Locktober en nofap november

Soms weet ik niet of iets nou meer mainstream wordt, of dat meer mensen met die behoeftes de weg naar mij toe vinden. Dat heb ik wel met fetisjisten gehad die elkaar aanraadden waar ze terechtkonden, maar andersom zie je ook dat dingen die in de porno populair worden dan vanzelf ook populairder worden bij de klanten. Je weet niet vanzelf wat er nou aan de hand is, dat moet je dan weer uitzoeken.

Nou ja, moeten... Ik wil soms weten waar iets vandaankomt omdat je soms het gevoel krijgt dat iedereen bezig is met een grote grap en dat jij de enige bent die niet snapt waar het allemaal heengaat. Als je weet wat je klanten motiveert, weet je ook hoe je het in goede banen moet leiden, want klanten reageren alleenmaar heel primair op de dingen die hun ballen aanspreken. Dus ik wìl uitzoeken waar het vandaankomt.

Dat heb ik deze keer maareens gedaan toen ik opeens meerdere sleuteltjes uitelkaar moest gaan houden. Ik was al tijdens mijn tijd op mijn werkflatje weleens keyholder voor een klant, en ik was een beetje verbaasd dat ik als escort ook gevraagd werd om keyholder te zijn, want je bent veelminder iemand waarvan de klant voelt dat hij er terechtkan voor hoge nood, terwijl mijn konijnenholletje dat idee wèl gaf.

Voor wie het nog niet weet, een keyholder is iemand die de sleutels bewaart voor een chastity device van iemand anders. Meestal is dat de vrouw of vriendin van een man die zijn lul heeft laten opsluiten in een kuisheidskooitje. Het idee is dat hij daarmee zijn seksualiteit in haar handen geeft, en dat vinden veel mannen een opwindend idee. Al zit er zoals wel vaker meer achter.

De lol voor die mannen zit er meestal in dat ze het idee hebben dat jij netzogoed de hele tijd aan zijn lul denkt als hijzelf. Jouw kooitje zit om zijn pik heen, en hij voelt zich de hele tijd door jouw beperkt. Beperken is belangrijk in seks, en dat krijgt nog een eigen stukje, als ik er ooit tijd voor heb om het af te schrijven, want dat is er weer zo eentje die telkens alleen langer en warriger wordt als ik ervoor ga zitten om hem eens strak te trekken en af te maken.

Elke keer als zo'n man dus zijn lul beperkt voelt worden door dat kooitje, voelt dat voor hem alsof jij op dat ogenblik aandacht aan hem besteedt, en alsof jij hem tegenhoudt om wat met zijn lul te doen. Voor veel mannen is het ergens een interaktie met degene die de sleutel bewaart. En ge-cock-blocked worden vinden die mannen een geweldig gevoel, de plagerij van het willen maar niet mogen.

Omgekeerd is het als je die vent dan weer bevrijdt een omgekeerd signaal. Dat houdt voor zo'n man niet gewoon in dat je hem uit zijn kooitje laat, maar vooral dat je hem ergens vóór uit zijn kooitje laat. Je geeft hem niet gewoon toestemming, je geeft hem niet gewoon de ruimte, maar je moedigt het echt aan. Je staat niet passief langs de zijlijn, je hebt hem aktief bevrijd. Dat voelt voor veel van die mannen dus geweldig.

Er zijn natuurlijk ook andere kanten aan, bijvoorbeeld vinden veel mannen die dingen ook gewoon spannend voelen. Mannen zijn toch al erg enthousiast over alles waarbij hun pik ergens ìn zit, en dit is niet anders. Die kooitjes zijn meestal niet heel ruim, sommige zijn zelfs gewoon verkrampt klein, en dat is niet zomaar zo. Het gevoel de hele dag lang dat er iets om hun pik heen klemt vinden die mannen geil.

Natuurlijk zitten er ook masochisten bij. Ik had verwacht dat ze de meerderheid zouden zijn, maar dat is dus helemaal niet zo. Het grootste deel van de kooitjesmannen heeft helemaal niets met BDSM. De masochisten die ertussen zitten pik je er snel uit, al was het maar vanwege de vernederend kleine kooitjes, soms met punten of stekels, en de slaafse houding die ze aannemen. Het zijn zelden de rellers die met een kooitje aankomen.

Die masochisten zijn op zoek naar lijden, en daar is zo'n kooitje natuurlijk goed in. Niet alleen omdat je met sommige kooitjes meteen pijnlijk afgestraft wordt voor een erektie, maar ook gewoon door de vernedering dat je niet mee mag doen met seks. Die mannen willen meestal ook idioot lang worden opgesloten, zodat je je over hun gezondheid zorgen gaat maken.

Nou denk je vast, die Zondares zei dat ze maar een paar sleuteltjes bewaarde, wat is dan die praat over "de meeste" en "het grootste deel?" Waarom denkt ze dat ze dat soort uitspraken kan doen? Nou, omdat ik dus al drie weken met mijn hulpploeg hierover schrijf, en daar zitten meiden tussen die er véél meer tussen hebben zitten dan ik. Die hebben ervaring van de afgelopen jaren, en kunnen de trends zien. En hebben ook hilarische verhalen!

Een vriendin van me heeft wel vaker mannen met kooitjes gehad, maar dan is zij de keyholder of heeft die man zelf zijn sleutel. Wat ze nog niet eerder was tegengekomen was dat de man wel een kooitje had, maar niet de sleutel. Hij droeg het ding namelijk voor zijn vrouw, die wel doorhad dat hij het niet allemaal bij haar leegspoot. Zij dacht dat hij veilig op slot zat, en hij wou daar onderuit.

Die vriendin had best veel ervaring met kooitjes, en had er ook mee geadverteerd. Daar was hij opafgekomen, want hij dacht dat zij er danook wel manieren omheen zou weten. Die kon ze wel bedenken, en ze hebben een goed nummertje gemaakt. Niet alleen omdat ze gewoon leuk neukten, maar ook omdat ze een obstakel hadden overwonnen. Achteraf werkte ze hem terug in zijn kooitje, en alles zonder het ding open te hoeven maken.

Ze zien er wel vervaarlijk uit, die kooitjes, maar eigenlijk zijn ze met wat volhouden makkelijk te omzeilen. Het is vooral het idéé dat het niet kan, meer dan dat het echt niet kàn. Vooral als je een flinke mouw van een voorhuid hebt is het makkelijk om de slappe pik eruit te trekken, en achteraf de pik aan de voorhuid er weer in te trekken met een klemmetje. Het slotje hoeft dan niet los, en na het losmaken kan je het kooitje om de balzak heen draaien om meer uit de weg te zitten zodat je kan neuken.

Ook bij de kooitjes die worden verkocht met hulpstukken om dat uittrekken te voorkomen werkt het gewoon. Het is soms meer werk, maar meestal nieteens dàt. Het enige wat het soms onmogelijk maakt is als er een kuisheidspiercing is, of bij van die dure hele kuisheidsgordels op maat die tot over zijn heupen gaan. En zelfs dan kan je soms nog wel wat frunniken. Maar de mensen die zulke dure grote ongemakkelijke dingen dragen zijn niet de types om dan vals te gaan spelen.

De kooitjes en gordels worden zo gemaakt dat ze de pik in een slappe houding houden. Als het er alleen om ging dat de man niet kan seksen zou het logischer zijn om een peniskoker te maken, dus een kooi in de vorm van een stijve, waar hij in kan krimpen en groeien. Dan zou ook het verschijnsel "eruit floepen als hij stijf wordt" ook niet zo'n probleem zijn. Maar het gaat om de man laten voelen dat hij gedwongen wordt zijn lichaam in een a-seksuele stand te houden. Dat vinden ze sexy.

Mannen zijn heel divers, en je komt ook bestwel veel uitzonderingen tegen. Niemand had bijvoorbeeld nog gehoord van de motivatie van een klant van een collegaatje, die zo'n kooitje wou omdat hij zichzelf wil leren anaal klaarkomen, en zonder kooitje kan hij in het heetst van de strijd nooit de verleiding weerstaan om het met zijn pik af te maken. Zoveel mensen, zoveel wensen.

Er komen dus mannen bij me om hun pik op te laten sluiten. Ik krijg dan het sleuteltje en ze "kunnen er niet meer uit" tot ze terugkomen. Dat is vaak wéken later. Ik vraag me dan altijd af hoe dat werkt met de hygiëne. Die mannen blijven pissen, zweten, en huidsmeer aanmaken. En sommige van die kooitjes zijn een siliconen buisje met alleen een klein gaatje voorin om uit te pissen. En dat gaatje zit niet altijd waar het gaatje in de pik zit.

De mannen zweren altijd bij hoog en bij laag dat ze erin kunnen wassen, en dat ze alleenmaar zeepwater erdoorheen hoeven te spoelen, en dat ze dan weer schoon zijn. Ik heb daar altijd bij geknikt, maar zodra die kooi afgaat mag zo'n man metéén naar de badkamer om zich eens goed schoon te maken. Dat lijkt me wel een goed idee, na een paar weken dat hij zijn voorhuid niet terug heeft kunnen trekken.

Na een tijd in zo'n kooitje en een stevige douche erop komen sommige pikken eruit om door een ringetje te halen. Sommige hebben boze rode ontstoken striemen waar de huid klem heeft gezeten. Heel veel pikken hebben geïrriteerde randen achter hun eikelrand waar de smegma een potje heeft liggen broeien. Ze hebben wat meegemaakt, die pikken. En vaak moeten ze even aan hun nieuwe vrijheid wennen.

Kooitjes vind ik dus opzich maar niks. Kijk, het is mijn lul niet, die mannen moeten het zelf weten, maar als je het mij vraagt is een pik om zijn werk te doen, niet om met een machientje tégengehouden te worden om zijn werk te doen. Ik doe wel mee met die mannen, ik geef ze wel wat ze zoeken, maar ik zou het uit mezelf niet doen. Al zie ik wel interessante dingen, waardoor ik twijfel of ik er niet anders over zou moeten denken.

De reden dat ik nu een handje sleutels heb om op te passen is omdat het locktober is. Dat is een onofficiëel evenement, waarbij mannen een challenge accepteren om zich de hele maand oktober op te laten sluiten in een chastity device. Gedeeltelijk natuurlijk om te laten zien dat ze de challenge kunnen volbrengen, maar in veel gevallen natuurlijk óók om de redenen die ik hierboven al schreef.

In veel gevallen. Lang niet altijd namelijk. Er zitten mannen tussen die er niets mee hebben, maar het als een versie van nofap november of no nut november die ze makkelijker kunnen volhouden omdat ze niet meer aan hun pik kùnnen komen als de lust hun zelfbeheersing overwint. Nou ja, totdat ze ontdekken dat die dingen best makkelijk te omzeilen zijn als je er eens wat mee probeert. Maar het gebeurt niet meer "per ongeluk."

Er bestaat een nofap beweging bij mannen, die daar echt een heel ding van maken. Nou ja, één nofap-beweging is het niet, het is weereens een aantal dingen die onder één hoedje gaan zitten. En zoals altijd als je zo'n verzameling mensen onder één hoedje hebt, is er een grote groep gematigde mensen die nog wel logische dingen doen, maar wel uit solidariteit meeknikken met de getikte verhalen die uit de extremisten komen, waardoor het een hele rare club lijkt.

Nou moet ik wel even uitleggen wat "nofap" nou betekent natuurlijk. Het woord "fap" is Amerikaans, en betekent rukken. Het komt van hoe in stripjes het geluid van een masturberende man als "fap fap fap" wordt opgeschreven. En "nofap" betekent dus "geen geruk." Het is een beweging van heteromannen die elkaar aanmoedigen om het masturberen eraan te geven, en elkaar daar steun bij geven.

De reden om te stoppen met masturberen is nogal verschillend. Sommige mannen doen dat voor religie, sommige mannen omdat ze porno schadelijk, afstompend, duivels of on-feministisch vinden, sommige doen het omdat ze overtuigd zijn dat orgasmes hun energie opvreten, en nog wel meer redenen. Vooral de gekke redenen zijn natuurlijk het opvallendst en domineren de groepen waar die mannen elkaar spreken.

Heel veel motivatie voor nofap is gewoon angst voor seks en bekrompenheid. Dat is geen goede reden om iets te doen, en het is danook niet nuttig voor die redenen. Ik erger me dan vooral aan de mannen die dit soort dingen doen omdat ze vooral de porno niet meer willen kijken omdat ze overtuigd zijn van enorme misstanden in die branche. En zoals gewoonlijk alleen bij de meiden of bij de mannen die zich laten penetreren.

Maar het interessante is dat heel veel mannen helemaal niet díé redenen hebben om aan nofap te doen. Meestal vinden die al die redenen een beetje mal, net als ik. En toch doen ze eraan, want die hebben andere redenen, die meestal meer persoonlijk zijn, en niet uit rare verhalen op het internet komen, maar uit dingen die ze zelf voelen en meemaken. Dat is natuurlijk een heel ander verhaal.

Ik heb niet alleen in november nofap-klanten, al zijn ze er in november meer. Ik denk dat dat is omdat ze in november steun aan elkaar hebben, en misschien zelfs denken dat ze vanwege het karakter van een wereldwijde challenge er meer begrip voor zullen krijgen. Al weet ik niet zeker of ze inderdaad de bekendheid van nofap november en alle varianten daarop zo overschatten.

Ook als mannen aan nofap doen zonder kooitje krijg ik er wel van te horen. Mannen luchten graag hun hartje, en bij mij voelen ze zich vrij om het over hun seksualiteit te hebben. Vrijer dan bij hun partner, want ik ben meer ervaren, ik heb dus een bredere blik, ik ben minder oordelend, en uiteindelijk maakt het ook minder uit wat ik oordeel. Ik ben immers iemand die spoorloos verdwijnt als ze me niet boeken. Ik ben geen risico.

De redenen die ze me ervoor geven zijn soms de malle dingen die ik eerder al noemde, maar vaak ook andere redenen. Vooral vinden dat ze teveel masturberen, en eens willen stoppen om te voelen hoe hun leven kan zijn zonder masturberen. In Duitsland noemen ze het Masturbationsfasten, al weet ik niet of heel Duitsland die term kent of alleen die handvol Duitse collega's waar ik kontakt mee heb.

Ze merken wel dat masturbatie niet alleen voordelen heeft, maar ook nadelen. Zo hoor ik van mannen die er veelteveel tijd aan kwijt zijn, omdat ze de drang om te masturberen wel hebben maar niet genoeg gestimuleerd kunnen raken om hem goed stijf te krijgen tot ze porno kunnen vinden waar ze nog niet verveeld mee zijn, of omdat ze het gewoon veeltevaak moeten doen uit gewoonte.

Ik hoor ook van mannen die problemen krijgen met erekties, van mannen die letterlijk rauw gerukt raken, van mannen die problemen krijgen met te snel komen bij de seks, van ongeïnteresseerd raken in seks met hoevaak ze rukken voor de ontspanning, van mannen die zich eraan ergeren dat ze uit gewoonte de hele tijd aan hun lul frutten, noem maar op. En die krijgen daar geen grip op, dus die lassen een radikale pauze in, waarin ze het hélemaal laten.

Vasten is makkelijker dan minderen, dat kan iedereen je vertellen die gediëet heeft. Het idee is dat ze na de pauze weer rustig op kunnen pakken, maar het dan wèl onder kontrole gaan houden. Als dat netzo gaat als bij een vasten-diëet, dan verwacht ik er niet veel goeds van. Maar ik snap wel dat die mannen een probleem herkennen, en zien dat masturbatie daar wat mee temaken heeft, en er wat aan willen doen. Dat vind ik dan weer goed van die mannen.

Ik krijg dat als een live-verslag mee. Ze komen sowieso vaker tijdens hun Masturbationsfasten, want ze hebben zaad weg te brengen. Dan krijg ik ook de enthousiaste verhalen mee over hoe goed het gaat, of ook vaak hoe hard ze balen dat het niet gelukt is om het vol te houden. Voor de mannen in kooitjes is het natuurlijk makkelijker volhouden, maar die halen danook bevrediging uit het opgesloten zijn.

Van de mannen die no nut november doen hoor ik natuurlijk minder. Die hebben zich voorgenomen om heel november geen zaad te lozen, en bij mij komen zou dan alleenmaar een kwelling zijn. Maar die hebben ook altijd de gèkke redenen om te doen wat ze doen, of een soort masochisme of een verlangen naar een bizarre challenge. Die doen het nooit als vasten om hun gewoontes te doorbreken.

Ik praat wel met die mannen mee, maar ik geloof er eigenlijk niets van. Dat komt gedeeltelijk door de grote hoeveelheid gekkigheid en malle ideeën die zo populair zijn bij de nofappers, maar vooral door hoe ik zelf masturbatie zie. Masturberen is normaal, masturberen is gezond, en als je er op zo'n manier mee omgaat ben je iets aan het frustreren wat je juist van je frustraties àfhelpt.
Dacht ik.

Het rare is namelijk, dat het wel resultaat lijkt te hebben. Voor de mannen zelf lijkt dat zo natuurlijk, maar die zijn zichzelf voor de mal aan het houden. Maar zelfs als ik alle mooie verhalen negeer die ze over zichzelf vertellen, over dat ze nu eindelijk aan sport toekomen, over dat ze eindelijk examens halen omdat ze niet meer de hand aan zichzelf slaan telkens als ze achter een studieboek kruipen, over hoe ze meer vrolijkheid, energie en libido hebben, dan nog merk ik wat.

Er zijn klanten die eerst potentieprobleempjes hadden, en die zijn minder of verdwijnen zelfs. Een flink aantal kan langer neuken voor ze spuiten, en soms is dat een verschil van dag en nacht. Belangrijker is dat ze meer gaan néúken en minder hun pik gaan bewegen zoals ze gewend zijn te rukken. De techniek wordt dus beter, zelfs bij mannen die dat niet bewust proberen, en ze zijn meer met jou bezig dan met hun pik. Dat wipt echt lekkerder.

Ja, dat kàn allemaal zelfovertuiging zijn. Maar er zijn er ook, meer dan één intussen, die ik gewoon dieper in me voel als hij een poosje niet gemasturbeerd heeft. Zijn pik voelt dan echt twee centimeter ofzo langer. Dat gaat dan weer weg als hij zichzelf weer toestaat te masturberen, maar het is gewoon te merken. Dat heb ik nu bij twee mannen gemerkt, en bij de rest niet, dus denk niet dat je nou een manier hebt gevonden om een superpik te krijgen.

Mijn collegaatjes verrasten me. Ik had dit onderwerp in de groep gegooid bij mijn helpers, en vooral de wildebrassen met veel ervaring waren het er allemaal over eens dat dit echte dingen zijn. Volgens hen doet masturbatie echt wat met je, en moet je ermee oppassen. Vooral als man. Zoals ze erover schreven was het echt passievol en overtuigd dat mannen het masturberen vooral niet teveel moeten doen.

Nou heb ik ookwel gemerkt dat ik als ik te vaak een vibo gebruik ik alleen nog maar met een vibo op mijn klit kan klaarkomen. Als ik dat een poos laat, kan ik weer gewoon komen. Dat herken ik wel. Maar is dat hetzelfde? Dat mijn seksleven slechter is als ik veel masturbeer kan ik ookwel zien, maar dat is oorzaak en gevolg omdraaien! Ik vind het moeilijk om het serieus te nemen als ik in mijn eigen leven niet herken hoe het werkt. Maar ja, ik merk wel resultaat.

Ik moest toegeven dat je wel bij veel mannen merkt dat masturbatie de eerste plaats inneemt in hun seksualiteit. Ze masturberen vooral, en seksen doen ze daarnaast. Het is makkelijk, toegankelijk, zonder losse eindjes met andere mensen, snel, gratis, en heftig. En je krijgt altijd wat je wil, zonderdat een partner kan beslissen om opeens te stoppen of iets anders te gaan doen. Heel praktisch. Maar zo'n man gaat er wel naar staan.

Mijn collegaatjes zijn veel overtuigder dan ik. Ik hang tussen ongeloof en de dingen die ik zo opmerk dat ik ze niet meer kan negeren, zij zijn allang òm. Als het om die meiden gaat, is het een bekeken zaak. Je hebt alleen wèl een groot verschil tussen de aartshoeren en de broodhoeren. Ookal zijn de aartshoeren flink oververtegenwoordigd bij mijn helpers, ik heb nogsteeds veel broodhoeren ertussen zitten. En dat vind ik fijn, want een ander perspektief maakt je blik breder.

Eerst maar de aartshoeren. Lux sprong meteen òp dit onderwerp, want ze heeft er sterke ideeën over. Volgens haar verkloten mannen hun techniek en hun uithoudingsvermogen als ze rukken, en ze vindt het heel gezond als ze dat aan banden leggen. Volgens haar moeten mannen gewoon niet rukken, nooit, behalve als ze langere tijd helemaal geen seks kunnen krijgen, ook nadat ze het ècht hebben geprobeerd. En in een wereld waarin je sekswerkers hebt, komt het nooit zover.

Als Lux vragen krijgt van klanten over hoe ze beter in bed kunnen worden, geeft Lux danook altijd de tip om op te houden met masturberen. Ze vindt het niet alleen slecht voor de techniek en de prestaties van een man om te masturberen, ze vindt het ook gewoon een afknapper. Volgens haar is het onmannelijk, en kinderachtig. En haar vriend thuis? Die kan maar beter niet betrapt worden...

KSP vindt dat masturbatie zo'n makkelijke go-to is, dat mensen er hun seksualiteit op bouwen. En dan gaat dat ten koste van alle andere soorten van seksualiteit. Masturbatie krijgt voorrang ten opzichte van seks. Ze vindt kooitjes contraproduktief, want die blijven stimuleren, en bovendien kan het maanden duren voor zijn pik weer naar zijn gewone lengte is gerekt. Ze snapt het wel als zo'n kooitje zou helpen om van je pik af te blijven, maar dat doet het dus niet. Fors minderen met masturbatie vindt ze wel verstandig, want volgens haar rukt de Nederlandse man veelteveel.

Bij klanten komt KSP er nooit mee, want dat vindt ze niet gepast. Maar in haar privéleven zet ze wel altijd even de kwestie op tafel. Als ze een partner heeft, probeert ze het voorzichtig en manipulatief uit te bannen, maar als ze een neukertje heeft is ze daar veel minder voorzichtig mee. Die krijgt gewoon te horen dat als hij blijft rukken, zij haar interesse gaat verliezen.

W is het wel met de vorige twee eens, maar heeft wel veel begrip voor de mannen die in een repressieve wereld wonen waar seks gewoon tè onderdrukt is, en heeft er ook veel begrip voor dat niet iedereen vaak genoeg een hoer in de arm kan nemen. Met haar prijzen is dat ook wel logisch. Ze vindt wel dat mannen niet moeten overdrijven, en zichzelf geen slechte gewoontes aan moeten leren. In een ideale wereld rukten mannen niet, maar dan hoefden ze ook niet te rukken.

Aan de andere kant merkt W wèl op dat in landen waar jongens nog een flink pak slaag kunnen verwachten als ze betrapt worden op masturberen, je wel duidelijk merkt dat ze er beter zijn in neuken. Zelfs als het een meer seksueel repressieve kultuur is. Ze ziet masturberen wel als een probleem, al was het maar omdat het "doorgaande bevingeren van hunne kweddel" zo'n man afleidt van waar hij mee bezig hoort te zijn als hij teveel privacy heeft. Ookal heeft ze er dus wel begrip voor.

Fury kwam wat later, want die moest in de wetenschappelijke literatuur zoeken, maar kon in elk geval wel artikelen laten zien waar gemeten werd dat mannen die helemaal niet masturbeerden een beetje ondergemiddeld scoorden op een aantal aspekten van seksuele gezondheid die werden gemeten, en mannen die weinig masturbeerden veel beter. En mannen die meer masturbeerden veel slechter. En mannen die veel masturbeerden héél véél slechter.

De aspekten waar naar gekeken werd waren vooral wat we eerder al bekeken, hoevaak ze het te kort volhielden voor hun partner, hoevaak het niet lukte om stijf te worden, maar ook concentratievermogen en hoe neurotisch ze waren. En wat dan veel en weinig is? Dit was een onderzoek uit een land waar masturbatie nog niet zo opgehemeld werd als hier, dus "niet" is nul keer, "weinig" is tot drie keer, "meer" is tot zeven keer, en "veel" is meer dan zeven keer. Per maand. Ik weet wel waar bijna alle Nederlands mannen in vallen.

Intussen hadden de broodmeiden er heel andere ideeën over. Het werd weer een beetje een wrijvingspuntje tussen de beide groepen in mijn discussiepanelen, en eerlijk gezegd voel ik me dan altijd een beetje opgelaten. Maar het viel eigenlijk vanzelf op zijn plekje toen iedereen gewoon aangaf wat ze belangrijk vonden en waarom. Want het gaat er vooral om dat we verschillende dingen belangrijk vinden, niet dat we iets vàn elkaar vinden.

Jutta vindt kooitjes wel best. Ze vindt het makkelijk dat zo'n vent geen akrobatiek wil, en dat je er niet zweterig of moe van wordt terwijl hij staat te kicken op zijn kooitje waar zij met haar hooggehakte plateauzolen langswrijft. Of een man masturbeert kan haar helemaal niets schelen. Ze heeft er nog nooit op gelet, nog nooit wat van gemerkt, en ze gaat er niet op letten ook.

Jess vond opvallend genoeg wèl dat mannen die veel masturberen minder goed neuken, maar ze vindt dat juist een voordeel. Die mannen komen liever naar haar dan naar een vrouw die zelf ook bevrediging wil, en die ruktechniek kan ze gebruiken om zo'n vent vlotter te laten klaarkomen. Op haar leeftijd heeft ze vooral oudere klanten, waar de puf nogweleens uit wil zijn voordat ze zichzelf klaargeneukt hebben, en als ze geen gebruik kon maken van zijn rukgewoonten zou ze veel bovenop moeten klimmen, en daar wil ze niet aan beginnen. Ze vindt rukken wel best, en kooitjes heeft ze nog nooit gezien.

Goed, een heleboel dingen die ik dus heb gezien, waar ik misschien van kan leren als ik kan snappen hoe het nou allemaal werkt, en hoe ik daarop in kan spelen, en als ik zeker kan zijn dat het klopt wat ik zie, en waar ik best nieuwsgierig van ben geworden. Ik ben beter om me heen aan het kijken, maar met een paar weken ècht kijken met de bril van meer kennis is nog niet veel, en dit komt langzaam.

Maar ik werd wel nieuwsgierig naar zo'n masturbatie-vasten, en dat kan ik dan gewoon ook dóén. Dus ik besloot om tot het eind van november niet meer te masturberen. Dat is meer dan een maand, maar dat deed ik expres. Die mannen rukken zich meestal suf, en dan merken ze het resultaat redelijk snel als ze er een keer mee stoppen. Ik heb er wat meer tijd voor nodig om de gevolgen op te bouwen, want ik masturbeer nietzoveel. Dacht ik.

Sinds ik het niet meer mag van mezelf, ben ik soms best ongemakkelijk. Ik help mezelf normaliter vaak na een onbevredigende beurt, en in mijn werk heb je die bestwel veel. Nu blijf ik gruizig en ontevreden, en daar word ik niet vrolijk van. En eerlijk gezegd, een kuisheidsgordel zou wel helpen, want als ik in bed lig te soezen trek ik erg makkelijk een kussen tussen mijn benen. En mijn vingers gaan ook op eigen houtje op zoek. Ik moet mezelf soms echt korrigeren.

En helpt het? Mwah. Ik heb het echt nog niet gemerkt. Ik spring niet enthousiaster op klanten, en mijn seksstijl is ook niet anders geworden. Maar ik merk wel dat ik ietsje meer tijd heb voor mijn studie dan als ik telkens even pauzes heb om mijn klit te kietelen. Maar of dat al de frustratie nou waard is? Ik weet het niet. Maarja, ik ben geen man natuurlijk.

Als je een man bent, dan kan zo'n masturbatiestop, tijdelijk of niet, best een interessante stap zijn. Maar het werkt alleen als je het wil, en er is maar een klein groepje mannen die ik het zie wìllen. Zoals altijd eigenlijk, er zijn voordelen en nadelen. Als je zin hebt om hem een maand in een kooitje te stoppen, of je wil een challenge om je wilskracht te oefenen, dan heb je hier wat moois aan.

Corona-instorting

Corona heeft op de prostitutie een diep stempel gedrukt, netzoals op de rest van de samenleving. Op sommige manieren misschienwel meer dan bij andere beroepen. Er werd immers aktief op ons gejaagd, wat met geen enkel ander beroep werd gedaan, en we werden expliciet uitgesloten van steunmaatregelen door de minister. Die steunmaatregelen zijn versoepeld, alleen voor vergunde meiden natuurlijk, maar het jagen ging voor de rest van ons door.

Dat jagen ging zelfs nog door toen we op één juli weer open mochten. Dat bleek wèl te gelden voor de vergunde meiden, maar nog steeds een reden te zijn om de onvergunde sector op te jagen. Het is een makkelijker iets om hoeren te jagen omdat ze corona-criminelen zijn dan wanneer je een verhaaltje moet kunnen verkopen dat je èchtwaareerlijk mensenhandel kon vermoeden. De zedenagenten maakt het niet uit, zolang ze maar hoeren kunnen verneuken.

Ik heb in maart mijn verantwoordelijkheid genomen, en ben opgehouden te werken. Dat heb ik best lang volgehouden. Toen aangekondigd werd dat we weer aan de slag mochten met één juli, hield ik nog even de boot af. Dat bleek een goed idee te zijn, want er werd nog steeds gejaagd. Ik ben rustigaan weer begonnen vanaf augustus, en dan eerst met vaste klanten, totdat het veiliger werd om te adverteren omdat er meer concurrentie was.

Natuurlijk kan het niet de orde van de dag zijn. Je moet oppassen, je moet voorzorgsmaatregelen nemen. Je kan niet op mondkapjes vertrouwen, en het idee van de politici dat we danmaar op z'n hondjes moeten doen laat weereens zien dat ze geen idee hebben waar ze over praten. Je kan eigenlijk alleen zorgen dat je niet zoent of teveel in elkaars gezicht ademt, en screenen of je klant ookmaar een béétje symptomen laat zien. En dat is alles wat je kàn.

Als je gaat kijken naar de kansen om besmet te raken met Corona, en je vergelijkt dat met de kansen om een gemene SOA op te lopen, dan bereken je al heel snel dat neuken zonder condoom een stuk gevaarlijker is dan mij je laten bezoeken in Coronatijd. Toch zijn er bestwel wat mannen die de bibbers hebben over hoerenbezoek in Coronatijd, die liever het rubbertje achterwege laten. Mensen hebben geen realistisch idee over kansrekening.

Hoeren zijn goed met hygiëne. Dat moeten we wel zijn. Met Corona omgaan is gewoon weer iets extra's om mee op te passen. Je loopt minder risico om besmet te raken van een klant waar je mee batst, dan van een dom wijf dat rochelend over je schouder heenleunt bij het koffieschap in de Jumbo. Want dat wijf kan jij niet screenen, en die supermarktwijven zijn met veel meer, en heb je veel meer besmettingsmomentjes mee.

Wat ik doe is een contactberoep, en daar moet je verantwoordelijk mee omgaan. Niet alleen voor mijzelf, niet alleen voor mijn klantjes, maar voor iedereen om ons heen ooknog. Ik zou me rot voelen als een opa van de kindertjes van een klant op de Intensive Care ligt te stikken als ik dat had kunnen voorkomen. En andere contactberoepen hebben ook regels opgelegd gekregen, dus is het mijn verantwoordelijkheid om me daaraan te houden, illegaal of niet.

Maar dat is zo makkelijk niet. Want mensen met een contactberoep moeten contactlijsten bij gaan houden, en ik ga mijn klanten niet zover krijgen dat ze hun naam, adres en telefoonnummer achter gaan laten. Of zich legitimeren, wat daar natuurlijk ook bij zou horen. Zo'n lijst is een goudmijntje voor zedenagenten die maar wàt graag bezoekers van onvergunde hoeren "confronteren met hun gedrag."

Je gaat geen contactonderzoek los kunnen krijgen bij iemand die weet dat ze haar klanten meer schade doet door ze op te geven dan Corona zou doen. Bovendien weet je als hoer heel goed dat wat jij opgeeft aan de GGD, bij toverslag bij de politie terechtkomt, en dat nette lijstje wordt gebruikt om aan de rechter te laten zien dat jij uit huis gezet moet worden. Vergeet dat dus maar.

Contactlijsten bijhouden zoals de overheid voorstelt is eigenlijk niet te doen in ons werk. Tegelijk ben je als escort misschien niet een groter risico van besmetting dan een kapper of een wijkverpleegster, maar je komt wel door het hele land heen, en je brengt het wel rond als je het hebt. Daar heb ik bestwel even mee geworsteld, want ik wil niet onverantwoordelijk zijn. Maar ik vond een manier om mijn verantwoordelijkheid te nemen.

Die contactlijsten moet je bijhouden zodat de GGD mensen die jij mogelijk hebt blootgesteld aan besmetting kan oproepen voor een test, zodat die niet verder mensen besmetten. Testen, testen, testen, we willen de haarden kunnen zien. Maar ik kan elke klant die ik in de afgelopen jaren heb gehad opzoeken in mijn eigen admi, die versleuteld is en alleen de minimale informatie bevat, zodat de zedenpolitie er geen kwaad mee kan zelfs als ze de decryptiesleutels tepakkenkrijgen.

En ik ben er honderd procent van overtuigd dat ik er beter in ben om een klant zover te krijgen dat hij zich laat testen, dan de GGD. En dus is het niet nódig om een contactenlijst bij te houden zoals de voorschriften zeggen, zolang ik zelf maar de verantwoordelijkheid neem die de GGD anders moet opnemen. Ik heb er eerst nogwel aan getwijfeld of ik dat wel even goed zou kunnen oppakken als zij, maar met wat er intussen is gebeurd twijfel ik daar niet meer aan.

In september kreeg ik een belletje van een klant. Eerst dacht ik natuurlijk dat hij een afspraak wou maken, maar nee. Hij was weken eerder bij me geweest, en hij vertelde me nu dat hij Corona had. Hij had getest, en het was positief. Ik moest me ookmaar laten testen. Ik schrok me een hoedje, en ookal had ik best nagedacht over hoe ik om moest gaan met de pandemie, ik moest toch even puzzelen over wat ik nou moest doen.

Het eerste waar ik aan dacht, was aan de klanten waarmee ik al had gedate sinds die klant die nu positief getest was. Het tweede was of ik nou de klanten die al een afspraak hadden moest afzeggen, en voor hoelang. Ik probeerde de informatie daarover te vinden, maar het werd niet duidelijk. Dat ik onmiddellijk aan de bel moest trekken, en dat ik in isolatie moest, dat wel. Maar wat er wèl kon, en wanneer, daar kwam ik niet uit.

Dus ik deed maar wat je overal door de overheid wordt aangeraden, ik ging bellen. De vrouw die me uiteindelijk sprak vertelde ik dat ik een contactberoep had, en dat ik melding had gehad van een klant. Die wilde toen héél graag weten watvoor werk ik dan deed, en dat duurde even om af te handelen. Toen kwam er wat tegenstrijdigs uit over wanneer na wat ik weer open zou mogen, en er bleek veel af te hangen van wanneer mijn klant positief was getest.

Ik belde mijn klant dus terug, en hoorde zijn hele verhaal aan. Dat vond hij ook wel fijn. Hij was wel gefrustreerd. Het bleek dat een paar dagen voor onze date zijn dochter thuis was gekomen van school met een hoest. Hij was naar mij geweest, en de volgende dag had zijn dochter koorts. Hij probeerde voor haar een Corona-test te regelen, maar die kreeg hij niet omdat ze onder de dertien is.

Hij kreeg zelf ook symptomen, dus hij ging meteen bellen om zich te laten testen. Maar hij kreeg nieteens gehoor. Toen hij het via internet probeerde, kreeg hij alleen een scherm te zien dat er geen testplekken beschikbaar waren voor zijn postcode. Toen hij belde met de huisarts kon die hem vertellen dat de Corona-straten overbelast zijn, en dat hij het later nogeens moest proberen.

Een aantal dagen meerdere keren per dag proberen later kreeg hij een afspraak. Voor iets meer dan een week later. In een andere stad. Die afspraak was nu al bijna twee weken na zijn eerste symptomen, en meer dan twee weken sinds zijn dochter met koorts en hoesten zijn gezin binnen was gekomen. Hij wachtte de afspraak af, en liet zich testen. Hij had al bijna geen symptomen meer.

De test werd afgenomen, en hij hoorde dat hij binnen één of twee dagen uitslag zou krijgen. Hij wachtte af, maar na die twee dagen had hij nogsteeds niets gehoord. Daarna gingen ze het weekend in, en hij verwachtte dat hij danwel uitslag zou krijgen op maandag. Maar ook op maandag niets. Hij belde er achteraan, na zes dagen, en kreeg te horen dat hij moest wachten omdat het zo druk was.

Eindelijk, zeven dagen na de test, kreeg hij uitslag. Hij was positief. Hij zou een brief krijgen met voorschriften waar hij zich aan moest houden, en in lockdown gaan. Hij legde uit dat iedereen in zijn gezin intussen symptoomvrij was voor bijna een week, maar hij moest zich tochmaar aan de voorschriften houden. Het was heel belangrijk dat hij zich aan de letter van die brief hield.

Die brief is nooit gekomen. De klant heeft na een paar dagen zelf maar in zijn telefoon zitten wroeten om te kijken wie hij besmet kon hebben toen hij het nog wèl had, en daarom had hij mij gebeld. Ik had alleen niet begrepen dat hij danwel vier dagen eerder de positieve uitslag had gekregen, maar meer dan een week dáárvoor getest was. Omdat ik ook geen symptomen had gehad, en ons contact meer dan drie weken eerder was geweest, zeggen de richtlijnen dat ik geen besmettingsrisico meer ben. Denk ik.

Maar dan weet ik nogsteeds niet wat ik nou met mijn klantjes van vorige week moet, of met die van deze week, of met die van de week nadat hij kwam. Ik zoek me rot in de richtlijnen, en heb ook mijn helpersploeg maar ingeschakeld. De medici zeggen dat het raar en tegenstrijdig is, de technische mensen zeggen dat het ongedefiniëerde situaties maakt, en iedereen anders kan er geen kop of staart van maken. Als je net begint met lezen lijkt het nogwel wat, maar als je de héle rits documenten doorneemt spreekt het elkaar teveel tegen.

De klanten die ik heb gezien maar naar de teststraat sturen is onzin. Ik werd zelf al afgewezen omdat ik geen symptomen heb, dus ik weet nieteens of hij me nou besmet heeft of niet, en mijn klanten zonder symptomen zelf uit testen sturen en dagen laten wachten op een test is natuurlijk ook zinloos, als ze al een afspraak zouden krijgen. En watvoor nut het dan nog heeft om ze te melden dat een andere klant positief is getest zie ik dan ook niet.

Als ik alle voorschriften lees zoals mij goed uitkomt, zou ik zeggen dat ik allang genezen ben àls ik ooit besmet was, en dat ik dus helemaal geen voorzorgen hoef te nemen. Toch laat ik het daar liever niet bij, want ik heb wel een verantwoordelijkheid aan mijn klantjes vanuit mezelf, dus me er zo makkelijk vanaf maken door naar wat vage richtlijnen te wijzen wil ik niet. Maar wat dan wel? Er is niets wat ik kàn doen.

We krijgen vanaf de overheid veel gepredik en opgeroep om je aan de telkens veranderende regeltjes te houden, maar ze laten hun eigen eind heel hard vallen. In de belangrijke eerste maanden was er helemaal geen testcapaciteit terwijl andere landen dat wel hadden, en nu ze ons niet meer ontmoedigen om te testen maar juist oproepen om te testen, krijg je dit soort onzin omdat ze hun testcapaciteit nogsteeds niet in orde hebben.

Die Coronabestrijding is zo een wassen neus. Testen heeft helemaal geen zin zo, want als de uitslag komt ben je al genezen. Je kan er mensen niet op tijd mee waarschuwen, want als je weken achter de feiten aanloopt is het intussen al veel verder verspreid. En met de hoeveelheid mensen die ze weigeren te testen is het ookwel duidelijk dat de cijfers die ze publiceren flink onder de werkelijke aantallen liggen.

Een andere manier waarop de overheid hun deel niet doet is door geen duidelijke strakke regels te stellen. Er wordt weinig verplicht of verboden, er wordt vooral veel aan de mensen zelf overgelaten en "aangemoedigd" of "opgeroepen." En het is met alle veranderingen en vage uitspraken ook niet erg overtuigend dat het belangrijk is om te doen wat ze zeggen. Je ziet dus ook dat veel mensen het aan hun laars lappen.

Die paar regels die ze dan maken nemen ze zelf nieteens serieus. Als er in het parlement grote discussie moet komen over of een minister nou dezelfde boete moet krijgen als een burgertje als blijkt dat hij zijn eigen regels totaal aan zijn laars lapt, en hij danmaar zijn boete en aantekening krijgt omdat er een signaal naar de burger moet, maar snel daarna de boete omlaaggaat en de al gemaakte aantekeningen worden geschrapt, dan is je geloofwaardigheid natuurlijk helemaal weg.

Volksgezondheid doet maar wat. De burgers hebben wat discipline getoond in het begin, maar dat begint te verslijten. Het is moeilijk om jezelf te verdorsten als je ziet dat iedereen anders de kraan laat lopen. Als er dan geen discipline wordt opgelegd, of zelfsmaar overtuigend wordt uitgelegd wat er moet gebeuren, dan laat je het versloffen. Wie kijkt er naar Rutte en denkt dat hij met een praktische en passende oplossing komt? Het is vooral emotioneel smeken om mee te blijven doen.

Neem nou de maskertjes in winkels. In winkels kan je vaak geen afstand houden, vooral omdat andere mensen die afstand niet respekteren. Maskertjes verplichten zou helpen. Dat doet de overheid niet, die geven alleen winkels de kans om het zelf te verplichten. Dus dan leg je de verantwoordelijkheid voor een onpopulaire zet naar de klant toe bij de winkel, die daarbij moet bedenken of een andere winkel die maskertjes weglaat en zich populairder maakt bij de klanten. Het is de verantwoordelijkheid afschuiven door de overheid, meer niet.

Er wordt veel blindgestaard op de economische belangen die worden geschaad door de maatregelen, alsof dat het belangrijkste is waar de overheid zich op moet richten. Afwegen van economische belangen tegen de volksgezondheid. En niemand die bedenkt dat dat onzin is. De economie is alleen belangrijk omdat de mensen ervan moeten leven, niet als iets op zich. Het gaat hier om het belang van mensen die blijven leven, die willen niet hoeven sterven voor de economische belangen van iemand anders.

Maar wiens economische belangen eigenlijk? Gedeeltelijk natuurlijk die van de staat, want die kan heel veel belastinggeld nu niet uitgeven aan politieke stokpaardjes, of aan braaf doen tegen de EU, wat ook een stokpaardje is. Maar we kunnen ook kijken naar lobbies en eigenbelang. Het is allemaal VVD en D'66 in het kabinet wat de klok slaat, dus het is niet raar om daar even naar te kijken.

De politiek wijst steevast naar het RIVM. Maar dat RIVM is netzoiets als het WODC, een wetenschappelijk instituut dat de politiek moet vertellen wat de politiek wil horen. En na mijn ervaring met het WODC heb ik daar bar weinig vertrouwen meer in. Ze zijn er om de politiek wetenschappelijke flair te geven, en hun doel is om de overheid vrij te spelen van verantwoordelijkheid.

Toen het RIVM zei dat Corona niet naar Nederland zou komen, dat we geen maatregelen nodighadden, dat mondkapjes niet werken, dat kinderen het niet over kunnen brengen dus dat scholen best openkonden, dat was allemaal omdat dat dingen waren die de overheid graag wou horen. Want als je in de onderzoeken gaat neuzen, of dat laat doen door iemand die daar handiger mee is, dan zie je dat toen ze dat zeiden al bekend was dat je daar op zijn minst héél hard aan moest twijfelen.

Als ik mijn hulpploegje toch niet had, die voor me door alle wetenschappelijke publicaties gingen, dan had ik nogsteeds niets meer dan de informatie van het RIVM. En belangrijker, dan had ik de informatie niet die het RIVM doodzwijgt. Er is intussen namelijk bestwel wat onderzoek over hoe mensen het nou krijgen, zodat je beter voor je veiligheid kan zorgen. Zodat je weet welk mondmaskertje goed is, en wanneer. Zodat je weet hoe je besmetting kan voorkomen van besmette oppervlakken.

Maar ik zie het donker in. We gaan niet de goede kant op. Door al het gelul over "het nieuwe normaal" denkt iedereen dat er geen eind meer aan is. Een vaccin gaat waarschijnlijk niet goed genoeg helpen zonder daarnaast inspanning van iedereen, het kan alleen helpen om dat ene zetje te geven om de ziekte in te laten storten. Wat ècht werkt is hygiëne door iederéén, tot we het beheerst of uitgebannen is, en dat ontbreekt nu. Want de mensen geven de inspanning op.

null