Ingezonden: Manhoer

Ik kreeg een paar weken terug opeens een heel leuk mailtje in mijn inbox van een gigolo. Hij noemt zichzelf liever manhoer, en dan heb ik meteen een goeie titel voor mijn stukje. Met een beetje hulp kon hij een heel informatief ingezonden stukje schrijven, met bestwel veel dingen waar ik niets vanaf wist. Ik geef het graag een plekje op mijn blog, en misschien komt er nog wel meer van hem.


Hoi lezers van de Zondares, ik ben ... en ik ben een manhoer. Zondares heeft me gevraagd om wat te schrijven over hoe ik mijn soort sekswerk doe. Ik lees al sinds 2013 mee, en ik vind het een geweldig blog. Ik herken wel wat, maar voor mannen is het echt heel anders.

Ik werk al sinds 2001 als manhoer. Ik verdien er mijn boterham mee sinds 2011. Je brood verdienen als gigolo is moeilijk. We hebben een hele kleine market. Er komt een andere knul die jouw klanten aanspreekt, en dan is de markt te klein. Voor een vast inkomen, moet je gay for pay erbij doen. Mannen betalen wel en daar kan je dan van leven tussen de vrouwen door. Je moet willen werken met seks, je moet niet denken dat je van je hobby je beroep maakt. Vanwege dat stukje van Zondares schrijf ik dit ook. Ik doe dit wel voor het sekswerk met vrouwen. Als ik echt alleen met mannen aan de slag ging, dan hoefde het van mij niet meer. Ik werk wel met mannen, maar dat is voor het geld. Het werkplezier komt van de vrouwen. Er zijn wel tijden dat ik zou kunnen leven van mijn vrouwelijke klanten. Daar kan ik niet op vertrouwen. (vrouwen haken zomaar af als ze opeens iets verkeerd opvatten) De vrouwenmarket is ook kapot. Er is te veel concurrentie. Je kan goed adverteren, ze pikken je er toch niet uit. Veel te veel jongens die hun pik in de foto zetten en de klanten van de site wegjagen.

Ik herken het zoals Zondares beschrijft om voor mannen te werken. Homo's zoeken ook dezelfde dingen als hetero's bij vrouwen zoeken. Voor vrouwen werken is heel anders.

Ik werk met 2 andere mannen samen. We zijn allemaal MBO-HBO opgeleid. Door samen te werken missen we geen telefoontjes. Dan kunnen we ook klanten doorgeven als het even niet gaat. (als er iemand ziek is of zo) Je kan makkelijk een klant een trio aanbieden. We hadden een paar jaar geleden bedacht, om ook vrouwen mee te laten werken. Die gingen ook op de site, voor eigen klanten of voor koppeltjes met ons. Dat ging gaaf. Ze waren hete donders en ze haalden 15 keer meer klanten dan wij. Toen kwam wel de zedenpolitie. Die hadden we nog nooit gehad, we schrokken ons de kanker. Wij werden behandeld als pooiers. Die meiden zijn nu weg. Het was kut maar je kan echt niet werken zo. Sinds we alleen met mannen werken zien we de politie nooit meer.

Ik moet de market achteraan om veel te werken. Alleen escort is te weinig. Ontvangst werkt niet. (vrouwen komen gewoon niet naar ontvangst) Het meeste zit in sugaren. Als je een sugar mommy kan vinden heb je werk. Ze worden alleen jaloers, dus je moet altijd beschikbaar zijn of ze denken dat je een ander ligt te neuken. In de escort kan je ook werk vinden als je onder de 18 bent. Vrouwen vragen aan de telefoon vaak om jonge jongens. Wij zijn allemaal boven de 35, dat vinden ze te oud voor escort. Ik weet wel wat die vrouwen willen, maar ze weten dus niet dat ze dat echt wel bij volwassen mannen kunnen krijgen. Ik moet dus sugaren. Bij vrouwen zit er minder in dat ze geld willen uitgeven totdat ze voorbij de menopause zijn. Ik vind escort leuker. Dat sugaren is te veel stress en liegen. Escort is lekker eerlijk. Vrouwen vinden escort kut. Als je wil escorten heeft het geen zin om als escort alleen te adverteren. Je komt meer aan escortwerk door als male stripper te adverteren. De drempel is veel lager om die in te huren en je krijgt veel meer klanten. De verwachting bij een vrouw die een male stripper belt is toch wel dat je beschikbaar bent voor een neukpartij. Je kan ook als personal masseur adverteren, maar dat is veel moeilijker. (de markt is beter maar kleiner, en je moet heel professioneel overkomen en toch moet je laten merken dat je lul ook te huur is) Als je stripper bent kunnen ze je lul willen, maar als je ze een voorproefje laat krijgen, dan laat je ze weten dat ze voor een grote beurt een aparte afspraak moet maken. De verwachting kan je van tevoren niet weten. Ik sta meestal te strippen omdat er moet worden gelachen, maar ik had zelfs een keer op een hen party de bruid en de organisator te neuken. De rest die me dan ook betast alsof ze al jaren geen man meer hebben gehad. Met mannen kan je op respect rekenen. Bij vrouwen moet je daar nooit op rekenen.

Je moet skills leren. Je denkt dat je kan seksen maar dat is echt niet zo. Er is heel veel te leren en het is hard werken met die skills. Die moet je zelf leren want ze weten niet waar ze echt voor gaan. Wat ze je vertellen is niet waar.

Ik moet mijn klanten vlijen. Dat is ultiem belangrijk. Als je ze vlijt dan heb je ze al bijna bevredigd. Dat moet je wel een beetje goed acteren. Ik heb daar acteerlessen voor genomen.

Als een vrouw belt vraagt ze altijd om een lekker ding met alles naturel. Dat is bullshit. Ze zeggen dat ze een gewone pik heel fijn vinden, maar ze willen allemaal gepompte groot geschapen hengsten met viagra. Ook dat schaamhaar naturel mag, maar je krijgt veel minder weigeringen als je flink manscapet. Liefst moet je gewoon alles laseren. Ze zeggen dat ze liefst een lieve pik naturel hebben, maar je krijgt geen klantenkring om van te spreken als je je niet laat besnijden. Ze zeggen dat je lichaamsvorm niet uitmaakt, maar je moet echt een gebruind sportschool lijf hebben, anders komt je broek niet eens uit. Met een buikje mag je naar huis. Grooming is big. Je moet alle details goed hebben. Pedicure, manscape, wenkbrauwen, enz. Een beetje ink is stoer en vinden ze lekker, maar als je veel ink hebt of op je nek bijv. ben je bedreigend en zijn ze weer weg. Je fragrance kan je het best een unisex voor uitkiezen. Bij mannen werkt dat niet. Dan moet je juist meer lichaamsgeur laten ruiken. Je kan je niet hetzelfde kleden voor een homo of een vrouw. Vrouwen geilen op uniformen en op zakenkostuums. Ik kleed me stoer, maar wel altijd met iets kwetsbaars. Je moet een zwakke plek hebben. Dat werkt altijd. Het gaat vrouwen als puntje bij paaltje komt altijd gewoon om je pik. Dat zeggen ze nooit, en voor zichzelf geloven ze dat het niet zo is. (ze houden zich zelf gewoon voor de gek) Ik moet raden wat ze willen, want ze zeggen het liefst niet. Ze zeggen dat ze tantra willen proberen, en dan willen ze gewoon gevoosd worden. Dat moet je meteen aanvoelen. Als een vrouw wat moet uitleggen is de mood weg. Ze zijn passief en jij moet het goed aanvoelen zodat je kan doen alsof zij het haar laat overkomen. Ze zijn harder dan de mannen aan het optellen of ze waar voor hun centen krijgen. Mannen gunnen je wat. Bij vrouwen is dat niet.

We hebben uit zelfbescherming ons laten stereliseren. (als er zwangerschap van komt kan ze je laten betalen voor de kleine) Het is voor klanten een veilige gedachte. Ik heb tevens klanten die zwanger proberen te worden.

Ik ben jaloers op hoe vrouwen kunnen werken. Er is een grote markt waar klanten van tevoren weten waar ze aan toe zijn. Als gigolo weet je klant van niks. Vrouwen zijn heel gierig en betalen niet graag voor seks. Ze betalen wel voor een fokhengst. Als dat zo is willen ze je dat de hele tijd laten voelen. Je bent dan een pik die onvermoeibaar moet stoten en je laten bepotelen als een pop, en ze wil je zien zwoegen. Dat is ook geen seks maar dat is een performance geven. Voor vrijen betalen ze dus wel, (sugaren) en ook voor wrede seks, maar dus niet voor een leuke beurt. Daar ben ik wel jaloers over. (jullie doen dat veel heb ik gezien) Vrouwen willen een steigerende hengst vol met testosteron en met een hele dominante mind, maar ze willen je de baas zijn. Ze knappen gelijk af als ze niet voelen dat ze de baas zijn want dan worden ze gelijk bang. Je mag ze nooit aan het schrikken maken. Je kan het risico gewoon niet nemen. Mannen weten dat je regels hebt en dat er dingen zijn die in de hele prostitutie zo horen, maar vrouwen vinden altijd dat je voor haar wel een uitzondering moet maken. Je moet daarmee mee kunnen gaan of je ligt er meteen uit. Vrouwen willen juist dat je uitzonderingen voor ze maakt om ze speciaal te laten voelen. Vrouwen willen ook geen condooms, net als mannen. Als ze weten dat je gestereliseerd bent, is het condoom gelijk niet meer welkom. Ik moet ook op mijn gezondheid letten. Toch kom je er niet als je altijd condooms wil. Ik geef bij veel klanten toch toe. Zij moet de baas zijn in bed, en je moet haar laten voelen dat je haar aan het verwennen bent, en je moet het initiatief nemen. Daar moest ik onwijs aan wennen. Je snapt niet dat ze overal de baas mee moet zijn maar dat jij alles moet verzinnen. Dat is zo.

Je blog heeft me geinspireerd om ook analytisch naar mijn werk te kijken.

Antwoord op: Slagzinnen

Bestwel veel dingen waar ik antwoord op heb gegeven in mijn antwoordstukjes zijn het best weergegeven als slagzinnen. Sluit je ogen niet, kijk voorbij de romantiek, later komt de spijt, mensenhandel is moderne slavernij, niemand is te koop, Als vlees verkocht, je bent meer waard dan prostitutie, ga maar door. En dat is geen toeval, want ze worden meestal gebruikt in een bepaald sóórt discussie.

Dit stukje doet een stapje terug, en kijkt naar hoe slagzinnen telkens weer tevoorschijn komen, en wat je er nou mee moet. Er zullen nog wel meer slagzinnen komen ook, en ik kan ze natuurlijk niet beantwoorden voordat ze er zijn. Het is wel de bedoeling dat mijn "antwoord op" serie binnenkort stopt, want het is al veelte lang geworden, dus ik ga niet erop wachten ook. Maar ik kan wel wat vertellen over de slagzinnen die er zijn, en die zullen komen.

Een slagzin is een klein stukje poëzie. Het is een lekker bekkende uitspraak, die veel betekenis in één keer brengt, en die emotioneel veel effekt heeft. Hij moet klinken alsof hij óverduidelijk waar is, zodat je hem als afsluiter, en dus ook als dooddoener kan gebruiken. Daarom zijn ze zo populair bij iedereen die niet wil dat je te goed naar de feiten gaat kijken, zoals bij reclame of politiek.

Wat slagzinnen interessant maakt is dat ze doorgezet worden door mensen die ze horen. Een artikel met argumenten kan wel mensen het idee geven dat ze overtuigd zijn, maar ze zouden er echt werk aan moeten besteden om op die manier ook mensen om zich heen te overtuigen. Als ze het zouden moeten napraten, is dat lastig en raken ze snel in de war. Maar een slagzin blijft plakken, en komt makkelijk naar buiten als iemand wil laten zien wat zijn standpunt is. Nou ja, wat het standpunt is waar hij zich bij heeft aangesloten dan.

Meestal gaat het niet om echt een standpunt van een persoon zelf, maar om een soort idee of groep waarbij hij zich aangesloten heeft. Het is een kant kiezen, en daar de strijdkreet van kennen. Weinig mensen kunnen echt in de diepte gaan over hun ideologie, ook als ze er emotioneel heel diep zich bij betrokken voelen. De slagzin is hun canon, en het is waar ze het meeste hechting mee hebben.

Dat zie je ook bij demonstraties. Mensen die zó betrokken zijn bij hun cause dat ze ervoor de straat opgaan en gaan demonstreren, kennen meestal alleen de slagzinnen. Als je ze vraagt om hun ideologie met argumenten uit te leggen, te verdedigen, of er vragen over te beantwoorden, dan kunnen ze dat meestal helemaal niet. Zo zijn ze er nooit mee bezig geweest. Ze zijn er omdat de ideologie van de demonstratie goed voor ze voelt, niet omdat het hun ideeën zijn.

Op TV zie je weleens dat videojournalisten demonstranten gaan interviewen. Linkse journalisten vragen bij linkse demonstratie de woordvoerder uit, bij rechtse demonstraties gaan ze een meeloper interviewen. Rechtse journalisten doen dat precies omgekeerd. Want mensen die geen voorbereide woordvoerder zijn hebben meestal alleen een gevoel bij de demonstratie, en komen als oningelichte dommeriken over als ze hun cause moeten uitleggen of beargumenteren.

Slagzinnen zijn overtuigend, ookal zit er geen argument of feit in. Het is puur op gevoel. De woorden zijn zo gekozen dat het lijkt op iets vanzelfsprekends, ookal is het dat maar heel zelden. Het bekt lekker, en daar kijken we veelteveel naar als we willen zien of iets klopt. En als we iemand zien die met een saai verhaal met argumenten en feiten komt tegen een lekkere slagzin in, dan lijkt die persoon een beetje een flauwe zemelaar.

En dat is onzin. Slagzinnen zijn juist dat er niet gediscussiëerd wordt.

Slagzinnen blijven plakken, en slagzinnen klinken steeds beter als ze steeds harder uit steeds meer monden klinken. Of ze nou waar zijn of niet. Of er nou denkwerk achter zit of niet. Ze gaan door je oren, voorbij je hersenen en meteen naar je hart. Ze zijn er niet voor om te overtuigen. Ze zijn ervoor om je overtuigd te laten voelen, en om te laten zien dat je je overtuigd voelt.

Zo'n slagzin begint niet zomaar. Die is bedacht. En dat ging expres. Daar wordt hard aan gewerkt. Het is een stukje poëzie, die emotioneel aan moet slaan op de manier dat de slagzinmaker hem wil laten aanslaan. Dat is geen klein werkje, en hoe beter je bent in mensen bespelen, hoe beter je slagzinnen worden. Daarom zijn uitspraken van echte onderzoekers altijd zo slecht als slagzin. Ze zijn te eerlijk.

Nou moet je niet denken dat alles wat met slagzinnen werkt ook meteen niet klopt. Zo is het ook niet. Je kan over de mooiste en waarste dingen slagzinnen hebben. Je moet er alleen doorheenkijken om te zien wat er nou ècht achter zo'n slagzin zit. Zo'n slagzin is goed als hij je aandacht grijpt, en je dan echt eens gaat kijken hoe de uitleg erachter is, en waar het nou eigenlijk over gaat. Ze zijn hele goede openers van een discussie. Maar daarna slaat het om.

Als iemand met slagzinnen begint als de discussie al gaande is, dan weet je dat er geen echte discussie meer gaat komen. Dat heb ik bij mezelf en bij anderen altijd weer gezien. Een slagzin is overtuigend voor iemand die het idee al prettig vindt. Niet voor iemand die echt serieus naar het onderwerp kijkt. En als ze argumenten hadden, zouden ze niet met slagzinnen komen. Slagzinnen die opduiken in een discussie worden gebruikt als de gebruiker het tijd voor schreeuwen vindt. Niet voor praten en overtuigen.

Pick up artists

Soms hoor ik weleens verhalen over pick up artists. Alsof ze een soort bedreiging zijn, die duistere middelen hebben om vrouwen te laten doen wat ze willen, of als een groepje zielenpieten die er een hele toestand van maken om vrouwen te versieren, of als ziekeljke versierders, of als superagressieve bijna-verkrachters die vrouwen overweldigen tegen hun zin. Dat maakte me wel een beetje nieuwsgierig, maar er blijkt weereens niets aan de hand te zijn.

Pick up artists zijn mannen die gebruikmaken van een soort plan, of meer een groepje regels, om vrouwen te versieren. Daar hebben ze onderling veel kontakt over, en hele websites en boeken zijn eraan besteed. Daar is niets geheimzinnigs aan, behalve als je de kriebels krijgt van alle rare vaktermen en afkortingen waar ze de hele tijd mee bezig zijn. En die kan je gewoon opzoeken, dus geheimzinnig blijft het niet lang als je er je zinnen op zet.

Ik zie ze meer in de media dan in het echt. En als je ze in het echt ziet, zijn ze ook niet zo sinister of bijzonder als dat je in de media ziet. Dat is eigenlijk met alles wel zo, min of meer. Het heeft even geduurd voordat ik ze in het wild tegenkwam, en daar moest ik eigenlijk even voor zoeken, met wat hulp van iemand die wist waar die jongens soms aan het werk gaan.

Je hebt mannen die een soort hobby ervan hebben gemaakt om vrouwen te versieren. Die noemen we soms "players," "womanizers," of gewoon versierders. Dat is iets heel anders dan pick up artists. Versierders zijn vooral uit op het versieren van een nieuwe vrouw, en je ziet dat ze het leukste ervan vinden om met een vrouw door die wisselwerking van het hofmaken te gaan.

Pick up artists hebben juist meestal heel wéínig gevoel voor hoe dat moet, en vinden het maar een stressvolle toestand. Met hun regeltjes hebben ze houvast hoe ze het moeten doen, en dat is voor hen veel prettiger dan de spontane manier waarop versierders het spel met vrouwen spelen. Voor dat spel hebben ze ondanks hun gebrek aan gevoel wel een enorme fascinatie.

De regels die pick up artists gebruiken zijn nogal primitief. Ze gaan uit van bepaalde ideeën over vrouwen die maar een heel klein beetje opgaan. Verreweg de meeste technieken zijn manieren om onzekere meiden te manipuleren, door hun onzekerheid om te laten slaan in geldingsdrang als sekspartner voor de artist. En zelfs de artists zelf zien dat niet duidelijk, want als ze vrouwen beter begrepen hadden ze die regels niet nodig.

Ik heb in sites en boeken van de pick up artists gelezen, en hun idee van hoe een vrouw werkt is tegelijk primitief en te simpel, als veelte ingewikkeld. Ze denken dat er vanalles speelt wat bij vrouwen gewoon niet bestaat. Veel van de dingen die ze als belangrijke driften noemen kan je zo zien dat ze niet kloppen. De technieken die ze gebruiken zijn gebaseerd op onzin, en zijn gewoon nogal sneu. Maar ze werken wel.

Truukjes zoals de pick up artists gebruiken zijn niet sterk, en zijn misschien juist minder produktief dan om gewoon wat onhandig te flirten. Maar ze zijn wel beter dan de benadering die veelteveel mannen hebben, en die is om af te wachten en niets te doen. Alles is beter dan dat passieve gedoe. Ook truukjes zoals die artists gebruiken. Ze snappen er geen kut van, maar dat ze iets doms doen is al beter dan gemiddeld.

Wat zorgt dat die mannen wat voorelkaar krijgen is dat de ideeën van hun groep een manier zijn om aan het relatiedenken te ontsnappen. Mannen krijgen zoveel feminisme ingegoten in hun jeugd, zoveel preutsheid, zoveel repressie en zoveel angst voor seks, dat ze geen kant meer opkunnen zonder een grens te overschrijden als ze initiatief willen nemen in seksuele relaties. En de pick up artists geven net een stapje over die grenzen.

Dat is er wel goed aan. Het relatiedenken smoort mensen, en alles wat laat zien dat het eigenlijk niet werkt vind ik goed. Het is niet alleen goed voor de mannen zelf, maar ook voor de vrouwen die ze versieren. Want als de truuks bij ze werken, dan komen ze voorbij hun eigen onzekerheid, òf ze krijgen eens een schop onder hun kont om wat aan die onzekerheid te doen. En die krijgen dan ook eens een beurt die ze anders niet hadden gehad.

Als je in de dating-wereld gaat kijken, zie je hoe verziekt die is. De ideeën over hoe seksuele relaties tot stand "zouden moeten" komen werken zo slecht, dat het eigenlijk geen wonder is dat de meeste gezonde seksuele relaties min of meer per ongeluk gebeuren. Als je gaat daten, is het een moeizame toestand totdat de partners elkaar genoeg kennen om die date-cultuur een beetje te vergeten. Dan zie je dus wel dat het vooral een hindernis is.

Mensen die opzoek zijn naar een seksuele relatie gaan in het relatiedenken door een hele rare fase heen, waarbij ze vooral bezigzijn om de seksuele kant als een genante indringer in het kennismaken te behandelen. Ik ga hier een hele stapel mail over krijgen van mensen die meteen vinden dat het niet zo is, maar kijk volgende keer maareens goed. En kijk maar eens hoe anders je met iemand in contact komt als je op een feestje dronken met een vreemde in bed verzeilt.

Vanwege mijn werk kom ik weinig met pick up artists in contact. Ze zoeken vooral naar vrouwen die bepaalde signalen van onzekerheid geven, dus als ik uitga laten ze me links liggen. En pick up artists beginnen volgens mij nou juist vaak aan hun artist-zijn omdat ze niet voor seks willen betalen. Er zijn uitzonderingen, bijvoorbeeld een klant die ik op zijn vijfentwintigste ontmaagdde, en sindsien vaste klant is.

Hij was langzaamaan van zijn angst voor seks en vrouwen afgekomen, en was wel nieuwsgierig naar een onbetaalde date. Bij mij klant zijn is leuk, maar het is natuurlijk geen vervanging voor een vriendinnetje. Hij was bij de pick up artists terechtgekomen, en had veel gelezen. Hij is zo'n vent die eerst àlles leest, en dan pas gaat uitproberen. Die dingen probeerde hij bij mij uit, want bij mij is hij op zijn gemak.

Ik wist eerst niet wat hij nou aan het doen was, en ik vond het maar raar. Daar maakte ik geen geheim van. Hij deed ook niet geheimzinnig, en hij vertelde honderduit over wat hij allemaal had geleerd. En een paar weken later vertelde hij enthousiast dat hij een flinke zoenpartij had versierd met een meisje dat hij in een dansclub had ontmoet. Voor hem was dat heel wat.

Voor hem was het een hele positieve ontwikkeling. Ook omdat hij alle truuks meteen liet vallen zo snel als hij goed kontakt had. Ik werd er zelf ook nieuwsgierig naar, en als ik uitging met vriendinnen keek ik altijd een beetje uit naar een pick up artist. Ze zijn er alleen heel weinig. Ik ben er maar eentje tegengekomen. Ik had er natuurlijk meer kunnen vinden als ik ging zoeken, maar ik doe al genoeg moeite voor mijn stukjes.

De artist die ik tegenkwam was een hele gewone man. Wel eentje die niet handig met vrouwen was, en heel diep in het relatiedenken zat, maar er was echt niets fouts aan hem. Hij was geen halve verkrachter, hij was zelfs best verlegen als hij geen truukjes had om zich daaroverheen te zetten. Praten met hem ging stroef, maar niet omdat hij onaardig was. Hij zou best een fijne vriend voor iemand kunnen zijn.

Zo zullen de meeste pick up artists zijn. Er is niets sinister aan over het relatiedenken heen te willen stappen. Er is niets mis met losse sekskontakten willen. Er is ook niets mis aan om iemand te proberen te verleiden of uit te lokken om een wip te versieren. En meer is er niet aan de hand. Er is geen toverkracht in het spel, het gaat om wat suffe truukjes om beknotte mensen net een stapje verder te laten durven.

Antwoord op: Dat is niet te vergelijken

Het zit er bij de mensen zó in dat het normaal is om hoeren als abnormaal te behandelen, dat ik heel veel duidelijk moet maken door te laten zien dat mensen meestal heel anders worden behandeld in dezelfde situatie als hoeren. En als ik dan laat zien dat hoe er met ons omgegaan wordt heel raar is als je het zou toepassen op andere beroepen, dan vinden veelteveel mensen dat ik die vergelijking niet mag maken. Want dat is niet te vergelijken.

Dat is een uitvlucht.

Als ik doorvraag om te ontdekken waaròm die mensen het niet te vergelijken vinden, krijg ik moeilijk antwoord. Dat is omdat ze niet echt een redenering erachter hebben, maar een gevoel. En in dat gevoel is er geen plaats om hoeren en andere beroepen langs dezelfde lat te leggen. En in dat gevoel is een ander beroep langs dezelfde lat leggen zelfs een belediging voor dat andere beroep. Vooral als er veel overeenkomsten zijn.

Vaak zeggen ze dat het appels met peren vergelijken is. Dat ik niet eerlijk ben door te doen alsof dezelfde vergelijkingen van toepassing zijn op beide beroepen. In de meeste debatten gaan ze daar al mee de fout in, omdat ik de beroepen alleen vergelijk met die punten, die mijn tegenstander nou net over de prostitutie heeft opgelepeld. Soms kijken ze niet eens naar de vergelijking die ik maak, en denken ze gewoon dat ik stèl dat de twee beroepen hetzelfde zijn.

Een vergelijking die je makkelijk kan maken is tussen hoeren en verpleegkundigen. We zijn allebei bezig met het welzijn en het lijf van onze klanten, en we zijn allebei bezig met veelmeer intimiteit dan waar de mensen van buiten mee op hun gemak zijn. We moeten allebei erg op onze hygiëne passen om niet ziek te worden, en we moeten allebei werken met een lastige balans tussen intimiteit en professionele afstand.

Die vergelijking schiet veel mensen in het verkeerde keelgat. Vooral niet-verpleegsters trouwens, want verpleegkundigen hebben meestal wel genoeg empathie om te kunnen zien wat we bedoelen. Verpleegkundigen zijn praktische mensen, en begrijpen dat mensen allemaal verschillende normen en waarden hebben. Het zijn vooral mensen die daarbuiten staan, en nog denken aan een vergelijking van Florence Nightingale met de zusjes Fokkens. Die vinden dat je dat niet kan vergelijken.

Natuurlijk, er zijn verschillen. Je kan zó beginnen met sekswerk, ookal ben je dan nog een groentje en kan je nog niets, maar als verpleegkundige moet je eerst een flinke opleiding doen. Over verpleegkundige zijn hoef je geen geheimen te maken, want dat is een gerespekteerd beroep. Maar vooral is alle intimiteit bij verpleegsters legitiem, omdat zij bezig zijn de zieken te steunen. Wij steunen alleen de geilen, en dat heeft geen legitimiteit.

Ik maak liever een andere vergelijking. Je kunt als je niet zo vastzit aan de intimiteit ons heel goed vergelijken met professionele voetballers. Niet omdat het werk er nou zo precies op lijkt, maar omdat we heel veel overeenkomsten hebben op manieren die heel anders bekeken worden. Juist omdat we dat verschil hebben in hoe we bekeken worden, en hoe raar mensen gaan doen van intimiteit en seks.

Nee, professionele voetballers neuken niet voor geld. Niet dat ik weet dan, want het kan best dat er een stelletje het wel doen. Ze zijn seksobjekten voor veel vrouwen, dus het zou niet raar zijn als sommige profvoetballers daar een slaatje uit slaan. Het maakt in ieder geval geen deel uit van hoe mensen over profvoetballers denken. Voor een verbinding met sekswerk moet je eerder bij de voetbalvrouwen zijn.

Maar als je voorbij de seks kan kijken zie je veel overeenkomsten. Bij allebei worden er een handjevol schatjerijk, en de rest kan er net van leven. Bij allebei is werken met je lijf, en moet je goed opletten dat je niet geblesseerd raakt. Al gaat dat bij voetballers meer om hun gewrichten, en bij ons meer om SOA. En allebei de groepen hebben helaas veel leden die een loopje met dat opletten nemen om beter te kunnen scoren.

Allebei de groepen hebben heel veel mensen uit het arme buitenland. Het zijn beroepen waar de training en de instap geen drempels hebben voor arme mensen. Dan is het een logische aktie om naar het rijke Westen te komen waar je voor je werk heel goed betaald kan worden, terwijl je het thuis niet zou redden. Bij voetballers zien we dat als dapper en ambitieus een mooie kans grijpen, bij hoeren is het "economische dwang" en zijn we geknakte slachtoffers.

Voor allebei de groepen is het werk een weg vooruit. Ik wil het geen uitweg noemen, want daar hangt alweer zo'n sfeer van dwang en geen keus hebben aan. Vanuit het oogpunt van iemand die onderaan alle ladders moet beginnen is het een heel aantrekkelijke mogelijkheid. Het is voor allebei de groepen een manier om gewoon meer van hun leven te maken. Of je nou wat vindt van hun "oude leven" voordat ze aan de slag gingen of niet.

Zowel profvoetballers als hoeren hebben niet een baan waar ze tot hun vijfenzestigste makkelijk geld verdienen. In beide heb je er wel die zo lang door kunnen gaan, maar het is helemaal niet de regel. Voor profvoetballers zijn er danook speciale regelingen om vroeg met pensioen te kunnen gaan. Bij sekswerkers kan er zelfs geen gewoon pensioen worden aangelegd, en wordt je oudedagscentje gewoon opgegeten of inbeslaggenomen.

Er is ook een groot verschil tussen de beroepen. Profvoetballers zitten met contracten vast aan hun clubs, en worden tewerkgesteld zoals de club het wil. Ze worden als vee verkocht van club naar club. Zo'n transfer wordt niet als een probleem gezien, want ze leven de jongensdroom, lekker voetballen voor veel roem en geld. In de hoererij gebeurt dat verkopen niet, ookal zegt de mythologie van wel. En dat idee wordt gebruikt om ons voor slaven uit te maken. Raar hoe omgekeerd dat is.

Ik kan wel met honderden beroepen gaan vergelijken, maar daar beantwoord ik eigenlijk de opmerking dat het niet te vergelijken is niet mee. Daar laat ik alleen mee zien dat het dus wèl kan, maar van alleen tegenspreken leren mensen niet.

Als je twee dingen wil vergelijken, moet je zien of ze vergelijkbaar zijn. Als ze niet vergelijkbaar zijn is het niet eerlijk om conclusies te trekken uit je vergelijking. En eigenlijk is het jouw verantwoordelijkheid als je gaat vergelijken, om ook aan te tonen dat het een eerlijke vergelijking is, van vergelijkbare dingen. De bewijslast ligt bij jou. Dus je hebt drie dingen om je af te vragen als je iets wil vergelijken:

Het is nodig dat de dingen die je langs de lat legt, ook echt afgemeten kunnen worden. Als het gaat om een waardeoordeel, zoals of iets "mooier" of "fijner" is, kan je die niet echt afmeten, dan blijft het bij je mening. Als het gaat om of iets "groter" of "duurder" is, kan je die wel aan elkaar afmeten. Ook als er meer aanvastzit, en bij allebei de definitie van wat "groter" of "duurder" is moet worden vastgesteld. Zolang je dat maar hetzelfde vaststelt voor allebei.

De dingen die je langs de lat legt, moeten ook genóég zijn om je betoog te ondersteunen. Als ik zeg dat een verhongerend kindje in Somalië een beter leven heeft dan een Nederlands kindje omdat het daar zonniger en warmer is, dan is dat verkeerd. Want dat het zonniger is, ondersteunt niet genoeg dat hun hele leven dan beter is. Je moet niet voorbij je onderbouwing gaan, en dat is soms best nog moeilijk.

Tenslotte moet je nog zorgen dat je niet iets misleidends gebruikt om te vergelijken. Dat is bij dingen die over sekswerk worden gezegd altijd een groot probleem. Als je bij kantoorwerkers alleen mensen die eigenlijk meteen ontslag willen nemen "ontevreden" noemt, en bij hoeren iedereen die "dit niet hun hele leven willen doen" datzelfde noemt, dan lijk je twee dezelfde dingen te vergelijken, terwijl je dat eigenlijk niet doet.

Als je die drie dingen goed doet, dan heb je een echte vergelijking, zonderdat daar iets "niet te vergelijken" is. En sekswerk blijkt dan gewoon héél goed te vergelijken met andere banen. We worden niet normaal behandeld, en het werk is uniek in bepaalde opzichten, maar de rest is goed aan elkaar af te meten. En dat doen we te weinig, want dat verstoort de ideeën die mensen hebben over dat ze beter zijn dan sekswerkers. En superieur zijn is te lekker.