kloothommels gaan hem nog opnemen ook als ze gebeld worden. Dat is mij ook tijdens wippen gebeurd. Het ene moment zit je hem te pijpen terwijl hij van de wereld is, het volgende moment heeft hij zijn telefoon opgenomen voor oude-jongens-krentenbrood met zijn zakenpartner en besta je niet meer.

Soms stel ik het weleens luchtig voor bij mannen waarvan ik weet dat ze het niet vanzelf doen. Ik ga er geen punt van maken, immers is het zijn eigen beurt die hij verprutst, maar het irriteert me wèl. Opvallend vaak worden die mannen daar een beetje schichtig van. Ik denk dat het is omdat mensen heel veel op hun telefoon léven, en het idee hebben dat ze afgesneden zijn van hun sociale leven als het ding uitstaat.

Ik heb ookwel een klant gehad die een beetje schrok toen ik het voorstelde. Hij begon een heel moeilijk verhaal over dat hij dat niet wilde, want hij wou zijn telefoon bij de hand hebben voor als er iets gebeurde. Wat dan? Nou, hij had ergens een angst dat hij opeens met een criminele toestand temaken zou krijgen, en hij voelde er zich veiliger bij dat hij meteen de politie zou kunnen bellen als er een pooier uit mijn meterkast zou springen.

Maar veel mannen denken ook gewoon dat ze het wel kunnen negeren als het ding afgaat. En hoeveel van die mannen ook bij me komen, ik heb er nog nooit één meegemaakt die dat ècht kon. Altijd als de telefoon rinkelt, wordt de pik merkbaar slapper, en is de aandacht even verbroken. Dan heb ik er weer werk aan om hem met zijn kop bij de goeie dingen te trekken, want o wat hebben veel van die mannen een brandend verlangen om te zien wie er belt.

We nemen telefoontjes veel te serieus. Een telefoontje behandelen we haast als een alarm van de Koning. We onderbreken er gesprekken voor, we laten dingen liggen die we aan het doen zijn. Dat slaat nergens op, telefoontjes zijn meestal veel minder belangrijk dan al die dingen. Dat nemen klanten mee de werkkamer in. In de haringkraam zelfs lieten we de telefoon voorgaan boven een klant die aan de toonbank stond, en daar sloeg het nog méér nergens op.

Kijk, als een klant opeens een telefoontje van zijn vrouw krijgt, snap ik best dat hij die niet achterdochtig wil maken door niet op te nemen. Als er een belangrijk zakentelefoontje op komst is, snap ik dat ook. Maar als je nieteens weet wat het zou kunnen zijn, dan heeft het meestal geen haast ook. We zijn niet meer afhankelijk van ouderwetse telefoons die niet laten zien wie je gebeld heeft en wanneer. Het kan wachten.

Bovendien is het ook nietmeer kiezen tussen een telefoontje of een brief, zoals toen ik een klein meisje was. Tegenwoordig kan je mailen, appen, SMSen, telefoneren, en nog stééds zou je een brief kunnen schrijven. Bellen is misschienwel de onhandigste manier, want je moet maar net kunnen praten. Heel veel belletjes zouden beter een appje kunnen zijn.

Nou app ik niet meer vanwege de privacy, en veel van de mensen om me heen gebruiken geen andere tekstdiensten, dus dat is voor mij wel lastig. Voor de meeste klanten niet, die hebben gewoon WhatsApp, en om even snel kontakt op te nemen is dat de makkelijkste manier. De telefoon is eigenlijk vooral beter als je samenmet de boodschap ook even de toon van de stem wil horen. En dat is voor mijn werk natuurlijk weer wèl belangrijk.

Ik was, meer dan anderhalf jaar geleden intussen, met een klant naar een hotelkamer. Ik had al eerder met hem een nummertje gemaakt in zijn kantoor, na sluitingstijd. In dat uitgestorven kantoor, dat alleen door de noodverlichting nog werd verlicht, zat ik op zijn bureau, en hij stond ertegenaan. Ik had uit gewoonte de telefoon van de haak genomen, zodat we niet gestoord zouden worden.

Hij had daar moeilijk naar gekeken, maar hij had er niets van gezegd. Hij snapte volgens mij ookwel waarom ik dat deed, maar hij bleef telkens maar blikken werpen op die telefoon. Ik leidde hem natuurlijk wel af, en ookal kostte het wat moeite, ik kreeg hem hard, en ik kreeg hem naar binnen. We waren wat aan het neuken met veel stops, toen de telefoons in het hele pand tegelijk gingen. Alleen natuurlijk niet de ene op zijn eigen buro.

De klant was niet alleen meteen slap, hij was zowat in paniek. Hij klootte geïrriteerd met de telefoon, en holde toen, terwijl hij zijn broek met zijn hand ophield, naar het kantoor ernaast, om de telefoon op te nemen. Ik hoorde toen een gesprek waarin hij uit moest leggen wat de fuck hij nog op kantoor deed. Het was niet handig en niet logisch, maar hij was zo op die telefoon getraind dat hij het niet kon laten.

Ik was dus met hem op een hotelkamer, en ik had hem gevraagd zijn mobiel uit te zetten. Dat deed hij niet, maar hij had hem wel op stil gezet. Dat moest ik maar accepteren, je kan niet overal je zin mee krijgen natuurlijk. Hij blijft wel de klant. Ookal ben je de baas, het gaat om zijn ervaring, en als je hem teveel dwingt te doen wat jij goedvindt, knapt hij op een bepaald moment wel af.

We gingen dus lekker aan de slag. Hij houdt ervan om veel bezig te zijn, en hij houdt van veel aktie, dus we rolden meteen al over het bed. Ik had mijn kleren nog niet eens allemaal uit, en hij had zelfs alleen zijn overhemd open, toen het al gebeurde: zijn telefoon ging "woeng-woeng." Het WhatsApp-geluidje. Hij hoorde het, en zijn gezicht veranderde meteen. Hij was afgeleid.

Ik sprong er meteen bovenop, en ik kreeg zijn aandacht wel weer naar mij, maar nog geen minuut later kwam dat klotegeluidje alwéér. En weer was hij afgeleid. Zo kon ik niet werken, dus ik vroeg hem om het geluid van zijn telefoon dan in ieder geval uit te zetten, als hij per sé niet de telefoon uit wou zetten. Daar mopperde hij wat over, en hij beloofde dat hij het ding van nu af zou negeren.

Je raadt het wel, dat ding maakte nog vier keer zo'n geluidje, en elke keer braken we de seks af. Zijn overhemd is nooit uitgegaan. Bij de laatste keer klom hij zelfs van het bed af, en zei "Ik moet effe..." terwijl hij zijn telefoon pakte. Daarna ging hij op de rand van het bed zitten appen. Hij was klaar, legde zijn telefoon opzij, en zei: "Ja, ik moest even een belangrijke..." en greep het ding weer op om te gaan appen.

Ik kom vaker mannen tegen die telefoonverslaafd zijn, maar dit was ook voor mij te bont. Ik had geen zin om hem zijn geld terug te geven, dus ik heb de hele tijd lang stil op het bed gezeten terwijl hij appte. Afentoe kwamen er wat onsamenhangende woorden over hoe belangrijk dit was, en dat hij "effe" nog dit moest appen, en dat was erger dan als hij gewoon niets had gezegd.

Toen de tijd eindelijk op was, was ik opgelucht. Het voelde als heel lang. Ik vertelde de klant luchtig dat de tijd voorbij was, en hij reageerde geschrokken en verbaasd. Hij kon wel zien dat ik gelijk had, maar hij was er toch een beetje moeilijk over. Ik zei dat ik het jammer vond, en dat was ook zo, maar ik liep opgelucht weg. Hij was toen nog aan het appen.

Er komen geen nieuwe afspraken meer met die man. Ja, het is makkelijk geld verdienen zo, maar ik heb ook mijn eigenwaarde. Ik ga niet onderdoen voor een smartphone, daar pas ik gewoon voor. Ik vind het sneu voor hem dat hij zo verslaafd is, maar ik vind het sneuer om dan afspraken te blijven maken. Twee keer was genoeg, en ookal loopt het niet storm, er zijn andere klanten die me wèl de aandacht waard vinden.

Even samenvatten

Stukjes plaatsen is tegenwoordig een hele toer. Ik moet er rare dingen voor doen, en ik snap niet helemaal wàt die dingen zijn. Ja, ik heb regels en procedures gekregen, maar die zijn lastig helemaal te begrijpen, en ik denk vaak dat ik het goed doe, maar dan doe ik het toch nog verkeerd. Dan verschijnt er helemaal niets op mijn blog van alles wat ik getikt heb, en lijkt het wel alsof ik niets gedaan heb. Dat is tot nu toe de meeste maandagen zo.

Maar als ik maar weinig fouten maak, of ééntje ofzo, dan gebeurt het nogweleens dat van mijn hele getikte stuk niets overblijft, maar er wel een stukje met de naam "null" en zonder inhoud. Of zonder titel, maar met als inhoud alleen het woordje "null". Daar word ik eerlijk gezegd nòg chaggerijniger van, want dan is niet alleen mijn stukje niet geplaatst, maar er staat ook nog zo'n vlek op mijn blogje die ik niet weg kan poetsen.

Zelf plaatsen lukte niet goed, maar gelukkig wil mijn internetgoeroe wel helpen, al is die meestal niet bereikbaar. Die legde me uit dat er iets ingewikkelds was met de tijd en datum, en als hij gelijk heeft komt dit stukje wèl op mijn blogje terecht. Ik hoop het maar, want ik vind al deze toestanden ècht niet leuk. Dat ik hier waarschijnlijk voor altijd aanvastzit geeft me al lange tanden voordat ik begin.

Ik heb al een poos niet geschreven, tenminste ik heb niet geplaatst, tenminste het is niet te lezen geworden, en intussen is er wel wat aan de hand geweest. Ookal is het niet populair, het is weer tijd voor een snelle blik op het nieuws, en ik ga mijn best doen het zo kort mogelijk te houden, ookal ben ik daar nietzo goed in.

De Wallen
Eigenlijk weinig nieuws. De gemeenteraad wil een nieuw eros-centrum ergens achteraf bouwen, en een handjevol ramen behouden als museum-bordeel. Hoeveel ramen er nog dichtmoeten is nog niet duidelijk. Het gaat om "een wezenlijke vermindering," en verder weten we niets zeker. De reden die wordt gebruikt is dat het eros-centrum niet levensvatbaar is als de ramen als concurrentie open zouden blijven. We hebben wel geleerd van My Red Light dat meiden niet kiezen voor een betuttelbordeel als ze ramen kunnen krijgen.

Voor wie het nog niet wist, My Red Light is helemaal failliet. Het kwakkelde allang, vooral nadat ze het braafste meisje van de klas wouden zijn en vage signalen van mensenhandel gingen klikken aan de overheid. Maar net op de verkeerde burokratische manier, waardoor ze op hun kop kregen en werden bedreigd met maatregelen. Daarna is het nooit meer opgekrabbeld, en dit was een kwestie van tijd. De corona-crisis was een mooie smoes om de handdoek in de ring te gooien.

Natuurlijk gaat ramen sluiten er niet vanzelf voor zorgen dat de meiden die je verdrijft dan maar braaf in je eros-centrum gaan zitten. Als er niets geleerd is wordt het weer zo'n betutteltent waar de meiden als domme kipjes worden behandeld, de prijzen te hoog liggen, en de klanten zich niet op hun gemak voelen. En wie gelooft er nou dat de gemeente echt iets geleerd heeft? Leren doe je alleen als je wìl leren.

Mijn stukje over hengsten vertelt eigenlijk al waarom dit idee een flop gaat worden. Niet alleen voor de meiden trouwens, het wegjagen van de hoeren zou volgens een onderzoek onder toeristen maar negen procent van die toeristen ontmoedigen om te komen zuipen en pretsigaretten te roken. Het doet voor de buurt dus niets, maar het doet de hoeren pijn. En dat is kennelijk genoeg reden.

Tippelzone Nijmegen
Er is ook goed nieuws. En het is opvallend nieuws. De tippelzone in Nijmegen, waarvan iedereen dacht dat hij dicht zou gaan, blijft open! En de gemeenteraad heeft dat zelfs overtuigend besloten, met een flinke meerderheid. De pasjes worden ook weer verleend, dus er kunnen nieuwe meiden bij. Heel goed, en tegen de stroom in. Tippelen is in bijna heel Nederland illegaal, het is fijn dat er een paar plekken mogen blijven.

De WRS
De Wet Regulering Sekswerk is nog steeds onderweg. Gert-Jan Segers had al in de krant geklaagd dat het hoerenpesten waarmee het kabinet zijn partij gekocht had, in de achtergrond was geraakt in dit corona-jaar. Maar in de achtergrond of niet, de wetsvoorstellen waarmee ons en onze naasten het leven zuur gemaakt moeten worden zijn er nog. En ze gaan langzaam maar zeker dieper de aders van de overheid in.

Ik heb al eerder geschreven over de WRS. Heel in het kort is het een wet die voor het eerst sinds Napoleon hoererij verboden maakt, behalve met vergunning. We gaan dus terug naar de achttiende eeuw. De straffen voor mensen die op de korrel worden genomen zijn heel heftig, jonge meiden worden de illegaliteit ingedwongen, en of je legaal bent of niet wordt aan de willkeur van ambtenaren overgelaten. Het is nog erger dan deze superkorte samenvatting, lees gewoon het stukje over de WRS maar na.

De laatste keer dat ik over de WRS schreef was anderhalf jaar geleden. Sindsdien is er een internetconsultatie geweest, en is er weinig gebeurd. Nou ja, in de pers en in het parlement dan, want in de politieke achterkamertjes, de gezondheids- en hoerenorganisaties, en vooral in de kerken heeft het wel gewoeld. De klanten hebben er lak aan, want die denken dat het hen niet aangaat. Ookal is dat wèl zo.

Omdat de WRP zo roemloos aan zijn eind kwam in de Eerste Kamer omdat hij juridisch en rechtelijk onwerkbaar was, nadat hij zo jubelend door de Tweede Kamer was aangenomen, is er deze keer vantevoren veel advies ingewonnen uit de hoeken waar de doodssteken vorige keer vandaankwamen. De WRP ging tenonder niet omdat hij oneerlijk was tegen hoeren, niet omdat hij hoeren kwaad deed, maar omdat hij rechten en rechtsprincipes schond die rechtsgeleerden heel belangrijk vinden.

De nieuwe WRS probeert dus niet te hard rechtsprincipes te schenden, en toch een manier te vinden om hoeren het leven zuur te maken. Linksom of rechtsom, je kan kiezen tussen je braaf laten registreren en je te onderwerpen aan alle discriminatie en willekeur die de overheid nu al voor je in petto heeft plus wat ze nog gaan verzinnen, òf een crimineel zijn, dus een echte misdaad doen door seks voor geld te leveren.

Want illegale prostitutie wordt een misdaad. Dan heb ik het dus niet over het etiketje "illegaal" wat ze nu gebruiken om je te straffen. Dat etiketje wordt op alles geplakt wat niet vergund is, met de suggestie dat zonder vergunning werken strafbaar zou zijn. Daar is dus geen wettelijke basis voor, maar omdat niet strafrechtelijk wordt afgehandeld maar bestuurlijk, komen ze daarmee weg.

Ja, je kan naar de rechter stappen als er bestuurlijke maatregelen zijn opgelegd vanwege 'illegale prostitutie,' en dan wordt die maatregel heel vaak ook vernietigd. Na maanden of jaren procederen. Intussen is je huis vaak verzegeld, lopen de dwangsommen en rentes op, en moet je ooknog door met je leven. Je advokaat is duur, je bent veel tijd kwijt aan dat hele gekkenhuis, en de stress maakt je gewoon kapot. Dus buigen veruit de meeste meiden gewoon het hoofd en laten zich maar straffen voor wat niet strafbaar is.

Met de WRS houdt dat op, en wordt prostitutie gewoon strafbaar. Er zijn stemmen die protesteren dat prostitutie niet gecriminaliseerd wordt omdat je een vergunning kan krijgen, maar dat is netzoiets als zeggen dat vuurwapens in Nederland gewoon legaal zijn omdat je er een vergunning voor kan krijgen. We worden crimineel behalve wanneer een ambtenaar ons gunt dat we zelf mogen bepalen wat we met onze kut doen.

Ik krijg alweer helemaal de neiging om mijn stukje over de WRS over te doen, dus ik ga maar over naar wat er nou nieuws is met de WRS. Er is namelijk niet alleen een internetconsultatie voor het plebs geweest, maar er zijn ook instanties gevraagd naar hun inbreng, en dat weegt meestal heel veel zwaarder. Het is dus wel nuttig om even te kijken naar wat die inbreng dan is geworden.

Politie
Als eerste instantie maar de politie. Die hebben heel voorspelbare dingen geschreven: ze willen betrokken zijn bij zo'n beetje alles in het proces, om informatie te kunnen verzamelen. Ze willen dat een weigering om vergunning af te geven vanwege de o-zo-vage vermoedens van mensenhandel automatisch leidt tot een melding bij de politie. Ze willen meepraten over elke hoer of ze wel een vergunning mag krijgen, en automatisch bevraagd worden.

De politie vindt dat de tijd dat hoerengegevens worden bewaard, al die jaren lang, te kort is. Dat moet langer. Ze willen makkelijker en met minder verplichtingen in de registers kunnen neuzen. De politie en de gemeente moeten hun informatie over individuele hoeren gaan delen. Ze willen de lompe, arbitraire en slepende Bibob verplicht maken voor een vergunning.

Er moeten meer gesprekken komen dan alleen het startgesprek, er moeten ook tussengesprekken komen, want de politie hangt heel erg aan het verhaal dat hoeren vrij en blij beginnen, maar dan Vallen tot mensenhandelslachtoffers. Dat moeten ze wel geloven omdat de verplichte startgesprekken die gemeentelijk al zijn uitgeprobeerd telkens hun vooroordelen tegenspraken. De politie-onderbuik gaat immers boven bewijs.

De politie vindt het ook maar niks dat willekeurige aangewezen ambtenaren wèl, maar de politie níét zonder aanleiding, bevel of machtiging tegen de wil van de bewoner het huis van een vergunninghouder mag binnentreden. Dat moet de politie ook mogen. En natuurlijk ontbreekt ook online bevoegdheid niet, advertentiesites moeten mogen worden bewerkt. Al is mijn goeroe er niet over uit wàt ze nou precies willen dat niet al kan.

Er is natuurlijk ook aandacht voor de arme politie op wiens bord dit allemaal gaat vallen. Die hebben weereens veelteveel werk te doen, en veelteweinig middelen en bevoegdheden. Zoals in elk stuk wat de politie schrijft draait het uit om een bedelbrief voor meer geld, meer middelen, minder toezicht en meer bevoegdheden. Ze schrijven er danweer niet bij dat elke keer dat ze hun zin daarmee hebben gekregen, en dat is bijna elke keer geweest, er geen resultaten voor terugkwamen.

Openbaar Ministerie
Wat het OM schreef is nogal een kluif. Dat mijn juridische hulp te weinig tijd had om erdoor te spitten is dus nogal een probleem. Ik heb met mindere juridische goden erdoorheen gekeken, maar we zijn het erover eens dat er veel meer instaat dan we er hier uit hebben gehaald. Bovendien wordt dit stukje helemáál een slaappil als ik elk dingetje ga uitlichten, dus maar even in vogelvlucht.

Het OM vindt nergens van dat het verkeerd is in de WRS. De grondslagen van vervolgen van hoeren vinden ze prima. Maar ze hebben veel te zeiken over dat het zo gammel inelkaarzit. Er is teveel ruimte voor mensen om het vervolgen lastig te maken, en dat zit het OM dwars. Vooral zeiken ze over dat er vanalles bewézen moet worden, en dat is wèrk. Als de wet anders vormgegeven wordt, hoeft dat bewijzen tenminste niet.

Volgens het OM levert de wet te wèìnig dekking, te wèìnig toezicht en te wèìnig ruimte voor handhaving op. Het moet méér. Vooral door de vervolging ruim baan te geven, door verplichtingen als bewijs en gerechtvaardigd vermoeden uit de weg te ruimen. Daarnaast maken ze zich zorgen dat de gemeentes te weinig werk en tijd gaan steken in hoeren naar het OM doorsluizen. Dat moet verplicht worden.

Natuurlijk vinden ze ook dat er teveel ruimte is om je aan toezicht te onttrekken. Het toezicht van de WRS is een wassen neus, dat ziet een kind, maar kennelijk heeft het OM ook ontdekt hoe spookmeiden werken. Het delen en doorgeven van nummers is natuurlijk het eerste wat gaat gebeuren, daar hoef je niet lang over na te denken. De enige reden dat het door de wetsvoorstellers is genegeerd, is omdat het er eigenlijk gewoon niet toe doet.

De vergunning gaat namelijk niets bijdragen. Niet aan de hoogvliegende redenen die voor de WRS gegeven zijn, niet voor de meiden, zelfs niet voor de politie en andere toezichthouders. Het is een wassen neus zonder reden. Wat het wèl doet, is dat je een meid zonder of met een neppe vergunning kan straffen. En dáár gaat het om. Dus hoe meer gesjoemel, hoe beter. Lees maar: WRS

Het is een vreemd stuk. Niet alleen omdat het zulke zware kost is, maar vooral omdat er een beetje doorelkaarloopt wat de WRS gaat doen, wat er nu al gedaan wordt, wat er door andere wetten gedaan wordt, en wat het OM als ideeën erbij heeft. Ze vermengen de WRS vooral veel met het mensenhandelcircus, en trekken die wetten zo dicht mogelijk naar elkaar. Natuurlijk is er geen oog voor wat de wet met ons gaat doen, maar dat is danook niet iets waar het OM zich voor interesseert.

Vereniging Nederlandse Gemeenten
De VNG is een grote speler in de wettenmakerij, en vooral als het om prostitutie gaat hebben ze een hele dikke vinger in de pap. Ze pushen al lang voor een wet als de WRS, en wat ze hebben gevraagd zit er ookwel gewoon in. Je zou zeggen dat ze weinig meer te willen hebben. Dat valt natuurlijk tegen, want meer willen is makkelijk. De dingen die ze willen verpakken ze als angsten, en als dingen die de WRS op losse schroeven gaat zetten. Dat is logisch, want de gemeenten doen al veel meer en veel heftigere dingen tegen ons dan door de wet gesteund is.


Het is tegelijk een stuk over de tekortkomingen van de WRS, waar ze natuurlijk op dezelfde juridische punten ingaan als iedereen anders, maar ook weer orakelen. Dat doet de VNG graag, die doen vaak alsof ze dingen kunnen zien en waarnemen die niemand anders ziet. Zoals "wijkkoningen," een verschijnsel dat alleenmaar voorkomt als gemeentes mensen bang willen maken, en nogal nieuw verzonnen is ook. Het was een paar jaar geleden nog een hypothese, nu is het "iets wat we steeds meer zien" geworden, ookal laten ze daar totaal geen bewijs voor zien.

De VNG is vooral aan het hameren op de thuiswerker. Die is gemeentes altijd het meeste een doorn in het oog, want thuiswerkers zijn bijna onzichtbaar voor gemeentes omdat ze geen profiel hebben dat makkelijk gemeentelijk op te sporen is. Daarvoor zijn politiebevoegdheden nodig. Er is dus ook een één-tweetje tussen de politie, die ons opspoort met de smoes "mensenhandel" en de gemeente die de gegevens die door de politie worden geleverd gebruikt om ons bestuurlijk te straffen.

Ze komen niet verder dan griezelige suggesties van onopspoorbare thuishoeren die tien man per nacht verwerken, en daarmee overlast veroorzaken, waar dan door de WRS niet tegen opgetreden zou kunnen worden. Nou ja, niet in die woorden, maar we in die inhoud. Ze zien ook "in de praktijk" vaak tussenpersonen bij het maken van dates, wat wordt gemeld alsof het iets betekent. En wat de politie heel erg zou verbazen, want die gaan heel lekker op tussenpersonen bij thuiswerkers.

Waar ze meer op inzetten dan andere instanties is méér gronden voor intrekking of weigering van een vergunning. Nu worden nieuwe vergunningen massaal geweigerd op vage gronden van woonklimaat, gezondheid, veiligheid of leefomgeving, maar je moet met de WRS veel minder vaag worden. Dat vindt de VNG maar niets, en wil hun gebruikelijke gronden kunnen gebruiken.

Ergens is het gek, als je ze op hun blauwe ogen gelooft. Aan de ene kant ziet zelfs de VNG dat deze wet ons massaal de illegaliteit in gaat dwingen, aan de andere kant klagen ze dat het ze te moeilijk wordt gemaakt ons de illegaliteit in te dwingen. Tot je je weer realiseert dat het niet gaat om ons een plekje te geven, maar juist om ons uit te roeien.

Netzoals andere instanties ziet de VNG dat de wet rommelig is, en juridisch slecht inelkaarzit. Dat is nietzo raar, in het Nederlandse kader doet een kopie van een Duitse wet het allicht slecht. Er is uiteraard ook voor de VNG geen oog voor de schade die het aan hoeren en hun naasten gaat doen, maar alleen voor hun eigen belang. Eigenlijk is het precies het stuk wat je zou verwachten van de VNG.

Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven
De VER komt juist met wat opvallends. De club van vergunningmelkers kan meestal niet hard genoeg juichen als "illegale" collega's en concurrenten worden gepiepeld, maar deze keer laten ze zich zowaar menselijk zien. Ja, er wordt nogsteeds gezeken over dat vergund werken te weinig voordelen biedt, en dat er te weinig wordt gehandhaafd met de vergunningen, maar ze zijn niet eenzijdig.

Ze merken terecht op dat legaal werken onnodig wordt gehinderd, dat het circus van vergunningen en straffen nogal heftig is voor een branche die je huichelt dat hij legaal is en een normaal onderdeel van de samenleving, maar ze nemen het zowaar op voor de thuiswerker die hiermee in het nauw wordt gedreven. Het valt me erg van ze mee. Hun bijdrage is geen zwaargewicht, en hij zal niet voor veel tellen, maar ik vind het netjes van ze.

De G4 en Groningen
De vier grote steden en Groningen komen apart aan bod, want de VNG is niet genoeg als het aankomt op de stem van de gemeentepolitiek. De G4 schrijft hun inbreng op briefpapier van de gemeente Amsterdam. Ze gebruiken de taal van de gemeente Amsterdam. Hun benadering lijkt flink op de lobby die Amsterdam al sinds de jaren tachtig voert om hoeren in te pakken en weg te stoppen. Uitroeien door smoren, uitroeien door ons steeds meer ruimte te bieden in luchtkastelen, en steeds minder in het echt. Maar ja, de andere gemeenten in het lijstje doen hetzelfde, dus misschien is het ook nietzo raar.

Ze hebben het grootste pak papier ingeleverd. Achttien kantjes rollen er uit mijn printer. De meeste anderen houden het bij zo'n tien pagina's, en dat vind ik al veel. Gelukkig is de laatste bladzijde wel blanco. Als je het leest nadat je de rest al hebt afgemaakt, omdat je ophikt tegen die dikke pil hatelijkheid, bekruipt je het gevoel dat het vooral een flinke toevoeging is aan het stuk van het OM. Ik vind dat ze tegen elkaar aanschuren. Maar dat moet geen verrassing zijn.

Het stuk zit rommelig inelkaar, met bijlagen die beter in de hoofdtekst verwerkt hadden kunnen worden. Nou ja, als je duidelijk wou zijn tenminste. Want het oude studententruukje dat je suggereert dat je iets wel gaat uitleggen in de bijlage, en dat vervolgens in die bijlage niet dóét, kent de G4 kennelijk prima. De toon is heel Amsterdams, en daar lees je makkelijk overheen, maar het kost veel moeite vast te pinnen wat ze nou ècht voor standpunt innemen.

Er wordt vooral geklaagd over de concentratie op de strafrechtelijke kant. Voor een wet om hoeren mee te straffen niet raar natuurlijk, maar de gemeenten zitten daar niet op te wachten. Die willen bestuursrechtelijk op kunnen treden, zonder rechters of politie die ze erbij hoeven te betrekken. Dat doen ze immers al jaren, en daar willen ze eindelijk eens de wettelijke grondslag voor. Vooral als ze opsporingsbevoegdheden erbij krijgen.

Ze zeuren om geld, natuurlijk. Al die repressie is niet gratis, en de gemeentes willen daar niet zèlf voor blijven betalen. Kijk maar naar wat Project 1012 heeft gekost, er moet nu iemand anders voor het hoerenpesten gaan schokken. Het is ook een rare situatie ergens, dat de Rijksoverheid een nieuw onzalig plan verzint en dat maar op het bordje van de gemeentes gooit, zonder te zorgen dat de financiering rond is. Maar ik heb geen medelijden met ze. Dat hebben ze ook niet met ons als ze ons brodeloos maken.

Maar er wordt ook over privacy gezeurd. Sowieso heeft de overheid een broertje dood aan de privacy van burgers, al blazen ze hoog van de toren over dat ze het zo belangrijk vinden, maar de gemeentes zijn in hun hoerenjacht al in botsing gekomen met de privacywetten, vooral Den Haag. Ze willen dus nu dat in de WRS komt te staan dat ze uitzonderingen en andere regels krijgen als het om hoeren registreren gaat. Want zoals het wetsvoorstel nu is, is het in strijd met de privacywetten. Dat hebben ze al gevoeld.

Er is in de WRS ruimte voor extra regels die de gemeentes kunnen opleggen. Maar die mogen niet in tegenspraak zijn met de regels in de WRS. Dat zit de G4 dwars, die willen eraan kunnen prutsen. Daar willen ze ruimte voor in de wet. Dat vind ik nogal wat, wetten zijn er immers om duidelijkheid te geven over wat er wel en niet mag. Als de gemeente daarmee mag gaan spelen, wat is zo'n wet dan nog?

Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen
Natuurlijk doet de NRM ook een duit in het zakje, want het gaat om prostitutie, en dùs denkt iedereen meteen aan mensenhandel. Ik ga niet opnieuw uitleggen dat dat nergens op slaat, daar gaat zo langzaamaan mijn halve blog over, dus ik raad mensen die dit niet zien aan om eens flink te gaan neuzen in bijvoorbeeld mijn antwoordstukjes. 

Bolhaar is een minder scherpe schrijver dan Dettmeijer. Ja, ik weet wel dat het grootste schrijfwerk door knechtjes wordt gedaan en de Rapporteur zelf alleen de boel zelf redigeert, maar je ziet wel verschil. Het stuk komt hol en leeg over, met weinig inhoud en nog minder vurigheid. Van Dettmeijer had ik altijd wel het idee dat ik snapte waar ze mee bezig was en waarom, Bolhaar lijkt wel veel minder richting te hebben. Al is de lijn van zijn Bureau nog altijd een stok geven om hoeren mee te slaan, natuurlijk.

Bolhaar wil vooral veel extra registratie. Niet alleen via de registratie-ambtenaren, maar ook via "zorgposten" waar hij een goeie bron van extra turfjes in ziet. Zijn suggesties gaan eigenlijk niet over wat de WRS met ons zou gaan doen, zelfs niet wat het met de overheid zou gaan doen, maar vooral hoe het zijn optelzucht van signalen van mensenhandel kan helpen.

Nou is dat wel zijn baan natuurlijk, de cijfers over mensenhandel rapporteren, maar we hebben al gezien dat die cijfers voor de rapporten niets uitmaken. Als de cijfers stijgen, is dat reden voor zorg, en moet er meer repressie. Als de cijfers nauwelijks veranderen, is dat reden voor zorg, en moet er meer repressie. Als de cijfers dálen, is dat reden voor zorg, en moet er meer repressie. En cijfers die hij niet kan krijgen, die "rekent" hij wel bijelkaar.

Raad voor de Rechtspraak
De Raad voor de Rechtspraak is een orgaan dat tussen de rechters en de minister van Justitie inzit, om te zorgen dat de minister wèl invloed op de rechtspraak heeft, maar niet dirèkt, zodat we kunnen doen alsof de rechters in Nederland helemaal onafhankelijk zijn. Het is een tussenlaagje, maar dus wel eentje die naar de politiek moet spreken voor het rechtersvolk. Dus wat je van ze leest is namens de rechters van Nederland.

Natuurlijk gaat de RvdR vooral in op de juridisch-technische kant van de WRS. Ze stippen daarnaast nog wel wat interessants aan, bijvoorbeeld dat ze vinden dat het zonder toestemming binnentreden bij vergunde hoeren alleen moet mogen gebeuren door opsporingsambtenaren, niet door willekeurige ambtenaren. De reden die ze daarvoor hebben is juridisch-technisch, maar toch.

Ze gaan ook in de diepte over een risicoaansprakelijkheid bij de onoplettende klant neerleggen, a la de klantcriminalisering. Weer om het juridisch te stroomlijnen. En het valt ze zelfs op dat er met cijfers wordt gegoocheld: als er paniek moet worden gezaaid over hoeveel illegale hoeren er zijn, zijn de cijfers veel hoger dan als er gebudgetteerd moet worden voor het vervolgen van die hoeren.

Wat vooral opvalt is dat ze niet op onze problemen ingaan, eigenlijk nieteens ingaan op rèchten, laat staan onze rechten en die van onze klanten, en dat ze ook niet kijken naar wat de resultaten van de WRS zouden zijn voor ons, voor onze klanten, voor de mensen om ons heen, voor de economie, of gewoon voor de samenleving. Goedkoop berechten is de nadruk, en daar wijken ze niet echt vanaf.

Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak
De NVvR is een onafhankelijke club rechters en OM'ers die geconsulteerd worden voor een perspektief vanaf "de werkvloer" van het rechtspreken.

Dit was zo'n beetje het saaiste stuk. Ook de NVvR schrijft over de gammelheid van de juridische opbouw van de WRS, onder andere over dat er niet eerlijk geregeld is wie er verantwoordelijk is voor iets en wie er de zeggenschap over heeft, maar ze gaan ook niet inhoudelijk in op wat het met de mensen gaat doen waar de wet op gaat inwerken. Het ziet er ook niet uit alsof ze er zich in interesseren.

Adviescollege Toetsing Regeldruk
Het ATR ziet wel dat de WRS meer regeldruk gaat veroorzaken, maar wuift dat weg omdat "het bekend is" dat er zoveel misstanden in de prostitutie zijn. Wat ze wel graag veranderd willen zien is bijvoorbeeld dat er minder persoonlijk contact hoeft te zijn, en meer online afgehandeld kan worden. Ze kijken vooral naar de praktische vorm van de uitvoering, niet naar of het een goed idee is, of of de regeldruk op ons en de mensen om ons heen redelijk is.

Autoriteit Persoonsgegevens
De AP heeft eerder al Den Haag teruggefloten toen die illegaal gegevens van hoeren gingen opslaan, en ookal zijn ze niet vurig in hun toon, toch geven ze wel aan dat de registratie die in de WRS wordt voorgesteld niet door de wettelijke beugel kan, en in strijd is met privacyverdragen. Ze herinneren er ook aan dat de WRP mede is gesneuveld op de centrale registratie, die in de WRS wéér wordt geprobeerd.

Proud
De brief van Proud staat vol goede dingen, en ookal zijn ze veel minder agressief dan ik zou zijn, ik ben het wel met ze eens. Toch heb ik het idee dat het niet echt gewicht in de schaal gaat leggen. Ze gaan niet in op de juridisch-technische kanten, ze gaan niet in op de rechtsfilosofische kanten, en de taal die ze gebruiken smaakt erg naar hipster-aktivisme. Dat geeft ze weinig verbinding met hun publiek. Maar zou er anders dan wel naar ze geluisterd worden?

Klantcriminaliseringswet
De WRS is niet de enige pijl die op ons wordt gericht, er is ooknog de klantcriminaliseringswet. Daar ga ik niet diep opin, ik heb er al een heel stukje over geschreven. Het wetsvoorstel gaat maar verder, en ligt nu bij de Eerste Kamer. Er komt alleen wat weerstand van GroenLinks en D'66 tegen, die wat open deuren intrappen, maar Segers wuift die bezwaren weg met dat het gaat om de extra bewustwording die de wet zou veroorzaken, niet wat de wet echt dóét. Dat zou me gerust moeten stellen, maar ik heb weinig vertrouwen in onze wetgevers.

Sekswet van Grapperhaus
Ook dit wetsvoorstel wil maar niet doorspoelen. Het was een wet om mee te liften op de hippe MeToo hashtag, en ook seks strafbaar te stellen die zonder enthusiastic consent werd bedreven, dat werd al in het conceptstadium omgebouwd naar een vereiste van consent, zonderdat het slachtoffer dat ontbreken van consent hoefde te laten zien met enig verzet, en van daaruit is het alleenmaar ontspoord.

Grapperhaus wil dat er een schuld- en een opzetvariant van zijn wet komt. Dus niet alleen dat je strafbaar bent als je wéét dat je partner niet wil, maar ook als je had moeten vermoeden dat je partner niet wil. En als het om seks gaat zijn de redenen dat je "hoort" aan te nemen dat er iets mis is natuurlijk anders dan als het gaat om andere manieren van omgaan met mensen. Hij wil ook de grens met verkrachting vervagen, en liefst alles verkrachting noemen. Daar krijgt hij de feministen mee aan het applaudiseren.

Om te zoeken naar duidelijkheid bij seksuele interaktie is gekkenwerk. Mensen zijn onduidelijk, tegenstrijdig, en vaak gewoon totaal onlogisch als ze met seks bezigzijn. Als elk teken van onwil wordt gezien als een harde limiet, leven we in een wrede wereld, die recht tegen onze instincten ingaat. Daar komt nog een eigen stukje over, want dit is niet zomaar uitgelegd, en ik denk dat veel mensen er toch wat uitleg bij nodighebben.

Deze wet gaat heel selektief worden gehandhaafd, want zo'n wet waar haast iedereen wel schuldig aan kan worden gemaakt is heel handig voor mensen die graag stokken hebben om mee te slaan. Ik denk dat we dit veel gaan zien om het stereotype van de opdringerige allochtoon extra op te jagen en aan te pakken. Ik zie ookwel manieren waarop dit tegen ons hoeren gaat worden gebruikt, vooral door te doen alsof we "eigenlijk" niet instemmen.

Het jagen gaat door
Er blijft een stroom van triomfantelijke berichtjes komen over de politie die onder de dekmantel van mensenhandel hoeren opzoekt en vervolgens keihard bestuurlijk laat verneuken. Vroeger was de nadruk veel op het vermoeden van mensenhandel, maar ze zijn langzaamaan arroganter geworden, en het masker is wat afgezakt. De politie komt nu bij de hoer omdat ze een hoer is, en er wordt vooral geglunderd om de straf die ze moet ondergaan. 

Jojanneke
Jojanneke van den Berge heeft al eerder een "documentaireserie" over prostitutie gemaakt, en heeft vanaf twee maart weer een nieuwe serie op de EO. Deze keer gaat het om verhalen van vrouwen die uit de prostitutie gestapt zijn. Ik heb er geen hoge verwachtingen van, ik denk dat het evenveel waarheid gaat bevatten als haar vorige serie onzin.

Red Light
Als we toch naar de TV gaan, dan moet ik het even hebben over de serie Red Light van Halina Reijn. Die serie wordt al een poosje gehyped, en heeft zelfs prijzen in de wacht gesleept, maar ik zie hem niet in de TV-gids langskomen. Dat kan ik ook missen als kiespijn verder, maar ik vind het vreemd ergens. Ik werd er weer aan herinnerd toen ik bij de tandarts de Elle las, en daar een interview met de makers las. Boren was meteen niet het pijnlijkste die dag.

Halina Reijn is de nicht van Warner ten Kate, de hoofd hoerenjager bij het OM, mede-architekt van de razzia's. Ze heeft ook altijd duidelijk weergegeven dat ze vanuit zijn perspektief de serie maakte, en dat het er haar om ging haar overtuigingen als waarheid uit te dragen. In het Elle-interview met haar coproducent zat een tenenkrommend fragmentje waar ze verbluft vertelde dat ze danwel was benaderd door meiden uit het vak die het graag deden, maar er was ook veel dwang hoor!

Als die serie ooit op TV komt, zal ik wel weer een hoop uit te leggen hebben, vooral nu KSP het niet voor me kan doen. Het schijnt wel op een streaming service beschikbaar te zijn, maar zolang het niet in de massamedia speelt ga ik mijn tijd er niet aan verspillen.

Ik word prostituee  
Yvette Luhrs heeft een vierluik gemaakt over haar instap in de prostitutie. Ze werkte al in de porno, en was als sekswerkeraktiviste aktief, maar echt instappen had ze nog niet gedaan. Dat nam ik eerst met een korreltje zout, maar hoe meer ik zag, hoe meer ik dat geloofde. Ze liet echt duidelijk zien hoe groen ze was, en ze was echt hard bezig met dingen die er voor een ouwe rot niet toe zouden doen.

Het is een goed programma. Het laat open en eerlijk haar menselijkheid zien, en haar verkenning van de verschillende soorten prostitutie. Die twee dingen zie je niet vaak samen. Ze geeft een inkijkje in beginnen als prostituee, en ze trapt wat open deuren in die ingetrapt moeten worden. Ik vind het zonder meer één van de beste programma's over de branche die ik ooit op de TV gezien heb.

Ik heb natuurlijk wel wat te zeiken. Vooral over dat ze meerdere keren zegt dat de illegaliteit gevaarlijker zou zijn dan de legale branche. Dat heeft ze uit het gemiste-kans-SOA/AIDS rapport over geweld tegen sekswerkers. Daarin staat dat in de illegaliteit meer geweld vanuit de overheid wordt ervaren, en dat wordt bij het totaal opgeteld. Dat betekent niet dat de illegaliteit onveiliger is. Integendeel, kijk maar waar alle grote èchte excessen plaatsvonden!

Ze doet ook nogal luchtig over het "gespreide bedje" van de opt-in regeling, al heeft ze wel een half zinnetje over voor een opmerking dat het je wel de plichten maar niet de rechten van een werknemer geeft. Ze doet ook nogal moeilijk over haar schaam- en okselhaar, terwijl je met de huidige mode met een hele kokosmat terechtkan, ook in de high class. Kijk maar in de porno. Ik vond die nadruk raar, en ook wat die bemiddelaarster erover zei.

We kregen ook Sameena te zien. Die werd eerbiedig naar voren geschoven als een voorbeeld van Misstanden. Waarschijnlijk omdat er anders kritiek zou komen dat we de Andere Kant niet zouden hebben gezien. Ik vond het tenenkrommend toen Yvette haar vroeg wat wij gewone hoeren kunnen doen voor meisjes zoals zij. Sameena, met haar vreemde en tegenstrijdig-veranderende verhalen, die nooit aangifte heeft gedaan omdat ze de publiciteit wilde mijden, maar intussen in elk krantje en elk TV-programma komt praten. Het zit me dwars om dat soort verhalen geloofwaardigheid te geven.

Maar ik bitch genoeg zo, ik kan wel op elke slak zout gaan leggen. Yvette heeft wat goeds gedaan. Kijk het vooral hier terug!

Interview met Marjan Wijers
Als je liever leest, heb ik hier een interview met Marjan Wijers. Een gedreven vrouw, die de Stichting tegen Vrouwenhandel zag verworden tot Comensha. Hier doet ze een boekje open over hoe het mensenhandelcircus een internationaal verdragsrechtelijke basis kreeg. Het is helaas niet verrassend, maar ook weer wèl. Ik heb het ademloos gelezen.

Sietske Altink
Sietske Altink, de sekswerkonderzoekster die al tientallen jaren vuile handen maakte om uit te zoeken hoe het nou ècht zat, is overleden. En ik voel me schuldig. Ze had me ooit benaderd, en ik had haar beloofd ergens op terug te komen. Maar ik had het druk. En na een paar weken werd het awkward, dus ging ik het nog verder uitstellen. En jaren later was het nog vaag iets waar ik wel wat mee wou, maar niet nú. En nu is het te laat.

Lees haar boeken en artikelen. Ze is er niet meer, maar ze heeft nog steeds over veel dingen gelijk. En ze staat in mijn kantlijn, met sekswerkerfgoed. Ik ben het niet altijd met haar eens geweest, maar ik heb altijd bewonderd wat ze deed, en ze was een heel bijzonder mens. Ze zal gemist worden, en zéker niet alleen door mij.

En hoe gaat het met mij intussen?
Met Zondares gaat het wel. Niet echt lekker ofzo, want studeren via de videochat is kut en tentamen maken is nòg kutter, mijn werk is totaal ondersteboven door de corona, en ik ben er alsnog uren per week aan kwijt om te blijven schrijven met klanten die ik warm moet houden, en de eenzaamheid drukt heel erg op me.

Die social distancing, het is niet voor mij. Ik had het eigenlijk niet aan zien komen, maar ik vereenzaam. Ik zie mijn vriendinnen haast nooit meer, alleen nog via de computer, en met de avondklok voel ik me ooknog opgesloten 's avonds. Ik blijk een veel socialer meisje te zijn dan ik dacht, en ik verschrompel als een plantje dat nooit zon krijgt. Met het vaccineren dacht ik dat het wel beter zou worden, maar ik zie nog niets beter worden.

Ik heb zelfs mezelf verrast door een huisgenote te nemen. Ze studeert waar ik studeer, en ze werd weggejaagd uit haar studentenkot. Ze moest even ergens logeren, en eigenlijk vanzelf is ze gewoon ingetrokken bij me. Ik heb sinds mijn krakerstijd al niet meer met een vrouw samengewoond, dus dat was weer even wennen. Ik zag het wel als een uitkomst tegen de eenzaamheid. Dat valt dus erg tegen, maar misschien is dat een eigen stukje waard.

Hopelijk hebben jullie een fijner begin van 2021!